〇🍂
🍂
صدا کن مرا
صدای تو مجموعهای از صداهاست
صدای تو
معجونی از جویبار است و گنجشک و گیلاس
صدای تو زیتون و لیموست
صدا کن مرا ای صدای صداها
صدای تو خوشبوست
و من دور بودم
میان لفافی که از حکمت عصر ماقبل تاریخ
در قرب سرداب یک غار پیچیده بود
و از معبر تنگی از روزن سنگها
نور میخورد
و اوهام مرطوب یک جلگه از جلبک سبز
روی سرش بود
صدای تو پیچیده در کوه
صدا کن مرا ای نهایات تاریخ
صدای تو منشور آزادی قرنها انجماد است.
صدای تو حلّال
صدای تو مسکوت
صدای تو محزون و مرطوب
صدای تو مکتوبی از لاله و دشت و باد است
صدای تو باز است
صدا کن مرا
■●شاعر: #سیروس_شمیسا | زادهی ۲۹ فروردین ۱۳۲۷، رشت |
#زادروز