✔️ جلسه‌ی امروزِ شنبه‌های فقهی به نقد و بررسی این دو #مقاله گذشت: 🔖 #دریافت_مقاله #کرایونیک: رضایت برای ادامه حیات یا خودکشی 🌐 https://www.sid.ir/paper/370780/fa 🔖 #دریافت_مقاله حکم تکلیفی کرایونیک بیمار لاعلاج از منظر فقه شیعه 🌐 https://www.sid.ir/paper/195186/fa ☑️ هم‌چنین این مقاله به عنوان مقاله‌ی هم‌سو مورد اشاره قرار گرفت: 🔖 #دریافت_مقاله بررسی ابعاد فقهی #انجماد سازی بیمار لاعلاج از دیدگاه امامیه 🌐 http://pfe.journals.miu.ac.ir/article_6479.html ✅ سه مقاله‌ی دیگر در این موضوع قابل ملاحظه است: 🔖 #دریافت_مقاله احوال شخصیه بیماران سرمازیست 🌐 https://www.sid.ir/paper/407290/fa 🔖 #دریافت_مقاله ملاحظات کیفری در خصوص اجرای کرایونیک 🌐 https://www.sid.ir/paper/399058/fa 🔖 #دریافت_مقاله مطالعه تطبیقی ابعاد حقوقی انجماد انسان در حقوق ایران و آمریکا 🌐 https://www.sid.ir/paper/370830/fa 🔹 ارائه‌دهنده‌ی بحث، مشغولِ تدوینِ پایان‌نامه‌ای با عنوان «بررسی فقهی کرایونیک از منظر فقه شیعه» با هدفِ بررسی ابعاد فقهی کرایونیکِ نطفه، انسانِ زنده و انسانِ مرده هستند. @tafaqqoh

برای استفاده هرچه بیشتر دوستان فایل صوتی بیانات مقرر محترم و دوستان حاضر در جلسه تقدیم میشود

برای تبیین بیشتر موضوع فیلمی درباره انجماد انسانی و سرما زیستی تقدیم میشود

هشتاد و سومین جلسه شنبه های فقهی با موضوع تلاشی در بررسی "مفهوم" و "ساختار" ملکیت در محضر حجت الاسلام ترابی شاهرودی شنبه اول بهمن ماه هزاروچهارصدویک @shfeghhi

سلام و عرض ادب محضر فضلای گرامی مقرر هفته پیش رو صدیق ارجمند حجت‌الاسلام ترابی شاهرودی هستند. ایشان بیش از یک دهه درس خارج را در محضر آیات سید احمد مددی و شیخ عبدالله احمدی شاهرودی و سیدمهدی میرباقری گذرانده و چندین سال اشتغال به پژوهش در موضوعات دینی و نظریه پردازی داشته و دارند. همکاری با مؤسسات و مراکز تحقیقاتی از فعالیت‌های دیگر ایشان است. عضویت در حلقه اصلی جلسات شنبه های فقهی و کمک برای ارتقای علمی و ساختاری ابن جلسات از توفیقات دبگر ایشان است. موضوع هفته پيش رو تلاش برای بازخوانی در مفهوم و ساختار ملکیت است که محصول یکی از پژوهش های ایشان در ماه‌های اخیر است.

بسم الله الرحمن الرحیم بحمدالله جلسه هشتاد و سوم برگذار شد. مقرر محترم صدیق ارجمند حجت الاسلام ترابی شاهرودی در تبیین مفهوم و ساختار ملکیت فرمودند : بحث ملکیت ابعاد خفیه ای دارد که باید مورد بررسی قرار بگیرد مثلا در بحث احیاء یکی ازچالشها این است که آیا احیاء سبب ملکیت است یا حق اولویت می آورد و ریشه این بحث دسته ای از روایات است که ظاهرا منافات با ملکیت دارد و برخی این منافات را منکر شده اند لکن کسی از مفهوم ملکیت بحث نکرده است . در برخی روایات برای شخص دوم که احیاء زمین را عهده دار شده حقی دیده نشده است و بعضی از فقهاء از عنوان احیاء ثانوی قائل شده اند که با احیاء نفر اول ملکیت برای او ثابت نمی شود که می توان این احیاء را برای نفر دوم موجب حق دید . یا مثلا برخی از فقهاء روایات طسق و اخذ مالیات را شاهد بر عدم ملکیت زمین می دانند که باید مورد بررسی قرار بگیرد . شاهد سوم بر عدم ملکیت روایاتی است که در زمان ظهور زمین از عامه و هر کسی که محیی زمین بوده پس گرفته می شود که در صورت ملکیت نباید این کار جائز باشد . پس اختلافی که بین فقهاء در این جهت وجود دارد به فهم متفاوت از مفهوم ملکیت بر می گردد و از طرف دیگر ملکیت در زمان ما با عناوینی مثل ملکیت خصوصی و عمومی که زائیده مکاتب فکری غرب و شرق است مبهم تر شده و مفهوم مجهول تری پیدا کرده است . اما در تبیین مفهوم مالکیت باید گفت که مالکیت یک اعتبار بین مالک و مملوک است که تعاریفی در السنه فقهاء دارد که به آنها نمی پردازیم و باید گفت که مالکیت معنی غیر عرفی دیگری هم دارد که شاید بتوان گفت در فضای صدور هم ملکیت با معنایی غیر عرفی رائج بوده است که نمی توان از مفهوم عرفی ملکیت در این زمان بدان رسید . اما ملکیت در نظام سرمایه داری (غرب) که از آن به ملکیت خصوصی یا شخصی تعبیر می شود که برداشت از آن یک برداشت عرفی است که هرکسی می توان مالک مملوکاتی شود لکن به مرور زمان این ملکیت در دستگاه سرمایه داری معنای دیگری غیر از معنی عرفی پیدا کرده است و در دستگاه معرفتی آنها از ارکان تولید فرهنگ هم می باشد . علت و توجیه اصلی التزام جهان مدرن به این نحوه از مالکیت همان بهره بردن از کاری است که افراد انجام می دهند و اصطلاحا کارآمد بودن آن است و برای آن زحمت می کشند و یا اینکه با حذف ملکیت خصوصی رقابت بین بازار و تولید شکل نمی گیرد . بعضی از این بالاتر قائلند و گفته اند ملکیت خصوصی شاخصه هایی دارد : اول اینکه مالکیت خصوصی حق ذاتی بشر است نه عارضی و به اعطاء جامعه پس خدا هم باید این حق را مراعات کند و این حق را به رسمیت بشناسد و این حق ذاتی عمومات و اطلاقات احکام را تخصیص می زند . و من جمله از موارد ملک خصوصی ، بدن اشخاص است که حق ذاتی در آن دارند . و اما علت جدایی این مالکیت خصوصی از معانی مرادف خود ، عدم حق تصرف دیگران در این مالکیت است بخلاف مالکیت عبد که اگر آن را قبول کنیم مولی هم می تواند در ملکیت او تصرف کند نکته دوم در این مالکیت انحصاری بودن آن اعتبار شده است . و نکته سوم اینکه با ملکیت خصوصی زمانی اطلاق می شود که مالک با ملکش هر کاری بتواند بکند حتی تملیک به حیوانات و اشیاء . اما یک مفهوم مالکیت اشتراکی یا عمومی است که همان نظام کمونیستی (شرق) است که با انفال و ارض خراجیه کاملا متفاوت است و گاهی با این مفاهیم خلط شده است . لکن در اسلام چند عنوان داریم که باید بررسی شود با این پیش فرض که شارع در برخورد با مفاهیم نه مطلقا آنها را پذیرفته و نه مطلقا رد کرده است بلکه آن را تقیید می زند یا توسعه می دهد : عنوان اول : احیاء است که شارع آن را با قیودی پذیرفته است مثل اینکه اگر شخص دومی آن را بعد از اماته احیاء کرد او مالک خواهد شد و شخص اول حقی ندارد . عنوان دوم : ارث که حق مطلق تصرف در مال بعد از ممات را از موصی و میت می گیرد . عنوان سوم : صبی و محجور که مالک می شود ولی حق تصرف ندارد . لکن باید دانست که اگر هدف و غایت تمام امور عباد تقرب و بندگی پروردگار عالم باشد باید تمامی این کارها در همین دائره ترجمه و تفسیر شود که موجب می شود ادله فقهی در سطح دیگری کنکاش و بررسی شود و روایات را از سطح حل مراودات مالی بندگان به بالاتر از آن تفسیر کنیم . در ادامه جلسه با سوالات دوستان و پاسخهای مقرر محترم پیگری شد .