منجر گردید و مراحل قانونی خود را -هرچند بعضاً با اما و اگرهایی- سپری کرد و به ایستگاه آخر که تأیید رهبری بود رسید؛ چرا که مطابق قانون اساسی، مصوبات شورای عالی امنیت ملی برای اجرا باید به تأیید رهبری برسند. 👈رهبر حکیم انقلاب اسلامی در این مرحله نیز به منظور ایجاد «فرصت‌های کافی برای رعایت و حفظ منافع ملی و مصالح عالیه‌ی کشور» نامه‌ای را در تاریخ ۱۳۹۴/۷/۲۹ خطاب به رئیس‌جمهور و رئیس شورای عالی امنیت ملی نوشتند و مجدداً نکات بسیار مهمی را در سه بند متذکر شدند. نکات زیر در نامه‌ی مذکور از جمله موارد بسیار قابل توجه است: ۱) در بند ۲ این نامه به صراحت چنین آمده است: «جنابعالی با سابقه‌ی چند دهه حضور در متن مسائل جمهوری اسلامی، طبعاً دانسته‌اید که *دولت ایالات آمریکا، در قضیّه‌ی هسته‌ای و نه در هیچ مسئله‌ی دیگری، در برابر ایران رویکردی جز خصومت و اخلال در پیش نگرفته است و در آینده هم بعید است جز این روش عمل کند.»* در ادامه‌ی همین بند مجدداً به بدعهدی‌های مکرر آمریکا نیز اشاره‌ شده است. ☑️ضمناً در همین بند، ایشان تصریح کرده‌اند: «... با این حال، محصول مذاکرات که در قالب #برجام شکل گرفته است، دچار نقاط ابهام و ضعفهای ساختاری و موارد متعدّدی است که در صورت فقدان مراقبت دقیق و لحظه‌به‌لحظه،‌ میتواند به خسارتهای بزرگی برای حال و آینده‌ی کشور منتهی شود.» ۲)بند ۳ نامه‌ی مذکور نیز حاوی ۹ نکته‌ی حائز اهمیت عملیاتی است که جداگانه و در یک بحث کارشناسی باید مورد بررسی قرار گیرد و معلوم شود چقدر از طرفِ مخاطب نامه مورد توجه قرار گرفته است. ✅جمع‌بندی و کلام آخر اینکه رهبر دوراندیش انقلاب اسلامی مبدع مذاکرات هسته‌ای نبودند اما با توجه به جمیع جهات و شرایط حاکم بر کشور، با این مذاکرات به‌عنوان «ضرورت» موافقت کردند و نتیجه‌ی #مذاکرات_هسته‌ای را از دو حالت خارج  ارزیابی نمی‌کردند: اول اینکه این مذاکرات یا به رفع تحریم‌ها منجر میشد، که هرچند از نظر ایشان بسیار بعید بود اما احتمال ضعیف این نتیجه هم کافی بود که ایشان همه‌ی حمایت‌ها را برای تحقق آن انجام دهند تا این راه نیز امتحان شود و جایی برای اما و اگرهای سالوسان و یا ساده‌اندیشان باقی نماند. و دوم اینکه اگر مذاکرات شکست می‌خورد و به رفع تحریم‌ها منجر نمی‌شد که نشد، آگاهی و ارتقای دشمن‌شناسی دولتمردان و مردم را در پی داشت که دستاورد و تجربه‌ای ذی‌قیمت و ارزشمند برای ادامه‌ی راه انقلاب محسوب می‌شود. از همین رو ایشان در ۱۲ آبان سال ۹۲ فرمودند: «... من فکر نمیکنم [از] این مذاکرات آن نتیجه‌ای را که ملّت ایران انتظار دارد، به‌دست بیاید، لکن تجربه‌ای است و پشتوانه‌ی تجربی ملّت ایران را افزایش خواهد داد و تقویت خواهد کرد؛ ایرادی ندارد امّا لازم است ملّت بیدار باشد.» ⭕ امروز مائیم و کوله‌بار پر از تجربه‌ی برجام؛ اگر از این تجربه‌ی گران و پرهزینه، درست استفاده کنیم، بیداری مورد نظر حاصل شده و این تجربه، ارزش به‌دست آوردن آن را داشته است. اما اگر خدای ناکرده، این درس و این بیداری حاصل نگردد و به کار بسته نشود، برجام، خسارت محض خواهد بود! lish.ir/1Koc