#شبهات_محرم ۱ آیا‌ شمر واقعاً جانباز #جنگ_صفین بوده و در رکاب #امیرالمومنین (علیه السلام) تا مرز شهادت پیش‌رفته است ؟ بازگشت این ادعای مشهور به گزارشی است که در کتاب تاریخی «وقعة الصفین» نوشته نصر بن مزاحم آمده است ؛ «خَرَجَ أَدْهَمُ‌بْنُ مُحْرِزٍ مِنْ أَصْحَابِ مُعَاوِیَةَ بِصِفِّینَ إِلَى شِمْرٍبْنِ ذِی‌الْجَوْشَنِ فَاخْتَلَفَا ضَرْبَتَیْنِ فَضَرَبَهُ أَدْهَمُ عَلَى جَبِینِهِ فَأَسْرَعَ فِیهِ السَّیْفُ حَتَّى خَالَطَ الْعَظْم»(وقعة الصفین ، ص ۲۶۸) بر اساس این متن، ادهم بن محرز از اصحاب معاویه به سمت شمر حمله کرد و او را از ناحیه ی صورت مجروح کرد و قاعدتاً وقتی ادهم بن محرز جزء سپاه معاویه باشد پس شمرهم جزء سپاه امیر المومنین (علیه السلام) بوده است. این درحالی است که شیخ طوسی «ادهم‌ بن محرز الباهلی » را جزء اصحاب امیر مومنان(علیه السلام) شمرده است (رجال الطوسی ، ص ۵۷) علامه مامقانی نیز به تبعیت از شیخ طوسی ادهم بن محرز را جزء اصحاب امیر المومنین (علیه السلام) شمرده است اما تصریح می کند که شیخ سخنی در تبیین احوالات وی به دست نداده است(تنقیح المقال فی علم الرجال، ج‏8، ص364) مصححین کتاب تنقیح المقال ، ادهم را از کسانی می دانند که ابتدا ، جزء اصحاب امیر مومنان (ع) بوده اما بعدا منحرف شده است. همچنین در کتاب (التبیین فی أصحاب الإمام أمیرالمؤمنین علیه السلام و الرواة عنه، ج‏1، ص31)‌‌ نام ادهم بن محرز در شمار اصحاب امام علی (علیه السلام) آمده است. بنابر این ، ادهم، از سپاهیان معاویه نبوده بلکه برعکس ، این شمر بوده که از سپاهیان معاویه بوده است. نشانه های دیگری از منابع تاریخی بر این حقیقت دلالت دارند از آن جمله، گزارشی است که در باره تبادل نامه بین امام علی (ع) و معاویه در جنگ صفین آمده است. در کتاب الاختصاص (منسوب به شیخ مفید) نقل شده، هنگامی که «طرماح ‌بن عدی» پیک امیرمؤمنان(علیه السلام)، پاسخ یکی از نامه‌های معاویه را به دمشق برد در آنجا، جویای فرماندهان معاویه شد. به او گفته شد: کدام‌‌ را می‌خواهی؟ گفت: جَرول، جَهضَم... عمروبن عاص، شمربن ذی‌الجوشن و هَدی‌بن محمدبن اشعث کندی را می‌خواهم(الإختصاص، ص139ـ138) بر اساس این گزارش تاریخی، شمر نه تنها از اصحاب حضرت علی (علیه السلام ) نبوده بلکه جزء فرماندهان معاویه نیز بوده است. نویسنده کتاب «ابن راعیة المعزی» نیز او را از اصحاب و لشکریان معاویه در جنگ صفین می داند؛ «وَ کانَ مِن اصحَابِ مُعاویَة وَ انصارِه و المُقَرّبینَ الَیه و المُسانِدینَ لَه فِی حَربِه ضِدّ امیرِالمؤمنین» (ابن‌راعیة المعزی، ص25). بنابراین، شمر زخم خورده از جنگاوران سپاه امیر مومنان است که در رکاب معاویه می جنگیده و نه در رکاب امیرالمومنین (علیه اسلام) . بدین ترتیب ، او از آغاز ، در جبهه باطل قرار داشته و از مخالفان و دشمنان سرسخت جریان حق بوده است .(برگرفته از مقاله ی محسن خاتمی، پژوهشگر علوم حدیث) در این جا ناچاریم بدین پرسش پاسخ بگوییم که با توجه بدین سخنان ، جمله ی منتسب به رهبری ؛ «بصیرت یعنی اینکه بدانیم شمری که سر از حسین برید همان جانباز صفین است که تا مرز شهادت پیش رفت» چه توجیهی دارد؟ پاسخ آن است که در جستجوهای انجام گرفته در مجموعه سخنان ایشان ، چنین عبارتی یافت نشد و گویا این سخن از خطیب دیگری است که به خطا، به ایشان نسبت داده شده است. 🆔 @shobhemajazi110