eitaa logo
بررسی و پاسخ به شبهات روز
112 دنبال‌کننده
218 عکس
188 ویدیو
2 فایل
در این کانال طبق فرمایشات مقام معظم رهبری در راستای جهاد تبیین شبهات مطرح روز را بررسی وبه آن ها پاسخ می دهیم‌
مشاهده در ایتا
دانلود
۱ آیا‌ شمر واقعاً جانباز بوده و در رکاب (علیه السلام) تا مرز شهادت پیش‌رفته است ؟ بازگشت این ادعای مشهور به گزارشی است که در کتاب تاریخی «وقعة الصفین» نوشته نصر بن مزاحم آمده است ؛ «خَرَجَ أَدْهَمُ‌بْنُ مُحْرِزٍ مِنْ أَصْحَابِ مُعَاوِیَةَ بِصِفِّینَ إِلَى شِمْرٍبْنِ ذِی‌الْجَوْشَنِ فَاخْتَلَفَا ضَرْبَتَیْنِ فَضَرَبَهُ أَدْهَمُ عَلَى جَبِینِهِ فَأَسْرَعَ فِیهِ السَّیْفُ حَتَّى خَالَطَ الْعَظْم»(وقعة الصفین ، ص ۲۶۸) بر اساس این متن، ادهم بن محرز از اصحاب معاویه به سمت شمر حمله کرد و او را از ناحیه ی صورت مجروح کرد و قاعدتاً وقتی ادهم بن محرز جزء سپاه معاویه باشد پس شمرهم جزء سپاه امیر المومنین (علیه السلام) بوده است. این درحالی است که شیخ طوسی «ادهم‌ بن محرز الباهلی » را جزء اصحاب امیر مومنان(علیه السلام) شمرده است (رجال الطوسی ، ص ۵۷) علامه مامقانی نیز به تبعیت از شیخ طوسی ادهم بن محرز را جزء اصحاب امیر المومنین (علیه السلام) شمرده است اما تصریح می کند که شیخ سخنی در تبیین احوالات وی به دست نداده است(تنقیح المقال فی علم الرجال، ج‏8، ص364) مصححین کتاب تنقیح المقال ، ادهم را از کسانی می دانند که ابتدا ، جزء اصحاب امیر مومنان (ع) بوده اما بعدا منحرف شده است. همچنین در کتاب (التبیین فی أصحاب الإمام أمیرالمؤمنین علیه السلام و الرواة عنه، ج‏1، ص31)‌‌ نام ادهم بن محرز در شمار اصحاب امام علی (علیه السلام) آمده است. بنابر این ، ادهم، از سپاهیان معاویه نبوده بلکه برعکس ، این شمر بوده که از سپاهیان معاویه بوده است. نشانه های دیگری از منابع تاریخی بر این حقیقت دلالت دارند از آن جمله، گزارشی است که در باره تبادل نامه بین امام علی (ع) و معاویه در جنگ صفین آمده است. در کتاب الاختصاص (منسوب به شیخ مفید) نقل شده، هنگامی که «طرماح ‌بن عدی» پیک امیرمؤمنان(علیه السلام)، پاسخ یکی از نامه‌های معاویه را به دمشق برد در آنجا، جویای فرماندهان معاویه شد. به او گفته شد: کدام‌‌ را می‌خواهی؟ گفت: جَرول، جَهضَم... عمروبن عاص، شمربن ذی‌الجوشن و هَدی‌بن محمدبن اشعث کندی را می‌خواهم(الإختصاص، ص139ـ138) بر اساس این گزارش تاریخی، شمر نه تنها از اصحاب حضرت علی (علیه السلام ) نبوده بلکه جزء فرماندهان معاویه نیز بوده است. نویسنده کتاب «ابن راعیة المعزی» نیز او را از اصحاب و لشکریان معاویه در جنگ صفین می داند؛ «وَ کانَ مِن اصحَابِ مُعاویَة وَ انصارِه و المُقَرّبینَ الَیه و المُسانِدینَ لَه فِی حَربِه ضِدّ امیرِالمؤمنین» (ابن‌راعیة المعزی، ص25). بنابراین، شمر زخم خورده از جنگاوران سپاه امیر مومنان است که در رکاب معاویه می جنگیده و نه در رکاب امیرالمومنین (علیه اسلام) . بدین ترتیب ، او از آغاز ، در جبهه باطل قرار داشته و از مخالفان و دشمنان سرسخت جریان حق بوده است .(برگرفته از مقاله ی محسن خاتمی، پژوهشگر علوم حدیث) در این جا ناچاریم بدین پرسش پاسخ بگوییم که با توجه بدین سخنان ، جمله ی منتسب به رهبری ؛ «بصیرت یعنی اینکه بدانیم شمری که سر از حسین برید همان جانباز صفین است که تا مرز شهادت پیش رفت» چه توجیهی دارد؟ پاسخ آن است که در جستجوهای انجام گرفته در مجموعه سخنان ایشان ، چنین عبارتی یافت نشد و گویا این سخن از خطیب دیگری است که به خطا، به ایشان نسبت داده شده است. 🆔 @shobhemajazi110
۲ سیاه پوشی در محرم مخالفان با اشکال به «سیاه پوشی» در ماه محرم به بهانه های مختلف مثل ایجاد افسردگی در جامعه، بر آن تاختند تا آنجا که بخشی از جامعه مذهبی با تصور روشنفکری نیز آن را باور کردند. سخن وزیر بهداشت دولت دوازدهم در این باره و خودداری اکثریت اصلاح طلب شورای شهر تهران از سیاه پوشی شهر در ماه محرم، مصداق بارز تاثیر پذیری از این دست تبلیغات است. از پدیده های شگفت روزگار، مُد شدن «سیاه پوشی» به خصوص تی شرت های مشکی مردانه در سالهای اخیر است که به تقلید از رواج سیاه پوشی در جوامع مغرب زمین، مُد شده و ابتکار طراحان وطنی نیز نیست. اکنون که فراوانی این نوع پوشش به خصوص از سوی جوانان در سطح جامعه دیده می شود هیچ اعتراض و احساس خطری از سوی روشنفکران و شیفتگان سلامت روان جامعه، مشاهده نمی شود و کسی نگران تاثیر منفی این سیاه پوشی ها، بر روح و روان جوانان- که این پوشش را به جهت مُد بودن انتخاب می کنند،- نیست. اگر سیاه پوشی محرم ده روز یا حداکثر یک ماه است، سیاه پوشی این جوانان در بیشتر اوقات سال است به خصوص در فصل گرما. چطور یک ماه پوشش سیاه، به خاطر وابستگی های مذهبی و بروز احساسات و عواطف نسبت به شخصیت ها و الگو های مذهبی، باعث ایجاد افسردگی می شود اما پوشش سیاه در طول سال، به خاطر مُدهای رایج شده در غرب، باعث افسردگی نمی شود. 🆔 @shobhemajazi110
۳ ⚠️ یکی از شبهاتی که در این ایام در فضای مجازی و حقیقی مطرح می‌شود، این است که می‌گویند کوفه پایگاه شیعیان بوده و تمامی لشکریان چند هزار نفری که روبروی امام حسین(ع) ایستادند، همه از شیعیان کوفی بوده‌اند، بنابراین شیعیان خودشان امامشان را دعوت و پس از آن ایشان را کشته‌اند و حالا پس از هزار و چند صد سال هنوز برای او عزاداری می‌کنند و اشک می‌ریزند! ✅ پاسخ ✍️ استاد محمدحسین رجبی دوانی بی‌شک نسبت دادن لشکر ابن زیاد ملعون به شیعه، جفای عظیمی است، چرا که طبق تاریخ حداقل نیمی از مردم کوفه مخالف امیرالمؤمنین (ع) بوده‌اند و نیم دیگر هم «شیعه» نبودند بلکه حداکثر هواخواه حضرت علی (ع) بودند، چنانچه «ابن ابی الحدید» شارح اهل سنت نهج‌البلاغه این مطلب را می‌گوید و سپس تصریح می‌کند که البته آنها شیعه نبودند بلکه فقط هواخواه حضرت علی (ع) بودند؛ البته عقل سلیم حکم می‌کرد که امیرالمؤمنین (ع) مرکز خلافتشان را جایی انتخاب کنند که بیشترین پذیرش را دارند منتهی این که گفته می‌شود کوفیان «شیعه» بودند، این یک دروغ و جفای بزرگ تاریخی نسبت به شیعه است، زیرا «شیعه» به کسی اطلاق می‌شود که حضرت علی (ع) را امام اول و جانشین بلافصل پیامبر اکرم (ص) بداند و خلافت خلفای سه‌گانه را قبول نداشته باشد، این در حالی است که در تاریخ آمده، امیرالمؤمنین (ع) در کوفه چندین بار که خواستند از روش خلفای پیشین انتقاد کنند، کوفیان فریاد "وا ابوبکرا و واعمرا" سر دادند تا جایی که حضرت مجبور به سکوت شدند و نتوانستند بسیاری از بدعت‌های خلفاء را در کوفه بردارند! و حتی در تاریخ آمده که کوفیان «حی علی خیرالعمل» که خلیفه دوم برداشته بود را در اذان نمی‌گفتند و اصلاح آن را از امیرالمؤمنین نپذیرفتند! حالا چگونه می‌توان گفت که کوفیان «شیعه» بودند؛ آن‌ها حداکثر هوادار حضرت امیر (ع) در دوره‌ای به عنوان خلیفه چهارم بودند و از خلفای پیشین در همه چیز حتی در بدعت‌هایشان پیروی می‌کردند، لذا در نهج‌البلاغه می‌بینید که چگونه کوفیان، دل حضرت امیر (ع) را به درد آورده و نسبت به آن‌ها گلایه‌ها کرده‌اند؛ بنابراین اگر می‌بینیم برای امام حسین (ع) دوازده هزار نامه از کوفیان رسیده، این موضوع به این معنا نیست که کوفه ١٢ هزار شیعه داشته است، اگر اینطور بود که اصلاً عالم اسلام دگرگون می‌شد؛ درست است که نهضت نامه‌نگاری با امام را برخی شیعیان در کوفه، مانند سلیمان ابن صرد، حبیب ابن مظاهر، و مسلم ابن عوسجه، و عابس آغاز کردند، اما پس از آن، بسیاری از غیر شیعیان به این حرکت پیوستند و این موضوع به دلیل تحقیری بود که کوفیان در زمان حاکمیت بنی‌امیه با آن مواجه شده بودند و آنها می‌خواستند به واسطه دعوت امام از این ذلت بیرون بیایند لذا برای امام حسین (ع) هزاران نامه نوشتند؛ البته مخالفان و دشمنان مکتب اهل‌بیت که می‌خواهند این‌طور القاء کنند که هر کس امام را دعوت کرده و با حضرت مسلم (ع) بیعت نموده شیعه است، خودشان بهتر می‌دانند که کوفیان به سبب همین موضوع که شیعه و پیرو اهل‌بیت (ع) نبودند و به امامت و ولایت الهی امام حسین (ع) اعتقادی نداشتند، اینقدر زود جا زدند و متأسفانه در روبروی امام قرار گرفتند؛ بر این اساس با قاطعیت می‌توان گفت که در کربلا، حتی یک شیعه را نمی‌توان پیدا کرد که با امام جنگیده باشد؛ البته مسلماً برخی از آنها ترسیده و به کمک امام خود نیامدند، اما هرگز شیعیان در بین لشگر جنایتکار کربلا نبوده‌اند. @Shobhe_ShenaSi : 📚منبع 🆔 @shobhemajazi110
۴ ⚠️ این همه انسان تو این دنیا کشته شدن چرا فقط برای یه نفر 1400 ساله گریه میکنید؟ ✅ پی ریزی آیین سوگواری حسینی از سوی امامان شیعه بوده و در روایات رسیده از آنان، عزاداری فقط در باره سرور شهیدان (ع) تأکید شده و اگر در باره سایر معصومان (ع) سوگواری می شود به میل و رغبت خود شیعیان بوده است . یک نهضت اصلاحی بوده بر علیه یک انحراف بزرگ ( انحراف از مسیر غدیر که حاکمیت شایستگان بود) . انحرافی که در سرنوشت بشریت تاثیر خیلی زیادی گذاشته است . از آنجا که (ع) در این قیام ، به شهادت رسید ، این نهضت به هدف اولیه - یعنی بازگرداندن حاکمیت سیاسی به دست شایسته ترین انسانها – نرسید . از این رو ، عزاداری برای امام حسین (ع) زنده نگه داشتن یاد قیام است تا جامعه از غفلت خارج شود و پیوسته بدین فکر باشد که باید حاکمیت سیاسی و دینی به جبهه صالحان و شایستگان برگردد . در حقیقت عزاداری برای امام حسین (ع) ، عزاداری برای آن نهضت اصلاحی است که ناتمام مانده و به تعبیری به شهادت رسیده است و باید برای آن گریست تا وقتی که جامعه به رهبری صالحان برخیزد و کار ناتمام امام حسین (ع) را به سرانجام برساند. 🆔 @shobhemajazi110
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
۵ ⚠️ نذری دادن برای (علیه السلام) شرک است زیرا کار برای غیر خدا است ✅ پاسخ این شبهه در کلیپ بالا 📚 منبع : @pasokhgooha_ir 🆔 @shobhemajazi110
۶ ⚠️ برخی در مورد نداشتن آب در کربلا اظهار شک و تردید کرده اند و معتقدند با کندن چند متر می شد به آب رسید. ✅ پاسخ : منابع گوناگون تاریخی از بستن آب بر روی سپاه امام خبر داده اند و خبر وجود عطش در روز عاشورا به صورت مکرر و متواتر در منابع تاریخی آمده است . ضمن آنکه باید توجه داشته باشیم اگر می شد با کندن زمین و حفر چاه به آب رسید دشمن اقدام به بستن شریعه فرات نمی کرد زیرا در این حالت بستن مسیر شریعه کاری بیهوده و خلاف شگردهای نظامی بوده است . افزون بر این مطلب , رملی بودن و ریزش خاک به هنگام کندن چاه , مانع از این کار می شد. البته آب از روز هفتم بسته شد و تا روز دهم گروهی از سپاه امام (ع) با حمله به نگهبانان شریعه آنان را از آب دور کردند و مشکهای خود را پر کردند اما با افزایش شمار نگهبانان , امکان برداشت آب، از بین رفت و ذخیره آب در روز عاشورا تمام شده بود و هر چقدر به ساعات روز اضافه می شد هوا گرمتر و افراد تشنه تر می شدند از این رو آخرین شهدا یعنی امام و نزدیکانشان بیش از اصحابی که در آغاز صبح نبرد شهید شدند، تشنگی کشیدند. 📚 منبع : https://www.masjed.ir/fa/article/522/ 🆔 @shobhemajazi110
۷ ⚠️ شما ها که شمر را لعن و نفرین می کنید آیا می دانید شمر برادر زن حضرت علی (ع) بوده و دایی محسوب می شود ؟ ✅ شمر بن ذی الجوشن و مادر ، هر دو از نسل «کلاب» می باشند. هر کدام با چند واسطه به «کلاب» می رسند و عرب رسم دارد که به فرزندان افرادی که در یک قبیله هستند به چشم فامیلی نگاه کند و شمر از این جهت که هم قبیله ای حضرت ام البنین است ، حضرت عباس را در روز عاشورا خواهر زاده خطاب کرده است که باعث بوجود آمدن این شبهه شده که شمر دایی حضرت ابوالفضل است . اما توضیح نسب حضرت ام البنین و شمر: «کلاب» یازده پسر دارد. نام یکی از آنان «کعب» و نام دیگری «ضباب» است. حضرت ام البنین از نسل «کعب» و شمر، از نسل «ضِباب» است. نسب ام البنین: ام البنین بنت حزام بن خالد بن ربیعه بن وحید بن کعب بن کلاب. نسب شمر: شمر بن ذی الجوشن(جمیل) بن اعور(عمرو) بن ضِباب(معاویه) بن کلاب. حضرت عباس نوه دختری کلاب و شمر نوه پسری کلاب است. نتیجه اینکه: حضرت امّ البنین هیچ نسبت فامیلی نزدیکی با شمر بن ذی الجوشن(لعنه الله) نداشته است و با این سخن فریبکارانه خود می خواسته حضرت ابالفضل العباس را که مهمترین حامی حضرت اباعبدالله(علیه السلام ) بود، به سمت خود جلب کند که البته حضرت عباس جواب دندان شکنی به وی دادند. 📚 منابع: https://hawzah.net/fa/Question/View/64951/%D8%AD%D8%B6%D8%B1%D8%AA-%D8%A7%D8%A8%D9%88%D8%A7%D9%84%D9%81%D8%B6%D9%84%22%D8%B9%22-%D9%88-%D9%86%D8%B3%D8%A8%D8%AA-%D9%81%D8%A7%D9%85%DB%8C%D9%84%DB%8C-%D8%A8%D8%A7-%D8%B4%D9%85%D8%B1-%D9%84%D8%B9%D9%86%D9%87-%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87 مقتل الحسین، ص 209، سید عبد الرزق موسوی مقرم، قم، منشورات دار الثقافه والنشر، نقل از جمهره انساب العرب، 270، 265 261- سید بن طاوس اللهوف ص 87- علامه مجلسی جلا العیون ص 570. 🆔 @shobhemajazi110
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
۸ ⚠️چرا شیعه اینقد‌ر تأکید دارد که باید مراسم عزاداری (علیه السلام) را با شکوه و با عظمت برگزار کرد‌ وهر سال هم با شکوه تر وبا عظمت تر ؟ ✅ پاسخ به نقل از یکی از بزرگان 🆔 @shobhemajazi110
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
۹ ⚠️ چرا خداوند برای حضرت اسماعیل (ع) چشمه ای را جوشانید اما برای امام حسین (ع) این کار را نکرد ✅ پاسخ استاد محمدی شاهرودی را ببینید 🆔 @shobhemajazi110
۱۰ ⚠️‌چرا وقتی امام حسین (ع) را به شهادت رساندند و جنایات زیادی در کربلا انجام دادند عذابی نازل نشد اما برای قوم های دیگر بخاطر بسیار کمتر از این جنایت عذاب نازل شده است ؟ ✅ پاسخ این شبهه را در عکس نوشته ی فوق مشاهده نمایید ✅ @shobhemajazi110
۱۱ ⚠️ چرا امام حسین (ع) از شیوه های غیر معمول و فراطبیعی برای پیروزی یا حتی رفع تشنگی استفاده نکردند با این‌وجودکه این کار برای ایشان چندان سخت هم نبوده است ؟ ✅ پاسخ استاد محمدی شاهرودی‌ : 🔶 نکته اول: پیامبران و امامان معصوم علیهم السلام ملزم بودند که در تمام کارها و زندگی روزمره خود از علم و قدرت عادی استفاده کنند. در برخورد با دوستان، دشمنان، برآوردن نیازهای زندگی و ... از علم و توانایی که از طریق عادی به دست آمده، استفاده می‌کردند و در برخورد با ستمکاران از راه های معمولی استفاده می‌کردند و دست به اعجاز و کار خارق‌العاده نمی زدند. 🔺بدون شک علیهم السلام قدرت‌های فوق بشری و الهی را داشته‌اند و می‌توانستند از آن‌ها استفاده کنند و دشمنان را در دم نابود کنند؛ امام باقر علیه السلام در این رابطه فرمود: «اسم اعظم 73 حرف است و در پیش "آصف بن برخیا" یک حرفش بود که با به کار بردن همان یک حرف در یک لحظه تخت بلقیس را آورد، و پیش ما (امامان) 72 حرف از اسم اعظم است». 👈 علیه السلام نیز با این‌که مستجاب الدعوه و دارای اسم اعظم الهی بود، و می‌توانست به اذن الهی همه دشمنان را از این طریق نابود کند، نیز می توانست از زمین چشمه گوارا بجوشاند یا از آسمان باران بباراند (با اذن خدا) و خود و اصحابش را سیراب نماید، ولی این کار را نکرد، چون مشیت الهی بر این نبود که در حادثه کربلا، معجزه جریان یابد و حضرت طبق مشیت الهی عمل کند. 💠 نکته دوم: آزمایش، یکی از سنت‌های الهی است که در آیات بسیاری بیان شده، که غیر قابل تغییر بوده، در مورد همه انسان‌ها از جمله پیامبران و امامان علیه السلام جاری است. یکی از این آزمون‌ها سختی و مصیبت و گرسنگی و تشنگی است. کربلا نیز صحنه آزمون الهی است. آزمون حسین و یاران او از یک طرف و دشمنان از طرف دیگر. برای چنین صحنه‌ای باید ابزار آزمایش آماده باشد تا با صبر و شکیبایی در مقابل این مصیبت و آزمون الهی،‌ به پاداش عظیم صابران دست یابند و اجر و پاداش مصیبت دیدگاه در راه خدا را دریافت کنند. 🌐 نکته سوم: اگر بنا باشد ائمه اطهار علیهم السلام با علم لدنی و علم غیب که از خداوند دریافت می کردند، زندگی کنند و با دیگران برخورد نمایند و نیازهای خود را برآورده کنند، دیگر امامت، مقام با ارزشی محسوب نمی شد و اصولاً نمی‌توانستند الگوی ما باشند، بلکه امامان با زحمت بسیار و تلاش و کار و ... زندگی خود را فراهم می‌کردند و بر مشکلات چیره می‌شدند و در این راه مشکلات بسیاری را تحمل می‌کردند. ❇️ نکته چهارم: مسئله اصلی در روز عاشورا تشنگی نبود تا با رفع آن مشکل حل شود. یاران امام علیه السلام در شب عاشورا از فرات آب آورده، غسل کرده و نوشیده بودند؛ اما در روز عاشورا سپاه دشمن می‌خواست با قرار دادن آنان در موقعیت کم آبی و تشنگی، آنها را به تسلیم وادارد. مسأله اصلی در آن صحنه، مبارزه با ظلم یا تسلیم شده بود، که یکی به شهادت می‌انجامید و دیگری به ذلت، و بودن یا نبودن آب در آن اثری نداشت . ✳️ نکته پنجم: از طرف دیگر تشنگی در روز عاشور و منع سپاهیان دشمن برای آب‌رسانی به زنان و فرزندان سبب رسوا شدن آنها و آشکار شدن چهره خشن و غیر انسانی و قساوت آمیز آنان بود. 📚 برگرفته از کانال پرسمان اعتقادی استاد محمدی 🆔 @shobhemajazi110
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
۱۲ ⚠️ آیا اصحاب ابی عبدالله علیه السلام در روز عاشورا از نوره استفاده کردند؟ مگر نمی گویند در قحطی آب بود، پس استعمال نوره چه توجیهی دارد؟ حالا چرا نوره؟ آخه در میدان جنگ کسی نوره استفاده میکنه؟!! ✅ پاسخ حجت‌الاسلام و المسلمین دکتر محمدرضا جباری 📚برگرفته از کانال: https://eitaa.com/sarbazirani11 🆔 @shobhemajazi110
کنفرانس.pdf
666.7K
۱۳ ⚠️ تو ایرانی که هر سال ده روز برای امام حسینت عزاداری و گریه می کنی می دونی در مورد ایرانی ها چی گفته؟ ایرانی ها دشمنان ما هستند پس مردان آن هارا بکشید و زنانشان را به کنیزی بگیرید ✅ در اینجا به صورت اجمالی پاسخ هایی داده می شود اما پیشنهاد می شود حتماً فایل پی دی اف را مطالعه کنید ابتدا باید گفت اباعبدالله که در این روایت آمده اصلا امام حسین (ع) نیست بلکه امام صادق (ع) و کلا در روایات ۹۹ درصد ابا عبدالله هایی که آمده منظور امام صادق (ع) هستش نکته بعدی اینکه عجم به هر غیر عربی می گویند مثلاً چینی ها هم عجم به شمار می آیند پس بر فرض صحت نمی توان گفت منظور روایت ایرانی ها هستند مطلب بعدی اینکه به بردگی گرفتن ایرانیا اصلا در روایت نیست و از جعلیات شبه افکنان هستش و از همه مهم این که طبق آموزه های خود معصومین (ع) هر روایتی که مطابق با قرآن نباشد باید به دیوار کوبید و در قرآن کریم به صراحت آمده است که تنها برتری انسان ها بریکدیگر میزان تقوای آن ها است نه رنگ و نژاد و اصل ونسب و ظاهر و.... علاوه براین ها پیامبر (ص) و ائمه اطهار (ع) شاگردان و یاران ایرانی بسیاری داشتند که بعضی از آنان مانند جناب سلمان از مقام بالایی برخوردار بودند که اگر ائمه واقعاً همچین دیدی نسبت به ایرانی ها داشتند پس قائدتا نباید یک ایرانی یار نزدیک آن ها می بوده است 📚 برگرفته از گروه پژوهشی آرتا 🆔 @shobhemajazi110
۱۴ ⚠️ دستگاه علیه السلام مختص گروهی نیست! همه جور آدمی می‌تونن تو جلسات امام حسین(ع) شرکت کنند، شرابخور، و.. ✅ پاسخ استاد شیخ حسین انصاریان به این شبهه : مجلس عزای امام حسین(ع) پذیرای همه نوع افکار است، امّا نه همه نوع ابزار. شراب‌خوار هم شاید به مجلس امام حسین بیاید، امّا نه با شیشه شراب، قُمارباز هم می‌تواند به مجلس امام حسین بیاید، امّا نه با آلات قمار. آن سگ‌باز و میمون‌باز هم می‌توانند به مجلس امام حسین بیایند، امّا نه با سگ و میمون. طبیعتا آن کسی هم که کاشف حجاب است و در خیابان‌ها تن‌نمایی می‌‌کند هم، می‌تواند به مجلس امام حسین بیاید، امّا وقتی به مجلس امام حسین وارد شد حق ندارد با ابزار گناه و با تظاهر به گناه یعنی با سر لخت و یا تن لخت وارد شود. پس حتماً باید آداب پوشش را رعایت کند. بله دستگاه امام حسین(ع) بزرگ است ‌و پذیرای همه افکار و است. ولی قاعده و قانون دارد، احترام دارد. همه نوع آدمی حق دارد وارد مجلس امام حسین شود، حتّی آن گنهکار هم حق دارد، امّا هیچ‌کس حق ندارد آداب این مجلس را به سخره گرفته و بی‌حرمتی کند. هیچ کس حق ندارد با ابزار گناه و با تظاهر به گناه وارد این مجلس شود و حرمت این مجلس را بشکند و قبح زدایی کند. مهمان حرمت دارد به شرط اینکه حرمت صاحب خانه را حفظ کند. 🆔 @shobhemajazi110