#پارت_35 #واقعیت_درمانی✨ کوثر: با احساس درد بدی تو سرم چشم هام و باز کردم... تار می دیدم چند بار پلکام و باز و بسته کردم تو یه اتاق بودم که دیوارش آبی بود دستم و آوردم بالا که سوزش بدی تو دستم حس کردم نگاهم به سرمی افتاد که تو دستم بود... تعجب کردم... چه اتفاقی افتاده بود؟؟؟ ماسک اکسیژن تو صورتم و دستگاه هایی که بهم وصل بود... یهو تموم اتفاقا مث یه فیلم از جلوم رد شد... پایگاه بسیج... چارپایه... افتادنم.. صدای جیغ و اون درد وحشتناک!!! شروع کردم به صدا کردن مامان یه پرستار سراسیمه وارد اتاق شد +خداروشکر بالاخره بهوش اومدی خانوم خانوما تو که شوهرت و نصفه عمر کردی -شوهرم؟ +آره دیگه اون آقای طلبه -محمد😳 +آره اسمش همین بود -میشه بگید من چند وقته اینجام؟! + فکر میکنم 4 ماه عزیزم من بزم دکترت و صدا کنم... این و گفت و رفت رفت و من و با یه دنیا سوال تنها گذاشت بعد از چند دقیقه دکتر اومد و بعداز معاینه منتقلم کردن به بخش و گذاشتن خانواده م و ببینم مامان گریه کنان وارد شد مدام قربون صدقه م میرفت...