💚یا امیرالمومنین حیدر💚: 🌹🍃🌹🍃🌹🍃🌹🍃 🍃🌹🍃🌹🍃🌹🍃 🌹🍃🌹🍃🌹🍃 🍃🌹🍃🌹🍃 🌹🍃🌹🍃 🍃🌹🍃 🌹🍃 🍃 #رمان_عارفانه❣ 💫شهید احمدعلی نیری💫 #قسمت_بیست_و_پنجم ادامه #قسمت‌_قبل 🌿حضرت آیت الله حق شناس به درک محضر عالم عامل، شیخ محمدحسین زاهد، موفق می شوند. شیخ زاهد تحصیلات زیادی نداشت اما آنچه را که خوانده بود به خوبی عمل می کرد، بسیار وارسته و از دنیا گذشته ‌زاهد بود. ایشان شاگردان بسیاری داشت که بعضی از آن ها بعدها به مقامات عالی رسیدند. آیت الله حق شناس با راهنمایی استاد از خانه‌ی دایی خارج شده و در یکی از حجره های مسجد جامع تهران ساکن می شوند. ایشان در دوره‌ی دارالفنون به ریاضیات جدید و زبان فرانسه به خوبی مسلط می شوند. برای همین حسابدار یکی از بازاریان شدند و به او گفتند: من حقوق بسیار کمتری می گیرم به شرط آن که موقع نماز اول وقت بتوانم به مسجد بروم و عصرها درس‌هایم را بخوانم. ایشان سالها در درس استاد شیخ زاهد رفتند و از محضر ایشان استفاده کردند.بعد از مدتی به دنبال استاد بالاتر بودند.تا اینکه آیت الله سید علی حائری معروف به مفسر را می یابند. می فرمودند: شب قبل از اینکه ما به محضر ایشان برسیم، در عالم رویا سید بزرگواری را به من نشان دادند که بر منبری نشسته بود، و گفتند: او باید تربیت شما را بر عهده گیرد. فردا وقتی به محضر آیت الله مفسر رسیدیم، همان بود که دیشب دیده بودم! #ادامه_دارد... #هرشب با عارفانه نگاه گرمتون رو به ما ببخشید😊✨ 👇👇👇👇👇👇👇👇 ➖🍃🌹🌹🌹🌹🍃➖ @shohaday_gommnam

#اسم‌تو‌مصطفاست #قسمت_بیست_و_پنجم طلبه س.تا وقتی درس میخونه که نباید سربازی بره!درعوض مسئولیت پذیره!هیئت داره و برای بچه هاش از دل و جون مایه میذاره!تکلیف خودت رو با دلت روشن کن! خانم نظری حکم استادم را داشت.با لکنت گفتم:((چشم خانم.از نظر ایمانی باید سطح بالایی داشته باشه.طوری که من روهم بکشه بالا!)) _ایمان رو در عمل ببین.این جوون بچه مسجدیه و نماز خون.بچه ای با تقوا و با عرضه! _من ایمان ظاهری نمیخوام.میخوام توکل بالایی داشته باشه. اینکه اسلام رو از هر جهت بشناسه و به دستوراتش عمل کنه.کسی که ایمان داره به همسرش توهین نمیکنه خانم. دستم راگرفت.سرد سرد بود.درحالی که از گونه هایم آتش میبارید. _تا اونجا که من میشناسمش آدم درستیه. درست راخیلی محکم گفت.رویم نشد بگویم دنبال کسی مثل سجاد،داداشم هستم.هم به ظاهر برسد هم به باطن.سجاد کت و شلوارش را همیشه به اتوشویی میداد و کفش هایش را واکس میزد.ایمانش هم همیشه نو و اتوکشیده بود. خانم نظری دستم را رها کرد:((ماهم این مراحل رو گذروندیم دختر جون،پیشنهاد میکنم تکلیفت رو با خودت روشن کنی.)) #اسم‌تو‌مصطفاست #قسمت_بیست_و_ششم به خانه که آمدم غروب بود.مادر گلدان های حیاط را آب داده و روی تخت نشسته بود.رفتم نشستم کنارش:((مامان چی کار کنم،شما بگو؟)) _خونواده ی خوبین صدرزاده ها! _خونواده رو چی کار دارم!خودش،خدمت نرفتنش! _درسش که تموم بشه میره سربازی .سجادم قبولش داره! نگاه به بالا انداختم و دیدم چراغ اتاق سجاد روشن است:((بذار از خودش بپرسم.)) از پله ها دویدم و رفتم اتاق سجاد.دیدم پشت میز کامپیوترش نشسته.مامان هم پشت سرم آمد و گفت:((سجاد تو یه چیزی به خواهرت بگو.تکلیف این بنده خدا چی میشه؟)) سجاد بی آنکه نگاهمان کند گفت:((از نظر من تاییده!)) _اصلا متوجهی راجع به کی حرف میزنیم؟ _بله.مصطفی!مصطفی صدرزاده. مامان گله مند گفت:((هی بالا و پایین میکنه.سمیه،یا رومی روم یا زنگی زنگ!)) تکیه دادم به دیوار رو به سجاد و گفتم:((اگه تو قبولش داری باشه منم...)) مامان ذوق زده گفت:((خب،این رو از اول میگفتی،برم تلفن بزنم؟)) سجاد گفت:((صبر کن مامان!)) رو به من کرد:((هر چی سوال ازش داری،بنویس میبرم میدم بخونه و جواب بده.)) رو به کامپیوتر چرخید:((میشم کبوتر نامه بر!)) مامان ذوق زده گفت:((برم براتون چای و شیرینی بیارم!)) نشستم روی زمین و زانوهایم را بغل کردم.سجاد هنوز به صفحه کامپیوترش نگاه میکرد.تصویر ثابت بود و عکس یک دشت پر از گل سرخ و دوتا پروانه. ‌@shohaday_gommnam

#من_میترا_نیستم #قسمت_بیست_و_پنجم از یک طرف موش ها در ساک لباس ما بالا و پایین می شدند و لباس‌ها را می خوردند از یک طرف گنجشک ها روی سرمان فضله می‌ریختند. از طرفی هم فامیل به ما دهن کجی می‌کرد. در خانه باغی یک میز قراضه چوبی بود که ما از سر ناچاری وسایلمان را روی آن گذاشتیم. خانه، آشپزخانه و حمام نداشت به بازار رفتم و یک پریمس «چراغی که با نفت کار می کرد و سر و صدای زیادی داشت» و یک بخاری نفتی فوجیکا خریدم. از دردِ بی جایی پریمس را داخل توالت می‌گذاشتم وقتی می‌خواستم غذا درست کنم آن را داخل راهرو می کشیدم. بعضی وقت ها به تنگ می آمدم یک گوشه ای می نشستم و به یاد خانه تمیز و قشنگم در آبادان گریه می‌کردم. خانه‌ای که دورتادور شمشاد سبز و باغچه پر از گل و سبزی بود. دیوارهای رنگ روغنی شده اتاق‌هایش مثل آینه بود و از صافی و تمیزی برق میزد آشپزخانه‌ای که من از صبح تا شب در حال نظافتش بودم و بزار و بردار می کردم در کمتر از یک ماه، صدام زندگی من و بچه هایم را شخم زد آواره و محتاج فامیلی شدیم که تا قبل از آن جز خدمت و محبت ی در حقشان نکرده بودیم. بچه هایم از درس و مشق عقب ماندند مینا و مهری شب و روز گریه می کردند و غصه می خوردند. زینب آرام و قرار نداشت اما سریع با وضعیت جدید کنار آمد. هیچ وقت تحمل نمی کرد که وقتش بیهوده بگذرد. در کلاس‌های قرآن و نهج البلاغه بسیج که در مسجد نزدیک محل زندگیمان بود شرکت کرد. یک کتاب نهج البلاغه خرید اسم معلم کلاس ششم زینب آقای شاهرخی بود زینب با علاقه روی خطبه های حضرت علی کار می‌کرد. دخترهای فامیل جعفر حجاب درست وحسابی نداشتند. زینب با آنها دوست می شد و درباره حجاب و نماز با آنها حرف می زد. مینا و مهری و شهلا هم بعد از زینب به کلاسها رفتند آنها می‌دانستند که فعلا مجبورند در رامهرمز بمانند. پس با رفتن به کلاس وقتشان پرُ می‌شد و چیزهایی هم یاد می‌گرفتند. مینا و مهری بیشتر به این نیت کلاس می رفتند که راهی برای برگشتن به آبادان پیدا کنند. زینب از همه فعال‌تر و علاقه مند تر در کلاس‌ها شرکت می‌کرد.