🔹حميد بن مسلم [۶] نقل مى كند، ما به اتفاق شمر بن ذی الجوشن از کنار خيمه ها عبور می کرديم تا به #علی‌بن‌الحسين رسيديم، ديديم که از شدت بيماری در بستر افتاده است. همراه شمر گروهى نظاميان بودند؛ گفتند آيا اين بيمار را بکشيم؟ من گفتم: سبحان الله چگونه مردم بی رحميد شما، آيا اين ناتوان را می خواهيد بکشيد، همين بيماری‌ای که دارد کافی است، و او را خواهد کشت؛ پس زيرانداز آن حضرت را کشيدند و بردند و آن حضرت را به رو افکندند. [۷] شيخ عباس قمی از روضة الصفا نقل مى کند که شمر تصميم گرفت #امام_سجاد (ع) را که در بستر بيماری افتاده بود به قتل برساند. 🔹در اين هنگام عمر سعد دو دست شمر را گرفت و گفت از خدا شرم نداری که بر قتل اين پسر اقدام می نمایی؟ شمر گفت: فرمان عبيدالله بن زياد صادر شده که همه فرزندان حسين (ع) را بکشم. عمر سعد در منع کردن شمر سعی زياد کرد و شمر را از آن عمل زشت بازداشت. شمر پس از آن دستور داد تا خيمه های اهل بيت را آتش زدند. [۸] بنابر اين با توجه به وقایعی که در روز عاشورا پس از شهادت امام حسين (ع) اتفاق افتاد، بيماری و زنده ماندن #امام_سجاد (ع) در کربلا حکمتی الهی بود تا حجت خدا در روی زمين باقى بماند. و هرگاه دشمنان تصميم به قتل آن حضرت می گرفتند، به تصور اين که بيماری آن حضرت را خواهد کشت يا کشتن بيماری که جنگ نکرده ناپسند بود، دست از کشتن او برمی داشتند. البته اگر چه از قتل حضرت چشم پوشيدند، ولی از هيچ گونه آسيب رساندن و آزار دادن حضرت دريغ نکردند. 🔹سوار کردن اسرا بر مرکب هاى برهنه، و غل و زنجير آزار دهنده در آن هوای گرم و سوزان، و ضرب و شتم زنان و کودکان در مقابل چشم ایشان، آنچنان امام (ع) را آزار می داد که به عمه اش حضرت زينب (س) فرمود سينه ام تنگ شده، به حالتی که نزديک است جان از تنم خارج شود. حضرت زينب (س) با پريشانی و نگرانى از حضرت می پرسید اين چه حالتی است که در تو می بينيم. بنا بر اين وقتی خداوند بخواهد، حجت خود را برای اهل زمين نگه دارد، چنان که عيسى، موسی و ابراهيم (عليهم السلام) را از آسيب طاغوت های زمان نگه داشت، #امام_سجاد (ع) را نيز نگه می دارد، و لو در نبرد سخت بين حق و باطل واقع شود. پی نوشت ها؛ [۱] قمی، شيخ عباس، منتهی آلامال، اعلام التقی، قم، ۱۳۸۲، ج ۲، ص ۱۹-۱۷؛ جعفريان، رسول، حيات فکری و سياسی امامان شيعه، انصاريان، قم، ۱۳۸۴، ج ۸، ص ۲۵۵ [۲] حيات فکری و سياسی  امامان شيعه، همان [۳] ابن طاووس، لهوف، ترجمه عقيقی بخشايشی، قم، نويد اسلام، ۱۳۸۵، ص ۱۵۹ [۴] همان، ص ۱۶۳ [۵] همان، ص ۱۷۵ [۶] حميد بن مسلم از لشکر دشمن بود و همان شخصی است که مأموريت يافت به همراه خولی، سر مقدس امام حسين (ع) را به کوفه نزد عبيد الله بن زياد ببرد. نک: منتهی الآمال، همان، ص ۶۰۴ [۷] منتهی الآمال، همان، ص ۶۰۱ [۸] همان منبع: مرکز مطالعات و پاسخگويى به شبهات حوزه علميه قم #امام_سجاد منبع/تبیبن 📡 پایگاه خبری تحلیلی وَرْاُئوی 🕯 میعادگاه شهدای وَرجُوی @varjovi @shohadayevarjovi