🌈🦋☔️🍄🌈🦋☔️🍄🌈🦋☔️🍄🌈🦋 ☀️هوالحبیب 🌈 🦋 #رمان_روژان 🍄 📝نویسنده: #زهرا_فاطمی☔️ 🖇 #قسمت_نود_پنجم ظهر شده بود و صدای خنده های روهام در خانه پیچیده بود. هرموقع روهام به خانم جون می رسید همچون پسران شش ساله شیطنت میکرد و همه را به خنده وا میداشت.دل و دماغ این را نداشتم که مثل همیشه من هم پای شیطنتهایش شوم. نگرانی از فرداهای بدون کیان حسم را پرانده بود. صدای زدن چندتقه به در به گوشم رسید. _بفرمایید؟ در اتاق باز شد و روهام خندان به داخل اتاق سرک کشید _سلام بر دردونه روهام فقط او میتوانست در هر حالی، لبخند را مهمان لبهایم کند. _سلام داداشی روهام در را بست و با چندقدم خودش را به من رساند و کنارم روی تخت نشست و با دست موهایم را نوازش کرد _شنیدم خدا زده پس سر یه بنده خدایی و قراره بیاد خواستگاری خندیدم، او ادامه دارد _میگم روژان از الان دلم به حالش میسوزه .طفلک چه گناهی به درگاه خدا کرده که عاشق تو شده نیشگون ریزی از بازوی عضلانی اش گرفتم .به جای اینکه دردش بیاد زد زیر خنده _اخه جوجه تو چقدر زور داری که نیشگون میگیری .آدم احساس میکنه مورچه قلقلکش میده هردو باهم زدیم زیر خنده _خوشگله نمیخوای به من بگی این خواستگار محترمت کیه؟چیکاره اس؟چرا مامان انقدر شاکیه رابطه من و روهام فراتر از یک رابطه خواهر برادری بود. روهام در هرلحظه یک نقش را برایم بازی میکرد. موقع شیطنت هایم دوستم میشدوقتی به کمک نیاز داشتم مثل یک پدر پشت دخترش در می آمدو من به او تکیه میزدم. وقتی احساساتی و یا بیمار میشدم مثل یک مادر کنارم می ماند و از من پرسناری میکرد و وقتی دنبال یک گوش شنوا بودم تا از رازهایم بگو او مثل یک خواهر به حرفهایم گوش میداد. خوب به یاد دارم اولین باری که یک پسر در دوران نوجوانیم به من پیشنهاد دوستی داد با ترس و لرز برای روهام تعریف کردم و او از همجنس های خودش گفت .از نامردی هایشان .گفت که دختر برای انها مثل یک اسباب بازی می ماند که وقتی خسته شوند کنارش میزنند .او گفت که من برایش ارزشمندم و تا وقتی کسی لیاقتش را پیدا نکند اجازه نمیدهد کسی به من نزدیک شود.روهام عاقلترین و عزیزترین فرد زندگیم است آنقدر دوستش دارم که حتی وقتی کنارمم هست دلتنگش میشوم.دلم به بودنش قرص است.هیچ وقت فکر نمیکردم کسی پیدا شود که اندازه روهام دوستش داشته باشد و حالا کیان آمده بود و باعث شده بود قلبم را بین هردوی انها تقسیم کنم. با تکان دادن دست روهام در مقابل چشمانم از فکر بیرون آمدم _هان؟ _به پا غرق نشی عزیزمن خندیدم _من قربون خنده ات.حالا بگو ببینم به کی یه ساعته که فکر میکردی که تو فکر بودی؟ _به تو چشمانش گرد شد _به من اشک به چشمانم دوید _به این فکر میکردم ، خوبه که هستی داداشی.به قدیما فکر میکردم به روزهایی که تو همیشه کنارم بودی .تو همیشه به جای مامان ، بابا ،دوست و حتی خواهر هوامو داشتیمن خیلی خوشبختم که تو رو دارم داداشی.تو روخدا هیچ وقت تنهام نزار نمیدانم چرا انقدر لوس شده بودم ،اشکهایم جاری شد.روهام مرا به آغوش کشید _روهام فدای اشکات بشه خوشگل من.تو همه کس منی مگه میشه تنهات بزارم و هوات رو نداشته باشم. من همیشه کنارتم حتی وقتی که ازدواج کنی .حالا به داداشی بگو این اقا کیه _استاد دانشگاهمه _چه خوب .دوسش داری گونه هایم رنگ گرفت . _اوهوم _چی شد که عاشقش شدی _یادته بهت گفتم واسمون یه استاد جدید اومده.ایشون منظورم بود اسمش کیان شمس هستش .خیلی مقید و مذهبیه .تو چشم دخترا زل نمیزنه .با خانم ها با احترام حرف میزنه.خیلی با شخصیت و با کلاسه.اصلا شبیه اون مذهبیایی که تصور میکردم نیست و اینکه تازه از سوریه روهام باذوق پرید وسط حرفم _مدافع حرمه؟ لبخند به لب آوردم _اره _پس خیلی مرد و بامروته _اره فکرکنم _ببین عزیزم.از تعریفای تو مشخصه که خیلی آدم درست و حسابیه و من میتونم راحت دست گلمو بهش بسپارم ولی عزیزم تو میتونی با این آدم زندگی کنی؟سختت نیست که اون خیلی مقیده.دوروز دیگه خجالت نمیکشی باهاش بیای مهمونیای فامیل.خودت میدونی مهمونیای ما بیشتر مختلطه با این مشکلی نداره. _من خیلی قبولش دارم هم خودش رو و هم اعتقاداتش رو ولی اون رو نمیدونم. _خب پس شماره اش رو بده به من.بقیه اش رو بسپار به من _آخه _دیگه آخه نداره دردونه . گوشی را از روی میز برداشتم وشماره کیان را به روهام دادم. &ادامه

🌈🦋☔️🍄🌈🦋☔️🍄🌈🦋☔️🍄🌈🦋 ☀️هوالحبیب 🌈 🦋 #رمان_روژان 🍄 📝نویسنده: #زهرا_فاطمی☔️ 🖇 #قسمت_نود_ششم روهام با گوشی خودش با او تماس گرفت و گوشی را روی حالت اسپیکر گذاشت تا من هم شنونده حرفهایشان باشم. چند بوق آزاد خورد تا اینکه صدای دلنوازش به گوشم رسید _بفرمایید _سلام.ببخشید همراه آقای شمس _بله خودم هستم بفرمایید _چند لحظه میخواستم وقتتون رو بگیرم _ببخشید شما؟ _ادیب هستم برادر روژان جان باصدای هول شده کیان لبخند به لب آوردم _جانم در خدمتم _همونطور که در جریانید .مادرتون از مادر بزرگم اجازه خواسته بودند برای خواستگاری از روژان جان. _بله درسته. _میتونم کیان صداتون کنم _بله بله حتما‌.لطفا راحت باشید _ببین آقا کیان من همین یه دونه خواهر رو دارم و از جونمم بیشتر دوسش دارم .تا جایی که فهمیدم شما خانواده خیلی مذهبی هستید برعکس خانواده من.میخواستم اگه وقت دارید امروز عصر باهم بشینیم صحبت کنیم اگر بعد از حرفهای من بازهم تمایل به این ازدواج داشتید من با خانواده صحبت میکنم و زمان خواستگاری رو بهتون اطلاع میدم _خیلی خوشحال میشم که قبلش مثل دوتا مرد باهم صحبت کنید .قطعا خوشبختی خانم ادیب برای من هم اولویت اول هست .شما زمان و مکان رو بفرمایید من خدمت میرسم _من آدرس رو براتون پیامک میکنم .به امید دیدار _خدانگهدار روهام تماس را که قطع کرد زد زیر خنده و ادای کیان را درآورد _(قطعا خوشبختی خانوووم ادیب اولویت منه) روژان به این جواب مثبت بده پسری که هنوز دختری که دوسش داره رو خانم ادیب صدا میکنه خیلی پاکه .نباید از دستش داد دوباره با صدای بلند خندید ،مرا هم به خنده انداخت. _پاشو بریم نهار .انقدر خندیدم دلم ضعف کرد الان گشنمه. _باشه تو برو منم میام صدای کیان را تقلید کرد _باشه خانوم ادیب خنده کنان اتاق را ترک کرد. به آشپزخانه رفتم .همه دور میز نشسته بودند .کنار روهام نشستم. نهار با خنده و شوخی گذشت.بعد از نهار پدر روبه روهام کرد _روهام حاضر شو بریم شرکت روهام سمت من نگاهی انداخت و چشمک زد _شرمنده باباجون امروز رو به من مرخصی بده .با دوماد آینده قرار دارم پدرم با تعجب گفت _دوما آینده دیگه کیه روهام خندید _استاد روژان دیگه.عصر باهاش قرارگذاشتم میخوام ببینم چجوریه‌. اگه مناسب بود با اجازه شما بگم واسه خواستگاری تشریف بیارند _خوبه اتفاقا منم به خانجون گفتم بهش خبر برسونه بیاد شرکت .حالا که تو زحمتش رو میکشی من دیگه صحبتی نمیکنم .هرتصمیمی گرفتی خبرش رو بده _چشم باباجان پدر به خانم جان سفارش کرد که دیگر حرفی به خانواده کیان نزد و منتظر تصمیم و تحقیقات محلی روهام بمانیم مادرم ولی راضی نبود و با عصبانیت به روهام توپید _روهام میخوای بری در مورد چی حرف بزنی .انچه عیان است چه حاجت به بیان است.اونا از این خانواده های سطح پایین هستند من راضی نیستم دخترم رو بدم به چنین خانواده ای ‌.پس لازم نیست بری تحقیق کنی.روژان بچه است عقلش نمیکشه .تو دیگه چرا از حرف مادر دلگیر شدم میخواستم حرفی بزنم که با اشاره روهام سکوت کردم . _مامان خوشگلم .حالا من میرم صحبت میکنم اگه دیدم خیلی متحجر هستند و روژان با اونا خوشبخت نمیشه خودم همونجا ردش میکنم .پس شما بسپار به من و نگران نباش. _من دیگه حرفی نمیزنم .ببینم میتونید این دختر رو بدبخت کنید یا نه دیگر حوصله شنیدن حرفهایشان را نداشتم بی سر و صدا به اتاقم پناه بردم . &ادامه

🌈🦋☔️🍄🌈🦋☔️🍄🌈🦋☔️🍄🌈🦋 ☀️هوالحبیب 🌈 🦋 #رمان_روژان 🍄 📝نویسنده: #زهرا_فاطمی☔️ 🖇 #قسمت_نود_هفتم روهام ساعت شش با کیان قرارداشت و به دیدارش رفت. دلم مثل سیر و سرکه میجوشید و کاری از دستم بر نمی آمد .بارها و بارها در طول و عرض اتاق راه رفتم و به آن دو فکر کردم . به خودم که نمیتوانستم دروغ بگویم میترسیدم از حرفهایی که بین انها رد و بدل میشد و آینده مرا دستخوش تغییرات قرارمیداد میترسیدم. گاهی زیر لب سوره کوثر را زمزمه میکردم و گاهی متوسل میشدم به امام زمان عج تا همه چیز خوب پیش برود .دلم میخواست ساعت را روی دور تند بگذارم تا زمان زودتر سپری شود چراکه با گذر هرثانیه من جانم به لبم میرسید.نزدیک به دوساعت گذشت و خبری از روهام نشد.بارها تصمیمیم گرفتم تماس بگیرم و بپرسم چه شد ولی خود را کنترل میکردم . دیگر نمیتوانستم اتاق را تحمل کنم احساس میکردم در و دیوار اتاق میخواهند جانم را بگیرند به حیاط پناه بردم و روی تاپ نشستم و با استرس خودم را تکان میدادم .مدتی که گذشت با صدای باز شدن در حیاط و صدای ماشین روهام با شتاب از روی تاپ برخواستم ‌. دلم طاقت نیاورد منتظر او بمانم .خودم به سمتش رفتم. تا از ماشین پیاده شد چشمش به من افتاد. قیافه اش زیادی جدی بود و این مرا بیشتر میترساند. _سلام _سلام خواهری.چرا اینجا ایستادی روی گفتنش را نداشتم به من من افتادم _چی ......... چی شد .باهاشون حرف زدی با همان صورت جدی به سمت آمد _بگذر ازش از کنارم گذشت .ماتم برده بود . بگذرم از کی؟از جانم ؟مگر توانش را داشتم برگشت و دوباره نگاهم کرد .اینبار لبخند زد _روژان گفتم بگذر ازش .....ولی با صدایی لرزان به حرف آمدم _ولی چی؟ _ولی اون از تو نمیگذره چون یه دیوونه اس که عاشق توئه دیوونه شده .الحق که برازنده همید.به جای اینکه اینجا خشکت بزنه بدو برو خودتو آماده کن واسه دوروز دیگه بهشون وقت خواستگاری دادم قطره اشکی از گوشه چشمم روان شد .روهام با اخم به اشکم زل زد .به سمتم آمد و بغلم کرد _شوخی کردم بابا .چرا گریه میکنی خواهر دیوونه من.اگه لبخند بزنی نظرمو در موردش میگم اشک هایم را پاک کرد و من لبخند زدم _با همین لبخندات اون بدبخت رو دیوونه کردی دیگه _روهااااام دست دور بازویم انداخت و بامن همقدم شد _خب جونم برای خواهر لوسم بگه که .وقتی دیدمش با خودم گفتم ای کاش من دختر بودم و کیان عاشق من میشد لعنتی عجب لعبتیه خندیدم و با شوخی به بازویش مشت زدم _باشه بابا واسه خودت .عرضم به حضور منورت که باهاش که حرف زدم دیدم تنها کسی که میتونه خواهر دیوونه منو خوشبخت کنه و نبودنای مامان و بابا رو واست جبران کنه اونه،البته بعد از من. لبخند زدم .کیان کوه با عظمتی بود که سالها میتوانستم به او تکیه دهم و از چیزی نترسم _روژان جان .از حرفاش فهمیدم که خیلی خانواده با اصالتی داره .درسته مذهبیه ولی از اون آدما نیست که بگه جنس مونث ضعیفه است و وظیفه اش خونه داریه و حق در اجتماع بودن رو نداره .برعکس خیلی برای زن احترام قائل بود و اعتقاد داشت با جنس لطیف زن باید مثل یک گل برخورد کرد .خلاصه که واقعا برازنده داماد خانواده ادیب شدن،هستش.باهاش اتمام حجت کردم خم به ابروی خواهر خوشگلم بیاره با خودم طرفه.گربه رو دم حجله کشتم غمت نباشه بی هوا بلند خندیدم و او را هم به خنده انداختم شب وقتی روهام قضیه را به پدر و مادرم گفت پدر رضایت داشت و با آمدنشان موافقت کرد ولی مادر سکوت کردوحرفی نزد. برای دوروز بعد قرار خواستگاری گذاشته شد. مادر زیادی ریلکس بود و این مرا نگران میکرد میترسیدم مادرم قرار خواستگاری را بهم بزند .بنابراین دست به دامن روهام شدم.به سمت اتاق روهام رفتم.چند تقه به در زدم _بیا تو در را باز کردم .روهام روی میز خم شده بود و مشغول نقشه کشیدن بود _سلام.میتونم چندلحظه وقتت رو بگیرم سرش به سمت من چرخید _جانم عزیزم بیا بشین روهام به میزش تکیه داد و دست به سینه ایستاد و به من نگاه میکرد ،روی تختش نشستم . با انگشتان دستم بازی میکردم _روژان جان من منتظرما .چی شده _راستش....خب راستش مامان خیلی ریلکسه این منو میترسونه .تا حالا نشده ما مهمون داشته باشیم مامان انقدر بی خیال باشه.انگار اصلا واسش مهم نیست فردا شب میان و شاید قصد داره خواستگاری روبهم بزنه _نگران نباش عزیزم الان میرم باهاش صحبت میکنم به رویش لبخند زدم _ممنونم که مثل همیشه هوامو داری داداشی..

🌈🦋☔️🍄🌈🦋☔️🍄🌈🦋☔️🍄🌈🦋 ☀️هوالحبیب 🌈 🦋 #رمان_روژان 🍄 📝نویسنده: #زهرا_فاطمی☔️ 🖇 #قسمت_نود_هشتم تکیه اش را از میز برداشت به سمت بیرون رفت من هم پشت سرش از اتاق خارج شدم. روهام به سمت پذیرایی رفت تا با مادر صحبت کند من همان بالا ایستادم تا به صحبت هایشان گوش دهم. از بالا سرک کشیدم مامان و روهام روبه روی هم نشستند روهام چشمش به من افتاد اخمی کرد و مادر را مخاطب قرار داد _مامان خوشگلم چطوره؟ _خوبم عزیزم . _مامان جان شما کاری نداری واسه فرداشب انجام بدی؟اگه میخوای مثل همیشه تغییر دکوراسیون بدی من در خدمتم _نه لازم نیست .من از اول هم مخالف این خواستگاریبودم ولی شما توجهی نکردید .الان هم دلم نمیخواد کاری انجام بدم .فردا شب با هستی میخوام برم کیش قلبم از حرکت ایستاد .چطور میتوانست انقدر به حس حال من بی توجه باشد .رمق از پاهایم رفت همانجا نشستم .مادرم میخواست با رفتنش مخالفتش را به خانواده کیان نشان بدهد .مگر خواستگاری بدون مادر عروس میشود. روهام با تعجب گفت _چی ؟؟مامان جان فردا شب خواستگار واسه دخترت میخواد بیاد اون موقع شما میخواین برید.اینده روژان واستون مهم نیست مامان عصبانی داد زد _مهمه.مهمه که نمیخوام باشم و بدبخت شدن دخترم رو ببینم .من دختر به اون خانواده نمیدم _مامان شما حتی یکبار اون پسر و خانواده اش رو ندیدی چطور میتونی انقدر مطمئن بگید روژان بدبخت میشه. مامان همه این سالها همه هم و غمت شده بود گالری و سفر و آرزوهات و توجهی به احساسات دخترت نکردی .اون همیشه نیاز داشت شما کنارش باشی ولی نبودی و من کنارش می موندم .من پسر بودم واسم سخت بود ولی نه به اندازه روژان .چون منم مثل شما خودمو غرق کردم تو خوشگذرانیام ولی روژان دختر بود برای اینکه توجه شما رو جلب کنه جوری زندگی میکرد که تو بپسندی ولی حالا بعد بیست و دوسال یه مردی اومد تو زندگیش که راه و رسم درست زندگی کردن رو یادش داد .نمیگم روژان دختر بدی بود نه اتفاقا خیلی هم رفتار سنگینی داشت ولی خودش رو غرق زیبایی ظاهریش کرده بود تا همه جذبش بشن ولی کیان بهش یاد داد که زیلایی باطنش مهمتره .بهش یاد داد اون یه گوهر ارزشمنده و پسرایی مثل من که دخترا رو واسه سرگرمی میخوان ارزش اینو ندارند که جلب اون بشن. مامان درسته اعتقاداتمون فرق میکنه ولی تنها کسی که میتونه دخترت رو خوشبخت کنه همین آقاست .من تو همون یکی دوساعتی که باهاش حرف زدن دیدم چقدر مرده و میتونه دردونه منو خوشبخت کنه.شما هم لطفا به جای اینکه دنبال این باشی که یه داماد مثل خودمون واسه دخترت پیداکنی به این فکر کن که دخترت دلش باکیه و با کی خوشبخت میشه روهام حرفهایش را با عصبانیت زد و از خانه خارج شد ،مادر همان جا نشست و به حرفهای کیان فکر کرد. من هم به اتاقم پناه بردم تا کمتر جلو چشم مامان باشم &ادامه دارد...

🌈🦋☔️🍄🌈🦋☔️🍄🌈🦋☔️🍄🌈🦋 ☀️هوالحبیب 🌈 🦋 #رمان_روژان 🍄 📝نویسنده: #زهرا_فاطمی☔️ 🖇 #قسمت_نود_نهم صبح وقتی صدای اذان از مناره های مساجد به آسمان بلند شد از خواب بیدار شدم. وضو گرفتم و به نماز ایستادم . از خدا خواستم مرا در ادامه مسیر زندگی کمک کند . پنجره را باز کردم و با آرامشی که در وجودم مستولی شده بود به آسمان چشم دوختم. خورشید در حال طلوع کردن بود دستانم را در امتداد شانه های بازکردم و از ته دل هوای دلپذیر صبحگاهی را استشمام کردم. دلم هوای پیاده روی کرده بود. لباس پوشیدم و بعد از برداشتن هنذفری و موبایلم از خانه خارج شدم . در تمام مدتی که قدم میزدم به آینده و کیان فکر میکردم ؛به عاقبت زندگی من با کیان. یک ساعت بعد برای جبران حمایتهای روهام دوعدد نان تازه گرفتم و به خانه برگشتم . روهام عاشق خوردن صبحانه با نان تازه بود . وارد خانه شدم نان ها را روی کانتر قراردادم و مشغول آماده کردم میز صبحانه شدم . نگاهی به محتوای روی میز انداختم همه چیز برای خوردن یک صبحانه شاهانه آماده بود. با ذوق به سمت اتاق روهام پرواز کردم . پشت در نفسی تازه کردم _داداشی..... روهام جون بیداری؟ وقتی دیدم صدایی نمی آید در را باز کردم و وارد اتاق شدم . برادر مهربان و عزیزم معصومانه به خواب رفته بود . دلم میخواست ساعت ها بنشینم و نگاهش کنم ولی کودک درونم شیطنت کردن میخواست پس به سمت تختش رفتم وکنارش روی زمین نشستم. مقداری از موهایم را بدست گرفتم و با آن بینی روهام را قلقلک دادم . روهام بیش از حد قلقلکی بود حتی در خواب . چندبار به هوای اینکه مگس روی صورتش نشسته ؛به صورتش دست کشید وقتی دید کارش فایده ندارد و بینی اش هنوز میخارد چشمانش را باز کرد. با نیشی باز به او نگاه میکردم _سلام داداش تنبل خودم _مرض داری مگه بچه .برو بزار بخوابم _نوچ اصلا راه نداره جون روژان .پاشو بریم صبحونه بخوریم _من یکم دیگه بخوابم بعد میام الکی خودم را ناراحت نشان دادم _من صبح زود رفتم واست نون تازه خریدم.تازه با کلی عشق واست میز رو چیدم اون وقت تو خواب رو به من ترجیح میدی .واقعا که!!! روهام که باور کرده بود مرا آزار داده سریع روی تخت نشست و دستم را گرفت _تا آبجی خوشگلم دوتا چایی لب سوز بریزه من اومدم گونه اش را بوسیدم _ای به چشم . با خوشحالی به آشپزخانه رفتم و برای خودمان چابی ریختم و روی میز گذاشتم . روهام با لبخند به سمتم آمد. نگاهی به میز انداخت و سوتی زد _اوه اینجا رو .فسقل بانو چه کرده .من صبحونه بخورم یا خجالت آبجی خانم. روبه رویم نشست و با اشتها مشغول خوردن صبحانه شد .کمی که گذشت پدر و مادرم هم به ما ملحق شدند .با لبخندی که از سر صبح روی صورتم جا خوش کرده بود به انها سلام کردم . همگی مشغول صرف صبحانه بودیم که مادرم صدایش را کمی صاف کرد و روهام را مخاطب قرارداد _روهام بعد صبحانه جایی نرو کارت دارم روهام دست به روی چشمش قرارداد _ای به چشم .شما امر بفرما عزیزدل روهام . پدر با لبخند گفت: _چه زبونی هم میریزه .حالا اگه من بهش میگفتم کلی بهونه میاورد که کار دارم آرزو به دل موندم یبار بگم کارت دارم بگه چشم دست پدرم را گرفتم و بوسیدم _خودم کنیزتم بابایی جونم شما فقط به من امر کن همگی به لحن لوسم خندیدند. روهام از سر میز بلند شد _مامان جان ،سریعا امرتون رو بفرمایید چون جناب رییس دیشب به من امر کردند امروز به جای ایشون برم جلسه کاری _امروز شما خونه می مونی و به من کمک میکنی .میخوام به مناسبت مهمانی فردا شب کمی تغییر دکوراسیون بدم . روهام با لبخند نگاهم کرد _چشم قربان. فقط شما لطفا به رییسم بفرمایید که امروز رو به من مرخصی بده مادرم نگاهی مملو از عشق نثار پدرم کرد. پدرم رو به روهام کرد _منو با مامانت در ننداز من همه زندگی فدای سوده خانممه.شما هم امروز مرخصی تا هروقت عشقم دستور دادند. پدرم به عادت همیشگی گونه مادر را بوسید و بعد از خداحافظی با ما به شرکت کرد.روهام و مادرم هم به دنبال کارهای خودشان رفتند.من ماندم و میز صبحانه . حمیده خانم به فریادم رسید ،مشغول جمع کردن میز و سرو سامان دادن به آشپزخانه شد و من به اتاقم برگشتم تا برای فردا شب فکری کنم

🌈🦋☔️🍄🌈🦋☔️🍄🌈🦋☔️🍄🌈🦋 ☀️هوالحبیب 🌈 🦋 #رمان_روژان 🍄 📝نویسنده: #زهرا_فاطمی☔️ 🖇 #قسمت_صدم دو روز به سرعت گذشت و من هرروز از خدا خواهش میکردم تا به من آرامش بدهد. عصر بود که خانم جون به خانه ما آمدند تا در مراسم خواستگاری حضور داشته باشند. هر چه زمان میگذشت من بی قرار تر و مضطرب تر می شدم. مادر جون که شاهد استرسم شده بود به اتاقم آمد . کنارم روی تخت نشست و من از خدا خواسته مثل بچگی هایم سرم را روی پایش گذاشتم و او با مهربانی به روی سرم دست کشید _دخترکم چرا انقدر استرس داره _خانجون خیلی نگرانم .از روبه رو شدن با آینده میترسم . _منم وقتی آقا بزرگت میخواست بیاد خواستگاریم همین حال رو داشتم. _خانجون شما چطور باهم آشنا شدید؟ _آقا جون خدابیامرزم حجره طلافروشی داشت . یه شاگرد داشت که پدرم قسم میخورد به پاکی و صداقتش . اسمش حسین بود. بار اولی که دیدمش هیچ وقت از ذهنم بیرون نمیره. اون روز آقا جانم کاری داشت واسه همین نمیتونست نهار بیاد خونه. مامان خدابیامرزم یه ظرف غذا آماده کرد و به من داد تا برای آقاجانم ببرم. من اون موقع فقط ۱۵ سالم بود . دقیقا مثل تو شیطون بودم . وارد حجره که شدم دیدم آقاجانم نیست . به هوای اینکه آقاجانم تو اتاق پشتی حجره است بی هوا پریدم داخل اتاق و بلند داد زدم _سلام بر آقاجون خودم. چشمت روز بد نبینه تا سرم رو بالا آوردم با حسین رو به رو شدم .طفلک ترسیده بود. با تصور چشمان ترسیده آقا بزرگ بلند خندیدم. خانم جان چشم غره ای رفت _اگه میخوای بخندی ادامه اش رو نگم _ببخشید خانجون ادامه اش رو بگید .بعد چی شد؟ _وقتی دیدمش به تته پته افتادم. حسین سریع نگاهش رو دوخت به زمین _سلام آبجی .آقا رفتن تا جایی الان بر میگردن . منم ظرف غذا رو دادم دستش و او با دستایی لرزان گرفت _به آقاجونم بگید واسش غذا آوردم خداحافظ _چشم خدانگهدار با عجله به خونه رفتم ولی دلمو پیش حسین جا گذاشتم . خلاصه کنم مادر ،انگاری اون هم مثل من همون بار اول از من خوشش اومده بود .چندبار دیگه هم تصادفا همو دیدیم . بالاخره حسین دل رو زد به دریا و منو از اقاجانم خواستگاری کرد . آقاجان که خیلی قبولش داشت اجازه داد بیاد. ظهر دوروز بعد وقتی داشتم به آشپزخونه میرفتم شنیدم که شب قراره حسین بیاد خواستگاری . مثل الان تو مضطرب بودم همش تو حیاط قدم میزدم . شب با پدر و مادر خدابیامرزش با گل و شیرینی اومد خواستگاری.مثل همیشه باوقار بود اون موقع ها رسم نبود که دختر و پسر همو ببینن و باهم حرف بزنند.من فقط چایی بردم و برگشتم به آشپزخونه. همون جلسه اول حرف ها زده شد و قرار عقد گذاشته شد. روز بعدش پدرم یه روحانی اورد و ما رو به عقد هم درآوردن.اینم قصه من و آقا بزرگت _خانجون شما که باهم حرف نزدید نمیترسیدید اخلاقاتون بهم نخوره یا باهم خوشبخت نشید؟ _ترس که داشتم ولی خب عاشقش بودم .حسین پسر با ایمانی بود .میدونستم وقتی عشق و محبت و ایمان باشه ،سختی ها هم به آسونی میگذرند. عزیزم تو هم به کیان اعتماد کن پسری که ایمون داره شک نکن واسه خوشبختی خانواده اش هرکاری میکنه .به جای ترسیدن به خدا توکل کن خانم جان با حرفهایش آرامش به جانم سرازیر میکرد لبخند زدم _ممنون که هستی خانجونم.چشم توکل میکنم به خودش &ادامه دارد...

🌈🦋☔️🍄🌈🦋☔️🍄🌈🦋☔️🍄🌈🦋 ☀️هوالحبیب 🌈 🦋 #رمان_روژان 🍄 📝نویسنده: #زهرا_فاطمی☔️ 🖇 #قسمت_صد_یکم شب بالاخره فرارسید ‌. دل توی دلم نبود هزار بار لباس هایم را عوض کردم و در آخر روهام کلافه شد و برایم یک سارافن و دامن سورمه ای با شومیز قرمز رنگ انتخاب کرد.روسری سورمه ای رنگم را هم انتخاب کرد و اخطار داد که همین ها را بپوشم و تعویضشان نکنم. روهام که اتاقم را ترک کرد ،من به سرعت آماده شدم . ساعت نزدیک نه شب بود که آیفون به صدا در آمد. با احتیاط پشت پنجره اتاقم ایستادم وکمی پرده را کنار زدم. اول خاله ثریا و زهرا وارد شدند سپس پشت سرشان آقای شمس و کمیل وارد شدند و در نهایت چشمم به جمال کیان روشن شد . کیان با سبدی پر از گل رز سفید و آبی وارد خانه شد.در دل قربان صدقه قد و بالایش رفتم . با صدای مامان از پشت پرده کنار رفته و به پیششان رفتم. همزمان با ورود کیان ، جلو در رسیدم .خجالت زده لبم جنبید _سلام. مثل همیشه موقر بود و مهربان.چشم به زمین دوخت _سلام .حالتون خوبه _ممنونم.خیلی خوش اومدید بفرمایید با دستانی لرزان گل را به سمتم گرفت _بفرمایید قابل شما رو نداره _ممنونم خیلی زیباست.زحمت کشیدید . روهام دست پشت کمر کیان گذاشت _بفرمایید داخل کیان با روهام به سمت بزرگترها رفت . با لیخند به گل چشم دوختم و ازته دل او را بو کشیدم . _کجا موندی پس با صدای روهام به او نگاه کردم _هان؟؟ _چرا خشکت زده بیا دیگه . _باشه تو برو من گل رو بزارم تو آشپزخونه میام. _نمیخواد بده من میبرم تو برو پیش مهمونا منتظرت هستند روهام گل را گرفت و به آشپزخانه رفت .من هم با استرس و خجالت به سمت پذیرایی رفتم . بزرگترها با دیدنم ایستادند به سمت انها رفتم با خاله و زهرا روبوسی کردم و به اقای شمس و کمیل هم خوش آمد گفتم .به سمت مبل دونفره که خالی بود رفتم تا بنشینم .تازه چشمم به مادرم افتاد.از دیدن پوشش تعجب کردم .شال حریر را آزادانه روی موهایش انداخته بود .کت و دامن کوتاهی با ساپورت مشکی پوشیده بود .زیر چشمی نگاهی به خاله انداختم .چادر به سر داشت و روسری اش را لبنانی بسته بود. برای اولین بار وقتی تفاوت فاحش خانواده ها را دیدم به خودم لرزیدم و عرق سرد بر پیشانی ام نشست .از اینکه خانواده کیان از این وصلت پشیمان شوند ترسیدم. به یاد ضرب المثلی افتادم که همیشه مهسا تکرار میکرد (مادر را ببین و دختر را بگیر.) با نشستن روهام کنارم از فکر خارج شدم .بزرگترها از آب و هوا و اوضاع بد اقتصادی سخن میگفتند . روهام که متوجه حال خرابم شده بود دستم را گرفت. _چرا انقدر یخ کردی . با چشمانی نگران به او چشم دوختم .چشمانم پر آب شده بود.روهام نگران لب زد _چی شده؟پاشو برو تو آشپزخونه منم میام از روی مبل بلند شدم .نگاهم با نگاه کیان تلاقی کرد انگار او هم نگرانی را از چشمانم خواند که با تعجب به من زل زد.نگاه از او گرفتم و با گفتن با اجازه به آشپزخانه پناه بردم کمی که گذشت روهام وارد شد و به سمتم آمد . با دیدنش اولین قطره اشک فرو ریخت . _چی شده قربونت برم _داداشی _جانم .چی شده؟ _میترسم روهام . _دیوونه من ،از چی میترسی؟ _از اینکه خانواده اش مخالفت کنن .روهام ما خیلی با هم فرق داریم .پوشش مامان رو ببین .اونا کجا و ما کجا . _مگه قبلا نمیدونستی اختلاف عقیدتی داریم _میدونستم ولی اونا تا حالا مامان رو ندیده بودند _ببین چی میگم روژان .خودت میدونی چقدر دوست دارم و حاضرم بخاطرت جونمم بدم.ولی الان ازت میخوام با دقت به حرفام گوش بدی تو حق نداری بخاطر اونا از پوشش مامان خجالت بکشی و به مامان توهین کنی اینو هم بدون بهتره خانواده کیان مثل تو تفاوت ها رو ببینن و بعد عروسشون رو انتخاب کنند. ما قرارنیست بخاطر اونا تغییر کنیم .اوناهم اگه تو رو میخوان باید تو رو با همین خانواده بخوان .اگه کیان الان با دیدن تفاوت ها انتخابت کرد و تو انتخابش کردی دیگه هیچ کدومتون حق ندارید فردا تو زندگی، خانواده و رفتار اونا رو بزنید تو سر همدیگه . خواهر گلم عاقلانه تصمیم بگیر و نگران این چیزا نباش .حالا هم چشمای خوشگلت رو پاک کن و بیا بریم پیش مهمونا. _چشم داداشی &ادامه دارد...

🌈🦋☔️🍄🌈🦋☔️🍄🌈🦋☔️🍄🌈🦋 ☀️هوالحبیب 🌈 🦋 #رمان_روژان 🍄 📝نویسنده: #زهرا_فاطمی☔️ 🖇 #قسمت_صد_دوم با روهام به سمت مهمانها رفتیم و دوباره روی مبل قبلی نشستیم . خاله ثریا که دید آقایون بی خیال بحث سیاسی نمی شوند با لبخند به آقای شمس نگاه کرد _حاج آقا فکر کنم ما واسه موضوع مهمتری امشب خدمت رسیدیم. آقای شمس خندید _بله خانم حق با شماست سپس رو به پدرم کرد _از هرچه بگذری سخن دوست خوشتر است.آقا سهراب ما امشب مزاحم شدیم تا فرشته خونتون رو برای پسرم کیان جان خواستگاری کنیم.همونطور که مستحضرید کیان جان استاد دانشگاه هستند و دختر خانمتون رو هم اونجا دیدند و یه دل نه صد دل عاشق شدند .حالا هم ما در خدمتیم .آقا پسر ما رو به غلامی قبول میکنید؟ _اختیار دارید اقای شمس .آقا کیان تاج سر ما هستند.. پدر رو به کیان کرد _پسرم کمی از خودت بگو کیان که در تمام مدت سرش پایین بود به پدر نگاه کرد _همونطور که پدرم گفتند من استاد دانشگاه هستم حقوقم کفاف یک زندگی رو میده . پس انداز اندکی هم دارم که برای خرید یه آپارتمان نقلی کنار گذاشتم. مادرم با غرور گفت _ولی فکر نمیکنید یک حقوق بخور نمیر کارمندی با یه خونه کوچیک واسه دختر ما خیلی کمه ؟ ما روژان رو تو پر قو بزرگ کردیم .هرچی خواسته در اختیارش بوده ،چندبرابر حقوق شما رو هرماه خرید میکنه. از استرس به دسته مبل چنگ انداخته بودم. اقای شمس در جواب مادرم گفت: _خانم ادیب مطمئن باشید ما نمیزاریم آب تو دل دخترتون تکون بخوره .من انقدر ثروت دارم که ده نسل بعد هم با آسایش زندگی کنند. کیان با محبت نگاهی به پدرش کرد : _ببخشید اینو میگم .من دلم میخواد مستقل زندگی کنم و چشمی به اموال پدرم ندارم .مطمئن باشید اونقدر تلاش میکنم تا دخترتون کم و کسری تو زندگی نداشته باشه . پدرم که از صداقت کیان بسیار خوشش آمده بود روبه آقای شمس کرد _آقای شمس بهتون تبریک میگم داشتن چنین فرزندی باعث افتخاره.همین که میخواد رو پای خودش بایسته و زندگیش رو به تنهایی بسازه یه دنیا ارزش داره.من با این وصلت موافقم البته باز هم نظر دخترم در اولویته. همه به جز مادرم از موافقت پدرم خرسند بودند.اقای شمس روبه پدر و مادرم کرد _شما نظر لطفتونه آقا سهراب.اگه موافقید این دوتا جوون برن حرفاشون رو بزنند. مادرم به اجبار گفت: _روژان جان آقا کیان رو به اتاقت راهنمایی کن از روی مبل برخواستم و جلوتر از کیان به راه افتادم و وارد اتاقم شدم . کیان یاالله ای گفت و وارد شد. معذب وسط اتاق ایستاده بودیم .گونه هایم از خجالت گر گرفته بود.کیان که انگار بهتر از من به خودش مسلط شده بود گفت _میشه بشینیم _بله ببخشید حواسم نبود بفرمایید کیان روی صندلی نشست و من هم روبه روی او روی تخت نشستم _نمیخوایین چیزی بگید؟ با صدای کیان به او نگاه کردم _خب......شما اول بفرمایید؟ خندید _از قدیم گفتن خانم ها مقدمتر هستن _راستش من نمیدونم چی باید بگم _میشه اول از همه بگید چرا اول جلسه ناراحت بودید لبم را گزیدم .چه می گفتم؟چه میتوانستم به او و نگاه کنجکاوش بگویم .غرورم اجازه نمیداد بگویم ترس از دست دادنت اشکم را درمیاورد.با گوشه روسری ام بازی کردم و نجواگونه گفتم _میشه بعدا بگم بهتون _باشه اصرارنمیکنم .روژان خانم پول و مادیات چقدر براتون مهمه؟میدونید دیگه من حقوق چندان زیادی ندارم و از طرفی نمیخوام از پدرم قرض بگیرم. شما میتونید با حقوق ناچیز من بسازید؟ من حاضر بودم همراه او سالها سختی بکشم ولی او کنارم باشد و عشقش را از من دریغ نکند. _مامانم بهتون گفت من تا این سن هرچی نیازداشتم دراختیارم بوده .تو ناز و نعمت بزرگ شدم .از لحاظ مادیات هیچی کم نداشتم .اما بغض به گلویم چنگ انداخت .یه دردهابی هست که یادآوریشان بیشتر آزارمان میدهد . کیان بی قرارگفت: _اما صدایم لرزید _اما مادیات هیچ وقت نمیتونه جای عشق و محبت رو بگیره.بابا همیشه دنبال ساختن یه زندگی راحت واسه ما بود .یا سرکار بود و یا با مامان به سفر و مهمونی.مامان هم که از وقتی یادم میاد دنبال تفریح خودش بود .روهام تنها کسی که همیشه کنارم بود.به جای مامان بهم محبت میکرد .نمیخوام بگم خانواده بدی داشتم ولی اولویت های زندگی خانواده من فرق میکرد.من وقتی خسته میشدم به خانجون پناه میبردم .الان هم وقتی از همه چیز می برم میرم سراغ خانجون . &ادامه دارد...

🌈🦋☔️🍄🌈🦋☔️🍄🌈🦋☔️🍄🌈🦋 ☀️هوالحبیب 🌈 🦋 #رمان_روژان 🍄 📝نویسنده: #زهرا_فاطمی☔️ 🖇 #قسمت_صد_سوم این حرفها رو زدم که بدونید واسه من پول ارزشی نداره من در ازای پول و مادیات عشق و محبت نیاز دارم . به چشمان کیان زل زدم تا صداقت را در چشمانم ببیند.لبخند زد. _قول میدم تا وقتی زنده ام نزارم غصه بخورید .و هیچ وقت عشقم رو ازتون دریغ نکنم.قول میدم کاری نکنم که به خانجون پناه ببرید همه سعیم رو میکنم که گذشته ها رو براتون جبران کنم و خوشبختتون کنم ولی درعوض میخوام یه قولی بدید! ابروهایم بالاپرید _چه قولی؟ _تا ابد همینقدر صادق و پاک و با محبت بمونید .قبول؟ _من هیچ وقت قول نمیدم ولی تمام سعیم رو میکنم.! _خیلی هم عالی.انتظارات دیگه ای ازهمسرتون ندارید؟ کمی فکر کردم _چندتا انتظار و شرط دارم _بفرمایید من سراپا گوشم _اول اینکه کمکم کنید به خدا نزدیک تر بشم _چشم این یه رابطه دوطرفه است با کمک شما حتما به خدا نزدیکتر میشیم. دیگه؟ _دوم هیچ وقت بهم دروغ نگید و چیزی رو پنهون نکنید _قبوله .دیگه؟ _از این کلاه شرعیا سرم نزاریدا .بگید دروغ نمیگم ولی راستش رو هم نگید. بهش چی میگن؟ کیان زد زیر خنده _توریه! خندیدم _اره همین .قول بدید توریه هم انجام ندید _در حد توانم چشم.دیگه؟ _دیگه هیچی .شما انتظاری ندارید _همینایی که گفتید خوبه به علاوه اینکه من بعضی شبها میرم هیئت دوست دارم شماهم بامن همراه بشید و اگه دوست نداشتید مانع رفتن من نشید _قبوله _حالا بفرمایید نظرتون در مورد مهریه چیه؟ _من به مهریه بالا اعتقادی ندارم . مهریه من اینه که به ۱۴ تا کودک بی سرپرست کمک کنید تحصیل کنند و فارغ التحصیل بشن و اینکه تا ۳۱۳ هفته، چهارشنبه ها منو ببرید جمکران زیارت _به روی دو دیده منت چشم .حالا میشه من شرط آخرم رو بگم _بله حتما _اگر موافقید در امام زاده صالح خطبه عقد خونده بشه؟ با ذوق داد زدم _عالیه! عشقم امشب زیادی خوش خنده شده بود با هر حرف من کلی میخندید..خندیدنش که تمام شد با لبخند به چشمانم زل زد _بهتره برم سر اصل مطلب.روژان خانم بامن ازدواج میکنید؟ اشک شوق در چشمانم دوید _بله کیان لبخندی زد _ پس اگه حرفی دیگه نمونده بریم پیش بزرگترها از روی تخت برخواستم و دستی به دامنم کشیدم. _بفرمایید اول کیان و پشت سرش من از اتاق خارج شدیم و به سمت بزرگترها رفتیم. &ادامه

🌈🦋☔️🍄🌈🦋☔️🍄🌈🦋☔️🍄🌈🦋 ☀️هوالحبیب 🌈 🦋 #رمان_روژان 🍄 📝نویسنده: #زهرا_فاطمی☔️ 🖇 #قسمت_صد_چهارم با ورودمان به پذیرایی همه به ما چشم دوختند. چشمم به مادرم افتاد که با ناراحتی نگاهم می کرد . دلم میخواست او هم مثل من و بقیه خوشحال باشد ،تحمل ناراحتی اش را نداشتم . بی اراده آهی کشیدم که ازچشم کیان دور نماند او رد نگاهم را دنبال کرد و به قیافه گرفته مادرم رسید. خاله با مهربانی مرا موردخطاب قرار داد _عروس خانم دهنمون روشیرین کنیم ؟ میخواستم لب باز کنم جواب بدهم که کیان پیش دستی کرد _ببخشید مامان جان، اگه از نظر مامان روژان خانم ایرادی نداره ،من چند لحظه با ایشون صحبت کنم! سکوت همه جا را فرا گرفت همه با تعجب به کیان نگاه میکردند و از همه متعجب تر من و مادرم بودیم .مادرم با اکراه برخواست _خواهش میکنم بفرمایید _ممنونم شما اول بفرمایید مادر و کیان از جمع دور شدند و روی میز نهار خوری، انتهای سالن نشستند . من چشم از مادر و کیان گرفتم و روی مبل دونفره کنار روهام نشستم. کنجکاو بودم بدانم کیان با مادرم چه حرفی دارد و از طرفی نگران حرفهایی بودم که ممکن بود مادر به کیان بزند و مخالفتش را علنا اعلام کند.با استرس انگشتان دستم را به بازی گرفتم .در دل صلوات میفرستادم تا هرچه زودتر امشب به خیر و خوشی به پایان برسد .حرف های انها نیم ساعتی طول کشید ،نیم ساعتی که برای من به اندازه پنجاه سال گذشت .بقیه مشغول حرف زدن با کنار دستی خود بودند که مادر با لبهایی خندان و کیان پشت سرش با آرامش به سمتمان آمدند. کیان از جمع عذر خواهی کرد و کنار کمیل نشست. خاله روبه کیان کرد _عزیزم دیگه نمیخوای با کسی تنهایی صحبت کنی؟تعارف نکن! همه به حرف خاله خندیدند و کیان سر به زیر عرق روی پیشانی اش را پاک کرد فقط من میدانستم کیان چه لطف بزرگی در حقم کرد که لبخند رضایت را به لب مادرم آورد. پسر سربه زیر وخجالتی ام لبخندی زد _ببخشید دیگه آقای شمس با لبخند رو به من کرد _خب دخترم شما که نبودید ما بزرگترها در مورد مهریه روی ۳۱۳ سکه تمام بهار آزادی به توافق رسیدیم حالا شما نظرتو بگو با مقدار مهریه موافقی و اینکه آیا این پسر ما رو به غلامی قبول میکنی؟ نگاهی به مادر ، خانجون وپدرم انداختم هرسه لبخند میزدند مادرم چشمانش را به نشانه موافقت باز و بسته کرد با صدایی لرزان آرام نجوا کردم _ در مورد مهریه، من قبلا به خود آقا کیان گفتم .من مهریه سکه نمیخوام .قرارشد آقا کیان به ۱۴ تا کودک بی سرپرست تا فارغ التحصیلیشون کمک کنند و ۳۱۳ هفته منو ببرند جمکران.در مورد خوشون هم هرچی بزرگترها بگن من حرفی ندارم اقای شمس با تحسین نگاهم کرد و سپس رو به خانم جون کرد _خانجون شما نظرتون چیه؟هرچی باشه بزرگتر جمع شمایید؟ خانم جان نگاه سرشار از محبتش را حواله من کرد _ان شاءالله که خوشبخت بشن. خاله ثریا کل کشید و زهرا دیس شیرینی را برداشت و به همه تعارف کرد روبه روی من که قرارگرفت چشمکی زد _دهنتو شیرین کن عروس خانم. با لبخند شیرینی برداشتم _ان شاءالله عروسی خودت عزیزم روهام که کنارم نشسته بود و از اول میهمانی هراز گاهی نگاهش روی زهرا می نشست ،آهسته گفت _آمین زهرای نجیب و با حیای من از خجالت گونه هایش همچون گلبرگ گل رز قرمز شد و سر جای خودش نشست. با لبخند کنار گوش روهام لب زدم _قبلا بهت اخطار دادم داداش جونم روهام چپ چپ نگاهم کرد _بله یادم مونده خیالت راحت! آقای شمس نگاهی به پدرم انداخت _آقا سهراب اگه اجازه بدید یه صیغه محرمیت بین بچه ها بخونم تا ان شاءالله فردا باهم برن آزمایش بدن وبعدش بریم محضر خطبه عقد خونده بشه _هرطور خودتون صلاح میدونید .روهام جان لطفا جاتو با آقا کیان عوض کن کیان با فاصله کنارم روی مبل نشست و روبه پدرش کرد _آقاجون با اجازه شما و بزرگترها من و روژان خانم تصمیم گرفتیم خطبه عقدمون تو امام زاده صالح خونده بشه همه موافقت خودشان را اعلام کردند .خاله ثریا از داخل کیفش یه چادر سفید مخصوص عروس با گل های ریز آبی آسمانی بیرون آورد و به سمتم گرفت _پاشو عزیزم چادرسرت کنم ان شاءالله که خوشبخت بشین _چشم ایستادم و خاله چادر را روی سرم انداخت _الهی قربونت بشم که انقدر ماه و خوشگلی . _خدانکنه خاله جون دوباره کنار کیان ،با فاصله نشستم و اقای شمس قبل از اینکه خطبه صیغه را بخواند گفت _دخترم چی مهریه ات باشه تا وقتی خطبه عقد خونده بشه ؟ _۳۱۳ بار قرائت سوره کوثر هدیه به امام زمان عج به نیت فرج آقا _احسنت بهت دخترم .قبول باشه &ادامه دارد...

🌈🦋☔️🍄🌈🦋☔️🍄🌈🦋☔️🍄🌈🦋 ☀️هوالحبیب 🌈 🦋 #رمان_روژان 🍄 📝نویسنده: #زهرا_فاطمی☔️ 🖇 #قسمت_صد_پنجم لبخند رضایت روی لب های کیان نشست.خطبه صیغه به مدت یک هفته خوانده شد .دلم شکوفه باران شد چقدر این لحظه آرامش بخش بود .اینکه حالا مردی به پاکی و آقایی کیان شده بود محرمترینم عجیب دلنشین و لذت بخش بود.با صدای دست زدن به خودم آمدم . خاله با لبخند جعبه ای چوبی رنگ را به سمت کیان گرفت _عزیزم فعلا این انگشتر نشون رو دست دخترم کن تا سر فرصت برید حلقه بخرید کیان جعبه را گرفت و انگشتررا بیرون آورد .انگشتر زیبایی با یک نگین فیروزه که به زیبایی می درخشید با دستی لرزان دستم را گرفت و انگشتر را به انگشتم کرد.با لبخند به چشمانم زل زد اهسته نجواکرد _مبارکت باشه عزیزدل کیان قلبم انگار در مسابقه ماراتون شرکت کرده بود در تپیدن از خود سبقت میگرفت . گونه هایم از خجالت رنگ گرفت . _ممنونم. اینبار فاصله را کم کرد و کنارم نشست .دلم میخواست تا ابد دستانش را بگیرم و رها نکنم ولی چه کنم که شرم دخترانه و حضور بزرگترها مانع میشد. بزرگترها مشغول حرف زدن شدند.کیان سرش را نزدیک گوشم آورد _عزیزم اگه ازت خواهش کنم الان با من تا جایی بیای موافقت میکنی ؟ به چشمان مهربانش نگاه کردم _شما امر کن آقا _فدات بشم من ،خانومم کیان با خجالت رو به پدرم کرد _پدرجان اجازه هست من با روژان خانم تا جایی برم؟ اقای شمس با خنده گفت _یه فرصت بده باباجان بزار دودیقه از زمان محرمیتتون بگذره بعد دست دخترم رو بگیر ببر بیرون خاله با لحن خنده داری به اقای شمس گفت _ آقا چرا پسرم رو اذیت میکنی اخه. پدرم با لبخند رو به کیان کرد _راحت باش پسرم. _ممنونم پدرجان توی ماشین نشستیم کیان دستم را گرفت و روی دنده گذاشت . بهترین لحظه دنیا برایم همین لحظه بود. _روژان میدونی چقدر آرزو کردم تا این لحظه برسه .بارها آرزو کردم بهت برسم و ساعت ها کنارت بشینم و فقط به چشمات نگاه کنم. لبخند خجولی به ان همه محبتش زدم بعد بیست دقیقه رسیدیم ،ماشین را پارک کرد . _پیاده شو نفسم کیان با حرفهای محبت آمیزش قطره قطره عشق به جانم می ریخت .از ماشین پیاده شدیم .کنار او ایستادم به اطرافم نگاه کردم ،با هیجان به کهف الشهدا چشم دوختم بار اولی بود که به اینجا می آمدم ولی قبلا بارها عکسش را دیده بودم . با هیجان داد زدم _وااای کیان عاشقتم .خیلی دلم میخواست بیام اینجا تازه متوجه نگاه عاشقانه کیان به خودم شدم با خجالت سرم را پایین انداختم .با یک قدم فاصله بینمان را کم کردو با انگشت سرم را بالا آورد _منم عاشقتم بانو .فدای خجالتت عزیز دل کیان. دستم را گرفت و باهم سر مزار شهدا رفتیم . کنار کیان ایستادم و برای شادی روح شهدا فاتحه ای قرائت کردم. _اولین باری که حس کردم دلم برات رفته ،اینجا اومدم.ازشون خواستم یا کمکم کنند که بهت برسم و یا مهرت رو از دلم بیرون کنند تا به گناه نیفتم. عهد کردم اولین لحظه های محرمیتم با تو بیام و ازشون تشکر کنم .من تو رو از این شهدا دارم به چشمان مهربانش زل زدم _من فکر میکنم امام زمان (عج) تو رو به من داده .اخه تو باعث شدی بشناسمش واز راه پر گناهم برگردم .منم تو رو مدیون آقا هستم. عشق در چشمان همرنگ شبش، موج میزد _به قول شاعر عشــق یـعـنی...   بـا مـعشـوقـه خــویـش...   دســت در دســتان هــم...   مـنـتـظر یـــوســف زهــرا بـاشـی... _مثل ما   همانجا باهم عهد بستیم منتظر واقعی حضرت باشیم و تا آخرین لحظه از انتظار خسته نشویم. 🦋✨پایان فصل اول✨🦋 🌷امیدوارم تمام زندگی ها با نیت سربازی #امام _زمان عج شکل بگیره🌷

🦋🌈🍄☔️ 🌈🦋 🍄 ☔️ 🦋🌈عاشقانه ای شور انگیز را بخوانید #رمان_روژان 🦋 باقلم شیوای بانو فاطمی🍄🌈 🦋⚡️ رمانی متفاوت با آنچه که تا به حال خوانده اید.❣ روایتی عاشقانه❣مذهبی ، از دختری بد حجاب که بعد از شناخت #امام_زمانش دلبسته استاد راهش می شود.🌟 💖عشقی پاک که او را از فرش به عرش برساند.🍄🌈 🌟👈ریپلای به پارت اول از فصل اول👇 eitaa.com/romankademazhabi/22961 🌟💕بعد از ازدواج عاشقانه ی #روژان و کیان ادامه ماجرای زیبا و خواندنی را به زودی در #فصل_دوم دنبال میکنیم😍💕 📣 از فردا 😍 #فصل_دوم رمان زیبای #روژان را در بخش ظهرگاهی☀️ در کانال 📚رمانکده مذهبی❤️ بخوانید. ┈٠~•°•🖋🥀🗞🥀✒️•°•~٠┈ رمــ🗞ـــــانکده مذهـ🥀ـــبی 📚 @romankademazhabi ♥️