هدایت شده از محمود معلمی
⁉️انتقاد کنیم یا امید بخشی ؟!!!!!
🔹این روزها همه جا صحبت از باران و سیل است و عمده همت مردم و مسئولان بر حل مشکلات ناشی از باران و سیل متمرکز شده است.
🔸در این میان عده ای هم مشغول نقد مسئولان بخاطر برخی کم کاری ها هستند، کم کاری هایی که باعث شده آسیب های سیل در برخی مناطق بیشتر شود.
‼️اما در مورد نقادی ها، نظرات مختلفی وجود دارد که بعضا حتی متضاد است، مثلا برخی معتقدند در شرایط فعلی رفتن به سمت فضای انتقادی مناسب نیست و برخی دیگر هم اعتقادی بر خلاف این دارند، اما سوال اینجاست که کدام نظر درست است یا مصلحت چیست؟!
✅بهتر است برای یافتن پاسخ این سوال به راهنمایی های رهبر انقلاب مراجعه شود چون ایشان مصلحت کشور را بهتر از هر شخص دیگری می شناسند.
💢ایشان در سال ۹۷ در اوج بحران های ارزی کشور این سخنان را فرمودند:
💡هدف جنگ رسانهای دشمن، ایجاد اضطراب، یأس و بدبینی در مردم است؛ انتقاد #خیرخواهانه لازم است اما نباید با مبالغه مردم را دچار بدبینی کرد.
1⃣اهداف این #جنگ_رسانه_ای، ایجاد اضطراب، یأس، ناامیدی و احساس بن بست و بدبین کردن مردم نسبت به یکدیگر و نسبت به دستگاههای مسئول و همچنین بیشتر و بزرگتر نشان دادن #مشکلات_اقتصادی در ذهن جامعه است.
2⃣گاهی اوقات در بیان مشکلات و یا انتقادها مبالغه می شود و این مبالغه موجب تشدید اضطراب افکار عمومی و همچنین موجب گسترش « #ویروس_بدبینی » در جامعه خواهد شد.
3⃣نباید فضای عمومی کشور بگونهای شود که اقدامات و تبلیغات مثبت قابل باور نباشند اما سخن دروغ دشمن قابل باور شود زیرا این وضعیت بسیار خطرناک است. در عین حال، انتقاد خیرخواهانه برای اصلاح امور لازم است. گاهی اوقات #انتقاد باید عمومی باشد و نباید همیشه در گوشی باشد اما اینکه بگونهای صحبت کنیم که بندِ دلِ شنونده پاره شود و همه چیز را از دست رفته تلقی کند، کار صحیحی نیست.
4⃣ بیان عمل سیئه در کنار عمل صالح موجب می شود که مردم بدانند کارها و اقدامات خوب هم وجود دارد و ناامید نشوند.
5⃣ #راه_علاج مشکلات کشور، خالی کردن پشت دولت و #ابراز_برائت از فعالیت دستگاههای مسئول نیست، بلکه راه علاج، ایجاد رابطه سالم بین افکار عمومی و دستگاههای مسئول، سخن گفتن و انتقاد کردن، و در عین حال کمک فکری و عملی کردن است.
۹۷/۶/۱۵
💢رهبر انقلاب در سخنرانی دیگری که در سال ۸۶ (در زمان ریاست جمهوری آقای احمدینژاد) داشتند همین راهنمایی را به شکل دیگری مطرح کرده بودند :
➖به مجردی که دشمن کوچکترین تحرکی نشان داد، او را هدف قرار بدهید. در جنگ فرهنگی، در جنگ سیاسی، در جنگ امنیتی، تحرک دشمن را درست نمیتوان دید. گاهی اوقات، دشمن کار را به گونهای ترتیب میدهد که حرف حقی، از زبان یک نفر صادر بشود! دشمن ناحق و باطل است، پس چرا میخواهد این حرف حق از زبان آن شخص صادر بشود؟ چون میخواهد پازل خودش را کامل کند. این پازل از صد یا دویست قطعه تشکیل شده؛ یک قطعهاش هم همین حرف حقی است که آن شخص باید بزند تا این پازل را کامل کند! اینجا این حرف حق را نباید زد. پازل دشمن را کامل نباید کرد. در این حد هوشیاری لازم است! بله، وارد سیاست بشوید و فکرِ سیاسی کنید؛ اما بسیار هوشیار. دشمن نباید بتواند از هیچ حرکت و اظهار و موضعگیری شما استفاده کند. این، اصل اول و یک خط قرمز است.
۱۳۸۶/۰۲/۳۱
💢و چند سال بعد از این بیانات هم در جمعی دیگر، در پاسخ به سوال یکی از دانشجویان مبنی بر اینکه «آیا انتقاد کردن به معنای تکمیل کردن پازل دشمن است» تأکید کردند: من به هیچ وجه اعتقادی به انتقاد نکردن ندارم بلکه همواره اصرار دارم، جریان دانشجویی موضع انتقادی خود را حفظ کند اما در بیان انتقادها باید به این نکته توجه شود که طرح آن به گونه ای باشد که مقصود دشمن را برآورده نکند.
۱۳۹۱/۰۵/۱۶
☝️راهنمای های رهبر انقلاب، همیشه فصل الخطاب است.
از ولی فقیه، نباید جلو زد و نه عقب افتاد، بلکه پا به پای ولایت باید حرکت کرد.
💡طبق نظر رهبر انقلاب، انتقاد لازم است اما نباید طوری باشد که خوراک رسانه ای برای دشمن فراهم کند و از طرف دشمنان و افراد و گروه های معاند مورد استقبال واقع شود و باز نشر شود، که اگر چنین شد، یعنی بازی کردن در زمین دشمن!