http://www.sibtayn.com/fa/index.php?option=com_content&view=article&id=47693&Itemid=1129 ترتیل خوانی جزء بیستم قرآن کریم - قاریان مشهور جهان #ترتیل_خوانی #جزء_بیستم

قدر فاطمة است حجت الاسلام بومی اهوازی @Sibtayn

مداحی ایام شهادت مولی الموحدین امیرالمومنین علیه السلام حمید علیمی @Sibtayn

برتری امیرالمومنین علی علیه السلام بر انبیاء اولوالعزم حجت الاسلام علوی @Sibtayn

اعمال ویژه شب بیست و یکم

بیان سوزناک واقعه ضربت خوردن مولانا امیرالمومنین توسط آیت الله وحید خراسانی دامت برکاته @Sibtayn

فضائل امیرمومنان علی علیه السلام در کلام دشمنانشان در کتاب صحیح مسلم از فرزند سعد بن ابی وقاص و او از پدرش نقل می کند: روزی معاویه من را مواخذه کرد که چرا ابوتراب را لعن نمی کنی، سعد می گوید در جوابش گفتم : یاد سه مطلب می افتم که رسول الله در مورد علی فرموده است، لذا هیچ گاه او را لعن نمی کنم؛ 1️⃣اولین آنها کلامی است که به هنگام جنگ تبوک وقتی به علی امر کرد که در مدینه بمان و جانشین من باش، علی به حضرت عرض کرد من را در کنار زنان و بچه ها می گذاری، پیامبر به او فرمود: «أَ مَا تَرْضَی أَنْ تَکُونَ مِنِّی بِمَنْزِلَةِ هَارُونَ مِنْ مُوسَی. إِلَّا أَنَّهُ لَا نُبُوَّةَ بَعْدِی»؛ یعنی آیا به اینکه جایگاه تو نسبت به من جایگاه هارون نسبت به موسی است، تو را راضی نمی کند؟ 2️⃣دومین مورد در جنگ خیبر بود که شنیدم پیامبر فرمود: فردا پرچم را به دست کسی می دهم که خدا و رسولش را دوست دارد و خدا و رسول نیز او را دوست دارند 3️⃣ و سومین مورد زمانی بود که آیه فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ‏ أَبْناءَنا وَ أَبْناءَکُمْ‏ » نازل شد و رسول الله(صلی الله علیه و اله ) علی و فاطمه و حسن و حسین را فراخواند و فرمود: «اللَّهُمَّ! هَؤُلَاءِ أَهْلِی» خدا یا خانواده من این چند نفر هستند. 📕 صحیح مسلم ؛ ج‏۴ ؛ ص۱۸۷۱) @Sibtayn

☘️پاداش عجیب خواندن سوره قدر در زمان افطار و سحری امام صادق علیه السلام: عن أَبِی یَحْیَی الصَّنْعَانِیِّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: مَا مِنْ مُؤْمِنٍ صَامَ فَقَرَأَ إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِی لَیْلَةِ الْقِدْرِ عِنْدَ سَحُورِهِ وَ عِنْدَ إِفْطَارِهِ إِلَّا کَانَ فِیمَا بَیْنَهُمَا کَالْمُتَشَحِّطِ بِدَمِهِ فِی سَبِیلِ اللَّهِ. هیچ مؤمن روزه داری نیست که در هنگام خوردن سحری و افطارش سوره قدر را بخواند، مگر آنکه بین این دو زمان ثواب کسی را خواهد داشت که در راه خدا در خون خود غلتیده است. 📗إقبال الأعمال ج۱ ص۸۳ @Sibtayn

در شب نوزدهم و بیست و یکم ماه مبارک رمضان این دعا را که امام سجاد علیه السلام در همه حال ، نشسته و ایستاده ، در حال رکوع و سجود می خواندند را فراموش نکنیم اَللَّهُمَّ إِنِّي أَمْسَيْتُ لَكَ عَبْداً دَاخِراً لاَ أَمْلِكُ لِنَفْسِي نَفْعاً وَ لاَ ضَرّاً وَ لاَ أَصْرِفُ عَنْهَا سُوءاً ... 📖المصباح (للکفعمی) ج۱ ص۵۸۵ @Sibtayn

☘️سلام علیک من روزه ام به تو دشنام نمی دهم 📌پیامبر اکرم صلوات‌الله‌علیه وآله میفرمایند: هر بنده ی صالحی، که یک نفر به او فحاشی کند، و او در جواب بگوید؛ من روزه هستم، سلام بر تو، من به تو دشنام نمی دهم، آنگونه که تو به من دشنام دادی! 📌خداوند متعال میفرمایند: این بنده ی من، از شر بنده ی دیگر من، به روزه پناه برد، پس من نیز او را در مقابل آتش جهنم پناه می دهم. عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ آبَائِهِ عَلَيْهِمُ اَلسَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : مَا مِنْ عَبْدٍ صَالِحٍ يُشْتَمُ فَيَقُولُ إِنِّي صَائِمٌ سَلاَمٌ عَلَيْكَ لاَ أَشْتِمُكَ كَمَا شَتَمْتَنِي إِلاَّ قَالَ اَلرَّبُّ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى اِسْتَجَارَ عَبْدِي بِالصَّوْمِ مِنْ شَرِّ عَبْدِي فَقَدْ أَجَرْتُهُ مِنَ اَلنَّارِ . 📗الکافي ج۴ ص۸۸ 📕من لا یحضره الفقیه ج۲ ص۱۰۹ 📗وسائل الشیعه، ج ۱۰، ص ۱۶۸ @Sibtayn

⫸ابوالفرج إصفهاني، دانشمند پرآوازه و مقبول نزد اهل سنت، در كتاب مقاتل الطالبيين با سند صحيح نقل كرده است: حدثني محمد بن الحسين الأشناني، قال: حدثنا أحمد بن حازم، قال: حدثنا عاصم بن عامر، وعثمان بن أبي شيبة، قالا: حدثنا جرير، عن الأعمش، عن عمرو بن مرة، عن أبي البختري، قال: لما أن جاء عائشة قتل علي عليه السلام سجدت. أبوالبختري گفته: 《وقتي خبر شهادت علي عليه السلام به عائشه رسيد، سجده كرد.》 📚الاصفهاني، مقاتل الطالبيين، اسم المؤلف: أبو الفرج علي بن الحسين (متوفاي356هـ)، ج1، ص11، طبق برنامه الجامع الكبير. ✅سند اين روايت كاملا صحيح و تمام راويان آن ثقه هستند.

خوشحالی عایشه از خبر شهادت امیرالمومنین(علیه‌ السلام) ابن سعد در الطبقات الکبرى و طبری و ابوالفرج اصفهانی و بلاذری و ابن اثیر و ... نقل کرده‌اند: «سفیان بن امیه، خبر کشته شدن على (علیه‌ السلام) را به حجاز برد، وقتى این خبر به عایشه رسید گفت: «فأَلقتْ عَصاها واستقرَّ بها النَّوى ***** کما قرَّ عیناً بالإیابِ المُسافِرُ. 📚[ الطبقات الکبری، ابوعبدالله محمد بن سعد بن منیع الزهری(م230ق)، تحقیق: علی محمد عمیر، قاهره، مکتبة الخانجی، ج3، ص38/ و تاریخ الرسل و الملوک (تاریخ الطبری)، ابوجعفر محمد بن جریر بن یزید بن کثیر طبری آملی(م310ق)، بیروت، دار الکتب العلمیة، ج3، ص15؛ و تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت، دارالتراث، چاپ دوم، 1387ق، ج5، ص150/] 📌ترجمه : عصایش را انداخت و سرجاى خودش آرام گرفت. هم‌چنان که چشم‌ها در هنگام بازگشت مسافر روشن مى‌شود.» این بیت شعر، ضرب المثلی است که از زمان جاهلیت بر جاى مانده 📖[این بیت از ابیات معقر بن أوس ابن حمار البارقى(م580میلادی) از شعرای عصر جاهلی است. تاریخ الطبری، دارالتراث، پیشین، ج7، ص648] و زمانی استفاده مى‌شود که بعد از سختى و اندوه زیاد، گشایش و راحتى و شادى نصیب انسان شود. چنان‌که عصا را در زمان سختی و ناتوانی به‌دست می‌گیرند و «انداختن عصا» نشان‌دهنده‌ی آن است که دیگر به عصا نیازی ندارد؛ چراکه ضعف و مشکلش برطرف شده. پس «انداختن عصا» کنایه است، از اطمینان قلب و آسودگى خاطر که وقتى شخصى در مکان معینى، قلبش آرام و فکرش آسوده شود، گفته می‌شود: «القى عصاه». مقصود عایشه از گفتن این ضرب المثلِ شعری، آن بود که بگوید: از بابت على که سبب مشکلات و اندوهم بود، خیالم آسوده شد و دلم آرام گرفت، و همیشه منتظر چنین خبرى بودم، مانند کسى‎که انتظار مسافرى را داشته باشد، که با آمدن مسافر چشم‌هایش روشن و قلبش آرام‏ گردد! آنان در ادامه می‌نویسند: «[عایشه پس از خواندن آن بیت ضرب‌المثل] پرسید: قاتل علی کیست؟ گفتند: مردی از قبیله مراد. عایشه شعری خواند که مضمون آن چنین است: «او (علی) اگر چه در موقع مرگ از ما دور بود، ولی زنده باد جوانی که مژده‌ی مرگ او را به ما داد و مسرورمان کرد.» ⛔️گفتار عایشه به گوش زینب دختر ام سلمه رسید و او به عایشه اعتراض کرد و گفت: «أ لعلیٍ تقولین هذا؟ عایشه! آیا درباره علی این‌چنین سخن می‌گویی؟! و خبر کشتن او را برای خود وسیله سرور می‌دانی؟! عایشه به عنوان عذرتراشی گفت: من دیگر فراموش‌کار شده‌ام، هر وقت مطلبی را فراموش کردم تذکر دهید.» 📖الأخبار الموفقيات للزبير بن بكار، الزبير بن بكار بن عبد الله القرشي الأسدي المكی(م256ق)، تحقيق: سامی مكی العانی، بیروت، عالم الكتب، چاپ دوم، 1416ق-1996م، ص42، رقم:59. سید مرتضی می‌نویسد: [این جواب عایشه به زینب در واقع] مسخره کردن زینب و نوعی ظاهرسازی به‌خاطر ترس از طعنه زدن زینب است، و بدیهی و روشن است که فراموش‌کار در غرض‌هایی که مطابق مرادش باشد، ضرب المثل به شعر نمی‌زند؛ پس آوردن این ضرب المثل، جز از قصد و از روی آگاهی نبوده است. 📗الشافی فی الإمامة، أبوالقاسم علی بن الحسين بن موسیٰ الموسوی المعروف بالشريف المرتضى و علم الهدی، محقق: السيد عبد الزهراء الحسينی الخطيب، طهران، موسسة الصادق، ج4، ص356 @Sibtayn