ابتکار جالب برای خنک کردن فضای اطراف حرم سیدالشهداء عليه السلام @Sibtayn

مناظره فضال بن حسن با ابوحنیفه محل دفن دو خلیفه غصبی است و دفن آنها در جوار رسول الله صلی الله علیه و آله هیچ فضیلتی را برای ایشان ثابت نمی کند @Sibtayn

🎥مسلمان شدن مسیحی که در حال نوشتن کتاب ضد اسلام بود @Sibtayn

ای امام و‌ ای امیر اربعین یابن الحسن ای علمدار مسیر اربعین یابن الحسن میزبان و سفره دار اربعین یابن الحسن بهترین لبیک بر هل من معین یابن الحسن اربعین یعنی همان تجدید بیعت با شما عشق با پای پیاده از نجف تا کربلا اربعین یعنی قدم بگذاشتن در راه نور انتظار منجی و آمادگی بهر ظهور گر کنی امضا دوباره سمت جاده می روم اربعین ، کرببلا ، پای پیاده می روم مشکل مالی چه باشد عاشقت سر می دهد خرجی این راه را زهرای اطهر می دهد گر چه عبدی روسیاهم‌ دست من را هم بگیر پرگناهم بی پناهم دست من را هم بگیر خوب و بد در هم بخر ما را عزیز فاطمه کربلا با هم ببر ما را عزیز فاطمه گر بیایم جان خود را نذر رویت می کنم کو‌ به کو،‌ موکب به موکب، جستجویت می کنم ای تمام عشق بر هجران رویت مبتلا در پی روی تو هستم از نجف تا کربلا میهمانت می شوم با اشک جاری از دو عین بر لبم جاریست ذکر «یا لثارات الحسین» اربعین می آید و جوشد سبوی کربلا بر مشامم می رسد هر لحظه بوی کربلا کربلا و‌ مادری که ناله ها می زد حسین از حرم تا قتلگه زینب صدا می زد حسین @Sibtayn

🗓 14 صفر روز چهاردهم صفر سال 38 هـ .ق. محمد بن ابی بکر، یکی از یاران باوفای امیرمؤمنان (علیه السلام) در مصر به شهادت رسید. مادرش اسماء بنت عمیس، پس از ابوبكر با حضرت امیر(علیه السلام) ازدواج كرد. محمد در دامان پرمهر علوی تربیت یافت و از كودكى در خانه امیرمؤمنان علیه السلام پرورش یافت و مرام و منش امیرالمؤمنین امام على (علیه السلام) را به شایستگى آموخت. او از اصحاب خاص مولاى متقیان علی (علیه السلام) بود و در حوادث گوناگون حیات آن حضرت در كنار ایشان چون فرزندى دلسوز و مریدى باوفا حضور داشت. به ویژه در جنگ جمل، در ركاب امیرمؤمنان (علیه السلام) بود و تلاش‌هاى بسیارى كرد تا خواهرش عایشه را از این فتـنه بر حـذر دارد؛ اما سودى نداشت. نامه ‌نگارى‌هاى او براى معاویه مبنى بر حقانیت امیرمؤمنان على (علیه السلام) و دفاع از حضرت در كتاب‌های تاریخى موجود است که همه، حاكى از ارادت و معرفت او نسبت به خاندان نبوت(علیهم السلام) مى‌باشد. محـمد بـن ابى بكر از سـوى امیـرمؤمنان(علیه السلام) ـ پس از این كه «قیس» نتوانست امارت مصر را سامان بخشد ـ به حكومت آن‌جا منصوب شد. همزمان معاویه نیز عمروعاص را به حكومت مصر منصوب كرد و او را به آن جا فرستاد. محمد بن ابی بکر در تلاش براى سامان بخشیدن به اوضاع مصر بود؛ ولى دسیسه‌هاى عمروعاص از یك سو و اعتراض و شورش مردم كه از جانب عمروعاص تحریك شده بودند از سوى دیگر، باعث شد تا این سردار رشید نتواند در برابر سپاه عمروعاص مقاومت كند و در نتیجه شكست خورد. محمد را در محلى به نام « كوم شریك» در حوالی مصر محاصره كردند و پس از دستگیرى، ناجوانمردانه در پوست حمارى كردند و آتش زدند. امیرمؤمنان(علیه السلام) پس از شنیدن خبر شهادت دلخراش او به شدت محزون شدند و تأسف خوردند. بى تابى امیرمؤمنان(علیه السلام) در فراق او در خطبه 68 نهج‌البلاغه آمده است: «‌ از زمانى كه وارد این جنگ شدم (جنگ با معاویه) ‌براى هیچ كشته‌اى مثل محمد محزون نشدم؛ ‌همانا محمد فرزند همسرم و مانند اولاد من بود و با من به نیكویى رفتار مى‌كرد». @Sibtayn

🔹نامه امیرالمؤمنین علیه السلام به عبدالله بن عباس ، پس از کشته شدن محمد بن ابی بکر🔹 امیرالمؤمنین امام علی علیه السلام خطاب به عبدالله بن عباس فرمودند : اما بعد. مصر گشوده شد و محمد بن ابى بكر (رحمه الله) به شهادت رسيد.پاداش او را از خداى مى طلبم . محمد، فرزندى بود نيكخواه و كارگزارى بود كوشنده و شمشيرى بود برنده و ركنى استوار بود در برابر دشمن . مردم را تحريض كردم كه بدو پيوندند و، بيش از آنكه حادثه در رسد، ياري اش كنند. آنان را پنهان و آشكارا فراخواندم و باز فراخواندم ، بعضى به اكراه آمدند و برخى بهانه هاى دروغ آوردند و شمارى در خانه هاى خود نشستند و ما را فرو گذاشتند. از خدا مى خواهم كه بزودى از ايشان رهاييم دهد. به خدا سوگند، اگر نه اين بود كه همه آرزويم به شهادت رسيدن است ، به هنگام رويارويى با دشمن و اگر نه دل بر مرگ نهاده بودم ، خوش ‍ نداشتم كه حتى يك روز هم در ميان اينان بمانم يا در روى ايشان بنگرم . 📚منبع : نهج البلاغه ، نامه شماره 35 🌐WhatsApp: +989389762244 🖥 http://www.sibtayn.com 🛎 كانال رسمی مؤسسه جهانی سبطین علیهما السلام در تلگرام ⭕️@Sibtayn

محمد بن ابی بکر اینگونه معاویه را خطاب می کند در قسمتی از نامه ای که جناب محمد بن ابی بکر به معاویه می نویسد ، معاویه را اینگونه خطاب می کند : وأنت اللعين ابن اللعين لم تزل أنت وأبوك تبغيان لدين اللَّه ورسوله الغوائل، وتحالفان عَلَيْهِ القبائل، وتبذلان فِيهِ المال، وتحالفان فِيهِ الرجال، عَلَى ذَلِكَ مات أبوك، وعليه خلفته وأنت (كذا) . تو ملعونی فرزند ملعون، وانگهی تو و پدرت پیوسته بر ضد دین خدا توطئه چیده اید و برای خاموش کردن مشعل خدائی اسلام تلاش نموده اید و در این راه سپاه ها گرد آورده اید، و پولها خرج کرده اید و پیمان ها با قبائل بسته اید و پدرت در حال این کار مرد و تو جانشینش شدی و ادامه دهنده کارش. و گواهم علیه تو بر این مطلب، همانان که به تو پناهنده گشته و تو را تکیه گاه ساخته اند همان باقیمانده قبائل مشرک و مهاجم و سران نفاق و اختلاف و بدخواهان پیامبر خدا (ص) که در پناه تو و با تواند. 📗مروج الذهب للمسعودي : ج 3 ص 20 📕انساب الاشراف للبلاذري نویسنده : البلاذري ج : 2 ص: 393 @Sibtayn

مقایسه امیرالمومنین علی علیه السلام و معاویه از نگاه محمد بن ابی بکر حجت الاسلام کاشانی @Sibtayn

📜نامه محمّد بن ابى بكر به معاويه بن ابى سفيان و جواب معاويه به نقل [شيخ مفيد از]ابو على احمد بن حسين بن احمد بن عمران در كتاب اختصاص، محمّد بن ابى بكر رضى اللّه عنه نامه‌اى به معاويه بن ابى سفيان به شرح زير نوشت: «خداوند به سبب جلالت و عظمت و سلطنت و قدرتش بر تمام مخلوقاتش و برترى براهينش، خلايق را آفريد نه از روى بيهودگى و نه به سبب ناتوانى در قدرتش و نه به جهت نياز به آنها. بلكه خداى سبحان آنها را براى بندگى خويش آفريد و برخى را گمراه و بعضى را هدايت يافته و گروهى را شقى و گروهى را سعادتمند قرار داد سپس با علمش محمّد صلى اللّه عليه و آله و سلم را برگزيد و به هم صحبتى خود انتخاب كرد و به خليلى خود برگرفت و به امانتدارى رسالتش مبعوث كرد و با وحى خود او را فرستاد و به عنوان رسولى صادق و هدايتگر و رهنما و بشارت دهنده و هشدار دهنده در امر خويش به او اعتماد كرد. اولين كسى كه دعوتش را پذيرفت و تصديق كرد و گردن نهاد و ايمان آورد و اظهار اسلام كرد و تسليم شد، برادرش و پسر عمو و صفى و وصى و وارث علم او و خليفه بعد از او كه با وحى خداى عز و جل به پيامبرش تعيين گرديده بود و رسول خدا صلى اللّه عليه و آله و سلم بر خلافت او يعنى امير المؤمنين على بن ابى طالب تصريح كرد و او اسرار غيبى و مكتوم پيامبر را تصديق نمود و او را بر نزديكترين افراد خانواده‌اش ترجيح مى‌داد و از هر خطرى محافظت مى‌كرد و در هر واقعه هراسناكى يارى مى‌داد و با كسانى كه با او جنگيدند جنگيد و با آنان كه صلح كردند، مصالحه كرد و هميشه در لحظات ترس و گرسنگى و سختى و سستى جانش را پيش روى پيامبر تقديم مى‌كرد تا اين كه خداى تعالى دعوت او را آشكار ساخت و حجتش را تمام كرد. امّا تو گمراه را مى‌بينم كه بر او تفاخر مى‌كنى در حالى كه تو خودت هستى و او آن شخصيت پاكى است كه در هر حال پيشى گيرنده امت است او از همگان درستكارتر و صفاتش برتر و همسرش مخصوص‌تر و جايگاهش والاتر است كسى كه به هنگام مهاجرت پيامبر از چنگال دشمنانش روحش را به او تقديم كرد و در خوابگاه او خوابيد و جانش را به بهاى نجات پيامبر به خداوند فروخت. عموى او سرور شهيدان جنگ احد بود و پدرش مدافع رسول اللّه در برابر دشمنان خدا بود و تو همان هستى كه همراه پدرت پيوسته عليه آن‌ها آشوب بر پا مى‌كرديد و با گرد آوردن خيل مشركان براى خاموش ساختن نور الهى تلاش كرديد و با دادن پول و مال قبايل عرب را عليه آنان بسيج مى‌كرديد. پدرت بر همين رويه مرد و تو جانشينش شدى و آن چه گواه بر اين اعمال توست آمدن و پناه جستن بقيه احزاب شرك و سران نفاق و دشمنى با رسول خدا و اهل بيتش به نزد توست و آن چه شاهد بر فضيلت آشكار على و سبقت ديرينه‌اش در اسلام است ياوران اوست همان كسانى كه خداى تعالى در قرآن مجيد از آنان و فضايلشان ياد كرده و مهاجرين و انصار را ستوده است و گروه‌هايى از ايشان پياده و سواره در كنار او هستند و با شمشيرهايشان مى‌جنگند و در دفاع از او خونشان را مى‌ريزند و به نظر آنها فضيلت در پيروى از او و شقاوت در مخالفت با امر اوست. واى بر تو و باز هم واى بر تو! چگونه خود را با على برابر مى‌كنى در حالى كه او برادر رسول خدا و پدر فرزندان او و شريكش در خير و شرّ امور است و تو دشمن رسول خدا و پسر دشمنش هستى، پس از باطل خويش بهره گير چرا كه پسر عاص تو را به عمق گمراهيت مى‌كشاند گويا مهلت تو به پايان رسيده و مكر و حيله‌ات سست گشته است بدان كه با پروردگارت مكر كرده‌اى كه خودت را از مكر او در امان مى‌دانستى و از رحمت الهى دور شده‌اى و اينك خداوند در كمين توست ولى تو هنوز در غرور و عناد با او هستى و ما به يارى خدا و رسول و اهل بيت رسول اللّه از تو بى نيازيم. وَ اَلسَّلاٰمُ عَلىٰ مَنِ اِتَّبَعَ اَلْهُدىٰ » . 📕الاختصاص،121. مروج الذهب للمسعودي ج2 ص59 ، @Sibtayn

📜جواب معاويه به محمّد بن ابى بكر: معاويه با اين نامه به او جواب داد: « بِسْمِ اَللّٰهِ اَلرَّحْمٰنِ اَلرَّحِيمِ از معاويه بن ابى سفيان به محمد بن ابى بكر ذليل كننده پدرش خليفه رسول خدا صلى اللّه عليه و آله و سلم. . . امّا بعد، نامه‌ات به من رسيد كه در آن ياد آور شدى خداوند به عظمت و سلطنت و قدرتش رسول خدا را برگزيد همراه با سخنانى كه ساخته و پرداخته بودى كه نشان دهنده سستى رأى تو و موجب نكوهش پدرت و تفضيل پسر ابى طالب و سوابق ديرين و خويشاونديش با رسول خدا صلى اللّه عليه و آله و سلم و يارى و ياورى او در مواقع بيم و هراس بود. تمام احتجاج و عيب جويى تو از من براى [اثبات]فضيلت كس ديگرى بود نه فضيلت خودت و خدا را سپاسگزاريم كه اين فضيلت را از تو دور گرداند و در ديگرى قرار داد. من و پدرت با هم در زمان حيات پيامبرمان محمّد حق على بن ابى طالب را بر خود لازم مى‌ديديم و فضل و برترى او را بر خودمان مى‌دانستيم تا اين كه خداوند سرنوشت پيامبرش را رقم زد و وعده‌اش را تحقق بخشيد و دعوتش را آشكار ساخت و حجتش را محكم نمود سپس خداوند او را قبض روح كرد. اولين كسى كه حق او را به زور گرفت پدر تو و فاروقش بودند كه با امر او مخالفت كردند و بر اين كار ميان خودشان اتفاق نظر يافته و كارها را مرتب كردند و سپس او را-على بن ابى طالب-فرا خواندند تا با آنها بيعت كند اما او آنها را به تأخير انداخت و درنگ كرد و براى بيعت نزد آنها نرفت. ولى آنها تصميماتى درباره او گرفتند و قصد كار عظيمى كردند و او به ناچار با آنها بيعت كرد و تسليم شد اما آن دو او را در كارشان شركت ندادند و هيچ گاه او را از اسرارشان آگاه نساختند تا اين كه بر همين حال مردند. پس از آن عثمان به اداره امور برخاست و او نيز به شيوه آنها اقتدا جست تا جايى كه گنه‌ كاران رانده شده در او طمع كردند. اما شما دو نفر [مقصود محمّد بن ابى بكر و على عليه السّلام است]بر شكم او زديد و با او اظهار دشمنى كرديد تا به نتيجه تلاشتان رسيديد و به آرزويتان دست يافتيد. اما اى پسر ابو بكر، احتياط پيشه كن و وجبت را به اندازه انگشتانت بگير و با كسى رو در رو نشو كه كوهها با حلم او روبرو مى‌شوند و از كسى عيب جويى مكن كه پدرت فراش او را گسترانده است و براى حكومت [پادشاهى]او مسند چيده است اگر كار و رأى ما درست است پدرت نخستين كسى است كه بناى آن را نهاد و ما به همان شيوه او اقتدا كرده‌ايم و از عملكرد او پيروى كرده‌ايم و اگر كارهايى كه پدرت و فاروق او بر آنها پيشى گرفتند، نبود اينك ما با كتاب خدا و نص رسول خدا صلى اللّه عليه و آله و سلم مخالفت نمى‌كرديم بلكه تسليم آنها مى‌شديم و نزد او گرد مى‌آمديم پس عيب جوئيت براى پدرت باشد و به هر چه مى‌خواهى بر او عيب بگير و يا رهايش كن. و السّلام» . 📒وقعة صفين : المنقري، نصر بن مزاحم متوفاي قرن 3 ه ج : 1 ص : 118و 119 📕 مروج الذهب، ج۳، ص۱۲؛ 📗شرح ابن‌ابی‌الحدید، ج۳، ص۱۸۹. 📘الاختصاص،121. @Sibtayn

احیاگر پیاده کربلا @Sibtayn

🏴اجر کسی که هزینه سفر زائر امام حسین علیه السللام را بدهد حَدَّثَنَا هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ فِي حَدِيثٍ طَوِيلٍ قَالَ قُلْتُ فَمَا لِمَنْ يُجَهِّزَ إِلَيْهِ وَ لَمْ يَخْرُجْ لَعَلَّهُ تُصِيبُهُ [لِقِلَّةِ نَصِيبِهِ] قَالَ يُعْطِيهِ اَللَّهُ بِكُلِّ دِرْهَمٍ أَنْفَقَهُ - مِثْلَ أُحُدٍ مِنَ اَلْحَسَنَاتِ وَ يُخْلِفُ عَلَيْهِ أَضْعَافَ مَا أَنْفَقَهُ وَ يُصْرَفُ عَنْهُ مِنَ اَلْبَلاَءِ مِمَّا قَدْ نَزَلَ لِيُصِيبَهُ وَ يُدْفَعُ عَنْهُ وَ يُحْفَظُ فِي مَالِهِ اجر كسى كه ديگرى را مجهّز كرده و به زيارت قبر آن حضرت بفرستد ولى خودش بواسطه عارضه و علّتى كه پيش آمده به زيارت نرود چيست‌؟ حضرت فرمودند: به هر يك درهمى كه خرج كرده و انفاق نموده همانند كوه احد حسنات حقتعالى براى او منظور مى‌فرمايد و باقى مى‌گذارد و بر او چند برابر آنچه متحمّل شده و بلا و گرفتارى‌هائى كه بطور قطع نازل شده تا به وى اصابت كرده را از او دفع مى‌نمايد و مال و دارائى او را حفظ‍‌ و نگهدارى مى‌كند. 📖كامل الزيارات ج۱ ص۱۲۳ @Sibtayn

🏴عنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ : مُرُوا شِيعَتَنَا بِزِيَارَةِ قَبْرِ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ فَإِنَّ إِتْيَانَهُ ▫️ يزِيدُ فِي اَلرِّزْقِ ▫️ و يَمُدُّ فِي اَلْعُمُرِ ▫️و يَدْفَعُ مَدَافِعَ اَلسَّوْءِ وَ إِتْيَانَهُ مُفْتَرَضٌ عَلَى كُلِّ مُؤْمِنٍ يُقِرُّ لِلْحُسَيْنِ بِالْإِمَامَةِ مِنَ اَللَّهِ. امر كنيد شيعيان ما را به زيارت قبر حضرت حسين بن على عليهما السّلام چه آنكه زيارت آن حضرت رزق و روزى را زياد و عمر را طولانى كرده و امورى كه بدى و شر را جلب مى‌كنند دفع مى‌نمايد. و زيارت آن حضرت بر هر مؤمنى كه اقرار به امامت حضرتش از طرف حق تعالى دارد واجب و لازم است 📖كامل الزيارات ج۱ ص۱۵۰ 📖تهذيب الأحكام ج۶ ص۴۲ @Sibtayn

🔹 حاكم نیشابوری ( متوفای 405 هـ ) از داود بن ابو صالح نقل می كند : 🔴 روزی مروان بن حَكَم ديد كه شخصى صورت خود را بر قبر پيامبر (ص) گذاشته است ، با شتاب سوى او آمد و گردن او را گرفته ، از جا بلند كرد و گفت: مى دانی چه مى كنی ؟! منظور وی اين بود كه چرا به زيارت سنگ و كلوخ آمده ای ! زائر كه ابو ايوب انصاری - از صحابه پيامبر (صلی الله علیه و اله) - بود گفت: آرى خوب مى دانم كه چه مى كنم ! من هرگز به زيارت سنگ نيامده ام ، بلكه به زيارت پيامبر (صلی الله علیه واله ) آمده ام. از رسول اللّه (صلی الله علیه و اله) شنيدم كه فرمود: «بر دين خدا گريه نكنيد اگر متولّيانش اهل بودند ، و آنگاه كه نااهلان برآن حكم راندند ، برايش بگرييد.» ◽️اين حديث را حاكم و ذهبی هر دو صحيح مى دانند. 📚 مستدرك حاكم ، ج 4 ، ص 560 @Sibtayn

💢 آیا می دانید اولین زائر اربعین چگونه به زیارت حرم اباعبداللّه (علیه السلام) رفت؟ عطیه عوفی می‌گوید: من همراه جابر بن عبداللّه انصاری، جهت زیارت قبر مطهر ابا عبداللّه الحسین علیه‌السلام خارج گشتیم. هنگامی که به کربلا وارد شدیم، جابر در کنار شط فرات پیاده شد، غسل کرد و بهترین جامه های خویش را بر تن کرد و عطری که همراه داشت به خود زد. هر قدمی که به سوی قبر بر می‌داشت تکبیر می‌گفت و خدا را یاد می‌کرد. چون جابر بینایی خود را از دست داده بود از من خواست که دست او را به قبر مطهر سیدالشهداء(علیه السلام) بمالم. هنگامی که دست خود را روی قبر شریف گذاشت، بر روی قبر افتاد، جابر به حالت غش روی مزار (امام حسین علیه السلام) افتاد؛ به صورتش آب پاشیدم ؛ به هوش آمد. آن گاه سه بار گفت: «یا حسین!» بعد با خود می‌گفت: (حبیب لایجب حبیبه) «آیا دوست جواب دوستش را نمی‌دهد؟» سپس خطاب به امام گفت: می دانم چرا جواب مرا نمی دهی، آن گاه ادامه داد: «چگونه می توانی جواب دهی در حالی که بین بدن و سرت فاصله افتاد است.... متن عربی حدیث: عن عطیة العوفی قال: خرجت مع جابر بن عبدالله الانصاری رضی الله عنه زائرا قبر الحسین علیه السلام - و کان جابر مکفوف البصر - فلما وردنا کربلاء، دنا جابر من شاطی ء الفرات، فاغتسل ثم ائتزر بازار وارتدی بآخر، ثم فتح صرة فیها سعد فنثرها علی بدنه، ثم لم یخط خطوط الا ذکر الله تعالی حتی اذا دنا من القبر قال: ألمسنیه، فألمسته ایاه، فخر علی القبر مغشیا علیه، فرششت علیه شیئا من الماء. فلما أفاق قال: یا حسین ثلاثا، ثم قال: حبیب لا یجیب حبیبه، ثم قال: و انی لک بالجواب، و قد شخبت أوداجک علی اثباجک، و فرق بین بدنک و رأسک، أشهد انک ابن خیر النبیین، و ابن سید المؤمنین، وابن حلیف التقوی، و سلیل الهدی، و خامس أصحاب الکساء، و ابن سید النقباء، و ابن فاطمة سیدة النساء و مالک لا تکون هکذا، و قد غدتک کف سید المرسلین، و ربیت فی حجر المتقین، و رضعت من ثدی الایمان، و فطمت بالاسلام، فطبت حیا، و طبت میتا غیر ان قلوب المؤمنین غیر طیبة بفراقک، و لا شاکة فی حیاتک، فعلیک سلام الله و رضوانه... 📚 منبع : بحارالانوار،ج45،ص146- اعیان الشیعه، جلد 4، صفحه 74 #امام_حسین #اربعین #آیا_میدانید 🌺🌟🌟🌲🌟🌟🌺 ✅كانال رسمی مؤسسه جهانی سبطین علیهما السلام در ایتا 🆔 @Sibtayn ┗━🍃🌺━━━┛

🚩در مسیر پیاده روی اربعین چه ذکرهایی بگوییم؟ 🏴امام صادق علیه السلام به صفوان توصیه می کنند که هنگامی که به سمت حائر امام حسین علیه السلام می روی : قلبت را خاشع گردان و با چشمان گریان بسیار تکبیر و تهلیل و ثنای الهی بگو بسیار صلوات بر پیامبر صلی الله علیه و اله و به خصوص بر حضرت امام حسین علیه السلام بفرست و بسیار بر قاتلان حضرتش لعن بفرست و برائت بجوی از کسانی که اساس این جنایت بودند سِرْ خَاشِعاً قَلْبُكَ بَاكِيَةً عَيْنُكَ وَ أَكْثِرْ مِنَ اَلتَّكْبِيرِ وَ اَلتَّهْلِيلِ وَ اَلثَّنَاءِ عَلَى اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ اَلصَّلاَةِ عَلَى اَلنَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ اَلصَّلاَةِ عَلَى اَلْحُسَيْنِ خَاصَّةً وَ اِلْعَنْ عَلَى مَنْ قَتَلَهُ وَ اَلْبَرَاءَةِ مِمَّنْ أَسَّسَ ذَلِكَ عَلَيْهِ 📕مصباح المتهجد ج۲ ص۷۱۷ @Sibtayn

زیارت اربعین در گذر تاریخ محمد بن احمد بن ابوبکر بن فَرْح انصاری خزرجی‌ اندلسی قرطبی، یکی از امامان بزرگ تفسیر اهل تسنن است، که در قرن هفتم می‌زیست می‌نویسد: والإمامية تقول إن الرأس أعيد إلى الجثة بكربلاء بعد أربعين يوماً من المقتل وهو يوم معروف عندهم يسمون الزيارة فيه زيارة الأربعين. شیعیان امامی معتقدند که سر [مطهر] حسین بن علی (علیهما السلام) پس از شهادت ایشان به بدنشان در کربلا بازگردانده شده است و این روز در میان شیعیان به روز زیارت اربعین معروف است. 📚التذکرة باحوال الموتی و امور الآخرة، تالیف قرطبی، صفحه ۱۱۲۲، چاپ مکتبة دار المنهاج @Sibtayn

✅ طلب استغفار حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها برای زوّار الحسین علیه‌السلام داود بن كثير، از حضرت ابى عبد اللّٰه عليه السّلام نقل كرده كه آن حضرت فرمودند: حضرت فاطمه عليها السّلام دخت حضرت محمّد صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم براى زوّار قبر فرزندش حضرت حسين بن على عليهما السّلام حاضر شده پس طلب آمرزش براى گناهان ايشان مى‌نمايد. عَنْ دَاوُدَ بْنِ كَثِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ قَالَ : إِنَّ فَاطِمَةَ بِنْتَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ تَحْضُرُ لِزُوَّارِ قَبْرِ اِبْنِهَا اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ فَتَسْتَغْفِرُ لَهُمْ ذُنُوبَهُمْ . 📚كامل الزيارات ج۱ ص۱۱۸ @Sibtayn