یاد این آیه افتادم: تَعْرُجُ الْمَلائِكَةُ وَ الرُّوحُ الَیهِ فی یَوْمٍ كان مِقْدارُهُ خَمْسِینَ أَلْفَ سَنَه فرشتگان و روح (فرشتهٔ مخصوص) ‌به سوی او عروج می‌كنند؛ در آن روز كه مقدارش پنجاه هزار سال است. (۴معارج) _________ (یعنی اگر روزِ قیامت را با روزهای دنیا بسنجیم، معادل ۵٠ هزار سال می شود!) امام صادق علیه السلام: در روز قیامت ۵٠ توقفگاه برای رسیدگی به اعمال و حساب انسان‌ها مهیا شده و هر توقفگاه به اندازهٔ هزار سال كه در مجموع ۵٠هزارسال دنیایی است. طولانی بودن روز قیامت همگانی نیست، زیرا مقصود از طولانی بودن روز قیامت و مواقف پنجاه‌گانه آن، این است که گناهکاران مورد حساب و بازخواست قرار می‌گیرند. مواقف و ایستگاه‌هایی برای آنان وجود خواهد داشت که باید از آن‌ها عبور کنند تا سرنوشت‌شان از نظر بهشت و دوزخ روشن گردد. بنابراین هر کس به گونه‌ای که در دنیا عمل کرده است، در مواقف قیامت معطل خواهد شد. کسی که در دنیا به هنگام اجرای فرامین الهی فرمان‌پذیر بوده و احساس سنگینی و خستگی نکرده است، از مواقف قیامت با سرور و سبکی خواهد گذشت . آن‌کس که فرامین‌ الهی را چون بارگرانی تلقی کرده و احیانا از اجرای آن سرباز زده است، از مواقف قیامت به سختی عبور خواهدکرد و گذشتن از آن‌ها برایش طولانی خواهد بود. از پیامبر (ص) درباره طولانی بودن روز قیامت پرسیده شد، فرمود: قسم به کسی که جان محمد به دست اوست، آن روز برای مومن سبک و آسان‌تر می‌شود از یک نماز واجب که در دنیا می‌خواند. پ.ن: مثلا نماز اول‌وقت خوندن، خصوصا دو رکعت صبح، برامون سخت‌ و سنگین نباشه! #دیالوگ_درجه‌یک #کتاب_خوب @siminpourmahmoud