eitaa logo
سیمرغ
994 دنبال‌کننده
213 عکس
331 ویدیو
443 فایل
کانال عرفان و ادبیات @simorgh1001 مدیر: دکتر یونس رضائی @Yones1368
مشاهده در ایتا
دانلود
مجموعه اشعار - فروغ فرخزاد.pdf
5.29M
📕 مجموعه اشعار ✍️🏻 فروغ فرخزاد @simorgh1001
مـن پلـک بـه دیــدن تـو بستــم بینــاتـر از ایـن شــدن چگــونـه؟ «فاضل نظری» @simorgh1001
35.64M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
تحلیل امتحان نهایی علوم و فنون/عروض @simorgh1001
رباعیات خیام.pdf
336.5K
📕 رباعیات ✍️🏻 خیام @simorgh1001
از همونجایی که شکستی ، دوباره رشد میکنی! نااُمید نشو @simorgh1001
نفسـت گـرم و دلـت شــاد و خیـالـت آرام زنـدگی وفـقِ مـرادت، همـه ایـام به کـام قفست باز و پَـرَت بـاز و امیــدت پــرواز مثـل جـولانِ پرستـویِ رهــا، بـام به بـام زندگی رام و شب آرام و کنارت معشوق خانه ات مظهرِ پاکی و پر از عشقِ مدام جیبـت از لطـفِ خدا پُـر، دلـت از کینـه تهـی سفره ات دور ز شرمنده شدن شام به شام پای شوقت به سفر باز و دلت بسته به یار تا به دیـدار خـدا خنـده کنــان گـام به گـام «احمد سلمانی» @simorgh1001
عقل گوید شش جهت حدست و بیرون راه نیست! عشق گوید راه هست و رفته‌ام من بارها... 🌹 @simorgh1001
من کیستم؟.pdf
188.9K
انشا دانشجوی خوبم سرکار خانم سونیا رضایی ؟ @simorgh1001
غزلیات_شمس_تبریزی_مولانا_جلال_ال.pdf
21.68M
📕غزلیات شمس تبریز ✍مولانا جلال الدین محمد بلخی مقدمه ، گزینش و تفسیر : دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی @simorgh1001
تنم بپوسد و خاکم به باد ریزه شود هنوز مِهر تو باشد در استخوان ای دوست... سعدی @simorgh1001
من چنان محوِ سخن گفتنِ گرمت بودم که تو از هر چه که دم میزدی آن دم خوش بود... @simorgh1001
فکـــر کـردن به تــو یعنـی؛ غـزلـی شــور انگیـــز که همین شوق مرا، خوب ترینم! کافی است «محمد علی بهمنی» @simorgh1001
✍دکتر یونس رضایی https://civilica.com/doc/1243255/ حقیقت توبه https://civilica.com/doc/948049/ رسیدن به مقامات معنوی اهل بیت ع https://civilica.com/doc/1855669/ تحلیل عشق در ادبیات عرفانی با رویکرد زیبایی شناسی https://civilica.com/doc/1726837/ اهمیت بیداری شب و سحرخیزی در اشعار حافظ https://civilica.com/doc/1726819/ ضرورت استاد در سير و سلوک و راه شناخت استاد کامل https://civilica.com/doc/1867863/ نوگرایی در غزل سیمین بهبهانی @simorgh1001 @simorgh1001
4_5989918002689082895.mp3
1.88M
محمد معتمدی الهی مناجات سحر... @simorgh1001
مادری پیر و پریشان احوال عمر او بود فزون از پنجاه زن بی شوهر و از حاصل عمر یک پسر داشت شرور و خودخواه روز و شب در پی اوباشی خویش بی خبر از شرف و عزت و جاه دیده بود او به بر مادر پیر یک گره بسته ی زر، گاه به گاه شبی آمد که ستاند آن زر تا کند صرف عمل های تباه مادر از دادن زر کرد ابا گفت: رو رو که گناهست ، گناه این ذخیره ست مرا ای فرزند بهر دامادی ات انشاء الله حمله آورد پسر تا گیرد آن گره بسته ی زر خواه مخواه مادر از جور پسر شیون کرد بود از چاره چو دستش کوتاه پسر افشرد گلوی مادر سخت چندان که رخش گشت سیاه نیمه جان پیکر مادر بگرفت بر سر دوش و بیفتاد براه برد و در چاه عمیقی افکند کز جنایت نشود کس آگاه شد سرازیر پس از واقعه او تا کند در ته آن چاه، نگاه از ته چاه، بگوشش آمد ناله ی زار و حزینی ناگاه آخرین گفته ی مادر این بود آه ، فرزند! نیفتی در چاه یحیی دولت آبادی @simorgh1001
اشک چون راز دلـم گفت، فتـاد از نظـرم «هلالی جغتایی» @simorgh1001
هاتف ارباب معرفت که گهي مست خوانندشان و گه هشيار از مي و بزم و ساقي و مطرب وز مغ و دير و شاهد و زنّار قصد ايشان نهفته اسراري است که به ايما کنند گاه اظهار پي بري گر به رازشان داني که همين است سرّ آن اسرار که يکي هست و هيچ نيست جز او وحـده لا الـه الاّ هـو هاتف اصفهانی @simorgh1001
 در اصطلاح عرفا مرد كامل است نه صورت انسانيه و در حديث قدسى آمده كه الانسان سرى و أنا سره.  كنايه از حضرت مولا على عليه السلام است. اشاره به مجلس خاص أهل حق است.  نور مكاشفه است كه بر دل عارف متجلى شود. و  مرد روحانى را گويند كه از صفات ذميمه نفس رذيله استخلاص يافته شود.  مقام فنا و خراباتى اهل فنا را خوانند.  كنايه از وحدت ذات مطلقه است.  عبارت از ظهور تعلق ارواح به اجسام است. و  پيران كامل و مرشدان واصل را گويند.  كنايه از مجلس عرفا و اولياست.  اشاره است به اولياء و عرفاء كه وجود ايشان از غبار كدورات بشريت صافى و پاك گشته است.  كنايه از فياض مطلق است و در بعضى مواضع مراد از ساقى كوثر است. و  مراد دل عارف است و آن را  و و  گويند.  كنايه از معشوق است.  كنايه از سكران محبت و جذبه حق است.  كنايه از مقام ولايت مطلقه علويات عارفى است. و و ‏ كنايه از فيوضات و جذبات قلبى است.  كنايه از صاحب مقام اطلاق است حتى از قيد اطلاق. و  كنايه از عالم معنى و شهود است. و و  حضور قلب است.  كنایه است از مرتبه امكانيه از محسوسات و معقولات. منبع: نکته 687 هزار و یک نکته، علامه حسن زاده آملی @simorgh1001