🔹👥 #جوابیه_استاد👆🏿👆🏿 و ادب، بالاترین ارزشهاست ۱. فرض بر اینست که سوال کننده احمد الحسنی است چون غیر از او هیچ نادانی درباره معجزه داشتن و نداشتن یمانی سوال نمی پرسد. ۲. شما قائل به یک قانون معرفت حجت از آدم تا خاتم هستید، لذا بنده به آن پیامبران استشهاد نمودم. و اینکه در آنها تشکیک کردید جز انکار واضحات نیست. بماند که بنده از معجزه پیامبر و امیر المومنین علیهما السلام هم سخن گفتم ولی چشمتان ندید. و اما ربط ۲۳ سال نزول به معجزه بودن آیات قرآن، حرف خنده آوری است، زیرا ظاهراً گمان کرده اید قرآن روی هم و پس از پایان نزول معجزه بوده! به عبارت دیگر: اولین آیات قرآن که نازل شد معجزه بود و هر سوره معجزه بود. پس معجزه بودن قرآن ربطی به اتمام نزول بعد از ۲۳ سال ندارد. اما آیات مربوط به درخواست معجزه، چند بخش هست که مرحوم محقق خوئی در کتاب البیان توضیحش داده اند و هیچکدام ربطی به معجزه بودن قرآن و اینکه مشرکان نتوانستند مانند آن را بیاورند ندارد. و اینکه می گویید در مورد ائمه پاسخ ندادم، عرض شد: شما قانون معرفت حجت را از آدم تا خاتم یکی می دانید و بنده هم موارد نقضش را از انبیای گذشته آوردم. همچنانکه عرض کردم ولادت امیر المومنین علیه السلام با معجزه آغاز گشت و همین برای طالب حقیقت بس بود. ۳. من در مورد صیحه، آنچه باید بدانم می دانم. توصیه می کنم شما هم بروید روایات اهل بیت علیهم السلام را در این باره بخوانید تا شما نیز بدانید. زمان و مکان و مفاد و ماهیت صیحه توسط اهل بیت علیهم السلام کاملاً روشن شده و جز لجوج یا متعصب، منکر وضوح آن نیست. ۴. قیاس نویسندگان دنیا با کسی که مدعی امامت عالَم و هدایتگری جهان است مادر بچه مرده را به خنده وا می دارد. آن هم نه یک خطا و دو خطا، که فقط در یک کتابش ۳۰۰ خطا مرتکب شده است. پس خاک دو عالم بر سر چنان چاپ خانه ای و دو برابرش بر سر کسی که داده چنین چاپ خانه ای تایپ کند. ۵. ما از احمد معجزه خواسته ایم؟!! برای احمد همان کتاب عقاید الاسلام به عنوان معجزه بس است و دیگر معجزه نمی خواهد. به راستی چه کسی مانند احمد می تواند در یک کتاب که برای هدایت عالَم نوشته این همه غلط و خطا و اشتباه مرتکب شود؟ هیچکس! این خودش معجزه است!!! نتیجه: وقتی کسی نخواهد حقیقت را بداند، ادعای نگفتید و نتوانستید بگویید و ... زیاد می کند. 🖋سیّـدمهـدےمجتهـد‌سیســتانے •✵•✵•⇩⇩⇩⇩⇩⇩•✵•✵•

🔹👥 #جوابیه_استاد👆🏿👆🏿 ۱. این حدیث از عمار بن‌مروان از ضریس نقل شده، در حالیکه در کل کتب حدیثی ما حتی یک حدیث دیگر با این سند یافت نشده. و از نظر محتوا هم نهایتاً از امکان ذاتی بداء در صوت سخن می گوید نه امکان وقوع. زیرا در آخرین سخنی که از آخرین امام معصوم صادر شده، صریحاً ظهور را مبتنی بر صیحه معرفی کرده اند. همچنانکه امام صادق علیه السلام در حدیث معتبر تصریح کرده اند که صوت، علامت شناخت صاحب این امر است. بماند که فرض محال، محال نیست و امام هم در صدد امتحان هستند، لذا هیچ اشکالی ندارد که بداء در صیحه امکان ذاتی هم نداشته باشد اما امام بگویند اگر نیامد چه؟ مثل اینکه بپرسند اگر من گفتم خلفا را دوست داشته باشی چه می کنی؟ پس اینکه می گویید اگر حضرت مهدی علیه السلام بدون صیحه آمد، این خلاف صریح روایات ثابت و معتبر‌ اهل بیت علیهم السلام است. ۲. محتومات، بداء پذیر نیستند و این را در کتاب فاصله زمانی اثبات کرده ام، لذا هیچ تناقضی وجود ندارد. ۳. هیچ فرقی بین صیحه و ندای آسمانی نیست و فقط اختلاف تعبیر است، و هر کسی که روایات صیحه و نداء را بررسی کند این را می فهمد. ۴. روایات، تا اعتبار سندش ثابت نشود، با هم سنجیده نمی شوند، لذا ابتدا اعتبار روایاتی که صیحه و ندا را دو چیز شمرده ثابت کنید بعد با آنها به شیعه اشکال نمایید. ۵. هر گردی گردو نیست، و صیحه ی قرآن لزوماً مانند صیحه ظهور که ماهیت و زمان و مکانش در روایات به صورت واضح توضیح داده شده نمی باشد. غیر از اینکه وقتی قائم، در روایات، عذاب ظالمان معرفی شده، صیحه اش هم می شود صیحه عذاب. ۶. جایی گفته نشده صیحه ابلیس مانند صیحه اول است، بلکه تصریح روایات این هست که صیحه اول از آسمان می باشد و صیحه ابلیس از زمین و قطعاً این دو با هم فرق دارند. نیز چنین نیست که اکثریت قریب به اتفاق آنها که ایمان آورده اند به طرف ابلیس بیایند بلکه این فقط مربوط به بیمار دلان است که در روایات با تعبیر مبطلون از آنها یاد شده است. اما اگر به طرف او بیایند هم تعجبی نیست، همچنانکه با وجود صیحه پیامبر در غدیر و بیعت دهها هزار نفر با امیر المومنین، عموم مردم به صیحه خلیفه گول خوردند و از ولایت منحرف شدند. ۷. صیحه قبل از ظهور نیست بلکه مقارن با ظهور هست. همچنانکه قتل نفس زکیه و خسف، بعد از ظهور رخ می دهد. و اصلاً در هیچ روایتی نفرموده اند این پنج تا علامت ظهورند، بلکه علامت امر قائم معرفی شده اند که شامل نزدیک ظهور تا نزدیک خروج می باشد. لذا اگر شما با روایات اهل بیت علیهم السلام مانوس بودید چنین اشکالی نمی کردید. ۸. مفاد قطعی صیحه، معرفی قائم به نام خود و پدرش است، حال اگر چیز بیشتری هم گفته شود در همین راستا است. و بارها عرض شد که ما به هر چه در هر روایتی آمده باشد استناد نمی کنیم و تنها مستند ما روایات معتبر است. ۹. حاصل آنکه شما با تعصب کور به زور می خواهید صیحه ای که علامت اصلی شناخت حضرت قائم علیه السلام هست را مخدوش و مبهم و پر اشکال جلوه دهید که نتوانستید. یریدون ان یطفوا نور الله بافواههم و الله متم نوره و لو کره المشرکون. 🖋سیّـدمهـدےمجتهـد‌سیســتانے ⊹✧⊹━━⊹❁•👥•❁⊹━━⊹✧⊹