eitaa logo
سیاست نیوز
1.8هزار دنبال‌کننده
11.6هزار عکس
5هزار ویدیو
45 فایل
🔹 سیاست نیوز رسانه‌ای مستقل؛ با نگاهی متفاوت و عدالت‌ محور برای پوشش اخبار و تحلیل رویداد های سیاسی تبلیغات : https://eitaa.com/joinchat/3014066770Caf064355cb
مشاهده در ایتا
دانلود
🔺 خطر عاق شدن توسط والدین حقیقی 🔹 می‌فرمایند که: « و معلوم است که انسان اگر در یک همچو راه خوفناکی واقع شود که بیم آن است که انسان را به پرتگاه نیستی اندازد و اسباب عقوق والد حقیقی او، یعنی رسول اکرم، صلی‌الله‌علیه‌وآله، شود و آن سرور، که رحمة‌للعالمین است، از انسان سخط‌ناک شود، چه‌قدر بدبخت است و چه مصیبت‌ها و گرفتاری‌ها در پس پرده دارد. پس، اگر با رسول خدا آشنایی داری و اگر محبت مولی امیرالمؤمنین را داری و دوست اولاد طاهرین آن‌ها هستی، قلب مبارک آن‌ها را از ترس و اضطراب و تزلزل بیرون بیاور.»¹ الآن بزرگ نداشتن با است، دبیر با آگاهی و فهم و شعور است، استادِ دانشگاه چیزفهم است. این‌ها باید زیاد بشوند. «انسان را به پرتگاه نیستی اندازد و اسباب عقوق والد حقیقی او، یعنی رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله، شود و آن سرور، که رحمة‌للعالمین است، از انسان سخط‌ناک شود»؛ ناراحت می‌شود. همین که ناراحت شد، انسان می‌شود که عاقِّ و هم هیچ خیر نمی‌بیند!. ایشان هم که هزار مرتبه بالاتر از پدر و مادر بر گردن ما دارند. «چه‌قدر بدبخت است و چه مصیبت‌ها و گرفتاری‌ها در پس پرده دارد»؛ آدم نمی‌داند بدبختی‌های پس‌پرده یعنی چه؟ یعنی خودش را نشناخته، جهان را نشناخته، و موت و بعد از این را ندیده؛ این‌ها پرده است که این پرده‌ها برای بعضی در ، در کم می‌شود و او می‌بیند و می‌فهمد و برای بعضی‌ها نمی‌شود. آن‌هایی که واقعاً اهل هستند بیشتر خوف‌ناک می‌شوند مثل همان جوانی که عرض شد که به حال لاغری افتاده بود و خوابش نمی‌برد و از حضرت می‌خواست که دعا کنید من بشوم. می‌خواست از این دنیا راحت بشود. این پرده است. همه‌اش تاریکی و است. آدم نمی‌داند که چه خبر است. خبرها در پنهانی دنیاست. قسمت پنهان دنیا خیلی مطالب درونش است که آن‌ها برای بندگان سالم، کشف می‌شود. می‌گویند اهل ، اهل ، که همان جوان هم از آن‌ها بود. ۹۴٫۵٫۲۲=۲۷ ۱۴۳۶ ✅ مرحوم آیت‌الله سید ابراهیم خسروشاهی ____ ۱) [ ح۱۰ص۱۷۲] @seyedololama
🔺 خطر عاق شدن توسط والدین حقیقی 🔹 می‌فرمایند که: « و معلوم است که انسان اگر در یک همچو راه خوفناکی واقع شود که بیم آن است که انسان را به پرتگاه نیستی اندازد و اسباب عقوق والد حقیقی او، یعنی رسول اکرم، صلی‌الله‌علیه‌وآله، شود و آن سرور، که رحمة‌للعالمین است، از انسان سخط‌ناک شود، چه‌قدر بدبخت است و چه مصیبت‌ها و گرفتاری‌ها در پس پرده دارد. پس، اگر با رسول خدا آشنایی داری و اگر محبت مولی امیرالمؤمنین را داری و دوست اولاد طاهرین آن‌ها هستی، قلب مبارک آن‌ها را از ترس و اضطراب و تزلزل بیرون بیاور.»¹ الآن بزرگ نداشتن با است، دبیر با آگاهی و فهم و شعور است، استادِ دانشگاه چیزفهم است. این‌ها باید زیاد بشوند. «انسان را به پرتگاه نیستی اندازد و اسباب عقوق والد حقیقی او، یعنی رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله، شود و آن سرور، که رحمة‌للعالمین است، از انسان سخط‌ناک شود»؛ ناراحت می‌شود. همین که ناراحت شد، انسان می‌شود که عاقِّ و هم هیچ خیر نمی‌بیند!. ایشان هم که هزار مرتبه بالاتر از پدر و مادر بر گردن ما دارند. «چه‌قدر بدبخت است و چه مصیبت‌ها و گرفتاری‌ها در پس پرده دارد»؛ آدم نمی‌داند بدبختی‌های پس‌پرده یعنی چه؟ یعنی خودش را نشناخته، جهان را نشناخته، و موت و بعد از این را ندیده؛ این‌ها پرده است که این پرده‌ها برای بعضی در ، در کم می‌شود و او می‌بیند و می‌فهمد و برای بعضی‌ها نمی‌شود. آن‌هایی که واقعاً اهل هستند بیشتر خوف‌ناک می‌شوند مثل همان جوانی که عرض شد که به حال لاغری افتاده بود و خوابش نمی‌برد و از حضرت می‌خواست که دعا کنید من بشوم. می‌خواست از این دنیا راحت بشود. این پرده است. همه‌اش تاریکی و است. آدم نمی‌داند که چه خبر است. خبرها در پنهانی دنیاست. قسمت پنهان دنیا خیلی مطالب درونش است که آن‌ها برای بندگان سالم، کشف می‌شود. می‌گویند اهل ، اهل ، که همان جوان هم از آن‌ها بود. ۹۴٫۵٫۲۲=۲۷ ۱۴۳۶ ✅ مرحوم آیت‌الله سید ابراهیم خسروشاهی ____ ۱) [ ح۱۰ص۱۷۲] @seyedololama
سیاست نیوز
📖 «انسان عاقل باید در فکر خودش باشد و به حال بیچارگی خودش رحم کند و با خود خطاب کند: ای نفس شقی که سال‌های دراز در پی شهوات عمر خود را صرف کردی و چیزی جز حسرت نصیبت نشد...»؛ ( ح۱ص۶) معمولاً در حال وقوع، را قانع می‌کنند ولی بعد از وقوع انسان را دچار می‌کنند!. ولذا بالاترین افراد و دارای در ، دچار بالاترین حسرات هستند؛ برای این‌که آن شخص نمی‌تواند جوانی‌اش را حفظ کند، نمی‌تواند و و و وسائل رفاه و عیاشی را که داشته، جمع کند و ذخیره نماید. این گردش شب و روز، پیش‌آمدها، ها، ها، ها و ... که در این حکومت می‌کند، برای هیچ‌کس این و ثبات را اجازه نمی‌دهد. بنابراین هر خوشی و رفاهی تبدیل به یک حسرت و ندامتی می‌شود؛ چون قبل از این‌که به این خوشی‌ها برسد، این‌جا را ندیده بود که این‌ها را از دست می‌دهد و حالا باید در فراقش بسوزد!. آن افرادی‌که مثلاً در بیابان و غار زندگی می‌کنند، چه چیزی آن‌ها را دچار حسرت می‌کند؟! زندگی‌شان به نظر ما همه‌اش است؛ اما ما که دنبال را می‌گیریم، سرانجام یک شکستگی و پیری دنبال ما می‌دود که ما را بگیرد، البته اگر زودرس نیاید!. آن‌وقت آن آدمی که روز به روز رو به پیری و شکستگیِ استخوان و ضعف اعصاب می‌رود، اگر اهل رفاه باشد؛ مثل یک مادری که اولادش را از دستش به زور گرفته‌اند؛ او را می‌کشد، ضجّه او را می‌گیرد!. و همین‌طور انسان‌های رفاه‌طلبی که دست‌شان از رفاه کوتاه می‌شود، این‌ها دچار حسرت می‌شوند... ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
🔺 کسب معرفت و شناخت و محبت الهی 🔹 ما باید هدف‌مان را این قرار دهیم که تا آخرین نفس در راه تمکن دادن و جای‌گیر کردن الهی و الهی در وجود خودمان کار کنیم و بدانیم که این امر یک چیزی نیست که با درست شود، با درست شود. همه‌ی این‌ها اجزای این کارند، ولی کافی نیستند. باید ، ناله، فریاد، ، احسان‌ها، و هر چه که قابل انجام است، انجام دهیم، شاید یک بویی از این مسائل بیریم. در یک جمله‌اش هست که خدایا من مأیوس نیستم که در مسأله‌ای که عمرم را در آن صرف کردم مرا محروم کنی. عمر اگر بخواهد گربه و موش حساب نشود، آن چیزی است که در این راه خرج می‌شود. از وقتی می‌فهمد خدا دارد و نمی‌شناسد او را، باید بیافتد در جاده‌ی او تا دم . حالا هر چه قسمتش شد، شد؛ دیگر این دست ما نیست. ما نمی‌دانیم پیش خدا چه ارزشی داریم و ما نزد او چه ارزشی دارند و چه نتیجه‌ای بر آن‌ها بار می‌شود. برنامه این است. ۸۲.۱.۲۷ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیاست نیوز
🔺 خطر تبعیت از هوای نفس 🔹 رحمة‌الله‌علیه در شرح حدیث دهم¹ فرمودند: خواهش‌ها و تمناها و هوی و هوس‌های انسان تمامی ندارند، به هر مقدار که به خواهشِ نفس عمل بکند، تمامی ندارد. برایش وسائل گوناگون فراهم می‌شود، ادامه‌ی این خواهش‌ها تا دم ، انسان را راحت نمی‌گذارد. یکی از علما نقل می‌کرد از آیت الله رحمة‌الله‌علیهم که می‌فرمود: ما در معمولاً کفش‌های زنانه را با پاشنه‌ی کوتاه یا بی‌پاشنه تهیه می‌کردیم. یک‌وقت خانواده‌ از ما خواست که پاشنه‌دار باشد. من هم پیش کفاش کفش‌فروش رفتم و از آن کفش‌هایی که مخصوص زنان اداره‌ای آن‌جا بود و خیلی پاشنه داشت و دراز بود، گرفتم به شرط این‌که اگر پس بیاورم قبول کند؛ آوردم و جلوی همسرم گذاشتم. همسرم یک‌مرتبه ناراحت شد. گفت: من که از این‌ها نخواستم! گفتم آن‌چه که شما گفتی بالأخره آخرش همین است!. این درجه به درجه، سال به سال، شش ماه به شش ماه، عوض می‌شود. اوضاع و احوال در یک‌حال نیست که انسان خسته شود، بگوید: من دیگر از این وضع خسته شده‌ام، مرتباً خستگی را رفع می‌کند!. به‌خاطر تفاوت‌هایی که در اوضاع و احوال خورد و و و و و این‌ها، پی در پی می‌آید، انسان را باز نمی‌گذارد و فرصت نمی‌دهد که انسان بگوید که: دیگر مرا بس است، تمام شد، دیگر تمام شد، و تمام شد، قدری به خود بیایم و به بیافتم. نمی‌گذارد!. تا آخر کار که انسان که بنده‌ی نفس خودش بوده و بنده‌ی خدا نبوده -نعوذبالله نعوذبالله- کار به جای می‌کشد که انسان، دیگران را که مقیَّد به قید و هستند، تمسخر می‌کند و زیر بار همه‌چیز می‌رود!. در خیابان هم یک‌وقت مرتکب حرکات کفرآمیز یا حمله به مساجد، یا حمله به جماعات، یا بمب‌گذاری برای افراد و... می‌شود و کارش به این‌جاها می‌کشد؛ آن کسانی‌که این کارها را می‌کنند، یک‌مرتبه این‌طور نشده‌اند، به بر و خواهشِ هر چه که درون انسان از انسان می‌خواهد، شده‌اند. ۱۳۹۴٫۵٫۲۲=۲۷ شوال ۱۴۳۶ ✅ مرحوم آیت‌الله سید ابراهیم خسروشاهی ___ ۱) [ ح۱۰] @seyedololama