🔺 خطر عاق شدن توسط والدین حقیقی 🔹 می‌فرمایند که: « و معلوم است که انسان اگر در یک همچو راه خوفناکی واقع شود که بیم آن است که انسان را به پرتگاه نیستی اندازد و اسباب عقوق والد حقیقی او، یعنی رسول اکرم، صلی‌الله‌علیه‌وآله، شود و آن سرور، که رحمة‌للعالمین است، از انسان سخط‌ناک شود، چه‌قدر بدبخت است و چه مصیبت‌ها و گرفتاری‌ها در پس پرده دارد. پس، اگر با رسول خدا آشنایی داری و اگر محبت مولی امیرالمؤمنین را داری و دوست اولاد طاهرین آن‌ها هستی، قلب مبارک آن‌ها را از ترس و اضطراب و تزلزل بیرون بیاور.»¹ الآن #مصیبت بزرگ #اسلام نداشتن #معلم با #دین است، دبیر با آگاهی و فهم و شعور است، استادِ دانشگاه چیزفهم است. این‌ها باید زیاد بشوند. «انسان را به پرتگاه نیستی اندازد و اسباب عقوق والد حقیقی او، یعنی رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله، شود و آن سرور، که رحمة‌للعالمین است، از انسان سخط‌ناک شود»؛ ناراحت می‌شود. همین که ناراحت شد، انسان #عاق می‌شود که عاقِّ #پدر و #مادر هم هیچ خیر نمی‌بیند!. ایشان هم که هزار مرتبه بالاتر از پدر و مادر بر گردن ما #حق دارند. «چه‌قدر بدبخت است و چه مصیبت‌ها و گرفتاری‌ها در پس پرده دارد»؛ آدم نمی‌داند بدبختی‌های پس‌پرده یعنی چه؟ یعنی #انسان خودش را نشناخته، جهان را نشناخته، #مرگ و موت و بعد از این را ندیده؛ این‌ها پرده است که این پرده‌ها برای بعضی در #نماز_شب، در #عبادت کم می‌شود و او می‌بیند و می‌فهمد و برای بعضی‌ها نمی‌شود. آن‌هایی که واقعاً اهل #تقوا هستند بیشتر خوف‌ناک می‌شوند مثل همان جوانی که عرض شد که به حال لاغری افتاده بود و خوابش نمی‌برد و از حضرت می‌خواست که دعا کنید من #شهید بشوم. می‌خواست از این دنیا راحت بشود. این #دنیا پرده است. همه‌اش تاریکی و #ظلمت است. آدم نمی‌داند که چه خبر است. خبرها در پنهانی دنیاست. قسمت پنهان دنیا خیلی مطالب درونش است که آن‌ها برای بندگان سالم، کشف می‌شود. می‌گویند اهل #کشف، اهل #شهود، که همان جوان هم از آن‌ها بود. ۹۴٫۵٫۲۲=۲۷ #شوال ۱۴۳۶ ✅ مرحوم آیت‌الله سید ابراهیم خسروشاهی ____ ۱) [ #اربعین ح۱۰ص۱۷۲] @seyedololama

🔺ولادت حضرت عیسی (علی نبینا وآله و علیه‌السلام) 🔻«إن الله عزّوجل أوحی إلی عیسی بن مریم علیهماالسلام: قل للملأ من بنی إسرائیل لایدخلوا بیتاً من بیوتی إلا بقلوب طاهرة و أبصار خاشعة و أکفّ نقیة» (#بحارالانوار ج۴۲ص۱۶) 🔻 [خداوند به حضرت عیسی (علی نبیّیا وآله وعلیه السلام) وحی کرد که به بنی‌اسرائیل بگو وارد خانه‌ی من نشوند مگر با قلب‌هایی پاک وچشم‌هایی خاشع ودست‌هایی پاکیزه] 🔺 «قلوب طاهرة»؛ #قلب برای [رسیدن به محضر] خداوند -بِلاتشبیه- مثل سروصورت برای ماست. چگونه است که اگر ما سر و صورت‌مان خون‌آلود و کثیف و چرک‌آلود باشد، هیچ‌گاه در هیچ مجلسی وارد نمی‌شویم؟ قلب ناپاک ما هم باید در مساجد حضور پیدا نکند، مگر این که #پاک شود. 🔻 اگر #انسان ملتفت بشود که در حالی از حالات بدِ او، دیگران بر او مطلع شده‌اند، از خجالت می‌خواهد آب بشود و این برای او بزرگترین #مصیبت است. 🔻 با دست ناپاک وارد مسجد نشوید. با #قلب آلوده وارد مسجد نشوید. با چشم خشک وارد مسجد نشوید. همه‌ی این‌ها لوازم خداداری است. 🔻 همان‌طوری‌که آدم اگر #جنب باشد، #حرام است بیاید در صف #جماعت، و حرام است وارد مسجد بشود، خرابی قلب و تاریکی و ناپاکی قلب هم یک جنابتی است برای قلب. 🔻 مرحوم #مجلسی در بحار توضیح می‌دهد که «قلوب طاهرة» یعنی چه؟ می‌فرمایند: «أی من الإعتقادات الباطلة»؛ پس انسان باید هر کاری دارد بگذارد زمین. فقط به آن ضرورات #زندگی بپردازد و برود دنبال تعمیر قلب، #اصلاح_قلب، اصلاح #باطن. 🔴 مهمتر از همه باید قلب من با خدا باشد، که نیست. سر تا پایش را چیزهایی گرفته؛ آن موقعی‌که وسائل سواری و زینت انسان به اسب و قاطر و شتر بود، به افرادی‌که علاقه به این چیزها داشتند، گفته می‌شد قلب‌تان طویله است؛ چون اسب و شتر و قاطر درونش است. حالا قلب‌های ما گاراژ است. چون انواع موتور و ماشین و... درونش است... ✅ مرحوم‌آیت‌الله‌سیدابراهیم‌خسروشاهی @seyedololama

✳️ به مناسبت اجرای استعماری حذف حجاب به دستور رضاخان ۱۳۱۴ ه ش 🔺 درسی بسیار آموزنده و مهم از سوره عنکبوت 🔹 بعضی از سور #قرآن هست که بسیار در ساختن #فکر و #قلب و درون #انسان نقش مهمی دارد که یکی از آن‌ها سوره‌ی مبارکه‌ی "عنکبوت" است که اعلام #خطر می‌کند برای هر انسان #مسلمانی!. چون با یک قاطعیتی می‌فرماید: «أحسب الناس»؛ مردم چنین فکر می‌کنند که دست از سرشان برداشته خواهد شد به صِرف این‌که ما گرایش به #اسلام پیدا کردیم، ما شیعه‌ی #علی علیه‌السلام هستیم، ما #کربلا می‌رویم، ما سینه می‌زنیم، #عزاداری می‌کنیم!. این چیزها درست و همه‌اش هم خوب، ولی پایداری یک چیز دیگری است که وقتی مشکلات پیش‌آمد کرد، انسان همان باشد که بود و هیچ درونش تزلزلی پیدا نشود. در وقتی که #رضاخان بخت برگشته‌ی ملعون به دستور ارباب #انگلیسی خودش حکم برداشتن #حجاب را در #ایران اجرا کرد؛ خب دیدیم که چه جلساتی تشکیل شد و چه افرادی خانواده‌هایشان، - #زنان و #دختران- خود را آوردند در آن مجالس و با وضع بسیار بی‌حیایی و خیلی دور از حمیّت و مردانگی؛ و شرفشان را زیر پا گذاشتند!. این خطر بزرگی است. این را باید توی فکرش بیفتیم. ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

📖 «انسان عاقل باید در فکر خودش باشد و به حال بیچارگی خودش رحم کند و با خود خطاب کند: ای نفس شقی که سال‌های دراز در پی شهوات عمر خود را صرف کردی و چیزی جز حسرت نصیبت نشد...»؛ ( #اربعین ح۱ص۶) معمولاً #شهوات در حال وقوع، #انسان را قانع می‌کنند ولی بعد از وقوع انسان را دچار #حسرت می‌کنند!. ولذا بالاترین افراد #رفاه‌طلب و دارای #رفاه در #زندگی، دچار بالاترین حسرات هستند؛ برای این‌که آن شخص نمی‌تواند جوانی‌اش را حفظ کند، نمی‌تواند #پول و #مال و #امنیت و وسائل رفاه و عیاشی را که داشته، جمع کند و ذخیره نماید. این گردش شب و روز، پیش‌آمدها، #مرض ها، #تصادف ها، #جنگ ها و ... که در این #دنیا حکومت می‌کند، برای هیچ‌کس این #بقا و ثبات را اجازه نمی‌دهد. بنابراین هر خوشی و رفاهی تبدیل به یک حسرت و ندامتی می‌شود؛ چون قبل از این‌که به این خوشی‌ها برسد، این‌جا را ندیده بود که این‌ها را از دست می‌دهد و حالا باید در فراقش بسوزد!. آن افرادی‌که مثلاً در بیابان و غار زندگی می‌کنند، چه چیزی آن‌ها را دچار حسرت می‌کند؟! زندگی‌شان به نظر ما همه‌اش #مصیبت است؛ اما ما که دنبال #رفاه را می‌گیریم، سرانجام یک شکستگی و پیری دنبال ما می‌دود که ما را بگیرد، البته اگر #مرگ زودرس نیاید!. آن‌وقت آن آدمی که روز به روز رو به پیری و شکستگیِ استخوان و ضعف اعصاب می‌رود، اگر اهل رفاه باشد؛ مثل یک مادری که اولادش را از دستش به زور گرفته‌اند؛ #حسرت او را می‌کشد، ضجّه او را می‌گیرد!. و همین‌طور انسان‌های رفاه‌طلبی که دست‌شان از رفاه کوتاه می‌شود، این‌ها دچار حسرت می‌شوند... ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

مهمان به تنور... 🔺 حضرت #سیدالشهداء علیه‌السلام مطلبی را قبل از ﻭﺭود به #کربلا فرمودند که با شنیدن آن توسط #انسان فهیم و با تعمق و ژرف‌نگر ولو #مسلمان نباشد، موی بر بدنش راست می‌شود؛ آن ﺣﺮﻑ ﭼﻪ است؟ آن این است که پیامبری را برای خاطر یک زناکار سر از بدنش جدا کردند!. یعنی نظیر یک چنین پیامبری، اﻳﻦ #ﺑﻼ بر سر من خواهد آمد و سر مرا از حلقوم من در راه دین #اسلام و #قرآن جدا خواهند کرد ﻛﻪ دل #شیعیان و دوستانش و هر کسی‌که با خبر از آن گفته ﺷﺪ، شکست. تا آن‌جا رسید که خواهرش از دیدن آن وضع آتش گرفت که وقتی نگاه کرد دید بله، همین سر مبارک بر سر نیزه رفته! تا جهان باشد و بود است که داده‌ست نشان میزبان خفته به کاخ اندر و مهمان به تنور ( #نیّر تبریزی) این سر مبارک علاوه بر این‌که جدا شد، در جایگاهی رفت که سر هیچ #پیامبر و #امام، نرفته بود و آن در تنور #خولی ملعون در شهر #کوفه بود. خدایا به آبروی آن سر مبارک، #ظهور فرزندش را نزدیک بفرما. ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

🔺 #صلوات_شعبانیه (۱) بسم الله الرحمن الرحیم «اللهم صل على محمد وآل محمد شجرة النبوة و موضع الرسالة و مختلف الملائكة و معدن العلم و اهل بيت الوحی» [مفاتیح الجنان، صلوات شعبانیه، به نقل از امام سجاد علیه‌السلام] 🔹 در کلامی که بشر بخواهد برای یک مقامی، وصفی بیاورد، توضیحی بدهد، القاب و صفاتی ذکر کند، بهتر از این به نظر نمی‌آید که جناب ولیّ خدا درباره‌ی #اولیاء خدا بیان می‌کند. بعد از #قرآن، کلامی به این پرمعنایی و به جامعیت این #صلوات_شعبانیه، در بیان خاندان #رسالت پیدا نمی‌شود. برای روح مقدس حضرت #سجاد صلوات بفرستید. باید افتخار کنیم، ما لباسی پوشیده‌ایم که ما را از این‌که مانند خاری که در کنار یک گل‌دانی باشد، تبدیل به یک برگی بکند که اگر گل نیست، خار هم نیست. کسانی که یک مجلسی تهیه می‌کنند، یا یک #مسجدی را اداره می‌کنند، توجه کنند که این چه مقامی است. در این #خلقت همه‌گونه میوه، ثمرات میوه و همه‌گونه گل‌ها و عطرها پیدا می‌شود، اما درخت #نبوت، یک درختی است که سایه افکن بر تمام موجودات است. «أنا و علیٌ من شجرة واحدة»؛ فقط از این شجره دو نفر معرفی فرموده‌اند: «انا و علی»؛ که از شجره واحده هستیم «و سایرُ الناسِ مِن شَجرٍ شَتّى»؛ همه‌ی مردم و خلق خدا، این‌ها مانند درخت‌های گوناگون که هرکدام یک اسمی دارد، یک وضعی دارد، یک خاصیتی دارد، این‌طوری هستند. بنابراین وظیفه‌ی ما این است که کوشش کنیم از درخت‌های بی‌ثمر نباشیم. خاندان ما از درخت‌های ما که بی‌ثمریم نباشند. این‌ها تقربی به درخت #نبوت داشته باشند. درخت نبوت، درخت #ولایت و کسانی که آن‌ها را ترویج می‌کنند، یک ارتباطی با آن‌ها دارند؛ مخصوصاً ساختن #مسجد و اداره کردن آن و در راه خداوند متعال زحمت کشیدن، رنج بردن، بی‌خوابی کشیدن، به #قرض و به وام و به این چیزها، این مسائل را پیش بردن و تهیه #کتاب‌ها و کلاس‌های #دینی کردن برای #نوباوگان و #فرزندان و #دوشیزگان که امروز این‌ها خیلی در #خطر هستند!. این وسائلی که دست فرزندان‌مان می‌بینیم و آن‌ها به آن وسائل علاقه پیدا می‌کنند، خیلی خطر بزرگی است. خدایا در این آخر ماه #شعبان به حق #پیامبرت و حضرت #علی و خاندان‌شان، فرزندان ما را و نسل ما را از دشمنان این خانواده قرار مده. سخت‌ترين چیزها الآن این حمله به مسائل #دینی و اصول #عقایدی است و به وسیله‌ی همین #وسائل_الکترونیکی که در کف هر فرزندی می‌توان آن را یافت، خیلی خطر بزرگی است که #انسان را فرسنگ‌ها از این درخت نبوت و #رسالت پرت می‌کند، دور می‌کند، منحرف می‌کند. ادامه دارد... ۹۴.۳.۲۱=۲۳ شعبان المعظم ۱۴۳۶ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

🔺 کسب معرفت و شناخت و محبت الهی 🔹 ما باید هدف‌مان را این قرار دهیم که تا آخرین نفس در راه تمکن دادن و جای‌گیر کردن #معرفت الهی و #محبت الهی در وجود خودمان کار کنیم و بدانیم که این امر یک چیزی نیست که با #تحصیلات درست شود، با #عبادات درست شود. همه‌ی این‌ها اجزای این کارند، ولی کافی نیستند. باید #توسل، ناله، فریاد، #خدمت_به_خلق، احسان‌ها، و هر چه که قابل انجام است، انجام دهیم، شاید یک بویی از این مسائل بیریم. در #مناجات_شعبانیه یک جمله‌اش هست که خدایا من مأیوس نیستم که در مسأله‌ای که عمرم را در آن صرف کردم مرا محروم کنی. عمر #انسان اگر بخواهد #عمر گربه و موش حساب نشود، آن چیزی است که در این راه خرج می‌شود. از وقتی می‌فهمد خدا دارد و نمی‌شناسد او را، باید بیافتد در جاده‌ی #شناخت او تا دم #مرگ. حالا هر چه قسمتش شد، شد؛ دیگر این #تقدیرات دست ما نیست. ما نمی‌دانیم پیش خدا چه ارزشی داریم و #اعمال ما نزد او چه ارزشی دارند و چه نتیجه‌ای بر آن‌ها بار می‌شود. برنامه این است. ۸۲.۱.۲۷ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

🔺 ارزش معرفة الله 🔹 در #حدیث دارد که «و فی الحدیث لؤ یعلموا الناس ما فی فضل معرفة الله تعالی»؛ اگر مردم می‌دانستند که چه خبر می‌شود در این‌که #انسان خدا را بشناسد به شناخت #شهودی؛ «ما مُدُّو اَعیُنَهُم اِلی ما مُتَّعَ بهِ الاَعداءُ مِن زَهرةِ الحیاةِ الدّنیا»؛ اصلاً نگاه نمی‌کردند به آن چیزهایی که خدانشناس‌ها به آن‌ها افتخار می‌کنند و به آن‌ها حریص هستند، از ساختمان‌ها و از باغ‌ها، از هواپیماها و از کشتی‌ها و از نیروها و هرچه بگویی از کسانی که در غیر از این #معرفت_توحیدی قرار دارند، آن‌ها اصلاً به این‌ها نگاه نمی‌کنند. مثل کسی که چند پرِ کاه در دستش گرفته و دارد راه می‌رود؛ هیچ‌کس نگاه نمی‌کند که ببیند این چه چیزی دارد. اصلاً آن را چیز نمی‌داند. مثل مقداری گرد و غبار است که به سر و رویش نشسته، به لباسش نشسته، کسی اصلاً آن را نگاه نمی‌کند که مثلاً بگوید: آقا به چی داری نگاه می‌کنی؟ دارم به این گرد و غباری که به کت و شلوار این نشسته نگاه می‌کنم!. خوب که چی مثلاً؟! هیچی. اصلاً در نزد اهل #معرفت این‌طوری می‌شود #دنیا؛ طلا و نقره‌اش، زن و مردش، زیبا و زشتش، پول و حیثیتش، #ریاست و خلافت و شهنشاهی‌اش، همه‌شان از نظر می‌افتند و هیچ می‌شوند نزد کسی که خدا را بشناسد. «کأنّ المراد المعرفة الثقة به تعالی»؛ چون وقتی آدم به چنین مقامی دل‌گرم شد، «والانقطاع الیه»؛ از همه چیز برید و #توکل به او پیدا کرد و استغنا به او پیدا کرد، دیگر این چیزی برایش باقی نمی‌ماند که اهمیتی برایش داشته باشد و در فکرش برود و #فکری درباره‌اش داشته باشد. همه‌اش می‌شود #توجه یک‌پارچه؛ « الهی هب لی الکمال الانقطاع الیک» [ مفاتیح الجنان، #مناجات_شعبانیه] این " انقطاع الیک" چنین چیزی است. «ما مُدُّو اَعیُنَهُم اِلی ما مُتَّعَ بهِ الاَعداءُ مِن زَهرةِ الحیاةِ الدّنیا»؛ [ مجمع البحرین، ج۵، صص ۹۶-۹۷] " زهرة" یعنی زیور. زیورهای زندگی #دنیا پیش این‌ها لجن می‌شود و اصلاً قیمتی ندارد که نگاه بکند. ۱۴ جمادی‌الثانی ۱۴۲۶= ۳۰-۴-۸۴ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

#توحید 🍃 برنامه‌ی زندگی #انسان را، #وجدان انسان ترسیم می‌کند، مثل آئینه نشان می‌دهد که انسان یعنی موجود هیچ‌کاره، دست‌خالی، بی‌سرمایه، بی‌نیرو، بی‌دانایی، تا آن‌جایی که هِیْ می‌رود عقب تا می‌رسد به یک ذره از میلیون‌ها ذراتی که درون منی هست!. خب فاصله‌ی آن ذره‌ای که از تشکیل ذراتِ زن و شوهر پیدا می‌شود تا یک آقایی که الآن علومی پیدا کرده، قدرتی پیدا کرده، فاصله‌شان از زمین تا آسمان هم بیشتر است. آن‌وقت این مثل این می‌ماند که من یک قورباغه بودم، یک مورچه بودم، حالا به یک‌باره مرا یک آدم کرده‌اند! آن دست کسی که مرا این‌جور کرده، چه جوری ببوسم؟! این است که قدردانی موجودات از خدا ممکن نیست؛ «وَمَا قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ»؛ (#زمر:۷۹)؛ کسی نمی‌تواند بگوید من حقِّ قدرِ او را دادم. این‌جا هم حضرت #علی علیه‌السلام فرموده: «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَا يَبْلُغُ مِدْحَتَهُ الْقَائِلُونَ»؛ (#نهج‌البلاغه؛خطبه۱)؛ حرف، از #عقل در می‌آید، عقل هم از منی در آمده! این عقل و این حرفی که اولش منی بوده، حالا آمده به جایگاهِ حرف زدن نشسته، به منبر نشسته، به مدیریت نشسته؛ پس این هیچ‌گاه نمی‌تواند بگوید: من و تو؛ به آن مبداء خودش بگوید: من و تو؛ من #بنده‌ی تو هستم. من کو؟! اول من‌ْات را پیدا کن، بعد بگو من بنده‌ی تو هستم. اول دعای شریف #ابوحمزه چیست؟؛ «إِلَهِی لا تُؤَدِّبْنِی بِعُقُوبَتِكَ وَ لا تَمْكُرْ بِی فِی حِيلَتِكَ مِنْ أَيْنَ لِیَ الْخَيْرُ يَا رَبِّ وَ لا يُوجَدُ إِلّا مِنْ عِنْدِكَ وَ مِنْ أَيْنَ لیَ النَّجَاةُ وَ "لا تُسْتَطَاعُ إِلّا بِکَ"»؛ من از این خفت و ذلت، جز به وسیله‌ی تو نمی‌توانم در بیایم و بشوم من و بگویم من بنده‌ی توام. پس فاصله، فاصله‌ی مقدار بردار نیست، دور و نزدیک درونش نیست. کم و زیاد درونش نیست، اصلاً یک حساب جدایی است. «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَا يَبْلُغُ مِدْحَتَهُ الْقَائِلُونَ وَلَا يُحْصِی نَعْمَاءَهُ الْعَادُّونَ». ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

اگر ما بخواهیم با #بندگی خدا آشنا بشویم، باید رساله‌ی عمل #سیدالساجدین، دعای سیدالساجدین، حج و روزه و نماز سیدالساجدین در برنامه‌ی کلاسی بیاید؛ آن‌وقت برای #انسان بیان می‌کنند که خداوند من و شما را برای بندگی آفریده. چون از بندگی بالاتر در عالم #خلقت و در #ممکنات مقامی پیدا نمی‌شود. یک #مقام هست و آن مقام #ربوبی است، جدای از آن دیگر بندگی است. بندگی برای چیست؟ برای چی نمی‌خواهد! اصلاً معنای خلقت، بندگی است. ما که خدا نبوده‌ایم و نمی‌شویم، چه می‌توانیم بشویم؟ #بنده. پیشوای این بندگی، گوینده و پیام‌آورش #زین_العابدین علیه‌السلام است. باید #فرهنگ ها، #تمدن ها، #حوزه ها، #دانشگاه ها از این مسائل نسخه‌برداری کنند، به جوان‌ها و نسل #جوان برنامه بدهند و بگویند که ما در این #دنیا به جز این، نقشه‌ای نداریم، هر چه هست این است، هر چه هست بندگی است و شاخص بندگی که معرِّف بندگی است، رفتار و کردار این بزرگان است. یکی از جریان‌هایی که می‌تواند ما را با معنای بندگی آشنا کند این است که نوشته‌اند در #تاریخ که سالی در #مکه معظمه #خشک‌سالی شد. برخی از بزرگان و #عباد و #زهاد که شناخته شده بودند، برای طلب باران بیرون آمدند و اظهار آن بندگی‌هایی که خودشان داشتند را انجام دادند، اما همان‌طور آسمان صاف بود و خبری از ابر و خبری از باران نشد. در این موقع حضرت #سجاد علیه‌السلام که لابدّ آن‌ها او را نمی‌شناختند، می‌آیند به قصد حج از آن‌جا عبور می‌کنند؛ می‌بینند عده‌ای این‌جا جمع شده‌اند. شاید می‌پرسند که این‌جا چه خبر است؟ عرض می‌کنند که این‌ها بزرگان و عبّادِ معاصرند و برای طلب #باران آمده‌اند. گویا نوشته‌اند که حضرت جلو آمد و فرمود که اگر شما مورد #عنایت خدا بودید، چرا به شما پاسخ نمی‌دهد؟! آن‌ها که ایشان را نمی‌شناختند عرض کردند: ای جوان از ماست بندگی، ما نمی‌دانیم!. حضرت فرمود: کنار بروید. بعد دستش را شاید به آسمان بلند کرد یا عرض حاجتی کرد یا سجده‌ای کرد؛ باران شروع به باریدن کرد. بعد مرحوم صاحب #مفاتیح_الجنان که این را در #منتهی_الآمال نوشته می‌فرماید: این‌که عجیب نیست. یکی از غلام‌های این بزرگوار چنین جریانی پیدا کرد و آن این بود که نوشته‌اند که در سالی خشک‌سالی شد. آن راوی می‌گوید که من دیدم هر چه #مردم آمدند و #تضرع کردند، هیچ خبری نیست. چشمم به #غلام سیاهی افتاد که آمد در کنار مردم به یک بلندی رفت رو به آسمان صحبت می‌کرد. چند کلمه‌ای هنوز تمام نشده، دیدیم در فضا تغییر حال پیدا شد و باران شروع شد. او هم تشکری کرد و برگشت. این شخص می‌گوید من دنبالش کردم ببینم به کجا می‌رود. دیدم به خانه‌ی حضرت #سجاد (علیه‌السلام) وارد شد. بعد من چون با آن حضرت آشنایی داشتم، #مرید این غلام شدم. به خدمت حضرت رفتم به سلام و علیک و احوال‌پرسی و بعد فرمود: برای چه آمده‌ای؟ عرض کردم که یکی از غلامانی که در این منزل هستند را من از شما می‌خواهم بخرم. حضرت دستور داد که مدیر آن غلامان، آن‌ها را به صف کند و هر کدامی که ایشان می‌خواهد او را انتخاب کند. می‌گوید: من هر چه نگاه کردم، دیدم هیچ کدام از این‌ها نیستند. عرض کردم کسی دیگر هست؟ گفتند: بله. یک نفر هست که متصدی چهارپایان است و در طویله کار می‌کند. او را آوردند دیدم همان است!. آقا رو کرد به آن غلام، فرمود که بعد از این در اختیار این شخص هستی. او رو کرد به من گفت که چه باعث شد که می‌خواهی من را از آقای خودم جدا کنی؟ من عرض کردم که من غرضی ندارم. من می‌خواهم بندگی شما را بکنم. من فهمیدم که شما چه مقامی پیش خدا دارید. تا این را گفتم سرش را رو به آسمان کرد و گفت: خدایا این #سرّ بین من و تو بود، آن هم فاش شد. من دیگر #زندگی را نمی‌خواهم!. این شخص می‌گوید من از این وضع پشیمان شدم؛ گفتم: نمی‌خواهم و برگشتم. هنوز به خانه نرسیده بودم که فرستاده‌ی حضرت آمد، گفت: برای تشییع جنازه رفیقت اگر می‌خواهی بیا!. کسی که غلامان #تربیت شده‌ی او، چهارپاداران طویله‌ی خانه‌ی او به این مقام می‌رسند، چه وضعی دارد؟ این بندگی یعنی چه؟ ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

🔺 مطلبی بسیار مهم در مورد وظیفه انسان از عید فطر به بعد 🔹 بهترین #اعمال شبهای ماه مبارک #رمضان، پیگیری از #اسلام است که خدایا این #دل من که بالأخره می‌خواهم از این #دنیا رحلت کنم، با یک زاد و توشه‌ای از دنیا بروم و این محل تحصیل و مزرعه‌ی #آخرت به من یک میوه‌ای قابل استفاده داده باشد. این همه #نعمت ها را خورده‌ام تا به این‌جا برسم واِلّا همه‌ی آن‌ها را مثل #حیوانات تلف کرده‌ام!. فرق من با حیوانات چیست؟ وقتی من #مسلمان و #انسان می‌شوم که این معارف #قرآن که خوانده می‌شود، با آن‌ها به #فکر بیفتد و این مطالب در نظرش جلوه کند و خاطرش را جلب کند و رو به این موضوع حرکت کند و هر مقداری‌اش را در این شب‌ها و روزها و #افطار ها انجام شد چه بهتر و اگر نشد از روز عید #فطر به بعد، سالش سال تحصیل #ایمان بشود، سال تحصیل #اسلام بشود. ۸۵٫۷٫۱۸ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

🔺 خطر تبعیت از هوای نفس 🔹 #مرحوم_امام رحمة‌الله‌علیه در شرح حدیث دهم¹ فرمودند: خواهش‌ها و تمناها و هوی و هوس‌های #نفس انسان تمامی ندارند، به هر مقدار که #انسان به خواهشِ نفس عمل بکند، تمامی ندارد. برایش وسائل گوناگون فراهم می‌شود، ادامه‌ی این خواهش‌ها تا دم #مرگ، انسان را راحت نمی‌گذارد. یکی از علما نقل می‌کرد از آیت الله #حجت رحمة‌الله‌علیهم که می‌فرمود: ما در #نجف معمولاً کفش‌های زنانه را با پاشنه‌ی کوتاه یا بی‌پاشنه تهیه می‌کردیم. یک‌وقت خانواده‌ از ما خواست که پاشنه‌دار باشد. من هم پیش کفاش کفش‌فروش رفتم و از آن کفش‌هایی که مخصوص زنان اداره‌ای آن‌جا بود و خیلی پاشنه داشت و دراز بود، گرفتم به شرط این‌که اگر پس بیاورم قبول کند؛ آوردم و جلوی همسرم گذاشتم. همسرم یک‌مرتبه ناراحت شد. گفت: من که از این‌ها نخواستم! گفتم آن‌چه که شما گفتی بالأخره آخرش همین است!. این درجه به درجه، سال به سال، شش ماه به شش ماه، عوض می‌شود. اوضاع و احوال #نفسانی در یک‌حال نیست که انسان خسته شود، بگوید: من دیگر از این وضع خسته شده‌ام، مرتباً خستگی را رفع می‌کند!. به‌خاطر تفاوت‌هایی که در اوضاع و احوال خورد و #خوراک و #خواب و #مسکن و #شغل و این‌ها، پی در پی می‌آید، انسان را باز نمی‌گذارد و فرصت نمی‌دهد که انسان بگوید که: دیگر مرا بس است، تمام شد، دیگر #جوانی تمام شد، #هوی و #هوس تمام شد، قدری به خود بیایم و به #فکر بیافتم. نمی‌گذارد!. تا آخر کار که انسان که بنده‌ی نفس خودش بوده و بنده‌ی خدا نبوده -نعوذبالله نعوذبالله- کار به جای #تمسخر می‌کشد که انسان، دیگران را که مقیَّد به قید #دین و #تقوا هستند، تمسخر می‌کند و زیر بار همه‌چیز می‌رود!. در خیابان هم یک‌وقت مرتکب حرکات کفرآمیز یا حمله به مساجد، یا حمله به جماعات، یا بمب‌گذاری برای افراد و... می‌شود و کارش به این‌جاها می‌کشد؛ آن کسانی‌که این کارها را می‌کنند، یک‌مرتبه این‌طور نشده‌اند، به #تدریج بر #هواپرستی و خواهشِ هر چه که درون انسان از انسان می‌خواهد، #تربیت شده‌اند. ۱۳۹۴٫۵٫۲۲=۲۷ شوال ۱۴۳۶ ✅ مرحوم آیت‌الله سید ابراهیم خسروشاهی ___ ۱) [ #اربعین ح۱۰] @seyedololama