🖊 بسم الله الرحمن الرحیم 🌟 گناهانِ نفتی و بنزینی 🍃 بعضی از گناهان مثل «نفت» هستند، و بعضی‌ها هم مثل «بنزین» 🔹 قرآن درباره گناهانِ نفتی، میگه: «انجامش ندین» 🍃 لَا تَلْمِزُوا أَنفُسَکُمْ (حجرات/۱۱) 🍃 به همدیگه طعنه نزنید، تیکّه نندازید. ✨ لَا تَنَابَزُوا بِالْأَلْقَابِ (حجرات/۱۱) ✨ همدیگه رو با القاب زشت صدا نکنید. 🍃 لَا تَجَسَّسُوا (حجرات/۱۲) 🍃 توی کار همدیگه تجسّس و فضولی نکنید. ✨ لَا یَغْتَب (حجرات/۱۲) ✨ غیبت همدیگه رو نکنید. 🍃 امّا درباره گناهانِ بنزینی میگه: 🍃 لَا تَقْرَبُوا: یعنی حتّی «نزدیکش هم نشید». 🔹 چون «بنزین»، بر خلافِ «نفت»، از دور هم آتیش می‌گیره. ✨ لَا تَقْرَبُوا الْفَوَاحِشَ، مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَ مَا بَطَنَ (انعام/۱۵۱) ✨ به فواحش و کارهای زشت اصلاً نزدیک نشوید، چه آشکار باشد چه پنهان. 🍃 لَا تَقْرَبُوا الزِّنَا، إِنَّهُ کَانَ فَاحِشَةً وَ سَاءَ سَبِیلًا (اسراء/۳۲) 🍃 به زنا نزدیک نشوید، که کار بسیار زشت، و راه بدی است! 🌟 خواهرم! برادرم! ▫️ نگاه به نامحرم ▫️ رابطه با نامحرم ▫️ چت کردن با نامحرم ▫️ صحبت کردنِ بی‌مورد با نامحرم ▫️ و... همه مصداقِ نزدیک شدنِ به زنا هستند. 💫 رابطه با نامحرم و شهوت جزوِ گناهانِ بنزینی هستند، نباید نزدیکش شد. 🌟 شیطان برای حضرت موسی قسم خورد، که هرجا زن و مردی تنها باشند، من خودم شخصاً میام کنارشون، نه یارانم. 📚 امالی‌شیخ‌صدوق‌ص‌١٥٠

بر لب و دندانت چوب می زدند تا تلاوتت رسواترشان نکند 😭😭 آیاتی که از سر بریده شنیده شد : 👈 آیات ٩ تا ١۴ سوره کهف 👈 آیه آخر سوره شعراء 👈 آیه ١٣٧ سوره بقره 👈 آیات ٧٠ و ٧١ سوره غافر 👈 آیه ۴٢ سوره ابراهیم 📚مدينة المعاجز الأئمة الاثني عشر، ج۴_ص‏ ١١۴ تا ١٢۴ 📚عوالم العلوم، ج‏١٧_ص‏٣٨۶-۴١٢، ج۴_ص۶١٨ 📚 موسوعة كلمات الامام الحسين (علیه السلام)،‌ ص‏۵١۵-۵٢٢-۵٢٣ 📚بحار الانوار، ج‏۴۵_ص‏ ١٢١-١٨٨- ٣٠۴ 📚 الخرائج و الجرائح، ج‏٢ص‏۵٧٩ و ۵٨٠ 📚 مناقب آل ابی طالب، ج‏۴_ص۶٠ 📚 ارشاد، شيخ مفيد، ج‏٢، ص‏١١٧

🔴 ثواب عجیب کمک هزینه به دیگران برای سفر اربعین 🔵 هشام می گوید از امام صادق علیه السّلام پرسیدم: 🟢 کسی که خودش به واسطۀ بیماری یا مشکلی نتواند به زیارت امام حسین (علیه السّلام ) برود و در عوض شخصی دیگر را روانه کند(هزینه‌هایش را بدهد)، چه اجری دارد؟ امام صادق علیه‌السلام فرمودند: 1⃣ به ازای هر درهمى که خرج کند، خداوند همانند کوه اُحد برایش حسنه می‌نویسد 2⃣ چندین برابر آنچه هزینه کرده را در همین دنیا به او برمی‌گرداند! 3⃣ بلاهایى را که فرود آمده تا به او برسد، از او می‌گردانَد و از وى دور می‌کند و مالش حفظ می‌‏شود 📚 کامل الزیارت، ص ۱۲۹ #امام_زمان #امام_حسین

موارد دفع و جذبِ رزق و روزی👇

⁉️⁉️⁉️⁉️⁉️⁉️⁉️⁉️⁉️⁉️شهدایی که بعد جدا شدن راس مطهرشون سرهای مطهراین عزیزان سخن گفتند 👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇 ۱مومن ال فرعون حبیب نجارعلیه السلام ۲حضرت یحیی بن زکریا علیه السلام ۳حضرت جعفرطیارعلیه السلام ۴حضرت سیدالشهدا علیه السلام تا انکه ۴۰بار تلاوت قرآن کردندوسخن گفتند وهدایتگری کردند ۵سعیدبن جبیر وقتی حجاج ملعون سررا برید سرفریاد زد لااله الا الله ❌❌کتاب روضات الجنات❌❌ ۶امام زاده واجب التعظیم جناب علی بن حمزه مدفون درشیراز که سربریده خود رابعدشهادت برداشت وتا قبر کنونی آمد وبه پهلو افتاد سفینه البحار۴جلدی مجلد ۳صفحه ۶۱۸

🏴 25 مورد از عناوینی که در روایات عزاداری توسط معصومین انجام شده یا بدان دستور داده شده عبارتند از : 1. لباس حزن و مشکی پوشیدن (المحاسن، ج‏2، ص: 420؛ کامل الزيارات، النص، ص: 68) 2. ترک تبسم (کامل الزیارات، ص101) 3. ترک خنده (ألامالي للصدوق، ص128) 4. همّ و غم و حزن (الأمالی للصدوق، ص: 130) 5. احتراق : سوختن قلب (كامل الزيارات، ص325 وکافی، ج4، ص583) 6. تسلّب : تشبه به ماتم زدگان و باز نمودن دکمه لباس و بالا زدن آستین (وسائل الشيعة، ج‏8، ص: 90) 7. ندبه (المزار الكبير، ص: 501) 8. تباکی : تشبه و تحمیل نفس بر گریستن (كامل الزيارات، ص: 105، ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، ص: 83) 9. عبرة ، دمعة، ذرفة : قطره اشک ولو به مقدار بال مگس (کامل الزیارات، ص101) 10. سرازير شدن اشک (مثيرالاحزان، ص14) 11. بکاء (كامل الزيارات ،ص104) 12. إبکاء : گریاندن (همان) 13. انشاد شعر : سرودن (همان) 14. مرثیه (کامل الزیارات، ص326؛بحارالانوار ،ج45، ص257) 15. لطمه (تهذيب الأحكام، ج‏8، ص: 325 ، بحار الأنوار، ج‏98، ص: 240) 16. ضجه : صدای بلند (المزار الكبير، ص: 578) 17. عجّه : فرياد (همان) 18. صرخه : صیحه شدید (الكافي، ج‏4، ص: 583) 19. شهقه : برگرداندن تنفّس عميق‏ (ثواب الأعمال و عقاب الأعمال،ص: 216) 20. زفرة : رفت وآمد نفس برآمده از غصه همراه با صدا به گونه ای که دنده ها بالا و پایین رود(کامل الزیارات، ص234) 21. شق الجیب : گریبان چاک زدن(تهذيب الأحكام، ج‏8، ص: 325) 22. جزع : زاری کردن و به طور کلی هرفعلی که دلالت بر بی صبری نماید (الأمالي للطوسي ص: 162) 23. هلع : شدیدترین حالت جزع و بی قراری (کامل الزيارات، ص: 261) 24. برگزاری مجلس روضه (بحار الأنوار، ج‏45، ص: 257) 25. پخت غذا و اطعام دادن (المحاسن، ج‏2، ص: 420) ‼️ ناگفته نماند که هر کدام از عناوین فوق، عام بوده و مانند عناوین احیاء أمر اهلبيت عليهم السلام و تعظيم شعائر، شامل همه مصادیق عرفی در هر زمان و هر مکان می گردد، بنابراین مصادیق جدید اگر از نگاه عرف مشمول هر یک از عناوین فوق گردند مشروع بوده و بر آن ثواب مترتب می گردد. مثلا مشكی پوشیدن از مصادیق اظهار حزن ویا تعظیم شعائر است ویا تعزيه و شبيه درآوردن و مقتل خوانی از مصادیق إبکاء ويا زنجير زدن از مصادیق جزع می باشد. #محرم #عاشورا #آجرک_الله_یا_صاحب_الزمان

ا ﷽ ا ☀️ آفتابی که به زائر حسین علیه السلام می‌تابد، گناهانش را از بین می‌برد. ☑️ امام صادق علیه السلام: 🔸 زائرِ حسین(ع) وقتى به قصد زیارت از خانه‏‌اش خارج می‌شود، سایه‏‌اش بر چیزى نمی‌افتد، مگر اینکه آن چیز برایش دعا می‌کند. و هنگامى که آفتاب بر او بتابد، گناهانش را از بین می‌برد، همان‌طور که آتش هیزم را از بین می‌برد. 📜 عن ابی عبد الله(ع): أَنَّ زَائِرَهُ لَیَخْرُجُ مِنْ رَحْلِهِ فَمَا یَقَعُ فَیْئُهُ عَلَى شَیْ‏ءٍ إِلَّا دَعَا لَهُ، فَإِذَا وَقَعَتِ الشَّمْسُ عَلَیْهِ، أَکَلَتْ ذُنُوبَهُ کَمَا تَأْکُلُ النَّارُ الْحَطَب‏. وَ مَا تُبْقِی الشَّمْسُ عَلَیْهِ مِنْ‏ ذُنُوبِهِ شَیْئاً، فَیَنْصَرِفُ وَ مَا عَلَیْهِ ذَنْب‏. 📚 کامل الزیارات، صفحه ۲۷۹

لَن تَنَالُواْ الْبِرَّ حَتَّي تُنفِقُواْ مِمَّا تُحِبُّونَ وَمَا تُنفِقُواْ مِن شَيْءٍ فَإِنَّ اللّهَ بِهِ عَلِيمٌ (آل عمران92) هرگز به نيكى دست نمى يابيد، مگر آنكه از آنچه دوست داريد، (در راه خدا) انفاق كنيد و بدانيد هر چه را انفاق كنيد، قطعاً خداوند به آن آگاه است. ❤️ چهار قصه ی انفاق کردن از چیزای دوست داشتنی ؛ 👌ابوطلحه انصارى، بيشترين درختان خرما را در مدينه داشت وباغ او محبوب ترين اموالش بود. اين باغ كه روبروى مسجد پيامبر صلى الله عليه وآله واقع شده بود، آب زلالى داشت. رسول خداصلى الله عليه وآله گاه وبى گاه وارد آن باغ مى شد واز چشمه ى آن مى نوشيد. اين باغِ زيبا و عالى، درآمد كلانى داشت كه مردم از آن سخن مى گفتند. وقتى آيه نازل شد كه «لن تنالوا البرّ حتى...» او خدمت پيامبر رسيد وعرض كرد: محبوب ترين چيزها نزد من اين باغ است، مى خواهم آن را در راه خدا انفاق كنم. پيامبرصلى الله عليه وآله فرمود: تجارت خوبى است، آفرين بر تو، ولى پيشنهاد من آن است كه اين باغ را به فقراى فاميل و بستگان خويش دهى. او قبول كرد وباغ را بين آنان تقسيم نمود. 📚تفسير كبير ومجمع البيان ؛ صحيح بخارى، ج 2، ص 81. 👌 مهمانى بر ابوذر وارد شد، ابوذر گفت: چون من گرفتارى دارم، شما خودتان يكى از شتران مرا نحر و غذا تهيه كنيد. آنها شتر لاغرى را انتخاب كردند. ابوذر ناراحت شد و پرسيد: چرا شتر فربه و چاق را نياورديد؟ گفتند: آن را براى نياز آينده تو گذاشتيم. ابوذر فرمود: روز نياز من روز قبر من است. 📚تفسير مجمع البيان 👌 وقتى فاطمه زهراعليها السلام را در شب عروسى به خانه شوهر مى بردند، فقيرى از حضرت پيراهن كهنه اى خواست. فاطمه زهرا عليها السلام به ياد اين آيه «لن تنالوا البر...» همان پيراهن نوى عروسيش را انفاق كرد. 👌 عبداللّه بن جعفر، غلام سياهى را ديد كه در باغى كارگرى مى كند، به وقت غذا سگى وارد باغ شد و در برابر غلام نشست. غلام لقمه اى به او داد، باز سگ با نگاه خود تقاضاى غذا كرد، غلام غذاى خود را لقمه لقمه به او داد تا تمام شد. از او پرسيد: خودت چه مى خورى؟ گفت: من امروز سهمى ندارم. پرسيد: چرا اين كار را كردى؟ گفت: اين سگ از راه دور آمده و گرسنه بود. عبداللّه از فتوّت اين غلام تعجّب كرد. آن باغ و غلام را خريد، غلام را آزاد كرد و باغ را به او بخشيد. 📚 تفسير المنار، ج 3، ص 376 به نقل از احياءالعلوم

ربان حال رقیه خاتون (س) وقتی با سر بریده امام حسین (ع) روبرو شد منبع: المنتخب في جمع المراثي و الخطب، طريحي، ص 136-137 ... فقالت: ما هذا الرّأس ؟ قالوا لها: رأسُ أبيك. فرفعته من الطّشت حاضنة له وهي تقول: يا أباه ! مَن ذا الذي خضّبك بدمائك؟ يا أبتاه! مَن ذا الذي قطع وريدك؟ يا أبتاه ! مَن ذا الذي أيتمني على صغر سنّي ؟ يا أبتاه ! مَن بقي بعدك نرجوه ؟ يا أبتاه ! مَن لليتيمة حتّى تكبر ؟ يا أبتاه ! مَن للنساء الحاسرات ؟ يا أبتاه ! مَن للأرامل المسبيّات ؟ يا أبتاه ! مَن للعيون الباكيات ؟ يا أبتاه ! مَن للضائعات الغريبات ؟ يا أبتاه ! مَن للشعور المنشرات ؟ يا أبتاه ! مَن بعدك ؟ واخيبتنا ! يا أبتاه ! مَن بعدك ؟ واغربتنا ! يا أبتاه ! ليتني كنت الفدى ، يا أبتاه ! ليتني كنت قبل هذا اليوم عميا . يا أبتاه ! ليتني وسدت الثّرى ولا أرى شيبك مخضّباً بالدّماء .ثمّ إنّها وضعت فمها على فمه الشّريف , وبكت بُكاءاً شديداً حتّى غشي عليها ، فلمّا حرّكوها , فإذا بها قد فارقت روحها الدُنيا ترجمه: ... وقتي سر بريده امام حسين را براي رقيه سلام الله عليها آوردند گفت اين سر كيست؟ به او گفتند: سر پدرت حسين است. سر را با احتياط از داخل طشت برداشت و به سينه چسبانيد و با گريه هاي سوزناك خود خطاب به سر چنين گفت: پدر چه كسي تو را به خون آغشته كرد؟ چه كسي رگ هاي گردنت را بريد؟ پدر چه كسي در خردسالي يتيمم كرد؟ پدر دختر يتيم تو به چه كسي پناه ببرد تا بزرگ شود؟ پدر جان زنان بي پوشش چه كنند؟ پدرجان زنان اسير و سرگردان كجا بروند؟ پدر جان چه كسي چشمان گريان را چاره ساز است؟ پدر جان چه كسي يار و ياور غريبان بي پناه است؟ پدر جان چه كسي پريشان مويي ما را سامان مي بخشد؟ پدر جان بعد از تو چه كسي با ماست؟ واي بر ما بعد از تو واي از غريبي! پدر جان كاش فدايت مي شدم. پدر جان اي كاش بيش از اين نابينا مي شدم و تو را اينگونه نمي ديدم. پدر جان كاش پيش از اين در خاك خفته بودم و محاسنت را آغشته به خون نمي ديدم. سپس لب ها را بر لب هاي پدرش امام حسين نهاد و چنان گريست كه همان لحظه بيهوش شد و وقتي او را حركت دادند دريافتند كه از دنيا رفته است.

🏴 یا رقیه (س) ◾️ وقتی حضرت زینب (س) با همراهان به مدینه بازگشتند زن های مدینه برای عرض تسلیت، به حضور زینب (س) آمدند آن حضرت حوادث جانسوز کربلا و کوفه و شام را برای آن ها بیان می کرد و آن ها گریه می کردند، تا اینکه به یاد حضرت رقیه (س) افتاد و فرمود: «اما مصیبت وفات رقیه در خرابه شام، کمرم را خم کرد و مویم را سفید نمود.» زن ها وقتی این سخن را شنیدند، صدایشان با شور و ناله به گریه بلند شد و آن روز به یاد رنجهای جانگداز رقیه (س) بسیار گریستند.[1] ◾️هنگامی که زن غساله، بدن رقیه (س) را غسل می داد، ناگاه دست از غسل کشید، و گفت: «سرپرست این اسیران کیست؟ حضرت زینب (س) فرمود: چه می خواهی؟ غساله گفت: این دخترک به چه بیماری مبتلا بوده که بدنش کبود است؟ حضرت زینب (س) در پاسخ فرمود: ای زن! او بیمار نبود؛ و این کبودی ها آثار تازیانه ها و ضربه های دشمنان است.[2] ◾️در روایت دیگر است که آن زن دست از غسل کشید و دست هایش را بر سرش زد و گریست. گفتند: چرا بر سر می زنی؟ گفت: مادر این دختر کجاست تا به من بگوید چرا قسمت هایی از بدن این دخترک سیاه شده است؟ گفتند: این سیاهی ها اثر تازیانه های دشمنان است.[3] 1.ناسخ التواریخ، ص ۵۰۷ 2.الوقایع والحوادث، ج ۵، ص ۸۱ 3.مرقاة الایقان، ص ۵۲