eitaa logo
حجة الاسلام شفتی - قدس سره
149 دنبال‌کننده
372 عکس
91 ویدیو
26 فایل
رسول خدا صلی الله علیه وآله فرمودند : دانشمندان امت من مثل پیامبران بنی اسرائیل هستند ...
مشاهده در ایتا
دانلود
🚩 سیزدهم جمادی الثانی: سالروز رحلت شهادت‌گونۀ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻡّ‌ﺍﻟﺒﻨﻴﻦ علیهاﺍﻟﺴﻠﺎم ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺯ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۶۴ هجری (سه سال پس از واقعه‌ ) ﻋﻠﻴﻬﺎالسلام، همسر مولی الموحّدین صلوات‌الله‌علیه ﻭ ﻣﺎﺩﺭ ﻗﻤﺮ ﺑﻨﻰﻫﺎﺷﻢ العباس ﻋﻠﻴﻪﺍﻟﺴﻠﺎﻡ، ﺍﺯ ﺩﻧﻴﺎ ﺭﺣﻠﺖ ﻓﺮﻣﻮد. (اسنادی هم در باب مسمومیّت و شهادت ایشان توسط بنی‌امیّۀ ملعون موجود است.) ﻧﺎﻡ ﻣﺒﺎﺭک ایشان «ﻓﺎﻃﻤﻪ» ﻭ کنیۀ ﺷﺮیفش «ﺍﻡّ ﺍﻟﺒﻨﻴﻦ» ﺍﺳﺖ ﻭ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﻛﻨﻴﻪ ﻣﻌﺮﻭف است؛ ﭘﺪﺭ ایشان، ﺣﺰﺍﻡ ﺑﻦ ﺧﺎﻟﺪ ﻭ ﻣﺎﺩﺭﺷﺎﻥ، ﻟﻴﻠﻰ ﺩﺧﺘﺮ ﺷﻬﻴﺪ ﺑﻦ ﺍﺑﻰ‌ﻋﺎﻣﺮ ﺍﺳﺖ. ﺍﻣﻴﺮﺍﻟﻤﺆﻣﻨﻴﻦ ﻋﻠﻴﻪﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻫﻤﺴﺮﻯ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪند ﻭ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﭼﻬﺎﺭ ﭘﺴﺮ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻗﻤﺮ ﺑﻨﻰﻫﺎﺷﻢ حضرت ﻋﺒّﺎﺱ ﻋﻠﻴﻪﺍﻟﺴﻠﺎﻡ، ﻋﺒﺪالله، ﺟﻌﻔﺮ ﻭ ﻋﺜﻤﺎﻥ سلام‌الله‌علیهم، ﻛﻪ ﻫﺮ ﭼﻬﺎﺭ ﭘﺴﺮ ﺩﺭ ﻛﺮﺑﻠﺎ ﺷﻬﻴﺪ ﺷﺪﻧﺪ. ﺑﺎﻧﻮﺍﻧﻰ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺑﻪ ﻣﺮﺍﺟﻌﺖ نموﺩﻧﺪ، ﺩﺭ ﺧﺎنۀ ﺍﻡّ ﺍﻟﺒﻨﻴﻦ ﻋﻠﻴﻬﺎالسلام ﻋﺰﺍﺩﺍﺭﻯ ﻣﻰﻛﺮﺩﻧﺪ؛ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﮔﺮ ﭼﻪ ﺩﺭ ﻛﺮﺑﻠﺎ ﻧﺒﻮد، ﻭﻟﻰ ﺍﺯ ﻧﺎﻟﻪ ﻭ ﮔﺮﻳﻪ آرام و ﻗﺮﺍﺭ ﻧﺪﺍشت. ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﻛﻪ ﺯن‌ها ایشان ﺭﺍ "ﺍﻡّ ﺍﻟﺒﻨﻴﻦ" ﺧﻄﺎﺏ کرده ﻭ ﺗﺴﻠﻴﺖ ﻣﻰﺩﺍﺩﻧﺪ، ﻣﻰﻓﺮﻣﻮد: «ﺩﻳﮕﺮ ﻣﺮﺍ ﺍﻡّ ﺍﻟﺒﻨﻴﻦ ﻧﺨﻮﺍﻧﻴﺪ...». علیه‌السلام می‌فرمایند: «آن حضرت به بقیع می‌رفت ﻭ ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺟﺎﻧﺴﻮﺯ ﻣﺮﺛﻴﻪ ﻣﻰﺧﻮﺍﻧﺪ ﻛﻪ ﻣﺮﻭﺍﻥ را (ﺑﺎ ﺁﻥ ﻗﺴﺎﻭﺕ قلبی که داشت)، شنیدنش به ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻰانداخت.» ﺍﻳﻦ ﮔﺮﻳﻪ ﻭ ﺯﺍﺭﻯ ایشان ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺷﺖ ﺗﺎ ﺑﺪﺭﻭﺩ ﺣﻴﺎﺕ ﮔﻔﺖ. علّامه مامقانی می‌نویسد: از علوّ مقام امّ‌البنین علیهاالسلام همین بس که وقتی بشیر بن جذلم (پس از واقعۀ عاشورا) خبر شهادت فرزندانش را به او داد، فرمود: «رگ‌های قلبم را بریدی! فرزندانم و هر آنچه زیر آسمان است به فدای أباعبدالله الحسین علیه‌السلام باد.» 📚 تقویم شیعه، ، ص۱۶۸ @Hedayatgary
🚩 ۲۹ جمادی‌الثانی: سالروز رحلت امامزاده ﺳﻴّﺪ ﻣﺤﻤّﺪ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺍﻣﺎﻡ ﻫﺎﺩﻯ علیهماالسلام (عموی بزرگوار امام‌زمان عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف) امامزاده ﺳﻴّﺪ ﻣﺤﻤّﺪ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺍﻣﺎﻡ ﻫﺎﺩﻯ علیهﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۲۵۲ هجری (در سن ۲۴ سالگی) ﺩﺭ ﺳﺎﻣﺮﺍﺀ ﺍﺯ ﺩﻧﻴﺎ رحلت فرمود؛ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺭﺍ «ﺍﺑﻮﺟﻌﻔﺮ»، «ﺍﺑﻮﻋﻠﻰ» ﻭ «ﺳﻴّﺪﻣﺤﻤّﺪ ﺑَﻌﺎﺝ» ﻧﻴﺰ می‌گفتند. ﺟﻠﺎﻟﺖ ﻗﺪﺭ ﻭ ﻣﻨﺰﻟﺖ او ﺑﻪ ﺣﺪّﻯ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﻋﺪّﻩﺍﻯ ﺍﺯ ﺷﻴﻌﻴﺎﻥ ﮔﻤﺎﻥ ﻣﻰﻛﺮﺩﻧﺪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ علیهماﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺁﻥ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭ ﺍﻣﺎﻡ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ، ﻭﻟﻰ ﺑﺎ ﺭﺣﻠﺖ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ حیات ﭘﺪﺭ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭﺵ، ﺑﺮ ﻫﻤﻪ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﺷﺪ ﻛﻪ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﻦ ﻋﺴﻜﺮﻯ ﻋﻠﻴﻪﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺍﻣﺎﻡ بعدی ﺍﺳﺖ؛ ﻋﻠﻴﻪﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺑﻪ ﺟﻨﺎﺏ ﺳﻴّﺪ ﻣﺤﻤّﺪ سلام‌الله‌علیه ﻋﻠﺎﻗﻪ ﻭﺍﻓﺮﻯ ﺩﺍشتند، ﺑﻪ ﺣﺪّﻯ ﻛﻪ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺭﺣﻠﺖ ﺍﻭ ﮔﺮﻳﺒﺎﻥ ﭼﺎک ﻛﺮﺩند (و در پاسخ کسانی که به ایشان اعتراض نمودند، به گریبان چاک دادن حضرت موسی در مرگ برادرش هارون استناد فرمودند.) پس ﺍﺯ ﺭﺣﻠﺖ، ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﺑﺎﺩﻯ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ «ﺑَﻠَﺪ» (ﺩﺭ ۵۰ کیلومتری جنوب ﺳﺎﻣﺮﺍﺀ) ﺩﻓﻦ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ، ﻛﻪ ﻫﻢ ﺍﻛﻨﻮﻥ ﻗﺒﺮ ﺍیشان ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺍﺳﺖ. ﻛﺮﺍﻣﺎﺕ ﺯﻳﺎﺩﻯ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﻭ ﻫﻢ ﺍﻛﻨﻮﻥ ﺩﺍﺭﺍﻯ ﮔﻨﺒﺪ ﻭ ﺻﺤﻦ ﻭ ﻏﺮﻓﻪﻫﺎﻯ ﻣﺘﻌﺪّﺩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﺍﻫﻞﺑﻴﺖ ﻋﻠﻴﻬﻢﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺑﻪ ﺯﻳﺎﺭﺕ ﺁﻥ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭ ﻣﺸﺮّﻑ ﻣﻰﺷﻮﻧﺪ. ﻧﺴﺐ ﺳﺎﺩﺍﺕ «ﺁﻝ ﺑﻌﺎﺝ» ﺩﺭ ﻋﺮﺍﻕ ﻭ ﺧﻮﺯﺳﺘﺎﻥ ﺑﻪ ﻋﻠﻰ ﻭ ﺍﺣﻤﺪ، ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ حضرت ﺳﻴّﺪ ﻣﺤﻤّﺪ ﻣﻨﺘﻬﻰ ﻣﻰﺷﻮﺩ. 📚 سفینة‌البحار (محدث‌قمی)، ج۲، ص۴۱۰ تقویم شیعه (بندانی‌نیشابوری)، ص۱۷۸ 📝 امامزاده سید محمّد سلام‌الله‌علیه در بین مردم عراق (حتی اهل تسنّن) بسیار صاحب کرامت و مورد احترام‌ هستند و آنها می‌ترسند به نام ایشان سوگند یاد کنند و اگر کسی به برداشتن مالی متّهم شود، آن را برمی‌گرداند اما به سیّدمحمّد قسم نمی‌خورد؛ همچنین به کثرت قضای حوائج و نتیجه گرفتن توسّلات (خصوصاً فرزنددار شدن) معروف و مشهورند. 🌐 آشنایی بیشتر با این امامزاده جلیل‌القدر سلام‌الله‌علیه @Hedayatgary
🏴 کیفیت شهادت حضرت امام جواد عليه‌السلام علامه مجلسی رحمه‌الله در جلاء العیون می‌نویسد: کیفیّت شهادت آن مظلوم چنانچه در کتاب عیون المعجزات روایت کرده آن است که: چون حضرت وارد بغداد شد و لعین، انحراف (دختر برادرش، مأمون ملعون) را از آن حضرت دانست، آن ملعونه را طلبید و او را به قتل آن سروَر راضی کرده، زهری برای او فرستاد که در طعام آن جناب داخل کند؛ آن ملعونه انگور رازقی را زهرآلود کرده به نزد آن امام مظلوم آورد؛ چون حضرت از آن تناول نمود، اثر زهر در بدن مبارکش ظاهر شد و آن ملعونه از کردۀ خود پشیمان شد و چاره‌ای نمی‌توانست کرد و گریه و زاری می‌کرد؛ حضرت فرمود: «ای ملعونه! الحال که مرا کشتی، گریه می‌کنی؟! به خدا سوگند به بلائی مبتلا خواهی شد که مرهم پذیر نباشد! به درستی که مستمند خواهی گردید که در دنیا و آخرت رسوا شوی!» چون آن نونهالِ جویبار امامت در اوّل سنّ جوانی (۲۵ سالگی) از آتش زهر دشمنان از پای در آمد، معتصم آن ملعونه را به حرم خود طلبید و در آن زودی، ناسوری (زخمی) در فَرج (شرمگاه) او به هم رسید و هر چند اطبّاء معالجه کردند مفید نیفتاد، تا آنکه از حرم آن ملعون بیرون آمد و آنچه داشت از مال دنیا صرف مداوای آن مرض کرد و چنان پریشان شد که از مردم سؤال (گدایی) می‌کرد و با بدترین احوال به عذاب خداوند قهّارِ ذوالجلال واصل شد و زیانکار دنیا و آخرت گردید! 📚 جلاء العیون (علامه‌مجلسی)، ص۹۶۷ 🔥 «اَللّهُمَّ العَن اَوّلَ ظالِمٍ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَآخَرَ تابِعٍ لَهُ عَلَی ذَلِک.» 🍂 «آجرک الله یا علیّ بن موسی الرّضا.» علیه‌السلام @Hedayatgary
✅ ۱۴ ذی‌الحجّه: سالروز اعطای فدک به حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها در روز ۱۴ ذی‌الحجّه سال هفتم هجری، «فَدَک» به سلام‌الله‌عليها بخشيده شد و صلّی‌الله‌علیه‌وآله بر اين بخشش شاهد گرفتند. پس از فتح خيبر (حدود چهار سال قبل از شهادت پيامبر) نازل شد و دستور فتح فدک توسط رسول‌خدا و عليهماالسلام را ابلاغ نمود؛ آن دو بزرگوار نیز بدون لشكركشى و كوچكترين دخالت مسلمين، قلعۀ فدک را فتح کردند و طبق آیات ۶ و ۷ سوره حشر، سرزمين‌هایى كه بدون لشكركشى مسلمانان فتح شود، مِلک خاص و شخصی پیامبر است و مسلمين هيچ حقّى در آن ندارند. 💠 پس از اين ماجرا، جبرئيل بر رسول‌خدا نازل شد و عرضه داشت: فدک را به فاطمه عليهاالسلام عطا كن. («وَآتِ ذَاالقُربى حَقَّهُ»؛ سوره اسراء، آيه ۲۶: حقّ خويشان را به آنان بده.) پيامبر به حضرت زهرا سلام‌الله‌عليهما فرمودند: «به دستور خداوند، فدک را به تو عطا می‌کنم؛ آن را براى خود و فرزندانت بردار و مالک آن باش.» حضرت زهرا عليهاالسلام عرضه داشتند: «تا شما در قید حیات هستید، بر من و مال من صاحب اختياريد.» ولی پيامبر صلوات‌الله‌عليه فرمودند: «ترس آن دارم كه نااهلان تصرّف نكردن تو را در زمان حياتم، بهانه‌اى قرار دهند و بعد از من فدک را از تو منع كنند.» سپس به أميرالمؤمنين عليه‌السلام فرمودند: «سند فدک را بعنوان بخشوده و اعطائى پیامبر بنويس و ثبت كن.» و برای آن سند، امیرالمؤمنین علیه‌السلام و را شاهد گرفته و نیز فرمودند: «امّ‌اَيمَن زنى از اهل بهشت است.» درآمد فدک را ساليانه بین ۷۰ هزار تا ۱۲۰ هزار دینار (سكه طلا) نوشته‌اند که حضرت زهرا و امیرالمؤمنین علیهماالسلام، تمام این دارایی را بین فقراء تقسیم می‌کردند و هر ساله چشمان بسيارى از نيازمندان به درآمد بود. ♨️ اما پس از شهادت پيامبر صلّی‌الله‌علیه‌و‌آله، مأموران به دستور او، نمايندۀ حضرت صدّيقه طاهره سلام‌الله‌علیها را از فدک اخراج كرده و مِلک آن حضرت را نمودند و درآمد آن را بطور كامل براى مخارج حكومت غاصبانۀ خود صرف كردند! حضرت زهرا عليهاالسلام نیز همان نوشتۀ رسول خدا و سند فدک را عيناً نزد ابوبكر آوردند، ولى ابوبكر ضمن بهانه‌تراشی و جسارت فراوان، نه آن سند را قبول كرد و نه شاهدان آن حضرت را! سپس حضرت صدّيقه شهيده عليهاالسلام همراه با جمعى از زنان بنى‌هاشم در نهایت و پوشیدگی به مسجد تشريف بردند و پشت پرده و دور از دید نامحرمان، خطبه‌اى كه دريایى از معارف الهیّه و حقايق ولائیّه است () را با بلاغت و فصاحت تمام ایراد فرمودند و توانستند سند فدک را از ابوبکر غاصب باز پس گیرند؛ ولى در مسیر بازگشت به منزل، که از این کار ابوبکر به شدّت عصبانی شده بود، خود را با شتاب به حضرت رسانید، سند فدک را گرفته و پاره نمود و آب دهان نجسش را به ساحت ملکوتی وجیهةً عندالله انداخت و با دست نحسش به چهرۀ مبارک انسیة‌ُالحوراء سیلی زد... 🔥 «اللّهمّ العن الجبت والطّاغوت.» 📚 منابع: - بحار الانوار (علامه‌مجلسی)، ج۹۵، ص۱۸۸ - همان، ج۲۱، ص۲۲ - همان، ج۲۹، ص۱۲۳ - مستدرک سفينة البحار، ج۲، ص۲۱۶ - مصباح كفعمى، ج۲، ص‌۵۹۸ @Hedayatgary
✅ چهار روز پس از واقعۀ غدیر خم چه اتّفاقی رخ داد؟ در نیمه شب جمعه ۲۲ ذی‌الحجّه سال دهم هجری، بار دیگر خداوند متعال جان پاک رسولش را از گزند منافقان حرامی حفظ می‌کند تا صدق این آیه و وعدۀ الهی پس از ابلاغ پیام غدیر، بر همگان روشن گردد: 💠 «وَاللّهُ يَعصِمُکَ مِنَ النّاسِ.» (و خداوند تو را از شرّ مردم حفظ می‌کند؛ سوره مائده، آیه ۶۷) 🐫 در مسیر بازگشت صلّی‌الله‌علیه‌وآله از محل واقعه غدیر خم به مدینه، بین «جُحفه» و «أبواء»، منافقان با استفاده از تاریکی شب، نقشۀ قتل رسول خدا را در سر می‌پرورانند تا زودتر به هدف پلید خود که غصب خلافت علیه‌السلام است برسند! آنان تصمیم دارند در یکی از گردنه‌های مسیر، در محلّی به نام «أرشی» یا «هرشا» کمین کنند و ظرفهای بزرگ حاوی سنگریزه را به طرف شتر حضرت که در جلوی کاروان در حرکت است، رها کنند تا حیوان رمیده و از کوه پرت شود و بدین وسیله، پیامبر اکرم صلّی‌الله‌علیه‌وآله را به قتل برسانند و خودشان هم با استفاده از تاریکی شب به میان جمعیّت برگردند تا کسی آنها را نشناسد! ✨ ولی خداوند متعال، رسولش را از توطئۀ آنان آگاه می‌سازد؛ «حُذَيفة بن يَمان» و «عمّار یاسر»، پیامبر را در این مسیر همراهی می‌کردند؛ یکی افسار شتر را در دست دارد و دیگری از پشت سر شتر را راهنمایی می‌کند؛ همین که شتر به گردنۀ کوه أرشی می‌رسد و می‌خواهد به سمت پایین، راه خویش را پی گیرد، منافقان سنگ‌های بزرگ را از بالای کوه رها می‌کنند؛ پیامبر با یک اشاره به شتر، فرمان توقّف می‌دهند؛ با توقف شتر، سنگ‌ها به طور معجزه‌آسایی بدون آسیب رساندن به شتر، به پایین کوه می‌غلطند و حضرت سالم می‌مانند. 👣 منافقان که این توطئه را نقش بر آب می‌بینند، هر یک به سویی فرار می‌کنند تا پس از عبور قافله، بر سر شترهای خود رفته و به کاروان ملحق شوند؛ رسول خدا صلّی‌الله‌علیه‌وآله، برای اینکه آیندگان این منافقان خبیث را بشناسند، با دست به سمت آنها اشاره‌ای فرمودند؛ ناگهان به اعجاز، نوری تابید و فضا را برای لحظاتی روشن ساخت و بدین ترتیب و ، چهرۀ پلید منافقان را شناسایی کردند. نام ۱۴ عامل این ترور نافرجام به نقل شاهد این ماجرا، حذیفة بن یمان در تاریخ به یادگار مانده است: 🔥 ، ، ، ، ، ، عبدالرحمن بن عوف، سعد بن أبی‌وقاص، أبوعبیده جراح، أبوموسی أشعری، مغیرة بن شعبة، أوس بن الحدثان، أبوهُریرة و أبوطلحه أنصاری.   📚 ارشاد القلوب (حسن‌دیلمی)، ج۲، ص۱۹۷ بحار الانوار (علامه‌مجلسی)، ج۲۸، ص۹۹ 📝 این افراد پس از این ماجرا، آرام ننشستد و حدود هفتاد روز بعد، پس از به ثمر رساندن توطئۀ خود برای مسمومیّت و شهادت رسول خدا صلّی‌الله‌علیه‌وآله، در محلّی بنام «سقیفه بنی‌ساعده» در مدینه گرد هم جمع شدند و بزرگترین جنایت تاریخ بشریّت که الهی امیرالمؤمنین علیه‌السلام بود، را انجام دادند. @Hedayatgary
🚩 دوازدهم محرّم: سالروز ورود کاروان اسرای خاندان اهل‌بیت علیهم‌السلام به کوفه در این روز لعنة‌الله‌علیه (والی کوفه) فرمان داد که احدی حق ندارد با اسلحه از خانه بیرون آید (بخاطر ترس از شورش مردم) و ده هزار سوار و پیاده بر تمام کوچه‌ها و بازارها موکّل گردانید که احدی از شیعیان امیرالمؤمنین علیه‌السلام حرکتی نکند! سپس فرمان داد سرهای مطهّری را که جلوتر به کوفه آورده بودند برگردانند و در پیش چشم بانوان و کودکان مصیبت‌زدۀ اهل‌بیت علیهم‌السلام حرکت دهند و با کاروان وارد شهر کرده، در کوی و بازار بگردانند. مردم با دیدن حال زار ذرّیۀ پیامبر صلّی‌الله‌علیه‌وآله و سرهای بر نیزه و مخدّرات در هودج‌های بدون پوشش، صدا به گریه بلند نمودند. کبری، ، فاطمه بنت الحسین و علیهم‌السلام به ترتیب با جگرهای سوخته و دلهای خون‌شده، ایراد خطبه نمودند و ابن‌زیاد و لعنة‌الله‌علیهما را رسوا نمودند. 📚 منابع: ارشاد (شیخ‌مفید)، ج۲، ص۱۱۵ مثیر الأحزان (ابن‌نماحلّی)، ص۸۵ 🏴 «آجرک الله یا صاحب الزّمان.» @TaqvimeShia @Hedayatgary
حجة الاسلام شفتی - قدس سره
👉 @smbshafti
🚩 اعتراض سفیر روم به یزید ملعون و اسلام آوردن و شهادت او از حضرت علیه‌السلام روایت شده است که فرمودند: هنگامی که رأس مطهّر پدرم صلوات‌الله‌علیه را به نزد بن معاویه لعنة‌الله‌علیهما آوردند، آن ملعون مجالس مشروب‌خوری تشکیل می‌داد و سر مطهّر را در مقابل خود می‌گذاشت و می‌خورد! روزی در یکی از مجالس او، سفیر پادشاه روم که از اشراف و بزرگان روم بود، حضور داشت و به یزید ملعون گفت: «این پادشاه عرب! است سَرِ کیست؟» یزید گفت: «تو را به این سر چکار؟!» مرد مسیحی گفت: «من وقتی به روم باز می‌گردم، پادشاه از هر چیزی که دیده‌ام از من سؤال می‌کند و دوست دارم قصه این سر و صاحبش را برایش تعریف کنم تا در شادی شما شریک باشیم!» یزید لعنة‌الله‌علیه گفت: «این سر حسین بن علیّ بن ابیطالب است!» رومی گفت: «مادرش کیست؟!» یزید پاسخ داد: «فاطمه دختر رسول خداست!» مرد نصرانی گفت: «وای بر تو و بر دینت! دین و مرام من، بهتر از دین و مرام تو (سقیفه‌ایِ ناپاک) است! من از نسل داود نبی هستم و با واسطه‌های زیادی به او می‌رسم و مسیحیان بخاطر انتسابم، بسیار به من احترام می‌گذارند و خاک زیر پایم را بخاطر اینکه از نسل داود هستم به تبرّک برمی‌دارند! آنگاه شما فرزند دختر رسول خدا که بین او و پیامبرتان جز یک مادر، فاصله‌ای نیست را می‌کُشید و جشن می‌گیرید؟! این چه دینی است که شما دارید؟! (ای الاغ!) آیا قضیۀ "کلیسای سُمِ الاغ" را شنیده‌ای؟! در جزیره بزرگی در دریای بین عمان و چین ... کلیسایی وجود دارد که در محرابش جعبه‌ای از طلا گذاشته‌اند؛ داخل آن جعبه، سُم الاغی است که مسیحیان آنجا معتقدند متعلق به حیوانی است که علیه‌السلام بر آن سوار می‌شده است! مسیحیان دور آن جعبه می‌چرخند و بوسه می‌زنند و به آن تبّرک می‌جویند! این حالِ مردمی است که گمان می‌کنند سُم الاغ پیامبرشان عیسی در آن قرار دارد! آنگاه شما پسر دختر پیامبرتان را می‌کشید؟! خدا برکت را از میان شما و از مرام‌تان بردارد!» یزید ملعون گفت: «این نصرانی را بکُشید که اگر به روم برود، آبروی ما را خواهد برد!» مرد مسیحی گفت: «دیشب خواب پیامبرتان را دیدم که به من وعدۀ بهشت داد، ولی نمی‌دانستم چرا! حالا می‌فهمم چرا به من مژدۀ بهشت داده است؛ أَشهَدُ أَن لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ أَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللَّهِ.» سپس آن مرد مسیحی (که به برکت سر مطهّر، حقیقت را یافته و مسلمان شده بود) رأس منوّر امام حسین علیه‌السلام را در آغوش گرفت و گریست و مأموران یزید در همین حال، او را به شهادت رساندند. 📚 منابع عامه: الصواعق المحرقة (ابن‌حجر)، ج۲، ص۵۸۰ ینابیع المودة (قندوزی‌حنفی)، ج۳، ص۲۹ 📚 منابع شیعه: لهوف (سیدبن‌طاووس)، ص۱۹۰ نفس المهموم (محدث‌قمی)، ص۴۱۷ 🔥 «اللَّهُمَّ خُصَّ أَنتَ أَوَّلَ ظَالِمٍ بِاللَّعنِ مِنِّي، وَ ابدَأ بِهِ أَوَّلاً ثُمَّ العَنِ الثَّانِيَ وَ الثَّالِثَ وَ الرَّابِعَ، اللَّهُمَّ العَن يَزِيدَ خَامِساً وَ العَن عُبَيدَ اللَّهِ بنَ زِيَادٍ وَ ابنَ مَرجَانَةَ وَ عُمَرَ بنَ سَعدٍ وَ شِمراً وَ آلَ أَبِي سُفيَانَ وَ آلَ زِيَادٍ وَ آلَ مَروَانَ إِلَى يَومِ القِيَامَةِ.» @Hedayatgary
🏴 مظلومیّت و شهادت حضرت امام حسن مجتبی علیه‌السلام هفتم صفر، بنابر نظر اغلب مراجع و علماء، سالروز شهادت امام حسن مجتبی علیه‌السلام می‌باشد؛ آن حضرت در سن چهل‌وهفت سالگی، در منزل خود و به دست همسر نامهربانشان، جُعده دختر اشعث لعنة‌الله‌علیهما با خورانیدن شیر زهرآلوده در وقت افطار، مسموم شده و در نهایتِ مظلومیّت به شهادت رسیدند. ☄ علیه‌اللّعنة با ارسال صد هزار درهم برای به همراه سمّی مُهلک، به او قول داده بود که اگر امام مجتبی علیه‌السلام را به شهادت برساند، او را به همسری ملعون نیز درآورد؛ جعده پس از این جنایت به رفت و به معاویه گفت: «من به عهدم وفا کردم و اینک وقت احسان توست!» معاویه گفت: «از پیش من دور شو، می‌ترسم همان کاری را که با فرزند رسول خدا نمودی با پسر من هم بنمایی!» 🍂 مظلومیّت علیه‌السلام با شهادت ایشان به پایان نرسید؛ در كتب تاریخی آمده است كه وقتى خواستند پیکر مطهّر حضرت را برای وداع به حرم صلّی‌الله‌علیه‌وآله ببرند، عايشه سوار قاطرى سفیدرنگ شد و از و لعنهم‌الله و ساير طرفداران ايشان كمک گرفت و مردم را علیه امام حسن علیه‌السلام شورانید؛ عایشه خطاب به گفت: «به خدا سوگند تا مو در سرم هست، نمی‌گذارم حسن (علیه‌السلام) را در اینجا (کنار قبر پیامبر) دفن کنید!» این حرکت او باعث شد بنی‌امیّه، پیکر پاک امام مجتبی علیه‌السلام را تیرباران کردند، تا آنکه بنی‌هاشم (که بنابر وصیّت ایشان مأمور به صبر بودند)، هفتاد تیر از جنازۀ حضرت بیرون کشیدند و امام مجتبی علیه‌السلام را طبق وصیّت‌ ایشان در قبرستان ، نزدیک جدّه‌شان حضرت فاطمه بنت اسد، در اوج مظلومیّت دفن کردند. 🔥 شاعر عرب در همين خصوص خطاب به مى‌گويد: «تَجَمَّلَت تَبَغَّلَت وَلَو عِشتَ تَفَیَّلَت، لَکَ التِّسعُ مِنَ الثَّمَن، فَفِی كُلِّ تَطَمَّعَت!» يعنى: «اى عايشه! روزى سوار بر شتر شدى (و را بر ضد علیه‌السلام به راه انداختی!)؛ روز ديگرى هم سوار قاطر شدى (و به پیکر مطهّر امام مجتبی علیه‌السلام جسارت کردی!)؛ اگر زنده بمانى، حتماً سوار فيل هم خواهى شد (و غائلۀ دیگری را به پا خواهی کرد!)؛ تو از هشت‌يکِ ارثیۀ (زنان از) خانه رسول خدا، يک نهم آن را مى‌برى، ولى همه را طمع كردى!» و این مظلومیّت در طول تاریخ ادامه داشت و با تخریب قبور ائمّۀ بقیع علیهم‌السلام توسط ملعون آل‌سعود دوباره جریان پیدا کرد و تا به امروز نیز ادامه دارد... واقعۀ تیرباران پیکر مطهّر امام مجتبی علیه‌السلام در منابع تاریخی زیر آمده است: 📚 منابع عامه: أنساب الأشراف (بلاذری)، ج٣، ص۶۱ المختصر في أخبار البشر (ابوالفداء)، ج۱، ص۱۸۳ 📚 منابع شیعه: تاریخ یعقوبی، ج٢، ص۲۲۵ مجمع البحرین (طریحی)، ج١، ص۵۷۳ شرح کافی (مازندرانی)، ج۶، ص۱۶۷ الإیضاح (ابن‌شاذان‌نیشابوری)، ص۲۶۲ 🚩 «آجرک الله یا بقیّة الله.» @Hedayatgary
🍰 دوازدهم رجب، سالروز به درک واصل شدن معاویه لعنة‌الله‌علیه تهنیت باد! در این روز به سال ۶۰ هجری، معاویه بن ابی‌سفیان لعنةالله‌علیهما در سن ۷۸ سالگی در شام به درکات جهنّم شتافت؛ روز شادی اهل ایمان و حزن و اندوه اهل کفر و طغیان است؛ و روزه این روز به جهت شکر الهی بر هلاکت مستحب است. [۱] 🔻 نسب معاویه کلبی نسّابه و ابن روزبهان که از ثقات نزد علمای اهل تسنّن هستند، نقل کرده‌اند که معاویه فرزند چهار نفر بوده: عماره، مسافر، ابوسفیان و مردی که اسم او را نمی‌برند! راغب اصفهانی در محاضرات و ابن ابی الحدید از ربیع الابرار زمخشری نقل می‌کنند که معاویه را به چهار کس نسبت می‌دادند: مسافر بن ابی عمرو، عمار بن ولید بن مغیره، عباس و صباح که مغنی عماره بن ولید بود. مادر معاویه، هند به صباح - که جوانی خوش‌سیما و کارگر ابوسفیان بود - علاقه‌ای وافر و روابطی مکرّر داشت! اما به ظاهر او را معاویه بن ابی‌سفیان بن حرب می‌گویند! [۲] مردی زشت و کوتاه قد بود و یک چشم او در طائف و چشم دیگرش در یرموک کور شده بود. [۳] و باطنش کورتر از چشمش بود و نهایت عداوت و دشمنی با صلّی‌الله‌علیه‌وآله را داشت. ابوسفیان در هر جنگ و فتنه‌ای که بر علیه پیامبر صلّی‌الله‌علیه‌وآله به وجود می‌آمد دخالت داشت و در سال فتح مکه از ترس اسلام آورد و با نفاق زندگی کرد تا در سن ۸۲ سالگی در سال ۳۰ هجری به درک رفت. مخفی نماند که حمامه یکی از جدّات معاویه است که در بازار المجاز صاحب پرچم و مشهور بود! و از این جا نسب ابوسفیان هم معلوم می‌شود. مادر معاویه است که از ذوات الاعلام است و میل فراوانی به غلامان سیاه داشت! و از توضیح حال پدر معاویه، وضع مادر او هند نیز روشن می‌شود! محدث قمی رحمه‌الله می‌فرماید: چون پیامبر صلّی‌الله‌علیه‌وآله در فتح مکه ریختن خون معاویه را مباح شمردند، به اصرار و شفاعت عباس، پنج ماه قبل از شهادت حضرت اسلام آورد! [۴] 🔻 حکومت معاویه بر شام یزید بن ابی‌سفیان از طرف با لشکر مسلمین به طرف شام رفت، معاویه هم همراه آنها بود. یزید در شام مُرد و ابوبکر ولایت شامات را به معاویه واگذار کرد و به این حال بود تا زمان خلافت علیه‌السلام که طغیان معاویه علیه آن حضرت شروع شد. پس اساس ظلم‌های معاویه را هم ابوبکر بنا نهاد. معاویه در سال ۴۵ هجری برای پسرش بیعت گرفت. او اول کسی بود که دشنام بر امیرالمؤمنین علیه‌السلام را ترویج کرد و در آخر خطبه نماز جمعه، لعن و جسارت بر امیرالمؤمنین علیه‌السلام می‌کرد. او دستور داد در تمام شهرها این لعن انجام شود و تا زمان عمر بن عبد العزیز ادامه داشت تا اینکه او لعن بر آن حضرت را منع کرد. [۵] 🔻 دشمنی معاویه با حضرت امیرالمؤمنین علیه‌السلام معاویه به صحابه و تابعین دستور داد تا حدیث در مذمّت امیرالمؤمنین علیه‌السلام جعل کنند؛ و عده زیادی از محبین و ارادتمندان آن حضرت را شهید کرد، مانند جناب نخعی که در قلزم مصر به سم شهید شد. [۶] علیه‌السلام را به دست عیال آن حضرت مسموماً شهید کرد. معاویه مردی خوش‌گذران و پرخور بود، به حدی که از کثرت خوردن می‌گفت: خسته شدم ولی سیر نشدم! و این به خاطر نفرین حضرت رسول صلّی‌الله‌علیه‌وآله در باره او بود. او در نفاق و عوام فریبی، تجربه به سزایی داشت. محدث قمی رحمه‌الله نقل می‌کند که دویست خبر از طرق معتمده اهل سنّت در مذمت معاویه نقل شده است. 🔻 ماجرای مرگ معاویه آخر الامر معاویه در مسیر مکه به شام بیمار شد، به حدی که می‌لرزید و دهان او بسته نمی‌شد، تا وارد شام شد و در آنجا جان به مالک دوزخ داد و رهین اعمال خویش گردید. هنگام مرگ سن او را ۷۵ یا ۸۲ یا ۹۲ سال نقل کرده‌اند. جنایات او زیاده از آن است که در این مختصر بگنجد، ولی در هنگام مرگ به یکی از خواص خود گفت: چند گناه بزرگ کرده‌ام: حق علی بن ابی‌طالب را غصب کردم، حسن بن علی را با فریب جعده به شهادت رساندم، و یزید را به جانشینی خود انتخاب کردم، و حجر بن عدی و اصحاب او را به قتل رساندم. [۷] 📚 منابع و مآخذ: [۱] مسار الشیعه، ص۳۴ [۲] تتمة المنتهی، ص۴۷ [۳] اسد الغابه، ج۳، ص۱۳ [۴] تتمة المنتهی، ص۴۷ [۵] بحار الانوار، ج۳۳، ص۲۱۴ [۶] مراقد المعارف، ج۲، ص۲۲۳ [۷] منتخب التواریخ، ص۴۴۹ 🔥 «اَللّهُمَّ العَن اَوّلَ ظالِمٍ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ آخَرَ تابِعٍ لَهُ عَلَی ذَلِک.» @Hedayatgary
🚩 ۲۴ صفر: طلب کاغذ و دوات توسط رسول خدا صلّی‌الله‌علیه‌وآله (حدیث قِرطاس) روزهای آخر عمر شریف صلّی‌الله‌علیه‌وآله بود؛ مهاجرین و انصار اطراف بستر آن حضرت نشسته بودند؛ پیامبر اکرم نظری به آنان فرمودند در حالی که به علم می‌دیدند بعد از آن حضرت، فتنه‌ها، انحرافات فکری و بین مسلمین که از ظلم به اهل‌بیت رسالت و کنار گذاشتن خلیفۀ بلافصل الهی، علیه‌السلام پیش می‌آید، چه می‌کند؛ لذا برای حفظ امّت از لغزش‌ها و هرج و مرج فرمودند: 📜 «إیتوني بِقِرطاسٍ وَ دَواةٍ اَکتُب لَکُم ما لَن تَضِلّوا بَعدی اَبَداً.» «کاغذ و دواتی برای من بیاورید تا مطلبی برای شما بنویسم که هرگز بعد از من گمراه نشوید.» در این هنگام با کلامی که پیش از آن هرگز احدی به رسول خدا صلّی‌الله‌علیه‌وآله نگفته بود، جسارت کرد و گفت: 🔥 «إنَّ الرَّجُلَ لَیَهجُر، حَسبُنا کِتابَ الله!» (نَستَجیرُ بالله) «همانا این مرد هذیان می‌گوید! کتابِ خدا ما را بس است!» با این کلامِ عُمَر، اختلاف و سر و صدا بین اصحاب به وجود آمد؛ عدّه‌ای (از منافقین) گفتند: «عمر راست می‌گوید!» عدّه‌ی دیگر گفتند: «کاغذ و قلم بیاورید!» در این هنگام رسول خدا صلّی‌الله‌علیه‌وآله صورتِ مبارک از آنان برگرداندند و فرمودند: «از پیش من دور شوید، نزاع و سر و صدا نزد من جایز نیست!» آنان رفتند و کار خودش را کرد و شد در امّت اسلام آنچه نباید می‌شد! ▪️چند نکته در این باره شایان ذکر است: ۱. این حدیث به عبارات مختلف در کتب شیعه و اهل تسنّن نقل شده است؛ جمله‌ای که عبارت جسارت‌آمیز را در بردارد، به صورت‌های مختلف آمده است که همگی نشان دهندۀ شدّت جسارت و هتک حرمتِ عمر به ساحت مقدّس پیامبر صلّی‌الله‌علیه‌وآله می‌باشد؛ عدّه‌ای هم از اهل خلاف بر آن شده‌اند که معنای این عبارت را به شکل دیگری نقل کنند تا شاید از وقاحتِ کلامِ گویندۀ آن بکاهند، امّا این ماجرا قابل انکار نیست! ۲. جسارت و نسبت هذیان و کلام باطل دادن به اشرف مخلوقات، مخالف نصّ کریم است؛ آیات زیر تنها به عنوان نمونه ذکر می‌شود: 💠 «وَ مَا يَنطِقُ عَنِ الهَوَىٰ إِن هُوَ إِلَّا وَحيٌ يُوحَىٰ» (نجم: ۳ و ۴) «و (پیامبر) از روی هوىٰ و هوس سخن نمی‌گوید؛ گفتار او چیزی جز که به او نازل می‌شود، نیست.» 💠 «أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُول» (نساء: ۵۹، مائده: ۹۲، نور: ۵۴، محمد: ۳۳، تغابن ۱۲، آل عمران: ۳۲ و ۱۳۲، انفال: ۱، ۲۰ و ۶۰، مجادله: ۱۳) «خدا را اطاعت كنيد و از پيامبر اطاعت نماييد.» ۳. همچنین گویندۀ این کلام جسارت‌آمیز، شامل این آیات قرآن می‌شود: 💠 «وَ مَن يُشَاقِقِ الرَّسُولَ مِن بَعدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُ الهُدَىٰ وَيَتَّبِع غَيرَ سَبِيلِ المُؤمِنِينَ نُوَلِّهِ مَا تَوَلَّىٰ وَنُصلِهِ جَهَنَّمَ وَسَاءَت مَصِيرًا» (نساء: ۱۱۵) «و هر کس بعد از آنکه راه هدایت برایش روشن و آشکار شد، با پیامبر مخالفت و دشمنی کند و از راهی جز راه مؤمنان پیروی نماید، او را به همان سو که رو کرده واگذاریم و به دوزخ درآوریم؛ و آن بد بازگشت‌‌گاهی است!» 💠 «إِنَّ الَّذِينَ يُؤذُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِي الدُّنْيَا وَالآخِرَةِ وَأَعَدَّ لَهُم عَذَابًا مُّهِينًا» (احزاب: ۵۷) «قطعاً کسانی که خدا و پیامبرش را آزار می‌رسانند، خدا در دنیا و آخرت لعنت‌شان می‌کند و برای آنان عذابی خوارکننده آماده کرده است.» ۴. اضافه بر عبارت «إنَّ الرَّجُلَ لَیَهجُر» که در کتب مختلف ذکر شده، گویندۀ این کلام در زمان‌های مختلف در دوران خلافت غاصبانه‌اش و قبل از آن، در جواب سؤال‌کنندگان و گاهی هم در کلام خودش، علّت انجام این کار خود را توضیح داده است؛ روزی به گفت: «می‌دانی چرا آن روز مانع آوردن کاغذ و قلم شدم؟ چون می‌دانستم رسول خدا (صلّی‌الله‌علیه‌وآله) در آن وصیّت می‌خواهد خلافت و امامت بعد از خود را با علی‌بن‌ابیطالب (علیه‌السلام) بیان کند؛ لذا مانع آوردن کاغذ و قلم شدم!» 📚 تقویم شیعه ()، ص۶۹ تا ۷۴ (با اندکی تخلیص و توضیح) 📚 نقل فقط از منابع عامّه: صحیح مسلم، ج۲، ص۴۲؛ صحیح بخاری، ج۲، ص ۶۳۸؛ ج۶، ص۲۶۸۰؛ تذکرة الخواص، ص۶۲؛ سرّ العالمین، ص۲۱؛ فتح الباری، ج۱، ص۱۸۶۳؛ عمدة القاری، ج۲، ص۱۷۲۴؛ ارشاد الساری، ج۱، ص۲۰۷۵؛ یوم الاسلام، ص۴۱۷؛ مجمع الزوائد، ج۹، ص۳۴۳؛ ج۴، ص۲۱۴؛ کنز العمال، ج۵، ص۶۴۴۴؛ الطبقات الكبرى، ج۲، ص۲۴۳؛ مسند حنبل، ج۳، ص۳۴۶۳؛ ج۵، ص۹۹؛ السنن الكبرى، ج۳، ص۴۳۵۴؛ مسند ابی‌يعلى، ج۳، ص۳۹۳؛ الثقات ابن‌حبان، ج۷، ص۳۴۲۷؛ شرح نهج البلاغه (ابن‌ابی‌الحدید)، ج١٢، ص۲۰ و ... . 🔥 «اللّهمّ العن الجبت والطّاغوت.» @Hedayatgary