🕸 بهائیت آموزه های ادیان را پوسیده می داند و خود در ادعاهایش از فرق های پیش از خود الگو می گیرد بهائيت، آموزه خاتميت را ابداع علماي اديان مي‌داند و چنين مي‌نمايد که هر ديني تاريخ مصرفي دارد که پس از گذشت آن تاريخ، اين ديانت نه تنها سودمند نيست، بلکه همچون داروي تاريخ مصرف گذشته، بيماري‌زا و خطرآفرين است؛ بنابراين مي‌بايست بر اساس مقتضاي زمان، دگرگون شود. عباس افندي درباره بديع بودن بهائيت مي‌گويد: «اين عصر، عصر حقيقت است افکار پوسيده هزاران ساله منفور عاقلان با هوش و عالمان پر جوش و خروش. در اين قرن عظيم جميع اصول قديمه پوسيده به کلّي متروک شده در هر خصوص افکار جديده به ميان آمده...»(مكاتيب، ج۳، ۳۳۴-۳۳۱) بر اين اساس آنان آموزه‌هاي اديان و مذاهب گذشته را پوسيده و منفور مي‌شمارند و تعاليم علي‌محمد شيرازي و حسين‌علي نوري را جديد، تازه و نو معرفي مي‌کنند. اين در حالي است كه بهائيان در ادعاهاي پي در پي بابيت، مهدويت، نسخ اسلام، نبوت، مظهريت و الوهيت از فرق‌هاي پيش از خود، از جمله اسماعيليه، نصيريه، حروفيه و نقطويه بهره گرفته و در نگاه باطني به قيامت از اسماعيليه، حروفيه و نقطويه الگوبرداشته است. #نقد_بهائیت #خاتمیت #قیامت 💀@bahaiyat💀