🔶 #حدیث 🌷امام صادق علیه‌السلام: 🔴السجود على طين قبر الحسين (ع) ينور الى الارض السابعة و من كان معه سبحة من طين قبر الحسين (ع) كتب مسبحا و ان لم يسبح بها ... ⚫️سجده بر تربت قبر حسين (ع) تا زمين هفتم را نور باران می‌كند و كسى كه تسبيحى از خاك مرقد حسين (ع) را با خود داشته باشد، تسبيح گوى حق محسوب می‌شود، اگرچه با آن تسبيح هم نگويد. 📚 وسائل الشيعه، ج ۳، ص ۶۰۸ ‌

💠وقایع روز هشتم محرم الحرام💠 ✍ از مشهورترین وقایع روز هشتم محرم الحرام سال 61 هجری قمری، دیدار امام حسین (ع) با عمربن سعد و ارشاد او بود. اما طمع حکومت ری وی را فریفته بود. 🌺 امام حسین (ع) به او فرمود: بدان که تو از گندم ملک ری نخواهی خورد. عمر سعد با تمسخر گفت: جو ما را بس است. ✅ از دیگر وقایع این، روز تشنگی در خیمه‌ها بود. در این روز سپاه امام حسين (ع) و خاندانش در محاصره شديد قرار داشتند، و عطش بر آنان غلبه کرد. امام(ع) دستور داد، پشت خیمه زمين را حفر کنند؛ به اعجاز آبى پديدار گرديد امام حسين (ع) و اولاد رسول خدا (ص) و اصحاب همگى سيراب شدند و مشكها را پر كردند بعد چشمه غائب شد. 🌹حضرت سكينه (س) فرزند اباعبدالله الحسين (ع) مي‌گويد: شب نهم مهتاب فضاي خيمه امام را روشن كرده بود ديدم پدرم ميان جمعيت ايستاده و خطاب به ياران و همراهان مي‌فرمايد: اي مردم! هر كدام از شما كه مي‌تواند بر تيزي شمشير و ضربات نيزه‌ها صبر كند، با ما قيام نمايد وگرنه از ميان ما برود و خود را نجات دهد. ✅ سخنان امام به پايان نرسيده بود كه ياران همگي صدا زدند سوگند به خدا چنين نخواهيم كرد، بلكه جان، مال، زن و فرزندان خود را فداي تو خواهيم كرد. ------------------------------ وقایع الایام، ج5، ص27؛ مقتل الحسین، خوارزمی، ج1، ص244.

💠 فلسفه و اهداف قيام عاشورا از ديدگاه امام حسين علیه السلام (٨) ✍ امام(ع) درباره ذلت‌ناپذيري خود به عنوان هدف ديگر از قيام خويش، بيانات ديگري نيز دارد، از جمله در مقابل پيشنهاد عبيدالله كه حضرت را بين كشته شدن و بين بيعت كردن با يزيد مخيّر كرده بود، مي‎فرمايد: 🌹آگاه باشيد كه فرومايه، فرزند فرومايه، مرا در بين دو راهىِ شمشير و ذلّت قرار داده است و هيهات كه ما زير بار ذلّت برويم، زيرا خدا و پيامبرش و مؤمنان از اين كه ما ذلّت را بپذيريم دريغ دارند، دامن هاى پاك مادران و مغزهاى با غيرت و نفوس با شرافت پدران، روا نمی دارند كه اطاعت افراد لئيم و پست را بر قتلگاه كريمان و نيك منشان مقدّم بداريم. 🌷«أَلا إِنَّ الدَّعِىَّ بْنَ الدَّعِىَّ قَدْ رَكَزَ بَيْنَ اثْنَتَيْنِ بَيْنَ السِّلَّةِ وَ الذِّلَّةِ وَ هَيْهاتَ مِنَّا الذِّلَّةُ يَأْبَى اللّهُ لَنا ذلِكَ وَ رَسُولُهُ وَ الْمُؤمِنُونَ وَ حُجُورٌ طابَتْ وَ طَهُرَتْ وَ أُنـُوفٌ حَمِيَّةٌ وَ نُفُوسٌ آبِيَـةٌ مِنْ أَنْ نُؤْثِرَ طاعَةَ اللِّئامِ عَلى مَصارِعِ الْكِرامِ(1).» ✅ نكته شايان توجّه در اين فراز آن كه امام حسين(ع) عدم ذلت‌پذيري خود را مستند به امر خدا و سيره رسول‌خدا (ص) و مؤمنان مي‎داند، چرا كه مؤمن واقعي با پيروي از فرمان خدا و تأسّي به سيره رسول‌خدا، به هيچ رو به ذلّت تن در نمي‎دهد. و نيز در جاي ديگر فرمودند: 🌷نه به خدا سوگند، من دستم را (به نشانه بيعت) همانند شخص خوار به آنان نمي‎دهم و همانند فرار بردگان، فرار نمي‎كنم. . 🌹«لا وَاللّهِ لاأَعْطيهِمْ بِيَدى إِعْطاءَالذَّليلِ وَ لا أَفِرُّ مِنْهُمْ فِرارَ الْعَبيدِ»(2) (1) تحف العقول، ج1، ص240 (2) الارشاد، ج2، ص98

💠 برخی از ويژگى‌هاى اصحاب سيدالشهدا (ع)‏ ۷- ایثار و از خودگذشتگی ✍ ایثار به معنای فداکاری و گذشتن از مال و جان خود و تقدیم دیگران بر خود است. در کربلا، ایثار و فداکاری، به اوج خود رسید. اصحاب امام تا زنده بودند، به احترام خاندان نبوت، نگذاشتند کسی از بنی هاشم به میدان برود. بنی هاشم نیز تا زنده بودند، نگذاشتند گزندی به امام حسین علیه السلام برسد و امام علیه السلام نیز جان خویش را فدای دین کرد. ✅ شب عاشورا پس از آن که امام، بیعت را از یاران خود برداشت، هر کدام از آنان، به شیوه ای اعلام فداکاری کردند و گفتند: « پس از تو، زندگی را نمی خواهیم و خود را فدای تو می کنیم». (1) ✅ هنگام نماز ظهر، برخی از اصحاب، خود را سپر تیرهای دشمن کردند تا امام، نماز خود را بخواند. عباس علیه السلام، با لب تشنه وارد فرات شد؛ اما به یاد تشنگی امام حسین علیه السلام آب ننوشید. زینب علیها السلام، پس از شهادت امام حسین علیه السلام، جان خویش را سپر بلای امام سجاد علیه السلام، قرار می داد و ... این صحنه ها و ده ها صحنه دیگر که یکی از دیگری، زیباتر و پرافتخارتر است، در طول تاریخ، الفبای ایثار را به آزادگان آموخته است. 📗 (1) فرهنگ عاشورا، ص65.

#روضه_محرم #روضه_علما #روضه_حضرت_علی_اکبر امام خامنه ای

حضرت علی‌اکبر شیخ مفید(ره) سِن او را هجده‌نوزده سال می‌گوید. روزی که سپاه کوفه به فرماندهی حُر(ره) راه را بر امام(ع) بست هنگام ظهر علی‌اکبر اذان و اقامه گفت و هر دو گروه به امامت امام حسین(ع) نماز خواندند؛ فَصَلّى بِالفَريقَينِ جَميعاً. نخستین فرد از خاندان ابوطالب(ع) که روز عاشورا به شهادت رسید علی‌اکبر(ع) بود. وقتی اذن میدان خواست، حضرت بی‌درنگ به او اجازه داد؛ فَاستَأذَنَ أباهُ فِي القِتالِ، فَأذِنَ لَه‏. هنگامى كه علی‌اكبر(ع) براى مبارزه به سوى‏ دشمن رفت، حسین(ع) یک نگاهی از سر ناامیدی به او کرد؛ نَظَرَ إلَيهِ نَظرَةَ آيِسٍ مِنه‏. و اشک از چشمانش، جاری شد؛ دَمَعَت عَينُ الحُسَين‏(ع). با خدا مناجات کرد: خدايا! گواه باش. جوانى به نبرد آنها می‌رود كه از نظر صورت و سيرت و سخن‌گفتن، شبيه‌‏ترينِ مردم به پيامبر توست و ما هر گاه مشتاق پيامبرت می‌شديم، به او می‌نگريستيم؛‏ اللّهُمَّ اشهَد، فَقَد بَرَزَ إلَيهِم غُلامٌ أشبَهُ النّاسِ خَلقاً و خُلُقاً و مَنطِقاً بِرَسولِكَ ص و كُنّا إذَا اشتَقنا إلى نَبِيِّكَ نَظَرنا إلَيهِ. علی‌اکبر(ع) به سوی دشمن رفت و جنگ نمایانی کرد و تعداد زیادی را به هلاکت رساند. سپس به سوی پدر برگشت و عرض کرد: اى پدر! تشنگى، مرا كُشت و سنگينىِ آهن [زره و كلاه‏خود و شمشير یا فزونی سپاه دشمن] کار را بر من سخت کرده است آيا آبى براى نوشيدن، يافت‏ می‌شود؟ يا أبَتِ! العَطَشُ قَد قَتَلَني و ثِقلُ الحَديدِ قَد أجهَدَني فَهَل إلى شَربَةِ ماءٍ مِن سَبيلٍ؟ امام فرمود: صبر کن عزیز دلم! به زودی از دست جدت سیراب خواهی شد؛ صَبراً يا بُنَيَّ، يَسقيكَ جَدُّكَ بِالكَأسِ الأَوفى‏. علی‌اکبر(ع) به میدان برگشت و اوج جنگاوری را به نمایش گذاشت. مُرّة بن مُنقِذ او را ديد و گفت: گناهان عرب بر دوش من، اگر پدرش را به عزايش ننشانم. علی‌اكبر(ع) با شمشيرش به دشمن حمله می‌‏بُرد كه بر مُرّة بن مُنقِذ گذشت. او نيزه‌‏اى به علی‌اكبر(ع) زد. علی بر زمين‏ افتاد؛ فَاعتَرَضَهُ مُرَّةُ بنُ مُنقِذٍ فَطَعَنَهُ فَصُرِعَ. صدای علی بلند شد: پدرجان! خداحافظ! اين، جدّم رسول خدا(ص) است كه به تو سلام می‌رساند و می‌فرمايد: زودتر، به سوى ما بيا؛ فَنادى يا أبَتاه عَلَيكَ مِنِّي السَّلامُ، هذا جَدّي يُقرِئُكَ السَّلامَ، و يَقولُ لَكَ: عَجِّلِ القُدومَ عَلَينا. سپس، صيحه‌‏اى كشيد و جان داد؛ ثُمَّ شَهِقَ شَهقَةً فَماتَ. دشمنان، گِردش را گرفتند و با شمشيرهايشان او را تكه‌‏تكه كردند؛ اِحتَوَلَهُ النّاسُ فَقَطَّعوهُ بِأَسيافِهِم. حسین(ع) به سرعت حرکت کرد. دشمن عقب کشید. پدر آمد و بر بالین پسر نشست. صورت به صورت جوانش گذاشت؛ و وَضَعَ خَدَّهُ عَلى خَدِّه‏. بعد ‏گفت: خدا بُكُشد كسانى را كه تو را كشتند، دنيا پس از تو ويران باد؛ قَتَلَ اللّهُ قَوماً قَتَلوكَ ... عَلَى الدُّنيا بَعدَكَ العَفاءُ. حُمَیدبن‌مُسلم می‌گوید: زنى را دیدم که مانند خورشيدِ به گاه طلوع، به سرعت، بيرون دويد، ندا می‌داد: اى برادرم و ای فرزند برادرم؛ كَأَنّي أنظُرُ إلَى امرَأَةٍ خَرَجَت مُسرِعَةً كَأَنَّهَا الشَّمسُ الطّالِعَةُ تُنادي: يا اخَيّاه! و يَابنَ اخَيّاه! پرسيدم او کیست؟ گفتند: اين، زينب، فرزندِ فاطمه، دختر پيامبر خدا(ص) است؛ هذِهِ زَينَبُ ابنَةُ فاطِمَةَ ابنَةِ رَسولِ اللّهِ (ص). آمد تا خود را بر روى پيكر علی‌اكبر(ع) انداخت؛ فَجاءَت حَتّى أكَبَّت عَلَيهِ. حسين(ع) دستش را گرفت و او را به خيمه، باز گردانْد؛ فَأَخَذَ بِيَدِها فَرَدَّها إلَى الفُسطاطِ. سپس برگشت و جوانان خاندان‏ او نيز همراهش آمدند. فرمود: برادرتان را ببريد؛ احمِلوا أخاكُم. آنان، او را از آن جايى كه بر زمين افتاده بود بُردند و در خيمه‌‏اى نهادند كه جلوى آن می‌جنگيدند؛ فَحَمَلوهُ مِن مَصرَعِهِ حَتّى وَضَعوهُ بَينَ يَدَيِ الفُسطاطِ الَّذي كانوا يُقاتِلونَ أمامَهُ. #یادکرد_مصیبت #حضرت_علی‌اکبر

یادکرد مصیبت حضرت عباس(ع) كنيۀ آن بزرگوار، ابوالفضل و القابش سقّا و قمر بنی‌‏هاشم است. عبّاس(ع)، قامتى بلند، سينه‌‏اى سِتَبر، بازوانى توانمند و چهره‌‏اى بس زيبا داشت، چُنان كه او را «ماه بنی‌‏هاشم» می‌‏گفتند. او در هنگام شهادت، 34 سال داشت. چگونگی شهادت سردار رشید اسلام 🔘 تشنگی به گاهِ کارزار بر حسین(ع) چیره شد و دشمن مانع از رسیدن آب به او می‌شد؛ حُسَين(ع) عَطِشَ و قَد مَنَعوهُ الماء. عباس(ع) مشک کوچکی برداشت و با برادرانش؛ عثمان، جعفر و عبدالله برای آوردن آب به سدّ دشمن حمله کرده آن را شکافته تا آبی به لبان تشنۀ برادر برسانند. در این حمله هر سه برادرش به شهادت رسیدند ؛ قَد قُتِلَ إخوَتُهُ: عُثمانُ و جَعفَرٌ و عَبدُاللّهِ فِي المَعرَكَةِ عَلَى الماء. عباس(ع) مشک را از آب پُرکرد و آن را به دوش گرفت و تنهایی به سوی حسین(ع) بازگشت؛ مَلَأَ العَبّاسُ (ع) القِربَةَ و جاءَ بِها فَحَمَلَها عَلى ظَهرِهِ إلَى الحُسَينِ(ع) وَحدَهُ. حسین(ع) از آن آب نوشید؛ فَشَرِبَ مِنهَا الحُسَينُ(ع). از اینجا به بعد تنهایی امام(ع) شدت یافته امیدِ دشمن برای رسیدن به امام و به شهادت رساندن او قوت می‌گیرد. از این رو حضرت عباس(ع) مدام در کنار برادر است و از او جدا نمی‌شود؛ بَينَ يَدَيهِ العَبّاسُ. دو برادر، پُرتوان در کنار هم شمشیر می‌زنند تا اینکه دشمن در هجومی سهمگین، بین آن دو فاصله انداخت. شیخ مفید(ره) می‌نویسد: دشمنان، گِرد عباس(ع) را گرفتند و او را از حسين(ع)، جدا كردند. عباس(ع) نيز به تنهايى با آنها جنگيد تا به شهادت رسيد. رضوان الهى بر او باد؛ و أحاطَ القَومُ بِالعَبّاسِ (ع) فَاقتَطَعوهُ عَنهُ، فَجَعَلَ يُقاتِلُهُم وَحدَهُ حَتّى قُتِلَ رِضوانُ اللّهِ عَلَيهِ. عباس را بین فرات و قتلگاه حسین(ع) کُشتند و پس از آن، دستها و پاهایش را از بدنش جدا کردند؛ قُتِلَ بَينَ الفُراتِ و مَصرَعِ الحُسَينِ(ع) و قَطَعوا يَومَئِذٍ يَدَيهِ و رِجلَيهِ. از سرِ كينه‌‏ورزى با او و به سبب گرفتاری‌هايى كه برايشان به وجود آورده بود و كُشتارى كه از آنها كرده بود ؛ حَنَقاً عَلَيهِ، و لِما أبلى فيهِم و قَتَلَ مِنهُم‏. 🔘 ابن شهرآشوب شهادت او را در آخرین حمله برای آوردن آب می‌داند و می‌نویسد: عباس(ع)، در طلب آب می‌رفت كه بر او حمله بُردند. او هم به آنها حمله بُرد؛ مَضى بِطَلَبِ الماءِ فَحَمَلوا عَلَيهِ و حَمَلَ هُوَ عَلَيهِم‏. زيد بن وَرقاى جُهَنى، در پشت درخت خرمايى به كمين او نشست و بر دست راست عباس(ع) ضربه‌‏اى زد و آن را قطع كرد؛ فَكَمَنَ لَهُ زَيدُ بنُ وَرقاءَ الجُهَنِيُّ مِن وَراءِ نَخلَةٍ فَضَرَبَهُ عَلى يَمينِه‏. عباس(ع)، شمشير رابه دست چپ گرفت و به آنها حمله بُرد؛ فَأَخَذَ السَّيفَ بِشِمالِهِ و حَمَلَ عَلَيهِم‏ او چنين رَجَز می‌خواند: وَاللّهِ إن قَطَعتُمُ يَميني // إنّي احامي أبَداً عَن ديني‏ به خدا سوگند، اگر دست راستم را قطع كنيد // من، هميشه از دينم حمايت می‌كنم‏ آن گاه، جنگيد تا ناتوان شد. حَكيم‌بن‌طُفَيل از پشت درخت خرما به او كمين زد و بر دست چپش ضربه‏اى زد و آن را قطع كرد. رَجَز عباس(ع) عوض شد: يا نَفسُ لا تَخشَي مِنَ الكُفّارِ // و أبشِري بِرَحمَةِ الجَبّار اى جان! از كافران مترس‏ // و به رحمت خداى جبران كننده، بشارتت باد! پس آن ملعون، با عمود آهنين به او زد و عبّاس(ع) را به شهادت رساند؛ فَقَتَلَهُ المَلعونُ بِعَمودٍ مِن حَديدٍ. در شهادت او حسین(ع) به شدت گریست؛ فَبَكَى الحُسَينُ(ع) بُكاءً شَديداً. پس از شهادت او حسین(ع) در رثای او گفت: اكنون، پُشتم شكست و چاره‏ام، ناچار گشت؛ الآنَ انكَسَرَ ظَهري و قَلَّت حيلَتي‏. #یادکرد_مصیبت #حضرت_عباس

اهل حاجت همه سال به کس رو نزدند صبر کردند همه تا #شب_تاسوعا شد السلام علیک یا اباالفضل العباس

#احکام 📚 کار کردن در ایام عزاداری 💠 سوال: آیا کار کردن در #روز_عاشورا و #تاسوعای_حسینی اشکال دارد؟ اگر کسی به خاطر نیاز مجبور به کسب و کار شود، حکم مسئله چیست؟ ✅ جواب: کار در این دو روز حرام نیست اما شایسته است در این ایام، به خصوص در روز #عاشورا به #عزاداری حضرت اباعبدالله الحسین (علیه السلام) اشتغال داشته باشند و خود را از ثواب بزرگ آن محروم نسازند. #احکام_عزاداری #اشتغال_در_عاشورا 🆔 @leader_ahkam 🆔 @smht11014

🎥 روضه‌خوانی حاج محمود کریمی در منزل سردار شهید حاج قاسم سلیمانی

🗓 #حدیث_روز حضرت امام حسین علیه السلام برطرف‏كردن گرفتارى مؤمن‏ «مَنْ نَفّسَ كُرْبَةَ مُؤْمِنٍ فَرّجَ اللّهُ عَنْهُ كُرَبَ الدّنيَا وَ الاخِرَةِ». امام حسين (ع) فرمود: «هركه گرفتارى مؤمنى را برطرف كند، خداوند گرفتاريهاى دنيا و آخرتش را برطرف مى‏ كند». (بحار الانوار، ج ۷۵ ص ۱۲۲ ح۵ )

✿﷽✿ ◾️بصيرت حضرت اباالفضل در روز تاسوعا و عاشورا ▪️رهبرمعظم انقلاب: بصیرت اباالفضل العبّاس کجاست؟همه یاران حسینی، صاحبان بصیرت بودند؛ اما او #بصیرت را بیشتر نشان داد. 🏴در روز تاسوعا، وقتی که فرصتی پیدا شد که او خود را از این بلا نجات دهد؛ یعنی آمدند به او پیشنهاد تسلیم و امان‌نامه کردند و گفتند ما تو را امان میدهیم؛ چنان بر خورد جوانمردانه‌ای کرد که دشمن را پشیمان نمود. گفت: من از حسین جدا شوم!؟ وای بر شما! اف بر شما و امان‌نامه شما! 🏴 نمونه دیگرِ بصیرت او این بود که به سه نفر از برادرانش هم که با او بودند، دستور داد که قبل از او به میدان بروند و مجاهدت کنند؛ تا این‌که به شهادت رسیدند. میدانید که آنها چهار برادر از یک مادر بودند: اباالفضل العبّاس - برادر بزرگتر - جعفر، عبداللَّه و عثمان. انسان برادرانش را در مقابل چشم خود برای حسین‌بن‌علی قربانی کند؛ به فکر مادر داغدارش هم نباشد که بگوید یکی از برادران برود تا این‌که مادرم دلخوش باشد؛ به فکر سرپرستی فرزندان صغیر خودش هم نباشد که در مدینه هستند؛ این همان بصیرت است.

بِنَفسی أنتَ؛ جانم فدای تو عُمربن‌سعد پس از نماز عصر روز تاسوعا فرمان داد تا بر طبل جنگ بکوبند و آمادۀ حمله به خیام حسین(ع) شوند تا کار یکسره گردد. امام حسین(ع) از برادر خود عبّاس(ع) می‌خواهد تا سوار بر اسب شده نزد آنان برود انگیزۀ آنان از این تحرکات را جویا شود. امام(ع) در این گفتگوی خود با حضرت عباس، از عبارتی استفاده می‌کند که تأمل‌برانگیز است. آن حضرت به برادر خود می‌گوید: «يا عَبّاسُ، اركَب بِنَفسي أنتَ يا أخي‏» یعنی عباس! سوار شو! جانم فداری تو ای برادر عزیزم (تاریخ طبری، 5/416؛ الارشاد، 2/90). سالها پیش از حضرت آیت‌الله جوادی پرسیدم این عبارت را چگونه معنا کنیم تا درست دربیاید؛ چرا که معنا ندارد عالی خود را فدای دانی کند؛ امام هم که تعارف بیهوده و نادرست ندارد. استاد به درستی پاسخ دادند: «این، فدای کمالات شدن است.» برپایۀ پاسخ درست آیت‌الله جوادی آملی، معنای سخن امام حسین(ع) به حضرت عباس به زبانِ آشنا در میان ما این می‌شود: عباس جان! قربان مرامت. این مرام را که امام حسین(ع) به هیچ تعارفی خود را به قربان آن می‌داند؛ همان است که آن را در نمونه‌هایی مانند خرید خطر به جان و آوردن آب برای تشنگان حرم (تاریخ طبری، 5/412)، رد امان‌نامۀ دشمن (تاریخ طبری، 5/415، الارشاد، 2/89)، ایستادگی تا پای جان در کنار امام (الارشاد، 2/109) به روشنی می‌توان دید. #حضرت_عباس

💠وقایع روز نهم محرم سال ۶۱ ق💠 ✍ در روز نهم محرم سال ۶۱ شمر بن ذی الجوشن با نامه ای كه از عبیداللّه داشت، پیش از ظهر روز پنجشنبه نهم محرم وارد كربلا شد و نامه عبیداللّه را برای عمر بن سعد قرائت كرد. 👹 شمر كه با قصد جنگ وارد كربلا شده بود، از عبیداللّه بن زیاد امان نامه ای برای خواهر زادگان خود و از جمله حضرت عباس (ع) گرفته بود كه در این روز امان نامه را بر آن حضرت عرضه كرد و ایشان نپذیرفت. 👹 شمر نزدیك خیام امام حسین (ع) آمد و عباس، عبداللّه، جعفر و عثمان (فرزندان امام علی (ع)كه مادرشان ام البنین بود) را طلبید. آنها بیرون آمدند، شمر گفت: از عبیداللّه برایتان امان گرفته ام. آنها همگی گفتند: خدا تو را و امان تو را لعنت كند، ما امان داشته باشیم و پسر دختر پیامبر امان نداشته باشد؟ 🌕 در این روز اعلان جنگ شد كه حضرت عباس (ع) امام (ع) را باخبر كرد. امام حسین (ع) فرمود: ای عباس! جانم فدای تو باد، بر اسب خود سوار شو و از آنان بپرس كه چه قصدی دارند؟ حضرت عباس(ع) رفت و خبر آورد كه اینان مي گویند: یا حكم امیر را بپذیرید یا آماده جنگ شوید. 🌺 امام حسین (ع) به عباس فرمودند: اگر مي توانی آنها را متقاعد كن كه جنگ را تا فردا به تأخیر بیندازند و امشب را مهلت دهند تا ما با خدای خود راز و نیاز كنیم و به درگاهش نماز بگذاریم. خدای متعال ميداند كه من بخاطر او نماز و تلاوت قرآن را دوست دارم. 🌷 حضرت عباس (ع)نزد سپاهیان دشمن بازگشت و از آنان مهلت خواست. عمر بن سعد در موافقت با این در درخواست تردید داشت. سر انجام فرستاده عمر بن سعد نزد عباس علیه السلام آمد و گفت: ما به شما تا فردا مهلت مي دهیم، اگر تسلیم شدید شما را به عبیداللّه مي سپاریم وگرنه دست از شما برنخواهیم داشت. ------------------------------ پی نوشت: ۱. وقایع الایام، ج5، ص27؛ ۲. مقتل الحسین، خوارزمی، ج1، ص244.

💠 فلسفه و اهداف قيام عاشورا از ديدگاه امام صادق علیه السلام (۹) ✍ تمام آثار و گفتار امام حسین (ع) و نیز گفتاری که درباره‌ی آن بزرگوار از معصومین رسیده است، این مطلب را روشن می‌کند که غرض، اقامه‌ی حق و عدل و اقامه دین خدا و ایجاد حاکمیت شریعت و برهم زدن بنیان ظلم و جور و طغیان بوده است. امام صادق(ع) در زيارت اربعين، هدف از نهضت حسيني را چنين بيان مي‎فرمايد: 🌹.... فَأَعْذَرَ فِی الدُّعَاءِ وَ مَنَحَ النُّصْحَ وَ بَذَلَ مُهْجَتَهُ فِيكَ لِيَسْتَنْقِذَ عِبَادَكَ مِنَ الْجَهَالَةِ وَ حَيْرَةِ الضَّلَالَةِ..... 🌷حسين بن علي(ع) در دعوت نهایت تلاش خود را كرد و پند و اندرز ها نمود. جان خويش را در راه تو (خدا) فدا كرد تا بندگانت را از بي‎خبري و سرگرداني گمراهي نجات دهد‎. 📚 تهذيب ‏الأحكام ،شیخ طوسی ج ۶ ص ۱۱۳؛ ✅ از ديدگاه امام ششم، سيدالشهدا(ع) با نهضت عاشورا، اهداف زير را تعقيب مي‎كردند: 1⃣ نجات مسلمانان از بي خبري نسبت به احكام دين و وظايف خويش در برابر پروردگار 2⃣ رهايي بندگان خدا از گمراهي با آگاه ساختن آنان به لزوم پيروي از رهبران واقعي دين.

💠 برخی از ويژگى‌هاى اصحاب سيدالشهدا (ع)‏ ۸- بصیرت و بینش ✍ از ويژگي‌هاي فكري و عملي ياران سيد الشهداء (ع) بصيرت و بينش بود. در فرهنگ ديني از كساني با عنوان «اهل البصائر» ياد مي‌شود كه صاحبان روشن‌ بيني و بيدار دلي باشند و شناخت عميق نسبت به حق و باطل، امام و حجت الهي، راه و برنامه، دوست و دشمن، مؤمن و منافق داشته باشند. صاحبان بصيرت چشم درونشان بيناست. با آگاهي و هوشياري و انتخاب گام برمي‌دارند. ✅ ياران و اصحابي كه همراه امام حسين(ع) ماندند و تا آخرين لحظه از حق دفاع كردند، همگي آزادانه قدم در اين راه گذاشته بودند و مي‌دانستند پايان اين جنگ چيزي جز كشته شدن نيست. آنان راه خود را روشن و بي ابهام و به حق ديدند و باطل بودن دشمن را يقين دانسته و با تطميع و تهديد و حتي امان‌نامه، نه خود را فروختند و نه دست از عقيده و جهاد برداشتند. اين بينش و بصيرت را از سخنراني‌ها، رجزها و عكس‌العمل‌هايشان مي‌توان شناخت. چنانچه حضرت عباس(ع) امان نامه را نپذیرفت. 🌷 امام صادق (ع) درباره‌ ي حضرت عباس (ع) تعبير « نافِذَ البَصيرَةِ » دارد كه گوياي عمق بينش و استواري ايمان او در حمايت از سيدالشهداء است: 🌹 " كانَ عَمُّنَا العَبّاسُ بنُ عَلِيٍّ نافِذَ البَصيرَةِ صُلبَ الإيمانِ جاهَدَ مَعَ أبي عَبدِاللّه ِ و أبلى بَلاءً حَسَنا و مَضى شَهيدَا...."؛(1) عموى ما، عبّاس، داراى بينشى ژرف و ايمانى راسخ بود؛ همراه با امام حسين (ع) جهاد كرد و نيك آزمايش داد و به شهادت رسيد. ✅ در زيارتنا‌مه‌ي حضرت عباس(ع) می خوانیم: اَشْهَدُ أَنَّك لَمْ تَهِنْ وَ لَمْ تَنْكلْ وَ انّك مَضَيتَ علي بَصيرةٍ مِنْ اَمْرِك مُقْتَدِيا بِالصّالحِينَ وُ مُتَّبِعا لِلنَّبيينَ.....؛ (2) گواهي مي‌دهم كه هرگز سستي نكردي و سر نتافتي و به راهي رفتي كه از روي بصیرت و آگاهي كامل بود. و به صالحان اقتداء نمودی و از رسولان خدا پیروی کردی. (1) عمدة الطّالب، ص 356. (2) كامل الزيارات، ابن قولويه القمي، ص785

⚫️ شش نفر در تاریخ بسیار گریه کرده‌اند ۱- حضرت آدم علیه‌السلام برای قبولی توبه‌اش انقدر گریه کرد که رد اشک بر گونه اش افتاد ۲- حضرت یعقوب علیه‌السلام به اندازه‌ای برای یوسف خود گریه کرد که نور دیده اش را از دست داد. ۳- حضرت یوسف علیه‌السلام در فراق پدر انقدر گریه کرد که زندانیان گفتند یا شب گریه کن یا روز. ۴- حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها در فراق پدر انقدر گریه کرد که بعضی گفتند ما را به تنگ اوردی با گریه هایت…یا شب گریه کن یا روز… ۵- حضرت امام سجاد علیه‌السلام بیست تا چهل سال در مصیبت و عزای پدرش امام حسین علیه‌السلام گریه کردند. هر گاه اب و خوراکی برایش میاوردند گریه میکردند ومی گفتند هرگاه قتلگاه فرزندان فاطمه را به یاد میاورم گریه گلویم را میفشارد ۶- اما یک نفر خیلی گریه کرده و هنوز هم گریه می کند… هر صبح و شام بر مصیبت حضرت امام حسین علیه‌السلام ... من انتظار تو را برده‌ام ز یاد با انتظارهای فراوانم از شما برشوره زار معصیتم گریہ می‌کنید جانم فدای دیده بارانے شما...

🔻رهبر فرزانه انقلاب : ✅ در كلمات ائمه عليهم السلام، روی دو جمله راجع به حضرت اباالفضل العباس (علیه‌السلام) تاکید شده است: یکی #بصیرت، یکی #وفا. 🗓 ۱۳۷۹/۱/۲۶

🌹امام خامنه ای:شهید رجایی و شهید باهنر انصافا و حقا، الگوی دو چهره ی انقلابی مومن و خالص بودند و زندگی و شهادتشان، درس آموز بود.

🏴امام خامنه ای:برادران وعزیزان ما در نیمه راهیم

👓 روضه خوانی مرحوم کوثری در بیان مصائب حضرت ابی الفضل العباس 🔹 تاثر و گریه شدید روح خدا امام خمینی قدس سره از شعر معروف: ((ای اهل حرم میر و علمدار نیامد)) #تاسوعا

🏴حادثه عظیم عاشورا از دو جهت قابل تامّل و تدّبر است، 🔵👈 جهت اوّل، درسهاى عاشوراست. عاشوراپیامها و درسهایى دارد. عاشورا درس مى دهد که براى حفظ دین، باید فداکارى کرد. درس مى دهد که در راه قرآن، از همه چیز باید گذشت. درس مى دهد که در میدان نبرد حقّ و باطل ، کوچک وبزرگ ، زن ومرد ، پیر و جوان ، امام و رعیّت و ... با هم در یک صف قرار مى گیرند. درس مى دهد که جبهه دشمن با همه تواناییهاى ظاهرى، بسیار آسیب پذیر است. (همچنان که جبهه بنى امیه، به وسیله کاروان اسیران عاشورا در کوفه آسیب دید، در شام آسیب دید، در مدینه آسیب دید، و بالأخره هم این ماجرا، به فناى جبهه سفیانى منتهى شد.) درس مى دهد که در ماجراى دفاع از دین، از همه چیزبیشتر، براى انسان، بصیرت لازم است. بى بصیرتها فریب مى خورند. بى بصیرتهادرجبهه باطل قرار مى گیرند؛ بدون این که خود بدانند. همچنان که در جبهه ابن زیاد، کسانى بودند که از فسّاق و فجّار نبودند، ولى از بى بصیرتها بودند.اینها درسهاى عاشوراست. 🔵👈جهت دوم «عبرتهاى عاشورا»ست. غیراز درس، عاشورا یک صحنه عبرت است. انسان باید به این صحنه نگاه کند، تا عبرت بگیرد. یعنى چه، عبرت بگیرد؟ یعنى خود رابا آن وضعیت مقایسه کند و بفهمد در چه حال و در چه وضعیتى است؛ چه چیزى او را تهدید مى کند؛ چه چیزى براى او لازم است؟ 🔵👈این را مى گویند «عبرت». اوّلین عبرتى که در قضیه عاشورا ما را به خود متوجّه مى کند، این است که ببینیم چه شد که پنجاه سال بعد از درگذشت پیغمبر صلوات اللَّه و سلامه علیه، جامعه اسلامى به آن حدّى رسید که کسى مثل امام حسین علیه السّلام، ناچار شد براى نجات جامعه اسلامى، چنین فداکارى (عظیمی) بکند؟ ... 🔵👈ما امروز یک جامعه اسلامى هستیم. باید ببینیم آن جامعه اسلامى، چه آفتى پیدا کرد که کارش به یزید رسید؟ چه شد که بیست سال بعد از شهادت امیرالمؤمنین علیه الصّلاة و السّلام، در همان شهرى که او حکومت مى کرد، سرهاى پسرانش را بر نیزه کردند و در آن شهر گرداندند؟! 🔹 ( بیانات حضرت آیت الله امام خامنه ای (حفظه الله) در22 تیرماه سال 1371)

💠 #حديث 🔺 سعادت شهادت 🔅 #امام_حسین_علیه_السلام : 🔸 «إنّي لا أرَى المَوتَ إلاّ سَعادَةً ولا الحَياةَ مَعَ الظّالِمينَ إلاّبَرَماً .» 🔹 «به راستى كه من مرگ را جز خوش بختى نمى‌دانم، و زندگى با ستمكاران را جز ملال .» 📚 گزیده تحف العقول، ص 37 📅 مناسبت های‌ امروز : 9 محرم تاسوعای حسینی (سلام الله علیه)

•┈┈••✾❀✾••┈┈• 🔰بخشی از احتجاجات #امام_حسین_علیه_السلام بر سپاه کوفه 📗 مقتل الحسين عليه السلام، خوارزمىـ به نقل از عبد اللّه بن حسن ـ: 🔅 «واى بر شما ! چه مى شود اگر ساكت شويد و به سخنان من گوش فرا دهيد، كه من شما را به راه درست، فرا مى خوانم . هر كس از من اطاعت كند، از راه يافتگانْ خواهد بود و هر كس سرپيچى كند، از هلاك شوندگان است و [ مى دانم ] همه شما از فرمان من سرپيچى كرده، به سخنم گوش نخواهيد داد. [ آرى ! ] همه بخشش و پاداش هاى شما ، از حرام فراهم شده و شكم هايتان هم از حرام، پُر شده است و خداوند، بر دل هايتانْ مُهر زده است. واى بر شما ! آيا ساكت نمى شويد؟ آيا گوش نمى دهيد؟» . ▫️ ياران عمر بن سعد، همديگر را سرزنش كرده، گفتند : ساكت شويد! آن گاه حسين عليه السلام چنين فرمود : 🔅«مرگ و اندوهتان باد، اى جماعت! حيران و سرگردان، ما را به فريادرسى خوانديد و ما به سرعت، به فريادتان رسيديم ؛ [امّا] شما شمشيرى را كه بر دوش ما بود، به روىِ خود ما بركشيديد و آتش فتنه اى را كه دشمن مشترك ما و شما افروخته است، بر ضدّ خود ما افروختيد و همدست دشمنانتان، عليه دوستانتان شديد، بى آن كه عدالت را ميان شما بگسترنَد و اميدى به آنها داشته باشيد، جز [ مال ] دنياى حرامى كه به شما داده اند و زندگى بى مقدارى كه در دنيا خواهيد داشت، و بدون آن كه كارى از ما سر زده باشد يا انديشه ناصوابى داشته باشيم . اى واى بر شما ! ما را خوش نداشته و وا نهاديد ، و [ براى نبرد ] آماده و مجهّز شديد، در حالى كه شمشيرها، هنوز در نيام و ابتداىِ كار است ، و رأى [به جنگ]، هنوز پا بر جا نگشته؛ امّا شما همچون مَلَخان، به سوى ما شتافته ايد و همچون پرواز پشه ها [ به سوى زرداب زخم و چرك ]، همديگر را به آن، فرا خوانده ايد. زشتى، از آنِتان باد، طغيانگرانِ امّت و دسته هاى جدا شده از آن، به كنار افكنانِ قرآن، و وسوسه كنندگان شيطان، و تحريفگران سخنان، و دار و دسته گنهكاران، و خاموش كنندگان سنّت ها[ ى جاويدان ]، و قاتلان فرزندان پيامبران، و هلاك كنندگان خاندان اوصيا، و ملحق كنندگان پسران نامشروع به زِناكاران و آزاردهندگان مؤمنان و صداى سرانِ مسخره گران؛ آنان كه قرآن را پشتِ سر انداختند ! شما به فرزند حرب (يزيد) و پيروانش تكيه كرده، ما را وا مى نهيد؟ ! آرى . به خدا سوگند، خيانت، ميان شما معروف است. ريشه هايتان، به آن، در آميخته است و شاخ و برگ هايتان، از آنْ ارث بُرده و دل هايتان، بر آنْ روييده و سينه هايتان، از آنْ پوشيده است. شما ، پليدترين ريشه براى نصب كننده و لقمه[ ى آماده] غاصب گشته ايد. لعنت خدا بر پيمان شكنان؛ آنان كه سوگندهايشان را بعد از تأكيدهاى فروان مى شكنند! شما همان پيمان شكنانى هستيد كه [ با شكستن پيمان ] خدا را عهده دار (كيفر دهنده) خودتان قرار داديد . بدانيد كه بى نَسَب فرزند بى نَسَب، مرا ميان دو چيز ، قرار داده است : مرگ و خوارى . برگزيدن خوارى از ما بسى دور است و خداوند و پيامبرش، و نيز نياكان پاك و مادران پاكْ دامن ما، و جان هاى غيرتمند، به فرمان بُردارى از فرومايگان، گردن نمى نهند و آن را بر مرگ كريمانه، مقدّم نمى كنند. بدانيد كه من جاى عذرى باقى نگذاشتم و هشدار دادم . بدانيد كه با همين خانواده و [ با وجود ]كمىِ نفرات و نبودِ ياران، به سوى نبرد مى شتابم» . 📚دانشنامه امام حسين عليه السلام بر پايه قرآن و حديث جلد 6، ص 118

نقل‌های ضعیف و نامعتبر در یادکرد مصیبت حضرت عباس(ع) 🔸 گزارش مشهوری که در این روزگار از چگونگی شهادت حضرت عباس(ع) می‌شنویم در واقع نقل ضعیفی است که مرحوم مجلسی آن را در بحارالانوار، ج45، ص41 (چ بیروت) آورده است. این داستان، دارای اشکالات متعددی مانند ارسال در سند؛ انفراد در متن؛ مجهول‌بودن منبع و نیز اشکلات محتوایی است. برای مثال، در آن آمده که امام حسین(ع) به حضرت عباس فرمود: اگر تو بروی لشگرم از هم می‌پاشد (إذا مَضيتَ تَفرّقَ عسكري‏)؛ اما بر اساس نقل‌های متعدد حضرت عباس(ع) آخرین فرد از یاران امام حسین(ع) بود که به شهادت رسید. 🔸 در شمارى از منابع متأخر، مطالبى دربارۀ ابوالفضل العباس(ع) گزارش شده است كه در منابع قابل استناد، ديده نمی‌شود؛ مانند: شبِ بيست‌ويكم ماه رمضان على(ع)، عباس(ع) را به سينه چسبانْد و گفت: فرزندم! هنگامى كه روز عاشورا شد و وارد شريعه شدى، مبادا آب بنوشى، در حالى كه برادرت حسين، تشنه است. ☑️ به طور کلی هيچ سخنى از اميرمؤمنان(ع) خطاب به عباس(ع) يا دربارۀ او، در منابع معتبر، ثبت نشده است.‏ #اعتبار_سنجی_روایت #حضرت_عباس

✅ استاد شهید مرتضی مطهری سیری در سیرۀ نبوی، ص ۵۴ _ ۵۵ 🔹 اگر بناست مکتبِ امام حسین - علیه‌السلام- احیاء بشود، «ذکرِ مصیبتِ» امام حسین هم ضرورت دارد. این دستوری است که ائمۀ اطهار به ما داده‌اند و این دستور، فلسفه‌ای دارد و آن، عبارت از این‌ است هر مکتبی، اگر «چاشنیِ عاطفی» نداشته باشد و تنها، مکتبی از جنسِ «عقل» و «فکر» باشد، «نفوذِ روحیِ آنچنانی» ندارد و ازاین‌رو، امکانِ چندانی برای «بقاء» ندارد، ولی اگر یک مکتب، «چاشنیِ عاطفی» داشته باشد، این عاطفه به آن «حرارت» می‌دهد. آری، معنا و فلسفۀ یک مکتب، آن مکتب را «منطقی» می‌کند، و ازاین‌جهت، مکتبِ امام حسین، «منطق» دارد و درس است و باید از آن آموخت، امّا اگر این مکتب را فقط به‌صورتِ یک «مکتبِ فکری» بازگو کنیم، «حرارت» و «جوشش» از آن گرفته می‌شود و کهنه می‌گردد. پس توصیه که باید برای همیشه، «چاشنیِ عاطفه» را در قالبِ «ذکرِ مصیبتِ» امام حسین را حفظ کرد، نظرِ «بسیار عمیق» و «دوراندیشیِ فوق‌العاده عجیب و معصومانه»‌ای بوده است. ✴️سیری در سیرۀ نبوی، ص ۵۴ _ ۵۵

🎥 #کلیپ_تصویری 🍃🎙 #مقام_معظم_رهبری 🏴 موضوع：شعری که امام حسین علیه السلام در شب عاشورا خواندند