✅ اجتهاد یعنی روش استفاده از منابع 🔹عالم دین می‌خواهد معارف اسلامی را به دست بیاورد؛ از کجا؟ از کتاب و سنّت و عقل ... خب باید بداند که #چه_جوری به دست بیاورد؛ این همان اجتهاد است. #اجتهاد یعنی #چگونگی استفاده از منابع؛ یعنی #متُد استفاده‌ از منابع؛ این اجتهاد است. 🔹این اجتهاد را اگر بخواهد انسان دارا بشود، باید #تمرین کند، باید کار کند. این درس فقهی که شما می خوانید و لو طهارت باشد، به شما این #شیوه_استنباط را یاد می دهد ... شما باید بدانید چه جوری استنباط کنید. 🔹اگر این #طریقه‌_استنباط را یاد گرفتید، آن وقت [به جز احکام]، ارزش‌های #اخلاق ی را هم درست از کتاب و سنت استنباط می‌کنید، برای فراگیری معارف اسلامی اجتهاد لازم است. 🔹طلبه روشنفکر امروزی حق ندارد بگوید که «آقا، ول کن این حرف‌ها را، [این] درس ها را»؛ نه، باید درس خواند؛ بی‌مایه [فطیر است]. زمان مبارزات که ما مثلاً مکاسب می‌گفتیم، کفایه می‌گفتیم، بعضی از طلبه‌های پرشور می‌گفتند «آقا، این چیست؟»؛ من به آنها می‌گفتم اگر [این بحث‌ها را] نکنید، بعد نمی‌توانید به درد #نظام_اسلامی بخورید، نمی‌توانید به #مردم چیزی یاد بدهید؛ درس #فقه را جدی بگیرید. (۱۳۹۸/۲/۱۸)