🔊 ترتیل جزء دوم قرآن کریم با صدای استاد محمدصادق زارعان، حافظ بین‌المللی قرآن iqna.ir @iqnanews

دعای روز دوم ماه رمضان

دعای روز دوم #ماه_رمضان

📿دعای روز دوم ماه مبارک رمضان بسم الله الرحمن الرحیم اللهمّ قَرّبْنی فیهِ الى مَرْضاتِكَ و جَنّبْنی فیهِ من سَخَطِك و نَقماتِكَ و وفّقْنی فیهِ لقراءةِ آیاتِك برحْمَتِكَ یا أرْحَمَ الرّاحِمین. 🌼🍃 خدایا نزدیك كن مرا در این ماه به سوى خوشنودیت وبركنارم دار در آن از خشم وانتقامت وتوفیق ده مرا در آن براى خواندن آیات قرآن به رحمت خودت اى مهربانترین مهربانان

ماه مبارک رمضان و برخی برکات روانشناختی و اجتماعی آن ۱. ارتباط با خداوند: نیازهای معنوی انسان، و ازجمله آنها نیاز به خداوند، واقعیتی انکارناپذیر از وجود وی را شکل می دهند. ارتباط با خداوندی که منشا همه خیرات است و عالم هستی به اشارت او برپاست، تامین کننده حس کمال طلبی و نیاز انسان به ارتباط با وجودی است که سراسر به او نیازمند است. ۲. خویشتن داری و خودمهارگری: ریشه بسیاری از مشکلات انسانها، نداشتن مهارت کنترل تکانه ها است. ماه مبارک رمضان، فرصتی استثنایی جهت تمرین این مهارت ضروری است. ۳. همدلی و مواسات: درک حال نیازمندان، بدون اینکه شرایطی پیش بیاید تا حال آنها را بفهمیم، میسر نیست. به برکت ماه مبارک رمضان، این درک، هر چند به اندازه ای باشد که به ما یادآوری کند، بسیار سودمند و انگیزه بخش خواهد بود. ۴. خودشناسی: انسان طبعا موجودی است که اگر همه نیازهایش بی دردسر فراهم شود، در معرض خطاهای شناختی از قبیل احساس بی نیازی و غرور کاذب خواهد شد. درک نیازمندی با تمام وجود، و شناختن بهتر خود، از برکات دیگر این ماه عزیز است. ۵. پرورش فضایل مثبت: سحرگاهان و شب های قدر بهانه ای برای خواندن و ارتباط گرفتن با ادعیه پر باری چون دعای ابو حمزه ثمالی و دعای جوشن کبیر است. فهم صفات الهی و تلاش در جهت متخلق شدن به اخلاق الله از برکات دیگر این ماه عزیز است. برکات این ماه عزیز به این موارد خلاصه نمی شود. تمرین صبر، بهبود ارتباط با دیگران و خود و عالم هستی، تنظیم بدرفتاری ها و اصلاح خود، و ... از دیگر ثمرات ماه مبارک رمضان است... التماس دعا دکتر محسن عزیزی ابرقوئی، روانشناس

ماه مهمانی خدا مبارک 🌺💐 مطمئنا باز با شروع ماه مبارک رمضان، دشمنان معنویت پیامهای روشنفکرمآبانه خود را انتشار خواهند داد. مثلا اینکه: روزه داران هیچ گاه حال گرسنگان را درک نخواهند کرد زیرا به افطار اطمینان دارند…! جواب بدهید از آثار اجتماعی روزه داری این است: امام صادق علیه السلام فرمودند روزه به این دلیل واجب شده است که میان فقیر و غنی مساوات برقرار گردد، و این به جهت آن است که غنی طعم گرسنگی را بچشد و نسبت به فقیر ادای حق کند؛ چرا که اغنیا معمولاً هر چه را بخواهند برای آنها فراهم است، خدا می خواهد میان بندگان مساوات باشد، و طعم گرسنگی و درد و رنج را به اغنیا بچشاند تا آنان به ضعیفان و گرسنگان رحم کنند. “من لایحضره الفقیه، ج۲،ص۷۳” این تجربه عملی (عدم امکان خوردن و آشامیدن) موجب می شود روزه دار با گرسنگی و تشنگی موقت، عاطفه اش شکوفا شده و موقعیت گرسنگان و مستمندان را بهتر درک کند و مسیری در زندگی او باز شود که حقوق زیردستان را ضایع نکرده و از دردهای محرومان غافل نباشد. اما شاید مهمترین حکمت روزه داری، پرورش تقوا است: یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا کُتِبَ عَلَیْکُمُ الصِّیامُ کَما کُتِبَ عَلَی الَّذینَ مِنْ قَبْلِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ (آیه ۱۸۳ سوره بقره) عن فاطمه الزهرا سلام الله علیها: ما یصنع الصائم بصیامه اذا لم یصن لسانه و سمعه و بصره و جوارحه. حضرت زهرا علیها السلام فرمود: روزه داری که زبان و گوش و چشم و جوارح خود را حفظ نکرده روزه اش به چه کارش خواهد آمد (بحار، ج ۹۳، ص ۲۹۵) ... در ماه رمضان در حد توان خودمان باید مراقبت کنیم، رفتار خودمان را تصحیح کنیم؛ فکرمان را، قولمان را، عملمان را تصحیح کنیم؛ بگردیم اشکالاتش را پیدا کنیم، آن اشکالات را برطرف کنیم. این تصحیح در چه جهتی باشد؟ در جهت تقوا. در آیه‌ شریفه‌ی روزه میفرماید: «لعلّکم تتّقون»؛ روزه برای تقواست. بنابراین، این تلاشی که در راه ماه مبارک رمضان انجام میگیرد، در جهت تقوا باشد (بیانات رهبری در دیدار کارگزاران نظام، ۲۷/۰۵/۱۳۸۹). وقتی تقوا حاصل شد، همه مشکلات حل خواهد شد... یادمان باشد بهانه های جدیدی مثل "ماسک زدن" و .‌‌.. باعث نشود در این فریضه کلیدی کوتاهی کنیم... در ماه مبارک شیطان در غل و زنجیر است، اما بهانه تراشی ها باعث نشود مسیرش را باز کنیم تا بر ما یا نسلمان مسلط شود ماه مبارک رمضان ماه تسلط ما بر نفس خویش با استعانت الهی و ماه تمرین تقواست... و این با هیچ چیزی قابل معاوضه نیست... التماس دعا از همه روزه داران عزیز 💐🌺

✅ بخشهایی از سخنان استاد شهید مطهری(ره) در ارتباط با روزه داری (بخش اول) درجات روزه داری آن درجه عام روزه همین است که انسان امساک کند از این امور معروفه‌‏ای که در روزه هست: امساک کند از خوردن، از نوشیدن، از جنب شدن عمدی، از داخل صبح شدن در حال جنابت، از سر زیر آب کردن، از غبار غلیظ در حلق فرو کردن، از دروغ بستن عمدی بر خدا و رسول. این خودش درجه‌ای از روزه است. هر کسی که اینها را رعایت کند آن روزه عوام را گرفته است. اما روزه یک درجه بالاترش این است که با این امساکهای ظاهری (امساک از خوردنها و آشامیدنها و امثال اینها) توأم بشود امساک از گناهان به طور کلی، یعنی‏ دهان انسان که روزه می‌گیرد، زبان انسان هم روزه بگیرد، زبان هم در حال روزه امساک کند نه تنها از حرامهایی از قبیل غیبت و دروغ و امثال اینها، بلکه امساک کند حتی از سخنان لغو و بیهوده و بی‌‏اثر و بی‏‌فایده؛ چشم انسان هم امساک کند از نظر به حرام؛ گوش انسان هم امساک کند از استماع امر حرام؛ دست و پای انسان هم امساک کند از انجام دادن یک عمل حرام. حال اگر کسی این کارها را نکرد و زبان و چشم و گوش و دست و پایش صائم نبود، آیا او روزه دارد یا روزه ندارد؟ هم دارد و هم ندارد. روزه دارد، آن درجه پایینش را، اولین درجه روزه را، روزه عوام را؛ روزه ندارد، یک درجه از آن بالاتر را. مرتبه دیگر روزه این است که انسان در حال روزه از پاره‌‏ای حلالها هم امساک کند. این می‌شود یک درجه بالاتر و درجه سوم. بالاترین و چهارمین درجه‏اش امساک از غیرالله است، یعنی در حال روزه قلب انسان از غیر خدا به طور کلی خودداری کرده باشد و جز خدا در قلب انسان چیزی نباشد. همه اینها روزه است، اما اینها مراتب و درجات یک حقیقت هستند. استاد مطهری، آشنایی با قرآن، ج ۶، ص ۱۴۱ خروج از نازپروردگی، یکی از فلسفه های روزه داری اساساً یک فلسفه روزه این است که انسان را از نازپروردگی خارج می‌کند. شما روزهای اولی که روزه می‌گیرید چون ابتدای آن است که می‌خواهید از قانون نازپروردگی خارج بشوید خیلی بی‏‌حال می‌شوید، ضعف شما را می‌گیرد. ولی روزهای آخر ماه می‌بینید با روزهایی که روزه نگرفته‌اید هیچ فرقی نکرده‌‏اید. بسیاری از این خیالاتی که ما می‌کنیم اشتباه است. بعضی از افراد عذرهای بسیاری از کسانی را که روزه می‌خورند قبول ندارند، می‌گویند روزه خورهایی که به بهانه اینکه مریضند روزه نمی‌گیرند، چون روزه نمی‌گیرند ضعیف می‌شوند و چون ضعیف‏ می‌شوند این ضعفشان را مانع روزه گرفتن می‌‏پندارند.این حماقت است که کسی بگوید روزه از نیروی کار می‌کاهد. ثانیاً مگر بشر فقط باید کار بکند؟ مگر بشر یک ماشین است که حداکثر استحصال را باید از این ماشین کرد؟ مگر حیوانِ بارکش است؟ مگر بشر دل ندارد؟ مگر بشر روح ندارد؟ مگر بشر احتیاج به تقوا ندارد؟ آیا بشر فقط احتیاج به یک چیز دارد و آن کار است؟ دیگر احتیاج به آدمیت ندارد؟ احتیاج به اینکه طبیعت سرکش را رام کند ندارد؟ احتیاج به اینکه شهوات خودش را بشکند ندارد؟ احتیاج به اینکه اراده عقلانی و انسانی خودش را تقویت کند ندارد؟ همه چیز را باید از دریچه کار ببینیم و کار فقط؟! بروید از ادارات راهنمایی و شهربانی بپرسید که در ماه رمضان آمار جرم و جنایت چقدر کاهش پیدا می‌کند. ببینید در ماه رمضان چاقوکشی، آدمکشی، خرابکاری، قماربازی چقدر کمتر می‌شود و در مقابل، اعمال انسانی چقدر مضاعف می‌شود، انسانیت چقدر بالا می‌رود، حسان چقدر بیشتر می‌شود، صله ارحام چقدر زیاد می‌شود! اینها را هم باید در نظر بگیریم، فقط نگوییم نیروی کار. استاد مطهری، اسلام و نیازهای زمان، ج ۱، ص ۵۴_۵۳

✅ بخشهایی از سخنان استاد شهید مطهری(ره) در ارتباط با روزه داری (بخش دوم) آزادی از محرّکات درونی خود یک انسان که روزه می‌گیرد، این نشانه انسانیت است، نشانه این است که من یک موجود کمال‌یافته‌ای هستم که اسیر تحریکات غرایز خودم نیستم، گرسنه هستم ولی نمی‌خورم، تشنه‌ هستم و نمی‌آشامم، میل جنسی دارم و مع‌ذلک اشباع نمی‌کنم. آزادی و رهایی حتی نسبت به غرایز درون خودش؛ یعنی خداوند انسان را اسیر این غرایز نیافریده و معنی اینکه انسان مکلف است همین است. انسان تا کودک است هنوز خصلت حیوان را دارد یعنی هنوز تابع همان محرکات غریزی محض است و لهذا شما اگر بچه دو ساله‌تان مریض باشد هر چه ـ مثلا خربزه ـ برایش مضر باشد نمی‌توانید به او بگویید نخور! آیا می‌توانید او را از درونش قانع کنید که با اینکه خربزه را دوست دارد نخورد؟ نه، باید خربزه را به او نشان ندهید یا اگر دید هر جور هست نگذارید آن را بخورد. ولی همین کودک وقتی که به کمال عقلانی رسید با یک مسئله‌ دیگر مواجه است. پزشک تشخیص داده است که او فلان بیماری را دارد. با خود می‌گوید حالا که من این بیماری را دارم و خوردن این غذا برای من خوب نیست، من علی رغم میل نفسانی خودم نمی‌خورم و نباید بخورم. این باز خیلی آزادی است که انسان حتی از محرکات درونی و تحریکات داخلی خودش هم آزاد است. وقتی که از تحریکات داخلی‌اش هم آزاد است این آزادی برای او راه دیگری معین می‌کند؛ یعنی حالا که آزاد است، راهی به سوی کمال دارد که این راه را فقط با این آزادی می‌تواند طی کند، و راهی است بسیار عالی و بسیار خطرناک... استاد مطهری، آشنایی با قرآن، ج ۱۱، ص ۳۱ دنیا و آخرت در کنار هم زراعت و دامداری نیز اگر چنین باشد عبادت است. بنابراین در اسلام اینها از قلمرو آخرت بیرون نیستند، تمام اینها برای انسانی که هدفهای اسلامی را می‌شناسد و دنبال هدفهای اسلامی می‌رود داخل در قلمرو عبادت است. در مقابل این امور، آنچه که مکاتب دیگر آنها را عبادت می‌دانند نیز از نظر اسلام جزء زندگی دنیاست؛ یعنی نماز و روزه نه تنها به درد آخرت می‌خورد، به درد دنیا هم می‌خورد؛ دعا نه تنها به درد آخرت می‌خورد، به درد دنیا هم می‌خورد؛ و همچنان که تجارت و زراعت می‌تواند به آخرت تعلّق داشته باشد عبادت هم برای زندگی دنیا مفید است. استاد مطهری، احیای تفکر اسلامی، ص ۷۳ گوشه ای از سبک زندگی پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم پیغمبر صلی الله علیه و آله زندگی بسیار مخفّفی داشت. اگر زندگی‌اش مخفّف نمی‌‏بود، نمی‌توانست اجتماع خودش را رهبری کند. روزه می‏‌گرفت، آیا وقت افطار مثل ما بود که باید سماور یک طرف بجوشد و... اگر نباشد درست نیست؟ اصلًا روزی که روزه داشت با روزی که روزه نداشت فرقی نداشت. استاد مطهری، احیای تفکر اسلامی، ص ۹۳ برخی لجاجت های نابجا چند سال پیش مرد عالمی بود که البته در عتبات سکونت داشت و چون مریض شده بود به تهران آمده بود. چشم او را عمل جراحی کرده بودند و عمل هم با موفقیت انجام یافته بود. اطبا او را از شستشو منع کرده بودند. ولی او آدمی بود که حالت یکدندگی داشت، می‌گفت: اطبا نمی‌فهمند، فقط جراحی را که آن هم از نوع خیاطت و دوزندگی است می‌فهمند، دیگر هیچ چیز نمی‌فهمند. پس از چندی بدون اجازه طبیب به قم رفت و در آنجا به یکی از حمامها رفت و داخل خزینه کثیف آن شد و به همین جهت چشم او چرک کرد و بالاخره بکلی کور شد. آیا این آدم مطابق دستور اسلام عمل کرد یا برخلاف دستور اسلام؟ البته برخلاف دستور اسلام. اسلام‏ می‌گوید وقتی وضو برایت خطر دارد باید تیمم کنی، اگر وضو بگیری اصلًا نمازت باطل است. اگر اطبا گفته باشند که روزه برایت ضرر دارد یا خوف ضرر داشته باشی، نمی‌توانی بگویی مگر چطور می‌شود که من در این ایام احیاء روزه بگیرم، چون اگر روزه بگیری اصلًا روزه‏‌ات باطل است، بعد هم باید قضای آن را بگیری. بنابراین، خود دستورهای دین آنچنان شکل‌های مختلف دارد که انسان حیرت می‌کند. این برای آن است که مصلحت‌ها فرق می‌کند و همان حساب اهمّ و مهم است استاد مطهری، اسلام و نیازهای زمان، ج ۱، ص ۱۵۳

✅ بخشهایی از سخنان استاد شهید مطهری(ره) در ارتباط با روزه داری (بخش سوم) علامت قبولی روزه پس اگر ما ماه رمضانی را گذراندیم، شبهای احیایی را گذراندیم، روزه‌های متوالی را گذراندیم و بعد از ماه رمضان در دل خودمان احساس کردیم که بر شهوات خودمان بیش از پیش از ماه رمضان مسلّط هستیم، بر عصبانیت خودمان از سابق بیشتر مسلّط هستیم، بر چشم خودمان بیشتر مسلّط هستیم، بر زبان خودمان بیشتر مسلّط هستیم، بر اعضا و جوارح خودمان بیشتر مسلّط هستیم و بالاخره بر نفس خودمان بیشتر مسلّط هستیم و می‌توانیم جلو نفس امّاره را بگیریم، این علامت قبولی روزه ماست. اما اگر ماه رمضانی گذشت و تمام شد و حظّ ما از ماه رمضان- آن‏طور که پیغمبر اکرم فرمود که بعضی از مردم حظّشان از روزه فقط گرسنگی و تشنگی است- فقط این بوده که یک ماه یک گرسنگی‌هایی و یک تشنگی‌هایی کشیدیم (اغلب هم از بس که سحر و افطار می‌خوریم تشنه‌ و گرسنه هم نمی‌شویم ولی لااقل بدحال می‌شویم)، یک بدحالی پیدا کردیم و در نتیجه این بدحالی قدرت ما بر کارکردن کمتر شد و بعد آمدیم روزه را متهم کردیم که روزه هم شد کار در دنیا؟! (آن که محصل و دانشجوست گفت من در تمام این ماه رمضان قدرت درس خواندنم کم شد و آن که اهل کار دیگری است گفت قدرت فلان کار من کم شد، پس روزه بد چیزی است)، این علامت قبول نشدن روزه ماست؛ درصورتی که اگر انسان در ماه رمضان روزه‌گیر واقعی باشد، اگر واقعاً به خودش گرسنگی بدهد و همین‌طور که گفته شده است سه وعده غذا را تبدیل به دو وعده کند، یعنی قبلاً یک صبحانه ویک ناهار و یک شام می‌خورد، حالا دیگر ناهار نداشته باشد، افطارش فقط به اندازه یک صبحانه مختصر باشد، بعد هم سحر نه خیلی زیاد بر معده تحمیل کند بلکه یک غذای متعارف بخورد، بعد احساس می‌کند که هم نیروی بدنی‏‌اش بر کار افزایش پیدا کرده است و هم نیروی روحی‌اش بر کار خیر و برای تسلط بر نفس. این حداقل عبادت است. استاد مطهری، آزادی معنوی، ص ۵۰ کوچک کردن روزه روزه را هم نباید استخفاف کرد و سبک شمرد. بعضی روزه را به شکلی می‌گیرند (حالا این شوخی است) که- العیاذبالله- اگر من به جای خدا بودم اصلًا روزه اینها را قبول نمی‌کردم. من افرادی را سراغ دارم که اینها در ماه رمضان شب تا صبح را نمی‌خوابند اما نه برای اینکه عبادت کنند، بلکه برای اینکه مدت خوابشان پر نشود؛ تا صبح هی چای می‌خورند و سیگار می‌کشند، اول طلوع صبح که شد نمازشان را می‌خوانند و می‌خوابند، چنان بیدار می‌شوند که نماز ظهر و عصر را با عجله بخوانند و بعد بنشینند سر سفره افطار. آخر این چه روزه‏‌ای شد؟! آدم شب تا صبح را نخوابد برای اینکه در حال روزه حتماً خواب باشد و رنج روزه را احساس نکند. آیا این استخفاف به روزه نیست؟! به عقیده من مثل فحش دادن به روزه است، یعنی‏ ای روزه! من اینقدر از تو تنفر دارم که می‌خواهم رویت را نبینم! استاد مطهری، آزادی معنوی، ص ۸۹

🌙 #معرفی_کتاب | آداب روزه‌داری، احوال روزه‌داران 🔹رمضان ماه ضیافت است. ضیافتی که میزبانش خالق هستی است و مهربانترین مهربانان. ماهی که همه در آن دعوت شده‌اند. قرنهاست که علما و متفکران و عابدان ناصح، خَلق را به تکالیف و وظایفشان در این ماه توصیه میکنند و آنان را به درک هرچه بهتر و بیشتر این فرصت بی‌نظیر فرا میخوانند. آثار بسیاری از علمای دینی، مربیان اخلاق و حتی ادبا و شعرا در فضیلت ماه رمضان در دسترس طالبان معرفت این مغتنم‌ترین فرصتها قرار دارد. 🔹کتابی که پیش رو دارید نیز در زمره همین آثار قرار میگیرد، اما با خصوصیات و ویژگی‌هایی که آن را از دیگر آثار مشابه در این موضوع متفاوت و متمایز میگرداند که به برخی از آنها اشاره شود. 🔹کتاب حاضر گزیده‌ای از مجموعه توصیه‌ها، نصایح، تحلیلها و مواعظی است که در ماههای رمضان در طول ۲۲ سال از سال ۱۳۶۹ تا ۱۳۹۰ در بیانات حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای ارائه شده است. مخاطبان این مواعظ عموم مردم بوده‌اند هر چند، گاه این سخنان در دیدار جمعی از قاریان قرآن کریم، کارگزاران نظام جمهوری اسلامی ایران، نمازگزاران نماز جمعه، اساتید، دانشگاهها، دانشجویان، شاعران و.... بیان شده اند. 🔍 ادامه را بخوانید: khl.ink/f/55583

🎞 دفترچه تبیین آیه روز اول «مسطورا» ذَٰلِكَ ٱلۡكِتَٰبُ لَا رَيۡبَۛ فِيهِۛ هُدٗى لِّلۡمُتَّقِينَ بقره/۲

🎞 تبیین آیه روز دوم «مسطورا» 💠إِنَّ الَّذینَ آمَنُوا وَ الَّذینَ هاجَرُوا وَ جاهَدُوا فی‏ سَبیلِ اللَّهِ أُولئِک یرْجُونَ رَحْمَتَ اللَّهِ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَحیمٌ (۲۱۸)بقره

🌙 تعجب میزبانان ویژه برنامه‌ی محفل از قرآن خاص حافظ یازده ساله‌ی کل قرآن، کوثر خانم 👆      ✨ قرآن واقعی یعنی قرآن کوثر نه قرآن هایی که اصلا خوانده نشده @mahfeltv3

📌 شب اول ماه رمضان 1445 #دعای_افتتاح | حاج مهدی سماواتی

دعای روز پنجم ماه رمضان

📿دعای روز پنجم ماه مبارک رمضان بسم الله الرحمن الرحیم 🔰اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي فِيهِ مِنَ الْمُسْتَغْفِرِينَ وَ اجْعَلْنِي فِيهِ مِنْ عِبَادِكَ الصَّالِحِينَ الْقَانِتِينَ وَ اجْعَلْنِي فِيهِ مِنْ أَوْلِيَائِكَ الْمُقَرَّبِينَ بِرَأْفَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ. 🔹خدايا قرار ده مرا در اين ماه از آمرزش جويان، و از بندگان شايسته فرمانبردار، و از اولياى مقرّبت، به رأفتت اى مهربان‌ترين مهربانان.

ترتیل تصویری جزء پنجم قرآن کریم با صدای استاد محمدصادق زارعان، حافظ بین‌المللی قرآن

🔊 ترتیل جزء پنجم قرآن کریم با صدای استاد محمدصادق زارعان، حافظ بین‌المللی قرآن

فرصت دعا ◽️ رهبر معظم انقلاب: ماه رمضان ماه دعاست. دعاها را فراموش نکنید. دعاهای وارد شده در ماه رمضان، یکی از آن نعم و فرصتهایی است که باید مغتنم بشمرید. این دعای ابی حمزه، این دعای افتتاح، این دعای جوشن وبقیه‌ی ادعیه‌ای که در روزها و شبها و سحرها و بقیه‌ی ساعات و اوقات مخصوص در ماه رمضان وارد شده است، واقعاً از نعمتهای بزرگ الهی است. 🌙 #بهار_معنویت | روز پنجم ماه مبارک رمضان ۱۴۴۵

#نکته_اخلاقی ❣️ ▫️نردبانِ عمل حضرت علی(علیه‌السّلام) خطاب به کمیل می‌فرمایند: "مَا مِنْ حَرَكَةٍ إِلَّا وَ أنْتَ مُحْتَاجٌ فِیهَا إِلَى مَعْرِفَةٍ." هیچ حرکتی نیست که تو در آن نیازمند معرفت نباشی. اگر ما این نیاز مبرم به #معرفت را در تمام ابعاد زندگی خود درک نکنیم، هر کاری که انجام دهیم، ابتر و بی‌نتیجه است. آنان که بدون معرفت، عمل زیاد انجام می‌دهند، وجودشان کمتر اثر می‌گیرد؛ امّا کسی که معرفت دارد، عمل کمش هم باکیفیت است و بیشترین اثر را می‌گذارد. چرا؟ چون بی معرفت، انسان هرچه عمل و عبادت داشته باشد، 👈 به حساب خودش واریز می‌کند. ✓ امّا در معرفت، چیزی به او اضافه نمی‌شود؛ چون اکتسابی نیست، بلکه در درون انسان هست و فطرت، آن را می‌یابد؛ فقط باید ظهورش دهد. آن وقت می‌فهمد که واریزهایش توهّمی بوده و همه را بیرون می‌ریزد. ✓ پس عمل بدون معرفت اگرچه بالا رود، عامل را بالا نمی‌کشد؛ چون بهره‌ی عمل برای عامل، به قدر معرفتش است! #معرفت

💠 پیامبر أعظم (صلّی الله علیه و آله): 🔸 «ای مردم! ماه خدا با برکت و رحمت و آمرزش به سوی شما رو کرده است. ماهی که نزد خدا، بهترین ماه‌هاست و روزهایش بهترین روزها و شب‌هایش بهترین شب‌ها و ساعت‌هایش بهترین ساعت‌هاست» 🌷 #اللَّهُم‌َّصَلّ‌ِعَلَی‌مُحَمَّد‌ٍوَآل‌ِمُحَمَّدٍ

#نکته_اخلاقی ❣️ 🟢 غَــضَــب ◀️ غَضَب و ‌خشم نیرویی است که برای دفاع از خود و پاسداری از حق در نهاد انسان گذارده شده است، اما اگر از محور اصلی خویش خارج گردد تبدیل به یکی از رذائل بزرگ می‌شود و رذائل مهم دیگری را نیز با خود به همراه می‌آورد. ⭕️ کلمه "غضب" به معنای خشم گرفتن،  و خلاف خشنودی، به کار رفته است ⬅️ امام خمینی غضب را به دو نوع ناپسند و پسندیده تقسیم کرده است؛ غضب ناپسند، تجاوز قوه غضبیّه از حد عقل و اعتدال است و غضب پسندیده به کار بستن قوه غضبیّه در راه حق و تسلیم شدن در برابر عقل سلیم و اوامر دینی که در هر صورت از جنود رحمان خواهد بود. امام خمینی استفاده درست از قوه غضب را منوط به اعتدال این قوه دانسته و معتقد است استفاده نکردن یا استفاده ناصحیح از این قوه، افزون بر کفران نعمت خروج از حد اعتدال نفس است و انسان را از بسیاری از کمالات و پیشرفت‌ها باز می‌دارد. #غضب

#نکته_اخلاقی ❣️ 🔵 معرفت یا عمل؟ آن‌که به معرفت رسید، از عبادت بی‌نیاز نمی‌شود؛ بلکه بیش از بقیه، اهل عمل است و اصلاً نمی‌تواند عبادت نکند. عاملِ بی‌معرفت، زیاد است؛ امّا بامعرفتِ بی‌عمل پیدا نمی‌کنید، چون معرفت عین عمل است. پرستش، به دنبال عرفان می‌آید. کسی که معشوق را شناخته، ناگزیر از تحسین اوست. نماز می‌خواند؛ ولی او نیست که می‌خواند، کار عشقش است. لذا برای عملش حساب باز نمی‌کند. ✓امام صادق(علیه‌السّلام) در کلام جامعی می‌فرمایند: "لَایَقْبَلُ اللهُ عَمَلاً إِلاَّ بِمَعْرِفَةٍ وَ لَا مَعْرِفَةَ إِلاَّ بِعَمَلٍ؛ فَمَنْ عَرَفَ، دَلَّتْهُ الْمَعْرِفَةُ عَلَى الْعَمَلِ وَ مَنْ لَمْ یَعْمَلْ، فَلَا مَعْرِفَةَ لَهُ." [خداوند عملی را جز با معرفت نپذیرد و معرفتی نیست مگر با عمل؛ پس هرکه به معرفت رسید، معرفت، او را به سوی عمل دلالت می‌کند و هرکه عمل نداشت، معرفتی ندارد.] #خودشناسی_خداشناسی

#تلنگـــــر ⚠️ رَمضـٰان‌عَجب‌ماهۍ‌است خوابیـدَنمان‌عِبـٰادت‌حِساب‌مۍ‌شود نَفـس‌کِشیدنمـٰان‌تَسبیح‌خُداسـت یک‌آیہ‌ثَواب‌یک‌خَتـم‌قُرآن‌دارد افطـٰارۍ‌دادن‌بِہ‌یڪ‌نَفر‌ثَواب‌آزاد‌کردن‌ یک‌اسیردارد و‌َتَمـٰام‌گناهان‌را‌بِہ‌عِبـٰادت‌وتُوبہ‌ۍ‌تو‌مۍ‌بَخشد وَقتۍ‌خُدا‌میزبـٰان‌مِھمـٰانۍ‌شَود‌مَعلوم‌اسـت سَنگ‌تمـٰام‌مۍ‌گُذارد..!'