#یوسف_اباذری یکی آدم‌هایی است که با ما حزب‌اللهی‌ها نبوده اما نگران توسعه وحشی بازاری است که همهٔ ما را ناگزیر از مصرف و خرید و رقابت جنسی می‌کند. او یکی از اولین کسانی است که در ایران به فرایند تبدیل جامعه ایران به یک جامعه بازار لیبرال، آن هم به خشن‌ترین نوعش یعنی #جامعه‌_بازار_نئولیبرال حساس شد و برای آن به تولید مقاله و کتاب و سخنرانی پرداخت. ما طرفداران #انقلاب اسلامی، حتما باید زودتر از او این نکته را می‌فهمیدیم، اما نفهمیدیم و نتوانستیم در این تغییر، موقعیت خود را به درستی تحلیل کنیم. @social_theory

📚حکومت جهانی؛ محور گسترش یا محو انقلاب اسلامی 🖊️تقریری از مباحث اجتماعی و تمدنی مرحوم علامه سیدمنیرالدین الهاشمی برای فرماندهان جنگ در سالهای پایانی آن 🔰آیت‌الله‌ میرباقری: با گذشت چند دهه از طرح این مباحث توسط استاد حسینی، این کتاب هنوز هم خواندنی است. @social_theory

❓از من زیاد پرسیده می‌شود که برای ورود به #رشته_جامعه_شناسی چطور شروع کنیم؟ ⚠️این کانال و موضوع مورد نظر آن، جامعه‌شناسی نیست بلکه #نظریه_اجتماعی است. چارچوب مفهومی نظریه اجتماعی، که اهمیت فعلی آن در اندازه‌ای نیست که یک رشته تخصصی باشد و شاید هیچگاه این جایگاه را پیدا نکند، هدفش «شناخت تمایز جامعه‌ها از همدیگر و تعمیم آن تمایز به درون نهادهای اجتماعی زیرمجموعه و یا حتی دیگر جوامع» است. به این ترتیب، نظریه اجتماعی این ظرفیت را دارد که به دنبال تمایز جامعه‌ای باشد که #انقلاب_اسلامی به دنبال آن است؛ و ظرفیت این را هم دارد که جامعه مورد نظر انقلاب اسلامی را با جامعه‌ای که #مدرنیته آن را دنبال می‌کند و همین‌طور با جوامعی که #حکمت_عملی_قدیم آن را هدف خود می‌دانسته است #مقایسه کند. این فایل #جلسه_اول یکی از دوره‌های درسی این‌جانب است که در آن به جانمایی این چارچوب مفهومی در میان مفاهیم معمول در #علوم_اجتماعی و اهمیت آن پرداخته‌ام. در این جلسه، تمام سعی خود را کردم تا توضیح دهم برای اینکه انقلاب اسلامی به علوم اجتماعیِ خاص خودش دست پیدا کند و قبل از شناخت نظریه‌های #معرفت_اجتماعی و مسائلی از این دست که آیا فرد اصیل است یا جامعه و چه‌کسانی عامل و کنشگر در جامعه هستند و... (که نامش #فلسفه_علوم_اجتماعی گذاشته شده است) ، ما به شناخت نظریه اجتماعی #اسلام نیازمندیم. نظریه‌ای که به گمان من، #شیعه همواره به آن التفات داشته و با توجه به این موضوع بوده که تمایز خود را در طول تاریخ با بقیهٔ طرح‌های اجتماعی حفظ کرده است. با امتنان، حسین مهدی‌زاده @social_theory

مشاور راهبردی رئیس مجلس: ذهن سیستم بیش از آنکه درگیر سرکوب باشد، درگیر اصلاحات است/ بحث‌های بسیار پرحرارتی در جریان است که بخشی از جامعه دیده نشده و باید بشود/ تصمیم گیران می‌دانند که باید شهید بدهند اما کسی نباید کشته شود مهدی محمدی، مشاور رییس مجلس در امور راهبردی در رشته توئیتی نوشت: 🔹اجازه بدهید یک مرور بکنیم. از منظر امنیتی در مرحله استمرار اجباری آشوب هستیم. طرف طراح، در حال سوزاندن دسترسی‌ها و سرمایه‌های ۲۰ و گاهی ۳۰ ساله خود است، فقط برای اینکه بتواند آشوب را ولو یک روز بیشتر کش بدهد. 🔹 در شریف یک شبکه حداقل دو سه ساله خرج شد. در اوین شبکه بیش از ده ساله خود را سوزاندند. عبدالحمید در بلوچستان سرمایه ۳۰ ساله است. شبکه نفوذی در صداوسیما خیلی قدیمی بود. ولی برایشان مهم نیست. دسترسی‌ها را می‌سوزانند و شبکه‌ها را قربانی می‌کنند چون کابوسی بدتر از خاموش شدن شعله آشوب برایشان قابل تصور نیست. 🔹 قبلا نوشتم که موساد در هفته‌های اول موقعیت جامعه ایران را انقلابی ارزیابی کرده بود. اکنون کمی ارزیابی را تصحیح کرده. می‌گویند ایران در «آغاز» شکل گیری وضعیت انقلابی است. 🔹طراحی این است که مستقل از هزینه، خیابان فعال بماند. تنها راه تحقق این هدف برای طرف طراح، وارد کردن نظام به «چرخه خشونت افزایشی» است.این بازی را جمهوری اسلامی از همان ساعت نخست خوانده بود. تا امروز جمهوری اسلامی در مقابل سنگین‌ترین فشارها برای برخورد شدیدتر مقاومت کرده است. 🔹فقط در همین دو روز ۷ نیروی نظامی و امنیتی به شهادت رسیده اند. استفاده از ظرفیت انتظامی در خیابان، صرفا در حد پراکندن تجمعات برای جلوگیری از رخ دادن فجایع امنیتی است. استعداد امنیتی اصلی کلافه است که تا کی باید صبر کند. 🔹از حیث تکنیکی و تاکتیکی شاید نقدهای جدی به مهارت‌های ضد اغتشاش وارد باشد اما از جهت راهبردی نظام عمدا به سمت سرکوب حرکت نکرده و نخواهد کرد. تصمیم گیران می‌دانند که باید شهید بدهند اما کسی نباید کشته شود. برای مردانی که کالجبل الراسخ چهل سال جنگیده‌اند خیلی سخت است. ولی خب این جنگ را هم باید بجنگند و این یکی قانون خودش را دارد. 🔹در این روزها من از نزدیک دیده‌ام ذهن سیستم بیش از آنکه درگیر سرکوب باشد، درگیر اصلاحاتی است که باید بکند. بحث‌های بسیار پرحرارتی در جریان است که بخشی از جامعه دیده نشده و باید بشود. بدون یک برنامه اجتماعی، تدبیر امنیتی عقیم می ماند. از حیث شناختی هم در واقع با یک فیلم کارگردانی شده مواجهیم. در واقع خبری نیست. 🔹 آشوب درست و درمانی هم نیست چه رسد به انقلاب‌. صحنه هایی خلق می شود فقط برای اینکه ویدئوهایی از آن وایرال شود. طرف طراح امیدوار است نهایتا مردم تصمیم بگیرند بازیگر این تئاتر بشوند. منتها مردم فقط موبایل که نمی‌بینند. خیابان هم می‌روند و مشاهده شکاف عمیق میان نهاده شناختی و داده فیزیکی به آنها می‌گوید یک جای این کار می‌لنگد. حتی بسیار معترضان کمتر آشوب می‌کنند. 🔹شیوه فعلی طرف طراح را ناگزیر به سمت خشونت بیشتر خواهد بود. چاره‌ای ندارد. انقلاب که نشده، ولی زخم باید زده شود. ضمن اینکه ویدئو لازم دارند و ماشین تحریک مردم بیکار بماند، می‌میرد. همچنان امیدوارند سیستم یک جا کنترلش را از دست بدهد و احساساتی شود. اما نخواهد شد. پیام رهبر انقلاب برای شهدای شاه چراغ یا تصمیم شورای تامین سیستان درباره فرماندهی انتظامی زاهدان را ببینید. دل، گرم ولی ذهن سرد است. 🔹نهایتا طرف طراح می‌داند ایران ایستادن و تماشا کردن یا خوردن و پاسخ ندادن بلد نیست. یک جایی معادله منطقه‌ای و بلکه جهانی خواهد شد. در نقطه‌ای از مسیر قرار نداریم که بتوان به عقب برگشت. ✅ @Khabar_Fouri

👏از این متن باید استقبال کرد، و اگر اخباری که در آن آمده و گزارشی که از داخل #مغز_تصمیم‌گیری_نظام می‌دهد درست باشد، اکنون وقت آن است که #حلقه‌های_میانی به کمک آنها بروند و در ساخت تصمیم‌های درست برای #آینده یاری برسانند.🤝 ⚠️البته نه آنهایی که خودشان #بانی_وضع_موجود یا ادامه‌دهندهٔ آن هستند.🚨

📚چی کتاب برگزار می‌کند 🔸سلسله کارگاه‌های مجازی بررسی شعار "زن، زندگی، آزادی" چلسه چهارم با حضور استاد حسین مهدی‌زاده 🗓دوشنبه ۹ آبان ساعت ۱۸ 📤برای ثبت نام عدد ۲ را به شماره ۱۰۰۰۶۵۳۴ پیامک کنید ⚠️ظرفیت پذیرش محدود می‌باشد 📖 چی کتاب اومده ایتا؛ متفاوت‌ترین رسانه‌ی کتاب را اینجا دنبال کنید 🌐👇👇👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/2958164103C8879a37e42

خشم مفید آبان ماه ۱۴۰۱، ایستگاه متروی طالقانی تهران، ساعت ۱۰ صبح ا ایستگاه متروی طالقانی، جزء ایستگاه‌های نسبتاً عمیق از سطح خیابان محسوب می‌شود و اغلب افراد لازم است از پله برقی برای خروج از ایستگاه استفاده کنند و تعداد پله‌های عادی از قطار تا خیابان نسبتاً زیاد است. اما امروز پله‌برقی خاموش بود و وقتی با جمعی از قطار پیاده شدیم و مجبور شدیم از پله ها بالا بیاییم، در میانه راه متوجه شدیم که پله برقی خراب نیست و فقط برای نظافت خاموش شده است. درگیری لفظی مردم به ویژه سه پیرمرد و مرد میانسالی که مشکل زانو داشت با ماموران نظافت مترو از همان لحظه شروع شد. لحن معترضین تند بود و الفاظ توهین‌آمیز استفاده می‌شد. البته چون اغلب میانسال بودند، الفاظ رکیک نبود. مامور، اعلام کرد که معذور است و باید به مسئول اعتراض شود. جمعیت حدود ده نفره به سمت دفتر مسئول ایستگاه رفتند. مسئول داشت از دفترش خارج می‌شد. او هم مردی متولد دهه شصت یا اواسط پنجاه بود. وقتی هجمه معترضین را دید، به جای عقب‌نشینی، تند شد که من فقط با یک نفر می‌توانم صحبت کنم وگرنه حرف نمی‌زنم. تنش بیشتر شد. اما پیرمرد معترض اصلی گفت با من صحبت کنید. مسئول درباره ساعت کاری شرکتهای نظافتی توضیح داد و اینکه بر اساس برآورد، این ساعت خلوت‌ترین ساعت ایستگاه است که می‌شود پله را خاموش کرد و نظافت کرد. پیرمرد حرفش این بود که اگر من دچار اختلال تنفس شدم و در همین پله‌ها فوت کردم، این توضیح شما به چه دردی می‌خورد. حتما باید یک نفر فوت کند تا مسئله برای شما ‌شهرداری جدی و بحرانی شود؟! پیشنهادی که به ذهن اغلب افراد در همان چند دقیقه رسیده بود این بود که با شرکت‌های نظافت توافق کنید که بین ساعت ۱۰ شب تا ۶ صبح که مترو تعطیل است کارشان را انجام دهند. اما مسئول بدون دلیل می‌گفت نمی‌شود و شرکتها قبول نمی‌کنند. قصد ادامه داستان که بی‌نتیجه ماند را ندارم. این یک روایت کوتاه و روزنوشت از یک مورد بسیار کوچک در امور مرتبط با حکمرانی بود. در طول یکسال گذشته از دولت، این امکان فراهم شد که سه وزارت‌خانه را با دقت بیشتری ببینم و بررسی کنم. روایت گره‌های حکمرانی در مقیاس‌های بزرگ و کلان مثلا در داخل یک وزارت‌خانه با زیرمجوعه‌های خود عجیب و مهم و شنیدنی است. وقتی به هئیت دولت و ساختار کلی دولت می‌رسیم اوضاع پیچیده‌تر می‌شود و کارهای که باید با توافق چند وزارتخانه انجام شود تقریباً نشدنی است و بعد وقتی به نسبت بین قوا می‌رسیم باز همین پیچیدگی ضریب بیشتری می‌گیرد. اوضاع بهم ریخته بین بیش از هشتاد دستگاه اجرایی کشور، واقعیت غیرقابل انکاری است. باید بپذیریم که دچار مجموعه از مسائل در حکمرانی هستیم که بعضاً ریشه تاریخی دارند و برخی از مشکلات چندین قرن در این کشور ریشه دوانده‌اند. اینکه کسی ادعا کند راه‌حل را می‌داند هم یک شوخی بی‌مزه بیشتر نیست. از سال ۱۳۰۰ تا الان که یک قرن می‌گذرد، افراد و جریان‌های مختلفی از داخل و خارج کشور سعی کردند حکمرانی در ایران را به دست بگیرند و اصلاح کنند اما همگی موفقیت‌ها و شکایت‌هایی داشته‌اند که به نظر می‌رسد همچنان شکست‌ها با اختلاف جلوتر هستند. از آقای آرتور میلسپو که از نیروهای درجه یک ایالات متحده برای اصلاح امور مالی اداری بود و دوبار در سال‌های ۱۳۰۱ و ۱۳۲۱ به ایران آمد و بعد با ناراحتی و اخراج رفت تا مشاورین موسسه هاروارد که در دهه‌های سی و چهل در ایران بودند و تصمیمات مهمی برای تغییر حکمرانی در ایران گرفتند و اختیارات زیادی داشتند اما در نهایت با اعلام شکست رفتندو ...همگی تلاش‌هایی است که لازم است باحزییات بررسی کنیم. بازم است روند برنامه‌‌ری در کشور از دهه سی تا الان را ببینیم. چرا این حجم تحصیلکرده ایرانی و غیرایرانی که در دانشگاه‌های خوب درس مدیریت و اقتصاد و ...خوانده بودند نتوانستند ما را به یک ساختار حکمرانی خوب برسانند؟ آیا راه‌حل این است؟ آیا با اصرار و تکرار بر مسری که قبل و بعد از انقلاب جواب نداده است، مشکل حل می‌شود؟ قطعاً تمام معترضین این روزها، ایده براندازی ندارند و حاضر نیستند اجماع ملی فعلی را بدون داشتن جایگزین مشخص تغییر دهند. به ویژه متولدین دهه‌های چهل و پنجاه و شصت نگاه متفاوتی از دهه هفتادی‌ها و هشتادی‌ها نسبت به آینده ایران دارند و از ترکیب عقل و خشم آنها در کنار شور و انگیزه و هیجان جوان‌ترها به عنوان نیروی موثر برای ایجاد تغییرات در حکمرانی بهره برد. جمهوری اسلامی، سی‌امین حکومت پس از ورود مادها به فلات ایران است و جزء معدود حکومت‌هایی است که چند ویژگی را با هم دارد. ویژگی‌هایی مثل اینکه به طایفه و خاندان خاصی مثل اغلب حکومت های پیشین متصل نیست و به صورت موروثی منتقل نمی‌شود. تمامیت ارضی کشور در حد قابل قبولی تامین است و اقوام فعلأ زیست ملی را پذیرفته‌اند و حکومت دارای تمرکز سیاسی است. استقلال در رای و نظر حکومت نسبت به قدر

محسن دنیوی: تهای شرق و غرب همچنان برقرار است و علاقه‌مندان به هر دو سو، هنوز نتوانسته‌اند استقلال کشور را مخدوش کنند و  همین موارد آنقدر قابل توجه است که می‌تواند افراد دلسوز را قانع کند که اصلاح وضعیت و ایجاد اجماع ملی در زمانه جمهوری اسلامی ایران، کم‌هزینه‌ترین و ممکن‌ترین و شاید تنها راه پیش‌روی ایرانیان نسبتاً مسلمانانِ نسبتاً مدرن باشد... محسن دنیوی

📚چی کتاب 🔸سلسله کارگاه‌های مجازی بررسی شعار "زن، زندگی، آزادی" جلسه چهارم: حسین مهدی‌زاده 🗓دوشنبه ۹ آبان ۱۴۰۱ ساعت ۱۸ #کارگاه #صوت #آزادی 📖 چی کتاب اومده ایتا؛ متفاوت‌ترین رسانه‌ی کتاب را اینجا دنبال کنید 🌐👇👇👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/2958164103C8879a37e42

ای بی‌قرار، ای غم سرشار، ای وطن ای زخم‌خورده از در و دیوار، ای وطن چادرنمازِ خونیِ گلدار، ای وطن شمشیرِ در نیام گرفتار، ای وطن تاریخِ موبمو شده تکرار، ای وطن این شعر نیست، این غم آتش گرفته‌ای است این اشک نیست، زمزم آتش‌گرفته‌ای است این شکوه نیست، پرچم آتش‌گرفته‌ای است این خیمه‌ی محرّم آتش گرفته‌ای است آتش تو را مباد سزاوار، ای وطن ابلیس را تصوّر ادریس کرده‌اند این است خدمتی که به ابلیس کرده‌اند از آن زمان که حیله و تَلبیس کرده‌اند شلوارهای بیشتری خیس کرده‌اند! ای دشمنت زبون و زیانکار، ای وطن در عین سرو بودنِ خود، سایه‌افکن است در اوج سربلندی و عزّت، فروتن است کاری که در رشادت مردان میهن است، چیزی شبیه حضرت عباس بودن است برخیز پا به پای علمدار، ای وطن گاهی اگر به دشت، نسیم ملایمیم مانند کوه در شب طوفان مقاومیم تا زنده‌ایم، ریشه‌کَنِ ظلم و ظالمیم یک انتقام سخت، بدهکار قاسمیم ای داغدارِ قافله‌سالار، ای وطن معشوق را شکفته و خندان که دیده است خندان میان خیل سواران که دیده است از سمت جاده‌های خراسان که دیده است اینقدر کوچه‌های چراغان که دیده است چشم‌انتظارِ لحظه‌ی دیدار، ای وطن شاعر: مهدی جهاندار

🎙 بشنوید | صوت کامل بیانات رهبر انقلاب در دیدار دانش‌آموزان 📥 Khl.ink/f/51250

🎙آیت‌الله میرباقری: نُخبگیْ فقط نخبگیِ ذهنی و نخبگیِ فکری نیست؛ کسی که تعلقی دارد که آمادهٔ شهادت است، نُخبه است. نُخبگیْ به میزان فداکاری برای دین است. در تعریف نُخبگی، ظرفیتِ روحیْ کمتر از ظرفیتِ ذهنی نیست. نُخبگی، نُخبگیِ در تعلُّق است. نُخبه کسی است که علائقش علائقِ ممتاز است و تعلقُّ بالای روحی به اسلام دارد. 📱به #ندای_تهذیب بپیوندید: @nedaye_tahzib