#پاسخ_اجمالی
✅ضمن تقدیر و تشکر فراوان بابت توجهی که به مسائل مطروحه دارید، در خصوص این سوال باید عرض کنیم:
🔹بحث اصلاح و تعدیل #مزاج و امکان کاهش اثرات بسیاری از صفات و ویژگی های شخصیتی با اصلاح #تغذیه و برخی مراقبتها و #پرهیزها، اصلا قابل انکار نیست. استاد محترم هم در تمامی مباحث کودک به آنها اشاره و تاکید دارند. در جلسات بعدی مباحث هم حتما شاهد خواهید بود که ایشان در بسیاری از #اختلالات و مسائل مربوط به کودک، راه درست و اولیه را بررسی و اصلاح تغذیه و سبک زندگی می دانند.
🔸در این مواردی هم که شما فرمودید، فرض بر این است که #بعد از تلاشهای والدین و اصلاح تغذیه و ... به هر حال کودک به صورت ارثی و ژنتیکی ویزگی هایی را واجد خواهد بود. منظور استاد این بود که والدین باید به جای #تلاش برای از بین بردن این ویژگی های شخصیتی، تلاش کنند که به فرزندشان بیاموزند که با وجود این سجیه یا وضعیت فیزیکی یا عاطفی، چگونه می تواند #بهترین_تعامل را با خود و دیگران داشته باشد.
🔹به عنوان مثال؛ کودکی که #درون_گراست ، والدین باید تلاش کنند با کاستن مواد مغذّی #سوادا_زا (مثلا) از شدت انزوا و درون گرایی کودک بکاهند. ولی در نهایت باید هم خودشان با اینکه کودکشان درون گراست کنار بیایند و هم به او #بیاموزند که چگونه باید با این روحیه، در جامعه حضور داشته باشد و بتواند به درستی ایفای نقش کند.
باتشکر🙏
🔺سخن سدید
@sokhanesadid
#پاسخ_اجمالی
ضمن عرض سلام و احترام به نظر حضرتعالی. لازم است در خصوص فرمایش شما چند نکته را تقدیم کنیم:
1️⃣از هیچ جای کلام استاد این برداشت نمی شود که اگر فرزندان ائمه بد بشوند، به خاطر امتحان است و اگر فرزندان بقیه بد بشوند، به دلیل کم کاری در تربیت! بلکه استاد فرمودند هرچند ممکن است با تمام تلاشی که صورت می گیرد، افراد خوبی باشند که فرزندانشان خوب نشوند، هرچند می دانیم که آنها در تربیت فرزندانشان کم نگذاشتند، مثل فرزندان برخی از انبیا و ائمه (علیهم السلام) که چون می دانیم در تربیت کم نگذاشتند و در عین حال برخی از فرزندانشان خوب نشدند، پس روشن است که دلیلی خارج از تربیت دارد، که همان امتحان الهی است.
روشن است که این امتحان ممکن است برای سایر افراد هم اتفاق بیفتند و تنها مختص به ائمه و انبیاء الهی نیست.
2️⃣ طبق اعتقادات شیعه، انبیاء الهی و ائمه هدی (علیهم السلام) در قول و فعل و تقریر معصوم بوده اند و هیچ خطاء و اشتباهی ولو سهوی نداشته اند که این امر در جای خود در کتابهای کلامی با ادله عقلی و نقلی به اثبات رسیده است. (به عنوان نمونه یکی از بهترین کتابها در این زمینه کتاب «شناخت و عصمت امام» نوشته آیت الله جعفر سبحانی، انتشارات مرکز پژوهشهای اسلامی است) استاد هم به همین دلیل مثال از ائمه و انبیا الهی زدند که مطمئن هستیم در امر تربیت کم کاری نکرده اند. چون عقلا محال است. (به هر حال اثبات عصمت ائمه (ع) موضوعی تربیتی نیست و باید ادله بیشتر را در علم کلام بررسی بفرمایید)
3️⃣ نکات دیگری هم که در خصوص تفاوت بچه ها و عشق به آزمایشگری و تجریه فرمودید، درست هستند ولی ظاهرا ارتباطی با مباحث مطرح شده توسط استاد در صوت جلسه دوم ندارند.
🙏باتشکر از حس توجه شما
🔺سخن سدید
@sokhanesadid