#همنشین_خدا جلسه 13 بسم الله الرحمن الرحیم سلام به شما معلّم عزیز. شما بنده ی خوب خدا. همانطور که می‌دانید ما سه جا در نمازمان از بندگی خدا حرف می‌زنیم. در سوره حمد « إِيَّاكَ نَعْبُد » ما فقط بنده تو هستیم. در تشهد نماز « أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُه‏ » ؛ شهادت می‌دهیم که پیامبر عبد و بنده خدا بود. در آخرِ نماز هم سلام می‌دهیم به بندگان نیکوکار خدا. «السَّلَامُ عَلَيْنَا وَ عَلَى عِبَادِ اللَّهِ الصَّالِحِين‏ ». یکی از فایده‌های نماز این است که روزانه بارها و بارها به ما یادآوری می‌کند که سعی کن بنده ی خدا باشی. یک سوال: واژه عبد (یعنی بنده) دقیقاً به چه معناست؟ نشانه‌هایش چیست؟ امام صادق علیه السلام به عُنوانِ بصری فرمود: بنده خدا سه تا ویژگی مهم دارد: ۱- اعتقاد دارد تمام دارایی‌اش ـ یعنی جان و مالش ـ برای خداست. خودش را مالک آنها نمی‌داند ، به همین خاطر به خاطر دارایی‌هایش هیچگاه بین مردم فخر فروشی نمی‌کند. همین جور که رئیس بانک از ثروت زیادی که در گاو صندوقش داره فخرفروشی نمی کن ـ چون خودش را مالک نمی‌داند ـ بنده خدا هم به خاطر صورتِ زیبایی که خدا به او داده، و ثروت زیادی که خدا به او داده هیچگاه فخر فروشی نمی‌کند ، چون خودش را مالکِ اصلی نمی‌داند. و از آن مال و از آن جان در راهی که خدا گفته خرج می‌کند چون خودش را مالک نمی‌داند. خدا می‌گوید: صدقه دهید! خمس دهید ! می گوید: چشم! خدا می‌گوید: چشمت را به این منظره نینداز! با گوش‌هایت به این موسیقی گوش نده! با پایت به این مجلس گناه نرو! چون خودش را مالک بدن خودش هم نمی‌داند به راحتی می‌گوید: چشم! ۲- اعتقاد دارد برنامه‌ریز اصلی زندگی‌اش خداست به همین دلیل اگر تقدیرِ خدا، قضا و قدر خدا ، برنامه زندگی ایشان را به هم ریخت ایشان خودش به هم نمی‌ریزد؛ اعصابش خرد نمی‌شود. مثلاً مصیبتی در زندگی اش آمد که برنامه زندگی‌اش را دچار تلاطم کرد، ماشینش بدون اینکه مقصّر باشد آتش گرفت، خانه‌اش خراب شد، همسر یا فرزند یا نزدیک‌ترین افرادش ـ که برنامه‌ریزی داشت مثلاً ۴۰ سال یا ۵۰ سال با او زندگی کند ولی زودتر از دنیا رفت ـ به مصیبتی در مالش یا جانش مبتلا شد، این‌ها را به آسانی صبر و تحمل می‌کند ! چرا ؟؟ چون مدبّر اصلی را او می‌داند. ۳- اعتقاد دارد برای تکِ تکِ لحظاتش و برای تک تک کارهایش باید در نزدِ خدا که مالکِ اوست پاسخگو باشد؛ به همینِ خاطر تمام همت و تمام وقتش را می‌گذارد در انجام دادن وظایفش ـ یعنی واجبات ـ و ترک کردن آنچه خدا نمی‌پسندد ـ یعنی حرام‌ها! ـ به همین دلیل در وقتش بسیار بخیل است و به راحتی وقتِ گرانبهایش را هدر نمی‌دهد. سعی کنیم « إِيَّاكَ نَعْبُد » را با توجه بیشتری در نماز بگوییم. همیشه بنده خوبی برای خدا باشیم.

#همنشین_خدا جلسه 14 بسم الله الرحمن الرحیم سلام به شما معلمِ عزیز میخوام یه مثال فرضی با هم بزنیم برای اینکه یه حدیثِ امیرالمؤمنین رو بهتر درک کنیم. فرض میکنیم رو باجه ی بانک شمش های یک کیلویی طلا گذاشتند و آموزش و پرورش به ما میگه که شصت و سه ثانیه وقت داری هر چی شمش طلا برداشتی مخارج یک سالت باشه! خوشحال می شیم می گیم خیلی خوبه. اگر بگه مخارج ده سال آینده ات باشه می گیم بد نیست! اما اگر بگه حقوقِ تا آخرِ عمرت ـ صد سال آینده ات ـ همین شصت و سه ثانیه طلا جمع کردن باشه اعتراض می کنیم مخارج ما خیلی بیشتر از این است. آقا امیرالمومنین از نوجوانی تا شصت و سه سالگی یک بار هم نماز شبشون ترک نشد حتی در شب سخت و سردِ جنگ صفین یعنی شب لیلة الهریر. طبق آیه ی ۲۰ سوره ی مبارکه مزّمل بعضی شب ها یک دوم بعضی شب ها یک سوم بعضی شب ها دو سوم شب رو به نماز و عبادت می ایستادند. حضرت پانصد تا نخل خرما داشتند عادت شون این بود کنارِ هر نخل خرمایی دو رکعت نماز می خواندند. در آخر عمرشان که حاکمِ مسلمین هم بودن و مشغله شون زیاد بود در شبانه‌روز هزار رکعت نماز می خواندند. فرمودند : حتی یک بار نشد در بین الطلوعین بخوابم. بعد از نماز صبح تا طلوع آفتاب یا ذکر یا استغفار یا قرآن داشتم. در نماز مستحبی گاهی اوقات آنقدر در رکوع می ماندند که « يَرْكَعُ فَيَسِيلُ‏ عَرَقُهُ‏ » عرق از صورت مبارکشون رو زمین می چکید ، نمره ی حضور قلبشون درتمام نمازهای طول عمرشون بیست بود نه نوزده و نود و نه صدم. هنگام راه رفتن ، آبیاری کشاورزی ، لبانشون یا به ذکرِ خدا یا به قرآن مشغول بود. با این حال در محراب عبادت حضرت ایستاد و های های اشک ریخت و با صدای حزین فرمودند : « آهِ‏ مِنْ‏ قِلَّةِ الزَّادِ وَ طُولِ الطَّرِيقِ وَ بُعْدِ السَّفَرِ وَ عَظِيمِ الْمَوْرِدِ » آه از كمی توشه و درازى راه آخرت و دورى سفر و عظمت جايى كه وارد مى شويم! با شست و سه سال شمشِ طلایِ عبادت جمع کردن آخرتِ بی نهایت خودم رو چگونه اداره کنم؟ اینها رو برای این نگفتم که من و شما نماز و عبادتمون مثل امیرالمومنین بشود. نه خدا چنین عبادتی رو از ما خواسته و نه ما می توانیم چنین عبادتی انجام بدهیم. منظورم دو تا نکته بود : ۱_به چهار تا صدقه دادن و دو تا نمازِ مستحبی، یه مقدار مسجد رفتن برای نماز اول وقت و... یه موقع نکنه غرور ما رو بگیرد اینها عبادتی نیست در مقابل عبادت امیرالمومنین. ۲_اگر نمی توانیم به قلّه ی عبادت امیرالمومنین برسیم ، حداقل بی تفاوت نباشیم. کیفیّت و کمیّت نمازمان رو سعی و تلاش کنیم بهتر بشه ، یعنی اگر فرصتی داریم در طول شبانه روز یه برنامه بریزیم برای نماز مستحبی و برای ذکر و دعا. ان شاءالله جزء شیعیان و دوستداران امیرالمؤمنین محشور بشویم.

#همنشین_خدا جلسه 15 بسم الله الرحمن الرحیم یکی از ویژگی‌های بندگان خوب خدا این است که علاوه بر واجبات به مستحبّات هم اهمیت می‌دهند. دوتا از مستحباتِ سجده که نسبت به آن بی‌توجهی می‌شود را با هم مرور می‌کنیم: ۱- امام جماعت مسجدی بودم. بعد از نماز جوانی آمد، گفت: چرا مُهر امام جماعت ها بزرگ است و مُهر نمازگراران دیگر کوچک؟! اگر در اینترنت عکس نماز علما را جستجو کنیم مثل آیت الله بهجت و امام خمینی رحمة الله علیهما می‌بینید که مُهرهایشان بزرگ است! به او گفتم: چون مستحب است تمام پیشانی را بر خاک یا چیزی که سجده بر آن صحیح است بگذاریم. پیشنهاد من به شما این است که در سجاده ی نمازِ خانه‌تان مُهرِ بزرگ بگذارید. اگر خواستید برای نمازخانه مدرسه یا مسجدی مُهر تهیه کنید، سعی کنید مُهر بزرگ انتخاب کنید. اگر خیلی هم بزرگ نیست حداقل از مُهرهای کوچک یک مقداری بزرگتر باشد تا این مستحب را هم غیر مستقیم به آنها آموزش داده باشیم. ۲- پیامبر عزیزمان فرمودند: « لا صَلاةَ لِمَن لا يُصيبُ أنفُهُ مِنَ الأَرضِ ما يُصيبُ الجَبين‏» کسی که در نماز بینی‌اش را بر خاک یا چیزی که سجده بر آن صحیح است نگذارد، نمازش صحیح است، ولی به عنوان نماز کامل در درگاه خدا پذیرفته نمی‌شود! نمازش یک نقص جزئی دارد! علما و مراجع را اگر دیده باشید می‌بینید به این مستحب اهمیت زیادی می‌دهند. مثلاً امام خمینی رحمت الله در نوفل لوشاتو امام جماعت بود؛ جمعیت زیادی پشت سر ایشان نماز می‌خواندند. مُهرها کم بود! ایشان به علت اینکه مُهر زیاد نبود، مُهر اول را برداشت و جای مُهر دوم از برگ درخت استفاده کردند ، که این مستحب را ترک نکرده باشند! یادمان باشد! گذاشتن بینی بر خاک سنت پیامبر است. سعی کنیم این سنت را ترک نکنیم.

#همنشین_خدا جلسه 16 بسم الله الرحمن الرحیم یک سوال از تون می پرسم؟ اگر آموزش و پرورش اعلام کند هر معلّمی عطر زده وارد کلاس شود حقوقش هفتاد برابر می‌شود آیا آن معلم عطر می‌زند؟ آیا می‌شود روزی فراموش کند عطر بزند ؟ فکر می‌کنید چند درصد از معلمان عطر می‌زنند؟ به نظر بنده صد در صد! چرا؟ چون به دو چیز را مطمئن هست. ۱- هفتاد برابر بودن حقوق را درک می‌کند که چقدر زیاد می‌شود! ۲- به آموزش و پرورش اعتماد دارد. جایی این سخنرانی را انجام دادم یکی از معلمان فرمود هر روز با عطر وضو بگیرم و وارد کلاس بشویم می ارزد. امام صادق علیه السلام فرمودند: خداوند قول داد « صَلَاةُ مُتَطَيِّبٍ» یک نماز با عطر را خدا هفتاد برابر یک نمازی که قبلش عطر نزده باشی پاداش بیشتری به شما می دهد! چرا بعضی از ما کوتاهی می‌کنیم؟! آیا تفاوت هفتاد برابری را درک نمی‌کنیم؟! یا به وعده خدا اطمینان نداریم؟! « إِنَّ اللَّهَ لا يُخْلِفُ الْميعاد » خداوند خلاف وعده‌اش عمل نمی‌کند. اسلام با احکامِ نماز دوست داشته ما خوشبو باشیم حداقل روزانه پنج بار عطر بزنیم. امام خمینی قبل از نماز صبح، ظهر، عصر، مغرب و عشا عطر می‌زد. حتی موقعی که در نجف بودند ۱۵ تا ۲۰ تا پله باید می‌رفتند بالای پشت بام آنجا نمازشان را می‌خواندند همراه با خودشان شیشه عطرشان را می‌بردند تا قبل از نماز عطر زده باشند. حضرت زهرای مرضیه سلام الله علیها در ساعات آخر عمر شریفشان بسیار بدنشان رنجور و ضعیف شده بود و بسیار درد می‌کشیدند و نمی‌توانستند به راحتی حرکت کنند، به اسما فرمودند: « هَاتِي طِيبِيَ الَّذِي أَتَطَيَّبُ بِهِ » به تطیب به آن عطری را که قبل از نماز با آن خودم را خوشبو می‌کنم بیاور می‌خواهم عطر بزنم و برای نماز خودم را آماده کنم حالا می‌خواهم سه تا نکته خدمتتان عرض کنم: ۱- عطری که استفاده می‌کنیم سعی کنیم ملایم باشد، تند نباشد. چون بعضی‌ها نسبت به این عطرها آلرژی یا حساسیت دارند و اذیت می‌شوند. مؤمنین را اذیت نکنیم! ۲- خانم‌ها در خانه عطر استفاده کنند و بیرون از خانه جایی که نامحرم با آنها در ارتباط است بویِ خوش به مشام آنها می‌رسد، فرمودند این کار را نکنند. ۳- امام صادق علیه السلام به محلِ سجده خود عطر می‌زدند. یعنی اسلام دوست دارد بوی خوش کنار نماز باشد. یعنی یک حس خوشایندی ما از نمازمان داشته باشیم! وقتی به سجده می‌رویم دوست داشته باشیم سجده‌هایمان طولانی‌تر باشد. حالا در نمازخانه‌های مدارس چه اتفاقی می‌افتد؟ وقتی سر را به سجده می‌گذاریم بوی بدِ جوراب دانش آموزان را اذیت می‌کند! پیشنهاد ما این است که به دانش آموزان بگوییم قبل از ورود به نمازخانه پاهایشان را بشویند و جوراب‌هایشان را داخل جیبشان قرار بدهند. اگر بتوانیم عطر یا حداقل گلابی به سر و صورت آنها بپاشیم ،آن حس خوشایند نماز را توانستیم در آنها ایجاد کنیم. پاداش هفتاد برابری استفاده از عطر در نماز را دست کم نگیریم!

وقتی امیرالمومنین در رکوع به فقیر انگشتر داد حضور قلب داشت یا نداشت؟ اگر نداشت نمازش ناقص بود

#همنشین_خدا جلسه 17 بسم الله الرحمن الرحیم همه ما می‌دانیم که ما مسلمان‌ها در شبانه روز حداقل ده بار می‌گوییم خدایا ما بنده توییم « إِيَّاكَ نَعْبُد » فقط بنده تویم. امیرالمؤمنین علیه السلام مناجات می‌کرند ، اشک می‌ریختند ، می‌فرمودند : « مَوْلَايَ يَا مَوْلَايَ أَنْتَ الْمَوْلَى وَ أَنَا الْعَبْدُ » من بنده‌ام تو اربابی. اصلاً خدا نماز را قرار داد ، یکی از فایده‌هایش این است که ما به خودمان و به دیگران اعلام کنیم که بنده خدا هستیم. حالا به این سؤال پاسخ بدهیم؟ وقتی وارد نماز می‌شویم چقدر این حس به ما دست می‌دهد که یک سرباز صفری هستیم که در مقابل فرمانده کلِ نیروهای عالم ایستاده ایم؟ بسیاری از مستحبّات و مکروهات کارشان این است به ما یادآوری کنند که تو در ظاهر عبد خدایی . به ما تلقین کنند در باطن سعی کن عبدِ خدا باشی . چند مورد از این مستحبات و مکروهات را با هم دوره می‌کنیم : فرمودند : انگشتانت را نشکن ، با انگشتانت بازی نکن ! وقتی در نماز ایستادی دستت را رها نکن ، مشت نکن ، دستت را آرام و بدونِ حرکت قرار بده ! مثل یک سربازی که در مقابل فرمانده‌اش دستش را رها نمی‌کند. به ما فرمودند : با سر و ریشت بازی نکن ! اصلاً با هیچ چیزی بازی نکن ! با انگشتر ، با دسته کلید ، با موبایل و... بعضی‌ها وقتی موبایلشان زنگ می‌خورد وسط نماز برمی‌دارند جلوی دهان قرار می‌دهند می‌گویند : «مالک یوم الدین ، ایاک نعبد و... » یعنی به او اعلام می کنند من دارم نماز می‌خوانم ! این هم بی‌ادبی است ! به پاسِ حرمتِ حیّ خطاپوش ؛ قبل از نماز ، موبایلت رو بکن خاموش ! چون هیچ سربازی در مقابل فرمانده اش جرأت نمی‌کند موبایلش را از جیبش در بیاورد. فرمودند : « ولا تَتَجَّشَا» آروغ نزن ! این بی‌ادبی است ! فرمودند : اگر نتوانستید جلوی خمیازه‌ات را بگیری دستت را جلوی دهانت قرار بده تا ادب در مقابل پروردگار را حفظ کرده باشی. یکی از مکروهات این است که انسان با پیراهنی که دکمه‌های آن باز است نماز بخواند. قشنگ و مودبانه در مقابل خدا بایستیم. سعی کنیم آداب نماز را با دقت بیشتری انجام بدهیم. نماز مؤدبانه به درگاه خدا به جا بیاوریم.

#همنشین_خدا جلسه 18 بسم الله الرحمن الرحیم دعا می کنم فکر و دل مون از هر آلودگی پاکِ پاک باشد و تمیزِ تمیز باشه. یکی از آداب نماز این است که با تمیزترین لباسمان نماز بخوانیم و نماز خواندن با لباسِ کثیف کراهت دارد. چرا اینقدر سفارش شده لباس‌های تمیزمان را موقع نماز خواندن بپوشیم؟ ۱ - امام سجاد علیه السلام فرمودند : نمازگزار در پیشگاه خدا ایستاده ، در محضر خداست ، به مهمانیِ خدا وارد شده است ! بعضی از آدم‌ها یک مهمانیِ خاص یا یک عروسی دعوت می‌شوند تمیزترین لباس‌هایشان را می‌پوشند ، لباس‌های قَشنگِ شان را می‌پوشند. ولی موقعی که می‌خواهند به مهمانی خدا بروند و نماز بخوانند لباس‌های جَفنگِ شان را می‌پوشند ! خیلی برایشان مهم نیست که لباس تمیز باشد یا نباشد. اما ما می بینیم که حضرت زهراء سلام الله علیها بهترین و تمیزترین لباس شان را مخصوص نماز قرار دادند. در ساعات آخر عمرشان که خیلی درد داشتند و توانِ حرکتی نداشتند به اسما فرمودند : آن لباس مخصوص نمازم را بیاور می خواهم نماز بخوانم. پس معلوم می‌شود توجه داشتند که بهترین و تمیزترین لباسشان برای نماز باشد ! پس نماز ، شرکت در مهم‌ترین مهمانی ِعالم است و انسان ها در مهمانی‌های مهمّ تمیزترین لباسشان را می‌پوشند. ۲ - قرآن می‌فرماید : «یُسَبِّحُ لِلّهِ ما فِی السَّماواتِ و ما فِی الاَرض» ؛ تمام آنچه در آسمان‌ها و زمین است تسبیح خدا را به جا می‌آورند. امیرالمؤمنین علیه السلام فرمودند : لباسِ نمازگزار تا وقتی او در نمازش باشد همراه با او تسبیح خدا را به جا می‌آورد. پیامبر عزیزمان صلی الله علیه و آله فرمودند : «وقتی لباس چرک می‌شود ، دیگر تسبیح خداوند را نمی‌گوید» . ما لباسِ تمیز می‌پوشیم تا این لباسمان هم همراه با ما تسبیح خدا را به جا بیاورد و از لحاظِ روحی و از لحاظِ معنوی این خیلی مهم است و در ما هم تأثیرگذار است. علماء نسبت به این مستحب خیلی حساس بودند. دکترِ مخصوص امام می‌گوید : ایشان را در بیمارستان عمل کردیم بعد از عمل لباسشان یک مقداری کثیف شده بود ، فرمودند : لباس تمیز سفیدی بیاورید می خواهم نماز بخوانم. با اینکه ابزار مختلف پزشکی به بدنشان وصل بود ، با همه سختی‌ها لباسشان را عوض کردند و با لباس تمیز « اللَّهُ‏ أَكْبَر » نمازشان را گفتند. من و شما هم دقت کنیم لباس‌های تمیزمان را برای نماز بگذاریم. مثلاً مردها یک پیراهن سفید تمیز مخصوص نماز داشته باشند خیلی از خانم‌ها چادر زیبایی مخصوص نمازشان قرار داده‌اند. موفق باشید.

#همنشین_خدا جلسه 19 بسم الله الرحمن الرحیم از خدا می خواهم بهترین پاداش ها را برای زحمتی که برای تعلیم تربیت دانش آموزان می کشید به شما عطا کند. می خواهم برای بهتر فهمیدن یک حدیث از پیامبر صلی الله علیه و آله یک مثال بزنم : احمد و محمد هر دو معلم هستند یک درس را در یک زنگ تدریس می‌کنند. آموزش و پرورش به احمد در مقابل تدریسش یک کیلو طلا می‌دهد، او خیلی خوشحال می‌شود. وقتی می‌بیند آموزش و پرورش به محمد به اندازه کوه دماوند طلا داده است ، بهت زده نگاه می‌کند ! این همه تفاوت پاداش برای یک کارِ مساوی؟ ! ! پیامبر عزیزمان صلی الله علیه و آله فرمودند : دو نفر از امت من نماز می‌خوانند و رکوع و سجده آنها مثل هم هست یعنی ظاهر نمازشان مثل هم است ، تفاوت پاداش این‌ها مانند تفاوتِ زمین با آسمان می‌ماند ! چه چیزی باعث می‌شود این قدر تفاوتِ در پاداشِ عملی که به ظاهر مثل هم است صورت بگیرد؟ دو علتش را بیان می کنم : ۱ - احمد نماز فرادا می‌خواند ، محمد در نماز جماعتی شرکت می‌کند که تعداد نفراتش بیشتر از ده نفرند. جبرئیل به پیامبر عزیزمان صلی الله علیه و آله عرض کردند : «چنین نماز جماعتی آن قدر ثواب دارد که اگر تمام دریاها را مرکب کنند تمام درخت‌ها را قلم ، جن و انس و فرشتگان هم نویسنده بشوند ؛ پاداشِ یک رکعتش را هم نمی‌توانند بنویسند ! » از امام صادق علیه السلام پرسیدند : مسجدِ محل ما نماز جماعتش مختصر است ـ مثلاً فقط واجبات را می‌خوانند ـ ولی من توی خانه که نماز می‌خوانم نماز مفصل است مثلاً بعد از حمد یک سوره بلند می‌خوانم ، قنوتم بسیار طولانی است ، ـ مثلاً دعای کمیل را در قنوتم می‌خوانم ! ـ ذکر رکوع و سجده را هفت بار می گویم. حالا به نظر شما کدام نماز را انتخاب کنم بهتر است؟ حضرت فرمودند : در نماز جماعت مسجدتان شرکت کنید. این مختصری است که از مفصّلِ تو پاداشش بیشتر است. ۲ - احمد در صفِ دوم نماز جماعت می‌ایستد و محمد در صف اول. پیامبر عزیزمان فرمودند : فضیلت صف اول بر صف دوم نماز جماعت مانند برتریِ من است بر امتم. خُب مشخص است که پیامبر عزیزمان مثل کوه دماوند است که پر از طلا باشد ، همه امّت با همدیگر به اندازه یک کیلو طلا نمی‌شویم ! حضرت فرمودند : اگر مردم پاداشِ صفِ اول نماز جماعت را می‌دانستند همه هجوم می‌آوردند ؛ چون مؤمنین با هم دعوا نمی‌کنند و حاضر هم نبودند از این پاداش بگذرند کار را به قرعه کشی واگذار می‌کردند. پیشنهاد می‌کنم روایات نماز را مطالعه کنیم و آن کارهایی که پاداش نماز را بالاتر می‌برد یاد بگیریم و انجام دهیم.

#همنشین_خدا جلسه 20 بسم الله الرحمن الرحیم می‌خواهیم یک مثال فرضی با هم بزنیم تا یک بیان نورانی از پیامبرعزیزمان را بهتر بفهمیم : رضا و مرتضی هر دو در خطِ حمله یک تیم نود دقیقه تلاش می‌کنند ، نود دقیقه می‌دوند. بعد از مسابقه مربی به رضا هزار کیلو مس می‌دهد خیلی خوشحال می‌شود ! خیلی ارزشمند است. وقتی می‌بیند به مرتضی هزار کیلو طلا داده است ، بهت زده نگاه می‌کند و می‌گوید : ما کارمان مساوی بوده چرا پاداش مان متفاوت است؟ پیامبر عزیزمان صلی الله علیه و آله فرمودند : دو نفر در امت من نماز می‌خوانند و رکوع و سجده آنها مثل هم هست یعنی ظاهر نمازشان مثل هم است اما تفاوت پاداشی که این‌ها دریافت می‌کنند مثل تفاوت زمین با آسمان‌ها می‌ماند ، آن قدر پاداش شان متفاوت است. سه چیز که باعث می‌شود پاداش نماز تفاوت پیدا کند را با هم مرور می کنیم : ۱ - رضا نماز می‌خواند ، آخر وقت ! مرتضی نماز می‌خواند دقیقاً مثل نمازِ رضا ، ولی اوّل وقت ! امام صادق علیه السلام فرمودند : فضیلت نماز اول وقت بر آخر وقت ، مانند برتری آخرتِ نامحدود است بر دنیای محدود و زودگذر. اگر انگیزه ی من و شما نسبت به نمازِ اوّل وقت کم است در اینترنت جستجو کنیم «روایات نماز اول وقت ! » مطالعه ی این روایات می‌تواند انگیزه ما را بالا ببرد. ۲ - رضا نماز می‌خواند در غیرِ ماه رمضان و مرتضی نماز می‌خواند در ماهِ رمضان. در ماه رمضان هر یک آیه از حمد و سوره اش را خدا برایش یک ختم قرآن حساب می‌کند. در شب قدر اگر کسی مثلاً از سر شب تا صبح نماز بخواند برتر است از سی هزار شبانه روز که نماز بخواند و در این سی هزار شبانه روز ، شب قدری وجود نداشته باشد. پس زمان‌ها می‌توانند ارزشِ یک کار را بالا یا پایین بیاورند. ۳ - رضا در نمازش یادِ خدا نیست اما نماز مرتضی سرشار از حضور قلب است ، سرشار از یاد خداست. حضور قلب یک اکسیر است که به هزار کیلو مس بزنی هزار کیلو طلا به تو می‌دهد. امام صادق علیه السلام فرمودند : خداوند به کسی که در نماز دلش غافل از یاد او باشد ، چیزی عطا نمی‌کند. با توجه به روایاتِ دیگری که می‌فرمایند : عبادت هیچ گاه بدون پاداش نخواهد شد منظور روایتِ امام صادق علیه السلام این است که پاداشِ چندانی گیر او نمی‌آید. پس باید سعی کنیم عیار حضور قلبمان را در نماز بالا ببریم تا به آن پاداش بسیار بسیار زیادش برسیم. نمازهایتان سرشار از یاد خدا.

#همنشین_خدا جلسه 21 بسم الله الرحمن الرحیم دعا می کنم همیشه تو کلاس بندگی شاگرد اول باشیم. دیدید وقتی سربازها رژه می‌روند یا می‌ایستند برای سان دیدن ، حرکت سر ، دست و پاهایشان همه مثل هم است در برابر فرماندهشان. من وقتی وارد یک مسجدی شدم دیدم که مثلاً صد نفر حاضرِ در مسجد هر کس به شیوه‌ مختلف « تَکبیرةُ الإحرام » می‌گوید ، ناراحت شدم ! گفتم : شاید من مبلغِ خوب آدابِ نماز را توضیح نداده‌ام. رعایت آداب نماز ، یعنی رعایت ادب در مقابل پروردگار. حالا می خواهم آداب تَکبیرةُ الإحرام را با همدیگر دوره کنیم با یادآوری دو نکته. اول : این آداب مستحب است واجب نیست. دوم : اینکه تفاوتی بین زن و مرد در رعایت ادب تَکبیرةُ الإحرام نیست هر دو مثل هم است. دستانمان را کنارِ ران قرار نمی‌دهیم ، رها هم نمی‌کنیم و روی رانمان می‌گذاریم. وقتی دست‌ها را می‌خواستیم بالا بیاوریم کفِ دستانمان را مچاله نمی‌کنیم ، صاف باشد. کفِ دستمان رو به قبله باشد ، رو به صورتمان نباشد.. انگشتانِ دستمان همه به هم چسبیده باشد. فقط دو جایِ نماز انگشتان جدا می‌شود ، در قنوت که انگشت شصت جدا می‌شود و در رکوع که همه انگشت‌ها از هم جدا می‌شود ، روی زانوها قرار می‌گیرد. ولی در جاهای دیگر نماز مستحب است همه انگشتان چسبیده باشد. هنگام گفتن تَکبیرةُ الإحرام به محلِ سجده‌مان نگاه کنیم. پیامبر عزیزمان وقتی « اللَّهُ‏ أَكْبَر » می‌گفتند ، در روایات آمده است که دستشان را تا نرمه گوششان بالا می‌آوردند. پس مستحب است تا نزدیک گوش ـ برابر گوش ـ دستمان را بالا بیاوریم. حرفِ الف « اللَّهُ‏ أَكْبَر » را موقعی می‌گوییم که دستان روی ران است و حرف راء « اللَّهُ‏ أَكْبَر » را موقعی می‌گوییم که دستان به کنار گوش رسیده باشد. در مسیر برگشت دست ها به سوی پایین چیزی نمی‌گوییم. برخی از افراد می گویند : ما شنیدیم موقعی که در نماز هستیم ذکرها را نباید در حال حرکت بگوییم ! این حرف درست است ولی دو استثنا دارد : ۱ - ذکر « تَکبیرةُ الإحرام » ۲ - ذکر «بِحَوْلِ اللَّهِ وَ قُوَّتِهِ أَقُومُ وَ أَقْعُد ». ان شاءالله آداب نماز را خوب یاد بگیریم و به دانش آموزان مان هم ادب در مقابل پروردگار را یاد بدهیم.

#همنشین_خدا جلسه 22 بسم الله الرحمن الرحیم امیدوارم پایین هر دعاتون امضای خدا باشد. همان طور که می‌دانید ما بعد از رکوع هر نماز می‌ایستیم و می‌گوییم : « سَمِعَ اللَّهُ لِمَنْ حَمِدَه‏» آیا دوست دارید درباره این ذکر اطلاعاتِ تان را افزایش دهید؟ دو نکته خدمت تان بیان می‌کنم : ۱ - وقتی پیامبر عزیزمان صلی الله علیه و آله به سفر معراج رفتند آنجا کنار عرش الهی وضو گرفتند ، و خدا آخرین وِرژن نماز را رونمایی کرد. به حضرت فرمود : بایست ؛ « اللَّهُ‏ أَكْبَر » بگو ، حمد و سوره را بخوان ، بعد فرمودند : رکوع برو و بگو : « سُبحانَ رَبّيَ العَظيمِ و بِحَمدِه‏ » ، وقتی حضرت داخل رکوع بودند و ذکر می‌گفتند ؛ صدای ذکر فرشتگان را هم می‌شنیدند که آنها می‌گفتند : «سُبحانَ الله ، الحَمدُ لِلّه ، لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّه‏ » وقتی از رکوع بلند شدند فرمودند : « سَمِعَ‏ اللَّهُ‏ لِمَن‏ حَمِدَهُ » خدا می‌شنود هر کسی حمد او را به جا بیاورد. شاید حضرت می‌خواستند به فرشتگان یادآوری کنند که صدای شما را خدا می‌شنود. من و شما وقتی نماز می‌خوانیم به خودمان یادآوری کنیم و تلقین کنیم که الان در محضرِ خدا ایستاده‌ایم و خدا صدای ما را می‌شنود این در حضور قلب ما در نماز موثر است. ۲ - شخصی به امام صادق علیه السلام عرضه داشت : دعایی به من بیاموز که اجابتش قطعی قطعی باشد. ! حضرت فرمودند : «اَلحَمدُلله» بگو و هر حاجتی خواستید از خدا بخواه که اجابتش قطعی است با تعجب پرسید : «چه ربطی بین ذکر «اَلحَمدُلله» و اجابت دعا هست؟ » حضرت فرمودند : وقتی تمام مسلمان‌ها در شبانه روز چندین بار به خدا عرضه می‌دارند که خدایا دعای حمد کنندگان را بپذیر ! یعنی ، شفیع شما می‌شوند در نزد خدا برای اجابت دعاهایتان ؛ آیا خدا قبول نمی‌کند؟ ! آیا خدا دعای شما را مستجاب نمی‌کند؟ ! پرسید : کجا مسلمان‌ها چنین درخواستی را از خدا دارند؟ حضرت فرمودند : در نمازهایشان می‌گویند : « سَمِعَ‏ اللَّهُ‏ لِمَن‏ حَمِدَهُ» «سَمِعَ» فعل ماضی است. همان طور که می‌دانید گاهی اوقات فعلِ ماضی به معنای امر به کار می‌رود. یعنی خدایا بشنو دعای کسی که حمد تو را به جا می‌آورد. «بشنو» یعنی بپذیر ، یعنی قبول کن ، یعنی اجابت کن ! چرا به ما سفارش شده است بعد از هر نمازی حتماً دعا کنیم؟ چون داخل نماز ما مدام ذکر «اَلحَمدُلله» گفتیم و این مقدمه ی اجابت دعاست ، پس از این فرصت خوب نباید بگذریم. البته یادمان باشد اگر امضای خدا زیر دعای ما آمد اجابت خدا به معنای یکی از این چهار چیز است : ۱ - یا همان خواسته ی ما را می‌دهد. ۲ - یا آن خواسته به نفع ما نیست بهترش را می‌دهد ۳ - یا آن خواسته به نفع ما نیست در عوض بلایی را در دنیا از ما دور می‌کند. ۴ - یا آن حاجت به نفع ما نیست ، ولی در عوض آن را ذخیره ی قیامت مان می‌کند و در روز قیامت آن قدر به ما می‌بخشد که روایت داریم ، انسان‌ها آرزو می‌کنند ای کاش هیچ یک از دعاهایشان در دنیا مستجاب نشده بود. یادمان باشد «دعایِ حامدین» در درگاه خدا گم نمی‌شود زیاد «اَلحَمدُلله» بگوییم و بعدش دعا کنیم. دعاهایتان مستجاب.

#همنشین_خدا جلسه 23 به نام آنکه نام دلربایش * بود درمان درد بندگانش به لب ذکر شفا بخش تو دارم * خدایا هر چه دارم از تو دارم یکی از سؤالاتی که پرسیده می‌شود این است که ازدواج کرده‌ام ولی فرزنددار نمی‌شوم ! آیا اسلام راهکاری برای بچه‌دار شدن دارد؟ قبل از پاسخ به این سؤال عرض می کنم که بعضی از آدم‌ها سطح فهمِ شان پایین است. فقط علت‌های مادی را قبول دارند ! مثلاً می‌گویند : انرژی درون زمین جمع می‌شود ، متراکم می‌شود ، وقتی آزاد شود ، زلزله اتفاق می افتد ! بعضی‌ها در کنار عللِ مادی ، علل معنوی را که خدا و اهل بیت گفته‌اند را قبول دارند مثلاً روایت داریم که وقتی زنا زیاد شود زلزله زیاد می‌شود. این مقدمه را به این دلیل بیان کردم که ما می‌گوییم ؛ در کنار مراجعه به پزشک و سیر درمان پزشکی ، که یک عامل مادی است ، علل معنوی را هم مدنظر قرار بدهیم و هر دو عامل مادی و معنوی را انجام دهیم. سه عامل فرزنددار شدن که در روایت آمده را با هم مرور می‌کنیم : ۱ - شخصی به نام هشام بن ابراهیم محضر امام رضا علیه السلام آمد و گفت : ناراحتم از اینکه فرزندی ندارم ! حضرت به او فرمود : داخل خانه با صدایِ بلند اذان بگو ! ایشان می‌گوید : من موقعِ نماز که می‌شد مدتی توصیه امام رضا علیه السلام را انجام دادم خداوند فرزند به من داد آن هم چندین فرزند خدا به من داد ! بنده شخصی را می‌شناسم که هشت یا نُه سال فرزند دار نمی‌شد. ولی در کمالِ نا امیدی ، خداوند فرزند اول به او داد و تا پنج فرزند به او داد. ایشان مؤذن یک مسجد بود ! سعی کنیم اذان گفتن با صدای بلند را داشته باشیم. ۲ - شخصی به نام حارث ، سنش بالا رفته بود. محضر امام صادق علیه السلام آمد و گفت : از اینکه فرزند ندارم و نسلم منقطع می‌شود ناراحتم ! دوست دارم نسلم ادامه پیدا کند ! حضرت فرمودند : به سجده برو و در حال سجده این سه تا دعایی که حضرت زکریا داشتند تو هم این دعا را بخوان : «رَبِّ هَبْ لِي مِنْ لَدُنْكَ وَلِيًّا يَرِثُنِي» «رَبِّ هَبْ لِي مِنْ لَدُنْكَ ذُرِّيَّةً طَيِّبَةً إِنَّكَ سَمِيعُ الدُّعاءِ» «رَبِّ لا تَذَرْنِي فَرْداً وَ أَنْتَ خَيْرُ الْوارِثِين‏» این سه تا دعا در آیات قرآن موجود است. ایشان می‌گوید : مدتی به این توصیه امام صادق علیه السلام عمل کردم و خداوند دو فرزند به من داد. شخص دیگری محضر امام صادق علیه السلام آمد و گفت : من فرزند دار نمی‌شوم. حضرت فرمودند : سحرها ، قبل از اذانِ صبح صد بار استغفار کن. اگر خواب ماندی یا فراموش کردی هر موقع یادت آمد قضای این صد بار استغفار را به جا بیاور. امام باقر علیه السلام فرمودند طبق آیه ده تا دوازده سوره مبارکه نوح استغفار چهار فایده دارد : بخشش گناهان ، ریزش باران ، زیاد شدن اموال و زیاد شدن فرزند پس استغفار ، فرزندان و نسل را زیاد می‌کند. آیت الله نصرالله شاه آبادی فرمودند : بنده بیش از هفتاد تا زن و شوهر را می‌شناسم که فرزنددار نمی‌شدند با مداومت بر نمازِ استغفار ، خدا به آنها فرزند داد ؛ و بنده در گوش نوزادشان اذان و اقامه گفتم. در آخر به خدا بگوییم خدایا ما می‌دانیم تو خیر ما را بهتر از خود ما می‌خواهی ، اگر داشتن فرزند برای آخرت ما مضر است ، ما راضی هستیم به رضای تو ، و مطمئنی هستیم خدایا تو بهتر از این حاجت ما به ما عطا می‌کنی !

#همنشین_خدا جلسه 24 بسم الله الرحمن الرحیم در این جلسه می خواهم درباره عبادت خانم‌ها دو تا نکته را با هم گفتگو کنیم : ۱ ـ بعضی از خانم‌ها فکر می‌کنند در ایّام عذر شرعی خدا کلاً عبادت را از آنها برداشته است ! در حالی که خدا نماز را برداشته است و نخواسته که ارتباط قطع شود و حتی تشویق به عبادت هم کرده است. مثلاً امام باقر علیه السلام فرمودند : ما اهل بیت به همسران مان می‌گوییم در این ایام خودشان را تمیز کنند ، وضو بگیرند ، و رو به قبله بنشینند و ذکر سُبحانَ الله ، اللَّهُ أَكْبَر ، لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّه‏ و... بگویند مستحب هست ذکر خدا بگویند. خانم‌ها روی سجاده‌شان رو به قبله بنشینند سی و سه مرتبه تسبیحاتِ اربعه رو بگویند ، یا یک دورِ تسبیح صلوات بفرستند یا تسبیحاتِ حضرت زهراء سلام الله علیها را بگویند. خواندن سوره « قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَد » و « آیت الکرسی » بعد از هر نمازی مستحب است ، این ها را به جا بیاورند. برخی از افراد میگویند : « ما شنیده ایم خواندن قرآن در این ایام اشکال دارد ! » جواب : غیر از چهار تا سوره فصلت ، نجم ، سجده و عَلق که سجده واجب دارند ، بقیه سوره‌ها را می توان خواند. در رساله نوشته شده خواندن قرآن در این ایام کراهت دارد که منظور از « کراهت در عبادت » به معنای ثوابِ کمتر است. یعنی در این ایام ، ثوابش کمتر است از ایام پاکی است نه اینکه نخوانید. ۲ ـ بعضی از خانم‌ها که به اداره می روند ، می گویند : ما هیچ گاه نماز جماعت اداره شرکت نمی‌کنیم ، چون اگر بخواهیم شرکت کنیم بعضی از روزها که عُذر شرعی داریم ممکن است همکارِ ما بفهمد ما چه روزی نماز جماعت رفتیم و چه روزی نرفتیم ؛ و ما دوست نداریم این اتّفاق بیفتد ! جواب : از لحاظِ قانونی شما بیست دقیقه برای عبادت در اداره وقت دارید. به همین خاطر پیشنهادِ ما این است که هر روز به نمازخانه بروید ، روزهایی که عُذر شرعی دارید ، توصیه ی امام باقر علیه السلام را انجام بدهید. بنشینید و ذکر خدا بگیرید. این طوری سه تا فایده به دست می آورید : ۱ ـ از فواید عبادت بهره‌مند می‌شوید. ۲ ـ وضو نور است ، با گرفتنِ وضو نورانی می‌شوید. ذکر خدا آرامش می آورد و سبب ریزشِ گناهان می‌شود. ذکر خدا می‌گویید ، آرام می‌شوید و گناهِ تان ریخته می شود. ۳ ـ عبادت در این ایام تعطیل نمی‌شود. بعضی‌ها که چند روز عبادت انجام نمی‌دهند ، بعد از عادتِ ماهیانه خواندن نماز برایشان سخت و سنگین می شود. توصیه امامان علیهم السلام به بانوان این است که : «در این ایام ، ذکر و دعا و قرآن را ترک نکنید» .

#همنشین_خدا جلسه 25 بسم الله الرحمن الرحیم سلام به شما که تلاش می کنید همیشه وظیفه تون رو به بهترین صورت انجام دهید. همان طور که می‌دانید صحیح خوانی نماز ، وظیفه ی واجبِ ماست و زیباخوانی نماز ، وظیفه ی مستحبِ ماست. می خواهم یک مسئله را که در رساله ی همه ی مراجع آمده است را خدمتِ تان عرض کنم : «انسان باید نماز را یاد بگیرد که غلط نخواند و کسی که به هیچ قسم نمی‌تواند صحیح آن را یاد بگیرد، باید هر طور که می‌تواند بخواند» . دو تا از اشتباهاتِ رایج در قرائت نماز را با هم دوره می‌کنیم : ۱ ـ اینکه یکی از حروف الفبا رو نگوییم ! مثلاً در زبان فارسی ( هـ ِ دو چشم ) را گاهی اوقات حذف می‌کنیم. به جای مشهد می گوییم : مشد ! به جای چهارشنبه می گوییم : چارشنبه ! باید دقّت کنیم در نمازمان این « هـِ دو چشم » حذف نشود وگرنه نمازمان باطل است. مثلاً بعضی‌ها می گویند : « قُلُ وَالله » ، درستش این است « قُلْ هُوَ اللَّهُ » در آخر نماز ، « وَ رَحمةُ اللهِ وَ بَرکاتُ » این اشتباه است ، « وَ بَرکاتُه » درست است. در کلمه « اَلحَمدُلله » هـِ دو چشم باید شنیده شود. یا در جمله « أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّه‏ » ، «اَشَدُ» درست نیست ! یا در رکوع نمازمان می گوییم : « سُبْحانَ رَبِّی العَظِیمِ وَ بِحَمْدِهِ » ؛ هـِ دو چشم را دقّت کنید گفته شود. ۲ - گاهی اوقات بعضی از حروف را به حروف دیگری تبدیل می‌کنیم و این سبب باطل شدن نماز می‌شود. مثلاً میم ساکن ، اگه به واو برسد ، باید « اَشدِّ اظهار » صورت بگیرد ، یعنی دقّت کنیم حتماً میمِ ساکن گفته شود ، وگرنه « میم » حذف می شود و به جای میم ، دو تا واو گفتیم و این اشتباه است. در سوره حمد ، بعضی‌ها می گویند « عَلیهِ وَّ لَا الضّالّین » نه ! درستش این است « عَلَیهِمْ وَ لا الضَّالِّینَ » یا در سلام نماز می گویند ، « عَلیکُ وَّ رَحمَةُ الله » ! میم ، را نمی گویند و به جای آن دو تا « واو » می گویند. در حالی که باید بگوییم : « عَلیکُمْ وَ رَحمَةُ الله » بنده در جمعی بودم ، بیش از پنجاه نفر آنجا بودند که همه تحصیلات دانشگاهی داشتند و حدود پنجاه درصدشون « عَلَیهِمْ وَ لا الضَّالِّینَ » را اشتباه می‌گفتند ؛ خیلی ناراحت شدم کسی شانزده سال درس بخواند هر سالی هم اگر هزار ساعت فقط برای تحصیلاتش گذاشته باشد شانزده هزار ساعت وقت گذاشته است ! ولی نوزده تا جمله واجب را دقّت نکرده درست بگوید؟ ! این زشت نیست در درگاه خدا ؟ دو تا پیشنهاد برای شما دارم : ۱ ـ در اینترنت بنویسید قرائتِ نماز استاد عباس سلیمی یا استاد طباطبایی یا استاد موسوی بلده ، این ها را دانلود کنید و بارها و بارها گوش کنید تا صحیح خوانی و زیباخوانی نمازتان درست شود. ۲ ـ به یک قاری محترم یا امام جماعتِ محل مراجعه کنید و از صحیح بودن قرائت نمازتان مطمئن باشید. بندگان خوبی برای خدا باشید.

#همنشین_خدا جلسه 26 بسم الله الرحمن الرحیم دعا می کند من و شما جزء یاران خاص امام زمان عجّل الله فرجه الشریف باشیم. آیا می‌دانید یاران خاص امام زمان چه نشانه‌ای دارند؟ امام سجاد علیه السلام فرمودند : « الْغَيْبَةُ عِنْدَهُمْ بِمَنْزِلَةِ الْمُشَاهَدَةِ » یعنی درست است که حضرت را با چشمِ سر نمی‌بینند اما با چشمِ دل ، حضرت را حاضر و ناظرِ اعمال خودشان می‌بینند. چهار جایی که یاران خاص حضرت ، آقا را حاضر می‌دانند با هم دوره می‌کنیم : ۱ - هنگام معصیت : در مقامی که کنی قصدِ گناه * گر کُند کودکی از دور نگاه شرم داری ز گُنه درگذری * پرده ی عِصمت خود را نَدَری آدم‌ها این طورند که اگر یک کودکی هم حاضر باشد ، بی‌خیال گناه می‌شوند. اما یارانِ خاص حضرت ، هرگاه بخواهند حرفی بزنند ، یا صدایی را گوش کنند ، مثلاً موسیقی را گوش کنند ، صحنه‌ای را ببینند مثلاً با موبایلِ شان یک فیلم را ببینند ، حتی اگر در خلوت هم باشند و هیچ کسی نباشد امام زمان را حاضر می‌دانند و از خودشان می‌پرسند : امام زمان از این کار من خوشحال می‌شود یا ناراحت؟ ۲ - در هنگامِ خدمت : چه بی‌مِهری و تندی به آنها شود ، چه نشود ، چه از زحماتشان قدردانی بشود ، چه نشود ؛ برایشان هیچ فرقی ندارد. چون انگیزه کارشان رضایتِ امام زمان است. اصلاً کار برای امام زمان عجّل الله فرجه الشریف ـ که حضرت را حاضر بدانیم ـ نه خستگی دارد نه پشیمانی. حتی اگر ساعتِ کاری هم برایشان نزنند ، همان طور تلاش می‌کنند که ساعت کاری برایشان زده می‌شود. ۳ - هنگام تجارت : وقتی به بازار می‌روند و می‌خواهند چیزی را بخرند یا بفروشند ، چون حضرت را حاضر می‌بینند ، کم فروشی و گران فروشی ندارند ؛ فریب و تقلّب در کارشان نیست. ۴ - هنگام عبادت : برخی از علمای ما فرمودند : قبل از اینکه « اللَّهُ أَكْبَرِ » نماز را بگویید ؛ خوب است به امام زمان سلام بدهیم و بگوییم : « اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا بَقِيَّةَ اللَّهِ » ، یعنی امام زمان عجّل الله فرجه الشریف را حاضر کنار خودتان فرض کنید. حالا کسی که امام زمان را کنار نماز خودش می‌بیند آیا نمازش را آخرِ وقت می‌خواند یا اول وقت؟ ! با تأنّی و فرصت می‌خواند یا نوک کلاغی؟ ! رکوعش را می‌گوید ، « سُبْ ، سُبْ ، سُبْ » یا می‌گوید : « سُبحانَ الله ، سُبحانَ الله ، سُبْحانَ اللَّه ». بعد از نمازش تعقیبات می‌خواند یا مثلِ فنر فرار می‌کند؟ ! ما اگر امام زمان را حاضر بدانیم رفتارمان تغییر خواهد کرد ، عباداتِ ما بهتر خواهد شد.

#همنشین_خدا جلسه 27 بسم الله الرحمن الرحیم دعا می کنم لحظه لحظه زندگی ما با یاد خدا شیرین باشه. همه ما شیرینی عسل را چشیده‌ایم شیرینیِ نماز را چطور؟ لذّت عروسی و عشق را درک کرده‌ایم ! لذّت نماز را درک کرده‌ایم؟ آیت الله بهجت رضوان الله علیه اعتقاد داشتند : بالاترین لذتی که یک انسان می‌تواند طول زندگی‌اش ببرد ، لذتِ گفتگو با خداست. می‌فرمودند : اگر سلاطین عالم که همه جور لذتی برایشان فراهم است ، لذت نماز را بچشند ، لذت‌های مادی را طلاق می‌دهند و به دنبال آن لذت‌ها نمی‌روند. خود ایشان این لذت‌ها را چشیده بود. نشانه‌اش این بود که تا سن نود و چهار سالگی ، یک ساعت و نیم قبل از اذان صبح بلند می‌شد برای نماز شب ، دعا ، استغفار. از اذانِ صبح تا طلوع ِآفتاب مشغول نماز قرآن و دعا بود. چهار راهکاری که باعث می‌شود ما هم لذّت عبادت را بچشیم با هم دوره می‌کنیم : ۱ - توجه به کسی که داریم با او صحبت می‌کنیم. یعنی خداشناسی مان را بالا ببریم. توجه کنیم به نعمت‌هایی که خدا به ما داده است. این توجه سبب می‌شود که ما محبّتِ خدا در دلمان بیاید و انسان از گفتگو با کسی که به او محبّت دارد لذّت می‌برد. ۲ - از خود خدا بخواهیم تا لذت عبادت را به ما بدهد ؛ اون خدایی که اگر بنده چیزی از او بخواهد و به خیرش باشد به او عطا می‌کند. « يَا مَنْ إِذَا سَأَلَهُ عَبْدٌ أَعْطَاه‏ » ما در قنوتِ نمازمان و در سجده این دو تا دعای امام زین العابدین علیه السلام را یاد بگیریم و از خدا بخواهیم « اللَّهُمَّ مَتِّعْنَا بِلَذِيذِ مُنَاجَاتِك‏ » خدایا لذت مناجات خودت را به من بچشان « اِلهی اَذِقْنِي حَلَاوَةَ ذِكْرِكَ » خدایا شیرینی یادِ خودت را به من بچشان. و می‌دانیم بالاترین یادِ خداوند ، نماز است. ۳ - گناه را ترک کنیم. امیرالمؤمنین علیه السلام با تعجب پرسیدند : « مگر می‌شود کسی لذت عبادت را ببرد بدون ترک گناه؟ ! » یعنی لذت گناه با لذتِ عبادت با هم جمع نمی‌شود. جوانی به حضرت موسی علیه السلام گفت : برو به خدایت بگو ؛ نافرمانیت را کردم ، گناه کردم اما من را عذاب نکردی ! سلامتی من و ثروت و قدرت من سر جایش است ! خدا به حضرت موسی علیه السلام گفت ؛ برو به او بگو ، بدترین عذاب را برایت فرستادم ! از گفتگوی با من لذت نمی‌بری ! دو دقیقه می‌خواهد مناجات کند انگار زهرِ هلاهِل داخل گلویش ریخته‌اند ؛ این قدر برایش تلخ است ! یکی از آن گناهانی که گفته‌اند اگر ترک شود ، خداوند لذت عبادت را به ما می‌چشاند ، ترک نگاهِ حرام است. یک موقع من نگاهِ حرام نمی‌کنم چون می‌ترسم آبرویم برود اما پیامبر عزیزمان فرمودند هر کسی نگاه به نامحرم را ترک کند برای رضای خدا ، خداوند مزه ی عبادت را به گونه‌ای به او می‌چشاند که خوشنود شود. ۴ - شیخ رجبعلی خیاط یکی از عُرفا است. فرمودند : خداوند لذت در عبادت را به کسی می‌دهد که بیشتر به بندگان او خدمت و احسان کرده باشد. خدا وقتی می‌بیند کسی به بندگانش « نَفع » می‌رساند ، در نماز ، بیشتر تحویلش می‌گیرد. شیرینی عبادت را بیشتر به او می‌چشاند.

#همنشین_خدا جلسه 28 بسم الله الرحمن الرحیم یکی از سؤالتی که زیاد پرسیده میشه این است که نماز اول وقت مختصر بهتر است یا نمازی که با تأخیر باشد ولی مفصل؟ مثلاً من اول وقت ، سرم شلوغ است اگر نماز بخوانم فقط می‌توانم واجبات را به جا بیاورم ، اما اگر یکی دو ساعت بگذرد ، سر فرصت ، مستحبات را هم به جا می‌آورم ؛ اذانی ، اقامه‌ای می گویم و ذکر رکوع و سجده بیشتری می گویم ، و تعقیبات نماز را مفصّل می‌خوانم. حالا شما فکر می‌کنید کدام بهتر است؟ پیامبر عزیزمان صلی الله علیه و آله فرمودند : « إِنَ‏ اللَّهَ‏ يُحِبُ‏ مِنَ‏ الْخَيْرِ مَا يُعَجَّلُ » خداوند دوست دارد در کارِ خیر عجله شود. این ضرب المثل که می‌گویند : « عجله کار شیطان است » ضرب المثل دقیقی نیست ! در بدی‌ها عجله کار شیطان است ؛ اما « در خوبی‌ها عجله کار خدایی است » ، خدا دوست دارد ! و پیامبر عزیزمان فرمودند : نماز کلید همه خوبی‌هاست. پس خوب است وقتی وارد وقت نماز شدیم ، در شروع کردن به نماز عجله کنیم. ۲ - امام رضا علیه السلام فرمودند : به محضِ اینکه وارد وقت نماز شدی ، نمازت را بخوان. تو نمی‌دانی در آینده چه اتفاقی خواهد افتاد به قولِ معروف انسان از یک دقیقه بعدش خبر ندارد. و فرمودند : حادثه خبر نمی‌کند پس خوب است که اول وقت باشد. و امامان علیهم السلام فرمودند : اگر نماز اول وقتت را بدون دلیل عقلی و شرعی عقب انداختی و مثلاً در آن دقایق و ساعات از دنیا رفتی ، به خاطر نخواندن آن نمازت در نزد خدا خطاکاری ! پس نمازِ اول وقت مختصر بهتر است به سه دلیل : ۱ - نماز کار خیر است و در کار خیر بهتر است عجله شود. ۲ - انسان از یک دقیقه بعدی خودش خبر ندارد. ۳ - اگر نماز نخواندی و مرگت فرا رسید به خاطر نخواندن آن نماز خطاکاری. با این فرمول مشخص می‌شود. پس نماز اول وقتی که شکسته باشد و ما در مسافرت بخوانیم بهتر است از نمازی که یکی دو ساعت بگذرد و ما به وطن برسیم و نماز را کامل بخوانیم. سعی کنیم در خواندن نماز اول وقت عجله کنیم.

#همنشین_خدا جلسه 29 بسم الله الرحمن الرحیم دعا می کنم همیشه بدنتون صحیح و سالم باشه. آیا اسلام به فکر ِسلامتی بدن انسان‌ها بوده است؟ بله ، یک مورد کوچک آن را بیان می‌کنم : اسلام می‌گوید ؛ قبل از هر نمازی وضو بگیر و قبل از وضو ، « اِستِنشاق » کن یعنی سه بار آب را داخل بینی قرار بده که تمام مجاریِ بینی تا گلو شسته شود. پیامبر عزیزمان صلی الله علیه و آله این کار را عبادت معرفی کردند. و فرمودند : این کار را خوب انجام دهید سبب ریزش گناهانتان می‌شود و شیطان از شما فراری می‌شود دور می‌شود. اینقدر به این کار سفارش شده بود که بعضی از مسلمان‌ها فکر می‌کردند این جزء واجباتِ وضو است ، امام صادق علیه السلام فرمودند : نه ! این مستحب قبل از وضو است. بعضی‌ها فکر می‌کردند اگر این کار را انجام ندهند ، نمازشان باطل است و باید دوباره بخوانند. حضرت فرمودند : نه ! این کار سنّت پیامبر است و اگر انجام ندادید ، لازم نیست نمازتان را دوباره بخوانید. همان طور که فیلتر هوایِ ماشین جلوی گرد و غبار و ذرات ناخالص را می‌گیرد که به ماشین نرسند ، بینی ما با مخاط مرطوبی که دارد ، با موها و پیچ و خم‌هایی که دارد ، جلوی گرد و غبار و میکروب‌های خطرناک را می‌گیرد که به ریه ما نرسند. ما فیلتر هوا را زود به زود عوض می‌کنیم. به ما فرمودند : زود به زود مجاری بینی‌تان را شست و شو بدهید تا از میکروب‌ها و گرد و غبار تخلیه شوند و راحت‌تر بتواند وظیفه‌اش را انجام دهد. مقالات پزشکی زیادی در سطح دنیا نوشته شده بر فواید استنشاق ! می‌گویند اگر این کار زود به زود و کامل انجام شود جلوی بیماری‌های ریه مثل سِل ، آسم و تنگی نفس گرفته می‌شود. سردردهای شدید نمی‌گیرید. حتی گفته شده اگر میگرن دارید یا لوزه ی شما التهاب و درد و ورم دارد ، یکی از درمان‌هایش همین استنشاق است ! اسلام هزار و چهار صد سال قبل ، از مسلمان‌ها می‌خواهد ، روزانه چندین و چند بار قبل از گفتگوی با خدا به فکر سلامتی بدنشان باشند و میکروب‌ها را از خودشان دور کنند.

#همنشین_خدا جلسه 30 « يَا مَنْ يُعْطِي الْكَثِيرَ بِالْقَلِيلِ » ؛ ای خدای کریمی که پاداش بسیار زیادی می دهی در برابر عمل کم و اندک. برای درک بهتر کریم بودن خدا یک مثال را با هم دوره می‌کنیم : وارد فروشگاهِ لوازم خانگی می‌شویم به ما می‌گویند چه می‌خواهید بخرید؟ می‌گوییم این یخچال ، کولر گازی و این تلویزیون شیک چشمِ مان را گرفته است ، دلمان می‌خواهد ، ولی موجودی کافی نیست ! حتی یک هلِ پوک کفِ دستمان نمی‌اندازند ما را به بیرون از مغازه هدایت می‌کنند و می‌گویند : توقف بیجا مانع کسب است ! این یک فروشگاه خلق است. در فروشگاه خالق با یک نیّت ساده با یک دلم می‌خواهد ، می‌توانیم بهترین و بیشترین خرید را داشته باشیم ! سه مثال از آقا امام صادق علیه السلام می‌زنیم : ۱ - شخصی نیّت می‌کند امشب من بلند شوم یک نماز شب طولانی مفصل و با حال بخوانم. اما خوابش می‌برد ! خداوند در اعمالش یک نماز شب مفصّلِ باحال می‌نویسد به همین راحتی ! ۲ - یک مؤمنی اهل نماز جماعت است ، اما مریض شده و دیگر نمی‌تواند به مسجد برود خدا به فرشتگان ثبت اعمال می‌گوید : همان عباداتی که در ایام سلامتی انجام می‌داد ، همان‌ها را برایش بنویسید. چون ایشان نیّت داشت که این کار را انجام دهد ، اما بیماری مانع شد. ۳ - یک مؤمن فقیری دعا می‌کند : « يَا رَبِّ ارْزُقْنِي حَتَّى أَفْعَلَ كَذَا وَ كَذَا » خدایا به من ثروت بده ، مال بده تا مثلاً یک مسجد بزرگ با تمام امکانات بسازم. خدا به قلبش نگاه می‌کند می‌بیند نیتش صادقانه است. به همین خاطر در اعمالش می‌نویسد : ساخت یک مسجدِ بزرگ با تمام امکانات ! وقتی به نماز می‌ایستیم توجه داشته باشیم که در مقابل چنین کریمی ایستاده‌ایم به همین خاطر در قنوت نمازمان ، در تعقیبات نمازمان ، دعا کردن را دستِ کم نگیریم و از خدا خیلی بخواهیم. اگر آن چیزی که می‌خواهیم خیر و صلاح ما نباشد ، پاداش آن کار خیر را در نامه اعمال ما ثبت کند. ارتباط و گداییِ مان درِ این خانه کم نشود.

#همنشین_خدا جلسه 31 بسم الله الرحمن الرحیم دعا می کنم خدای اَرْحَمُ الرّاحِمين‏ بدی های اعمال مون را پاک کند و در روز قیامت در پرونده اعمال مون جزء خوبی نبینیم. در این جلسه به این سؤال پاسخ می دهیم که آیا در آیات قرآن آیه‌ای درباره ی نمازِ صبح نازل شده یا نه؟ در سوره مبارکه قاف آمده : «ما کنار هر انسانی دو تا فرشته قرار دادیم ، از راست و چپ او را همراهی می‌کنند و گفتار و رفتار و افکارش را می‌نویسند و ثبت و ضبط می‌کنند» . خداوند چون « اَرْحَمُ الرّاحِمين‏ » است در شبانه روز این فرشته‌ها را عوض می‌کند. دو تا در شب همراه انسان هستنند و دو تا در روز . و هر فرشته ای که مأموریتش تمام شود تا روز قیامت دیگر به پیش انسان برنمی‌گردند. اگر موقعی که از ما جدا می‌شوند خوبی دیده باشند می‌گویند : «این از بندگان خوب خدا بود» . اگر از ما بدی دیده باشند می‌گویند : «هنوز فرصتِ توبه دارد ؛ شاید توبه کند» این چنین خدایِ « ستّارُ العُیوب » برای ما آبروداری می‌کند. در سوره اسراء آمده است : « إِنَّ قُرْآنَ الْفَجْرِ كانَ مَشْهُودا » ؛ « قُرْآنَ الْفَجْرِ » همان « صَلاةُ الفَجر » است. این آیه می فرماید : «به درستی که نماز صبح شهود می‌شود و دیده می‌شود» . از امام صادق علیه السلام پرسیدند : مگر اعمالِ دیگر ما و نمازهای دیگر ما دیده نمی‌شود که می‌گویند ؛ نماز صبح دیده می‌شود؟ ! حضرت فرمودند : نماز صبح ویژه دیده می‌شود ! یعنی وقتی اذانِ صبح می‌دهند ، فرشتگان شب می‌خواهند شیفتِ شان را تحویل فرشتگان روز بدهند ، به علت اهمیتِ نماز صبح از خدا درخواست می‌کنند که بمانند و نماز صبح را هم به عنوان آخرین عملی که از انسان می‌نویسند ، بنویسند. حضرت فرمودند : هر کسی نماز صبحش را در ابتدای وقت بخواند دو رکعت خوانده ولی چهار رکعت برایش نوشته می‌شود. فرشتگانِ شب می‌نویسند ، فرشتگانِ روز هم می‌نویسند. برخی از علماء فرمودند : منظور از اولِ وقت اینجا ، زمان فضیلتِ نماز صبح است. یعنی زمانی که ستارگان آسمان دیده می‌شوند و هوا هنوز روشن نشده است. سعی کنیم نماز صبح‌هایمان ، اول وقت باشد تا برای مان چهار رکعت منظور شود.

#همنشین_خدا جلسه 32 بسم الله الرحمن الرحیم دعا می کنم بعد از هر یا رَبِّ شما لبیک خدا باشد. همان طور که می‌دانید ، ما در نمازمان دو جزء داریم ؛ گفتار و رفتار. همان طور که گفتارِ ما در نماز پر از پیام است رفتارِ ما هم پر از پیام است. مثلاً دستمان را به قنوت که بلند می‌کنیم پیامش چیست؟ پیامش این است که خدایا ببین دستم خالی است ، من فقیرم تو ثروتمندی ، من به تو نیاز دارم ، به عطا و رحمتت به لطف و کرمت. حالا در همین قنوت بعضی‌ها دو تا رفتار اشتباه دارند که ریشه‌اش به خاطر یک تصوّر اشتباه است. آن تصوّر اشتباه این است : « هر عملی در غیرِ نماز ، مستحب باشد در نماز هم مستحب است ! » می‌خواهیم این دو رفتار اشتباه را با هم دوره کنیم : ۱ - امام صادق علیه السلام فرمودند هر کسی دستش را به دعا بلند کند خدا حیا می‌کند که او را دست خالی برگرداند. حتماً از رحمتش چیزی داخل دست او می‌ریزد. پس هر کس دستش را به دعا بلند کرد ، قبل از اینکه دستش را پایین بیاورد ، « يَمْسَحَ‏ عَلَى‏ وَجْهِهِ‏ وَ رَأْسِهِ » ؛ دستش را به سر و صورت خودش بکشد تا تبرک شود. ۲ - امام صادق علیه السلام در تعقیباتِ نمازش وقتی دستشان را به دعا بلند می‌کردند دستانشان را بالاتر از سرشان می‌آوردند چون این یکی از آداب و مستحبات دعا است. بعضی‌ها فکر می‌کنند این دو تا رفتار در قنوت هم مستحب است در حالی که همه مراجع فرمودند این جزء مستحبات قنوت نیست حتی بسیاری از مراجع می‌فرمایند این جزء مکروهات قنوت است یعنی این دو تا رفتار را خدا نمی‌پسندد که در قنوت نمازمان داشته باشیم : ۱ - بالاتر آوردن دست‌ها از سر ۲ - بعد از قنوت ، دست‌ها را به سر و صورت کشیدن. دعاهای تان مقبول درگاه خدا.

#همنشین_خدا جلسه 33 بسم الله الرحمن الرحیم دعا می‌کنم که اگر پدر و مادر دارید صحیح و سالم باشند و اگر هم از دنیا رفتند مشمول رحمت خدا باشند. می‌خواهیم به یک سؤال جواب بدهیم : اگر پدری به فرزندش بگوید من راضی نیستم تو خانه من نماز بخوانی یا اصلاً راضی نیستم نماز بخوانی وظیفه فرزند چیست؟ جواب : برای پاسخ به این سؤال باید دو تا قاعده رو یاد بگیریم : ۱ - دستور پدر و مادر از مستحبات بالاتر است ، اگر پدری به فرزندش بگوید : « راضی نیستم به مسجد بروی » یا مادری به فرزندش بگوید : « الان نماز مستحبی نخوان ». این دو عمل مستحب در مقابل دستور پدر و مادر ارزش کمتری دارند ، ساقط می‌شوند یعنی فرزند نباید این کار را انجام دهد. یک داستان نقل کنم : به پدر آیت الله بهجت رضوان الله علیه اطلاعات غلطی رسیده بود که پسرت رفته نجف به جای اینکه مشغول درس باشد مشغول نماز مستحبی و ذکر و وِرد و دعا شده و نزدیک است صوفی بشه. ایشون هم بی خبر از همه جا نامه نوشت : « محمد تقی! غیر از نمازهای پنجگانه راضی نیستم یک رکعت نماز مستحبی بخوانی ». تا سال‌ها که پدر ایشان زنده بود این عالم بزرگوار حتی یک رکعت نماز مستحبی نخواند. ۲ - دستور پدر و مادر از واجبات پایین‌تر است یعنی اگر در مقابلِ واجب خدا قرار بگیرد ساقط می‌شود. امیرالمؤمنین علیه السلام فرمودند ( لا طاعت لمخلوق فی معصیت الخالق ) هیچ اطاعتی از مخلوق نمی‌شود اگر دستوری بدهد مخالف با دستور خدا. استفتا کردند از امام خمینی رضوان الله علیه که پسری می‌گوید : « پدر من لاابالی و بی‌دین است گفته من راضی نیستم در خانه من نماز بخوانی » حالا کسب تکلیف کرده وظیفه‌اش چیست؟ امام خمینی فرمودند : غلط کرده است برود بخواند هیچ اشکالی ندارد. یک توضیح بدهم : « وظیفه پدر تهیه محل زندگی برای فرزندش است این دستورش هم چون مقابل دستور خداست ساقط می‌شود ». با این توضیحات که دادم اگر شوهری به همسرش بگوید : «که من راضی نیستم مسجد بروی». ما می‌گوییم مسجد نرو ، اگر گفت : «راضی نیستم در خانه من نماز مستحبی بخوانی» ما می‌گوییم : « نماز مستحبی نخوان تا زندگیت شیرین شود ». اما اگر گفت : « من راضی نیستم نماز واجبت را هم بخوانی » این حرفش ساقط می‌شود ، چون در مقابل دستور خدا قرار گرفته است . وظیفه شوهر هم این است که برای همسرش مکان زندگی تهیه کند. البته یادمان نرود همیشه با ادب و احترام با پدر و مادر و شوهر رفتار کنیم. به آنها محبت کنیم که کلیدِ فتح قلوب ، محبت است.

#همنشین_خدا جلسه 34 به نام خدا ، به یاد خدا و برای خدا دعا می‌کنم که همیشه من و شما زیر آبشارِ رحمت خدا باشیم. می خواهم با هم یک مثال بزنیم تا چند روایت را بهتر بفهمیم . همه ما از جاده‌های سرسبز ، خنک و باصفای شمال لذّت می‌بریم دوست داریم این جاده‌ها را ، و از جاده‌های کویری و گرمای خشک بدمان می‌آید هر چند بعضی مواقع مجبور می‌شویم از آن جاده‌ها عبور کنیم . ما از حضور در گلستان لذت می‌بریم و از حضور در خارستان نفرت داریم. همین طور که من این دو مکان را با هم مقایسه کردم در روایات ما هم دو تا مکان یعنی بازار و مسجد با هم مقایسه شده است. 1. پیامبر عزیزمان صلی الله علیه و آله فرمودند : از توی مکان‌های روی زمین خدا مساجد را از همه بیشتر دوست دارد و از بازارها از همه بیشتر بدش می‌آید. 2. در روایاتِ ما آمده که مساجد خانه خداست ؛ انسان وقتی وارد خانه کسی می‌شود یعنی به او خیلی نزدیک شده است با ورود به مسجد به خدا نزدیک می‌شویم و در روایتی امیرالمؤمنین علی علیه السلام فرمودند : بازارها پاتوق شیطان است . یعنی تو بازارها به شیطان خیلی نزدیک می‌شویم کار شیطان در بازارها چیه؟ کم فروشی ، گران فروشی ، فریب ، دروغ ، دزدی ، احتکار. 3. پیامبر عزیزمان فرمودند : «بهترین اهل مسجد کسی است که اولین نفر وارد شود و آخرین نفر هم خارج شود» یعنی سفارش کردند مدت زمان حضور تون در مسجد زیاد باشد. آقا امام باقر علیه السلام فرمودند : ابلیس با اولین نفری که وارد بازار می‌شود ، وارد بازار می‌شود ، و آخرِ شب آخرین نفری که خارج می‌شود ، خارج می‌شود ، یعنی سفارش به ما کردند جزء کسانی نباشید که اولین نفر وارد بازار می‌شوند و آخرین نفر خارج می‌شوند. 4. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در فضیلت حضور در مسجد فرمودند حتی اگر ذکر و نماز و قرآن هم نخواندید همان نفسی که در مسجد می‌کشید برای شما عبادت محسوب می‌شود. اما حضور بدون خرید و فروش در بازار چه گونه است ؟ مثلاً برویم توی بازار چرخی بزنیم ببینیم چه خبر است؟ این کار علاوه بر آنکه ثواب ندارد ، از آن نهی شده ایم ، چون حضور بدون دلیل در پاتوق شیطان است ؛ جایی که شیطان می‌تواند تو را فریب دهد. حالا این روایات را که با هم دوره کردیم منظورمان این نبود که کسی بازار نرود . لازم است بروید منظورمان این بود که قدر مسجد را بیشتر بدانیم و در مسجد بیشتر حاضر شویم و وقتی در بازار قرار داریم همه توجه مان به سمت خدا باشد و اینکه مواظب باشیم تا فریب شیطان را نخوریم. قرآن ستایش می‌کند از کسانی که داخل بازارند مشغول خرید و فروشند ولی در این خرید و فروششان طوری نیست از یاد خدا غافل باشند. ( رِجالٌ لا تُلْهيهِمْ تِجارَةٌ وَ لا بَيْعٌ عَنْ ذِكْرِ اللَّهِ وَ إِقامِ الصَّلاةِ ) ما هم اگر بازار رفتیم توجه کنیم که شیطان در بازار ما را از نماز و عبادت اول وقت غافل نکند.