🔴«التزام اجتماعی به ارزش‌ها» و «بازی با اعصاب مسلمین»! 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔻 یکی را دیدم که با بیان داستان‌هایی درباره روش تبلیغی پیامبر اکرم(ص) در صدر اسلام و اینکه آن حضرت در طول دوران مکه شراب را حرام نکرده بود و حتی در مدینه در چند مرحله و آرام‌آرام ذهن‌ها را برای بیان حکم حرمت آن آماده کرد. و همچنین با ذکر داستان‌هایی درباره روش مواجهه عالمان بزرگ شیعی مثل علامه شرف‌الدین عاملی با نومسلمانان و مسیحیانی که می‌خواستند مسلمان شوند و با بیان روش تدریجی آنان در جذب غیرمسلمانان، چنین القاء می‌کرد که اساساً‌ در دین اسلام اصراری به انجام مرتب و منظم و کامل شعائر دینی (یعنی نماز و روزه و حج و زکات و امثال آن) برای همه مسلمانان نیست! و این تفکر خوارج‌گونه است که گمان می‌کند شرط مسلمانی این است که هر مسلمانی لزوماً روزانه هفده رکعت نماز بخواند! و در ماه رمضان به مدت یک ماه روزه بگیرد! و زکات پرداخت کند و امثال آن! اسلام ساده‌تر و سهل‌تر از اینها است! به طور خلاصه چنین ادعا می‌کرد که «تأکید بر شعائر» و «التزام اجتماعی به ارزش‌های دینی» نوعی «تنگ‌نظری» و «سخت‌گیری بر جامعه» و «بازی با اعصاب و روان مردم مسلمان»‌ بر اساس «تفسیری غلط و خوارج‌گونه از اسلام» است! 🔻در این خصوص چند نکته را بیان می‌کنم: نکته اول: در مواجهه با نومسلمانان یا به هنگام دعوت دیگران به اسلام مراعات «عقلانیت تبلیغی» و «عقلانیت تربیتی» از دستورات صریح اسلام است. خود پیامبر اکرم(ص) هنگامی که صحابه خود را برای دعوت برخی از قبایل مشرک، می‌فرستاد، به آنان توصیه می‌کرد که «مدارا در دعوت» و «تدریج در تربیت» را مد نظر قرار دهند. نکته دوم: «سهل‌انگاری» غیر از «آسان‌گیری» است. اسلام به تصریح قرآن و روایات معصومان علیهم السلام، دینی «آسان» و «سبک» است: «يُرِیدُ اللّه‌ُ بِکمُ الْيُسْرَ؛ خدا درباره شما آسانی و سبکی را اراده کرده است»(بقره، 185). اما آسانی دین و آموزه‌های دینی هرگز به معنای «سهل‌انگاری در عمل به ارزش‌ها و احکام دینی» نیست. بلکه بدان معناست که عمل به احکام و آموزه‌ها و شعائر اسلامی نه تنها موجب اختلال در امور زندگی نمی‌شود؛ که نظم و انضباط و سلامت زندگی دنیوی را نیز تضمین می‌کند. اما اسلام عزیز، به هیچ‌وجه سهل‌انگاری و بی‌اعتنایی به احکام و آموزه‌های خود را نمی‌پسندد و برنمی‌تابد. به همین دلیل، بر کسی که عامدانه و به قصد بی‌اعتنایی به حکم الهی، در ملأ عام روزه‌خواری کند، حد جاری می‌کند. بر کسی که حتی یک قطره شراب بنوشد، حد جاری می‌کند. درباره سبک تعلیمی پیامبر اکرم(ص) گفته‌اند: «فاذا تُعوطِىَ الحقَّ لم یعرفه أحدُ، و لم یَقُم لِغَضَبِه شَىء حتى یَنتَصرَ له» اگر هنجاری شکسته یا قانونی نادیده گرفته می‌شد، خشم چنان وجود او را فرامی‌گرفت که چهره پر از مهربانی و رأفت او کاملاً‌ دگرگون می‌شد؛ و هیچ چیزی نمی‌توانست خشم او را فرونشاند مگر آنکه حق را بر جای خود برگرداند و با آن هنجارشکنی برخورد کند. نکته سوم: منظور از آیاتی که می‌فرماید «وَ ما جَعَلَ عَلَیْکُمْ فِی الدِّینِ مِنْ حَرَجٍ» این نیست که اصراری بر انجام تکالیف الهی نیست. اگر دوست داشتید و باب میلتان بود انجام دهید و اگر احساس حرج کردید انجام ندهید! به عنوان مثال، قرآن خطاب به مسلمانان نمی‌فرماید اگر حجاب باب میلتان نبود، مجازید که از سر برگیرید؛ یا اگر حجاب مانع تفریحات‌ و گردش‌هایتان بود، می‌توانید آن را بردارید! هرگز! بلکه بدان معناست که در شرایط عسر و حرج، نوع وظیفه و تکلیف یا کیفیت آن تغییر می‌کند. نکته چهارم: آن روش و رویه تدریجی و مرحله‌ای پیامبر اکرم(ص) در تحریم اموری چون ربا و شراب و قمار و امثال آن، مربوط به ابتدای پیدایش اسلام است و نه دوران استقرار اسلام و حکومت اسلامی. به عنوان مثال، در دوران حکومت امیرمؤمنان(ع) چنین نبود که حضرت تا مدتی با حرمت یا حلیت شراب‌خواری کاری نداشته باشد و صرفاً به تحکیم بنیان‌های اعتقادی و الهیاتی بپردازد و بعد از چند سال کار معرفتی، سپس در چهار مرحله و گام به گام به بیان حرمت شراب و قمار و ... بپردازد! خیر. اساساً‌ فلسفه حکومت اسلامی، پاس‌داشتن ارزش‌ها و احکام و شعائر اسلامی است که در سایه عمل به آنها سعادت دنیوی و اخروی جامعه تأمین خواهد شد. #حجاب #روشنفکری @ahmadhoseinsharifi 🔺به ما بپیوندید: «کانال سکوت ممنوع فردیس👇 @fardissokotmamnoo

🟢فوتبال، فرهنگ و روشنفکرنمایان! 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ تحلیل‌گران روشنفکرنما و مدعیان آگاهی از فرهنگ عمومی و دینی ایرانیان هر حادثه‌ای را که کمترین ضدیتی با ارزش‌های ایرانی اسلامی ما داشته باشد، با انواع و اصناف تحلیل‌های «سطل ‌ماستی» مورد بحث قرار می‌دهند! کافی است کوچکترین ناهنجاری اخلاقی یا خلاف شرعی در یک روستای دورافتاده رخ بدهد تا اینها ده‌ها نوشته کوتاه و بلند و میزگردهای تحلیلی درباره دین‌گریزی مردم و مخالفت‌شان با حکومت اسلامی و ... آن برپا سازند! البته معتقدم تحلیل‌های چنین افرادی پشیزی ارزش ندارد. تحلیل‌گران مگسی، که عاشق کثافت‌ها و پلشتی‌ها هستند، نمی‌تواند رایحه خوش واقعیت را استشمام کنند. واقعیت فرهنگ دینی و اسلامی و ملی فوتبالیست‌های ایرانی را می‌توانستیم به وضوح در بازی مقابل ژاپن مشاهده کنیم. این فرهنگ‌دانان و روشنفکرنمایان از دیشب که تیم ملی فوتبال ایران در یک بازی شجاعانه و با یک انسجام کم‌نظیر و یک مدیریت تمام ایرانی و باورمندانه، توانست تیم قدرتمند ژاپن را با همه مهره‌ها و سرمایه‌گذاری‌های دو دهه اخیرش شکست دهد، هیچ تحلیلی در این موضوع ارائه نداده‌اند. [برخلاف سال قبل که شاهد برخی از رفتارهای هیجانی و احساسی ناصواب از سوی تعدادی از فوتبالیست‌ها بودیم؛ که اینان هفته‌ها و ماه‌ها مشغول تحلیل‌های جامعه‌شناختی و روان‌شناختی و دین‌شناختی و ... بودند! البته از همان جنس تحلیل‌های سطل‌ماستی و آب‌دوغ خیاری و ...!] توسل محبی به حضرت ابوالفضل عباس (او نوشت تا زنده است نوکری حضرت عباس را، به دلیل امداد آشکارش نسبت به او، خواهد کرد) و استمداد پورعلی‌گنجی از امام رضا علیه السلام برای گل شدن پنالتی جهانبخش؛ اطمینان یکی دیگر از بازیکنان از گل شدن پنالتی جهانبخش به این دلیل که «مادر»ش در ورزشگاه بود و «دعای مادر» در حق فرزند مستجاب می‌شود. سجده شکر جهانبخش بعد از به ثمررساندن گل پیروزی. باور به عنایت و تقدیر الهی در سخنان مهدی طارمی: مهدی طارمی می‌گوید دست خدا را در اخراج خودم در بازی سوریه دیدم و مصلحت این اخراج را در بازی ایران با ژاپن مشاهده کردم و «به بازیکنان گفتم شاید با حضور من نتوانید ژاپن را ببرید و مدل بازی من مقابل ژاپن کارایی نداشته باشد» و ده‌ها سخن و عمل دینی و مذهبی دیگر از سوی بازیکنان و کادر تیم ملی و حتی تماشاچیان این بازی. آیا اینها جای تحلیل ندارد؟! آیا نفوذ دین و دینداری تا اعماق وجود بازیکنان فوتبال جای تحلیل ندارد؟! آیا چنین جوانان و نوجوانانی را می‌توان دین‌گریز و دین‌ستیز دانست؟! [البته این به معنای توجیه خطاهای آنها نیست] 🔻توجه: مسأله من برد تیم ملی مقابل ژاپن نیست. اساساً در این نوع مسابقات، بازی آنقدر باید ادامه پیدا کند که بالاخره یک تیم برنده شود و یک تیم بازنده. آنچه که مهم است نمایش فرهنگ دینی و مذهبی ملت ایران و نمایان کردن فضایل اخلاقی و انسانی ایرانیان توسط فوتبالیست‌های جوان بود. این مسابقه نمایشی تمام‌عیار از فرهنگ ملی و مذهبی و اخلاقی ما و آیینه‌ای از فضایل اخلاقی ملت ایران بود. آنچه که هستیم و آنچه که دنیا باید از ایران و ایرانی بداند و ببیند، نمایش داده شد. نمونه‌ای از شعار «ما می‌توانیم» به وقوع پیوست. غیرت و عزت و شجاعت ایرانی، قبل از بازی و حین بازی کاملاً‌ نمایان بود. حتی اگر نتیجه را می‌باختیم بازهم برنده بودیم. ادب اخلاقی سرمربی تیم، در پاسخ به پرسش‌های خبرنگاران، به ویژه در پاسخ به خبرنگار ژاپنی، الگویی از اخلاق پهلوانی ایرانیان بود. #ورزش #روشنفکری 🆔@fardissokotmamnoo 🌹