@soltannasir { سوءاستفاده دشمنان از قوانین معنوی19} { شرح بعضی فقرات مربوط به سخنان مولانا زین الدین } { بعل ذبوب یا خداوند مگس ها } واژه بعل « בעל» در ادبیات عبری و آرامی به معنای صاحب و مالک و آقا و سرور بکار می رود . و واژه زبوب «זבוב» در ادبیات عبرانی به معنای مگس است . چنانچه در ادبیات عرب «ذباب » به معنای مگس است . بعل ذبوب یا خدای مگسها از خدایان مردمان منطقه خاورمیانه بوده . که متاسفانه حداقل در منابع فارسی اطلاعات چندانی از وی در دست نیست . بدرستی مشخص نیست که از چه زمانی عبرانیان با این خدای فرومایه برخورد نمودند و سپس اسرار آیین پرستش وی را آموخته اند . اما این نکته را می دانیم که با وجود اطلاعات کم در باره اش در دوران رسالت حضرت عسیی مسیح (ع) وی از خدایان معروفی بوده است که عیسی(ع) توسط دشمنان به ارتباط با وی متهم شد . و دشمنان عیسی (ع) می گفتند که عیسی (ع) با کمک وی می تواند ارواح خبیثه را اخراج و بیماران را شفا دهد . عده ای از شیطن پرستان عصر جدید و بعضی از اعضای انجمن های مخفی که به جادوی سیاه می پردازند هنوز بر این اعتقاد پابرجا هستند . که عیسی (ع) با وی مرتبط بوده است . قبالیست های جحود وارث ارتباط با این خدای فرومایه می باشند . و در جادوی سیاه آیینی در انجمن های مخفی ( فراماسونری و ایلومیناتی و شیطن پرستی ) وی (بعل ذبوب ) مورد ستایش و پرستش قرار می گیرد . در کتاب قاموس کتاب مقدس در باره بعل ذبوب اینگونه نوشته شده : 👇👇 { بعل ذبوب که در عهد جدید بعل زبول خوانده شده است . اصلش همان بعل ذبوب است لکین یهود بواسطه اینکه خدایان بت پرستان را تحقیر می نمودند و ناچیز بلکه شیطن می دانستند جزئی تغییری در آن داده بعل زبول گفتند . و این تغییر لفظی سبب تغییر معنوی نیز گردید . زیرا در اول مراد خدای مگسها بود و بعد از آن به معنی خدای نجاسات گردید . اما بعل زبوب خدای طب عقرونیان( عقرون = شهرشمالی از شهرهای پنج گانه فلسطینیان ) (2پادشاهان 1:3) و بزرگترین خدایان ایشان بود چنانکه رئیس الشیاطین خوانده شده است . بعضی گمان برده اند که قصد از این لفظ خدای مساکن می باشد . زیرا که او رئیس ارواح نجسه ایست که در بعضی از اشخاص داخل می شود و سبب جنون می گردد مثل روح نجسی که مسیح از آن شخص دیوانه اخراج کرد و فریسیان وی را رئیس الشیاطین خواندند . } ( کتاب قاموس کتاب مقدس چاپ انتشارات اساطیر صفحع 183) همچنین آیات کتاب مقدس که در آن به بعل ذبوب اشاره شده : 👇👇👇 { 24: شاگرد نه برتر از استاد است و بنده نه برتر از ارباب خویش . 25: شاگرد را همان بس که چون استاد خویش گردد و بنده چون ارباب خویش . آنگاه که ارباب(بعل) خانه را (یعنی شخص عیسی مسیح «ع» را ) بعل زبول خوانند ، اهل خانه او را چه ها که نخواهند خواند } ( انجیل متی 25:10 ) و { 22: آنگاه دیو زده ای نابینا و لال را نزدش آوردند ; و عیسی (ع) او را شفا بخشید ، بدان سان که آن لال توانست سخن بگوید و ببیند . 23: جمله مردمان که به شگفت آمده بودند ، می گفتند « آیا این پسر داود نیست » 24: لیک فریسیان چون این را بشنیدند گفتند « این جز به مدد بعل زبول که سالار دیوها است ، دیوها را دفع نمی کند .» 25: نیات ایشان را دریافت و آنان را گفت « هر مملکتی که در آن تفرقه افتد ، رو به ویرانی رود ; و هر شهر و خانه ای که در آن اتفاق افتد ، پایستن نتواند . 26: باری ، اگر شیطن را شیطن دفع کند ، در او تفرقه افتاده است ، زان پس مملکتش چه سان خواهد پایید ? 27: و اگر من به مدد بعل زبول دیوها را دفع می کنم ، پیروان شما آنها را به مدد چه کسی دفع می کنند ? ازاین روی ایشان خود داواران شما خواهند بود . لیک اگر به مدد روح خدا دیوها را دفع می کنند ? از این روی ایشان خود داوران شما خواهند بود . 28: لیک اگر به مدد روح خدا دیوها را دفع می کنم ،پس این نشانه آن است که ملکوت خدا تا به شما رسیده است . } ( انجیل متی 12: 22الی 28) نکته : دقت در روایت انجیلی نشان می دهد که عیسی (ع) رد نمی نماید که بعل زبوب سالار دیوهاست . و از روسای شیاطین است . حضرتش می گوید : کار بعل زبوب و شیاطین خرابی است . و اگر با کمک ریاست بر یکی از رئوس شیاطین (بعل زبوب ) شیاطین کوچک تر را که کارشان خرابی است دفع نمایم . در کار بعل زبوب و شیاطین تفرقه می افتد . از شیاطین جز شیطنت کاری بر نمی آید . چنانچه سلیمان (ع) هم با تسخیر موکل یا اله بادها توانست بر کل 72 نژاد دیو مسلط شود و آنان را به بند بکشد . همچنین وی بر سایر شیاطین مسلط شد و همه را مجبور نمود برایش کار نمایند . در واقع سلیمان (ع) هم نتوانست بدون به بند کشیدن شیاطین از تخریب و شیطنت آنان خودداری نماید . ادامه دارد ... #سوءاستفاده_دشمنان #بعل_ذبوب #مگس #مولانا_زین_الدین @soltannasir 🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻

@soltannasir { سوءاستفاده دشمنان از قوانین معنوی 21} { شرح بعضی فقرات مربوط به سخنان مولانا زین الدین 3} { بعل ذبوب یا خداوند مگس ها 3} فصلی از کتاب تاریخ جادوگری ترجمه ایرج گلسرخی :👇👇👇 { راندن دیو مگس ها } { اکنون همه می دانیم که مگس ها جانداران ناقصی هستند که از پلیدی به وجود می آیند و پلیدی و بیماری را منتشر می کنند و خوراکیها را آلوده می نمایند . هر کس به مشرق زمین سفر کرده باشد ، از بلای واقعی مگس ها آگاهی دارد . مگس در دیو شناسی آیین زرتشتی به صورت «نسو» (Nasu)دیو مونث در آمده است که مظهر هر نوع ناپاکی ، تعفن و تباهی است و از لاشه و مرده تغذیه می کند . « سگان و مرغان مردار خوار » که مخلوقات سودمند اهورا مزدایند ، و نگاهشان دیو را می گریزاند ، قادرند نسو را هم از پای در آورند . اما دیوی که از نگاه آنان پنهان مانده به هیئت مگس مکروهی در می آید و لاشه را ترک می کند . آداب و مراسم سگدید sag _did هم مبتنی بر همین عقیده است که پیش از آنکه کسی بر مرده نزدیک شود و به آن دست بزند باید آن را اجرا نمود . و تخطی از این منهیات احتیاج به مراسم بسیار پیچیده تطهیر دارد که برشنوم ( barashnum) نامیده می شود و شخص آلوده به مدت نه روز باید مراسم آن را انجام دهد . « مزدا پرستان باید سه گودال در زمین بکنند و کسی که به مرده نزدیک شده تن خود را ، نه با آب بلکه با گومز ( ادرار گاو نر ) تطهیر نماید ، آنگاه سگ را از بیرون ( گودال نه داخل گودال ) بیاورند و مقابل او بایستانند. این کار سه بار انجام می شود . « نخست دست هایش شسته شود ، اگر دست هاسش شسته نشود ، همه بدنش را پلید خواهد کرد ، و پس از آنکه دستهایش را شست ، تو باید که بر فرق سر او آب بریزی » این آب تطهیر باعث می شود که نسو از یک سو به سوی دیگر فرار کند . و آب همچنان او را از سر تا سینه دنبال می کند . آب مطهر به ترتیب بر یکایک اعضای بدن پاشیده می شود و این مناسک استادانه آنقدر تکرار می گردد ، تا دیو نجس سرانجام از بدن خارج و به زمین برسد . از شانه راست به شانه چپ ، از بغل راست به بغل چپ ، روی سینه ، بر پشت و به این ترتیب آب ریخته می شود تا نسو به کف پا برسد . « در اینجا چیزی شبیه بال مگس از او دیده می شود » بالاخره «دروج_نسو» از کف پا به آخرین پایگاهش یعنی انگشتان پا رانده می شود . . « او باید پاشنه هایش را بر زمین بفشارد و انگشتهای پای راست را بلند کند ، باید بر انگشتان پای راست او آب ریخته شود ، آنگاه دروج _نسو به انگشتهای پای چپ حمله می کند . باید بر انگشتان پای چپ آب ریخته شود . آنگه « دروج _نسو » در هیئت مگسی خشمگین و سراپا نجس چون پلیدترین خرفستر با زانو و دم آلوده به گند به سوی شمال فرار می کند . » « و تو باید با آوایی بلند این کلمات فاتح و شفا بخش را بخوانی : اراده خداوند قانون تقدس است . ای مزدا ، برای نگهبانی من چه کسی را گمارده ای ? ... نفرت دیو مرا احاطه کرده است ... این کیست که دیو را از پای می افکند تا مشیت تو بر آورده شود ? .. نابود شو ، ای دروج دیو آب ، ای زاده دیو .. ای دروج نابود شو ، به سرزمین های شمال گم شو تا دیگر هرگز جهان زنده روح مقدس را به دست مرگ نسپاری . » شباهت چشمگیری میان مناسک تطهیر دین زرتشتی و مراسم راندن ارواح پلید از جسم دیو زدگان در آیین کاتولیک دیده می شود . جروم منگو(jerom mengo) در سال 1582 میلادی رساله « تازیانه برای دیو ها » را درباره این موضوع دشوار منتشر کرد . و مدتی پس از آن ( یعنی از 1709) این کار عجیب و دقیق در فهرست امور پاپ ها در آمده . تا آن تاریخ ، کشیش _ جن گیر احتمالا از همان آداب و رسومی که رساله منگو توصیه کرده استفاده می نموده ، که در آن توصیه های بسیاری در مورد شستشوی مکرر بدن دیو زده با آب مقدس وجود دارد . این توصیه ها بی شباهت به همان تشریفاتی نیست که زرتشت در آیین خود تجویز نموده است . در این مراسم نیز همچون مراسم برشنوم ، دیو با رعایت اصول و قواعد از یکایک اعضای بدن دیو زده رانده می شد ، و چون در زمان منگو کالبد شناسی شناخته تر از زمان پیامبر ایرانی بوده ، بر شمردن هر یک از قسمت های آناتومی بدن نیز بسیار پیچیده تر و آداب آن بغرنج تر بوده است . در پایان این مراسم بدن دیو زده را با مخلوطی از آب مقدس و دیگر مایعات شستشو می دادند ،طلسمی که در موهای دیو زده مخفی می ماند ، او را از نحوستی که بر آن هیچ شفایی تدبیر نشده تطهیر می نمود . سایر ملل مشرق زمین نیز برای محافظت از بلای مگس به نیروهای فوق الطبیعه متوسل می شدند . کنعانی ها بعل زبوب (beelzebub) را _که 👈 هرگز معبدش به این حشرات ناپاک آلوده نمی شد _می پرستیدند . بعلزبوب به معنای خدای مگس هاست اما عبرانی ها بعل زبوب را شاهزاده دیوها می نامیدند . } ادامه دارد ... #تاریخ_جادوگری #مگس #بعل_ذبوب @soltannasir