eitaa logo
تحقیقی پیرامون فلسفه،عرفان و تصوف
703 دنبال‌کننده
240 عکس
60 ویدیو
54 فایل
✅مکتب اهل بیت علیهم السلام=مکتب تفکر و تدبر ارتباط با ادمین(لطفا فقط پیشنهادات و انتقادات): https://harfeto.timefriend.net/16750254869358 کانال تلگرام: t.me/sonnat_voice
مشاهده در ایتا
دانلود
توجیه ششم:خواب سیدالشهدا علیه السلام محمد حسن وکیلی مینویسد: «حال خود سیدالشهدا علیه السلام نیز چنین است هنگامی که از مدینه خارج میشدند رسول خدا صلی الله علیه و آله را در خواب زیارت نمودند و حضرت به ایشان فرمودند:«إِنَّ لَكَ فِي اَلْجَنَّةِ دَرَجَاتٍ لاَ تَنَالُهَا إِلاَّ بِالشَّهَادَةِ»1⃣ بررسی: جمله مذکور به کدامیک از انواع دلالات، بر شادی و سرور روز عاشورا دلالت دارد؟ عرف و عقلا هرگز از این جمله شادی برداشت نمیکنند مگر اینکه دست به ذوقیات و تاویلات صوفیانه بزنیم این کلام فقط دلالت میکند بر اینکه رسیدن بر درجات اعلاء در بهشت مستلزم پذیرفتن شهادت است و بیشتر از این مطلب معنای دیگری استفاده نمیشود. 📚منبع: 1⃣عاشورا روز حزن یا سرور سیدالشهدا علیه السلام ص۶ @sonnat_voice
توجیه هفتم:سخن حضرت قاسم علیه السلام محمد حسن وکیلی مینویسد: «حضرت سیدالشهدا علیه السلام از حضرت قاسم علیه السلام پرسیدند: قاسم جان مرگ از دید تو چگونه است؟ ایشان در پاسخ عرض کردند: أحلی من العسل روشن است با نوشیدن شربت شهادت که از عسل شیرین تر است انسان محزون و اندوهگین نمیشود»1⃣ پاسخ: شما باید به روایتی استدلال کنید که دلالت بر شادی و سرور اهل بیت علیهم السلام در روز عاشورا نماید چون این امر مدعای شماست این روایت فقط دلالت میکند که شهادت و مرگ در نزد حضرت قاسم علیه السلام شیرین تر از عسل است و دیدگاه آن حضرت نسبت به شهادت این گونه است و هیچ گونه دلالتی بر شادی و سرور ایشان در روز عاشورا نمیکند و با نوشیدن شربت شهادت دیگر از محل بحث خارج می شوند چون آنچه مورد بحث است مکلفی است که در روز عاشورا زنده است نه کسی که شربت شهادت نوشیده و به بهشت جاوید رسیده است. و در تاریخ هیچ اثری از شادی حضرت قاسم علیه السلام در روز عاشورا دیده نمیشود خصوصا که در مقتل حال حضرت قاسم علیه السلام این گونه توصیف شده«ثم خرج‏...القاسم بن الحسن علیهما السلام و هو غلام‏ صغير لم‏ يبلغ‏ الحلم فلما نظر الحسين إليه قد برز اعتنقه و جعلا يبكيان حتى غشي عليهما ثم استأذن الحسين علیه السلام في المبارزة فأبى الحسين علیه السلام أن يأذن له فلم يزل الغلام يقبل يديه و رجليه حتى أذن له فخرج و دموعه تسيل على خديه‏»2⃣ 📚منابع: 1⃣عاشورا روز حزن یا سرور سیدالشهدا علیه السلام ص۶ 2⃣بحارالانوار ج۴۵ ص۳۴/محمد باقر مجلسی/ناشر:دار احیاء التراث العربی/بیروت @sonnat_voice
توجیه هشتم: گفتار علامه مجلسی رضوان الله علیه محمد حسن وکیلی مینویسد: «مسأله شادمانی حضرت در آن روز(عاشورا) آنقدر روشن بوده است که علامه مجلسی در بحارالانوار بابی با عنوان باب فضل الشهداء معه و علة عدم مبالاتهم بالقتل و بيان أنه صلوات الله عليه كان فرحا لا يبالي بما يجري عليه باز نموده است»1⃣ پاسخ: اولا: مرحوم علامه مجلسی رضوان الله علیه معصوم نیستند تا به تک تک کلماتشان استدلال کنید سخنان همه علماء باید مبتنی بر حجت عقلی یا عقلایی یا شرعی باشد تا مورد قبول واقع شود و إلا نفس نظرات قابل استناد نیست. ثانیا: علامه مجلسی در همان جلد ۴۴کتاب بحار الانوار دو باب دیگر ذکر کرده اند «باب أن مصیبته صلوات الله علیه کان أعظم المصائب ص ٢٦٩» «باب ثواب البکاء علی مصیبته و مصائب سائر الأئمة علیهم السلام» و در جلد ۴۵این ابواب را ذکر نموده اند «باب ما ظهر بعد شهادته من بکاء السماء و الأرض علیه السلام و انکساف الشمس و القمر و غیرها ص۲۰۱» «باب ضجیج الملائکة إلی الله تعالی في أمره و أن الله بعثهم لنصره و بکائهم و بکاء الأنبیاء و فاطمة صلوات الله علیهم ص٢٢٠» «نوح الجن علیه صلوات الله علیه ص٢٣٣» چرا به ابواب متعددی که مرحوم علامه مجلسی ذکر کرده اند که همگی حاکی از گریه، حزن و اندوه است توجه نمیکنید و تنها به یک لفظ «کان فرحا» تمسک میکنید؟! ثالثا: مرحوم علامه مجلسی در «باب فضل الشهداء معه و علة عدم مبالاتهم بالقتل و بيان أنه صلوات الله عليه كان فرحا لا يبالي بما يجري عليه» پنج روایت نقل کرده اند که هیچ یک دلالتی بر شادی و سرور و خوشحالی سیدالشهدا علیه السلام نمیکند و یکی از آن روایات در توجیه اول ذکر شد و عدم دلالت آن بر مدعای آقای وکیلی را بیان نمودیم از مفاد آن پنج روایت نتیجه میگیریم که منظور علامه مجلسی از «کان فرحا» نهراسیدن آنان از مرگ و علاقمندیشان به شهادت بوده است چنانچه محتوای پنج روایت همین امر است. 📚منبع: 1⃣عاشورا روز حزن یا سرور سیدالشهدا علیه السلام ص۶ @sonnat_voice
توجیه نهم:مصیبت رحمت است محمد حسن وکیلی مینویسد: «از شهادت و مرگ که بگذریم، مصائب أهل بیت سیدالشهداء علیه السلام و اسارت و محمل نشینی و فرار در بیابان و سوختن خیمه ها، همه در نگرش الهی اسلام، نعمت و رحمت و از بعدی موجب سرور است؛ چون هر مصیبتی برای مؤمن جز رحمت چیزی نیست. روی همین جهت وقتی ابن زیاد ملعون به حضرت زینب کبری سلام الله علیها گفت: کیف رأیت صنع اللـه بأخیك و أهل بیتك؟ حضرت فرمودند: ما رأیت إلا جمیلا. تمام صحنه های دردناک عاشورا و پس از عاشورا در چشم خدابین حضرت زینب زیبائی و جمال است»1⃣ پاسخ: این گفته که «هر مصیبتی برای هر مؤمن جز رحمت چیزی نیست»دقیق نیست چون مصیبت هایی که به مؤمن می رسد بر دو قسم است: ۱-گاهی مصیبت بازتاب اعمال سوء مؤمن است«مَا أَصَابَكَ مِنْ حَسَنَةٍ فَمِنَ اللَّهِ وَمَا أَصَابَكَ مِنْ سَيِّئَةٍ فَمِنْ نَفْسِكَ»2⃣ ۲-گاهی مصیبت از ناحیه ظالمی بر مؤمن تحمیل میشود که در این جا ظلم ظالم قبح فاعلی دارد و قطعا معاقب است و خداوند عوض و اجر آن را به مظلوم عنایت میفرماید ولی این امر باعث نمیشود که مظلوم یا سایر مردم از این ظلمی که بر مؤمن روا داشته شده محزون و متأسف نباشند. رحمت و نعمت خداوند قطعا شامل مؤمن مظلوم میگردد که مربوط به شخص مؤمن است که مسأله فردی می باشد ولی آثار مخرب ظلم در جامعه، مسأله اجتماعی است که باعث غم و اندوه کسانی که عقل سلیم و وجدانی بیدار دارند میشود. استاد محمد تقی جعفری در جواب مولوی می نویسد: «ولی جلال الدین این حقیقت را می بایست در نظر بگیرد که اگر این منطق صحیح باشد که مردان الهی با کشته شدن رو به دیدار خدا میروند پس جای شادی و سرور و وجد است نه جای تأثر و گریه این نتیجه را هم میتوان گرفت که کشته شدگان مردان الهی خدمت بزرگی به آنان انجام میدهند که قفس آنان را میشکنند و مرغ روحشان را به عالم ملکوت به پرواز در می آورند»3⃣ 📚منابع: 1⃣عاشورا روز حزن یا سرور سیدالشهدا علیه السلام ص۷ 2⃣ نساء:۷۹ 3⃣ تفسیر و نقد و تحلیل مثنوی ج۱۳ ص۳۱۶/محمد تقی جعفری/ناشر:چاپخانه حیدری/طهران @sonnat_voice
توجیه دهم: رسیدن به فوز عظیم محمد حسن وکیلی مینویسد:«در روایاتی که از أئمه علیهم السلام برای زیارت حضرت سیدالشهداء علیه السلام وارد شده است بر هر دو جنبه تأکید شده است؛ هم مصائب و مشکلات آن روز را یادآوری میکنند و هم بر نعمت شهادت شکر و حمد مینمایند و تأکید میکنند که شهادت کرامتی برای حضرت بود «أکرمته بالشهادة و حبوته بالسعادة» زیارت اربعین و موجب فوز و فلاح برای أصحاب آن حضرت گشت: «فُزْتُمْ وَ اَللَّهِ فَوْزاً عَظِيماً يَا لَيْتَنِي كُنْتُ مَعَكُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِيماً»و میگوئیم:«أَنْتُمُ اَلسُّعَدَاءُ سَعِدْتُمْ عِنْدَ اَللَّهِ وَ فُزْتُمْ بِالدَّرَجَاتِ مِنْ جَنَّاتٍ لاَ يُطْعَنُ أَهْلُهَا...هَنِيئاً لَكُمْ مَا أُعْطِيتُمْ وَ هَنِيئاً لَكُمْ مَا بِهِ حُيِّيتُمْ»«أَشْهَدُ أَنَّكَ مِنَ اَلْفَرِحِينَ بِمٰا آتٰاهُمُ اَللّٰهُ مِنْ فَضْلِهِ» و عرض میکنیم:«لاَ تَكَرَّهْتُمَا مُبَاشَرَةَ اَلْمَنَايَا، إِذْ كُنْتُمَا قَدْ رَأَيْتُمَا مَنَازِلَكُمَا فِي اَلْجَنَّةِ قَبْلَ أَنْ تَصِيرَا إِلَيْهَا، وَ اِخْتَرْتُمَاهَا قَبْلَ أَنْ تَنْتَقِلاَ إِلَيْهَا، فَسُرِرْتُمْ وَ سُرِرْتُمْ»و أمثال این تعابیر در زیارات که بر خشنودی حضرت و أصحاب دلالت میکند، فراوان است»1⃣ پاسخ: روایاتی که حاکی از این است که امام حسین علیه السلام و اصحابشان به سعادت و رستگاری و مقامات عالی رسیده اند هیچ گونه دلالتی بر شادی و سرور برای صوفیان ندارد این روایات مانند آیاتی است که در قرآن جایگاه شهداء را بیان میکند«وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ*فَرِحِينَ بِمَا آتَاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَيَسْتَبْشِرُونَ بِالَّذِينَ لَمْ يَلْحَقُوا بِهِمْ مِنْ خَلْفِهِمْ أَلَّا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ» این گونه آیات و روایات به مردم این پیام را میرساند که گمان نکنید شهدا مرده اند و زندگی دنیا را از دست دادند و از مردم دنیا عقب مانده اند و حیاتشان بی جهت از بین رفت و در این میدان بازنده هستند. خیر، خداوند در مقابل فداکاری، ایثار و گذشتی که کردند اجر و مقام والایی به آنها عنایت کرده است که مردم دنیا هرگز به آن مقامات نخواهند رسید این پیام هیچ گونه دلالتی بر اینکه شما بازماندگان برای شهادت آنان شاد و مسرور باشید ندارد. چنانکه پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آله از شهادت جناب حمزه سیدالشهدا علیه السلام محزون و اندوهگین شد یا از وفات فرزندشان ابراهیم غمگین و گریان شدند با اینکه به خوبی میدانستند آن دو به بهشت جاوید و مقامات عالی رسیده اند. و اما پاسخ به روایت«أَشْهَدُ أَنَّكَ مِنَ اَلْفَرِحِينَ بِمٰا آتٰاهُمُ اَللّٰهُ مِنْ فَضْلِهِ»گذشت که از جهت سند و دلالت مخدوش است. و در زیارت نامه حضرت علی اکبر علیه السلام جمله ای وارد شده که جناب وکیلی به آن استدلال کرده است«إِذْ كُنْتُمَا قَدْ رَأَيْتُمَا مَنَازِلَكُمَا فِي اَلْجَنَّةِ قَبْلَ أَنْ تَصِيرَا إِلَيْهَا، وَ اِخْتَرْتُمَاهَا قَبْلَ أَنْ تَنْتَقِلاَ إِلَيْهَا، فَسُرِرْتُمْ وَ سُرِرْتُمْ»2⃣ پاسخ: اولا: این روایت هم چنانکه قبلا گفتیم هیچ سندی به معصوم علیهم السلام ندارد و علامه مجلسی در آخر آن میگوید:«و الظاهر أن هذه الزیارة من مؤلفات السید و المفید رحمهما الله»3⃣ ثانیا: عبارت به روشنی گویا است که امام حسین و حضرت علی اکبر علیهما السلام قبل از شهادت جایگاه خودشان را در بهشت مشاهده کردند و آن را اختیار کردند و شاد شدند این امر چگونه میتواند برای صوفیان شادی بعد از شهادت امام حسین علیه السلام را اثبات کند؟ نزاع در این است که آیا جایز است صوفیان در روز عاشورا و پس از شهادت سیدالشهدا علیه‌السلام شادی کنند؟ شما روایتی آورده اید که امام حسین علیه السلام قبل از شهادتش شاد بوده اند و این ربطی به مدعای شما ندارد. 📚منابع: 1⃣عاشورا روز حزن یا سرور سیدالشهدا علیه السلام ص۱۱ 2⃣ بحارالانوار ج۹۸ ص۲۴۲/محمد باقر مجلسی/ناشر:موسسة الوفاء/بیروت 3⃣همان ص۲۵۲ @sonnat_voice
انا لله و انا الیه راجعون شادی روح ذاکر مخلص اباعبدالله علیه السلام مرحوم حاج حسن جمالی فاتحه ای قرائت فرمایید متاسفانه ایشان شب جمعه در مسیر کاشان به علت سانحه رانندگی دعوت حق را لبیک گفت
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
❌لطفاً با حال مناسب ببینید❌ سالروز ورود اسرای کربلا به شام روضه خوان مرحوم حاج حسن جمالی التماس دعا
توجیه یازدهم: سخن حضرت علی اکبر علیه السلام محمد حسن وکیلی مینویسد: «بارها شنیده ایم حضرت علی اکبر سلام الله علیه در حال شهادت ندا دادند: پدر جان جدم مرا شربتی نوشاند که پس از آن هرگز تشنه کام نخواهم شد آیا آن وجود مقدس از نوشیدن چنین شربت گوارایی محزون میگردند»1️⃣ بررسی: مدعای جناب وکیلی شادی صوفیان بعد از شهادت سیدالشهدا علیه السلام است ولی دلیلی که اقامه کرده شربت نوشیدن حضرت علی اکبر علیه السلام در حال حیات سیدالشهدا علیه السلام است این دو وجه چه ربطی به یکدیگر دارند؟! نوشیدن شربت در هنگام شهادت حضرت علی اکبر علیه السلام و در زمان حیات سیدالشهدا علیه السلام رخ داده این امر هیچ گونه دلالتی بر شادی در روز عاشورا و بعد از شهادت امام حسین علیه السلام ندارد. نکته مهم این است که با اینکه سیدالشهدا علیه السلام سخن حضرت علی اکبر علیه السلام را در هنگام شهادت شنیدند ولی باز هم گریه و ندبه کردند در حالی که بنا بر گفتار جناب وکیلی میبایست شادی میکردند.«فَنَادَى يَا أَبَتَاهْ عَلَيْكَ اَلسَّلاَمُ هَذَا جَدِّي يُقْرِؤُكَ اَلسَّلاَمَ وَ يَقُولُ لَكَ عَجِّلِ اَلْقَدُومَ عَلَيْنَا ثُمَّ شَهَقَ شَهْقَةً فَمَاتَ فَجَاءَ اَلْحُسَيْنُ عَلَيْهِ السَّلاَمُ حَتَّى وَقَفَ عَلَيْهِ وَ وَضَعَ خَدَّهُ عَلَى خَدِّهِ» «قَالَ قَتَلَ اَللَّهُ قَوْماً قَتَلُوكَ فَمَا أَجْرَأَهُمْ عَلَى اَللَّهِ وَ عَلَى اِنْتِهَاكِ حُرْمَةِ اَلرَّسُولِ وَ اِسْتَهَلَّتْ عَيْنَاهُ بِالدُّمُوعِ ثُمَّ قَالَ عَلَى اَلدُّنْيَا بَعْدَكَ اَلْعَفَاءُ» 📚منبع: 1⃣عاشورا روز حزن یا سرور سیدالشهدا علیه السلام ص۶ @sonnat_voice
27.38M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
شب پنجم صفر زیارت حضرت رقیه خاتون سلام الله علیها/دمشق التماس دعا @sonnat_voice
حاج حسن جمالي - روضه3.mp3
14.17M
«روضه حضرت رقیه سلام الله علیها» مداح مرحوم حاج حسن جمالی جهت شادی روح این روضه خوان مخلص اهل بیت علیهم السلام رحم الله من قرأ سورة الفاتحه مع الصلوات @sonnat_voice
توجیه دوازدهم: شادی اصحاب محمد حسن وکیلی مینویسد: «شنیده اید که یکی از بزرگان اصحاب حضرت در شب یا روز عاشورا با دیگری مزاح و شوخی مینمودند وقتی که به ایشان اعتراض کردند که این زمان، زمان خنده و باطل نیست در پاسخ گفتند:«لقد علم قومي انى ما احببت الباطل شابا و لا كهلا، و لكن انى لمستبشر بما نحن لاقون»1⃣ بررسی: با وجود فعل معصوم یعنی گریه و حزن سیدالشهدا علیه السلام و سایر امامان معصوم علیهم السلام در ایام عاشورا نوبت استدلال به فعل اصحاب نمیرسد. احادیث متعدد و گزارشات تاریخی حاکی از حزن و اندوه اهل بیت علیهم السلام در آن ایام است در هیچ روایتی گزارشی نشده سیدالشهدا و فرزندان پیامبر علیهم السلام در واقعه عاشورا شادی کنند. روایات از گریه و حزن اهل بیت علیهم السلام در شب عاشورا این گونه حکایت می کند. «وَ جَلَسَ اَلْحُسَيْنُ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَرَقَدَ ثُمَّ اِسْتَيْقَظَ فَقَالَ: يَا أُخْتَاهْ إِنِّي رَأَيْتُ اَلسَّاعَةَ جَدِّي مُحَمَّداً صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ أَبِي عَلِيّاً وَ أُمِّي فَاطِمَةَ وَ أَخِيَ اَلْحَسَنَ وَ هُمْ يَقُولُونَ يَا حُسَيْنُ إِنَّكَ رَائِحٌ إِلَيْنَا عَنْ قَرِيبٍ وَ فِي بَعْضِ اَلرِّوَايَاتِ غَداً . قَالَ اَلرَّاوِي: فَلَطَمَتْ زَيْنَبُ وَجْهَهَا وَ صَاحَتْ وَ بَكَتْ» «قَالَ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ علیه السلام إِنِّي جَالِسٌ فِي تِلْكَ اللَّيْلَةِ الَّتِي قُتِلَ أَبِي فِي صَبِيحَتِهَا وَ عِنْدِي عَمَّتِي زَيْنَبُ تُمَرِّضُنِي‏... وَ أَبِي يَقُولُ‏: يَا دَهْرُ أُفٍّ لَكَ مِنْ خَلِيلٍ كَمْ لَكَ بِالْإِشْرَاقِ وَ الْأَصِيل ...فَأَعَادَهَا مَرَّتَيْنِ أَوْ ثَلَاثاً حَتَّى فَهِمْتُهَا وَ عَلِمْتُ مَا أَرَادَ فَخَنَقَتْنِيَ الْعَبْرَةُ فَرَدَدْتُهَا وَ لَزِمْتُ السُّكُوتَ وَ عَلِمْتُ أَنَّ الْبَلَاءَ قَدْ نَزَلَ وَ أَمَّا عَمَّتِي فَلَمَّا سَمِعَتْ مَا سَمِعْتُ وَ هِيَ امْرَأَةٌ وَ مِنْ شَأْنِ النِّسَاءِ الرِّقَّةُ وَ الْجَزَعُ فَلَمْ تَمْلِكْ نَفْسَهَا أَنْ وَثَبَتْ تَجُرُّ ثَوْبَهَا وَ هِيَ‏ حَاسِرَةٌ حَتَّى انْتَهَتْ إِلَيْهِ وَ قَالَتْ وَا ثُكْلَاهْ لَيْتَ الْمَوْتَ أَعْدَمَنِيَ الْحَيَاة..فَنَظَرَ إِلَيْهَا الْحُسَيْنُ علیه السلام وَ قَالَ لَهَا يَا أُخْتَهْ لَا يَذْهَبَنَّ حِلْمَكِ الشَّيْطَانُ وَ تَرَقْرَقَتْ عَيْنَاهُ بِالدُّمُوعِ وَ قَالَ لَوْ تُرِكَ الْقَطَا لَيْلًا لَنَام‏... ثُمَّ لَطَمَتْ وَجْهَهَا وَ هَوَتْ إِلَى جَيْبِهَا وَ شَقَّتْهُ وَ خَرَّتْ مَغْشِيَّةً عَلَيْهَا»2⃣ با توجه به مطلب مذکور پاسخ سایر مواردی هم که جناب وکیلی استدلال به شادی و سرور اصحاب سیدالشهدا علیه السلام کرده است بدست میآید. نوشته است: «در روایات آمده که حضرت علیه السلام در شب و روز عاشورا منازل اصحاب را در بهشت به ایشان نشان دادند. مرگ برای شما نیست مگر پلی که از آن عبور میکنید و به این نعمتهای الهی میرسید و اصحاب حضرت از شوق نعمتهای بهشتی با شور و شوق به استقبال مرگ میشتافتند»3⃣ «طبق برخی روایات اصحاب حضرت حالشان چنین بود که درد جراحات و ضربات شمشیر و نیزه را احساس نمیکردند و برخی از شوق شهادت حتی زره را از تن بیرون آورده و به نبرد میپرداختند»4⃣ پاسخ دیگری که به این توجیه میدهیم این است که این گونه روایات حاکی از اشتیاق اصحاب سیدالشهدا علیه السلام به شهادت و نهراسیدن آنان از مرگ است، کسانی که جایگاه خود را در بهشت مشاهده کردند دیگر این دنیا برایشان هیچ جاذبه ای ندارد و مشتاقند هرچه زودتر به منزلگاه ابدی خود سفر کنند، این روایت مذکور هیچ دلالتی بر مدعای شما که سرور و شادی صوفیان بعد از شهادت سیدالشهدا علیه السلام است ندارد علاوه آنکه بر فرض بپذیریم که اصحاب از شوق شهادت شادمان بودند این امر ربطی به دیگران ندارد چون هر شخصی وظیفه خاص خودش را دارد، وظیفه شیعیان بعد از شهدای کربلا اقامه عزا و ماتم است چنانکه روایات فراوان این حکم را تعیین فرموده است حال چه شهدای کربلا قبل از شهادتشان شاد بودند یا غمگین تفاوتی در وظیفه محبین اهل بیت علیهم السلام نمی کند چون هر موضوعی حکم خاص خودش را دارد. 📚منابع: 1⃣عاشورا روز حزن یا سرور سیدالشهدا علیه السلام ص۶ 2⃣بحارالانوار ج۴۵ ص۲/محمد باقر مجلسی/ناشر:دار احیاء التراث العربی/بیروت 3⃣عاشورا روز حزن یا سرور سیدالشهدا علیه السلام ص۵ 4⃣همان @sonnat_voice
اَلسَلامُ عَلَیکَ یا اَبامُحَمَّدٍ یا حَسَنَ بنَ عَلِیٍ اَیُّهَا المجتَبی علیه‌السلام ▪️آیت‌الله‌العظمی شبیری زنجانی: «عزاداری روز هفتم ماه صفر به عنوان سوگواری سبط(علیه السلام) و تعطیل بازار که سنت شیعیان بوده، از شعائر دینی است که باید محفوظ بماند.» @zanjani_net
توجیه سیزدهم: ادعای تعارض روایات محمد حسن وکیلی مینویسد: «ما دو دسته روایات داریم یک دسته روایات دلالت بر شادی و فرح در روز عاشورا میکند و یک دسته دیگر دلالت بر حزن و اندوه و برپایی عزاداری میکند حال چگونه میان دو دسته از روایات جمع کنیم؟ فرمایشات علامه طهرانی در کتاب شریف روح مجرد در واقع بیان راه حل جمع بین این روایت است برای توضیح مسأله باید یکبار از حال خود اهل بیت علیهم السلام بحث کنیم و یکبار از وظیفه شیعیان اما ائمه معصومین علیهم السلام از خود سیدالشهدا علیه السلام تا حضرت بقیه الله ارواحنا فداه مسلما در روز عاشورا هم شادمانند و هم محزون چنانچه تاریخ درباره حال حضرت امام حسین علیه السلام در روز عاشورا چنین گزارش میکند»1⃣ پاسخ: اما اینکه ادعا کردند امام زمان ارواحنا له الفدا در روز عاشورا هم شاد و هم محزونند قابل قبول نیست زیرا آن حضرت حالات خودشان را در طول سال بیان فرموده اند. در زیارت ناحیه مقدسه درباره مصیبت سیدالشهدا علیه السلام میفرمایند:«فَلَأَنْدُبَنَّكَ صَبَاحاً وَ مَسَاءً، وَ لَأَبْكِيَنَّ عَلَيْكَ بَدَلَ اَلدُّمُوعِ دَماً، حَسْرَةً عَلَيْكَ وَ تَأَسُّفاً عَلَى مَا دَهَاكَ وَ تَلَهُّفاً، حَتَّى أَمُوتَ بِلَوْعَةِ اَلْمُصَابِ وَ غُصَّةِ اَلاِكْتِيَابِ» برای تو هر صبح و شام گریه میکنم و به جای اشک برایت خون میگریم از حسرت و تأسف غصه بر مصیبتهایی که برایت پیش آمد تا آنکه از بی قراری و بی تابی در مصیبت تو و اندوه و غصه جانکاه، جان سپارم. ❌پایان نقد و بررسی توجیهات بی ریشه و مضحک محمد حسن وکیلی نسبت به سرور سیدالشهدا علیه السلام در روز عاشورا ✅در ادامه روایات حزن سیدالشهدا و فرزندان ایشان علیهم السلام نسبت به واقعه عاشورا را بررسی خواهیم کرد. 📚منبع: عاشورا روز حزن یا سرور سیدالشهدا علیه السلام ص۸ @sonnat_voice
✅حزن امام حسین در روز عاشورا اما اینکه گفته شد «ائمه معصومین علیهم السلام از خود سیدالشهدا تا حضرت بقیه الله ارواحنا فداه مسلما در روز عاشورا هم شادند و هم محزون» ابتدا موارد حزن و اندوه و گریه سیدالشهدا علیه السلام در روز عاشورا را ذکر میکنیم و سپس گریه و ماتم سایر امامان معصوم علیهم السلام را نقل خواهیم کرد تا عدم صحت ادعای شادی اهل بیت علیهم السلام در روز عاشورا روشن گردد. ۱-گریه کنار جسد غلام ترک: «ثمّ خرج غلام تركيّ كان للحسين عليه السلام، و كان قارئا للقرآن، فجعل يقاتل و يرتجز فقتل جماعة، ثمّ سقط صريعا، فجاءه الحسين عليه السلام فبكى و وضع خدّه على خدّه»1⃣ ۲-هنگام میدان رفتن حضرت علی اکبر علیه السلام: «فَلَمَّا لَمْ يَبْقَ مَعَهُ سِوَى أَهْلِ بَيْتِهِ خَرَجَ عَلِيُّ بْنُ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِمَا السَّلاَمُ وَ كَانَ مِنْ أَصْبَحِ اَلنَّاسِ وَجْهاً وَ أَحْسَنِهِمْ خُلُقاً فَاسْتَأْذَنَ أَبَاهُ فِي اَلْقِتَالِ فَأَذِنَ لَهُ ثُمَّ نَظَرَ إِلَيْهِ نَظَرَ آيِسٍ مِنْهُ وَ أَرْخَى عَلَيْهِ السَّلاَمُ عَيْنَهُ وَ بَكَى ثُمَّ قَالَ اَللَّهُمَّ اِشْهَدْ فَقَدْ بَرَزَ إِلَيْهِمْ غُلاَمٌ أَشْبَهُ اَلنَّاسِ خَلْقاً وَ خُلُقاً وَ مَنْطِقاً بِرَسُولِكَ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ كُنَّا إِذَا اِشْتَقْنَا إِلَى نَبِيِّكَ نَظَرْنَا إِلَيْهِ فَصَاحَ وَ قَالَ يَا اِبْنَ سَعْدٍ قَطَعَ اَللَّهُ رَحِمَكَ كَمَا قَطَعْتَ رَحِمِي»2⃣ ۳- گریه بر عطش حضرت علی اکبر علیه السلام: «فقاتل قتالا شدیدا... ثمّ رجع إلى أبيه و قد أصابته جراحات كثيرة، فقال: يا أبة، العطش قد قتلني، و ثقل الحديد أجهدني، فهل إلى شربة من ماء سبيل أتقوّى بها على الأعداء؟ فبكى الحسين عليه السلام، و قال: يا بنيّ، يعزّ على محمد صلّى اللّه عليه و آله، و على عليّ بن أبي طالب عليه السلام، و عليّ أن تدعوهم فلا يجيبوك، و تستغيث بهم فلا يغيثوك»3⃣ ۴- گریه هنگام شهادت حضرت علی اکبر علیه السلام: «وَ قَالَ قَتَلَ‏ اللَّهُ‏ قَوْماً قَتَلُوكَ‏ فَمَا أَجْرَأَهُمْ عَلَى اللَّهِ وَ عَلَى انْتِهَاكِ حُرْمَةِ الرَّسُولِ وَ اسْتَهَلَّتْ عَيْنَاهُ بِالدُّمُوعِ ثُمَّ قَالَ عَلَى الدُّنْيَا بَعْدَكَ الْعَفَاء»4⃣ ۵-گریه برای حضرت قاسم علیه السلام: «ثم خرج القاسم بن الحسن علیه السلام و هو غلام‏ صغير لم‏ يبلغ‏ الحلم‏ فلما نظر الحسين إليه قد برز اعتنقه و جعلا يبكيان حتى غشي عليهما ثم استأذن الحسين علیه السلام في المبارزة فأبى الحسين أن يأذن له فلم يزل الغلام يقبل يديه و رجليه حتى أذن له فخرج و دموعه تسيل على خديه‏»5⃣ ۶-گریه هنگام رفتن حضرت عباس علیه السلام: «أن العباس لما رأى وحدته علیه السلام أتى أخاه و قال يا أخي هل من رخصة فبكى الحسين علیه السلام بكاء شديدا ثم قال يا أَخِي‏ أَنْتَ‏ صَاحِبُ‏ لِوَائِي‏»6⃣ ۷-گریه برای شهادت حضرت عباس علیه السلام: «فانقلب‏ عن‏ فرسه‏ و صاح إلى أخيه الحسين علیه السلام: أدركني فلما رآه الحسين علیه السلام صريعا على‏ شاطئ‏ الفرات‏ بكى‏... لما قتل‏ العباس‏ قال الحسين علیه السلام الْآنَ انْكَسَرَ ظَهْرِي وَ قَلَّتْ حِيلَتِي‏»7⃣ ۸- گریه هنگام شهادت طفل رضیع: «قال الحسین علیه السلام: يا قوم ان لم ترحمونى فارحموا هذا الطفل! فرماه رجل منهم بسهم فجعل الحسين علیه السلام يبكي و يقول: اللهمّ احكم بيننا و بين قوم دعونا لينصرونا فقتلونا»8⃣ ۹-گریه هنگام وداع با فرزندان: «فقالت: ای سكينة يا أبتاه، قف لي هنيئة لأتزود منك، فهذا وداع لا تلاقي بعده، وانكبت على يديه ورجليه تقبلهما وتبكي، فبكى الحسين عليه السلام رحمة لها، ثم مسح دموعها بكمه، وأخذها فتركها في حجره، ومسح دموعها بكقه»9⃣ 📚منابع: 1⃣بحارالانوار ج۴۵ ص۳۰/محمد باقر مجلسی/ناشر:دار احیاء التراث العربی/بیروت 2⃣همان ج۴۴ ص۳۱۲ 3⃣همان ج۴۵ ص۴۳ 4⃣مثیر الاحزان ص۶۹/جعفر بن محمد حلی/ناشر:مدرسه امام مهدی علیه السلام 5⃣بحارالانوار ج۴۵ ص۳۴/محمد باقر مجلسی/ناشر:دار احیاء التراث العربی/بیروت 6⃣همان ص۴۱ 7⃣همان ص۴۳ 8⃣نفس المهموم ص۳۱۸/عباس قمی/ناشر:مکتبة الحیدریة/قم 9⃣المجالس الفاخرة ص۲۸۵/سید شرف الدین/ناصر:موسسة المعارف الاسلامیة/قم @sonnat_voice
✅حزن فرزندان پیامبر صلی الله علیه و آله در روز عاشورا ۱-هنگامی که سیدالشهدا علیه السلام عزیزانش را از دست داد و از خاندان و فرزندان جز بانوان و کودکانش کسی نمانده بود، ندای غربتش بلند شد که آیا کسی هست که از خاندان پیامبر صلی الله علیه و آله دفاع نماید؟ آیا موحدی است که از خدا بترسد و به یاری ما بیاید؟ آیا فریاد رسی پیدا میشود که به خاطر خدا به فریاد ما رسد؟ صدای شیون و ناله بانوان بلند شد.1⃣ ۲-سیدالشهدا علیه السلام خطبه ای خواند و خود را به لشکر معرفی کرد پاسخ دادند ما همه آنچه را که گفتی میدانیم ولی تو را رها نمیکنیم تا تشنه لب جان دهی! با شنیدن این خطبه دختران امام علیه السلام و خواهرش زینب علیهما السلام گریه و ناله کردند و به صورت خویش میزدند و فریادشان بلند شد.2⃣ ۳-هنگامی که چشم خواهران و دختران سیدالشهدا علیه السلام و دیگر افراد خاندانش به اسب بی صاحب افتاد صدای گریه و شیون آنان بلند شد. ام کلثوم دست بر سر نهاد و فریاد میزد وا محمداه وا جداه وا نبیاه وا أبا القاسماه وا علیاه وا جعفراه وا حمزتاه وا حسناه این حسین توست که در میدان کربلا بر زمین افتاده، سرش از قفا بریده، ردا و عمامۀاش به غارت رفت سپس غش کرد و بی هوش شد.3⃣ ۴-بعد از شهادت سیدالشهدا علیه السلام دختران پیامبر صلی‌الله علیه و آله و اهل حرم از خیمه ها بیرون آمدند و همگی به گریه و مرثیه سرایی برای عزیزانشان پرداختند سپس باقی زنان از خیمه ها بیرون کردند و خیمه ها را به آتش کشیدند، زنان اسیر شده با پای برهنه گریه کنان به راه افتادند گفتند شما را به خدا از قتلگاه ما را عبور دهید هنگامی که چشمانشان به ابدان شهدا افتاد فریاد کنان به صورت خویش میزدند راوی میگوید: به خدا سوگند فراموش نمیکنم زینب دختر علی علیهما السلام را که با قلبی سوزان و داغدار و صدایی محزون و غمناک برای برادر خویش مرثیه سرایی میکرد وای ای پیامبر درود فرشتگان آسمان بر تو باد، این حسین توست به خون آغشته، اعضای بدنش قطعه قطعه، دخترانت اسیر شده اند.4⃣ ✅غم و اندوه امام سجاد علیه السلام ۱-فاطمه صغری علیها السلام در نقل وقایع عاشورا فرمود: هنگامی که به خیمه برگشتیم دیدیم آنچه در خیمه بوده به غارت رفته و برادرم امام سجاد علیه السلام به صورت بر زمین افتاده است او از شدت بیماری و گرسنگی و تشنگی توان نشستن نداشت. او بر ما میگریست و ما بر او گریه میکردیم.5⃣ ۲-غلام امام سجاد علیه السلام نقل میکند روزی امام علیه السلام به صحرا رفتند و من نیز به دنبال حضرت رفتم بر یک سنگ خشنی سجده کردند ایستادم ناله و گریه اش را گوش دادم و هزار مرتبه فرمود: «لا إله إلا الله حقاحقا سجدت لك یا رب تعبدا و رقا و إیمانا و تصدیقا» سپس سر از سجده بر میداشت و محاسن و صورتش از اشک چشمانشان خیس بود گفتم ای آقای من آیا وقت آن نرسیده حزن شما به پایان برسد و گریه شما کم شود؟ امام علیه السلام فرمودند: وای بر تو همانا یعقوب بن اسحاق بن ابراهیم پیامبری بود که دوازده پسر داشت خداوند یکی از آنها را پنهان کرد موی سرش از حزن سفید شد و کمرش از غم خمیده گشت و چشمش نابینا شد در حالی پسرش زنده بود و من پد،ربرادر و هفده نفر از اهل بیتم را از دست دادم در حالی که بر روی زمین افتاده و به شهادت رسیده بودند چگونه حزنم تمام شده و گریه ام کم گردد!؟6⃣ ✅غم و اندوه امام باقر علیه السلام کمیت به مدینه آمد از جانب امام باقر علیه السلام اجازه یافت که شب هنگام نزد حضرت برود، او اشعار خویش را نزد آن حضرت قرائت کرد هنگامی که به این بیت از میمیه اش رسید که: و شهید کربلا از آنهاست که بین گروهی فرو مایه به او خیانت شد (و شهید گشت) امام باقر علیه السلام به گریه افتاد سپس فرمود ای کمیت! اگر نزد ما مالی بود به تو میدادیم ولی پاداش تو همان باشد که پیامبر صلی الله و آله به حسان فرمود: همیشه از جانب روح القدس موید باشی مادامی که از ما اهل بیت دفاع نمایی.7⃣ 📚منابع: 1⃣ بحارالانوار ج۴۵ ص۴۶/محمد باقر مجلسی/ناشر:دار احیاء التراث العربی/بیروت 2⃣همان ۴۴ ص۳۱۸ 3⃣همان ج۴۵ ص۶۰ 4⃣همان ص۵۹ 5⃣همان ج۴۵ ص۶۱ 6⃣همان ص۱۴۹ 7⃣همان ج۴۷ ص۳۲۴ @sonnat_voice
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
جانشین فرمانده کل سپاه: علم کوانتوم در عبارات ابن عربی، کامل‌تر از آخرین یافته‌های دانشمندان بیان شده است!!! https://eitaa.com/tasnimnews/118765 پ ن: بله شخصی که شهودش با بنگ تازه و ناب انجام میدهدکوانتوم که هیچ باید خدا را رویت می کند ، مقام شیخین را برتر از امیرالمؤمنین علیه السلام بیند به علاوه ابن عربی در صنعت فضانوردی هم تا آن جا پیش رفته بود که با تمام ستارگان نکاح می‌کرد! کاش این بنده می دانست عده آدرس دروغ به وی داده اند و قبل از اینکه این جملات را در تلویزیون ملی بگوید و مایه تعجب اهل علم شود تحقیقی کند که فیزیک کوانتوم نوعی علم است و با شهود نزد اهلش در تعارض است @sonnat_voice
غم و اندوه امام صادق علیه السلام ۱- روز عاشورا محضر مبارک امام صادق علیه السلام رسیدم، دیدم رنگ حضرت پریده، حزن و اندوه بر حضرت غالب گشته، از چشمان حضرت مانند لؤلؤ اشک میبارید آنقدر گریست که محاسن مبارکش از اشک چشمانش پر شد.1⃣ ۲- داوود رقی میگوید: نزد امام صادق علیه‌السلام بودم آب طلب کرد و نوشید و سپس گریست چشمان حضرت پر از اشک شده بود سپس فرمود: ای داوود لعنت خدا بر قاتل امام حسین علیه السلام.2⃣ در بعضی مصادر اضافه شده: یاد امام حسین علیه السلام انسان را مکدر میکند، نمیشود که من آب سردی بنوشم و امام حسین علیه السلام را یاد نکنم.3⃣ ✅غم و اندوه امام کاظم علیه السلام امام رضا علیه‌السلام: با ورود ماه محرم پدرم خندان دیده نمیشد و تا ده روز حزن و اندوه بر او غالب بود اما روز دهم (عاشورا) که روز مصیبت، غم و گریه ایشان بود.4⃣ ✅غم و اندوه امام رضا علیه السلام ۱- دعبل میگوید: مثل این ایام نزد سرور و مولایم امام رضا علیه السلام رفتم حضرت در جمع اصحاب محزون و اندوهناک نشسته بودند، به من خوش آمد گفتند و فرمودند: مرحبا به یاور ما که با دست و زبان خویش ما را یاری میکند مرا در کنار خویش نشاند و فرمود: دوست دارم برایم شعری بخوانی که ایام حزن ما اهل بیت علیهم السلام و سرور دشمنان ما به خصوص بنی امیه است. ای دعبل! هر چشمی که در مصائب ما بگرید و بگریاند حتی اگر یک نفر را پاداش او بر خداست. ای دعبل! هر چشمی که در مصائب ما اشک بریزد و بگرید بر آنچه از دشمنان بر سر ما آمده، خدا او را با ما محشور کند. ای دعبل! هر کس در مصائب جدم امام حسین علیه السلام بگرید خدا حتما گناهان او را بیامرزد. سپس امام علیه السلام بلند شد و پرده ای نصب کرد تا خانوادهاش پشت آن قرار گیرند وبگریند سپس فرمود: ای دعبل برای امام حسین علیه السلام مرثیه سرایی کن که تو یاور و مادح ما هستی تا جان در تن داری تا میتوانی در یاری ما از هیچ کوششی دریغ و کوتاهی نکن.5⃣ ۲-امام رضا علیه السلام: روز مصیبت امام حسین علیه السلام پلک چشم را زخم کرد، اشک ما را جاری ساخت. عزیزان ما در سرزمین کرب و بلا خوار نمود برای ما گرفتاری و مصیبت ابدی بر جای گذاشت.6⃣ 📚منابع: 1⃣مصباح المتهجد ج۲ ص۷۸۲/محمد بن حسن طوسی/ناشر:موسسة فقه الشیعة/بیروت 2⃣الکافی ج۶ ص۳۹۱/محمد بن یعقوب کریمی/ناشر:دارالکتب الاسلامیة/تهران 3⃣وسائل الشیعة ج۲۵ ص۲۷۲/ناشر:محمد بن حسن حرعاملی/ناشر:موسسة آل آلبیت علیهم السلام/قم 4⃣بحارالانوار ج۴۴ ص۲۸۳/محمد باقر مجلسی/ناشر:دار احیاء التراث العربی/بیروت 5⃣همان ج۴۵ ص۲۵۷ 6⃣همان ۴۴ ص۲۸۴ @sonnat_voice
غلو_صمدی_آملی.mp3
693.1K
⁉️استادم(حسن زاده آملی) قرآن است 🎤 داوود صمدی آملی گوید: استادم (آقای حسن زاده آملی) قرآن است، لذا سخن گفتن از ایشان دهان پاک‌ می‌خواهد و دهان پاک هم پیدا نمی‌شود! اگر دهان پاک هم پیدا بشود، گوشِ پاک نداریم تا دربارهٔ ایشان بشنود؛ زیرا " لَا يَمَسُّهُٓ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ" هیچ سخنی راجع به این افراد جاهل باقی نمی ماند که چنین غلو هایی را برای افراد غیر معصوم انجام می دهند حال آنکه معصومین علیهم السلام مطلقا غالیان را مذمت و با آنان مبارزه کرده اند ✅اخبرنا الْحُسَیْنُ بْنُ عُبَیْدِ اللَّهِ عَنْ عَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدٍ الْعَلَوِیِّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ عَلِیِّ بْنِ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنْ جَدِّهِ إِبْرَاهِیمَ بْنِ هَاشِمٍ عَنْ أَحْمَدَ الْأَزْدِیِّ عَنْ عَبْدِ الصَّمَدِ بْنِ بَشِیرٍ عَنِ ابْنِ طَرِیفٍ عَنِ ابْنِ نُبَاتَةَ قَالَ قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ علیه السلام اللَّهُمَّ إِنِّی بَرِی ءٌ مِنَ الْغُلَاةِ کَبَرَاءَةِ عِیسَی ابْنِ مَرْیَمَ مِنَ النَّصَارَی اللَّهُمَّ اخْذُلْهُمْ أَبَداً وَ لَا تَنْصُرْ مِنْهُمْ أَحَداً. ترجمه: إبن نباته از امیرالمؤمنین علیه السّلام روایت کرده که فرمودند: بار خدایا من از غالیان بیزارم، همان طور که عیسی بن مریم از نصاری بیزار بود، خدایا آن‌ها را برای همیشه خوار گردان و هیچ کدامشان را نصرت مفرما 📚منبع: مناقب آل ابی طالب علیهم السلام ج۱ ص۲۶۳/ابن شهر آشوب/ناشر:المطبعة العلمیة/قم۱۳۷۹ @sonnat_voice
تسلیت قطب نعمت اللهی گنابادی (محبوبعلشاه) در پی درگذشت آقای حسن زاده آملی (فقط هو۱۲۱) @sonnat_voice
⛔️امام سجاد علیه السلام و پذیرش ولایت آقای حسن زاده آملی 👈نکته: پیشتر نیز آقای محمد حسین طهرانی کسانی را که ولایت مطلقه خودش و استادش را قبول نکند و مطیع محض آنها نباشد را تشبیه به گوسفند ،معاند و کشنده سیدالشهدا علیه السلام کرده بود.1⃣ نتیجه این چنین ولایتی تربیت مریدانی است که اگر بگویند باید ظرف خونی بخوری را باید بخورند2⃣ یا اگر گفتند باید زنت را طلاق دهی را باید طلاق دهد همچنان که شاهدانش در مشهد شهادت می دهند. 📚منابع: 1⃣روح مجرد ص۵۴۶/محمد حسین طهرانی/ناشر:علامه طباطبایی/مشهد 2⃣شرح عنوان بصری ص۱۶۴/محمد محسن طهرانی/ناشر:مکتب وحی/چاپ اول @sonnat_voice
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
⛔️ادعاهای بی دلیل صمدی آملی درباره آقای حسن زاده این مبالغه ها وغلوها را گوش دهید سپس خودتان قضاوت نمایید صمدی آملی: آقاجان، خودت خودت را غسل دادی! خودت خودت را کفن کردی! خودت به خودت نماز خواندی! به ایشان [حسن‌زاده] گفته شد بعد شما به کسی مراجعه کنیم؟ گفتند: خودم! گفتند: حالت جسمانی شما که از بین می رود؟ گفتند: خودم! فَكَشَفَ عَلِيٌّ عَنْ وَجْهِهَا فَإِذَا بِرُقْعَةٍ عِنْدَ رَأْسِهَا فَنَظَرَ فِيهَا فَإِذَا فِيهَا بِسْمِ اَللّٰهِ اَلرَّحْمٰنِ اَلرَّحِيمِ... يَا عَلِيُّ أَنْتَ أَوْلَى بِي مِنْ غَيْرِي حَنِّطْنِي وَ غَسِّلْنِي وَ كَفِّنِّي بِاللَّيْلِ وَ صَلِّ عَلَيَّ وَ اِدْفِنِّي بِاللَّيْلِ وَ لاَ تُعْلِمْ أَحَداً.. 👈نکته:این شخص را می توان از غالیان ممتاز قرن دانست که در منبر رسول الله صلی الله علیه و آله کاری جز تمجید از استادش و تعریف و تزریق مبانی وحدت شخصی وجود نکرده است @sonnat_voice