eitaa logo
تحقیقی پیرامون فلسفه،عرفان و تصوف
697 دنبال‌کننده
242 عکس
62 ویدیو
55 فایل
✅مکتب اهل بیت علیهم السلام=مکتب تفکر و تدبر ارتباط با ادمین(لطفا فقط پیشنهادات و انتقادات): https://harfeto.timefriend.net/16750254869358 کانال تلگرام: t.me/sonnat_voice
مشاهده در ایتا
دانلود
راهکاری برای زودتر برطرف شدن بلایا امام کاظم(علیه السلام): هيچ بلايى نيست كه بندۀ مؤمنى بدان گرفتار آيد و خداوند عز و جل به او توفيق دعا كردن دهد، مگر اين كه آن بلا، «به زودى» برطرف شود، و هيچ بلايى نيست كه بنده مؤمن بدان گرفتار آيد و از دعا كردن خوددارى ورزد، مگر اين كه آن بلا «به درازا» كشد. پس هرگاه بلا فرود آمد، به درگاه خداوند عز و جل «دعا و التماس» كنيد. 📚منبع: الکافی ج۲ ص۴۷۱/ثقه الاسلام‌کلینی/مصحح:علی اکبر غفاری/ناشر:دارالکتب الاسلامیه/تهران @sonnat_voice
کمترین حد خداشناسی در کلام امام کاظم علیه السلام فتح بن یزید می گوید: از امام موسی بن جعفر علیه السلام پرسیدم از کم ترین حد خداشناسی،فرمود عبارت است اقرار به اینکه شایسته پرستشی جز او نیست،مانند و نظیری ندارد،او قدیم است و ماندگار، موجود است گم نمی شود و چیزی مانند او نیست 📚منابع: 1️⃣عیون اخبارالرضا علیه السلام ج۱ ص۱۳۳/شیخ صدوق/مصحح:مهدی لاجوردی/ناشر:انتشارات جهان/تهران 2️⃣الکافی ج۱ ص۸۶/ثقه السلام کلینی/مصحح:علی اکبر غفاری/ناشر:دارالکتب الاسلامیه/تهران۱۴۰۷ @sonnat_voice
‍ ✅رد قول صوفیه(جبرگرایی)در کلام امام کاظم علیه السلام امام کاظم علیه السلام در پاسخ به اینکه معصیت از جانب کیست فرمودند: «از سه حالت خارج نیست : یا از جانب خداست و این دور از مولای کریم است که بنده را به خاطر گناهی که مرتکب نشده است عذاب نماید. و اگر این گناه به شراکت خداوند و بنده صورت پذیرد، باز هم پسندیده نیست که شریک قوی به شریک ضعیف ظلم کند؛ بنابراین گناه فقط از جانب عبد می باشد و خود اوست که بدون دخالت خداوند گناه می کند. حال اگر خداوند او را عذاب کند به خاطر گناه اوست و اگر او را عفو کند به بخشش و کرم عمل نموده است.»1️⃣2️⃣ ❌ابن عربی می نویسد: فما فی الوجود طاعة و لا عصیان ولا ربح ولاخسران..الا و هو مراد للحق تعالی و کیف لا یکون مرادا له،و هو اوجده
3️⃣

❌آقای محمد حسین طهرانی می نویسد:
به بیان متالهین فعل روح القدس بلکه فعل هر فاعلی عین فعل الهی است4️⃣

کلام آقای طهرانی بر طبق مبناي وحدت شخصي وجود مي باشد يعني بنابر مبناي ايشان – وحدت شخصي وجود – ديگر اختيار در افعال براي انسان بي معنا مي شود. ❌ آقای جوادي آملي مي گويند: «قرار دادن توحيد افعالي در عرض اقوال اشاعره مجبره و معتزله مفوضه و حکماي اماميه که معتقد به امر بين الامرين اند، بي تناسب است زيرا همه ممکنات اعم از انسان و غير آن بنابر سه مبناي اول حقيقتا موجود خارجي اند اگر چه وجودي ضعيف و فقير داشته باشند، يا فقر و ربط محض باشد که هيچ ذاتي و حقيقتي براي آن جز ربط به واجب و غني محض نباشند. امّا بنابر مشرب چهارم که همان توحيد افعالي مورد بحث در عرفان نظري و مورد شهود در عرفان عملي است، ممکن را وجودي جز وجود مجازي نيست يعني اسناد وجود به ممکن اسناد حقيقي نيست بلکه مانند اسناد جريان به ناودان است که گفته مي شود «ناودان جاري شد» زيرا بر اساس مشرب عرفاني، موجود امکاني مرآتي است که در خارج هيچ وجودي براي آن نيست ولي اين موجود امکاني با اين شرايط به راستي از صاحب صورت حکايت مي کند پس در اين صورت معناي نفي جبر و تفويض از اين صورت مرآتي از باب سالبه بانتفاء موضوع است و اثبات امري متوسط بين افراط و تفريط براي اين صورت مرآتي از باب مجاز در اسناد است، زيرا قول به نفي جبر و تفويض نسبت به صورت مرآتي که وجودي براي آن در خارج نيست، قضيه ي سالبه اي است که سالبه بودن آن به انتفاي موضوعش است و قول به مختار بودن اين صورت مرآتي درافعالش با اعتقاد به عدم وجود خارجي براي آن قضيه اي است که اسناد محمول آن به موضوعش مجاز عقلي است.5️⃣ 📚منابع: 1️⃣عیون اخبار الرضا ج۱ ص۱۳۸/محمد بن علی بابویه(صدوق)/مصحح:مهدی لاجوردی/ناشر:جهان/تهران 2️⃣الاحتجاج(طبع جدید)ج۲ ص۳۳۲/احمد بن علی طبرسی/محقق:ابراهیم بهادری/ناشر:اسوه/قم۱۴۱۳ 3️⃣فتوحات المکیه ج۱ ص۳۷/ابن عربی اندلسی/ناشر:دار صادر/بیروت 4️⃣توحید علمی و عینی ص۱۷۳/محمد حسین طهرانی/ناشر:علامه طباطبایی/مشهد 5️⃣علی بن موسی الرضا علیه السلام والفلسفة الالهیة ص۸۴/عبدالله جوادی آملی/ناشر:اسراء/قم @sonnat_voice
‍ ✅رد قول صوفیه(جبرگرایی)در کلام امام کاظم علیه السلام امام کاظم علیه السلام در پاسخ به اینکه معصیت از جانب کیست فرمودند: «از سه حالت خارج نیست : یا از جانب خداست و این دور از مولای کریم است که بنده را به خاطر گناهی که مرتکب نشده است عذاب نماید. و اگر این گناه به شراکت خداوند و بنده صورت پذیرد، باز هم پسندیده نیست که شریک قوی به شریک ضعیف ظلم کند؛ بنابراین گناه فقط از جانب عبد می باشد و خود اوست که بدون دخالت خداوند گناه می کند. حال اگر خداوند او را عذاب کند به خاطر گناه اوست و اگر او را عفو کند به بخشش و کرم عمل نموده است.»1️⃣2️⃣ ❌ابن عربی می نویسد: فما فی الوجود طاعة و لا عصیان ولا ربح ولاخسران..الا و هو مراد للحق تعالی و کیف لا یکون مرادا له،و هو اوجده
3️⃣

❌آقای محمد حسین طهرانی می نویسد:
به بیان متالهین فعل روح القدس بلکه فعل هر فاعلی عین فعل الهی است4️⃣

کلام آقای طهرانی بر طبق مبناي وحدت شخصي وجود مي باشد يعني بنابر مبناي ايشان – وحدت شخصي وجود – ديگر اختيار در افعال براي انسان بي معنا مي شود. ❌ آقای جوادي آملي مي گويند: «قرار دادن توحيد افعالي در عرض اقوال اشاعره مجبره و معتزله مفوضه و حکماي اماميه که معتقد به امر بين الامرين اند، بي تناسب است زيرا همه ممکنات اعم از انسان و غير آن بنابر سه مبناي اول حقيقتا موجود خارجي اند اگر چه وجودي ضعيف و فقير داشته باشند، يا فقر و ربط محض باشد که هيچ ذاتي و حقيقتي براي آن جز ربط به واجب و غني محض نباشند. امّا بنابر مشرب چهارم که همان توحيد افعالي مورد بحث در عرفان نظري و مورد شهود در عرفان عملي است، ممکن را وجودي جز وجود مجازي نيست يعني اسناد وجود به ممکن اسناد حقيقي نيست بلکه مانند اسناد جريان به ناودان است که گفته مي شود «ناودان جاري شد» زيرا بر اساس مشرب عرفاني، موجود امکاني مرآتي است که در خارج هيچ وجودي براي آن نيست ولي اين موجود امکاني با اين شرايط به راستي از صاحب صورت حکايت مي کند پس در اين صورت معناي نفي جبر و تفويض از اين صورت مرآتي از باب سالبه بانتفاء موضوع است و اثبات امري متوسط بين افراط و تفريط براي اين صورت مرآتي از باب مجاز در اسناد است، زيرا قول به نفي جبر و تفويض نسبت به صورت مرآتي که وجودي براي آن در خارج نيست، قضيه ي سالبه اي است که سالبه بودن آن به انتفاي موضوعش است و قول به مختار بودن اين صورت مرآتي درافعالش با اعتقاد به عدم وجود خارجي براي آن قضيه اي است که اسناد محمول آن به موضوعش مجاز عقلي است.5️⃣ 📚منابع: 1️⃣عیون اخبار الرضا ج۱ ص۱۳۸/محمد بن علی بابویه(صدوق)/مصحح:مهدی لاجوردی/ناشر:جهان/تهران 2️⃣الاحتجاج(طبع جدید)ج۲ ص۳۳۲/احمد بن علی طبرسی/محقق:ابراهیم بهادری/ناشر:اسوه/قم۱۴۱۳ 3️⃣فتوحات المکیه ج۱ ص۳۷/ابن عربی اندلسی/ناشر:دار صادر/بیروت 4️⃣توحید علمی و عینی ص۱۷۳/محمد حسین طهرانی/ناشر:علامه طباطبایی/مشهد 5️⃣علی بن موسی الرضا علیه السلام والفلسفة الالهیة ص۸۴/عبدالله جوادی آملی/ناشر:اسراء/قم @sonnat_voice
‍✅رد قول صوفیه(جبرگرایی)در کلام امام کاظم علیه السلام امام کاظم علیه السلام در پاسخ به اینکه معصیت از جانب کیست فرمودند: «از سه حالت خارج نیست : یا از جانب خداست و این دور از مولای کریم است که بنده را به خاطر گناهی که مرتکب نشده است عذاب نماید. و اگر این گناه به شراکت خداوند و بنده صورت پذیرد، باز هم پسندیده نیست که شریک قوی به شریک ضعیف ظلم کند؛ بنابراین گناه فقط از جانب عبد می باشد و خود اوست که بدون دخالت خداوند گناه می کند. حال اگر خداوند او را عذاب کند به خاطر گناه اوست و اگر او را عفو کند به بخشش و کرم عمل نموده است.»1️⃣ ❌ابن عربی می نویسد: فما فی الوجود طاعة و لا عصیان ولا ربح ولاخسران..الا و هو مراد للحق تعالی و کیف لا یکون مرادا له، و هو اوجده2⃣ ❌آقای محمد حسین طهرانی می نویسد: به بیان متالهین فعل روح القدس بلکه فعل هر فاعلی عین فعل الهی است3⃣ این کلام آقای طهرانی بر طبق مبناي وحدت شخصي وجود مي باشد يعني بنابر مبناي ايشان – وحدت شخصي وجود – ديگر اختيار در افعال براي انسان بي معنا مي شود. ❌ آقای جوادي آملي مي گويند: «قرار دادن توحيد افعالي در عرض اقوال اشاعره مجبره و معتزله مفوضه و حکماي اماميه که معتقد به امر بين الامرين اند، بي تناسب است زيرا همه ممکنات اعم از انسان و غير آن بنابر سه مبناي اول حقيقتا موجود خارجي اند اگر چه وجودي ضعيف و فقير داشته باشند، يا فقر و ربط محض باشد که هيچ ذاتي و حقيقتي براي آن جز ربط به واجب و غني محض نباشند. امّا بنابر مشرب چهارم که همان توحيد افعالي مورد بحث در عرفان نظري و مورد شهود در عرفان عملي است، ممکن را وجودي جز وجود مجازي نيست يعني اسناد وجود به ممکن اسناد حقيقي نيست بلکه مانند اسناد جريان به ناودان است که گفته مي شود «ناودان جاري شد» زيرا بر اساس مشرب عرفاني، موجود امکاني مرآتي است که در خارج هيچ وجودي براي آن نيست ولي اين موجود امکاني با اين شرايط به راستي از صاحب صورت حکايت مي کند پس در اين صورت معناي نفي جبر و تفويض از اين صورت مرآتي از باب سالبه بانتفاء موضوع است و اثبات امري متوسط بين افراط و تفريط براي اين صورت مرآتي از باب مجاز در اسناد است، زيرا قول به نفي جبر و تفويض نسبت به صورت مرآتي که وجودي براي آن در خارج نيست، قضيه ي سالبه اي است که سالبه بودن آن به انتفاي موضوعش است و قول به مختار بودن اين صورت مرآتي درافعالش با اعتقاد به عدم وجود خارجي براي آن قضيه اي است که اسناد محمول آن به موضوعش مجاز عقلي است.4⃣ 📚منابع: 1️⃣عیون اخبار الرضا ج۱ ص۱۳۸/محمد بن علی بابویه(صدوق)/مصحح:مهدی لاجوردی/ناشر:جهان/تهران 2⃣فتوحات المکیه ج۱ ص۳۷/محی الدین ابن عربی اندلسی/ناشر:دار صادر/بیروت 3⃣توحید علمی و عینی ص۱۷۳/محمد حسین طهرانی/ناشر:علامه طباطبایی/مشهد 4⃣علی بن موسی الرضا علیه السلام والفلسفة الالهیة ص۸۴/عبدالله جوادی آملی/ناشر:اسراء/قم @sonnat_voice
خداوند زمان، مکان و معیّت با آن دو ندارد. امام موسی کاظم علیه السـلام فرمودند: «إِنَّ اَللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى لَمْ يَزَلْ بِلاَ زَمَانٍ وَ لاَ مَكَانٍ وَ هُوَ اَلْآنَ كَمَا كَانَ»1⃣ همانا خداوند تبارک و تعالی همواره بدون زمان و مکان بوده و الآن هم چنین است. خداوند متعال فراتر از زمان و مکان و اتصاف به آن دو است. تمام موجودات حتی خود زمان حدوث حقیقی دارند؛ یعنی دارای ابتدا بوده و مسبوق به عدم میباشند و خداوند تعالی خالق زمان و مکان است چنان که اخبار بسیار و متواتری بر این مطلب دلالت داردمتکلمان امامیه هم در کتاب هایشان به این مطلب تصریح کرده اند (علامه حلی در شرح تجرید ص۲۹۳ فی انه لیس بمتحیز) در اخبار بسیاری وارد شده که ائمه علیهم السلام فرموده اند: «وَ اَللَّهُ لاَ يُوصَفُ بِخَلْقِهِ یعنی خداوند متصف به صفات خلقش نمی شود.»2⃣ خداوند با زمان و مکان و هیچ چیز دیگری اقتران و معیت و همراهی ندارد؛ زیرا لازمه اقتران و معیّت چیزی با خداوند، مخلوقیت و حدوث و تجزی و زمــانـی و مکانی بودن خداست چنان که از امام رضا نقل شده که فرمود: «وَ شَهَادَةِ اَلاِقْتِرَانِ بِالْحُدُوثِ وَ شَهَادَةِ اَلْحُدُوثِ بِالاِمْتِنَاعِ مِنَ اَلْأَزَلِ اَلْمُمْتَنِعِ مِنَ اَلْحُدُوثِ»3⃣ اقتران گواه حدوث میباشد و حدوث گواه ازلی نبودن است» پس نفس تقارن و معیت و همراهی، مساوی با مخلوقیت و حدوث و عددی و مقداری بودن است و حق تعالی قبل از اشیا و هم زمان با اشیا و پس از این اشیا نیست و با زمان و غیر آن از مخلوقات خود معیّت و تقارن ندارد؛ بلکه او فراتر و متعالی از زمان و مکان است. اعتقاد به همراهی خداوند با زمان(معلول اول نزد فلاسفه)اشتباهی است که از عدم توجه به فراتر بودن و برتری او از زمان و مکان و از نگریستن به او با عینک زمان و مکان ناشی شده است. @sonnat_voice
‍✅رد قول صوفیه(جبرگرایی)در کلام امام کاظم علیه السلام امام کاظم علیه السلام در پاسخ به اینکه معصیت از جانب کیست فرمودند: «از سه حالت خارج نیست : یا از جانب خداست و این دور از مولای کریم است که بنده را به خاطر گناهی که مرتکب نشده است عذاب نماید. و اگر این گناه به شراکت خداوند و بنده صورت پذیرد، باز هم پسندیده نیست که شریک قوی به شریک ضعیف ظلم کند؛ بنابراین گناه فقط از جانب عبد می باشد و خود اوست که بدون دخالت خداوند گناه می کند. حال اگر خداوند او را عذاب کند به خاطر گناه اوست و اگر او را عفو کند به بخشش و کرم عمل نموده است.»1️⃣ ❌ابن عربی می نویسد: فما فی الوجود طاعة و لا عصیان ولا ربح ولاخسران..الا و هو مراد للحق تعالی و کیف لا یکون مرادا له، و هو اوجده2⃣ ❌آقای محمد حسین طهرانی می نویسد: به بیان متالهین فعل روح القدس بلکه فعل هر فاعلی عین فعل الهی است3⃣ این کلام آقای طهرانی بر طبق مبناي وحدت شخصي وجود مي باشد يعني بنابر مبناي ايشان – وحدت شخصي وجود – ديگر اختيار در افعال براي انسان بي معنا مي شود. ❌ آقای جوادي آملي مي گويند: «قرار دادن توحيد افعالي در عرض اقوال اشاعره مجبره و معتزله مفوضه و حکماي اماميه که معتقد به امر بين الامرين اند، بي تناسب است زيرا همه ممکنات اعم از انسان و غير آن بنابر سه مبناي اول حقيقتا موجود خارجي اند اگر چه وجودي ضعيف و فقير داشته باشند، يا فقر و ربط محض باشد که هيچ ذاتي و حقيقتي براي آن جز ربط به واجب و غني محض نباشند. امّا بنابر مشرب چهارم که همان توحيد افعالي مورد بحث در عرفان نظري و مورد شهود در عرفان عملي است، ممکن را وجودي جز وجود مجازي نيست يعني اسناد وجود به ممکن اسناد حقيقي نيست بلکه مانند اسناد جريان به ناودان است که گفته مي شود «ناودان جاري شد» زيرا بر اساس مشرب عرفاني، موجود امکاني مرآتي است که در خارج هيچ وجودي براي آن نيست ولي اين موجود امکاني با اين شرايط به راستي از صاحب صورت حکايت مي کند پس در اين صورت معناي نفي جبر و تفويض از اين صورت مرآتي از باب سالبه بانتفاء موضوع است و اثبات امري متوسط بين افراط و تفريط براي اين صورت مرآتي از باب مجاز در اسناد است، زيرا قول به نفي جبر و تفويض نسبت به صورت مرآتي که وجودي براي آن در خارج نيست، قضيه ي سالبه اي است که سالبه بودن آن به انتفاي موضوعش است و قول به مختار بودن اين صورت مرآتي درافعالش با اعتقاد به عدم وجود خارجي براي آن قضيه اي است که اسناد محمول آن به موضوعش مجاز عقلي است.4⃣ 📚منابع: 1️⃣عیون اخبار الرضا ج۱ ص۱۳۸/محمد بن علی بابویه(صدوق)/مصحح:مهدی لاجوردی/ناشر:جهان/تهران 2⃣فتوحات المکیه ج۱ ص۳۷/محی الدین ابن عربی/ناشر:دار صادر/بیروت 3⃣توحید علمی و عینی ص۱۷۳/محمد حسین طهرانی/ناشر:علامه طباطبایی/مشهد 4⃣علی بن موسی الرضا علیه السلام والفلسفة الالهیة ص۸۴/عبدالله جوادی آملی/ناشر:اسراء/قم @sonnat_voice