به نام او یکی از آفات سلوک آن است که سالک گاه می‌انگارد روش‌ها و اساتید موجود، هر یکی دارای نواقصی است. آن‌گاه تلاش می‌کند روش نوینی کشف نماید که جامع کمالات روش‌های موجود و فاقد نواقص آن‌ها باشد. این انگاره، نوعی استقلال است که از نهان سالک سر بر آورده است و آرام آرام تعلق او را به استاد کمرنگ می‌کند. نوعی سپر دفاعی در برابر تعلیمات و دستورات استاد، در سالک ایجاد می‌شود و کوس استقلال به صدا در می‌آید. این سرآغاز سقوط و پیدایش «من» در برابر ولیّ خداست. باید دانست که استاد کامل مکمّل، به حقیقت معنای کلمه، حضرت بقیةالله (عج) است که برزخ کبری، جامع اسماء و معدّل بین آنهاست. از او که بگذریم، هر استادی در بعضی جنبه‌ها قوی‌تر است. اما این نکته نباید پندار استقلال از استاد را در سالک تقویت نماید؛ زیرا اگر امر دایر بین اشتباه استاد و شاگرد باشد، شاگرد أولی به اشتباه است. اصل اساسی در سلوک، گذار از خویشتن و تن دادن به امر ولیّ خداست. اینکه آن امر لزوماً مطابق واقع باشد، نکته دیگری است. مانند فتوای مرجع تقلید که احتمال خلاف دارد اما تبعیت آن لازم است. استقلال در مسائل سلوکی دمدمه شیطان است که اگر نفوذ کند، جهنمی از شک و تردید را فروزان می‌کند. لازم به ذکر است که آنچه درباره تبعیت از استاد گفته شد در جایی است، که استاد شرایط دست‌گیری را، که در منابع عرفانی ذکر شده، دارا باشد. تبیین بیشتر این نکته‌ها، نیازمند فرصت دیگری است که مبانی بحث به دقت روشن گردد. #ر_س #آفات_سلوک #استقلال_از_استاد @sooyesama

رسول‌الله (صلّى الله عليه و آله و سلّم) با هر موجودى بوده است؛ يعنى تمام ماسوى الله از عالم مُلک و مَلَكوت، از عقول و ارواح و نفوس عِلويّه و سفليّه و موجودات عالم صورت و عالم طبع؛ با همه و همه بوده است؛ بلكه حقيقت آن موجودات اوّلًا و بالذّات بوده است و نسبتِ وجود به آن موجودات ثانياً و بالعرض است؛ و اين است مقام محمود. زيرا گفتيم اين مقام، مقامى است كه هر گونه حمدى، از هر حمد كننده‌اى، نسبت به هر حمد شده‌اى صورت گيرد، راجع به آنجاست؛ یعنى: گلى را كه ما می‌بوئيم و حمد مى‏‌كنيم، اين حقيقتِ حمد راجع به رسول‌الله است؛ يعنى: حقيقت وجود گل و زيبائى گل و بوى عطرآميز گل و طراوت گل، همه و همه رسول‌الله است، و حقيقت ما كه حامد هستيم و حقيقت حمد ما، همه و همه رسول‌الله است. همچنين بلبلى را كه می‌ستائيم، و ماه و خورشيد، و زيبائى‌‏هاى عالم را كه مملوّ از شادابى و طراوت و عشق و محبّت و علم و قدرت و حيات است، همه و همه رسول‌الله است. وجود و نفس واسع آن حضرت آن‏ قدر در عالم بقاء بالله وسيع و واسع است كه با هر موجودى از مَلَكوت و باطن، و از مُلک و ظاهرِ او همراه است؛ و اين است مقام ولايت كلّيّه كه ما درباره امامان‏ عليهم السّلام قائل هستيم‏. #علامه_طهرانی (معادشناسی، ج۹، ص۴۲۳) #مقام_محمود #ولایت_کلیه @sooyesama

امیرالمؤمنین (ع): من عرف نفسه فقد انتهی الی کل معرفة و علم. کسی‌که خود را شناخت، به هر شناخت و آگاهیی پایان بخشید. (غررالحکم، ص۲۳۲) @sooyesama

کتاب «چیستی و پیوند قرآن، عرفان و برهان» به چاپ دوم رسید. اثری گران‌قدر در فلسفه دین، نگاشته استاد روح‌الله سوری از اساتید فلسفه و عرفان در حوزه و دانشگاه. این اثر رابطه گزاره‌های دینی، عرفانی و فلسفی را پی‌گیری کرده و بر آن است که دین، عرفان و فلسفه از هم جدایی ندارند. عرفان از راه شهود و فلسفه از راه عقل، اگر درست و برابر موازین حرکت کنند جز به حقیقت نخواهند رسید. حقیقتی که وحی با روش فوق بشری خود بدان دست یافته و در قالب نقل از آن سخن می‌گوید. برای تهیه با 20 هزار تومان تخفیف با کمک لینک زیر به کتابگاه مراجعه بفرمایید: https://basalam.com/ketabeadib/product/195127?ref=O3bN&sh=copy-O3bN-product-referral کانال پژوهشکده ادیب فقه جواهری http://eitaa.com/joinchat/3197632530C351dd0f9f4

یکی از نسبت‌های ناروا که برخی مخالفان علوم عقلی به حکیمان وارد می‌کنند، توبه ایشان از محتواهای فلسفی- عرفانی است. برای نمونه گفته می‌شود که امام خمینی فلسفه و عرفان نظری را حجاب اکبر و مزاحم تزکیه می‌داند! سخنان زیر دیدگاه حقیقیِ مرحوم امام درباره حجاب‌بودن علم و راه عبور از آنرا به‌دست داده و نادرستی نسبت یادشده را نشان می‌دهد: «من نیز چندان عقیده به علم فقط ندارم و علمی که ایمان نیاورد حجاب اکبر می‌دانم. ولی تا ورود به حجاب نباشد خرق آن نشود. علوم بذر مشاهدات است» (شرح حدیث جنود عقل و جهل، ص۸). «اول باید با قدم علم لنگ‌لنگان پیش روی و این هر علمی باشد حجاب اکبر است که با ورود به این حجاب به رفع حجب آشنا می‌شوی» (صحیفه امام، ج۲۰، ص۴۳۹). «نمی‌گویم از علم و عرفان و فلسفه بگریز و با جهل عمر بگذران که این انحراف است. می‌گویم کوشش و مجاهده کن که انگیزه الهی و برای دوست باشد» (صحیفه امام، ج۱۸ ص۴۵۰). #امام_خمینی #معنای_حجاب_علم #خرق_حجاب_علم @sooyesama

#نیایش_فارسی #دعای_کمیل #یاسر_دعاگو بسیار زیبا و دلنشین در تنهایی و تاریکی بشنوید @sooyesama @sharab_beheshti

امام حسین (ع): الهی کیف أستَعِزُّ و فی الذلة أرکزتَنی... خدایا چگونه عزت جویم که در ذلت جاگیرم کرده‌ای... (دعای عرفه) @sooyesama

#نیایش_فارسی #دعای_هفتم_صحیفه (یا من تحل به عقد المکاره...) #یاسر_دعاگو @sooyesama @sharab_beheshti

امام صادق (علیه السلام): إنَّ مَعْرِفَةَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ آنِسٌ مِنْ كُلِّ وَحْشَةٍ وَ صَاحِبٌ مِنْ كُلِّ وَحْدَةٍ وَ نُورٌ مِنْ كُلِّ ظُلْمَةٍ وَ قُوَّةٌ مِنْ كُلِّ ضَعْفٍ وَ شِفَاءٌ مِنْ كُلِّ سُقْم‏ شناخت خداوند عزّوجلّ هم‌دم هر ترسی، و همراه هر تنهایی، و نور هر تاریکیی، و نیروی هر ناتوانیی، و شفای هر بیماریی است. (کلینی، «الکافی»، ج۸، ص۲۴۷) @sooyesama

حضرت آیت‌الله بهجت بسیار با عظمت از مقاومت علامه طباطبایی تعریف می‌کرد. پدرم با لحن بسیار محکمی می‌فرمود: در این جهاد، خدا می‌داند ایشان چه سختی‌هایی را تحمل می‌کرد. چه مراتبی را در این فشارها تحمل کرد و استقامت کرد. خدا می‌داند. در اوج فشارها، با عظمت مثل کوه استوار ماند و این نهضت علمی را در حوزه نگه داشت. الان اگر فلسفه را از حوزه بردارید، یک حوزه مطرود و بی‌سوادی می‌ماند که در خیلی جاهای دیگر هم هست و هیچ خاصیتی ندارد. #حجةالاسلام_علی_بهجت (مصاحبه با خبرگزاری فارس) @sooyesama

طریقۀ اختصاصى اسلام (برای سیر و سلوک)... در پرتو توحیدِ خالص صورت مى‌گیرد؛ زیرا هنگامى كه انسان یقین پیدا كرد كه هستىِ حقیقى ویژۀ خداست، خواهد دانست كه مالك تمام وجود و هستى و آثار آن و پروردگار كلّیه جهانیان، اوست و دیگران در برابر او مالك نفع و ضرر، مرگ و زندگى و یا زنده كردن نیستند. در این حال است كه انسان جز آنچه را كه خدا بخواهد، اراده نمى كند، و جز از آن كه خدا از آن كراهت دارد، متنفّر نیست. #علامه_طباطبایی (علی و فلسفه الهی، ص۳۶) #توحید #تهذیب https://eitaa.com/sooyesama

#علامه_طباطبایی #اشعار_توحیدی (تقدیم به روح بلندش حمد و ۱۱ توحید) @sooyesama