هدایت شده از به سوی سماء
مهمترین مراقبات ماه رجب:
۱- ده هزار مرتبه سوره توحید در کل ماه (روزی ۳۳۳)، اگر مشکل بود هزار مرتبه (روزی ۳۳ مرتبه).
۲- استغفار به صیغههای مختلف: «استغفر الله الذی لا اله الا هو، وحده لا شریک له و اتوب الیه» + «استغفر الله ذا الجلال و الاکرام من جمیع الذنوب و الآثام» + «استغفر الله الذی لا اله الا هو و أسئله التوبه» + «اللهم اغفر لی و تب علیّ» + «استغفر الله و اتوب الیه».
۳- دو رکعت نماز در هر شب از ماه:
در هر رکعت (حمد + ۳کافرون + ۱توحید). پس از سلام دستها را بلند كرده و بگويد: «لا إِلهَ إِلاَّ اللّهُ وَحْدَهُ لا شَرِيكَ لَهُ لَهُ الْمُلْكُ وَ لَهُ الْحَمْدُ يُحْيِي وَ يُمِيتُ وَ هُوَ حَيٌّ لا يَمُوتُ بِيَدِهِ اَلْخَيْرُ وَ هُوَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ وَ إِلَيْهِ الْمَصِيرُ وَ لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ. اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ النَّبِيِّ الْأُمِّيِّ وَ آلِه»ِ. سپس دستها را به صورت بکشد.
۴- روزه روز اول، سیزده، چهارده، پانزده و آخر ماه.
۵- ۱۰۰ مرتبه: «سبحان الاله الجلیل، سبحان من لا ینبغی التسبیح الا له، سبحان الاعز الاکرم، سبحان من لبس العز و هو له الاهل». بجای روزه روزهای دیگر.
۶- دعاهای ذیل پس از فرایض: یامن ارجوه...+ خاب الوافدون...+ یامن یملک حوائج السائلین...
۷- هزار مرتبه «لا اله الا الله» در کل ماه.
منبع: مفاتیح الجنان
@sooyesama
هدایت شده از به سوی سماء
«ندای رجب ۱»
قال رسول اللّه (ص):
«إنَّ اللّهَ تَعالى نَصَبَ فِي السَّماءِ السّابِعَةِ مَلَكا يُقالُ لَهُ الدّاعي. فَإِذا دَخَلَ شَهرُ رَجَبٍ يُنادي ذلِكَ المَلَكُ كُلَّ لَيلَةٍ مِنهُ إلَى الصَّباحِ: طوبى لِلذّاكِرينَ! طوبى لِلطّائِعينَ! و يَقولُ اللّهُ تَعالى: أنا جَليسُ مَن جالَسَني، ومُطيعُ مَن أطاعَني، وغافِرُ مَنِ استَغفَرَني، الشَّهرُ شَهری، وَ العَبدُ عَبدي، وَ الرَّحمَةُ رَحمَتي، فَمَن دَعاني في هذَا الشَّهرِ أجَبتُهُ، و مَن سَأَلَني أعطَيتُهُ، و مَنِ استَهداني هَدَيتُهُ، و جَعَلتُ هذَا الشَّهرَ حَبلاً بَيني و بَينَ عِبادي؛ فَمَنِ اعتَصَمَ بِهِ وَصَلَ إلَيَ».
پيامبر خدا (ص):
«خداوند متعال، در آسمان هفتم، فرشتهاى گماشته است كه به آن ، «داعى» مىگويند. چون ماه رجب فرا رسد، آن فرشته، هر شبِ آن ماه را تا صبح، ندا مىدهد: خوشا بر ذاكران، خوشا بر طاعت كنندگان! خداوند متعال مىفرمايد: من، همنشين كسى هستم كه با من همنشين باشد، و مطيع كسى هستم كه اطاعتم كند، و آمرزنده كسى هستم كه از من آمرزش بخواهد. ماه، ماه من است و بنده، بنده من و رحمت، رحمت من. هركه مرا در اين ماه بخوانَد پاسخش مىگويم و آنکه از من [چيزى] بخواهد، عطايش مىكنم و هركه از من هدايت جويد، راهنمايش باشم. اين ماه را رشتهاى بين خودم و بندگانم قرار دادهام. هركس به اين ريسمان چنگ زند، به من مىرسد».
(سید بن طاوس، إقبال الأعمال، ج۲، ص۶۲۸)
#ملک_داعی
#ندای_رجب۱
@sooyesama
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
نماهنگ "خاب الوافدون علی غیرک"
@sooyesama
یادتان هست نوشتم که دعا میخواندم
داشتم کنج حرم جامعه را میخواندم
از کلامت چه بگویم که چه با جانم کرد
محکمات کلمات تو مسلمانم کرد
کلماتی که همه بال و پر پرواز است
مثل آن پنجره که رو به تماشا باز است
کلماتی که پر از رایحه غار حراست
خط به خط جامعه آیینه قرآن خداست
عقل از درک تو لبریز تحیر شده است
لب به لب کاسه ظرفیت من پر شده است...
من که از طبع خودم شکوه مکرر دارم
عرق شرم به پیشانی دفتر دارم
شعرهایم همه پژمرد و نگفتم از تو
فصلی از عمر ورق خورد و نگفتم از تو
دل ما کی به تو ایمان فراوان دارد
شیرِ در پرده به چشمان تو ایمان دارد
بیم آن است که ما یک شبه مرداب شویم
رفته رفته نکند جعفر کذاب شویم
تا تو را گم نکنم بین کویر ای باران
دست خالیِ مرا نیز بگیر ای باران
من زمینگیرم و وصف تو مرا ممکن نیست
کلماتم کلماتیست حقیر ای باران
یاد کرد از دل ما رحمت تو زود به زود
یاد کردیم تو را دیر به دیر ای باران
نام تو در دل ما بود و هدایت نشدیم
مهربانی کن و نادیده بگیر ای باران
ما نمردیم که توهین به تو و نام تو شد
ما که از نسل غدیریم، غدیر ای باران
پسر حضرت زهرا! دل ما را دریاب
ما یتیمیم و اسیریم و فقیر ای باران
سامرا قسمت چشمان عطش خیزم کن
تا تماشا کنمت یک دل سیر ای باران
بگذارید کمی از غمتان بنویسم
دو سه خط روضه از این درد نهان بنویسم
گریه بر داغ شما عین ثواب است ثواب
بار دیگر پسر فاطمه و بزم شراب....
#سید_حمیدرضا_برقعی
@sooyesama
@hamidreza_borghei
#ماه_رجب
🌱همان طور که در فصل بهار همه چیز رشد میکند و در پاییز پژمرده میشود، در ماه رجب نیز رزق آدمی زیاد میشود.
🌱زیاد شدن رزق آدمی یعنی زیادتر شدن توحید. روزهها و دعاها و نمازها در این ماه، رزق آدمی است.
#استاد_محمود_امامی
@sooyesama
@madresehbagherain
روزی خدمت حضرت استاد علّامه (طباطبائی) قدّس الله سرّه عرض کردم: «گویا غالب آیات قرآن بحث خود را در وحدت وجود حضرت حق تعالی و مسألۀ توحیدِ وی پایه گذاری کرده است.»
فرمودند: «غالب نیست؛ بلکه جمیع قرآن و سراسر آیات بر این اساس می باشد. قرآن بنیادش أصالة الحقّ و الوجود و توحید صِرف است و همۀ شؤون را بر آن اصل راهنما می باشد.»
#علامه_طهرانی
(الله شناسی، ج ۲، ص۲۵۰)
#توحید
#بنیان_قرآن
@sooyesama
فرشته فراخوان (داعی) در بخشی از خوانش خویش، سخنی شگرف از خدای بزرگ واگو میکند: "من همنشین کسیام که همنشینم گردد و پیرو آنم که از من پیروی کند"!
شگفتا که هستی بیکران با نمودهای ناچیز خویش چه بزرگوارانه کوچکی میورزد. غنی مطلق بالذات، چگونه همنشین و پیرو فقیر مطلق بالذات گردد؟! این منش چگونه با عز کبریایی او سازگار آید؟!
گویا اکنون موسم قواعد عام تکوینی که خواستار ادب عبودی و تمایز حق و خلقاند نیست. گویا بزم محبت، قواعد عام را فرو ریخته و گدا و شاه را رو در رو نموده است. طبیب اصفهانی بس زیبا سرود:
بنازم به بزم محبّت که آنجا
گدایی به شاهی مقابل نشیند
@sooyesama
غمت در نهانخانه دل نشیند
به نازی که لیلی به محمل نشیند
به دنبال محمل چنان زار گریم
که از گریهام ناقه در گل نشیند
خلد گر به پا خاری، آسان برآرم
چه سازم به خاری که در دل نشیند؟
پی ناقهاش رفتم آهسته، ترسم
غباری به دامان محمل نشیند
مرنجان دلم را که این مرغ وحشی
ز بامی که برخاست، مشکل نشیند
عجب نیست خندد اگر گل به سروی
که در این چمن پای در گل نشیند
بنازم به بزم محبّت که آنجا
گدایی به شاهی مقابل نشیند
طبیب، از طلب در دو گیتی میاسا
کسی چون میان دو منزل، نشیند؟
#طبیب_اصفهانی
@sooyesama
امیرالمؤمنین علیهالسلام:
سَیِّئَةٌ تَسُوءُکَ خَیْرٌ عِنْدَاللَّهِ مِنْ حَسَنَةٍ تُعْجِبُکَ
زشتیای که تو را شرمنده سازد نزد خدا بهتر از نیکویای است که تو را خودبین گرداند
(نهجالبلاغه، حکمت ۴۳)
...
در کوی ما شکستهدلی میخرند و بس
بازار خودفروشی از آن سوی دیگر است
...
تکیه بر تقوا و دانش در طریقت کافری است
راهرو گر صد هنر دارد توکل بایدش
#حافظ
@sooyesama
امام جواد (ع):
الْمُؤمِنُ يَحْتاجُ إلى ثَلاثِ خِصالٍ: تَوْفيقٍ مِنَ الله عَزَّوَجَلَّ، وَ واعِظٍ مِنْ نَفْسِهِ، وَ قَبُولٍ مِمَّنْ يَنْصَحُهُ.
مؤمن به سه ویژگی نياز دارد: توفيقی از سوی خداوند متعال، موعظهگری درونی و پذيرش از كسىکه نصيحت میکند.
(مجلسی، بحارالانوار، ج۷۵، ص۳۵۸)
@sooyesama
هدایت شده از به سوی سماء
ملک داعی به حقیقت میخواند. حقیقتی که عرش الهی را فرا گرفته و چونان سیلی از ساقههای عرش به اقیانوس عالم سرازیر میگردد؛ «کان عرشه علی الماء»؛ «ینحدر منی السیل و لا یرقی الی الطیر».
او به «الرحمن» دعوت میکند که مستولی بر عرش است؛ «الرحمن علی العرش استوی». او داعی به یک چنین حقیقت فراگیر و گستردهای است؛ «ان رحمتی وسعت کل شیء».
ملک داعی در واقع همان جذبه الرحمن است که نغمه خوشآهنگ او عالم را به سوی حقیقت مستولی بر عرش فرا میخواند؛ «جذبة من جذبات الرحمن خیر من عبادة ثقلین»
و آدم تنها مخلوقی است که نغمه داعی را میشنود و از قبرهای عوالم، یکی پس از دیگری مبعوث میگردد. تا اینکه با فنای در الرحمن، بر عرش مستولی میشود.
شاید به همین جهت مبعث پیامبر خاتم (ص) در انتهای ماه رجب واقع شده است. گویی مبعث ختمی مرتبت، انعکاس نغمه داعی در بنیه آدمی است.
#استاد_محمود_امامی
(باتصرف و تلخیص)
#ملک_داعی
#جذبه_الرحمن
#بعثت_خاتم
@sooyesama
از پدر گر قالب تن يافتيم
از تو ای جان، جان روشن يافتيم
اي تو کشتي نجات روح ما
اي به طوفان جهالت نوح ما
يک پدر بخشنده آب و گل است
يک پدر روشنگر جان و دل است
#استاد_شهریار
(با اندکی تصرف)
@sooyesama
کوه صبری زینبا! کوه سرور
در میان نار، بودی غرق نور
خون ثارالله، اگر خون خداست
اشکِ زینب، گوهر اشکِ خداست
@sooyesama
هدایت شده از به سوی سماء
امام سجاد (ع) به زینب کبری (س)، فرمود: «يا عمة أنت بحمد الله عالمة غير مُعَلَّمة، و فَهِمة غير مُفَهَّمة؛ عمه جان، شما به لطف خدا بیتعلیم دانایید، و بیتفهیم فهیم هستید!»
پیامبران و امامان، سخن لغو، تملق و... ندارد. آنها تنها متن واقعیت را بیان میدارند؛ «ما ینطق عن الهوی».
بنابراین زینب (س) دارای علم لدنی الهی است، که گونهای عصمت علمی بهدست میدهد.
و نزد اهل معرفت روشن است که عصمت علمی، پس از عصمت عملی، و متفرع بر اوست: «ان تتقوا الله یجعل لکم فرقانا» (انفال/۲۹).
باید توجه داشت که عصمت علمی و عملی، درجاتی دارند که نهایت آن، در پیامبر خاتم (ص) و حضرات ائمه (ع) پدیدار شده است.
#ر_س
@sooyesama
من بودم و دلی و هزاران شکستگی
آنهم به زلف پرشکنت رفته رفته، رفت...
#محتشم_کاشانی
@sooyesama
کار پاکان را قیاس از خود مگیر
گرچه ماند در نبشتن شیر و شیر
جمله عالم زین سبب گمراه شد
کم کسی ز ابدال حق آگاه شد
همسری با انبیا برداشتند
اولیا را همچو خود پنداشتند
گفته اینک ما بشر ایشان بشر
ما و ایشان بستهٔ خوابیم و خور
این ندانستند ایشان از عمی
هست فرقی درمیان بیمنتهی
هر دو گون زنبور خوردند از محل
لیک شد زان نیش و زین دیگر عسل
هر دو گون آهو گیا خوردند و آب
زین یکی سرگین شد و زان مشک ناب
هر دو نی خوردند از یک آبخور
این یکی خالی و آن پر از شکر
صد هزاران این چنین اشباه بین
فرقشان هفتاد ساله راه بین
این خورد گردد پلیدی زو جدا
آن خورد گردد همه نور خدا
#مولوی
(مثنوی، دفتر یکم)
تضمین آیه "قل انما انا بشر مثلکم یوحی الی"
@sooyesama
به تو حاصلی ندارد غم روزگار گفتن
که شبی نخفته باشی به درازنای سالی
غم حال دردمندان نه عجب، گرت نباشد
که چنین نرفته باشد همه عمر، بر تو حالی
#سعدی
@sooyesama