14.84M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
ما به این در نه پی حشمت و جاه آمدهایم
از بد حادثه اینجا به پناه آمدهایم
@sooyesama
هدایت شده از به سوی سماء
راوى میگوید: زينب، دختر علی را [در ورودی شهر کوفه] ديدم... به مردم اشاره كرد كه ساكت شويد، پس نَفَسها برگشت و زنگ [مركبها] از كار افتاد.
سكوت ناگهانى مردم و خاموش شدن صداى زنگها، با اشاره حضرتش كه: «أَنِ اسْكُتُوا»، جز تصرّف ولايى حضرت زينب، چه میتواند باشد، واگر شخصيّتى مثل حضرت زينب (عليها السّلام) به آثار «حديث قرب نوافل» كه میفرمايد: «وَ لِسانَهُ الّذى يَنْطِقُ بِه» نرسيده باشد، ديگر چه كسى غير از معصوم میتواند برسد!
شروع خطبه با جمله «أَلْحَمْدُ لله...» بعد از آن همه گرفتارى، تنها لفظِ بدون معنا نيست؛ بلكه اظهار «مافى الضّمير» است...
وقتى اين كلام به تنهايى استعمال شود، مراد توحيد خالص، در فعل و صفت و اسم و ذات است. يعنى شخصِ عارف، با اين كلام، ستايش را در تمام امور (فعل و صفت و اسم و ذات) مخصوص حقّ سبحانه قرار میدهد، و خلاصه، همه چيزها و كمالات را به او، و از او، و به سوى او مشاهده میكند، خواه امور به سود وى؛ و يا بهظاهر به ضررش باشد.
به اين ترتيب، در آرامش كامل است؛ اگرچه بهظاهر و به اقتضاى عالم بشرى و يا وظيفه، كلامى از او صادر شود، و يا اظهار ناراحتى كند.
#آیةالله_سعادتپرور
(کتاب فروغ شهادت)
#مقام_حضرت_زینب
#قرب_نافله
#حمد_مطلق
@sooyesama
«يا باطِناً فِى ظهُورِهِ وَ ظاهِراً فِى بُطُونِهِ وَ مَكْنُونِه»
«يا باطِناً فِى ظهُورِه» را مىتوان با تمثيلى کوتاه، اینچنین بيان نمود: (بلاتشبيه)، جهان هستى صورتاند و خداوند، معنىِ آن است از نظر اصل وجود و تمام كمالاتشان.
براى واضح شدن اين بيان مىتوان به صنايعى كه صورتاً دست بشر آنرا مىسازد، مثال زد. از ساختههاى كوچك همچون سوزن تا ساختههاى بزرگ چون صنايع فعّال، كسى كه با آنها آشنايى داشته باشد، اگر نظر كند يك يا چند معنا از هريك در نظرش مىآيد.
مثلاً از سوزن دوختن لباس و غيره و از چاقو بريدن و از ماشين و طيّاره حملونقل و همینطور غير از اين امور.
آيا اين معانى نسبت دادهشده در داخل سوزن و غيره است و يا در ظاهر آنها؟ نمىتوان آنرا بهظاهر و باطنشان نسبت داد. بلكه به يك نظر، معانى استفاده شده مربوط بهظاهر و به نظر ديگر، گويا در باطنشان مىگويند: ما براى فلان امر هستیم.
بنابراين، اگر مىگوييم: خداوند كنار از مظاهر عالم نيست و محيط به جهان هستى است (به نصّ كتاب و سنّت و عقل و شهود)، نمىخواهيم بگوييم: او سبحانه در مظاهرش حلول نموده و يا بگوييم در كنارِ آنهاست و ظهور و كمالاتشان داده.
بلکه مىگوييم (بلاتشبيه): خداوند معناىِ عالَم هستى است در اصل ظهور و كمالاتشان، در عين اين كه هر مظهرى بهظاهر، نشاندهندهٔ اين است كه: من در اصل وجود و كمالات به خود نبوده و نيستم و به باطن نيز اشاره به آن معنى، يعنى به هستىدهنده دارد.
#آیتالله_سعادتپرور
(شرح فرازی از توقیع ناحیۀ مقدسه در ماه رجب)
#حق
#بطون
#ظهور
@sooyesama
امیرمؤمنان (ع):
من أكثَرَ الفِكرَ فيما تَعَلَّمَ أتقَنَ عِلمَهُ و فَهِمَ ما لم يَكُن يَفهَمُ.
هركه در آموختههایش بسيار انديشه كند، دانش خود را استوار گرداند و آنچه را نمىفهميده، بفهمد.
(غررالحكم، حدیث۸۹۱۷)
@sooyesama
کار خیر آدمی آن است که از حقیقت نشأت گرفته باشد.
لذا ممکن است کسی کار خیر زیادی انجام بدهد اما چون از توحید نشأت نگرفته به کمال نهایی نرسد.
البته این کارهای خوب، برای او مفید است اما در حد انسانی (کمال عقلانی) خوب است، و به خیر آدمی (کمال الهی) نمیرسد. تنها زمانی به خیر آدمی میرسد که کار خیر او از روی توحید باشد.
بیشتر مردم دوست دارند در اندازه انسانی بمانند یعنی کار خیر انجام میدهند اما آن دارایی نهایی که باید پیدا کنند یعنی نفخ روح، به آن نمیرسند.
#استاد_محمود_امامی
#توحید
#بهشت_آدمی
#کار_خیر
@sooyesama
یادها رفتند و ما هم میرویم از یادها
کی پر کاهی بماند در میان بادها
@sooyesama
امام کاظم (ع):
رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ قُمَّ يَدْعُو اَلنَّاسَ إِلَى اَلْحَقِّ يَجْتَمِعُ مَعَهُ قَوْمٌ كَزُبَرِ اَلْحَدِيدِ لاَ تُزِلُّهُمُ اَلرِّيَاحُ اَلْعَوَاصِفُ وَ لاَ يَمَلُّونَ مِنَ اَلْحَرَبِ وَ لاَ يَجْبُنُونَ وَ عَلَى اَللَّهِ يَتَوَكَّلُونَ وَ اَلْعٰاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ»
مردی از اهل قم مردم را به سوی حق میخواند و گروهی گرداگرد او جمع میشوند؛ به صلابت پارههای فولاد، تندبادها آنان را به لرزه درنمیآورد و از جنگ خسته نمیشوند و ترس به خود راه نمیدهند و بر خدا توکل میکنند و سرانجام پیروزی از آن متقین است.
(مجلسی، بحارالانوار، ج۵۷، ص۲۱۶)
@sooyesama
الهی
تاکنون از این و آن به سویت راه مییافتم و اینک از تو به این و آن آشنا میشوم.
#علامه_حسنزاده_آملی
@sooyesama