گاهى از خدمت علاّمه والد [علامه طهرانی] سؤال مى‌كرديم: چه مى‌شود أفرادى كه زحمت كشيده و عشق و شورى دارند و مدّتى در راه خدا حركت نموده و نورانيّتى تحصيل مى‌كنند، ناگهان در اثر امتحانى سقوط كرده و آن نور به ظلمت تبديل مى‌شود؟... مى‌فرمودند: سرّ سقوط‌ها و شكست‌ها اغترار سالك به كمالات خود و ترك التجاء و ابتهال به درگاه حضرت پروردگار است و تنها و تنها حالت افتقار و انقطاع به حضرت پروردگار است كه مي‌تواند انسان را از سقوط در امتحان نجات دهد و او را از دستبرد شيطان و نفس أمّاره حفظ مي‌كند. اگر حال انقطاع در تمام مراحل با سالك همراه باشد، چنانچه اشتباه نيز داشته باشد، خداوند اشتباهش را دفع مى‌نمايد. انسان بايد با گريه إظهار عجز و نياز كند تا خداوند راهش را باز كند؛ يك قطره اشك خيلى كارها مي‌كند. #استاد_محمدصادق_طهرانی (فرزند علامه طهرانی) #مخاطرات_سلوک @sooyesama

ذکر بدون نفی خواطر، همچون عکسی است که روی آب موّاج و متحرک بیفتد؛ تا آب آرام و ساکن نشود، جمال خورشید را نمی‌توان در آن مشاهده کرد. #استاد_محمدصادق_طهرانی (نورمجرد، ج۱، ص۵۵۲) #ذکر #نفی_خواطر @sooyesama

#استاد_محمدصادق_طهرانی (جذبه عشق، ص۱۸) #جذبه_عشق #سوختن #خلوص @sooyesama

تجلّیات جمالیه، هستی انسان را از یاد برده و او را محو در انوار حق می‌کند هنگامی‌که قوی‌تر شده و تبدیل به تجلّی جلال گردد و او را از تمام تعلقات دنیا پاک کند آن را شراب طهور خوانند که هم پاک است و هم پاک کننده. #استاد_محمدصادق_طهرانی (طریق نور، ج۱، ص۹۱) #شراب_طهور #تجلی_جلالی @sooyesama

#استاد_محمدصادق_طهرانی #محاسبه @sooyesama