شمع در تنهایی خویش فروزان بود. پروانه از دور او را دید و اشتیاق آغاز شد... پیوسته شتابان می‌رفت تا با شمع بپیوندد. اما هنگامی‌که نزدیک شد، دریافت که می‌سوزد. ناگزیر خود را به زمین افکند و شمع را در حالی‌که آغوش گشوده بود، رها نمود. چون به خود آمد، دوباره برخاست و به سویش پر گشود. اما باز هم تاب نیاورد و خود را به زمین فکند. و باز هم... و باز هم... اکنون، مدت‌هاست که شمع آغوش گشوده، و با مهربانی آمد و شد پروانه را می‌نگرد. آری، این‌چنین او تنهاست، حتی پس از معراج‌ها که آدم‌ها داشتند. و شگفتا که مردم به‌سوگ پروانه‌ها می‌نشینند اما کسی برای شمع سوگواری نمی‌کند. #ر_س #غیب‌الغیوب #الفرد @sooyesama