eitaa logo
به سوی سماء
933 دنبال‌کننده
1.8هزار عکس
464 ویدیو
38 فایل
بسم الله الرحمن الرحیم مطالب معرفتی، اخلاقی و گه‌گاه هنری
مشاهده در ایتا
دانلود
در شب جمعه يازدهم رجب ۱۳۸۸ ه‍ ق مطابق با ۱۳۴۷/۷/۱۲ ه‍ ش، بر اثر مراقبت و حضور، التهاب و اضطراب شديدى داشتم؛ و با برنامه عملى جناب استاد علامه طباطبايى -رضوان الله عليه- روزگار مى‌گذراندم؛ تا قريب يك ساعت به اذان صبح كه به ذكر كلمه طيبه لا اله الا الله اشتغال داشتم، ديدم سرتاسر حقيقت و همه ذرات مملكت وجودم با من در اين ذكر شريف همراهند و سرگرم به گفتن لا اله الا الله اند. ناگهان به فضل الهى جذبه‌اى دست داد كه بسيار ابتهاج به من روى آورد؛ مثل اين كه تندبادى سخت وزيدن گيرد آن‌چنان صدايى پى در پى بدون هيچ مكث و تراخى بر من احاطه كرد، و سيرى سريع پيش آمد كه هزار بار از سرعت سير جت سريع السير در فضا فزونتر بود، و رنگ عالم را بدان گونه كه ديده‌ام از تعبير آن ناتوانم. عجب اينكه در آن اثناء گفتم: چه خوش است كه به دنيا برنگردم. وقتى اين معنى در دلم خطور كرده، به ياد عائله افتادم كه آنها سرپرست مى‌خواهند، باز گفتم: آنها خودشان صاحب دارند، به من چه. تا چيزى نگذشت كه از آن حال شيرين باز آمدم و خودم را در آنجا كه نشسته بودم ديدم. ان الله سبحانه فتّاح القلوب و منّاح الغيوب. از رویداد اين حالت گفته‌ام: از مردمِ ديو و دَد بریدن چه خوش است در گوشۀ خلوت آرميدن چه خوش است بى ديدنِ چشم و راه پيمودنِ پا سيرِ دو جهان كردن و ديدن چه خوش است (انسان در عرف عرفان، ص۶۹) @sooyesama
در «اوپانیشاد» گفته‌اند: روح مسعودی که به آزادی ممتاز شده، مراتب هستی را می‌پیماید، ابتدا به درخت «ایلیا» می‌رسد و در آنجا رایحهٔ سُکرآور برهمن به مشامش می‌رسد (شایگان، ادیان و مکتب‌های فلسفی هند، ج۱، ص۹۳). برهمن گاه به صیغهٔ خنثی استعمال می‌شود و در این صورت اشاره به ذات نامتناهی و بُعد تنزیهی حق است (همان، ص ۲۷۴-۲۷۵). @sooyesama
یکی محجوب به زهدِ خویش است، و دیگری محجوب به عبادتِ خویش و دیگری به علمِ خویش. و بهشت، حجابِ اکبر است؛ زیراکه اهل بهشت به بهشت آرام یافته‌اند، و هرکه جز به حقّ به چیزی آرام گیرد، در حجاب است. @sooyesama
گفتیم: مگر که اولیاییم، نه‌ایم یا صوفی صفهٔ صفاییم، نه‌ایم آراسته ظاهریم و باطن، نه چنان القصه، چنان‌که می‌نماییم، نه‌ایم @sooyesama
هدایت شده از به سوی سماء
رغبت يعني ميل نه آرزو؛ ليلة الرغائب به معناي شب آرزوها نيست بلکه شب رغبت‌ها و گرايش‌ها و مجذوب شدن‌هاست... خداي سبحان جنّاتي دارد كه ما را به آنها ترغيب كرده و براي روح ما هم بهشتي دارد كه ما را به آن هم ترغيب كرده است. در بخش پاياني سوره مباركه «قمر» چنين آمده «إنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنّاتٍ وَنَهَرٍ ٭ فِي مَقْعَدِ صِدْقٍ عِندَ مَلِيكٍ مُقْتَدِرٍ»؛ يعني مردان باتقوا بهشتي دارند همين «جَنَّاتٌ تَجْرِيْ مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ» جنت جسم و بدن است و لذايذ مادي... اما يك بهشت ديگري دارد كه آن براي روح ماست... براي جان ماست كه نزد خدا قرار بگيريم. اوساط اهل ايمان، رغبتشان در ليلةالرغائب به «جَنَّاتٌ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ» است و اوحدي از اهل ايمان گذشته از اينكه «جَنَّاتٌ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ» را طالب هستند، «فِي مَقْعَدِ صِدْقٍ عِندَ مَلِيكٍ مُقْتَدِرٍ» را هم مورد رغبت و ميل و گرايش و انجذاب خود قرار مي‌دهند. آن‌گاه درباره چنين گروهي گفته مي‌شود: «وَلِمَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ جَنَّتَانِ» هم جنّت بدن است هم جنّت جان است هم لذّت روح است هم لذّت تن است كه ان‌شاءالله در ليلةالرغائب به اين رغبت‌ها بار مي‌يابيم... بنابراين ليلةالرغائب مي‌تواند رغبت‌هاي گوناگون و مراحل فراواني را در پيش‌رو داشته باشد كه ان‌شاءالله در اوّلين شب جمعه ماه پربركت رجب همه شما آن توفيق را داشته باشيد هم به جنّت جسماني برسيد هم به جنّت روحاني. @sooyesama
اعمال لیله‌الرغائب @sooyesama
یا ولیی اسمع من ناصح مشفق: کرامات أولیا الله و خرق عوایدهم فی بواطنهم لا فی ظواهرهم؛ فان الکرامات الظاهره تمحیص و بلاء. فمن وقف معها کان لها و من هرب عنها فتح له فی قلبه عینا به ینظر الیه فینعم نعیم الابد و یعطیه لسانا فی باطنه یکلمه به. ای دوست من از نصیحت‌کننده‌ای دل‌سوز بشنو: کرامات و خرق عادات اولیای الهی در باطن آن‌هاست و در ظاهرشان چیزی آشکار نمی‌گردد؛ زیرا کرامات ظاهری بلا و و برای خالص‌سازی صاحب کرامت است. هرکس که با کرامات مانده و سرگرم آن‌ها شود و به همان کرامت‌ها اختصاص می‌یابد و در همان اندازه می‌ماند. اما کسی‌که از کرامت‌های ظاهری گریزان باشد، چشمی در دلش باز شده که با آن به حق می‌نگرد. پس او مورد نعمت‌های ابدی قرار می‌گیرد. و زبانی در درونش داده می‌شود که با آن با حق سخن می‌گوید. (رسالة الکتب) @sooyesama
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
به گفته دانشمندان، پنج رویداد انقراض دسته‌جمعی تا به امروز در زمین رخ داده است. @sooyesama
نیت، روح عمل، و اخلاص، روح نیت است. بدون اخلاص، علم و عمل ما، روح ندارد و کالبدی بی‌جان است. باید گام به گام با هرچه که می‌خواهد نیت ما را منحرف کند مبارزه کرد. ازاین‌رو بعضی بودند که حتی به زبان می‌آوردند که ما برای این جهت حرکت می‌کنیم، ما لشکر خداوند هستیم و زیر امر او و به فرمانِ او راه می‌رویم. @sooyesama
پندار ما این است که ما مانده‌ایم و شهیدان رفته‌اند. اما حقیقت آن است که زمان، ما را با خود برده‌است و شهیدان، مانده‌اند. باد زمان در این شهر زمینی می‌وزد و خس و خاشاک را با خود می‌برد. زندگی ادامه دارد و حقیقت، جز در لحظه‌‌هایی کوتاه، نقاب از چهره نمی‌افکند. شقایق‌ها پژمرده می‌شوند اما عشق و زیبایی ماندگار است. جنگ، می‌آمد تا بهانه‌ای برای ظهور آدمی باشد؛ همان سان که حجاب‌های ظلمت و نور نیز، بهانه تجلی حقیقتند. @sooyesama
امام جواد (ع): مَنْ لَمْ یَعْرِفِ الْمَوارِدَ أعْیَتْهُ الْمَصادِرُ آن‌که نداند از كجاها آغاز كند، از انجام‌ها در می‌ماند. (بحار‌الانوار، ج۶۸، ص۳۴۰) @sooyesama
Naad E Ali.mp3
9.84M
اوراد شریف "ناد علی" (نسخه صوتی) @sooyesama
عشق و نفرت، جنگ و صلح، لذت و درد... زندگی، آکنده از این دوگانه‌هاست. اما چرا؟ به‌راستی چرا زندگی این اندازه می‌تپد؟ این همه قبض و بسط برای چیست؟ شاید این تپش، قرار است چیزی را در سینه ما بیدار کند. چیزی مانند قلب، که آگاهی را در شراشر وجود ما جاری خواهد ساخت. پس ای دل عزیزم! خود را به جریانی بسپار که هوش سرشار هستی، برای تو طراحی کرده است. بگذار تو را بفشارد. بگذار بنوازد. بگذار... مهر و قهر، دست‌های تپنده حیاتند، که دل خفته تو را بیدار می‌کنند. اکنون چشم بگشا و تپش را از ژرفای خویش تجربه کن. نفی و اثبات، بود و نبود، مرگ و حیات، این‌ها نغمه‌های تپش دل توست. پس بگو لا اله الا الله، تا رستگار شوی. @sooyesama
این، تصویری از یک کلان‌شهر شلوغ، یا برشی از یک فیلم علمی- تخیلی نیست. بل دقیق‌ترین تصویر موجود از درون سلول زنده است. @sooyesama
مادرها، چون مدادند؛ که فداکاری و کاهش سرمایه عمرشان را نیک می‌بینی. اما پدرها مانند خودکارند که تا آخرین لحظه، مهر خویش را فدایت می‌کنند. اما ناگهان روزی بی‌صدا تمام می‌شوند. پدرها، معمولا، حرف‌های نامفهومی می‌زنند که روزگار آن‌ها را برای ما توضیح می‌دهد. پدرها، خیلی چیزها را نیز نمی‌گویند، که چون می‌روند، زندگی آن‌ها در گوش ما فریاد می‌زند. پدرها و مادرها، پشتوانه روییدن مایند؛ دست‌های مهر پروردگارند که ما را، تا روز پرواز از آشیان، می‌پرورانند. هرکجا هستند، این‌سو یا آن‌سو، ما را می‌نگرند. مهر صادقانه‌شان را سپاس و روزشان مبارک. @sooyesama
امیرمؤمنان (ع): الهی، کفی بی عِزاً ان اکونَ لک عبداً، و کفی بی فَخراً ان تکونَ لی ربّاً، انتَ کما اُحِب، فاجعَلنی کما تُحِب خدایا، در عزتم همین بس که بنده توام، و در افتخارم همین بس که تو پروردگار منی. تو چنانی که من دوست دارم. پس مرا چنان کن که تو دوست می‌داری. (بحارالانوار، ج۹۱، ص۹۴) @sooyesama
مراقبات روزهای درخشش (ایام‌البیض) ماه رجب دو رکعت نماز که در هر رکعت، سوره‌های ذیل خوانده می‌شود: حمد، یس، ملک و توحید. شب ۱۳: دو رکعت شب ۱۴: دوتا دو رکعت شب ۱۵: سه‌تا دو رکعت این نماز در مفاتیح‌الجنان و اقبال‌الاعمال، مورد تاکید قرار گرفته است. اگر ایستاده سخت بود، نشسته بخوانیم. این نماز در ایام‌البیض ماه شعبان و رمضان نیز مورد تاکید است @sooyesama
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
ما به این در نه پی حشمت و جاه آمده‌ایم از بد حادثه اینجا به پناه آمده‌ایم @sooyesama
هدایت شده از به سوی سماء
راوى می‌گوید: زينب، دختر علی را [در ورودی شهر کوفه] ديدم... به مردم اشاره كرد كه ساكت شويد، پس نَفَس‏ها برگشت و زنگ [مركب‏ها] از كار افتاد. سكوت ناگهانى مردم و خاموش شدن صداى زنگ‏‌ها، با اشاره‏ حضرتش كه: «أَنِ اسْكُتُوا»، جز تصرّف ولايى حضرت زينب، چه می‌تواند باشد، واگر شخصيّتى مثل حضرت زينب (عليها السّلام) به آثار «حديث قرب نوافل» كه می‌فرمايد: «وَ لِسانَهُ الّذى يَنْطِقُ بِه» نرسيده باشد، ديگر چه كسى غير از معصوم می‌تواند برسد! شروع خطبه با جمله‏ «أَلْحَمْدُ لله...» بعد از آن همه گرفتارى، تنها لفظِ بدون معنا نيست؛ بلكه اظهار «مافى الضّمير» است... وقتى اين كلام به تنهايى استعمال شود، مراد توحيد خالص، در فعل و صفت و اسم و ذات است. يعنى شخصِ عارف، با اين كلام، ستايش را در تمام امور (فعل و صفت و اسم و ذات) مخصوص حقّ سبحانه قرار می‌دهد، و خلاصه، همه چيزها و كمالات را به او، و از او، و به سوى او مشاهده می‌كند، خواه امور به سود وى؛ و يا به‌ظاهر به ضررش باشد. به اين ترتيب، در آرامش كامل است؛ اگرچه به‌ظاهر و به اقتضاى عالم بشرى و يا وظيفه، كلامى از او صادر شود، و يا اظهار ناراحتى كند. (کتاب فروغ شهادت) @sooyesama
چشم‌ها می‌گویند...