📚 ﷽ 📚
🔹احیاناً کسانیکه فکرِ سیرِ عبودی و سلوکِ عبودی را دارند، چیزهایی فهمیدهاند و سعیها میکنند؛ به گمانِ خود معمولا ً این سؤال را دارند که چرا هیچ پیشرفتی در مقامِ توحید و عبودیّت در خود نمیبینند؟
🔹آنها برنامههایی را از برنامههای عبودی ـ یعنی از دعاها، تلاوتها، ذکرها، نمازها و امثالِ اینها از مستحبّات ـ برای خود هم انتخاب میکنند، به آنها مداومت هم میکنند، امّا هرچه روزها میگذرد هروقت به خود که برمیگردند میبینند که در حقیقت حرکتی نیست، همان هستند که اوّل بودهاند یا بدتر!
🔹به گمانِ اینکه آن برنامهٔ عبودی که برای خود اتّخاذ کردهاند ـ چند تا از مستحبّات را در اوقاتِ مختلف ادامه دادهاند ـ این سلوکِ عبودی است، این حرکتِ عبودی است! چون اینطور گمان میکنند، این سؤال برای آنها پیش میآید که ما هیچ حرکتی نکردیم یا هیچ آدم نشدیم، الی آخر؛ تعبیراتی که میشود!
🔹سلوکِ عبودی این نیست! سلوکِ عبودی ــ به تعبیرِ دیگر ـ حرکتِ عبودی است؛ و اصلِ مسئله همان است و ما برای آن خلق شدیم، برای آن اینجا آمدیم، برای آن این مُهلت را به ما دادند و این امکانات را. امّا این نیست که انسان چند تا از مستحبّاتی را ـ بهنحوی که ما انجام میدهیم ـ این دعا را، آن توسّل را، آن نماز را، آن ذکر و آن تلاوت را در اوقاتِ معیّنی ـ به همان نحویکه ما انجام میدهیم ـ انجام بدهد و کارِ دیگری نداشته باشد و این انتظار را داشته باشد که مدارجِ عبودیّت را طی کند، در منازلِ توحید پیش برود، درست بشود؛ این نیست!
🔹البتّّه اینها کارِ خوبی است، اینها جزئی است از آنچه که به نامِ سلوکِ عبودی است؛ اصلِ آن، چیزِ دیگری است و اینها با آن اصل، داخل در سلوکِ عبودی میشود وَٳلّا آن اصل نباشد حتّی اینها را نمیشود یک سلوک نامید.
🔹سلوک، رفتن است؛ حرکت کردن است، پیش رفتن است، مدارج طی کردن است، منازل پشتِ سر گذاشتن است؛ معنیِ سلوک این است.
🔹اگر در آیاتِ قرآن دقّت کنید، خلاصهٔ آن این است که ما از مرحلهٔ بالایی آمدیم، در اسفلالسّافلین افتادیم، بسیار نقائص و عیوب و حُجُب در وجودِ ما پیدا شده است و به وجود آوردهایم، آن وقت ما در برگشت به سوی آن موطنِ اصلی و آنجا که باید برویم، باید حرکت کنیم؛ یک حرکتِ تکاملی است به اصطلاح فلسفی، یک صعودِ وجودی است، یک عروجِ روحی است که انسان باید در این حیاتِ دنیوی ـ که فرصتی است که به او دادهاند ـ شروع کند و پیش برود. آن سلسله از عیوب را، نقائص را، اشکالات را که در وجودِ اوست، قدم به قدم، روز به روز از خود دور کند.
🔹فلذا سلوک را ـ به تعبیری ـ قرآن، "تزکیه" نامیده. تزکیه یعنی چه؟ تزکیه یعنی خود را پاک کردن. خود را پاک کردن این نیست که انسان بخواهد با لقلقه چیزهایی به زبان آورَد؛ یک کار است، یک حرکت است.
🖌حکیم و عالِمِ فرزانه، صاحبِ انفاسِ قُدسی، حضرتِ #آیتالله_محمد_شجاعی (رضواناللّهتعالیعلیه)
@sulookmanavi
📚 ﷽ 📚
♦ببین علم و معرفت و سرّ و راز را بَهرِ چه میجویی: اگر بَهرِ دنیاست، دَنی ست؛ اگر بَهرِ آخرت است، هیچ نَیَرزد؛ اگر بَهرِ خودِ علم و عرفان است، جز شرک و بتپرستی نیست؛ لیکن اگر برای حقتعالیست، خوب توشهای است.
@sulookmanavi
📚 ﷽ 📚
موی تو بر روی تو شامیست بر رُخسـارِ صبح
روی تو در موی تو صبحیست در آغوشِ شام ...
🖌#قاآنی
➰#شعر
@sulookmanavi
🍄 ﷽ 🍄
سلوک معنوی
سلام همراهان گرامی ؛
اگر فکر میکنید مطالبی که در این کانال به اشتراک گذاشته میشود میتواند برای دوستان و عزیزانِ شما مفید باشد ، لطفاً لینکِ آن را با آنها سهیم شوید .
👇👇👇👇👇👇👇👇
🍄 ﷽ 🍄
سلوک معنوی
کانالِ "سـلوک معنوی" در پیام رسان های ایرانی:
سروش 👇
https://sapp.ir/sulookmanavi
ایتا 👇
https://eitaa.com/sulookmanavi
6.92M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎥 #تصویری 👆👆👆👆
🎤 رهبر انقلاب: اگر دستگاهی اختراع بشود كه انسان بتواند به مغزِ خودش وصل كند و خاطراتِ ذهن را در طولِ نماز ضبط كند، چيزِ عجيب و غريبی از آب درخواهد آمد!
@sulookmanavi
🍄 ﷽ 🍄
سلوک معنوی
سلام و درود بر شما همراهان گرامی ؛
در صورتی که نقد یا پیشنهادی دربارهٔ کانالِ سلوک معنوی دارید ، لطفاً به شناسهٔ زیر پیام بدهید:
@Useriran
📚 ﷽ 📚
🗨 باید تعلّقات را بُرید؛ ولی چهطور؟
۱. در برخورد با همه کس و همه چیز طوری باشیم که انگار آنها را نخستین بار میبینیم و آنها را تاکنون نمیشناختهایم. (ربطهای من به اشخاص و اشیاء است که تعلّق ایجاد میکند). در اینصورت ـ اگر اینطور شدیم ـ از هیچکس توقّع نداریم و فقط به همه خدمت میکنیم.
۲. فقط من هستم و خدا، تنهای تنها؛ باید اینرا به خود القاء کرد. آنوقت هیچکس را به حساب نمیآوریم مگر به آن حسابِ الهی که دارد؛ اگر کسی را دوست داریم، چون خدا گفته است دوست داریم؛ تعلّقات به همسر و بچّه و پدر و مادر و دوست از بین میرود.
🔹روحمان فقط با خداوند طرف است، فقط با او انس دارد؛ محبّت فقط مخصوصِ خداست.
🔸مشکلِ اغنیاء، تعلّق به مال است که چارهاش انفاق است؛ و مشکلِ فقرا، تعلّق به خواست است که چارهاش انحصارِ مسٲلت از خداست.
@sulookmanavi
📚 ﷽ 📚
🔹گاه بخشی از عمرِ ما به پریشانی و آشفتگی میگذرد و بخشی دیگر نیز به پشیمانیهای گوناگون!
🔸پریشانی، درحقیقت اتلافِ عمر است و نتیجهٔ آن سردرگُمی و سرگردانیِ بیشتر. پریشانی یعنی تباه کردنِ وقت، جوانی، استعداد و انرژیها؛ که همه، نعمتهای خداوند هستند. پریشانی، درواقع به بیراههها رفتن و گُم کردنِ جادهٔ اصلی است.
🔸پشیمانی نیز یعنی بر آن تباه کردنِ عمر و سرمایهٔ از دست رفته افسوس خوردن!
نیم عُمرت در پریشانی روَد
نیم دیگر در پشیمانی روَد
(مثنوی، دفترِ چهارم)
@sulookmanavi