📚 ﷽ 📚 🌙ضیافتِ حقیقی قسمتِ (۶) 🔹یکى از آن چیزهایى که روزه را خراب می‌کند، گناهِ دل است؛ یعنى آن‌چه که در دل می‌گذرد و گناه است. دل را هم مراقبت بکند؛ یعنى مراقبت‌تان هم بر اعضاء و جوارح باشد و هم بر باطن باشد. 🔹توجّه داشت باشید که مثلاً من گناه را انجام می‌دهم، خودم می‌فهمم ـ آن‌قدر تکرار شده که فهمیده‌ام ـ اگر بعدش خوب استغفار کردم ـ یعنى اگر با صدقِ نیّت موفّق به استغفار شدم ـ اثرِ گناه از وجودِ من پاک شد، در روزهٔ فردا اثر نمی‌گذارد. مثلاً عصبانى شده‌ام جمله‌ای گفته‌ام، اگر خوب موفّق شدم جانانه استغفار کردم، مسئله درست می‌شود. 🔹هر چیزى در جاى خودش! غیبت در جاى خودش، حرفِ اضافى و بی‌جا زدن در جاى خودش، لطمه‌اش براى روزهٔ فردای‌تان وارد می‌شود؛ لطمه دارد هم براى روزه و هم براى اعمالِ دیگرتان. 🔹از جمله آن چیزهایى که باید به آن توجّه کرد، صدقِ نیّت است. این صدقِ نیّت چیزى است که اگر بدست آوردید کارها درست می‌شود. در دعاها می‌خوانید: اللهم انّی اسئلک عرفان الحرمة و صدق النیّة. نیّتِ صادق در دعاها زیاد آمده و صدقِ نیّت از خدا خواسته است. 🔹تا بحال هیچ فکر کرده‌‌اید صدقِ نیّت چیست؟ کسى‌که صدقِ نیّت داشت ـ در نیّتش صادق بود ـ در عبودیّت برده است. و آن‌چه که ما معمولاً نداریم، صدقِ نیّت است. نیّت داریم، نیّتِ کارهاى خیر و قدم‌هاى خیرِ عبودى را داریم ولى در نیّت‌مان صادق نیستیم! نیّت‌مان مشوب است، یعنى آمیخته است. مثلاً شما می‌خواهید بیائید این‌جا و نیّت‌تان این باشد که چیزهایى یاد بگیرید؛ این‌ آمیخته می‌شود به این‌که مثلاً من اگر نروم از دیگران عقب می‌افتم، بد می‌شود، یک تفریحى هم می‌کنیم! در این‌صورت نیّتِ شما صادق نخواهد بود. خودتان را بسنجید. 🔹تحصیلِ صدقِ نیّت چیزِ آسانى نیست؛ صدقِ نیّت را تحصیل کردن یک ریاضتى لازم دارد. شما بیرون می‌روید اگر با صدقِ نیّت از خدا بخواهید که خدایا مرا از گناه حفظ کن، و با صدق تلاش کنید براى ترکِ گناه، موفّق می‌شوید؛ ولى اگر دعا کردید زیاد با صدق نبود، شُل بود و خودتان هم تلاش‌تان کاملاً با صدق نبود، آن‌وقت می‌بینید با این‌که دعا کردید و تلاش هم کردید، به گناه آلوده شدید. 🖌حکیم و عالِمِ فرزانه، صاحبِ انفاسِ قُدسی، حضرتِ #آیت‌الله_محمد_شجاعی (رضوان‌اللّه‌تعالی‌علیه) 🌙#ماه_مبارک_رمضان 🌙#بهار_قرآن @sulookmanavi

🌙ضیافتِ حقیقی (قسمتِ ۷) 🔹درکِ لیلة‌القدر یک معنىِ مخصوص دارد. در لحنِ دعاها هست که خدایا مرا موفّق بکن به درکِ لیلةالقدر، و یا مثلاً در عرف گفته مى‌شود فلانى موفّق به درکِ لیلةالقدر شده، یا آرزویى است براى اهلش که موفّق بشوند به درکِ لیلةالقدر. این‌همه براى ما و شما لیلةالقدر آمده و گذشته ولى ما درک نکرده‌ایم؛ آیا آن شب‌ها ما نبودیم؟ چرا بودیم. بیدار نبودیم؟ چرا بیدار هم بودیم! اما آیا لیلةالقدر را درک کرده ایم؟ خیر! 🔹لحنِ دعاهایی که درکِ لیلةالقدر را خواسته‌اند، خودش معلوم مى‌کند این نیست که مثلاً لیلةالقدر را انسان بیدار باشد و به عبادت هم بگذرانَد و آن شب هم که بیدار مى‌مانَد و عبادت مى‌کند، لیلةالقدر باشد، او درک کرده باشد! یعنى اولاً آن شب در محتملات، لیلةالقدر باشد و ثانیاً همهٔ بیداران آیا لیلةالقدر را درک کرده‌اند؟ آن‌ها که هر ماهِ مبارک هم که می‌آید را می‌گذرانند، آیا هر سال در ماهِ مبارک، لیلةالقدر را درک می‌کنند؟ مخصوصاً اگر بیدار باشند؟ نه، این‌جور نیست! مخصوصاً اگر مسئلهٔ بیدارى و به عبادت مشغول شدن نباشد! 🔹همه مؤمنین ـ مادامی‌که عمر دارند ـ هر سال یک‌بار لیلةالقدر را ظاهراً درک می‌کنند. آن‌کس که روزه می‌گیرد و لیالىِ قدر را هم بیدار می‌مانَد ـ گرچه خوب است و توفیق است ـ ولى این‌که موفّق به درکِ لیلةالقدر شود ـ آن‌هم چندین بار ـ بعید است. آنها که فکر می‌کنند همین‌که مؤمن باشیم، روزه بگیریم و لیلةالقدر را هم با عبادت زنده نگه داریم، این همان درک است، عوامانه فکر می کنند! 🔹لحنِ دعاها نشان مى‌دهد درکِ لیلةالقدر چیزِ خاصّى است و معناى بخصوصى دارد، که البتّه عایدِ کسانى خواهد بود که ایمان داشته باشند و عامل باشند و روزه باشند و لیالىِ قدر هم على‌الحساب بیدار و مشغولِ عبودیّت ـ به معناى خاص ـ باشند. 🖌حکیم و عالِمِ فرزانه، صاحبِ انفاسِ قُدسی، حضرتِ #آیت‌الله_محمد_شجاعی (رضوان‌اللّه‌تعالی‌علیه) 🌙#ماه_مبارک_رمضان 🌙#بهار_قرآن @sulookmanavi

📚 ﷽ 📚 🌙ضیافتِ حقیقی (قسمتِ ۸) 🔸در شبِ نوزده، و بیست و یک، و بیست و سه، احتمالِ شبِ قدر است؛ و شبِ بیست و یکم احتمالش از نوزده، و بیست و سه از هر دو بیش‌تر است. 🔸در این شب‌ها آن‌چه که در سرنوشتِ انسان در یک سال پیش می‌آید ـ و به یک نظر آن‌چه که در کل پیش می‌آید ـ تقدیر می‌شود، فلذا در شبِ قدر از دعا غفلت نکنید، هرچه را می‌خواهید به زبانِ خودتان از خدا بخواهید؛ با تضرّع و اصرار هم بخواهید که خدایا چنین بکن، چنان بکن! و هرچه مقاصد و حوائج دارید از خیرها و خوبی‌ها و نعمت‌هاى دنیوى و اخروى، و آن‌چه که به خدا پناه می‌برید از بدی‌هاى دنیوى و اخروى، این‌ها را در این سه شب غفلت نکنید، چون شب‌هاى تقدیر است. 🔸اگر دعا را با تضرّع، با فقر، با مسکنت، با شکستگى و با تذلّلِ شما، به اجابت رساندید و خدا اجابت کرد ـ وقتى اجابت فرمود ـ تقدیرِ خدا بر اساسِ دعاى شما می‌شود، یعنى همان‌طور که شما از خدا می‌خواهید! خدا همان‌طور که می‌خواهید تقدیر خواهد کرد، چه براى یک سال و چه در کل. 🔸این است که حتماً در این سه شب از دعاى براى دنیا و آخرت‌تان غفلت نکنید، تنبلى هم نکنید؛ در دو جانب: یکى جلبِ خیراتِ دنیا و آخرت، و یکى هم دفعِ شرورِ دنیا و آخرت. مثلاً: خدایا ما را از گناه حفظ کن، توفیقِ عبادت بده، توفیقِ طاعت بده، خدایا توفیق بده من گناه را ترک بکنم، توفیق بده من واجبات را انجام بدهم، توفیقِ طاعت و عبادتت را به من عنایت کن، تو عنایت نکنى نخواهد شد؛ این را با تضرّع بخواهید. این‌جا از خدا می‌خواهید شما را از یک شرّ حفظ بکند که عبارت است از گناه، و یک خیر را می‌خواهید که عبارت است از طاعت، عبادت و انجامِ واجب و امثالِ آن. یعنی خیرى از خیراتِ آخرت و شرّى از شرورِ آخرت. هم خیراتِ دنیوى را بخواهید، هم خیراتِ اخروى را. هم از شرورِ دنیوى به خدا پناه ببرید و هم از شرورِ اخروى. تنبلى هم نکنید. 🖌حکیم و عالِمِ فرزانه، صاحبِ انفاسِ قُدسی، حضرتِ #آیت‌الله_محمد_شجاعی (رضوان‌اللّه‌تعالی‌علیه) 🌙#ماه_مبارک_رمضان 🌙#بهار_قرآن @sulookmanavi

🌙ضیافتِ حقیقی (قسمتِ ۹) 🔹حوائج و خواسته‌های‌تان را باز کنید، از خدا بخواهید. دستور است، نگوئید خدایا تو می‌دانى من چه می‌خواهم! خدا می‌داند، امّا آن بازکردنِ ریز ریزِ خواسته و به زبان آوردنِ آن‌ها در محضرِ خدا، دستور است؛ این خودش سرّ دارد، از اسرار است که دستور داده‌اند. 🔹ریز به ریز بشمارید و بخواهید. چه آن‌جا که خیرِ دنیا و آخرت را می‌خواهید، چه آن‌جا که دفعِ شرّ را می‌خواهید، ریز به ریز باز کنید و به زبان بیاورید و بخواهید. تنبلى هم نکنید؛ گاهى این تنبلی‌ها نمی‌گذارد. خواسته‌ها و حوائجِ ما یکى دو تا نیست؛ ما سر تا پا فقریم! انسان وقتى متوجّه می‌شود که حوائجش بیش از حد است ـ واقعاً بى‌شمار است ـ و فکر مى‌کند کدامش را بخواهد، آن‌وقت تنبلى عارض می‌شود و حوائجش را باز نمی‌کند و سختش می‌آید ریز به ریز از خدا بخواهد و طبعاً از دعاى به این‌صورت دست برمی‌دارد و دعاى کلّى می‌کند. 🔹گرچه دعاى کلّى هم دعا است ولى در باز کردن و ریز به ریز خواستن حسابى هست که در کلّى، آن حساب نیست. مثلاً وقتى شما با اصرار به خدا گفتید: خدایا خیرِ دنیا و آخرت را ـ هرچه هست ـ به من روزى بکن، خدایا هرچه شرّ دنیوى و اخروى هست مرا از آن‌ها حفظ بکن، این دعاى کلّى است، همه را شامل می‌شود؛ خدا همه‌اش را می‌داند؛ این دعا هم خوب است، امّا چه بهتر که ریز ریزش را هم باز بکنید و از خدا بخواهید، که دستور است. 🔹این به آن معنى نیست که اگر انسان ریز به ریز حوائجش را باز نکرد و کلّى گفت، مثلاً گفت: اللهم ارزقنى خیر الدنیا و الاخره و اصرف عنى شر الدنیا و الاخره، خدا دیگر ریز ریز خیرها را به او عنایت نمی‌کند و ریز ریز شرها را از او دفع نمی‌کند! معنى‌اش این نیست. همان جمله را اگر انسان با تضرّع از خدا بخواهد، ـ آن‌قدر با تضرّع بخواهد که خدا همین جملهٔ را از او اجابت بکند ـ خدا خودش می‌داند، همهٔ خیرها را به انسان عنایت می‌کند و همهٔ شرور را دفع می‌کند. 🖌حکیم و عالِمِ فرزانه، صاحبِ انفاسِ قُدسی، حضرتِ #آیت‌الله_محمد_شجاعی (رضوان‌اللّه‌تعالی‌علیه) 🌙#ماه_مبارک_رمضان 🌙#بهار_قرآن @sulookmanavi

📚 ﷽ 📚 🌙ضیافتِ حقیقی (قسمت ۱۰) 🔹ما سر تا پا فقریم؛ همه چیز به‌دستِ خداست، لحظه به لحظه خدا باید به ما عنایت بکند؛ از خیرها و خوبی‌ها به ما بدهد، لحظه به لحظه. و لحظه به لحظه شرّها را باید از ما برطرف بکند. یقین بدانید اگر خدا نخواهد ما آسمان را هم به زمین بیاوریم یک ذرّه‌ای از خیر را نخواهیم توانست به‌دست بیاوریم و ذرّه‌ای از شرّ را نمی‌توانیم از خودمان دور کنیم. 🔹ما سعى و تلاشِ زیاد می‌کنیم که شرّ دنیوى و اخروى از ما دور بشود؛ اگر خدا بخواهد سعىِ ما به ثمر خواهد رسید، اگر خدا نخواهد سعىِ ما به ثمر نخواهد رسید، چه در جلبِ خیرها و چه در دفعِ شرّها. 🔹خیلى دعا کنید. در دعاى کمیل هست که سلاحِ مؤمن، دعا است. قرآن می‌فرماید: قُلْ ما یَعْبَؤُا بِکُمْ رَبِّی لَوْ لا دُعاؤُکُمْ؛ خدا به شما نظر نمی‌کند اگر دعا نکنید. شما با فقر بخواهید، خدا هم تفضّل می‌کند. بالاترین حاجت هم همان‌که در دعای جوشنِ کبیر در شبِ نوزده و بیست و یک و بیست و سه، آن‌جا خواستِ ما این است که: خلّصنا من النّار؛ خدایا ما را از آتش نجات بده. کسى به این خواسته برسد، چیزى کم ندارد ولو هیچ چیزِ دیگر به او ندهند. 🔹البته از خدا می‌خواهیم همهٔ خیرها را بدهد و همهٔ بدی‌ها را از ما دور بکند، امّا این یکى ـ نجات از آتش ـ را خدا به کسى بدهد، دیگر چیزى کم ندارد؛ همان‌که حضرتِ سیّدالشّهداء در آخرِ دعاى عرفه می‌گوید که خدایا یک چیز از تو می‌خواهم که اگر آن‌را بدهى هر چیز ِدیگر را هم ندادى، ندادى؛ و اگر ندهى، هر چیزِ دیگر را بدهى به دردم نمی‌خورَد ـ شبیهِ این مضمون ـ و آن عبارت است از این‌که مرا از آتش نجات بدهى. 🖌حکیم و عالِمِ فرزانه، صاحبِ انفاسِ قُدسی، حضرتِ #آیت‌الله_محمد_شجاعی (رضوان‌اللّه‌تعالی‌علیه) 🌙#ماه_مبارک_رمضان 🌙#بهار_قرآن @sulookmanavi

📚 ﷽ 📚 🌙ضیافتِ حقیقی (قسمتِ ۱۱) 🔹در دعاها هست که: خدایا، مرا از مؤاخذهٔ تو نجات نمی‌دهد مگر تضرّع. تضرّع را خیلى مهم بدانید؛ اساسِ نجاتِ انسان، تضرّع است در عبودیّت. (معنىِ تضرّع را مى‌دانید: تذلّل، گریه. اگر هم گریه نیامد، انسان سعى کند خود را به حالِ گریه بیندازد، که آن‌را تباکى می‌گویند، ولو گریه‌اش نمی‌آید). 🔹در این سه شبِ قدر ان‌شاءالله احیا هم می‌کنید، اعمالِ دیگر را هم انجام می‌دهید؛ ولى اگر هم هیچ عملى را از مستحبّات انجام ندادید، دعاى جوشنِ کبیر را ترک نکنید و با حضور بخوانید و با تضرَع؛ حضور و تضرّع! 🔹درکِ لیلةالقدر به معناى مخصوصى است. این معناى مخصوص، بى‌ارتباط نیست با "انا انزلناه فى لیلةالقدر"، یعنى نزولِ قرآن! اصلاً خودِ لیلةالقدر ـ با خصوصیّاتى که دارد ـ در نزولِ قطعىِ قرآن نقش دارد. یعنى در این زمان باید این قرآن به رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌وآله نازل بشود، در همین شب باید نازل بشود نه در غیرِ این شب! وقتش این شب است! (این اصلِ مسئلهٔ لیلةالقدر، حالا می‌مانَد درکِ لیلةالقدر). 🔹آن‌چه که براى درک‌کنندهٔ لیلةالقدر اتّفاق می‌افتد، مرتبط با حقیقتِ رسول‌الله است و به وساطت و شفاعت و افاضهٔ رسول‌الله صلوات‌الله‌علیه‌وآله می‌رسد؛ چون اصلِ صاحبِ این مسئله و دقیقاً صاحبِ قرآن، بالاصاله و باللّیاقه ـ به عنایتِ خدا ـ رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌وآله است. 🔹اوست و استعدادِ اوست و قابلیّتِ او. فقط دلِ اوست که موجب می‌شود در چنین شبى حقیقتِ قرآن بصورتِ جمعى، یک‌جا به قلبِ او نازل بشود؛ دقیقاً فقط منحصر به اوست و هرچه به کسى از درک‌کننده‌هاى لیلةالقدر برسد، از طریقِ او خواهد بود. یعنی از آن‌چه که به قلبِ او نازل شده است، در مراتبِ مختلف، به وساطتِ او و شفاعتِ او ـ که شفیعِ کل است ـ خواهد بود. (کانّه آن‌چه را که می‌شود، هم می‌توان گفت خدا افاضه می‌کند، هم می‌شود گفت رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌وآله افاضه می‌کند؛ هر دو هم درست است). 🔹از آن انوارى که حقیقتِ قرآن است، مقامِ جمعىِ قرآن است، از آن مقامِ جمعى به وساطتِ رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌وآله و از طریقِ افاضهٔ رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌وآله به درک‌کنندگانِ لیلةالقدر در مراتبِ مختلف، چیزى می‌رسد؛ و با این افاضه در مراتبِ مختلف، تحوّلى در وجودِ آن‌ها ـ به تناسبِ این طرف ـ به وجود می‌آید که رشحه‌ای است از آن تحوّلِ عجیبى که درخصوصِ رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌و‌آله پیش آمد. 🖌حکیم و عالِمِ فرزانه، صاحبِ انفاسِ قُدسی، حضرتِ #آیت‌الله_محمد_شجاعی (رضوان‌اللّه‌تعالی‌علیه) 🌙#ماه_مبارک_رمضان 🌙#بهار_قرآن @sulookmanavi

📚 ﷽ 📚 🌙ضیافتِ حقیقی (قسمتِ ۱۲) ♦مهم‌ترین اعمالِ شب‌هاى قدر: 🔹در شبِ بیست و یکم، لعن بر قتلهٔ امیرالمؤمنین علیه‌السّلام بسیار مهم است. لعن بر قاتلانِ امیرالمؤمنین و ظالمانِ به محمّد و آلِ محمّد صلی‌الله‌علیه‌وآله، همیشه از عباداتِ بزرگ است. 🔹چه کسى می‌داند ما چه هستیم؛ این بسیار مهم است! هرکس این‌را خوب بفهمد، واقعاً وجودش متزلزل می‌شود. اصلاً در این ابدیّت ما کجایى هستیم؟ جز خدا کسى نمی‌داند، (ولى رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌وآله و حضراتِ ائمّه علیهم‌السّلام ـ بِاِذن الله، با تعلیمِ خدا ـ اسماء و نام‌هاى کسانى‌که از اهلِ بهشت هستند و از سُعَدا هستند و یا از اشقیاء هستند، می‌دانند. 🔹از جمله مسائلِ مهم در این سه شبِ قدر، این معنا را با تضرّع از خدا خواستن که: خدایا ما نمی‌دانیم از کدام سنخ هستیم، از سُعَدا هستیم یا از اشقیاء؟ خدایا اگر در علمِ تو هست که من مجموعاً خراب خواهم کرد، تو به همه چیز قادر هستی، تو اسمِ مرا از آن‌جا به این‌جا بیاور: ان تجعل اسمی فى السعداء و روحی مع الشهداء. این بسیار مهم است؛ با تضرّع خواستن در شب‌هاى قدر ـ به لحاظِ این‌که شبِ استجابتِ دعا است، به لحاظِ این‌که شبِ تقدیر است ـ خیلى مهم است. از اعمالِ بسیار مهمّ شب‌هاى قدر همین است. 🔹بقیّهٔ اعمالش همه در جاى خود خوب است. مثلاً دعاى جوشنِ کبیر بسیار خوب است؛ انسان خدا را با هزار اسم بخواند و حوائجش را بخواهد، مخصوصاً حاجتِ آخر که: الغوث الغوث خلصنا من النار. 🔹در موقعِ خواستن از خدا، با تضرّع به این لحن بخواهید که: خدایا ما را به گناهان‌مان مؤاخذه نکن و ما را از برکاتِ این ماه محروم نکن! (گناهانى که من و شما کرده‌ایم، همه‌اش هم محفوظ است، موفّق به استغفار هم تا بحال نشده‌ایم که بخششِ خدا را بدنبال بیاورَد! این‌هاست که کلّ کارِ ما را خراب می کند). 🔹در شب‌هاى ماهِ مبارک، در لیالىِ قدر، اگر موفّق به احیاءش شدید استغفار را فراموش نکنید، که شبهاى رحمت است. استغفار کنید و آماده باشید براى لقاءِ خدا. هر بدى از خودتان دارید سعى بکنید که موفّق به توبهٔ از آن بشوید؛ و اگر نشدید، به تضرّع بپردازید که بشود؛ به توسّل بپردازید که بشود. و اگر موفق نشدید بدانید که مسئله ساده نیست. کسى که ماهِ رمضان بیاید و موفّق به توبه نشود و خودش را مشمولِ مغفرت نگرداند، گفته‌اند شقى است! 🔹روزها ـ ولو چند دقیقه‌ای باشد ـ نزدیکِ ظهر خوابى داشته باشید (خوابِ کوتاه قبل از ظهر)؛ در آن حسابى هست، آن‌را به‌دست بیاورید. سربسته گفتم! اگر شب هم خوابیده باشید، نزدیکی‌های ظهر یک خوابِ قیلوله‌ای داشته باشید، که حسابى در آن هست، یک اطعامى در باطن هست که آن‌را به‌دست بیاورید. 🔹اگر توانستید شب‌ها را کلاً بیدار باشید. 🖌حکیم و عالِمِ فرزانه، صاحبِ انفاسِ قُدسی، حضرتِ #آیت‌الله_محمد_شجاعی (رضوان‌اللّه‌تعالی‌علیه) 🌙#ماه_مبارک_رمضان 🌙#بهار_قرآن @sulookmanavi

📚 ﷽ 📚 🌙ضیافتِ حقیقی (قسمتِ ۱۳) 🔹در لیالىِ قدر، مخصوصاً از دعا برای نصرتِ اسلام و مسلمین ـ به‌عنوانِ یک وظیفه ـ غفلت نکنید؛ این یک وظیفه است. آن تضرّع‌ها که براى خودتان می‌کنید، از آن‌ها محکم‌تر به‌عنوانِ یک مسئولیّت و وظیفه، براى نصرتِ اسلام و مسلمین دعا کنید و فراموش نکنید. 🔹به دستورالعمل‌ها هم در مفاتیح به‌عنوانِ مستحبّات دقّت می‌کنید و مغتنم می‌شمارید؛ دعاى روزها، دعاى شب‌ها، دعاى لیالىِ قدر، دعاى افتتاح، دعاى ابوحمزه، این‌ها را از دست ندهید، کاملاً مغتنم بشمارید. 🔹شب‌هاى احیا، براى تعجیلِ فرج هم زیاد دعا بکنید؛ خیلى براى تعجیلِ فرج دعا بکنید که خدا فرجِ امام زمان عجّل‌الله‌تعالی‌فرجه را نزدیک بکند. 🖌حکیم و عالِمِ فرزانه، صاحبِ انفاسِ قُدسی، حضرتِ #آیت‌الله_محمد_شجاعی (رضوان‌اللّه‌تعالی‌علیه) 🌙#ماه_مبارک_رمضان 🌙#بهار_قرآن @sulookmanavi

📚 ﷽ 📚 🌙ضیافتِ حقیقی (قسمتِ ۱۴) 🔸تلاوتِ قرآن زیاد بکنید امّا با تدبّر، با دقّت. 🔸همیشه با وضو باشید. 🔸از خوردنِ زیاد در سحر و افطار بپرهیزید. (از نخوردنِ سحر هم بپرهیزید! یعنى سحرى بخورید، زیاد نخورید). 🔸به فکرِ این نباشید که چه خواهید خورد؛ اقلّاً مشخص نکنید چه خواهید خورد، که خنده‌دار می‌شود! حالا فکر بکند و مقدّماتش را طى بکند، آب دهانش هم راه بیفتد که افطار چه می‌خواهد بخورَد. از این مسئله که افطار چه خواهیم خورد، اصلاً از این اجتناب بکنید. 🔸و هرچه می‌توانید به‌سراغِ فقرا بروید؛ فقراى مالى. هرچه دارید انفاق بکنید. هرچه می‌توانید به فقرا برسید، ولو خیلى کم باشد. 🔸آن‌موقع که می‌خواهید افطار بکنید، هرچه را که می‌خواهید دعا کنید؛ نزدیکی‌هاى افطار، زیاد بخواهید. 🖌حکیم و عالِمِ فرزانه، صاحبِ انفاسِ قُدسی، حضرتِ #آیت‌الله_محمد_شجاعی (رضوان‌اللّه‌تعالی‌علیه) 🌙#ماه_مبارک_رمضان 🌙#بهار_قرآن @sulookmanavi

🎈یا اراف من کل رئوف هیچ رئوفی رٲفتش به خدا نمی‌رسد. 🎈یا ارحم من کل رحیم هیچ رحیمی رحمتش به آن‌جا نمی‌رسد. 🔹کسی را می‌بینید که غصّه‌اش این است که فرزندش به راهِ خدا نمی‌آید؛ این از رأفتِ اوست. حال ببینید خدا که رأفتش آن‌چنان است، چقدر به شما رأفت دارد. 🔹لذا اگر دعای ما دعا باشد وعدهٔ خدا حتمی است: ان الله لا یخلف المیعاد. می‌فرماید: ادعونی استجب لکم. ولی وقتی ما خدا را می‌خوانیم، یک امیدی هم به اسباب و علل داریم؛ دعا نصف شد! به اسباب و علل روی آوردن شد. 🔹یا می‌بینید با شکستگی دعا نمی‌کنیم؛ اصرار در دعا نمی‌کنیم؛ می‌گوییم خدا می‌داند من چه می‌خواهم؛ در حالی‌که در اصرار رمز هست. 🔹یا ناامیدی در دعاها هست! وقتی خودت ناامید هستی، دعایت مستجاب نمی‌شود. قرآن می‌فرماید: مرا بخوانید تا شما را اجابت کنم (در بطن این آیه چیزها نهفته است)؛ فکرتان این‌ور و آن‌ور نباشد، شک هم نکنید؛ وقتی شک کردی خراب می‌شود. اگر یقین داشته باشید حتماً مستجاب خواهد شد؛ ناامیدی و شک و تردید، اشکال ایجاد می‌کند. 🖌حکیم و عالِمِ فرزانه، صاحبِ انفاسِ قُدسی، حضرتِ #آیت‌الله_محمد_شجاعی (رضوان‌اللّه‌تعالی‌علیه) @sulookmanavi

📚 ﷽ 📚 🔹شما و ما حاجتِ خود را به پیش‌گاهِ امام رضا سلام‌الله‌علیه ببریم که ان‌شاءالله توجّه کنند؛ باب‌الحوائج است و این لقبِ رضا برای امام رضا سلام‌الله‌علیه به لحاظ مظهریّت ایشان برای رضا است. 🔹... توجّه داشته باشید زود می‌شود حوائجِ خود را به توسّطِ آن حضرت از خدا گرفت. اگر برای همه‌ٔ حوائج به امام متوسّل می‌شوید، اصلِ حاجتِ خود را فراموش نکنید؛ و راضی نشوید شما و ما مخاطبِ کلمه‌ٔ ذیلی ‌باشیم که از خدا است: فَوَيْلٌ لِلْقاسِيَةِ قُلُوبُهُمْ مِنْ‏ ذِكْرِ اللَّهِ‏. 🔹کمی بیدار شویم و آن حاجتِ اصلی را به یاد بیاوریم؛ آن حاجتِ اصلی را ببرید به محضرِ امام. حالا یا بروید، یا از دور؛ زیاد فرقی نمی‌کند. البتّه اگر توانستید از نزدیک بروید، اگر نتوانستید، از دور؛ و او را شفیع قرار بدهید که مظهرِ رضا است. (مظهرِ رضا را لابد یک‌مقدار می‌فهمید یعنی چه؟! یعنی رضای خدای متعال، که مشکل‌گشا است. خدا باید راضی بشود از انسان تا مسائلِ او حل بشود؛ این رضا را باید از طریقِ رضا سلام‌الله‌علیه به‌دست آورد. مظهریّت است؛ همه‌ٔ انبیاء، همه‌ٔ ائمّه سلام‌الله‌علیهم‌أجمعین آن نام‌های مقدّس و القابی که دارند، همه‌ٔ آن‌ها حساب‌شده است). 🔹حاجت‌های دیگر را هم بخواهید امّا حاجتِ اصلی را فراموش نکنید؛ فریب نخورید، فرصت‌ها تمام می‌شود، مصائب شروع خواهد شد؛ جدّی است، مسائل جدّی است. فرصت را از دست ندهید، حاجتِ خود را ببرید: دلِ ما مادامی که عنایتی از خدا نیامده، شرح صدری نمی‌شود و درست‌شدنی نیست ... به محضرِ امام بروید استغاثه بکنید ... 🖌حکیم و عالِمِ فرزانه، صاحبِ انفاسِ قُدسی، حضرتِ #آیت‌الله_محمد_شجاعی (رضوان‌اللّه‌تعالی‌علیه) @sulookmanavi

📚 ﷽ 📚 🔹فَإِنِّي قَريبٌ أُجيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذا دَعانِ (بقره، ۱۸۶). خدا فرموده است: هر کسی من را خواند، من نزدیک هستم  و جوابِ او را می‌دهم. 🔹می‌دانید معنیِ اصلیِ آیه چیست؟ یعنی هر موجودی با هر اسمی که خدا را خواند، فوراً خدا با همان اسمِ خود نزدِ او حاضر است. مثلاً دانه، خالق را می‌خواهد و خالق او را جواب می‌دهد؛ آن نطفه خالق و مصوّر را می‌خواهد، جوابِ او را می‌دهد. محال است جواب ندهد. 🔹شما وقتی که به نامحرم نگاه می‌کنید، به ظاهر گناه می‌کنید ـ این ظاهرِ قضیّه است ـ امّا در باطنِ امر، خودِ شما خدا را با کدام اسمِ او خواندید؟  با اسمِ "یا قهّار!". خودِ او گفته است: قَريبٌ أُجيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذا دَعانِ؛ یعنی "قهّار" بلافاصله به سراغِ شما آمد، منتها الآن پشتِ پرده است. 🔹چه بدانید چه ندانید هر معصیتی که می‌کنید، تیشه به ریشه‌ٔ خود می‌زنید، والسّلام! خدا را خواستید و او هم جواب داده است. خدا این‌طور نیست که مخالفتی در برابر او باشد و به اصطلاح آن مخالفت سر جای خود باقی بمانَد. مواجه با وصفِ مخالفت شد، او با اسمِ قهّار به میدان می‌آید و این است که مسئله‌ٔ سَخَط و غضب و آتش متولّد می‌شود. (رمزها است در این. سِرّها است. از خدا بخواهید که بفهمید). 🔹لحظه به لحظه با اسماءِ خدا مواجه هستید. گناه‌کار در حالِ گناه با اسمِ خاصّی از اسماءِ خدا مواجه است؛ خدا را با یک اسمِ او می‌خوانَد، خدا هم با آن اسم با او مواجه می‌شود و با آن اسم جوابِ او را می‌‌دهد. 🖌حکیم و عالِمِ فرزانه، صاحبِ انفاسِ قُدسی، حضرتِ #آیت‌الله_محمد_شجاعی (رضوان‌اللّه‌تعالی‌علیه) @sulookmanavi