eitaa logo
سلوک معنوی ـ حیات عارفانه
807 دنبال‌کننده
2.9هزار عکس
210 ویدیو
7 فایل
🎈 #سلوک_معنوی #حیات_عارفانه، معارفِ تدوین شده و بازنویسیِ سخنانِ ارزش‌مندِ توحیدی، ولایی، عرفانی و معنویِ سالکانِ راه در حوزۀ نظری و معرفتی (معرفتِ توحیدی، معرفتِ نفس، معرفتِ هستی)، و حوزۀ عملی (تهذیبِ نفس، و حضورِ دین در متنِ زندگی) است. @Useriran
مشاهده در ایتا
دانلود
📚 ﷽ 📚 🔹 خود است، و روحِ بلند و جانِ والای حضرتش ریشهٔ همهٔ فیوضاتِ تکوینی است و می‌تواند در جهانِ امکان ـ به اذنِ خداوند ـ اثر بگذارد، زیرا از اسمای فعلی به اسمای ذاتی منتهی می‌شود. 🔹، اسمِ اعظم؛ و مقامِ شامخِ وی، اعظمِ مقام‌هاست؛ و تحمّلِ آن مقام میسّرِ دیگران نیست، و هر یک از مؤمنان به اندازهٔ درجهٔ وجودیِ خود از آن مقام بهره می‌بَرند و به معرفتِ آن مقام نائل گردیده به آن ایمان می‌آورَند. 🔹از نگاهِ قرآن، در پیامبر ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ تجلّی کرده و او مظهرِ آن شده است؛ خدا با مؤمنان مهربان است: "و کان بالمؤمنين رحیما"، و پیامبر نیز چنین است: "بالمؤمنين رئوف رحیم". 🔹پیامبر ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ آیینه‌دارِ جمالِ رحمتِ خاصّهٔ خداست. آیینه از خود نوری ندارد؛ رٲفتِ خداست که در آیینهٔ پیامبر منعکس شده و به دیگران می‌رسد؛ پس سایرین، رحمتِ خاصّهٔ حق را از راهِ پیغمبر دریافت می‌کنند . 🌻 🌻 @sulookmanavi
📚 ﷽ 📚 🍒 فرستادنِ خداوند و ملائکه و مؤمنين بر نبی‌اکرم (ص) چیست؟ 🔹براساسِ روایات، حقیقتِ صلواتی که خدا بر نبی‌اکرم (ص)‌ و اهل‌بيتِ ايشان (ع) می‌فرستد، است؛ یعنی آن‌ها را از نقص بیرون می‌برَد و حتّی امّت‌شان را پاک می‌کند. صلواتِ خداوند، او را از نقص پاک می‌کند و در مقاماتِ عالی و مقاماتِ قدس قرار می‌دهد. 🔹امّا صلواتِ ما اقرار به این مقامات است. وقتی انسان به مقامی اقرار می‌کند، یعنی خود را ذیلِ آن مقام تعریف می‌کند نه این‌که فقط به زبان اقرار کند؛ ازاین‌رو درهای ولایتِ معصوم به رویش باز می‌شود و اگر چیزی به وی برسد به برکتِ صلوات است. 🔹پس صلوات ما عبارت است از ورود به وادیِ ولایت همراه با اقرار، و خشوع در مقابلِ مقاماتِ ايشان. صلوات بر حضرت و خشوع بر پیامبر (ص)‌ و اهل‌بيتِ ايشان (ع)، ابوابِ توحید را به روی انسان باز می‌کند. 🌻 🌻 @sulookmanavi
📚 ﷽ 📚 🔹با تولّدِ نبیّ گرامیِ اسلام، افقِ معرفتِ بندگان رشد پیدا کرد و سقفِ نگاهِ انسان‌ها به خداوند رشد و رفعت یافت و بشریّت از محدودیّتِ شناختی خارج شد. درکِ برای بندگان، با آمدنِ حضرت در دنیا امکان‌پذیر شد درحالی‌که قبل از آن، این‌چنین درکِ حقیقی وجود نداشته است. 🔹رسولِ خدا در مقامِ محبّتِ خداوندی تربیت ‌شده است، به‌همین‌خاطر با رحمتِ الهی بر بشریّت نگاه می‌کنند و بزرگ‌ترین مأموریتِ تاریخی را از سوی خداوند بر عهده ‌گرفته‌اند. نبیّ خدا در مقابلِ شیاطینی که قصد دارند بندگان را به عالَمِ شرک و کفر و نفاق وارد کنند، می‌خواهند انسان‌ها را به مقامِ اخلاص و قرب و توحید برسانند و غل و زنجیرها را از انسان‌ها باز کنند و به مقامِ بهجتِ بندگیِ خداوند برسانند. 🌻 🌻 @sulookmanavi
☘ اگر اهمیّتِ ایّام به این باشد که خدا لطفی را بر بشریّت نازل کرده باشد، یقیناً عظیم‌ترین و مهم‌ترینِ همه‌ٔ روزهای سال است. 🖌 (۱۳۹۰/۴/۹) حضرت‌ آيت‌اللّه‌العظمي‌‌ امام‌ سيّدعلي‌ حسيني‌ خامنه‌اي [ادام‌ اللّه‌ تعالي ظلال سيادته] 💘 اَللّهُمَّ احفَظ لَنَا سَیِّدَنَا وَ نُورِ عَینَنَا وَ قَلبِنَا الَذَّی بَینَ جَنبَینَا قَائِدِنَا اِمَامَنَا الخَامِنِه‌ای اِلَی قیام مولانا المهدی (عج)    🌹مبعثِ شریفِ سیّدِ لطیف و عنصرِ عفیف و گزینِ خلائق و تتمّهٔ دوران و رحمت برای عالَمیان و آدمیان، حضرتِ خاتم‌الانبیاء و الرّسولان محمّدِ مصطفی ـ صلوات‌الله‌علیه‌وآله ـ که مبارک‌ترین ایّامِ هستی است، مبارک‌باد. الّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَعَجِّلْ فَرَجَهُمْ 🌻 🌻 @sulookmanavi
📚 ﷽ 📚 🖌إِنَّ اللَّهَ وَ مَلَائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِيمًا (احزاب، ۵۶) 🔹این آیه مبیّنِ صلواتِ تکوینی و تشریعی است؛ یعنی هم خدا و جمیعِ موجودات بر پیامبر و آلِ او ـ علی‌الدّوام ـ صلوات می‌فرستند، و هم مؤمنین به امرِ الهی باید بر او صلوات بفرستند. 🔹الله مبدأ هستی است و چون الله بر آن جناب صلوات بفرستد، پس جمیعِ اسماءِ الهی ـ چه کلّی و چه جزئی، که لشکرِ بی‌حدّ حق‌اَند ـ بر آن صلوات می‌فرستند، و چون اسماء صلوات بفرستند، آثار و احکامِ آن‌ها ـ که تعیّناتِ خَلقی هستند ـ نیز صلوات می‌فرستند، و این امری استمراری است که آنی در عالَم منقطع نمی‌شود و جریان و سَریانِ فیضِ الهی بدین منوال در عالَم پخش می‌شود. 🔹به صلوات، صِله بینِ حق و خلق برقرار می‌شود و کثرت از وحدت صادر و ظاهر می‌گردد. شکرِ نعمتِ ظهور آن است که مؤمنین بر حضرتِ ختمی‌مآب صلی الله علیه و آله صلوات بفرستند، لذا امرِ الهی است که هم صلوات بفرستند و هم تسلیمِ او باشند. 🔹صلوات، شکرِ نعمتِ وجود است و حقّ محمّد و آلِ محمّد بر ما حقّ اعظمِ اعطای وجود و هستی‌بخشی است؛ پس "اَللهُمّ صَلّی علی مُحمّد و آلِ مُحمّد و عجّل فَرجَهُم". 🌻 🌻 @sulookmanavi
درخششِ بی‌منتهایِ اوّل تجلّیِ خداوندگار، پروردگار، یگانه حاکمِ ارض و سَما، مصطفی صلی‌الله‌علیه‌وآله و خجسته میلادِ هشتمین ، حضرت امام جعفر صادق علیه‌السّلام بر جمیعِ آزادمردانِ عرصهٔ گیتی و پاک‌بازانِ پهنهٔ هستی، میمون و مبارک باد. 🌻 🌻 @sulookmanavi
🎈مبعثِ شریفِ سیّدِ لطیف و عنصرِ عفیف و گزینِ خلائق و تتمّهٔ دوران و رحمت برای عالَمیان و آدمیان، حضرتِ خاتم‌الانبیاء والرسولان، محمّد مصطفی صلوات‌الله‌علیه‌وآله ـ که مبارک‌ترین ایّامِ هستی است ـ مبارک باد. 🌻 🌻 @sulookmanavi
🖌وَ قَالَ الرَّسُولُ يَا رَبِّ إِنَّ قَوْمِي اتَّخَذُوا هَٰذَا الْقُرْآنَ مَهْجُورًا (فرقان، ۳۰)؛ و آن‌روز پیامبر شکایت می‌کند: خدایا، قومِ من این قرآن را کنار گذاشتند. ♦مهجور کردنِ قرآن - که در همهٔ ما امّتِ نبی (ص) کم و بیش هست - یا به ناآشناییِ با قرآن است یا با ترکِ قرائتِ مستمرّ آن یا با زندگی نکردن طبقِ آن. اگر می‌خواهیم مشمولِ گِلِهٔ رسولِ خدا (ص) نباشیم، باید قرآن را بیاموزیم و با آن انس داشته و روزانه تلاوت کنیم و زندگیِ خود را صد در صد طبقِ قرآن تطبیق دهیم. 🌻 🌻 @sulookmanavi
📚 ﷽ 📚 🌻 (قسمتِ ۱) 🖋لَقَدْ جَاءَكُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِكُمْ عَزِيزٌ عَلَيْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِيصٌ عَلَيْكُمْ بِالْمُؤْمِنِينَ رَءُوفٌ رَحِيمٌ (۱۲۸) فَإِنْ تَوَلَّوْا فَقُلْ حَسْبِيَ اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَهُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ (۱۲۹) [توبه]؛ ای بنی‌آدم، پیامبری به‌سوی‌تان آمده، از جنسِ خودتان! دیدنِ درد و رنج‌تان برایش سخت است؛ برای هدایت‌شدن‌تان حرص و جوش می‌زنَد و در حق مؤمنان، دل‌سوز و مهربان است. ای محمد، اگر مردم از پذیرشِ حق رُو گرداندند، بگو: خدا برایم بس است، معبودی جز او نیست، توکّلم فقط به اوست و حکم‌رانیِ جهان هم فقط دستِ اوست. 🔸این‌ دو آیه، آخرین آیه‌هایی است که بر رسولِ مکرّم، حضرتِ ختمی‌مرتبت (ص) نازل شده و با نزولِ آن، پروندهٔ وحیِ تشریعی برای بشر بسته شده تا ابد. آیهٔ اوّل اتمام حجّت با مردم است و آیهٔ دوّم اتمام حجّت با پیامبر. این دو آیه خلاصهٔ تعالیمِ قرآن هم هست. ♦آیهٔ اوّل خصلت‌های رسولِ اکرم‌ (ص) است و چند صفت به ایشان نسبت می‌دهد: 🔸یکی از خودِ مردم بودن، یعنی از جنسِ مردم بودن و با آن‌ها راحت و بی‌تکلّف مراوده کردن. این، فضلیتی است که در سلاطین و اَشراف به‌ندرت پیدا می‌شود، امّا محمّد‌ (ص) با این‌که در اواخرِ عمرِ شریفش سلطان بود و از کودکی از اَشرافِ شبه‌‌جزیرهٔ عربستان محسوب می‌شد، امّا درویش‌ و بی‌خویش بود و با همهٔ مردم یک‌جور رفتار می‌کرد و با همه صمیمی بود. 🔸صفتِ دوم، "عَزِيزٌ عَلَيْهِ مَا عَنِتُّمْ" است؛ یعنی مشکلاتِ شما را مشکلِ خودش می‌دید و سختش می‌آمد که شما در سختی باشید؛ یعنی انصاف داشت و خودش را جای دیگران می‌گذاشت و دیگران را از خودش جدا نمی‌دانست. این صفت هم مثلِ صفتِ قبلی بغایت کم‌یاب و نادر است. (صفتِ قبلی در اغنیاء نادر بود و این صفت در تمامِ بنی‌آدم نادر است). آدم‌ها گلیمِ خود را که از آب کشیدند، از آب فاصله می‌گیرند و پیِ کارِ خود می‌روند؛ امّا رسول‌ِ خدا‌ (ص) جانِ یک‌پارچه‌ای بود برای تمامِ بشریّت. همهٔ مردم را واقعاً برادر یا خواهر یا پدر و مادر یا فرزند می‌دانست و به آهنگِ غمِ آن‌ها غصّه می‌خورد. 🔸سومین صفت، "حرص" پیامبر بر هدایتِ خلق بود. برای همین خدا ایشان را برگزیده بود تا خاتمِ انبیاء باشد. (این صفت را حتّی بعضی انبیاء نداشتند). این صفت چنان در ایشان راسِب بود که در عینِ تمجیدِ اصلِ بودنِ آن، زیادی‌اش را خدا‌وند در چند جا حدّ زده و محدود کرده؛ ازجمله: وَ مَا أَكْثَرُ النَّاسِ وَلَوْ حَرَصْتَ بِمُؤْمِنِينَ (يوسف، ۱۰۳)؛ اکثرِ مردم گرچه حریص بر هدایت‌شان باشی، لایقِ ایمان نیستند. إِنْ تَحْرِصْ عَلَى هُدَاهُمْ فَإِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي مَنْ يُضِلُّ وَ مَا لَهُمْ مِنْ نَاصِرِينَ (النحل، ۳۷)؛ گرچه بر هدایت‌شان حریصی، امّا خدا خیلی‌ها را هدایت نمی‌کند. 🔸صفتِ چهارم که دو اسمِ خداست و خداوند جز خودش برای هیچ‌کس جز وجودِ مقدّسِ خاتم‌النبیین بکار نبرده، رأفت و رحمت است: بِالْمُؤْمِنِينَ رَءُوفٌ رَحِيمٌ. رأفت و رحمت موجب می‌شود که در سختی‌ها به کمکِ دوستان بشتابیم و یاری‌شان کنیم. یعنی سنگِ محکّ وجود این صفات در کسی، حینِ شداید است نه در گرمابه و گلستان؛ در سختی‌ها مشخّص می‌شود که چه کسی واقعاً مهربان و فداکار است و چه کسی خودخواه و گریزپا. 🔹این چهار صفت را خدا در آخرین آیات آورده تا ما یاد بگیریم، وَاِلّا پیغمبر‌ (ص) که قرار است چند ماه بعد از نزولِ این آیات از دنیا برود. (البتّه این آیات، این صفات را در روحِ ایشان نیز اثبات می‌کند و خطّ خوبی برای توسّل به ایشان دمِ دستِ ما می‌گذارَد). 🌻 @sulookmanavi
🍒 برکاتِ خجسته‌میلادِ موفورالسّرورِ گزینِ خلائق، حضرتِ ختمی‌مرتبت محمّد مصطفی صلی‌الله‌علیه‌وآله و صادقِ آل‌الله، حضرتِ امام جعفر بن محمّد علیهماالسّلام صد افزون باد. 🌻 🌻 @sulookmanavi
📚 ﷽ 📚 🌻 (قسمتِ ۲) ♦اما آیهٔ آخر ـ که فی‌الواقع آخرین وحیِ تشریعیِ خدا از طریقِ جبرئیل به بنی‌بشر است، ـ آخرین حرفِ خداست با آدم و چنان‌که انتظار می‌رود حرفی پُرپیمان است و خلاصه‌ای است از قرآن و توحیدِ مندرج در آن. 🔹در این آیه، نخست توجّهِ پیامبر‌ (ص) ـ و به تبعِ آن سالکینِ طریقِ ایشان ـ را منقطع می‌کند از دیگران؛ یعنی برای شما مهم نباشد که چه کسی راهِ خدا را می‌رود و چه کسی اِعراض می‌کند؛ شما راه‌تان را بگیرید و بروید. این انقطاع خیلی مهم است و مقدّمهٔ توحیدی است که بعدش آمده. 🔹توحید خِتام قرآن با کلمهٔ "قل" شروع می‌شود که یعنی شعارت چنین باشد و این کلام را در عمرت پیاده کن و طبقِ آن زندگی کن. پس "قل"، صِرفِ گفتن نیست، با همهٔ وجود بودن است. 🔹چه بگو یا چه بجو یا چه بشو؟ این‌که "حَسْبِيَ اللَّهُ، یعنی خدا بَسَت باشد. غیرِ خدا را می‌خواهی چه کنی؟! پیِ رضای خدا باش و تنها حرفِ خدا را گوش کن و فقط از خدا بترس. کدام خدا؟ همان خدا که "لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ"؛ همان‌ که جز او معبودی نیست، جز او‌ کسی لایقِ پرستش نیست، لایقِ خدا بودن نیست. 🔹تحویلِ معرفت‌الله در قرآن به این عبارت و انتهای این عبارت، در "هو" است. "هو" یعنی او، خودِ او. نزدیک‌ترین لفظ و بی‌حجاب‌ترین لفظ به خدا، همین "هو"ست. "هو"ست که الله را متجلّی می‌کند، الله‌ی که صدها اسم و صفت دارد. قرآن "هو"نامه است. "هو" دارد در قرآن با ما حرف می‌زند و از خود پرده برمی‌دارد. 🔹عبارتِ "عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ" خلاصهٔ وظایفِ ما در قِبالِ خداست. کُنهِ توکّل، تسلیم است؛ یعنی اسلام ـ که دینِ قرآن است ـ آخرش، بلکه اوّلش، بلکه همه‌اَش، همین یک کلمه است: رها کردنِ خود و چسبیدن به خدا و سپردن به خدا و تسلیم شدن به خدا و راضی بودن به دادِ خدا و مطیعِ خدا بودن. (تسلیم در تکوین، نامش رضاست؛ و تسلیم‌ نسبت به تشریع، نامش تقواست). در "عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ" همهٔ این‌ها جوهرکشی شده. 🔹آخرین عبارت، "وَ هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ" است. ربوبیّتِ عرش کنایه از قدرت، حکومت، و چیرگیِ خدا بر کلّ خلقت برای ادارهٔ آن است. این عبارت می‌خواهد بگوید قدرتی جز قدرتِ خدا نیست و حکم‌رانی جز خدا نیست و هرچه در هستی تحقّق می‌یابد، طبقِ نظرِ خدا و به‌دستورِ خدا و توسّطِ خداست. این عبارت دلیلِ کارآییِ توکّل و لزومِ آن است. وقتی همه‌چیز دستِ خدا بود، هیچ‌کاری جز از طریقِ خدا پیش نمی‌رود. 🔹جلدِ چهل‌وهفتمِ بحارالأنوار از امام صادق‌ (ع) روایت می‌کند: هنگامی‌که شرّ را در چهرهٔ منصورِ دوانیقی دیدم، گفتم: حَسْبِيَ اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَ هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ. این عبارت ـ که خِتامِ قرآن است ـ در حرزهای مأثورِ زیادی آمده و می‌شود فهمید که خاصیّتِ حفظ و حراست دارد؛ حفاظتِ مادّی و معنوی. 🌻 @sulookmanavi