eitaa logo
سلوک معنوی ـ حیات عارفانه
793 دنبال‌کننده
2.8هزار عکس
202 ویدیو
5 فایل
🎈#سلوک_معنوی #حیات_عارفانه، معارفِ تدوین شده و بازنویسیِ سخنانِ ارزش‌مندِ توحیدی، ولایی، عرفانی و معنویِ سالکانِ راه در حوزۀ نظری و معرفتی (معرفتِ توحیدی، معرفتِ نفس، معرفتِ هستی)، و حوزۀ عملی (تهذیبِ نفس، و حضورِ دین در متنِ زندگی) است. @Useriran
مشاهده در ایتا
دانلود
🍄 ﷽ 🍄 ‌ سلوک معنوی سلام و درود بر شما همراهان گرامی ؛ در صورتی که نقد یا پیشنهادی دربارهٔ کانالِ سلوک معنوی دارید ، لطفاً به شناسهٔ زیر پیام بدهید: @Useriran
📚 ﷽ 📚 🗨 باید تعلّقات را بُرید؛ ولی چه‌طور؟ ۱. در برخورد با همه کس و همه چیز طوری باشیم که انگار آن‌ها را نخستین بار می‌بینیم و آن‌ها را تاکنون نمی‌شناخته‌ایم. (ربط‌های من به اشخاص و اشیاء است که تعلّق ایجاد می‌کند). در این‌صورت ـ اگر این‌طور شدیم ـ از هیچ‌کس توقّع نداریم و فقط به همه خدمت می‌کنیم. ۲. فقط من هستم و خدا، تنهای تنها؛ باید این‌را به خود القاء کرد. آن‌وقت هیچ‌کس را به حساب نمی‌آوریم مگر به آن حسابِ الهی که دارد؛ اگر کسی را دوست داریم، چون خدا گفته است دوست داریم؛ تعلّقات به همسر و بچّه و پدر و مادر و دوست از بین می‌رود. 🔹روح‌مان فقط با خداوند طرف است، فقط با او انس دارد؛ محبّت فقط مخصوصِ خداست. 🔸مشکلِ اغنیاء، تعلّق به مال است که چاره‌اش انفاق است؛ و مشکلِ فقرا، تعلّق به خواست است که چاره‌اش انحصارِ مسٲلت از خداست. @sulookmanavi
📚 ﷽ 📚 🔹گاه بخشی از عمرِ ما به پریشانی و آشفتگی می‌گذرد و بخشی دیگر نیز به پشیمانی‌های گوناگون! 🔸پریشانی، درحقیقت اتلافِ عمر است و نتیجهٔ آن سردرگُمی و سرگردانیِ بیش‌تر. پریشانی یعنی تباه کردنِ وقت، جوانی، استعداد و انرژی‌ها؛ که همه، نعمت‌های خداوند هستند. پریشانی، درواقع به بیراهه‌ها رفتن و گُم کردنِ جادهٔ اصلی است. 🔸پشیمانی نیز یعنی بر آن تباه کردنِ عمر و سرمایهٔ از دست رفته افسوس خوردن! نیم عُمرت در پریشانی روَد نیم دیگر در پشیمانی روَد (مثنوی، دفترِ چهارم) @sulookmanavi
📚 ﷽ 📚 🗨 عاشقِ این مرد هستم 🔹پشتِ دشمنان‌مان را می‌لرزانَد. اجازه نداده ٲحدی به این مملکت نگاهِ چپ بیندازد. صلابت و بزرگی و شکوهش، هر آشنا و غریبه را می‌گیرد و میدانِ جاذبه‌اش تا فراسوی مرزها رفته است. 🔹دستمالِ سپید برداشته و به در و دیوار و سنگِ مَضجَعِ شریفِ امام رضا علیه‌السّلام می‌کشد؛ خاضعانه و ساده، با لباسی سپید، بدونِ دستار و عمامه، بوسه باران می‌کند حرم را. اشک می‌ریزد و مناجاتش دلبرانه است. همه دیدند که چگونه مقابلِ مولایش عاشقی می کند! و این‌ها هیچ از شکوه و جذبه‌اَش نمی‌کاهد. 🔹عاشقِ این مرد هستم که می‌تواند خودش باشد، بی هیچ نقش بازی‌کردنی. از شعرِ طنزِ شاعری خوش‌زبان می‌خندد و با شعرِ حماسیِ دیگری به وَجد می‌آید و از شعری دیگر گریه می‌کند. 🔹تذکّرهای مُشفقانه‌اش بوی خودخواهی نمی‌دهد و حکیمانه قدم‌های بعدیِ این مملکتِ امام رضایی را پیش‌بینی می‌کند. 🔹چه سکّان‌دارِ خوبی داریم ما، و چه خوش‌بختیم که زیرِ سایهٔ مهربانِ او زندگی می‌کنیم. @sulookmanavi
📚 ﷽ 📚 ♦زندگیِ مذهبی یک زندگیِ بدون "من" است، و تعدادِ اندکی از این نوع زندگی برخوردارند؛ تظاهر به زندگیِ مذهبی یک چیز، و حقیقتِ آن چیزِ دیگری‌ست. @sulookmanavi
📚 ﷽ 📚 🔹 قدرت" با "عرفانِ معرفت" خیلی فرق دارد. اکٹراً کسی‌که به‌دنبالِ سیر و سلوک است معمولاً به‌دنبالِ علم و قدرتی است که اولیاءِ خدا دارند و دوست دارد واجدِ آن حالات و مقامات و مکاشفات و کرامات شود، و تصوّری از کمال جز این‌ها برایش متصوّر نیست. این عرفانِ قدرت است، و عاقبتش آدم یک ابلیس می‌شود. 🔹حال آن‌که سلوکی که انبیاء پِی می‌گرفته‌اند، عرفانِ معرفت بوده است؛ یعنی فهمِ فقر و جهل و ضعف، و پناه بردنِ مُدام به خدا، اِعمالِ قدرت نکردن، و خود را زیرِ حول و قوّه ٔخدا انداختن، و طلبِ علمِ غیب نکردن. این عرفان، به بندگیِ خدا ختم می‌شود. @sulookmanavi
📚 ﷽ 📚 🗨 رزقِ معنوی 🔸دفع و جذب ملازم‌اَند، بدین معنا که چون انسان در برابرِ چیزهایی خودداری نشان دهد، از چیزهایی والاتر بهره‌مند می‌شود. 🔸اگر آدمی خود را از اسارتِ مادّیات ـ هرچند به مدّتی کوتاه ـ آزاد سازد، دریچه‌هایی معنوی بر او گشوده می‌شود. اگر دهانِ ظاهریِ خود را مدّتی فروبندد، دهانِ دیگری برای او گشوده می‌شودـ دهانی معنوی ـ و زمینۀ تناولِ لقمه‌هایی از عالَمِ بالا و اسرارِ ربّانی را بر خود فراهم می‌سازد. این دهان بستی، دهانی باز شد کاو خورنده‌ی لقمه‌های راز شد گر ز شیرِ دیو تن را وا بُری در فِطامِ او بسی نعمت خوری لب فرو بند از طعام و از شراب سوی خوانِ آسمانی کن شتاب دَم به دَم از آسمان می‌آیدت آب و آتش رزق می‌افزایدت 🔸در روزه‌داری، صابر و استوار باشید و آن‌را بسترِ دریافتِ حالاتِ معنوی کنید و منتظر باشید تا طعام‌های روحانی را در رُبایید. شرطِ این بهره‌مندی، آن است که طالبِ آن حالاتِ معنوی و خوراک‌های روحانی باشید؛ که خداوندِ نکوکارِ بُردبار، هدایا و عطایای این‌چنینی را به بندگانِ طالب و منتظرِ خویش عنایت می‌کند. 🔸کسی‌که شکمش سیر است، طالبِ نان و منتظرِ آن نخواهد بود. گرسنۀ معنویت، اهلِ طلب است؛ و روزه‌دار با روزه‌داری اعلامِ طلب می‌کند، دریچه‌های وجود را می‌گشاید و روزیِ معنوی و روحانی را با اصرار می‌طلبد. و خداوند، به هر طالبِ حقیقی می‌بخشد و او را بهره‌مند می‌سازد. باش در روزه شکیبا و مُصِرّ دَم به دَم قُوتِ خدا را منتظر کان خدایِ خوب٘ کارِ بردبار هدیه‌ها را می‌دهد در انتظار انتظارِ نان ندارد مردِ سیر که سبک آید وظیفه یا که دیر @sulookmanavi
🍄 ﷽ 🍄 ‌ سلوک معنوی سلام همراهان گرامی ؛ اگر فکر می‌کنید مطالبی که در این کانال به اشتراک گذاشته می‌شود می‌تواند برای دوستان و عزیزانِ شما مفید باشد ، لطفاً لینکِ آن را با آن‌ها سهیم شوید . 👇👇👇👇👇👇👇👇