eitaa logo
سلوک معنوی ـ حیات عارفانه
787 دنبال‌کننده
2.7هزار عکس
202 ویدیو
5 فایل
🎈#سلوک_معنوی #حیات_عارفانه، معارفِ تدوین شده و بازنویسیِ سخنانِ ارزش‌مندِ توحیدی، ولایی، عرفانی و معنویِ سالکانِ راه در حوزۀ نظری و معرفتی (معرفتِ توحیدی، معرفتِ نفس، معرفتِ هستی)، و حوزۀ عملی (تهذیبِ نفس، و حضورِ دین در متنِ زندگی) است. @Useriran
مشاهده در ایتا
دانلود
📚 ﷽ 📚 📚 وَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ رَبِّ اجْعَلْ هَٰذَا الْبَلَدَ آمِنًا وَاجْنُبْنِي وَبَنِيَّ أَنْ نَعْبُدَ الْأَصْنَامَ (ابراهیم، ۳۵) 🔹ابراهیم (ع) در این آیه از خداوند هم امنیّتِ وطن را از اغیار خواسته، هم امنیّتِ دل را از اصنام. 🔹ابراهیم (ع) دعا می‌کند نخست برای "مکان"ِ سکونتِ خود و خانواده‌اش، و سپس برای خود و خانواده‌اش؛ و این نشان‌دهنده اهمیّتِ مکان در تربیّتِ انسان است. از مکانِ تقدیس‌یافته، آدمِ مقدّس نشآت می‌گیرد؛ و سرزمینِ ملعونه، استعدادها را بر باد می‌دهد. 🔹نکته دیگر این‌که امنیّت باید مقدّمه عبادت قرار گیرد تا شکرِ آن گذارده شود. کسانی که امنیّت را خرجِ عشرت می‌کنند، کفران می‌کنند. @sulookmanavi
📚 ﷽ 📚 📚 ... إِنَّ اللَّهَ لَذُو فَضْلٍ عَلَى النَّاسِ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَشْكُرُونَ (غافر، ۶۱) (خدا به پای آدم‌ها نعمتِ بسیار ریخته، امّا معمولاً تشکّر نمی‌کنند!) 🔸ما که دنبالِ روزیِ بیشتریم، شُکرِ همین را که داریم بجا می‌آوریم؟!؛ همین هم می‌توانست نباشد! @sulookmanavi
📚 ﷽ 📚 🔵 هفت صفتِ برجسته که باید نصب‌ُالعینِ ما قرار گیرد تا در پرتوِ عمل به آن‌ها عقولِ ما بارور شود: 🔹۱. وفای به عهدِ الهی و نقض نکردنِ میثاقِ عبودیّت. یعنی انسان پیوسته خود را در محضرِ خدا و عبدِ خدا وجدان کند. 🔹۲. وصلِ به آن‌چه خدا دستور داده است. (انسان در ارتباط با خدا، خویشتن، نزدیکان، جامعه، اولیای دین، کتابِ خدا، و طبیعت، باید مطابق با رضای خدا عمل کند). 🔹۳. خشیت و سر به زیر بودن در برابرِ خدا؛ یعنی تواضعِ دائمی نسبت به خدا، و نه از سرِ ترس بلکه از سرِ اُنس و عشق و حیاء؛ مواجهه با جلالِ ناشی از جمالِ معشوق! 🔹۴. صبر برای خدا و به دستورِ او (صبر همراه با احتساب؛ یعنی برای خدا کار کردن و به حسابِ خدا گذاشتن، که خدا می‌بیند و دوست دارد و پاداش می‌دهد). 🔹۵. اقامهٔ نماز. بعضی‌ها نماز را روخوانی می‌کنند و خم و راست می‌شوند؛ این، اقامهٔ نماز نیست. اقامهٔ نماز، به معراج برآمدن با هر نماز است. لحظاتی که نمازگزار در نمازش حاضر است و خود را پیشِ خدا یا خدا را ناظرِ بر خود می‌بیند و مُشافهتاً با خدا حرف می‌زند، در معراج است. 🔹۶. انفاق برای خدا. انفاق، مطلقِ بخشش است. مٶمنِ عاقل همیشه در حالِ بخشش و ریزش است، در خفا و علن و شب و روز. از همه چیزش هم مایه می‌گذارَد؛ از وقتش، آبرویش، مالش، علمش، و ... . انفاق، تجلّیِ محبّت و خیرخواهی است. 🔹۷. دفعِ بدی با خوبی؛ شاملِ تدارکِ گناه با توبه، منکَر با معروف، ظلم با عدل، جفا با صِله، و قِس‌عَلی‌هَذا. ♦نتیجه: هرکس هرقدر این صفات در او باشد - به‌قدرش - عاقل است. عقل همیشه همراه با دیانت است، و آدمِ عاقلِ بی‌دین نداریم. @sulookmanavi
دوستانِ گرامی ـ در صورتِ تمایل ـ نیّت کنند؛ ان‌شاءالله امشب تفٲلّی با دیوانِ خواجهٔ شیراز ـ حافظ بزرگوار ـ خواهیم زد.
📚 ﷽ 📚 ✔️ كه تو حتّى در جمع مى‏‌توانى خلوتى داشته باشى، و در خلوت می‌شود كه مشغولِ خيال‏‌ها باشى!... @sulookmanavi
📚 ﷽ 📚 📚وَ لَهُ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ... (انبیاء، ۱۹) 🔹آدم که مالکیّتِ مطلقِ حق را بفهمد و درک کند که مالکِ هیچ چیز - حتّی سرنوشتِ خویش - نیست، خیلی راحت می‌شود و آرام می‌گیرد. 🔹ما مالِ خودمان نیستیم چه رسد به این‌که همسر و بچّه و مال و مقام، مالِ ما باشند. مالکیّتِ ما یک سوءِتفاهم(!) است، یک خیال است، همین! و چه خوب!! چه بهتر که ما مالِ خدا هستیم و تمامِ هستی مالِ خداست و ما در همه چیز - حتّی در وجود - اجاره‌نشینِ خدا هستیم. اجاره‌نشینی، خوش‌نشینی است؛ بخصوص وقتی مالک، بصیر و رحیم و کریم باشد. @sulookmanavi
دوستانِ گرامی ـ در صورتِ تمایل ـ نیّت کنند؛ تفٲلّی با دیوانِ خواجهٔ شیراز ـ حافظ بزرگوار ـ خواهیم زد (ساعاتی دیگر). 👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇
📚 ﷽ 📚 این خرقه که من دارم، در رهنِ شراب اولی و این دفترِ بی‌معنی، غرقِ میِ ناب اولی چون عمر تبه کردم، چندان‌که نگه کردم در کُنجِ خراباتی، افتاده خراب اولی چون مصلحت‌اندیشی دور است زِ درویشی هم سینه پر از آتش هم دیده پُر آب اولی من حالتِ زاهد را با خَلق نخواهم گفت این قصّه اگر گویم، با چنگ و رباب اولی تا بی سر و پا باشد اوضاعِ فلک ز این دست، در سر هوسِ ساقی در دست شراب اولی از هم‌چو تو دلداری دل برنکَنم آری چون تاب کشم باری زآن زلفِ به‌ تاب اولی چون پیر شدی از میکده بیرون آی رندی و هوس‌ناکی در عهدِ شباب اولی @sulookmanavi
🌹حالا که جان‌مان از عشق و عطرِ حسین (ع) لبریز است، با پرچمِ حسینی به بهار می‌رسیم. @sulookmanavi
آفتاب از سمتِ لبخندِ تو می‌تابد به روز زندگی با طرحِ لبخندِ تو آرامش گرفت 💘 سیّد و آقایم؛ ما همه سرباز و جان بر کفِ توئیم. @sulookmanavi
📚 ﷽ 📚 📚"رَبُّكُمُ الَّذِي يُزْجِي لَكُمُ الْفُلْكَ فِي الْبَحْرِ لِتَبْتَغُوا مِنْ فَضْلِهِ ۚ إِنَّهُ كَانَ بِكُمْ رَحِيمًا" (اسراء، ۶۶) [خداست که کشتی را در دریا برای‌تان می‌رانَد تا از نعمت‌هایش بهره‌مند شوید؛ آری، خدا نسبت به شما مهربان است]. 🍇"خدا خودش کشتی را می‌رانَد"؛ توحید از این ناب‌تر سراغ دارید؟! @sulookmanavi
دوستانِ گرامی ـ در صورتِ تمایل ـ نیّت کنند؛ تفٲلّی با دیوانِ خواجهٔ شیراز ـ حافظ بزرگوار ـ خواهیم زد. 👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇
📚 ﷽ 📚 دلم رمیدهٔ لولی‌وشی‌ست شورانگیز دروغ‌وعده و قتال‌وضع و رنگ‌آمیز فدای پیرهنِ چاکِ ماه‌رویان باد هزار جامهٔ تقوی و خرقهٔ پرهیز خیالِ خالِ تو با خود به خاک خواهم بُرد که تا ز خالِ تو خاکم شود عبیرآمیز فرشته عشق نداند که چیست ای ساقی بخواه جام و گلابی به خاکِ آدم ریز پیاله بر کفنم بند تا سحرگهِ حَشر به می ز دل ببَرم هولِ روزِ رستاخیز فقیر و خسته به درگاهت آمدم رحمی که جز ولای تواَم نیست هیچ دست‌آویز بیا که هاتفِ میخانه دوش با من گفت که در مقامِ رضا باش و از قضا مگریز میانِ عاشق و معشوق هیچ حائل نیست تو خود حجابِ خودی از میان برخیز @sulookmanavi
📚 ﷽ 📚 🔹دست از دامنِ سیّدالشهداء صلوات‌الله‌علیه ـ در همه ابواب و حوائچ ـ برندارید. 🔹اراده ندارید، تصمیم می‌گیرید و آن‌را می‌شکنید، خراب می‌شود! در هر موقفی از مواقفِ عبودیت، می‌خواهید ترکُ گناه بکنید و نمی‌شود یا می‌خواهید مراقبت داشته باشید و نمی‌توانید، دست به دامنِ حضرت ابا عبدالله (ع) بشوید که شفاعتِ خاصّی دارد. 🔹شروع کنید توسّل را تا برسید به حاجتِ خودتان. اگر بخواهیم شفاعتِ عجیب را یاد بکنیم که بسیار وسیع و عمیق و اسرارآمیز است، شفاعتِ آن حضرت است. 🔹خدای متعال ما را از شفاعتِ کبری رسول‌الله (ص) و شفاعتِ عُظمی اباعبدالله (ع) محروم نکند. @sulookmanavi
📚 ﷽ 📚 ♦️نفسِ طفل هم‌چون مغناطیس است و علوم را جذب می‌کند. طفل گرچه زبان ندارد ولی ادراک می‌کند و روحش اگر در محل‌های معصیت برده شود، او را آلوده می‌کند، و اگر در محل‌های ذکر و عبادت و علم برده شود آن پاکی و صفا را به خود می‌گیرد. ♦️اطفالِ خود را در کنارِ اتاقِ روضه‌خوانی یا اتاقِ ذکری که دارید قرار بدهید، زیرا آثاری را که طفل در این زمان به خود اخذ می‌نماید تا آخرِ عمر در او ثابت می‌مانَد و جزوِ غرائز و صفاتِ فطری وی می‌گردد؛ چرا که نفسِ بچّه در این زمان قابلیّتِ محضه است، گرچه این معنیِ مهم و این سرً خطير را عامّهٔ مردم ادراک نکنند. @sulookmanavi
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎥 👆👆👆👆 🖌موضوع:شرحِ حدیثِ اخلاق از 🎤حضرت‌ آيت‌اللّه‌العظمي‌‌ امام‌ سيّدعلي‌ حسيني‌ خامنه‌اي [ادام‌ اللّه‌ تعالي ظلال سيادته] 🌷 (ع) @sulookmanavi
📚 ﷽ 📚 🍒 اساسِ دو چیز است: "التّعظیم لِاَمرِالله، وَ الشَّفَقَة عَلَیَ خَلق‌الله". @sulookmanavi
📚 ﷽ 📚 📚 وَأَنِ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ ثُمَّ تُوبُوا إِلَيْهِ يُمَتِّعْكُمْ مَتَاعًا حَسَنًا إِلَىٰ أَجَلٍ مُسَمًّى وَيُؤْتِ كُلَّ ذِي فَضْلٍ فَضْلَهُ ۖ وَإِنْ تَوَلَّوْا فَإِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ كَبِيرٍ (هود، ۳) ‌‌🔹‌ مهم‌ترین خواستهٔ عبد از خداست؛ او از پروررگارش می‌خواهد که او را بیامرزد، یعنی او را از ظلمت به نور خارج کند، یا اگر در نور است نورش را فزون کند. 🔹‌ فقط برای مجرمین نیست، برای همه است. هرکس برای آن‌که از آن‌جا که هست یک پلّه بالاتر برود و به خداوند نزدیک‌تر شود، باید مشمولِ مغفرت واقع شود. انسان تا ابد محتاجِ مغفرت است. 🔹‌استغفار از ‌"دل" برمی‌خیزد و با "زبان" محقّق می‌شود، امّا اجابتش نیازمندِ "فعل" است؛ فعلی که لازم است تا استغفار مستجاب شود، نامش است. توبه یعنی بنده در عمل به‌سوی خدا برگردد و از خدا فرمان ببَرد. پس توبه مکمّلِ استغفار است و موجبِ قبولیِ آن، و استغفار مقدّمهٔ توبه است. 🔹‌نتیجهٔ استغفار و توبه هم در عبارتِ "يُمَتِّعْكُمْ مَتَاعًا حَسَنًا إِلَىٰ أَجَلٍ مُسَمًّى" آمده؛ این بازگشتنِ عبدِ فراری به درگاهِ مولا، اوّل از همه دنیای او را به‌سامان می‌کند و امور دنیایی‌اش را رُو‌به‌راه می‌کند. مقصود از این متاعِ نیکوی دنیوی فقط آب و نان نیست، گرچه همان آب و نان هم کم نعمتی نیست. 🔹‌علاوه بر آن، خداوند برکاتِ بسیاری برای مۇمنینِ متّقی دارد، از جمله این‌که: - توفیقِ تقوای بیشتر نصیب‌شان می‌کند، - دل‌شان را برای شریعت و طریقت شرح می‌کند، - در برابرِ دشمنِ درونی و بیرونی نصرت‌شان می‌کند، - آیاتش را متواتراً به ایشان نشان می‌دهد و معرفت را در دل‌شان فزون می‌کند و به وادیِ یقین می‌کشاندشان، - از انوارِ علم و قدرتِ خویش به‌قدرِ ظرفیّت بهره‌مندشان می‌کند، - معاشرت و معیّت با ابرار را نصیب‌شان می‌سازد، - اهلِ خانه را قرّةالعینِ ایشان می‌کند، - معیّتِ با خویش را نصیب‌شان می‌سازد، - سکینه و آرامش و طمٲنینه و حلم بر ایشان نازل می‌کند، - امورِ دنیا و آخرت‌شان را به یُسر می‌کشانَد، - توفیقِ احسان به خلق نصیب‌شان می‌کند، - دل‌شان را به حکمت زنده می‌کند و آن‌را بر لسان‌شان جاری می‌سازد، - از طیّبات روزی‌شان می‌کند، - بابِ درگاهِ خویش را بر ایشان می‌گشاید و صدای‌شان می‌زند تا دعای‌شان را بشنود و عبادت‌شان را قبول کند، - اعمال‌شان را می‌پذیرد و به زندگی‌شان برکت می‌دهد، - آن‌چه برای بندگی و پیشرفت در طریقش لازم است برای‌شان مهیّا و فراهم می‌کند، - بابِ علمِ انبیاء و اوصیاء و نیز علمِ لدنی را برای‌شان مفتوح می‌کند، - معیّت با خاندانِ نبوّت و امامت را نصیب‌شان می‌سازد و ایشان را از اهل‌البیت قرار می‌دهد، - دائم بر ایشان صلوات می‌فرستد و از ظلمات به نور سوق‌شان می‌دهد، ... [همهٔ این‌ها، آیاتِ قرآن است نه برداشت از قرآن]. @sulookmanavi
📚 ﷽ 📚 🔹بدترین سخن این است که: "دعا کردم ونشد، زیارت رفتم ونشد!" گفتنِ این نشدها شیطانی است! 🔹هیچ دعاکنندہ‌ای دست خالی برنمی‌گردد. اگر به صلاح باشد همان را، و اگر به صلاحش نباشد بهتر از آن‌را می‌دهند ... @sulookmanavi
📚 ﷽ 📚 📚 إِنِّي تَوَكَّلْتُ عَلَى اللَّهِ رَبِّي وَرَبِّكُمْ ۚ مَا مِنْ دَابَّةٍ إِلَّا هُوَ آخِذٌ بِنَاصِيَتِهَا ۚ إِنَّ رَبِّي عَلَىٰ صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ (هود، ۵۶) 🔹این آیه، حرفِ آخرِ تمامِ انبیاست؛ به خدا. یعنی بندگی کردن، و همهٔ امورِ خود را به خدا سپردن، و مطمئن بودن به خدا و وعده‌هایش ازجمله حفظ و نصرت و تکفّلِ مۇمنین. 🔹عبارتِ "مَا مِنْ دَابَّةٍ إِلَّا هُوَ آخِذٌ بِنَاصِيَتِهَا"، و از عباراتِ منحصر بفردِ قرآن است. ناصیه، موی پیشانی است؛ و مفهومِ عبارت قرآنی این است که همه در مشتِ خدای‌اَند و بی‌اِذن و اجازه او تکان نمی‌خورند! این تعبیر، نهایتِ چیرگی، احاطه و سلطهٔ خدا بر موجودات را می‌رسانَد و نشان می‌دهد که چیزی از دستِ خدا درنمی‌رود و کاری بی‌اذنِ او نمی‌شود و به هیچ‌کس آسیبی نمی‌رسد مگر این‌که خدا اراده کرده و اجازه داده باشد. @sulookmanavi
با سلام و عرض ارادت و احترام به رسم روزگار، حالا که سالِ ۹۹ تمام شده، لطفاً اگر نقد، نظر، توصیه و پیشنهادی داشتید، برایم بنویسید: 👇👇👇👇 @Useriran
📚 ﷽ 📚 🍒"" و "" 🔹قرآن در معیّتِ انسانِ کامل نازل شد نه‌ آن‌که انسانِ کامل در معیّتِ قرآن رسالت یافته باشد: "... وَاتَّبَعُوا النُّورَ الَّذِي أُنْزِلَ مَعَهُ ..." (اعراف، ۱۵۷) @sulookmanavi