✨تشکیلات جبهه انقلاب؛ آنگونه که باید باشد- بخش اول
🔹پس از پیروزی انقلاب اسلامی، تشکل‌هایی که پیش از انقلاب مشغول مبارزه با طاغوت بودند، در موقعیت کنش‌های سیاسی درون‌سیستمی قرار گرفتند. برخی تشکل‌ها نیز پس از انقلاب با گردهم‌آیی شخصیت‌های شهره مبارزه شکل گرفتند. علی ای حال، وجه مشترک این تشکل‌های سیاسی، پیشقراولی اعضای مرکزی آنها در طول نهضت بود. می‌توان حزب موتلفه، حزب جمهوری اسلامی، جامعه روحانیت مبارز و... را در این زمینه مثال زد.
🔹موسم انتخابات که فرا می‌رسید، همین تشکل‌ها از افرادی حمایت می‌کردند و مردم نیز به فهرست آنها اعتماد کرده و رای می‌دادند. پیروزی فراگیر حزب جمهوری اسلامی در انتخابات مجلس نخست، نمونه این اعتماد مردم است. اما ریشه این اعتماد در کجا بود؟ مردم به کدام دلیل با تمام وجود پای کار حزب جمهوری اسلامی آمدند و برای نامزدهای مورد حمایت حزب تبلیغ کردند و به آنها رای دادند؟ پاسخ روشن است: شخصیت‌هایی که محور حزب بودند و فهرست انتخاباتی تعیین می‌کردند، مقبول و محبوب و مورد اعتماد مردم بودند. این شخصیت‌ها، پیشقراولان مبارزه با رژیم ستمشاهی بودند و مردم در همه بزنگاه‌ها، آنها را در صف نخست مبارزه دیده بودند. پس از پیروزی انقلاب نیز، همین شخصیت‌ها در صف نخست مبارزه گفتمانی با تفکر چپ و راست حضور داشتند و در معماری نظام اسلامی نقش‌های اساسی ایفا کردند. علاوه بر این، آنها در میان مردم بودند. با مردم سخن می‌گفتند و می‌شنیدند. مسائل را برای مردم تبیین می‌کردند. در یک کلام، هرآنجا که مردم به آنها نیاز داشتند، حاضر بودند. علمدار پیش‌برد یک تفکر و گفتمان در جامعه بودند و وقت انتخابات، مردم زیر همین علم گفتمانی جمع می‌شدند.
🔹امروز نیز اگر بناست مردم در ایام انتخابات، به تشخیص یک تشکل اعتماد کنند و در انتخابات، به فهرست تعیین شده توسط آن رای دهند، افراد محوری آن تشکل چنان نسبتی باید با مردم داشته باشند. افراد شاخص تشکلی که مردم را به رای به یک فهرست انتخاباتی فرامی‌خوانند، قاعدتا باید پیشقراولان یک گفتمان، یک تفکر و یک جبهه باشند که مردم نقش‌آفرینی آنها در سر بزنگاه‌های مهم انقلاب را ببینند؛ در میان مردم باشند و با آنها سخن بگویند و سخنانشان را بشنوند؛ برای حل مسائل مردم راه‌حل داشته باشند و با تمام توان، اجرایی شدن این راه‌حل‌ها را پیگیری کنند؛ گفتمان خود را برای مردم تبیین کنند؛ در رویدادهای تاریخ‌ساز، مواضع صریح و دقیق بگیرند، مردم را درباره جهت صحیح حرکت اقناع کرده و پیشاپیش مردم، در آن جهت حرکت کنند.
🔹آیا کسانی که درباره #لیست_وحدت تصمیم گرفتند، واحد این ویژگی‌ها که ذکر کردیم بودند؟ آیا اساسا مردم کسانی را که تعیین کننده فهرست‌های انتخاباتی بودند، می‌شناختند؟ از این میان، آنها که شناخته شده بودند، علمدار یک گفتمان بودند؟ برای مردم مرجعیت سیاسی-فرهنگی داشتند و مقبولشان بودند؟ آیا فرآیندهایی که طی شد، متناسب با این وضع مطلوبی که ترسیم کردیم، بود؟
🔹به نظر می‌رسد پاسخ سیاه و سفید دادن به این سوالات، افراط است. اگر بخواهیم منصفانه سخن بگوییم، در فرآیندهای انتخابات مجلس یازدهم، در مقایسه با دوره‌های قبلی، گام‌هایی برداشته شد که سابقه نداشت! حتما در این انتخابات از مکانیسم‌های ۷+۸ عبور شد و این، انکارکردنی نیست. اما تاثیر نهایی این گام‌ها، چندان قابل توجه نبود و تصمیم نهایی، تقریبا به شکل سابق گرفته شد! لذا آنچه باید در جبهه انقلاب رخ دهد، یک تحول اساسی است که نخستین گام آن، "ایجاد یک تشکیلات با محوریت پیشقراولان گفتمانی جبهه انقلاب" است.
🔹ادامه دارد...
@syjebraily
✨بزرگترین حرف غیرکارشناسی تاریخ، ضرورت بهانه‌زدایی از دست آمریکاست
🔹آقای روحانی گفته‌اند: "این حق ملت بزرگ ایران نبود و نیست که در حالی که پیشتاز مبارزه با تروریسم و پولشوئی است، در لیست اقدام متقابل بانک‌ها قرار گیرد... اینک وقت آن است آنها که بهانه به دست آمریکا داده‌اند، باید پاسخگوی موضع‌گیری غیرکارشناسانه خود باشند".
🔹جناب رئیس جمهور!
جسارتا کارشناس این مسئله، رئیس کل بانک مرکزی است که صراحت دارد آنچه اتفاق افتاده، اثری بر مناسبات تجاری ما ندارد؛ چرا که تحریم‌های آمریکا مسیر بانکی را مسدود کرده و خوشبختانه تجارت کشور از مسیرهای غیرقابل تحریم در جریان است.
ثانیا بزرگترین خطای کارشناسی تیم شما، تلاش برای بهانه‌زدایی از دست آمریکا با امضای برجام بود که حاصل این بهانه‌زدایی، امروز پیش چشم ملت است. مردم ما می‌گویند برگردیم به قبل از آغاز دولت جنابعالی که بهانه هسته‌ای دست آمریکا بود، برجام نبود، در لیست سیاه FATF بودیم، نفت مفت نبود، دلار ۳هزار تومان بود...
به تعبیر ریچارد نفیو، معمار تحریم‌های ایران در وزارت خزانه‌داری آمریکا، ایران توانسته بود از طوفان تحریم‌ها بگریزد که دولت بهانه‌زدای جنابعالی روی کار آمد و شد آنچه نباید می‌شد.
@syjebraily
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
منتخبان خود را رها نکنیم...
@syjebraily
🖋با شفافیت چگونه احتکار ناممکن می‌شود؟
هیچ خرید عمده‌ای در کشور، بدون تراکنش بانکی میسر نیست و بانک مرکزی امکان رهگیری کامل تراکنش‌ها را دارد. اگر سامانه‌های اطلاعات تجاری و بانکی کشور یکپارچه شده و همه نقل و انتقالات، ثبت و پایش شود، دیگر نیازی به جستجوی انبارها برای کشف احتکار نخواهد بود.
با یک مثال، کارکرد این سامانه یکپارچه که گفتیم، شاید ملموس شود. فرض کنید شما صاحب یک شرکت عرضه اینترنتی یا یک شرکت توزیع‌کننده هستید. به بازار رفته و حجم انبوهی ماسک خریداری می‌کنید. فرضا ده میلیارد تومان نیز بابت این خرید پرداخت می‌کنید.
تراکنش ده میلیارد تومانی شما با فروشنده، در سامانه‌های بانک مرکزی به همراه موضوع خرید ثبت می‌شود. تراکنش‌های مربوط به فروش-عمده و جزئی- شما پس از خرید ده میلیاردی ماسک که انجام داده‌اید نیز ثبت شده و قابل رهگیری است. یعنی برای سامانه‌های اشراف بر جریان پول و کالای کشور، کاملا روشن است که شما چه کالایی را به چه قیمتی خریداری کرده‌اید، چقدر از کالا در انبار دارید و چقدر به چه قیمتی فروخته‌اید.
در چنین شرایطی راه برای دو فساد بزرگ که اقتصاد ایران از ناحیه آنها کم آسیب ندیده، بسته خواهد شد: سفته بازی دارایی و احتکار. چه، اگر کالایی را به قیمتی خریده و بخواهید چند برابر به فروش برسانید، مشمول جرم سفته‌بازی خواهید شد و سود نامشروعی که کسب کرده‌اید را باید به عنوان مالیات بپردازید، لذا ترجیح خواهید داد سوداگری نکنید! احتکار نیز نخواهید کرد چون سیستم از موجودی انبار شما مطلع است و به راحتی امکان شناسایی شما به عنوان محتکر وجود دارد.
الحمدلله کارهای بسیار خوبی در این زمینه شده، و فاصله زیادی با بهره‌برداری از چنین سامانه‌ای نداریم. ان‌شاءالله دولت اراده کند و این فرآیند را سریعا به پایان برساند.
اقتضای #شفافیت این است که مدیریت کشور بر جریان پول و کالا اشراف کاملی داشته باشد تا بتواند وظیفه حمایتی، هدایتی و نظارتی خود را صحیح و به موقع انجام دهد. جمله‌ای از حضرت آقا در این باره دیدم که فرموده بودند در اسلام فعالیت اقتصادی کاملا آزاد است، اما اسلام برای اشراف دولت هیچ مرزی قائل نشده است(نقل به مضمون). اینکه کسانی در سطح مدیریت کشور می‌گویند نمی‌خواهیم به حساب مردم سرک بکشیم، حرفی کاملا غلط می‌زنند. اگر افراد فعالیت اقتصادی سالمی انجام می‌دهند قطعا از اشراف و نظارت دولت هراسی ندارند. کسی از سرک کشیدن به حسابش هراس دارد که حسابش ناپاک است. این حساب‌های ناپاک، اقتصاد را هم ناپاک می‌کند!
@syjebraily
✒نئولیبرالیسم در پس فاجعه تیان آنمن
روایت غالب غربی از کشتار معترضین چینی در میدان تیان آنمن این است که این فاجعه، برخوردی میان دانشجویان خواهان دموکراسی و دولت کمونیست چین در سال ۱۹۸۹ است.
اما نائومی کلاین در کتاب #دکترین_شوک، به خوبی نشان می‌دهد که آنچه معترضین میدان تاین آنمن را به خاک و خون کشید، کمونیسم نبود، بلکه نئولیبرالیسم بود.
دنگ شیائوپنگ رویای گذار چین به یک اقتصاد لیبرال سرمایه‌داری در عین حفظ قدرت سیاسی در دست اعضای حزب را در سر می‌پروراند. این بود که شاخص‌ترین و جهانی‌ترین چهره نئولیبرالیسم، یعنی میلتون فریدمن-مشاور آمریکایی ژنرال پینوشه دیکتاتور شیلی- را به چین دعوت کرد تا به مدیران چینی اصول بنیادی ایدئولوژی #اقتصاد_بازار را آموزش دهد.
طبق دستورالعمل‌های فریدمن، دولت پکن آزادسازی قیمت‌ها، خصوصی‌سازی شرکت‌های ملی، کاهش هزینه‌های اجتماعی دولت، آزادسازی واردات و گشودن درهای کشور به روی سرمایه‌های خارجی را آغاز کرد. در نتیجه اجرای این سیاست‌ها، قیمت‌ها سر به فلک کشید، موج بیکاری کشور را فرا گرفت و اعتراضات عمومی آغاز شد. مقامات پکن بار دیگر از فریدمن دعوت کردند که به چین بیاید و درباره کنترل این وضعیت، رهنمود دهد. توصیه فریدمن، تداوم پرقدرت مسیر نئولیبرالیسم بود...
مانند همه جای عالم که نئولیبرالیسم بدون خشونت پیاده نشده بود، ادامه اجرای توصیه‌های فریدمن نیاز به خشونت داشت. این بود که بیستم مه ۱۹۸۹ دولت چین حکومت نظامی اعلام کرد و اندکی بعد، تانک‌ها برای سرکوب معترضان به نئولیبرالیسم به خیابان‌های پکن ریختند. هرآنچه از اصلاحات نئولیبرالی باقی مانده بود، پس از حمام خون تیان آنمن با قدرت تمام اجرا شد. سرمایه‌های خارجی با شدت بیشتری وارد چین شدند و مناطق آزاد اقتصادی در اقصی‌نقاط کشور ایجاد شد.
به نوشته کلاین، در این میان یک توافق برد-برد میان سران حزب کمونیست و سرمایه‌گذاران خارجی حاصل شد و ایده نئولیبرالیسم اقتصادی در کنار تمرکز قدرت سیاسی را محقق ساخت. بر اساس یک پژوهش، در سال ۲۰۰۶ نود درصد از میلیاردرهای چینی که با خصوصی‌سازی دارایی‌های ملی میلیاردر شده بودند، از فرزندان مسئولان حزب کمونیست بودند...
دولت چین امروز شعار سوسیالیسم با ویژگی‌های چینی را سرمی‌دهد، اما نئولیبرالیسم بی‌رحم‌تر از این حرف‌هاست. یک جامعه بازارمحور در چین در حال شکل‌گیری است که شکاف‌های عمیق آن، به زودی شکست پروژه ایجاد ثروت در یک بخش و سپس سرریز آن به بخش‌های دیگر را به نمایش خواهد گذاشت. تاریخ نشان می‌دهد هر تفکری رو به التقاط با نئولیبرالیسم آورده، در آن هضم شده است.
@syjebraily
✒ضرورت بازنگری در قانون تشویق و حمایت سرمایه‌گذاری خارجی
🔹دقت در سیاست‌های کلی ابلاغی رهبر حکیم انقلاب(موضوع بند یک اصل ۱۱۰ قانون اساسی) پیرامون جذب سرمایه‌گذاری خارجی نشان می‌دهد سرمایه خارجی باید با اهدافی راهبردی از جمله جذب فناوری(بند ۶ سیاست‌های کلی اشتغال)،ارتقاء بهره‌وری، مدیریت، توسعه اشتغال و افزایش رشد اقتصادی(بند ۸ سیاست‌های کلی تشویق سرمایه‌گذاری) و توسعه صادرات(بند ۱۰ سیاست‌های کلی اقتصاد مقاومتی) جذب کشور شود.
🔸رهبر حکیم انقلاب در بیاناتی که درباره سرمایه‌گذاری خارجی داشته‌اند و در واقع سیاست‌های کلی ابلاغی را تشریح و تفسیر فرموده‌اند، تصریح دارند که سرمایه‌گذاری خارجی باید با هدف جذب فناوری‌های مورد نیاز کشور باشد، اقتصاد کشور از ورود این سرمایه‌ها زیان نبیند و سود ببرد، و همچنین سررشته و تدبیر کار باید دست مدیران داخلی باشد.اما قانون تشویق و حمایت سرمایه‌گذاری خارجی و آئین نامه اجرایی آن، عملا هیچ توجهی به این شروط و قیود ندارد و می‌توان گفت نیت قانونگذار جذب هر سرمایه‌ای به هر طریقی بوده است!
🔹نتیجه قانون موجود، صدر نشین شدن سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی برای تولید سیگار در ایران در سال جاری است! صرفا در پنج ماه نخست سال ۹۸، نیمی از کل سرمایه‌گذاری خارجی مصوب(بالغ بر ۳۱۶ میلیون دلار)، برای تولید سیگار بوده است. یعنی ما بستری فراهم کرده‌ایم که شرکت‌های خارجی تولیدکننده سیگار در ایران وارد ایران شوند، از منابع کشور برای تولید سیگار استفاده کنند، محصول خود را در داخل کشور به فروش برسانند و سود خود را به دلار خارج کنند. برخی برآوردها حکایت از سود سیصد تا چهارصد درصدی این شرکت‌های خارجی تولیدکننده سیگار در ایران دارد.
🔸با توجه به اینکه طبق قانون اساسی، تمامی مصوبات و مقررات قوای سه‌گانه باید در چارجوب سیاست‌های کلی ابلاغی رهبری باشد، ضروری است قانون موجود تشویق و حمایت از سرمایه‌گذاری خارجی و آئین‌نامه مربوطه، مورد بازنگری اساسی قرار گرفته و در چارچوب سیاست‌های کلی مرتبط با جذب سرمایه خارجی تنظیم شود.
@syjebraily
الحمدلله کتاب "دولت و بازار: الگویی پویا برای روابط متقابل" زیر چاپ رفت. برای مطالعه مقدمه کتاب می‌توانید فایل ذیل را ملاحظه بفرمایید.
ان‌شاءالله به زودی درباره نحوه تهیه کتاب اطلاع‌رسانی خواهد شد. هرچند بعید است با توجه به شرایط کرونایی کشور، بتوان قبل از عید اقدام به توزیع کتاب کرد، اما به یاری خدا #کرونا_را_شکست_می‌دهیم و به شرایط عادی بازمی‌گردیم. باید بیش از پیش قدردان نعمت پنهان سلامت باشیم.
@syjebraily
مقدمه دولت و بازار.pdf
134K
مقدمه کتاب "دولت و بازار:الگویی پویا برای روابط متقابل"
@syjebraily
🔹میلتون فریدمن، پدرخوانده نئولیبرالیسم، در صفحه ۲۵ کتاب "سرمایه‌داری و آزادی"، فعالیت فعالان اقتصادی را به اعمال شرکت‌کنندگان در یک بازی تشبیه کرده و می‌گوید دولت در این بازی صرفا باید "قانونگذار و داور" باشد. به عبارت دیگر، تجویز فریدمن و ایدئولوژی نئولیبرالیسم این است که دولت کافی است اقتصاد را به دست نامرئی بازار بسپارد و خود، صرفا نقش قانونگذار و داور را ایفا کند تا اقتصاد شکوفا شود.
🔸این سخن ترجیع‌بند اشعار جریان نئولیبرال در ایران نیز هست؛ هر گونه برنامه حمایتی، هدایتی و حتی نظارتی دولت با دشنام‌هایی نظیر "مداخله"، "دستور" و... تکفیر، و هرگونه رهاسازی و بی‌در و پیکر سازی اقتصاد با عبارت زیبای "آزادسازی" تزیین می‌شود.
▪️نقص بزرگ تشبیه فریدمن و البته ایدئولوژی نئولیبرالیسم که بر این تشبیه ساده بنا شده است، همینجاست که بدون "مربی"، اساسا بازیکنی ساخته نمی‌شود که بازی را آغاز کند. این بازی، مربی هم می‌خواهد!
▫️عرصه "بازی" که فریدمن از آن سخن می‌گوید، عرصه "رقابت" است. اما بازیکنان قبل از اینکه به توان رقابت برسند، نیازمند حمایت و تربیت هستند.
@syjebraily
⚡️آژانس حق مطالبه اجرای پروتکل الحاقی از ایران را ندارد
🔹رافائل گروسی مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی اخیرا در اظهاراتی خواهان اعطای دسترسی از طرف ایران به مراکز دلخواه این نهاد برای بازرسی شده و گفته است: "مطالبه ما از ایران در چارچوب وظایف آژانس وفق پروتکل الحاقی است".
این جمله آقای گروسی خود سندی است دال بر اینکه ایران الزامی به اعطای دسترسی به مراکز مد نظر آژانس برای بازرسی ندارد. چه، ایران پروتکل الحاقی را تصویب نکرده که به استناد آن ملزم به همکاری با آژانس باشد؛ بلکه صرفا در چارچوب برجام، تاکنون این پروتکل را به صورت داوطلبانه بدون تصویب اجرا کرده و دسترسی‌های گسترده و بی‌سابقه‌ای برای بازدید و بازرسی نیز داده است. اما حال که اطراف توافق، با تصمیمی سیاسی به تعهدات خود عمل نمی‌کنند، ایران نیز متقابلا می‌تواند با تصمیم سیاسی اجرای داوطلبانه پروتکل الحاقی و اعطای دسترسی بازرسی را متوقف نماید و این مسئله به هیچ وجه ارتباطی به آژانس ندارد. به عبارت دیگر، مفاد مربوط به اجرای داوطلبانه پروتکل الحاقی در برجام، برای آژانس حقی ایجاد نکرده که اینک آقای گروسی بخواهد آن را مطالبه کند.
🔸البته اینکه امروز آژانس با سیاسی‌کاری محض و به ناحق در موضع مطالبه یک اقدام داوطلبانه ایران قرار گرفته، ناشی از اهمال‌کاری و ساده‌اندیشی تیم مذاکره‌کننده ایرانی در توافق برجام است. خاطرم هست پیش از امضای برجام به یکی از اعضای مذاکره کننده پیام داده و هشدار دادم که آژانس نباید ناظر بر تعهدات هسته‌ای ایران در برجام باشد. چرا که معتقد بودم این تعهدات هیچ ارتباطی به روابط ایران و آژانس ندارد و قرار دادن آژانس به عنوان ناظر، بار خواهد داشت. در آن پیام به عضو مذاکره کننده نوشته بودم: "آژانس نباید ناظر بر حسن اجرای توافق باشد... برای نظارت بر حسن اجرای تعهدات اطراف توافق، یک کمیته متشکل از نمایندگان همه اعضا از جمله ایران تشکیل شود. از آژانس هم می‌شود برای این کمیته نظارت، نظر مشورتی گرفت که گزارش‌های مربوط به توافق را بدون اعتبار حقوقی و رسمی و صرفا به عنوان مشورت برای تائید به کمیته بدهد. یک دبیرخانه هم از سوی این کمیته باید ناظر بر اجرای لغو تحریم‌ها باشد."
▫️متاسفانه به این مشورت دلسوزانه و خصوصی وقعی نهاده نشد و امروز، آژانس در مقام مدعی، تعهدات داوطلبانه ایران در یک توافق سیاسی با چند کشور را که در ازای لغو تحریم‌ها داده شده بود، مطالبه حقوقی می‌کند! البته که امروز باید با قدرت در برابر سیاسی‌کاری گروسی ایستاد، اما امیدواریم این تجارب انباشت شود و آیندگان خطاهای گذشته را مرتکب نشوند.
@syjebraily
✍پرواز لاشخورهای نئولیبرالیسم بر سر بحران‌زدگان کرونا
مطالعه تاریخ اقتصاد سیاسی بانک جهانی و صندوق بین‌المللی پول نشان می‌دهد این دو نهاد که آوانگاردهای نئولیبرالیسم لقب گرفته‌اند، همواره در کمین می‌خوابند و سر بزنگاه‌های بحران، مانند منجیان ظاهر شده و با اعطای تسهیلات مالی برای رفع بحران، سیاست‌های نئولیبرالی را به قربانی تحمیل می‌کنند تا اقتصادش را بیش از پیش ویران سازند.
قربانیان این فرآیند در میان کشورهای در حال پیشرفت و عقب‌مانده بسیارند. آرژانتین تا جایی خود را مقروض و تسلیم سیاست‌های صندق بین‌المللی پول کرد که به شاگرد نمونه(Poster Child) صندوق مشهور بود. اما این شاگرد اول مکتب نئولیبرالیسم، پشیمان‌ترین شاگرد نیز هست. هیچ کشوری به اندازه آرژانتین از سیاست‌های صندوق تبعیت نکرد و هیچ کشوری به اندازه آرژانتین از محل اجرای این سیاست‌های تحمیلی، شاهد ویرانی اقتصادش نبود.
امروز با شیوع بحران کرونا در جهان، صندوق دوباره دست به کار شده است. دوم مارس یک اینفوگرافیک در پایگاه صندوق منتشر شد که نحوه نقش‌آفرینی آن در مقابله با بحران کرونا را نشان می‌داد. گزارش دیگری که چهارم مارس منتشر شد، حکایت از برنامه صندوق برای اعطای تسهیلات مالی تا ده میلیارد دلار به کشورهای کم‌درآمد و بازارهای نوظهوری داشت که گرفتار کرونا شده اند.
این اینفوگرافیک و اخبار، بلافاصله توسط شرکای سنتی و فکری صندوق در ایران منتشر و جریانی برای اخد تسهیلات مالی صندوق فعال شد.
امروز شنیدم بانک مرکزی ایران تقاضای پنج میلیارد دلار تسهیلات مالی از صندوق را به این نهاد تقدیم کرده است. نکته جالب تسهیلات صندوق این است که نرخ سود آن صفر است. صندوق هرچند اعلام کرده است که در ازای این تسهیلات، یک برنامه جامع (Full-fledged) به دریافت کننده نخواهد داد، اما بلاتردید یک برنامه تعدیل در راه است.
تجربه کشورهایی که از ناحیه اجرای سیاست‌های صندوق آسیب دیده‌اند نشان می‌دهد تعداد قربانیان نئولیبرالیسم صدها برابر قربانیان کرونا خواهد بود.
اقتضای شفافیت این است که دولت پیش از رفتن به زیر بار سیاست‌های تحمیلی صندوق در ازای تسهیلات پنج میلیارد دلاری، به مردم بگوید کدام نسخه را از این نهاد برای پیاده سازی در ایران خواهد پذیرفت؟ این نسخه را منتشر کنید تا در پیشگاه ملت هزینه و فایده اجرای این نسخه در ازای پنج میلیارد دلار قرض را بررسی کنیم.
گذشته از تجارب جهانی، ما یک تجربه داخلی نیز داریم. دولت مرحوم هاشمی رفسنجانی یک بار آوار صندوق بین‌المللی پول را بر سر این ملت خراب کرده است. این مسیر ویرانگر، هرگز نباید تَکرار شود.
@syjebraily
🔺آیت الله کعبی: اخذ وام خارجی بدون مصوبه مجلس خلاف اصل ۸۰ قانون اساسی است
آیت الله عباس کعبی عضو هیئت رئیسه مجلس خبرگان رهبری و عضو سابق شورای نگهبان پس از مطالعه مطلب "پرواز لاشخورهای نئولیبرالیسم بر سر بحران‌زدگان کرونا"، پیامی برای حقیر فرستادند که با مجوز ایشان منتشر می‌شود:
"اخذ وام خارجی از صندوق بین المللی پول خلاف سیاست‌های کلی نظام است. طبق اصل ۸۰ قانون اساسی، چنین اقدامی به مجوز مجلس و تصویب شورای نگهبان دارد. همچنین نظر هیئت عالی نظارت از نظر انطباق چنین اقدامی با سیاست‌های کلی نظام باید اخذ شود."
@syjebraily
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
✨ایرانی هویت دارد. فرهنگ دارد. نوع‌دوست است. همان ایرانی که موعد سیل و زلزله از دارایی‌هایش برای هم‌وطنش می‌بخشد، امروز کاملا حواسش به هم‌وطنش هست و دست به احتکار خانگی نمی‌زند.
▫️من یقین دارم در این ایام که برخی کاسبی‌ها کساد شده‌اند، ایرانی اجازه نخواهد داد همسایه‌اش به محنت بیفتد.
#هم_وطن_دوستت_دارم
@syjebraily
✍از زندان آپارتاید به مذبح نئولیبرالیسم
🔸️مگر ممکن است که فلان رسانه سوپرانقلابی در عرصه سیاست، تبدیل به تریبون نئولیبرالیسم در اقتصاد شود؟ مگر می‌شود که فلان شخصیت سیاسی انقلابی نامزد ریاست مجلس آتی، نگارش اکشن پلن! اقتصادی خود را به تفکر نئولیبرالی بسپارد که اخذ وام از صندوق بین‌المللی پول را تئوریزه می‌کند؟ تجربه آفریقای جنوبی می‌گوید می‌شود...
🔸️در آفریقای جنوبی کسی نمی‌توانست در انقلابی و مبارز بودن نلسون ماندلا تردیدی ایجاد کند. سوابق درخشان مبارزاتی او چنین اجازه‌ای نمی‌داد. ماندلا ۲۷ سال را در زندان‌های رژیم آپارتاید گذرانده بود و پس از آزادی در تاریخ یازدهم ژانویه ۱۹۹۰، رهبر بلامنازع جنبش استقلال طلب کشورش شد تا ملت خود را از زیر سلطه رژیم آپارتاید رهایی بخشد.
🔸️آزادی ماندلا از زندان، نماد پایان رژیم آپارتاید بود. اما کنگره ملی آفریقا به رهبری ماندلا برای اینکه رژیم حاکم، به شکل مسالمت‌آمیزی قدرت را واگذار کند، مذاکراتی را با فردریک دکلرک رئیس جمهور رژیم برای انتقال قدرت برگزار کرد. دکلرک در جریان مذاکرات، قدرت سیاسی را به طور کامل واگذار کرد و آپارتاید برچیده شد.
🔸️اما به موازات مذاکرات سیاسی، یک مذاکرات اقتصادی نیز در جریان بود و توجه زیادی هم جلب نمی‌کرد. دکلرک موفق شد با این عنوان که اقتصاد یک مسئله "فنی" است و تنها یک راه برای اداره اقتصاد وجود دارد و آن سیاست‌های نئولیبرالی "اجماع واشنگتن" است، انقلابیون را متقاعد کند که طراحی پایه‌های اقتصادی نظام جدید را به اقتصاددانان "مستقل" رژیم حاکم، بانک جهانی و صندوق بین‌المللی پول بسپارند.
🔸️اینگونه بود که دولت جدید، در ریل نئولیبرالیسم قرار گرفت: الحاق آفریقای جنوبی به گات و پس از آن به سازمان تجارت جهانی را امضا و موانع واردات را برداشت. با اجرای سیاست‌های صندوق بین‌المللی پول، کنترل دولت از روی معاملات ارزی و ورود و خرج ارز برداشته شد و راه برای سوداگری‌های ارزی و خروج سرمایه از کشور باز شد. دروازه‌ها به روی سرمایه‌های خارجی گشوده شد تا بلکه خارجی‌ها ثروت بیافرینند و تنگدستان با ریزه‌خواری از این ثروت، سهمی نصیبشان شود. خدمات دولتی و زیرساخت‌های کشور خصوصی‌سازی شد و دارایی‌های ملی که اقلیت سفید پوست تصاحب کرده بودند، مصادره نشد. آموزش مدیران نظام جدید نیز به تیم‌هایی از بانک جهانی سپرده شد تا نئولیبرالیسم درونی‌سازی شود. حتی رئیس بانک مرکزی و وزیر دارایی آپارتاید در مقام خود تثبیت شدند، چون اقتصاد یک مسئله "فنی" بود!
🔸️نتیجه این روند البته روشن بود: سال به سال به میزان فلاکت مردم آفریقای جنوبی افزوده شد. در نظام جدید ضدآپارتاید، نرخ بیکاری سیاهان دو برابر شد، دو میلیون نفر بی‌خانمان شدند، یک میلیون نفر از مزارع اخراج شدند، تعداد آلونک‌نشین‌ها پنجاه درصد بیشتر شد، و آفریقای جنوبی به مقام نابرابرترین کشور جهان نائل آمد.
🔸️آیا ماندلا و آزادیخواهان آفریقای جنوبی طالب چنین وضعی بودند؟ هرگز. همه ماجرا این است که ماندلا و یارانش معنی "آزادی سیاسی" را خوب می‌فهمیدند، اما هیچ فهمی از "آزادسازی اقتصادی" نداشتند. آنها گرگ‌های نئولیبرال را بیش از پیش "آزاد" کردند تا سیاهان ستمدیده از آپارتاید را که مست رهایی بودند، بدرند.
@syjebraily
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
⚡️اسپانیا در قلب اروپاست. شهروندانش تحریم که نیستند هیچ، بلکه می‌توانند واحد پول ملی‌شان را دست بگیرند، بدون ویزا به سراسر اتحادیه اروپا سفر کنند و مایحتاج‌شان را تهیه کنند.
🔸اما با شیوع یک ویروس، این صحنه‌ها را می‌آفرینند تا یک پیام قاطع به ما بدهند: انتظار اینکه کلید حل مشکلات کشور از اروپا و آمریکا برایمان ارسال شود، اگر توهم نباشد حتما خطای محاسباتی است.
@syjebraily
4_6016856913742923646.pdf
338.7K
✨کیت امونز، در این مقاله که سال ۲۰۱۹ در ژورنال دانشگاه ردلندز به چاپ رسانده، نشان می‌دهد که اجرای برنامه‌های صندوق بین‌المللی پول در ازای دریافت وام، چگونه باعث شد در تایلند روزی دو هزار نفر(ماهانه ۶۰هزار نفر) بیکار شوند و زنان و کودکان برای تامین معاش به روسپی‌گری روی بیاورند.
🔺طبق گزارش وزارت بهداشت تایلند، فقط یک سال پس از اجرای اصلاحات نئولیبرالی تحمیل شده به این کشور توس IMF، میزان روسپی‌گری کودکان بیست درصد افزایش یافت.
@syjebraily
🖊بلایی که IMF بر سر اکوادور آورد
🔹اواخر دهه ۱۹۹۰ که اقتصاد اکوادور در نتیجه بلایای طبیعی دچار بحران شد، آمریکا و صندوق بین‌المللی پول در مقام ناجی ظاهر شده و این کشور نفتی را برای دستیابی به هدف ادعایی مقابله با تورم و ایجاد رشد و ثبات اقتصادی، مجبور به انجام اصلاحات نئولیبرالی کردند. نتیجه این اصلاحات، ویران شدن اقتصاد این کشور آمریکای لاتین بود. سال ۲۰۰۷ وقتی رافائل کورآ روی کار آمد، همه سعی خود را کرد که فجایعی که نیولیبرالیسم در کشورش به بار اورده بود، جبران کند. اما پاسخ این شورش کورآ علیه نئولیبرالیسم، کودتای ناکام سپتامبر ۲۰۱۰ با هدایت سازمان سیا بود. نهایتا سال ۲۰۱۷ کورآ از قدرت کنار رفت و لنین مورنو، از طرفداران اصلاحات نئولیبرالی با کمک آمریکا در انتخابات به پیروزی رسید و اکوادور را به آغوش نئولیبرالیسم بازگرداند.
🔹وقتی کورآ دولت را تحویل داد، بدهی اکوادور به اندازه ۴۰ درصد تولید ناخلص داخلی این کشور بود(بدهی آمریکا هم اینک ۱۰۵ درصد تولید ناخالص داخلی است). در دوره کورآ اکوادور میانگین رشد سالانه ۱.۵ درصد را تجربه کرد. نرخ فقر ۳۸ درصد و فقر مطلق ۴۷ درصد کاهش یافت. ضریب جینی، شاخص سنجش شکاف طبقاتی از ۰.۵۵ به ۰.۴۷ کاهش یافت.
🔹با این وجود، مورنو دست به دامن صندوق برای اخذ وام و انجام اصلاحات اقتصادی شد. مارس ۲۰۱۹ هیئت اجرایی صندوق بین‌المللی پول اعطای یک وام ۴.۲ میلیارد دلاری به اکوادور را تصویب کرد. مانند همه تسهیلات صندوق، این وام ۴.۲ دلاری نیز مشروط به انجام یک سری اصلاحات اقتصادی بود. در بیانیه صندوق برای تصویب اعطای وام به اکوادور آمده بود: "برنامه مقامات اکوادور این است که اقتصادی پویاتر و پایدارتر ایجاد کنند که منافع آن شامل همه مردم این کشور شود. این برنامه چهار اولویت دارد: تقویت رقابت‌پذیری و ایجاد شغل، تقویت ثبات مالی، حمایت از فقرا و اقشار آسیب پذیر، و بهبود شفافیت و مبارزه با فساد."
🔹کریستین لاگارد رئیس وقت صندوق بین‌المللی پول نیز پس از تصویب اعطای وام به اکوادور گفت: "مقامات اکوادور در حال اجرای یک برنامه جامع اصلاحات هستند که اقتصاد این کشور را مدرن کرده و راه را برای رشدی قوی، پایدار و عادلانه هموار نماید".
🔹پشت این الفاظ شیک اما یک برنامه ریاضت اقتصادی در راه بود. ترجیع بند اصلاحات نئولیبرالی صندوق، کاهش هزینه‌های عمومی دولت، حذف یارانه‌ها، آزادسازی تجاری و مالی، خصوصی‌سازی (از نوع رهاسازی دارایی‌های ملی برای چپاول جریان سرمایه‌داری) و... است و اکوادور البته از این "اصلاحات" استثنا نبود.
🔹چند ماه بیشتر نگذشت که مشخص شد "لنین مورنو" تحت فشار صندوق، باید یارانه حامل‌های انرژی را حذف نماید تا بلکه سالانه ۱.۳ میلیارد دلار ذخیره کند.
اکتبر ۲۰۱۹ مورنو شبانه شوک نئولیبرالی صندوق را به اقتصاد وارد کرد: یارانه سوخت حذف شد و قیمت افرایش یافت.
واکنش مردم رنج دیده البته قابل پیش‌بینی بود. شورش اجتماعی درگرفت. ده‌ها نفر کشته و هزاران نفر زخمی شدند. دولت وضعیت اضطراری اعلام کرد و کابینه از پایتخت به مکان دیگری منتقل شد. پس از دو سال حاکمیت نئولیبرالیسم، اقتصاد اکوادور بیمارتر و وضعیت مردم این کشور نفتی وخیم‌تر شد.
@syjebraily
✨رهبر حکیم انقلاب اسلامی: ماهاتیر محمد به من گفت: من فقط همین قدر به شما بگویم که ما یک شبه گدا شدیم! البته وقتی کشوری وابستگی اقتصادی پیدا کرد و خواست نسخه های اقتصادی بانک جهانی و صندوق بین المللی پول را عمل بکند، همین طور هم خواهد شد.(۱۳۸۵.۸.۱۸)
🔸جهانی شدنی که ده‌ها سال پیش از طریق بانک جهانی و صندوق بین المللی پول و سازمان تجارت جهانی و امثال اینها - که همه ابزارهای آمریکائی و استکباری بودند - به وجود آمده، ارزشی ندارد.(۱۳۸۸.۲.۲۷)
🔹در طول سالهای گذشته، در دولتهای مختلف، چندبار میخواستند از بانک جهانی یا صندوق بین‌المللی پول، وام بگیرند، بنده نگذاشتم؛ جلویش را گرفتم؛ مقدّمات را فراهم کرده بودند که این کار را انجام بدهند. اینکه ما از بیگانه طلب بکنیم و متعهّدِ در مقابل بیگانه بشویم، این خطای بزرگی است؛ باید اقتصاد درون‌زا باشد.(۱۳۹۷.۱.۱)
@syjebraily