#یادداشت_۱۰۸ ۲۹ بهمن ۱۴۰۱/ سال دوم و هنگامی که به آنها گفته میشود به پیامبر ایمان بیاورید، می گویند: مدرنیته برای ما کافی است!!! چرا هیچگاه پیامبر را جدی نمی گیریم؟؟ به دلایل مختلفی ارتباط ما با #قرآن و پیامبر سلام الله علیه قطع است و آنها را جدی نمی گیریم. بخش مهمی به پذیرش تمام و کمال دروغ های تمدن کفر در مورد #تاریخ_گذشتگان باز می گردد. تصور غالب ما از دشمنان انبیاء این است که موجوداتی احمق، عقب افتاده، منهای عقل، فاقد فکر، بدون طراحی و احتمالا با شاخ و دمی در سر و پشت بوده اند! انسان هایی که اگر امروز در اثر #طاعون نمی مردند، قطعا فردا بخاطر #وبا از بین می رفتند. بدیهی است که در این فضا، خود انبیاء و در رأسشان حضرت #مدینة_العلم را هم، درگیر مسائل و مشکلاتی پیش پا افتاده می دانیم و مشغول انسان هایی نخستین. با این مجمع الأوصاف پیش فرض های غلط اندر غلط، که بویژه از طریق کتابهای #آموزش_و_پرورش در ذهن ما رسوخ یافته، چه لزومی است که به قرآن مراجعه کنیم؟ کتابی که در نگاه ما، شرح و گزارش دوران کودکی، سادگی و بیسوادی بشر است؟ ما از قرآن و پیامبر به عنوان #اسوه_بشریت عبور کرده ایم. چرا که تصور می کنیم با دشمنان، چالش ها و مسائلی بسیار پیچیده تر و سخت تر از ایشان مواجهیم. ما به دلیل پذیرش #روایت_غلط_مدرنیته از گذشته، زمانه پیامبر را عصر سادگی، کم دانشی و بساطت میدانیم. از طرفی به دلیل نداشتن روایت صحیح از مدرنیته، دوران کنونی را عصر پختگی و زمانه پیشرفتها و پیچیده گی های محیرالعقول علمی تصور می کنیم. و کدام انسان عاقل پیشرفته باسواد، به انسان ساده کم دانش رجوع می کند؟ بدیهی است که در چنین فضایی، حداکثر یک احترام صوری مناسبتی بی خاصیت به پیامبرش خواهیم گذاشت نه بیشتر. همه اینها درصورتی است که اولا قرآن کریم تصریح دارد که «والذین من قبلکم» از شما قدرتمندتر بودند، ثروت بیشتری داشتند، فرزندانشان از شما بیشتر بود و از همه مهمتر اینکه زمین را بیشتر از شما آباد کرده بودند(اینجا)، ثانیا مقتدا و #اسوه بودن مطلقه ی پیامبر سلام الله علیه(نساء آیه۸۰/قلم آیه۴/احزاب آیه۲۱)، یعنی که حضرتشان بر قله ی همیشگی سنگین ترین، پیشرفته ترین، پیچیده ترین و طاقت فرساترین نبردهای تاریخ حق ‌و باطل ایستاده اند که فرمود: ِلكُلٍّ دَرَجاتٌ مِمّٰا عَمِلوُا( سوره انعام آیه۱۳۲). در این منظر، حتی نفس کشیدن های رسول الله هم برایمان مهم می شود که ایشان، فرمانروای همیشه زنده تمامی #اولوالعزم_های تاریخند، نه انسانی صرفا خوب و محترم که تاریخش گذشته و گاه و بیگاه مریضی شفا می دهد و شرح حالش، مناسب درس اخلاق های فردی سکولار است( آل عمران آیه ۸۱/ کتاب کافی ج۱ ص۴۴۱)! با این نگاه، دوباره به مرور گفت و گوها و مبارزات انبیاء علیهم السلام، با دشمنان جنی و انسی شان در قرآن بپردازیم. نبردهایی در سطح تغییر مسیر یک تمدن! تغییر مسیر یک تاریخ. یادداشت مشابه: حیات القلوب علامه مجلسی یا تاریخ تمدن ویل دورانت @besalamen_amenin

#یادداشت_۱۸۲ ۹ آذر ۱۴٠۳/سال چهارم قرآن شگفت انگیز ما تمام بهشت یک طرف، پارچه حریر یک طرف! دیشب در خدمت نوجوانان مسجد امام هادی علیه السلام شهرمان، سخن از #آموزش_و_پرورش مطلوب اسلام بود. به تناسب بحث، به مسائل #سلامتی و آداب غذا خوردن رسیدیم که گفتم: سفره در اسلام، آداب حکیمانه متعددی دارد و بسیار بسیار محترم است. مثلا خداوند متعال هیچ قوم ظالمی را هنگام غذا خوردن عذاب نکرده. این موضوع آنقدر جایگاه بالایی دارد که خداوند حکیم، یکی از سوره های بزرگ قرآن هدایتش را، #سفره یا مائده نامیده. از شما چه پنهان که این #تسمیه و نامگذاری قرآن، برای بنده نیز خیلی قابل تامل و جالب بود. به همین دلیل خواستم درباره یکی دیگر از نکات بسیار جذاب قرآن بنویسم. اما پیش از طرح مسئله، باید به یکی از شیوه های بیان قرآن اشاره کنم. شاید بتوان گفت که خداوند متعال برای نشان دادن اهمیت فوق العاده یک موضوع، گاهی آنرا به صورت جدا ذکر می کند. مثلا در سوره #عصر می فرماید: همه انسانها در زیانند مگر آنها که چهار ویژگی دارند: ایمان آورده، عمل صالح انجام دهند، سفارش به حق و صبر داشته باشند. در اینجا مشخص است که توصیه به #صبر، جزء مصادیق بارز توصیه به حق است. اما خداوند حکیم برای نشان دادن اهمیت بسیار زیاد صبر، آن را جدا ذکر می کند. یا مثلا در سوره آل عمران می فرماید: اگر صبر و #تقوا پیشه کنید، مکر دشمنان به شما آسیبی نخواهد رساند(۱۲٠آل عمران). در اینجا هم می توان گفت: صبر از مصادیق اصلی تقواست، ولی برای نشان دادن اهمیت آن به صورت جدا ذکر شده. حال بر فرض پذیرش مبنای مذکور، نگاهی به آیه۱۲سوره مبارکه انسان بیندازیم: وَ جَزاهُمْ بِما صَبَرُوا #جَنَّةً وَ #حَرِيراً. در اینجا هم واضح است که لباس حریر، بخشی از نعمات لایتناهی جنّت و بهشت است. اما آنقدر اهمیت دارد که خداوند متعال آنرا به صورت جداگانه ذکر می کند. آنهم به عنوان جزا و پاداش برای خاندان نبوت و امامت، یعنی کسانیکه: يُطْعِمُونَ الطَّعامَ عَلى‏ حُبِّهِ مِسْكِيناً وَ يَتِيماً وَ أَسِيراً(۸انسان). با خود می گویم: قرآنی که حتی در مورد جنس پارچه هم سخن می گوید(۲۳حج/۳۳فاطر/۱۲انسان/۳۱کهف/۵۳دخان/۲۱انسان)، چقدر دقیق و واقعی می تواند کتاب زندگی ما باشد. در مقابل، کسانیکه می گویند در اسلام چنین مباحثی نداریم، تا چه اندازه با قرآن فاصله دارند که فرمود: وَ ما قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ إِذْ قالُوا ما أَنْزَلَ اللَّـهُ عَلى‏ بَشَرٍ مِنْ شَيْ‏ءٍ (۹۱انعام). اما در یک پژوهش اولیه در مجموعه معارف وحیانی روایی درباره لباس، به سرفصل های سیزده گانه زیر رسیدیم: مفهوم لباس و مصادیق مختلف آن/لباس اهل بهشت و جهنم/مفهوم لباس شهرت/ رنگ لباس/ جنس لباس/ آداب صحیح لباس پوشیدن/ دعاهای پوشیدن و در آوردن لباس/ آداب خرید لباس جدید/ تعداد لباس های مورد نیاز هر فرد/ مشاغل برتر در مورد لباس/ مدل تولید لباس/#مسئله_حجاب/ پیروی نکردن از مدل پوشش دشمنان اهل بیت علیهم السلام و کارکرد سیاسی حزبی لباس. امید که باحثان و پژوهندگان مسیر امیدساز و پر بهجت #تمدن_نوین_اسلامی و سبک زندگی دینی، بتوانند بسته فقهی لباس را در قالب یک کتاب، به زودی آماده و در اختیار مؤمنین قرار دهند. @besalamen_amenin