برای کسانی که در مسائل اجتماعی، انگیزهٔ تفحصّ و تحقیقی داشته‌اند، روشن است که همیشه مبارزات سیاسی و فعّالیّت‌های حاد و تند و قاطع باید در وقتی صورت بگیرد که بقدر کافی فعّالیّت‌های فکری و تبلیغی و ایدئولوژیکی انجام گرفته باشد. #کتاب_همرزمان_حسین "علیه‌السلام" #کتاب_دوم_سیر_مطالعاتی @t_manzome_f_r مجموعه‌ی تبیین منظومه فکری رهبری

فعّالیّت‌های تبلیغی به دو صورت انجام می‌گیرد: یکی به‌صورت بیان حقایق و اظهار مسائل لازم و تبیین فکر و ایدئولوژی، که کار امام حسن و برادرش امام حسین(علیهماالسلام) بود، که در رأس قرار داشتند و یکی هم به‌صورت فریادهای پرخروشی که به‌وسیلهٔ حُجرها و رُشیدها و عمروبن الحمق‌ها برآورده میشد و این فریادها که داعیهٔ تشیّع در آنها بود، با خون این بزرگ‌مردان امضا می‌شد. #کتاب_همرزمان_حسین "علیه‌السلام" #کتاب_دوم_سیر_مطالعاتی @t_manzome_f_r مجموعه‌ی تبیین منظومه فکری رهبری

عقیدهٔ شخص خود من این است که حسین‌بن علی(علیه‌السلام) نه آن‌جوری که بعضی فکر کرده‌اند؛ فقط برای حکومت آمد، که بعد از آنکه ببیند حکومت گیرش نمی‌آید و مسئلهٔ کشته‌شدن هست، به فکر برگشتن بیفتد؛ و نه آنچنان که بعض دیگری تصوّر کرده‌اند، فقط برای شهادت آمد. فقط برای شهادت نبود، چون خودش می‌فرمود که دارم میروم برای اینکه حق را اقامه کنم و امر به معروف و نهی از منکر کنم. امام حسین(علیه‌السلام) حرکت کرد برای انجام یک واجبی که آن واجب تا آن ساعت در اسلام انجام نگرفته بود. آن واجب عبارت بود از تجدید انقلاب اسلامی، بعد از پدید آمدن ارتجاع؛ به خط بازآوردن قطار منظّم جامعهٔ اسلامی، پس از خارج شدن این قطار از خط. #کتاب_همرزمان_حسین "علیه‌السلام" #کتاب_دوم_سیر_مطالعاتی @t_manzome_f_r مجموعه‌ی تبیین منظومه فکری رهبری

امام سجّاد و امام باقر(علیهماالسلام) دو مسئولیّت برای خود احساس می‌کردند و روی این دو‌مسئولیّت کار می‌کردند: یک مسئولیّت، تبیین حقایق دین بود و روشن کردن و تطبیق دادن و تشریح کردن اصول اسلامی؛ همان اصولی که جامعهٔ اسلامی آن را فراموش کرده بود. دوّم، تشکیل یک جمعیّت مهذّب، یک گروه مجهّز؛ مردمی که به‌وسیلهٔ آنها بتوان بر حکومت زمان و بر قدرت زمان فائق آمد و‌ او را از کار برکنار کرد و حق را به حق‌دار بازگرداند. #کتاب_همرزمان_حسین "علیه‌السلام" #کتاب_دوم_سیر_مطالعاتی @t_manzome_f_r مجموعه‌ی تبیین منظومه فکری رهبری

اواخر دوران بنی‌امیّه، اوایل نشاط امامت امام صادق(علیه‌السلام) است. در این دوران، امام صادق(علیه‌السلام) مبارزاتش خیلی حاد، خیلی صریح و خیلی قاطع بود. آن بزرگوار علناً می‌ایستاد در مقابل توده‌های انبوه جمعیت در خانهٔ خدا، در منیٰ، در عرفات و شعار می‌داد؛ شعار با محتوا، شعاری که فکر و مکتب در آن گنجانده شده است. #کتاب_همرزمان_حسین "علیه‌السلام" #کتاب_دوم_سیر_مطالعاتی @t_manzome_f_r مجموعه‌ی تبیین منظومه فکری رهبری

شرایطی که برای حکومت یک خاندان انقلابی مثل امام باقر و امام صادق(علیهماالسلام) ضروری و حتمی است، در دوران انقلاب بنی‌عبّاس وجود نداشت؛ مردم هنوز به‌طور کامل ساخته نشده بودند؛ آماده نبودند که کسی مثل آن بزرگوارها زمام حکومت را به‌دست بگیرد. در حقیقت انقلاب ابومسلم خراسانی یک انقلاب زودرسی بود. #کتاب_همرزمان_حسین "علیه‌السلام" #کتاب_دوم_سیر_مطالعاتی @t_manzome_f_r مجموعه‌ی تبیین منظومه فکری رهبری

وقتی امیرالمؤمنین(علیه‌السلام) ۲۵ سال بعد از رحلت پیغمبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) در رأس حکومت قرار می‌گیرد، گذشتگان او، یعنی خلیفهٔ سوّم و پیش از او خلیفهٔ دوّم، در ظرف ۲۲ سال آن‌چنان زمینه را عوض کرده‌اند که جامعه‌ اسلامی نمی‌تواند علی(علیه‌السلام) را هضم کند. کسانی از صحابهٔ نزدیک پیغمبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) پیدا می‌شوند که به روی علی(علیه‌السلام) شمشیر می‌کشند. اختلافات داخلی به‌وجود می‌آید و جنگ‌های خانمان‌سوز و خانمان‌‌برانداز، عالم اسلامی را پر می‌کند. من گمان می‌کنم علّت این‌که امیرالمؤمنین(علیه‌السلام) می‌فرمود که اگر اجتماع جمعیّت نبود من باز هم خلافت را قبول نمی‌کردم، به‌خاطر همین بود که علی(علیه‌السلام) می‌دید موقعیّت ناآماده است و این ناآمادگی، در زمان امام صادق و امام باقر(علیه‌السلام) هم بود. #کتاب_همرزمان_حسین "علیه‌السلام" #کتاب_دوم_سیر_مطالعاتی @t_manzome_f_r مجموعه‌ی تبیین منظومه فکری رهبری

بنی‌العبّاس ادّعا می‌کردند که لباس سیاهی که ما می‌پوشیم و لباس رسمی ما است، لباسِ ماتمِ کشتگان کربلا است. بنی‌عبّاس با این شِعار روی کار آمدند و لباس سیاه را شِعار خودشان قرار دادند. امام صادق(علیه‌السلام) با یک چنین وضعیّتی با یاران اندکش، با دست‌پروردگان به‌ندرتش، با اکثریّت نادانی که شعار انقلابی بنی‌عبّاس آن‌ها را فریب داده است و در مقابل دشمنان تازه نفسی که اسرار خاندان بنی‌هاشم را خوب می‌دانند، آیا باید قیام کند و خروج کند؟ #کتاب_همرزمان_حسین "علیه‌السلام" #کتاب_دوم_سیر_مطالعاتی @t_manzome_f_r مجموعه‌ی تبیین منظومه فکری رهبری

امام صادق(علیه‌السلام) _ در دورۀ بنی‌عباس _ اوّل باید تبلیغات خود را از نو شروع کند، زمینه‌های فکری را آماده کند، مردم را با این حقیقت یعنی غصب خلافتی که بنی‌عباس _ این مدعیان هاشمی‌گری و مخالفان دین بنی‌هاشم _ به جای بنی‌امیّه کرده‌اند آشنا کند. اوّل باید بشناساند که این‌ها فاسقند، فاجرند، دروغگویند؛ البتّه از راهش. ثانیاً باید طرز فکر تشیّع را هم _ آن طرز فکری که امام صادق(علیه‌السلام) در رأس آن قرار گرفته و تشیّع، زندۀ به آن طرز فکر است _ در بین مردم ترویج کند. ثالثاً باید آن جمعیّتی را که کنار دست او باید بایستند و حرکت و قیام کنند و زمینه را از دست دشمن بگیرند و بر اوضاع تسلّط پیدا کنند پرورش دهد و تربیت کند. #کتاب_همرزمان_حسین "علیه‌السلام" #کتاب_دوم_سیر_مطالعاتی @t_manzome_f_r مجموعه‌ی تبیین منظومه فکری رهبری

همرزمان حسین(علیه‌السلام)، همدل‌های حسین(علیه‌السلام)، پادر رکابان پیکار با ظلم، طلاق‌دهندگان دنیا، زندگی‌ها، آرامش‌ها، راحتی‌ها، آسودگی‌ها، عافیت‌ها، پول‌ها و مقام‌ها _ مثل خود علی(علیه‌السلام) _ همه را انداختند در مقابل حقیرها و زبون‌ها و ذلیل‌های عافیت‌طلب و دنیاجو؛ فکر را برگزیدند و راه را. #کتاب_همرزمان_حسین "علیه‌السلام" #کتاب_دوم_سیر_مطالعاتی @t_manzome_f_r مجموعه‌ی تبیین منظومه فکری رهبری

چرا امام صادق(علیه‌السلام) دستور می‌دهد که دوستان من، اهل‌بیت من، کسان من، بستگان من، هفت سال بیایند در منیٰ و آنجا گریه کنند؟ اوّلاً خودِ ایجاد و تشکیل مجلس گریهٔ امام صادق مسائلی را در اطراف امام صادق زنده می‌کند: آقا چرا فوت کردند؟ مرضشان چه بود؟ بعد یک نفر آهسته بیخ گوش او بگوید که آقا مسموم شدند. ثانیاً نشان می‌دهد که این گریه‌ای که برای من باید بکنید، سنخِ گریه‌ای است که جدّم امام سجّاد(علیه‌السلام) چهل سال آن را ادامه داد. #کتاب_همرزمان_حسین "علیه‌السلام" #کتاب_دوم_سیر_مطالعاتی @t_manzome_f_r مجموعه‌ی تبیین منظومه فکری رهبری