🔘 بخش 2 از 2 🔹 وقتی مجبور می‌شوید حرف‌هایی که ۴۰ سال پیش، بزرگ‌ترین #انقلاب تاریخ معاصر را ایجاد کرد را امروز در لفافه بگویید و آن‌ها را کنار تعدادی #سلبریتی و موزیک و حرف‌های بی‌ربط مطرح کنید تا مخاطب پیدا کند، به این معنی است که این حرف‌ها، حرف‌های ۴۰ سال قبل نیست و کارکرد آن تغییر کرده‌است. 🔹 این حرف‌ها جنازه آن حرف‌هاست به این دلیل که آن حرف‌ها در زمانه‌ای که عصر رقاص، مطرب و سلبریتی بازی‌های زمان شاه بود، جمعیتی را از پای مشروب‌فروشی و فاحشه‌خانه به مسجد کشاند. آن حرف‌ها چه #جاذبه‌ای داشت که با شنیدنش، جماعت بی‌حجاب و کمونیست باحجاب می‌شد و بچه سرمایه‌دار‌ها که اسم‌های اجق وجق داشتند، اسم خود را زینب و فاطمه می‌گذاشتند؟! اواخر دهه ۵۰ و اوایل دهه ۶۰ #حجاب به هویت انسانی و انقلابی تبدیل شد. یعنی دختر‌ها با افتخار و با اراده خودشان باحجاب می‌شدند و این‌طور نبود که بگویند ما به زور تن به قدرتی - ولو به شرع - داده‌ایم. 🔹زمان مناسبت‌های مذهبی، صداوسیما دوربین‌های خود را روی بارگاه و گنبد ائمه تنظیم می‌کند و با صحبت تعدادی #مداح و سلبریتی می‌خواهد به مخاطب بفهماند امروز روز عید یا عزای امامی است و ... در چنین مناسبت‌هایی نباید سخاوت به خرج داد و از هر گروه و دسته‌ای خواست در مورد مذهب صحبت کنند. نباید کاری کنیم که تشنگی و عطش جامعه برای امور مذهبی از دست برود.🔻 🔹 اصلا ملاک نیست که ما چه تعداد برنامه مذهبی در سیما داریم. کارکرد این برنامه‌ها و معنا و برداشتی که مخاطب از آن‌ها دریافت می‌کند، مهم است. باید به دو قطبی‌هایی که معمولا می‌سازند توجه کرد و از خود پرسید این مذهب، مذهب حکومت است یا مردم؟ این مذهب، صادق است یا عوام‌فریب؟ این مذهب، پاسخ روشنفکران ضد دین را می‌دهد یا مسائل را ماستمالی می‌کند؟ این مذهب نگران عدالت اجتماعی هست یا نیست؟ خلاصه این‌که اگر مخاطب شما جزو خواص باشد ازخود می‌پرسد چرا این تفسیر از مذهب ارائه شده و به دنبال استدلال و برهان می‌گردد، اما اگر جزو عوام باشد، به حقانیت کار ندارد و به فایده کار دارد ⚜️ @Taammolat74