💠#مرتضی_فرهادی اما خلاف این جریانِ غالب می‌گوید: 🔸🔸"... این پیشرفت نه به دلیل صرفا علم و تکنولوژی و معرفت همه‌جانبه و اختلافات بالاتر در همه زمینه‌ها، بلکه به دلیل زور نظامی و حیله گفتمانی و خشونت و درنده خویی نظام سوداگری - استعماری غرب و چپاول سرمایه‌ها و ثروت‌های متجسد و گنجینه‌های کار متبلور جهان و همچنین کار در ازای نان (برده‌داری) میلیون‌ها آزاده از آفریقا و آسیا و مناطق دیگر جهان و استعمار مستقیم و غیر مستقیم چند صد ساله جهان کهن و کشورهای پیرامون بوده است. به عبارت دیگر توسعه‌یافتگی معلول چنین نظام فردگرای رقابتی و با هزینه ملت‌های کهن فرهنگ و استثمار نظام‌یافته ملت‌های خودی در نظام سوداگری - استعماری بوده است. بخش در قدرت غرب هرگز حاضر به چنین اعترافی نبوده و نیست و تنها دانشمندان آزاده غرب هستند که با تحمل سختی‌های بسیار حاضر به افشا و بازگویی چنین واقعیاتی هستند که غالبا صدایشان در بازار مسگری آوازه‌گری‌های نظام سوداگری گم و کور و خفه می‌شود و با تأخیر بسیار نسبت به سرعت انتشار کتاب‌های دیگر ترجمه و با احتیاط‌های بسیار به چاپ می‌رسد و غالبا هم ناشر در شناسه کتاب و با مقدمه می‌نویسد: «کلیه آثار منتشره این مؤسسه در جهت ایجاد فضای آزاد علمی و نظر شخصی نویسندگان محترم بوده و لزوما مورد تأیید این پژوهشکده نیست». این جمله را هنگامی که برای کتاب‌های ترجمه‌ای استادان و دانشمندان بنام غرب می‌نویسند، آن هم پس از چهل سال از حاکمیت جمهوری اسلامی وضعیت نشر و ترجمه چنین کتاب‌هایی در کشورهای دست نشانده قدرت‌های غربی معلوم است، که چگونه خواهد بود..." 📚صنعت بر فراز سنت یا در برابر آن صفحه ۱۱۰۷ 🌐 http://vrgl.ir/Be52y ⚜️ @lotfi74

🔘 بخش 2 از 3 🔹 در حوزه فلسفه سیاسی کسانی چون #جواد_طباطبایی و #موسی_نجفی و در حوزه علوم اجتماعی پژوهشگرانی چون #مرتضی_فرهادی، #جواد_صفی‌نژاد، #مهدی_طالب در نسل‌های قدیمی‌تر و #جواد_نظری‌مقدم، #علی_جنادله و... در نسل‌های جدیدتر در پژوهش‌های تاریخی و میدانی‌شان تلاش‌های بیش و کمی برای نابسنده نشان‌دادن چنان چهارچوب مفهومی صرف کرده‌ و نشان داده‌اند اگرچه تاریخ ایران به شکل اروپای غربی فاقد یک طبقه اقتصادی میانجی حکومت‌ها و مردم بوده است، اما نهادها و ساخت‌های تاریخی بسیاری در تاریخ ایران قابل شناسایی‌اند که چنان میانجیگری را به طرق مختلف نمایندگی و «تداوم فرهنگی ایران» طی حدود سه‌هزاره اخیر را ممکن کرده‌اند. 🔹از این دیدگاه نهاد دین، خاندان‌های دیوانی و دبیری، بنه‌ها و واره‌ها در کشاورزی و دامداری، اصحاب فتوت، کلان‌تر‌ها، زبان و ادبیات کلاسیک و... در نقش میانجی و تعادل بخش پیوند حکومت‌ها و دولت‌های مختلف با عوام، عمل کرده و همچنین تداوم فرهنگی ایران را تضمین کرده‌اند و از این جهت، تضاد ادعایی وجه صوابی برای تحلیل اجتماعی در ایران ندارد. 🔹دومین رویکردی که احتمالا چنین دوگانه‌سازی کلیشه‌ای را موجه کرده گفتمان «#بازار_آزاد» است که در آن دولت نباید عاملیتی برای صیانت و مراقبت از جامعه به خرج دهد. دولت نه‌تنها باید جامعه را در مقابل هجمه رقابت بازاری بی‌دفاع رها سازد که حتی نسبت به هجمه و تاثیرات و تبعات سیاست‌های توسعه‌ای خودش بر فرهنگ و جامعه هم مسئولیتی ندارد، مثلا اگر دولت در سیاست‌های توسعه‌ای خودش ساخت‌ها، نهادها و فضاهای اجتماعی سنتی و تاریخی که شکل‌دهنده و پیوند‌دهنده جماعت‌های محلی بوده‌اند را تخریب و تضعیف کند حق ندارد با وضع سیاست‌ها و اقداماتی چنان آثار و تبعاتی را جبران کند. در واقع در تناقضی آشکار رویکرد بازاری معتقد است «دولت مدرن» حق تاثیر بر و تخریب بوم و تاریخ و فرهنگ تاریخی و سنت را دارد ولی حق سیاست‌های جبرانی را ندارد. ⚜️ @Taammolat74