بدون شرح...

♦️یادداشت هایی در باب فرجام نهضت ملی ایران ✍ محمد رضا کائینی 🔰 "محمدرضا پهلوی و بیست و هشت مرداد" بخش نخست ✒پهلوی دوم در جوانی و خامی به سلطنت رسید.او پس از خلع پدر،نفرت جامعه را نسبت به او-که در قالب کنش گری های سیاسی و اجتماعی رخ می نمود-به چشم می دید و بدین تظاهر می کرد که سعی دارد رویه ای متفاوت از پدر در پیش گیرد.‌‌.. 🆔 @lotfi74👇👇👇

"محمدرضا پهلوی و بیست و هشت مرداد" 💠...از سوی دیگر،دریافت عمومی مردم این بود که شاه در مراحل آغازین نهضت ملی،با آن همگامی نشان می دهد. شواهد این امر متعدد است.مهدی بازرگان در خاطرات خویش گفته: به گاه خلع ید،مردم آبادان به هنگام نام بردن از سه شخصیت به شدت به وجد می آمدند و کف می زدند: مصدق،کاشانی وشاه! یا به عنوان نمونه ای دیگر،هنگامی که دکتر مصدق به گاهِ تنگنای مالی دست مساعدت به سوی ملت دراز کرد،بخش مهمی از اوراق قرضه را شاه خرید! با این همه پادشاهی که تاج و تخت خویش را به مدد توافق با انگلستان به دست آورده و در پی هم دستی با آمریکایی هاست،چقدر می تواند با یک جنبش ضد استعماری همراهی نشان دهد؟ این بود که پس از انتخابات مجلس هفدهم،روی دیگر شاه بر ملت عیان گشت و البته جامعه نیز در سی تیر به او ضرب شصتی جانانه نشان داد.به رغم آنچه گفته شد،این قلم در رویارویی های بعدی وظاهری دربار با مصدق،شاه را صاحب نقشی نظریه پرداز و فعال نمی شناسد. پهلوی دوم چندان قدرت تفکر و طراحی نداشت و در مواقع بحران،بیشتر ترس و میل به فرار را تجربه می کرد تا تدبیر و تسلط را.کسانی که او را پس از فرار از ایران و در فرودگاه بغداد دیده بودند،نقل می کنند که وی از فرط ترس،فراموش کرده بود که جوراب به پای خویش کند! یا در خاطرات ثریا می خوانیم که شوی او پس از فرار،عطای سلطنت را به لقای آن بخشیده و درپی خرید یک مزرعه در آمریکا و کشاورزی در آن بود! خوشمزه تر اینکه باز به گفته ثریا،محمدرضا پس از موفقیت عملیات بیست و هشت مرداد،از بازگشت به ایران واهمه داشت و احتمال می داد آمریکایی ها و زاهدی دیگر او را به کشور راه ندهند!... بدیهی است که طراحیِ اتمام نهضت ملی و بازگشت او در هیات یک شاهِ همه کاره،در جایی دیگر صورت گرفته بود.چنین پادشاهی با چنین روحیه ای،پس از بازگشت به کشور چگونه زمامداری خواهد بود؟ اگر بتوانیم به این سوال پاسخ گوئیم،شاید بتوانیم به راز بزرگ انقلاب پنجاه و هفت نیز پی ببریم. ✔پ ن:کارت پستال فوق،تصویر شاه را در کنار تصاویر کاشانی،مصدق،مکی و بقایی نشان می دهد.این کارت پس از انتخابات مجلس هفدهم و از سوی برخی حامیان نهضت ملی نشر یافت. 🆔 @lotfi74

. ⭕️دو آیت الله... دو آیت الله، دو مجتهد، دو انقلابی باسابقه، دو سیاستمدار و دو کارگزار ارشد و دو فقیه و ناظر بر صلاحیت مردم، چشم به چشم هم دوختند و هرآنچه باید و نباید گفتند و چشم ونظاره گری مردم را به هیچ گرفتند. 🆔 @lotfi74👇👇👇

✍ محسن مهدیان ⭕️دو آیت الله... 🔸حیرت اجتماعی از سبک گفت وگوی دو آیت الله تاریخی خواهد شد. محتوای مباحثه یک طرف و ادبیات بحث سوی دیگر. اتهاماتی که هر دو بزرگوار به یکدیگر زدند، یعنی سالها خسران برای مردم. چطور باید برای مردم این آداب کارگزاری را توضیح داد؟ جامعه ای که بزرگان آن چنین رفتار کنند، چه انتظاری است که کف خیابان سر کمترین ها عربده کشی و قداره کشی نکنند؟ قبول کنیم مردم ما در ادب گفت وگو و مباحثه سالها جلوترند. هردو بزرگوار علم شان را به رخ هم کشیدند و یکدیگر را به بی سوادی متهم کردند. روح امام شاد که گفت آن میزان که اسلام از برخی علما صدمه دیده است از مردم عادی ندیده است. هردو بزرگوار فقیه اند و آیت الله عالی قدر، اما روح آن بزرگ غرق رحمت که گفت: "فقیه حق ندارد بگوید من اسلام شناسم، بگوید فقه شناسم....ادعای اسلام شناسی برای کسی است که همه جهات اسلام را بداند" اگر مردم بپرسند با این سطح اخلاقی بر صلاحیت دیگران نظارت می کردید چه بگوئیم؟ بپرسند با این کف نفس بر مسند فقهات و اجتهاد بودید چه پاسخ دهیم؟ دو برداشت سخت ازین گفت وگو وجود دارد. جهت اول محتوائی است. محتوای مباحثه تا مدتها دامنگیر خواهد بود. ادعاهائی که محدود به دو بزرگوار نیز نخواهد ماند. جهت دوم نیز از حیث مسئولیت است. عدالت هر دو بزرگ حداقل از نگاه مردم محل تردید جدی است. آیا ممکن است یک فقیه باتجربه با خبر یک رسانه ضدانقلاب، علیه دیگری افشاگری کند؟ آیا ممکن است با این سطح از سعه صدر فهمی از مصلحت کشور داشت و بر صدر آن نشست؟ در نهایت اینکه این مباحثه یک پیام کوتاه دارد و آن اینکه "مردم را نمی بینیم."... "امام امت را نیز..." 🆔 @lotfi74

✍ یاسر تقوی 🔰کمی آرام باشیم... 📌درباره بگومگوی تلخ آقای یزدی و آقای آملی لاریجانی 🔸بارها شده که به خاطر عصبانیت و شور جوانی علیه موضوعی حرف تند و نسنجیده‌ای زده‌ام که بعدها پشیمان شده‌ام. هر بار از خود می‌پرسیدم که «چرا چنین شد؟ و چه کنم که دیگر اینچنین نشود؟» به چند عامل می‌رسیدم. اول آنکه اساتید بزرگوار ما در حوزه حق‌مداری و غیرت دینی را در وجود ما نهادینه کرده‌اند، اما به ما یاد نداده‌اند که ممکن است در تشخیص مصادیق (حق) اشتباه کنیم و یا حتی اگر اشتباه هم نکرده باشیم، ممکن است دیگران دچار اشتباه شده باشند و ما باید بتوانیم با حفظ احترام و کرامت با مخالفان فکری و سلیقه‌ای خود رفتار کنیم. لذا به جای قضاوت زودهنگام و استفاده از تعابیر نادرست و برخوردهای هیجانی سعی کنیم دغدغه‌ها و نگرانی‌های خود را در قالب رفتار صحیحی بروز دهیم. 🔸عامل دیگر آن بود که رسانه و اقتضائات آن را نمی‌فهمیدم. نمی‌دانستم در این فضای مجازی که به ظاهر حرف زدن کنتور نمی‌اندازد، هر حرف حساب و بی‌حسابی در شکل‌گیری شخصیت اجتماعی من اثر می‌گذارد. اگر توهین کنم، قضاوت غیرمنصفانه کنم، در جواب بدی، بدتر بگویم، چهره‌ای غیراخلاقی از من به یادگار خواهد ماند. دقت نمی‌کردم که رعایت آدب و احترام حتی در گفتگوهای شخصی و خصوصی اثر گذار است چه برسد در یادداشت‌ها و مواضع عمومی. من برای آنکه امروز در دفاع از آرمان‌ها و حقایقی که می‌فهمم هیجان‌زده نشوم و به این و آن تندی نکنم، در فضایی خارج از سلوک حوزوی کلی آزمون و خطا کرده‌ام و همچنان به خودم مطمئن نیستم. 🔸این‌ها را گفتم که بگویم واقعیت بگومگوی تلخ آقای یزدی و آقای لاریجانی وبسیاری از دعواهای جامعه ما از این سنخ است. خدا به هر دو بزرگوار طول عمر بدهد. اما سن آقای یزدی بالا رفته است. طبعا نمی‌شود از ایشان انتظار داشت که پای توئیتر و اینستاگرام و تلگرام و ایتا و ... بنشیند و فضای اجتماعی را رصد کند. اخبار درست و نادرست را شناسایی کند. پازل‌های رسانه‌ای طراحی شده از سوی این و آن را تحلیل کند. در این شرایط انسان در معرض ملغمه‌ای از اخبار و تحلیل‌های غیردقیق اطرافیان مورد اعتماد قرار می‌گیرد و اگر موضوع آنها به انقلاب و مرجعیت و مسائل حائز اهمیت مربوط باشد دچار غلیان احساسات شده و واکنش نشان می‌دهند. و مگر این «اطرافیان مورد اعتماد» را تا کجا می‌تواند مدیریت و پالایش کرد؟ و مگر ما خودمان تحت تأثیر نیستیم؟ 🔸آقای لاریجانی هم همین‌طور. حق دارد ناراحت شود. هر چند التفات ندارد که نامه‌اش تبعاتی برای جامعه و نظام به همراه خواهد داشت. آقای لاریجانی علیرغم زحمات زیادی که در قوه قضائیه ‌کشید اعتنایی به افکار عمومی ندارد. مناسبات اجتماعی جدید را نمی‌‌شناسد. در سال‌های خدمت یا تیم رسانه‌ای خوبی نداشته و یا مشورت‌پذیر نبوده است. به هر حال بسیاری از مطالبی که در نامه‌اش به آقای یزدی آورده را می‌توانست همان سال‌ها با کمک یک تیم رسانه‌ای جوان به اطلاع عموم مردم برساند. کاری که آقای رئیسی در این مدت کوتاه انجام داده و ما فکر می‌کنیم دارد شق القمر می‌کند. (شاید هم می‌کند). اما فرق آقای رئیسی و لاریجانی برای من که هیچ اطلاع دقیقی از عملکرد قوه قضائیه ندارم در همین بازتاب‌های رسانه‌ای است. درست مانند آقای یزدی 🔸اما در این میان، سوءتدبیر بسیج اساتید را نمی‌فهمم. فارغ از آنکه آقای یزدی درباره رئیس جمهور، مرجعیت آقای علوی بروجردی و آقای لاریجانی صحبت کرده است، انعکاس این اظهارات تند و تیز بنا بود چه دردی را دوا کند؟ مگر آقا نگفته بود اختلافات در حوزه را مدیریت کنید؟ موضع‌گیری رئیس جامعه مدرسین علیه دولت، رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام و یکی از اساتید حوزه چه فایده‌ای دارد که متن جلسه را بی‌پروا منتشر کردند؟ من از ژورنالیست‌های اصلاح‌طلب، روزنامه‌هایشان و نیز BBC فارسی توقعی ندارم. شاید من هم بودم از این پاس گل نهایت استفاده را می‌کردم، اما آیا رفقای بسیجی ما به پیامدهای این سوءتدبیر نیاندیشیدند؟ 🔸در پایان امیدوارم همه ما، از آقای یزدی و آقای آملی لاریجانی تا دوستان بسیج اساتید و ما رسانه‌ای‌های پیاده‌نظام حوزه از این روزهای تلخ عبرت بگیریم. در یک حوزه ملتهب نمی‌توان از کیان انقلاب و نظام و مرجعیت و حوزه دفاع کرد. کمی آرام باشیم. 🆔 @lotfi74

🌼یا امیر المومنین🌼 ڪعبه ترڪ خورده نـشان میدهد خانہ حق جای کسے جز تو نیست روز غدیری کہ جهـان شاهـد است دستـے بہ بالای نبے جز تـــو نیست... 🌹🌹🌹 عید غدیر مبارڪباد🌹🌹🌹 🆔 @lotfi74

✍ #رسول_لطفی 🔸غدیر امتداد خاتمیت پیامبری و فتح باب ولایت بر امتی است که داعیه برپایی قسط بر حکومت جهانی دارند تا ندای اسلام را به گوش جهان برسانند و فریاد حقانیت علی سر بدهند... 🆔 @lotfi74👇👇😊

🔰 نگاه تمدنی به غدیر ✍ رسول لطفی 🔸غدیر امتداد خاتمیت پیامبری و فتح باب ولایت بر امتی است که داعیه برپایی قسط بر حکومت جهانی دارند تا ندای اسلام را به گوش جهان برسانند و فریاد حقانیت علی سر بدهند... غدیر شاه راه اتصال نبوت به امامت و تکمیل کننده اسلام ناب است و جدایی از غدیر، از دست دادن ستون دین و موجب گمراهی است. با این حال تفسیر و تبیین ابعاد غدیر در نگاه راهبردی و تمدنی مساله ای است که متاسفانه مغفول مانده است. از معدود کسانی که با مساله غدیر به صورت تمدنی مواجه شده و آنرا تبیین کرده مقام معظم رهبری است. هر سال که عید غدیر تکرار می گردد این پرسش در ذهن ها خطور میکند که آیا عید غدیر منافاتی با وحدت اسلامی ندارد؟ پافشاری بر غدیر آیا موجب تفرقه بین جوامع اسلامی نیست؟ خطور این پرسش، ناشی از عدم این نگاه تمدنی به مساله غدیر است.در منظومه اندیشه ای رهبری مبتنی بر فقه حکومتی؛ در غدیر فقط مساله انتخاب امیرالمومنین مطرح نیست بلکه اهمیت بالاتر آن به دست آوردن ضابطه و قانون قدرت مداری و حکومت داری اسلام است.بنابراین غدیر نه تنها موجب اختلاف که سبب وحدت امت اسلامی است‌. آیت الله خامنه ای در تبیین غدیر:(قاعده حکومت و اقتدار و قدرت مداری در جامعه اسلامی با غدیر معین شد و پایه گذاری شد؛ اهمیت غدیر فقط این نیست که امیرالمومنین را معین کردند، این هم مهم است اما از این مهمتر این است که ضابطه را معین کردند، معلوم شد که در جامعه اسلامی، حکومت سلطنتی معنا ندارد. حکومت شخصی و زر و زور معنا ندارد.حکومت اشرافی معنا ندارد.حکومت شهوترانی معنا ندارد.معلوم شد که اسلام اینجوری است.) 🆔 @lotfi74

°•﷽•° غدیر ؛ یڪ تاریخ است تاریخے کہ ابتدایش مدینه است میانش ڪربلا و انتهایش ظهور ، و امروز تنها وارث غدیر مهدے موعود است ... #اللهم_عجل_لولیڪ_الفرج🌷 🆔 @lotfi74