eitaa logo
تأملات طلبگی
1.4هزار دنبال‌کننده
672 عکس
712 ویدیو
20 فایل
⚜️ فَبشِّرْ عِبادِ، الَّذينَ یَسْتمِعونَ الْقَولَ فَیَتَّبعونَ أَحْسنَهُ. (۱۷،۱۸ زمر) 🔊 مطالب دینی، مباحث حوزوی، کلام بزرگان، نقد و تحلیل، علوم انسانی، مسائل سیاسی. ⚖️ نَحْنُ أبْناءُ الدَّلیل نَمیلُ حَیْثُ یَمیلُ. ارتباط با ادمین: @Amirhossein_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
✍ لباس دین(۱) نهی از شهرت و اصل عدم تمایز ⚠️ مولف ابتدا یک اصلی را مبدأ تصدیقی قرار می دهند که منشأ آن روایات باب شهرت است. 🔹 پیامبر اسلام (ص) و اهل بیت (ع) نه تنها به اصل عدم تمایز پایبند بودند؛ بلکه از رفتارهای دارای شائبه تخلف از آن و تمایز از مردم، نهی می کردند. یکی از سرفصل هایی که به وضوح بر اصل عدم تمایز دلالت میکند و اهمیتش را نشان می دهد، روایات باب شهرت است. دقت کنید که ما فعلا در صدد نقض و ابرام این نیستیم که آیا «لباس روحانیت»، لباس شهرت است یا نه؟ 🚫ابدا دنبال اثبات شهرت بودن لباس فعلی روحانیت نیستیم و از این روایاتی که نقل می کنیم به یک برداشت حداقلی و قدر متیقنی اکتفا میکنیم و آن مخالفت اجمالی اهل بیت (ع) با «تمایز» و تأکید ایشان بر «اصل عدم تمایز» است. مهم برای نگارنده، آن است که نشان دهد لباس متمایز، مشروعیت ندارد، اما این که لباس متمايز في حد نفسه حرام است یا نه؟ بحث دیگری است. ⚜ ایشان بعد از ذکر روایات نتیجه می گیرند که منهای حرمت لباس شهرت که آیا قابل استفاده است یا نه، نامطلوب بودن تمایز از مردم در پوشش قابل استفاده است. 👇👇 @Taammolate_talabegi
✍ لباس دین(۲) 🔹بررسی ادله خروج لباس روحانیت از اصل عدم تمایز( این اصل را در پست قبل توضیح دادیم از طریق هشتک ها مراجعه کنید): ۱. لباس پیامبر اسلام(ص) 🔻 این حرف بسیار شایع است که این پوشش، لباس پیغمبر اسلام (ص) و این از شگفتیهای روزگار است؛ زیرا گفتیم که بدون استثناء، خدای متعال برای هیچ پیغمبری، لباس خاصی تشریع نکرد و پوشش او را متمایز از امت قرار نداد؛ چرا که آن را مغایر با اصول تربیت میدید. پیامبر اسلام (ص) نیز هیچ لباس جدیدی با عنوان لباس پیغمبری تشریع نکرد؛ لباسی که اختصاص به ایشان داشته باشد و کسی جز ایشان و اهل بیت (ع) و یا علمای شیعه، حق پوشیدنش را نداشته باشد؛ بلکه ایشان از میان لباس عرب، برخی را بر بعضی ترجیح می دادند و این را به همه توصیه می کردند؛ مثلا درعمامه و کفش زرد را به همگان سفارش می نمودند. پس این حرف که «لباس روحانیت لباس پیغمبر است»، حرف دقیقی نیست. گذشته از این که حضرت، هر چند به عنوان لباس فاخر عربی هم به پوشش فعلی روحانیت ملتزم نبودند. 🔻این که روحانیت، همیشه و همه جا از عمامه، قبا و عبا، خواه برای حضور در بازار یا مسجد یا همراهی با خانواده یا زمستان و تابستان، در هوای بارانی یا آفتابی، در سفر یا حضر و در بیماری یا صحت، استفاده کنند، از کرامات روحانیت است؛ زیرا یک پوشش خاص را برای همه این موارد ابداع کرده اند و هیچ تفصیلی هم نمی دهند و برای همه حالات از یک طرح بهره می برند؛ در حالی که پیامبر اسلام (ص) – که پیامبر فطرت بود - هرگز چنین تقیداتی نداشت. 🔻اساسا هیچ روایت یا شاهد تاریخی وجود ندارد که رسول اکرم (ص) همزمان، هم عمامه، هم عبا و هم قبا استفاده کنند، یا دست کم این موارد زیاد نبوده است. برای همین است که امروز اگر شما در جامعه عربی هم این لباس را بپوشید، دیده می شوید و به چشم می آیید؛ زیرا لباس متعارف عرب نیست. 👇👇 @Taammolate_talabegi
✍ لباس دین(۳) 🔹بررسی ادله خروج لباس روحانیت از اصل عدم تمایز( این اصل را در پست قبل توضیح دادیم از طریق هشتک ها مراجعه کنید): ٢. لباس تبلیغ 🔸یکی از توجيهات شایع در دفاع از لباس متمایز روحانیت، آن است که این تمایز باعث شناخته شدن می شود. شما از خیابان رد می شوید، و در بازار خرید می کنید و در مسجد حضور پیدا می کنید. مردم از کجا بدانند که شما روحانی و عالم دین هستید تا به شما مراجعه کنند؟ این پوشش متمایز، آنها را به سوی شما هدایت میکند. گاه نیز می گویند: این لباس خدمت به دین است و چون کار دین، زمان و مکان ندارد، ما با پوشیدن آن در همه جا و همه ساعات، خود را در معرض مردم قرار می دهیم. 🔻اما جواب: وقتی شما اصل اولیه تأسیس می کنید، ادله ای که برای خروج از آن اقامه می شود، باید متفاوت از شرایط تحقق اصل اولیه باشد؛ به این معنا که این استدلال دقیقا در زمان انبیا و اهل بیت (ع) نیز وجود داشت؛ یعنی همان طور که مردم، ما را در منطقه خودمان می شناسند، خواه لباس روحانیت به تن بکنیم یا نکنیم، انبیا و اوصیا نیز همین طور بودند و در منطقه خودشان شناخته شده بودند. از سوی دیگر همان گونه که ما اگر از محل زندگی خود بیرون برویم و مثلا وارد محلات یا شهرهای دیگر شویم، یا کسی از اطراف بیاید ما را نمی شناسد، آن زمان نیز همین طور بود؛ حتی برخی از اهل مدینه یا کوفه، حضرات را نمی شناختند. حکایت های فراوانی در این زمینه نقل شده است که مولف پنج قضیه تاریخی را به عنوان شاهد مطرح می کنند(إن شئت فارجع). 👇👇 @Taammolate_talabegi
✍ لباس دین(۴) دلایلی که می توان بیان کرد در جهت اینکه ائمه معصومین علیه السلام تمایلی به تمایز نداشتند: ۱. این مطلب زیاد تکرار می شود که اگر لباس بپوشیم، مردم همه جا از ما سؤال می پرسند؛ اما آیا واقعیت هم دارد؟ برخی چیزها معروف می شوند و کسی درباره آنها فکر نمی کند؛ اما وقتی روی آنها تأمل میکنیم، تازه متوجه بی پایه و اساس بودنشان می شویم. یکی از آنان همین مطلب است که درباره لباس روحانیت مشهور شده است؛ اما آیا واقعیت دارد؟ 🔻 مردم دو گونه اند: الف. یا متدین هستند که در این صورت با مسجد ارتباط دارند و سؤالات شرعی را یا از امام جماعت می شنوند و یا اگر نمیدانند از او می پرسند و حتى اغلب، استخاره هایشان را هم امام جماعت محل رفع و رجوع میکند. ب. یا متدین نیستند که از اساس از این لباس گریزانند و ابدا در میان کوچه و بازار برای مسأله شرعی یا شبهه کلامی به کسی مراجعه نمیکنند؛ به ویژه اگر آن شخص ملبس هم باشد؛ یعنی برای این طیف، نه تنها مزیتی به حساب نمی آید، بلکه مانع هم می شود. ۲. شناخته شدن همان طور که می تواند مزیت در دسترس بودن را ایجاد کند، می تواند محدود کننده هم باشد. اساس تمایز بر محدود شدن است. ⚠️توجه کرده اید همین لباسی که بنا بود ما را عَلَم کند تا مردم بشناسند و به ما مراجعه کنند، خود ما را از کوچه و خیابان جمع کرده است؟! توجه کرده اید که این لباس باعث شده کمتر سوار وسایل حمل و نقل عمومی شویم؟ کمتر در میان مردم حضور پیدا کنیم؟ ۳. یکی از تفاوت های ما با انبیا، همین است که آنها با مردم انس می گرفتند، با مردم زندگی می کردند و در شادی و غمشان حاضر بودند، کار و انفاق میکردند و مردم درست زیستن را با آنها تجربه می کردند. مردم احساسشان این نبود که تنها خاصیت پیغمبر، پاسخ به سؤالات است! 👇👇 @Taammolate_talabegi
✍ لباس دین(۵) 🔹بررسی ادله خروج لباس روحانیت از اصل عدم تمایز: ٣. افزایش تأثیرگذاری در مخاطبان 🔸برخی بر این باورند که لباس روحانیت - که نماد یک لباس مقدس است - بر تأثیر کلام و رفتار عالم دین می افزاید؛ زیرا با نمادهای معنوی همراه می شود و عالم نیز در این هیأت و شمایل، دارای نجابت و وقار بیشتر دیده می شود و خودش هم مقدس به حساب می آید و این بر تأثیر کلامش می افزاید. تصور کنید دو عالم که از هر جهت مشابه هم باشند و تنها تفاوتشان در تلبس و عدم تلبس باشد، آیا تأثير سخن آن دو به یک اندازه خواهد بود؟ بی شک پذیرش مردم از عالمی که لباس دین به تن دارد، بسیار بیشتر است؛ به عبارتی این لباس به طلبه و عالم، حرمت می دهد، بر قدر و قیمتش می افزاید، احترام دیگران را بر می انگیزد و حس پذیرش را تقویت میکند. 🔸نقد: 🔻با فرض این که چنین تأثیر گذاری وجود داشته باشد چرا انبیای الهی به طور خاص پیامبر اسلام (ص) و اهل بیت (ع) از این سازوکار برای افزایش تأثیر کلامشان بهره نگرفتند؟ چرا آنها هیچ تلاشی برای قداست دادن به یک لباس خاص و بعد بهره گیری از آن درمقام ارشاد مردم نکردند؟ 🔻 این تأثیر گذاری شاید در میان طیف خاصی از متدينان که سن و سالی از آنها گذشته و زندگی شان با مسجد و عالم مأنوس است، بیشتر باشد؛ اما آیا در میان طیف عام متدینان و در سطح وسیع تر در میان توده های مردم با انواع افکار و اندیشه ها و فرهنگ ها باز هم تأثیرگذاری بیشتر است؟ البته اگر واقعیت جامعه را به عده محدودی محدود نکنیم، خلاف این تصور است و عموم مردم اتفاقا از این لباس با همین مختصاتش گریزانند. 👇👇 @Taammolate_talabegi
✍ لباس دین(۶) 🔹بررسی ادله خروج لباس روحانیت از اصل عدم تمایز: ۴. تأثیر مثبت در خود مبلغ 🔸برخی این گونه استدلال می کنند که این لباس، لباس تقواست. برای همین نیز بازدارندگی برای خود شخص درست می کند. وقتی یک طلبه، هرچند کم تقوا این لباس را می پوشد، ناگزیر است برای حفظ حریم آن هم که شده، از بسیاری از محرمات و رفتارهای خلاف عرف اجتناب کند و خود این، زمینه ساز خودسازی در شخص می شود؛ چنانکه او را به مطالعه وادار می کند؛ زیرا همیشه هراس دارد که نکند کسی از راه برسد و درباره یک مسأله شرعی یا عقیدتی یا تاریخی، پرسشی را مطرح سازد. بنابراین ناگزیر از کار علمی است. 🔻در پاسخ از این مطلب به این نکته توجه می دهیم که: الف) این دلیل و امثالش، دلیل فقهی برای خروج از اصل اولیه مذکور نیستند. ب) بدترین روش تربیتی، همین چیزی است که آقایان به آن استدلال می کنند. عمل کردن بر اساس محذور اگر کوتاه مدت باشد، می تواند راهکاری برای ترک یک عادت بد یا تخلق به یک عادت پسندیده باشد؛ اما اگر این رویه ادامه یابد و شخص ناگزیر، همیشه در یک وضعیت اکراه قرار گیرد، نه تنها تأثیر مثبت تربیتی ندارد؛ بلکه زمینه ساز نفاق می گردد و تکرار ناخواسته و اجباری این وضعیت به شخصیت دوگانه منتهی می شود. 👇👇 @Taammolate_talabegi
✍ لباس دین(۷) 🔹بررسی ادله خروج لباس روحانیت از اصل عدم تمایز: ۵. مکاشفات و منامات 🔸برخی معتقدند کسانی که طی مکاشفه یا رؤيا، خدمت حضرت ولی عصر (عج) رسیده اند، حضرت را با همین لباس دیده یا آن حضرت به نحوی این پوشش را تأیید کرده اند یا از جانب خدای متعال به نحوی تلبس به لباس روحانیت تأیید شده است. در ادامه برخی از این موارد مشهور را مولف نقل می کنند و مورد بررسی و نقد قرار می دهند. 🔹نقد: 🔻همان طور که آقایان فقها به درستی گفته اند و ما نیز در کتاب «نظام معرفتی فقاهت» بحث کرده ایم، طرق غیر متعارف مثل خواب و مکاشفه و امثال آن حجیت شرعی ندارد و شارع راضی نیست که حلال و حرام دینش با خواب و امثال آن ثابت شود. 🔻به گمان بنده بهترین دلیل بر خالی بودن دست کسانی که اصرار بر لباس فعلی به منزله لباس دین و لباس رسول الله (ص) دارند، همین است که چون دستشان از آیه و روایت و عقل در اثبات مشروعیت کوتاه است، به چنین مسائل غیر موجهی استدلال می کنند. 👇👇 @Taammolate_talabegi
✍ لباس دین(۸) 🔹بررسی ادله خروج لباس روحانیت از اصل عدم تمایز: ۶. تلاش دشمنان برای حذف لباس روحانیت 🔸یکی از روش هایی که می توان به مؤثر بودن لباس پی برد، موضع دشمنان اسلام و وطن نسبت به آن است. اگر ببینیم که دشمن نسبت به چیزی، موضع مخالف دارد، متوجه می شویم که کار ما درست بوده و به دشمن دین آسیب زده است. با این نگاه وقتی تاریخ معاصر را بررسی می کنیم، اولین مخالفت ها با لباس روحانیت، از زمان رضاخان آغاز شد. رضاخان در ابتدا به بهانه لباس متحد الشكل، قانونی را در مجلس تصویب کرد که طی آن مردم ملزم به پوشیدن لباس متحد الشكل فرنگی شدند. 🔻نقد: این مسأله علاوه بر دقت علمی به بصیرت سیاسی هم نیازمند است؛ زیرا گرچه دشمنی دشمنان، اماره ای برای تشخیص حق از باطل است، با این حال غیر از این که کلیت ندارد، باید ابعاد مسأله را درست تحلیل کرد و اقتضائیات زمان و مکان را دید. مولف در ادمه مواردی را به عنوان اشکال نقضی مطرح می کنند. 👇👇 @Taammolate_talabegi
✍ لباس دین(۹) 💠 آسیب های اجتماعی لباس روحانیت ۱- حجاب انداختن میان علمای دین و مردم 🔹هر نوع یونیفرم و لباس خاص، از هر قلم که باشد، به ارتباط، صمیمت و راحتی آسیب می زند. با وجود فوایدی که لباس فرم و شاخص دارد، چرا خدای متعال که عالم به ظاهر و باطن امور است، برای هیچ پیغمبری لباس خاص تشريع نکرد و هیچ گاه در ذهنیت مردم، نبوت با لباس شناخته نشد؟ چرا پیامبر اسلام(ص) از این هراسان نمی شد که در میان مردم شناخته نشود یا وقتی کسی وارد مجلس می شود، او حضرت را نشناسد. 🔸انبیاء و امامان لباس خاص نمی پوشیدند و از مزایای آن چشم می پوشیدند؛ زیرا آسیب این تمایز را به مراتب، اساسی تر از مزایای آن ارزیابی می کردند. آنان می دانستند که این لباس به اساس کار آنها آسیب می زند و آن ایجاد «حس مشترک» و «انس» است. انس یعنی همه چیز، یعنی همه هویت یک پیامبر ونبی. 🔻 حضرت امیر (ع) در روایتی می فرماید: إن أحسن الزّی ما خلطك بالناس و جمّلك بينهم و کفّ ألسنتهم عنك. 🔹بهترین پوشش و آراستگی، آن است که تو را با مردم مخلوط کند و از آنها جدا نسازد و تو را میان آنان، زیبا جلوه دهد و زبانشان از تو باز دارد؛ یعنی باعث نشود که بر تو عیب بگیرند یا بر تو جرأت پیدا کنند و یا اسائه ادبی صورت گیرد. با این ملاک باید پوشش خودمان را بسنجیم. ⁉️آیا لباس ما اجازه اختلاط با مردم را می دهد یا باعث می شود که مردم زبان به گلایه و گستاخی یا توهین باز کنند؟! 👇👇 @Taammolate_talabegi
✍ لباس دین(۱۰) 💠 آسیب های اجتماعی لباس روحانیت ٢. انعکاس ضعف ها و پلشتی ها 🔹لباس خاص، آن هم تا این اندازه خاص، باعث بیشتر دیده شدن می شود. باعث می شود که شخص تحت نظر باشد و رصد شود و رفتارهای کوچکش انعکاس کلانی داشته باشد. لباس روحانیت از آن جهت که تقریبا هیچ شباهتی به لباس قوم ندارد، مانند گرامافونی می ماند که صداها را انعکاس می دهد. اگر صدای خوش باشد، آن را بیشتر انعکاس می دهد و اگر بد و نتراشیده باشد، همان را منعکس می کند. کافی است تصور کنید که در ذهنیت عموم مردم، این لباس، لباس دین است؛ یعنی مردم انتظار دارند از صاحبش، رفتار پیامبر گونه ببینند؛ در حالی که حوزه ما این لباس را به طلبه ای می دهد که ۴-۶ سال در حوزه باشد. طلبه ای که از همین خانواده های معمولی وارد حوزه شده است، مانند انبیا، طینت خالصی ندارد و خوب و بد در وجودش حي و حاضر است. مانند آنها تحت تربیت مستقیم خدای متعال نبوده است؛ حتی زیر نظر یک استاد خودساخته هم رشد نکرده است. 🔸به طور طبیعی این طلبه نمی تواند از عهده این بار سنگین بر آید و خطاهایش در این پوشش بسیار بزرگ تر از اندازه واقعی آن دیده می شود؛ مثلا اگر او طبق عادت خانوادگی یا منطقه ای خوشرو نباشد و اخمو باشد، در این لباس بسیار زننده دیده می شود و دین گریزی ایجاد می کند. یا خدای نکرده اگر زن باره باشد، انعکاسش بسیار وحشتناک خواهد بود. یا اگر به مسائل عرفی اعتنا نکند، چه در پوشش، چه در پیرایش و چه در تکیه کلامها و آداب و رسوم زندگی، هر کدام در حکم خطایی بسیار بزرگ، تأثیرات منفی زیادی بر مخاطبان خواهد داشت. 🔻در نتیجه هم به سبب افزایش انتظار و هم به علت انعکاس چندین برابری این رفتارها مردم دلزده تر می شوند. 👇👇 @Taammolate_talabegi
✍ لباس دین(۱۱) 💠 آسیب های اجتماعی لباس روحانیت ٣. آخوندهای سلبریتی 🔹یکی از پدیده های نوظهور و در حال توسعه، آخوند سلبریتی است که لزوما به معنای منفی نیست؛ بلکه آخوندی است که در عرصه ای به یک شخصیت، تبدیل شده است و بیشتر دیده می شود. در زمان حاضر، افراد زیادی این طورند. برخی با آواز خوانی با حضور در ورزشگاه یا عکس گرفتن در کنار بازیگران با حضور تبلیغی کنار دریا و حتی برخی با عروسک گردانی معروف شدند. 🔻دلیل بد دیده شدن خیلی از این حرکات، نفس عمل نیست؛ بلکه نوع پوشش آخوندی ماست. این لباس در ذهنیت و جامعه ما، لباس رسول الله و لباس دین و لباس مقدسین است. این لباس، لباس منبر و مسجد است. اساسا خیلی با پوشش عمومی فاصله دارد. اگر خود پیغمبر هم امروز با این لباس لب دریا برود، ناهنجار دیده می شود. دهها طلبه در ورزشگاه شرکت می کنند و از نزدیک بازی ها را تماشا می کنند؛ اما کسی حساسیت نشان نمی دهد، رسانه ای نمی شوند و کسی هم بد و بیراه نمی گوید، با اینکه آنها با همین پیراهن یقه شیخی در آن جا شرکت کرده اند و ریش بلندی هم دارند و کسانی که اطراف آنها در ورزشگاه نشسته اند، متوجه طلبه بودن آنها هستند. چیزی که مسأله را زننده می کند، نوع پوشش است. این لباس برای این کارها نیست. 👇👇 @Taammolate_talabegi
✍ لباس دین(۱۲) 💠 آسیب های فردی لباس روحانیت ۱. رانت منزلت و خودبزرگ بینی پنهان 🔹تصور کنید وقتی آدمی می خواهد وارد حوزه شود، احساس می کند وارد مسیری شده که مسیر بهترین های خداست. انبیای هر قوم، اشرف آن قوم بودند و علما هم، ورثه علم و معرفت و درجات آنها هستند. همین احساس وقتی در جان طلبه بنشیند و حتی مقداری از آن در وجودش رخنه نماید، برای آسیب پذیر کردنش کفایت میکند. 🔸این طلبه در این فضا رشد میکند و بعد از چند سال معدود، به پوشیدن لباس دین مفتخر می شود. وقتی لباس دین را می پوشد، یا از همان اول توهم می زند و خیال می کند اشرف مخلوقات شده و یا حواسش است؛ اما به سبب لباس دین هم که شده، انتظار دارد کوچک و بزرگ، زن و مرد، خواهر و برادر، پدر و مادر و همه عالم و آدم او را تکریم کنند. اگر بزرگتری که زودتر از من معمم شده، از دری وارد یا خارج شود، هر چقدر هم که به خودم نگیرم، از این که احساس میکنم به شأن لباس توهین شد، دلخور می شوم. در یک جلسه هر چند افراد بسیار باتقواتر از من باشند، من باید پیش نماز بشوم و اگر غیر از این اتفاق بیفتد توهین به تمام مقدسات عالم تلقی می شود. اگر کسی در آن جلسه، عهده دار سخن گفتن باشد، حتی اگر لعل و در از دهانش بریزد، چون در حضور من سخن گفته، به دین خدا بی ادبی کرده است. 🔻 ناخواسته این تصور در طلبه ایجاد می شود که از حیث منزلت و جایگاه در رتبه برتری قرار دارد؛ حتی اگر خودش هم شایسته نباشد، بالاخره این لباس اقتضا می کند که چنین منزلتی برایش قائل شوند. عده ای نیز ضعف نفس دارند و دنبال کار و کاسبی هستند و برای علم و عمل به حوزه نیامده‌اند. لباس دین بهترین پوشش برای این افراد است تا بدون هیچ تلاشی از منزلت صنفی بهره ببرند و دنیای خود را بسازند و دین مردم را خراب کنند. 👇👇 @Taammolate_talabegi
✍ لباس دین(۱۳) 💠 آسیب های فردی لباس روحانیت ۲. تقویت روحیه نفاق 🔹پیش تر نیز گفتیم که یکی از آفات لباس، آن است که طلبه جوان، سرشار از شور و جنب و جوش جوانی را ناگزیر از رفتارهایی می کند که متناسب این لباس است؛ ولی متناسب سن و سال و شور و نشاط نیست؛ او را وادار میکند تظاهر کند و خود را خیلی بهتر از چیزی نشان دهد که واقعیت دارد؛ او را ناگزیر میکند رفتارهایی را از خود نشان دهد که در خلوت تقیدی به آن ندارد؛ یعنی از طلبه جوان یک بازیگر می سازد؛ برخلاف کسانی که این لباس را فرصتی برای بندگی می شمارند، بنده آن را آفتی برای دوگانگی شخصیتی می دانم، زیرا تقیدات اجباری غیر اختیاری اگر گذرا نباشند نفاق تولید می کنند. 🔸این لباس که طلبه یک لا قبا را به یک قدیس تبدیل می کند و احترام دیگران را بر می انگیزد و در امر دین جلو می اندازد، دقیقا او را آماج تیر امثال روایات نفاق قرار می دهد. 🔻مردم از صاحب این لباس، انتظار شوخی های زیاد و خنده های طولانی و حرکت های سبک ندارند؛ در حالی که این ها طبیعت جوانی است. یک جوان تا کی و چند روز و چند ساعت می تواند مثل یک آدم میانسال و جا افتاده، آرام و موقر باشد؟! 👇👇 @Taammolate_talabegi
✍ لباس دین(۱۴) 💠 آسیب های فردی لباس روحانیت ٣. منزوی شدن 🔹پیش تر درباره احتجاب به لباس صحبت کردیم. این جا از نظر تربیتی و شخصی به این مسأله می پردازیم؛ یعنی مشکلاتی که برای خود ما طلبه ها منهای مردم و تأثیرات منفی اجتماعی وجود دارد. 🔸شاید در یک مقایسه، این مطلب روشن تر شود. یک پلیس در حین مأموریت مثلا سر چهار راه از این که لباس متفاوتی به تن دارد، هیچ حس بدی ندارد و حتی تعامل خوبی با مردم برقرار می کند؛ اما اگر بنا باشد این آدم همیشه این لباس را در همه جا بپوشد، منزوی می شود. فرض کنید بخواهد روز جمعه برای صبحانه دو تا نان داغ بگیرد، لباس فرم بپوشد یا برای خرید چیزی با لباس فرم پلیسی ساعت ها در صف بایستد. آیا این آدم احساس راحتی خواهد کرد؟ یا احساس می کند میان این لباس خاص با صف تناسبی نیست؟ این لباس توی ذوق میزند و همان مردمی که با این لباس در سر چهار راه کنار آمده بودند، در صف خرید نمی توانند کنار بیایند. پس او ناگزیر فاصله می گیرد یا راحت سخن نمی گوید. من طلبه هم داخل مسجد با این لباس مشکلی ندارم و با مردم گرم می گیرم؛ زیرا از نظر مردم، مقدس است و مسجد هم مکان مقدسی است، نه صف خرید چیزی. مسجد با این لباس، بی تناسب نیست؛ اما وقتی از مسجد بیرون می رویم و وارد ابعاد دیگر زندگی می شویم؛ یعنی فضایی که دیگر مقدس نیست، این لباس به چشم می آید و انگشت نما می شود و طلبه را منزوی می کند. 🔻البته من هم می دانم که برخی طلبه ها درون این لباس هم منزوی نیستند؛ اما آنها در صد کمی هستند که شخصیت خاص و فوق العاده ای دارند. چه در لباس یا در غیر آن، کار خودشان می کنند؛ اما این عده ملاک قضاوت نیستند؛ چون عملکرد نوابغ، ملاک قضاوت درباره یک نظام آموزشی قرار نمی گیرد. 🔻این انزوا به شخصیت اجتماعی ما ضربه زده است. شخصیت اجتماعی، بخشی از هویت ماست. بخشی از آن چیزی است که دین در صدد تربیت آن است. 👇👇 @Taammolate_talabegi
✍️ لباس دین(۱۵) 💠 آسیب های فردی لباس روحانیت ۴. کم تحرکی 🔹لباسی که به تن ماست، برای غیر منبر و مسجد، محدودیت دارد. لباس بسیار سنگینی است که اجازه تحرک را می گیرد. گذشته از جنبه های روانی که طلبه را منزوی می کند، خود لباس هم سنگین است و عملا اجازه تحرک را از طلبه می ستاند؛ مثلا شما می خواهید بروید سر کوچه و نان بگیرید. اگر لباس عادی و سبک بپوشید، خیلی زود به این تصمیم می رسید؛ چون هم از نظر روانی و هم از نظر جسمی سختتان نیست؛ اما اگر بنا باشد برای رفتن به سر کوچه عمامه و عبا و قبا بپوشید و تصور کنید که احتمالا باید با این لباس صف هم بایستید و نگاه های مردم را هم تحمل کنید، خیلی سختتان می شود و شاید اگر مجبور نشوید، اقدام نکنید یا اگر فرد دیگری را سراغ داشته باشید، وی را بفرستید. 🔸من به عنوان یک طلبه دقت کرده ام، اغلب طلبه ها بعد از معمم شدن، وزن زیاد می کنند و این نه از پرخوری بلکه از کم تحرکی بعد از پوشیدن لباس است. کم تحرکی هم مادر بسیاری از بیماری ها است. 👇👇 @Taammolate_talabegi
✍ لباس دین(۱۶) 💠آسیب های خانوادگی لباس روحانیت ۱. مشکل در ازدواج کردن 🔹از همه جا خبر ندارم؛ ولی می دانم در اغلب شهرها به ویژه شهرهای بزرگ، مردم اغلب به این که دخترشان زن طلبه شود، رغبت نشان نمی دهند. این در برخی شهرها، حالت زننده ای هم دارد؛ یعنی در همان گفتگوی اولیه مادرانه، وقتی متوجه طلبه بودن خواستگار معلوم می شود، یک «نه» معنادار می گویند و گفتگو را فیصله می دهند. طلبه های فاضل بسیاری را دیده ام که از این مسأله، رنج های فراوانی برده اند. 🔸بر این باورم که بیش از نفس کار طلبگی، لباس طلبگی و محدودیت های رنج آور زندگی طلبگی عامل این «نه»های پیاپی است. شاهدش این که این «نه» گفتن ها وجه مشترک خانواده های متدین و غير متدین است! در حالی که خانواده های متدین با جنس کار طلبگی و تحصیل معرفت دینی و خدمت به دین مشکلی ندارند. مشکل آنها زندگی دشواری است که با این لباس رقم خواهد خورد. دست کم مشکل اصلی آنها زندگی با این لباس است. باز شاهد دیگر اینکه یکی از گفتگوهای رایج در خواستگاری طلاب، بحث بر سر لباس است. خانواده عروس یا خودش، اغلب درباره این موضوع، بحث دارند. 👇👇 @Taammolate_talabegi
✍️ لباس دین(۱۷) 💠آسیب های خانوادگی لباس روحانیت ۲. اخلال در وظایف همسری 🔹همان طور که ما خودمان وقتی برای حضور در جامعه با این لباس متمایز مشکل داریم و اغلب احساس راحتی نمی کنیم، خانواده های ما بیشتر این مشکل را دارند. احتمالا شما هم هر دو نوع حضور را تجربه کرده اید. چه تفاوتی میان بیرون رفتن به اتفاق خانواده با عبا و قبا و عمامه و بیرون رفتن بدون این ها و با لباس معمولی و متداول، احساس کرده اید؟ جز این است که در اولی مانند یک آدم مقدسی که نباید هنگام سخن گفتن با همسرش لبخند بزند یا بخندد یا حرف بزند، خشک و بی احساسید و البته چاره ای هم ندارید؛ زیرا مردم همین طوری هم شما را تحت نظر دارند، بماند به این که بگو و بخند هم داشته باشید! پیش تر گفتم که حوزه مقدمات که بودیم می گفتند و تأکید می کردند «دست کم خانم هایتان ده قدمی از شما عقب تر بیایند.» آیا در این زندگی که بناست دختر جوان این جامعه و نه جامعه صد سال پیش، ده قدم از شوهرش عقب تر راه برود، آسایش خواهد داشت؟ تا چه مدتی این دختر می تواند این طور زندگی کند و دم بر نیاورد؟ 🔻طلبه ای می گفت: سال ها پیش همسرم دوست داشت مثل بقیه زن ها همراه شوهرش خرید بکند. برای همین، برای تعویض طلای مختصرش به بازار طلای قم، نه شهرستان رفتیم. من با عمامه و عبا و قبا بودم و در کنارم زن جوانی بود که دوست داشت در کنار شوهرش راه برود و از او در خریدش نظر بگیرد. از لحظه ای که وارد پاساژ طلافروشها شدیم، عذاب شب اول قبر من شروع شد. انبوه زنها راست و چپ عبور می کردند و با نگاه های تند و تیز آزارم می دادند. کاملا مشهود بود که مثل انگشت زایدی که بیرون می زند، در بازار طلا معلق هستم. میان آن همه زن، یک طلبه یک لاقبا، گیج و منگ کنار همسرش قدم می زند و به طلاها نگاه میکند و از این مغازه به آن مغازه می رود. در آن فشار روانی هر چه همسرم می گفت و می پرسید فقط تأیید میکردم و مدام تأکید می کردم که زودتر بخر برویم! خلاصه داستان را بگویم که با خوشحالی رفتیم با دعوا برگشتیم! البته که تقصیر از من بود. چون من در آن فضا نمی توانستم تقاضای طبیعی همسرم را برآورده سازم و با حوصله با او همراهی کنم. 👇👇 @Taammolate_talabegi
✍️ لباس دین(۱۸) 💠آسیب های خانوادگی لباس روحانیت ٣. اخلال در وظایف پدری 🔹شما هر کسی که می خواهید باشید؛ اما وقتی بچه دار می شوید، شأن پدر بودن پیدا می کنید. پدر بودن تکالیفی را به گردن می آورد. مثال ساده ای می زنم. بچه ها حق دارند که پدرانشان آنها را به فضاهای آزاد ببرند و با آنان همبازی شوند. آیا یک طلبه با این لباس سنگین می تواند دست دختر و پسرش را بگیرد و آنها را پارک یا شهر بازی ببرد؟ اگر نبرید که خلاف وظایف پدر عمل کرده اید و این بچه عقده ای می شود. اگر هم ببرید، خوش نمی گذرد؛ زیرا شما راحت نیستید و این ناراحتی به آنها منتقل می شود. 🔻تازه اگر به اندازه ای برسند که خوب و بد را بفهمند، متوجه نگاه های سنگین مردم خواهند شد. شاید از آن به بعد خودشان به همراهی شما راضی نشوند. به تازگی شنیدم که خواهر یکی از طلبه ها به او گفته بود: یک بار با پدر رفتیم میوه بخریم، آن قدر مردم متلک گفتند که از آن به بعد دیگر حاضر نشدم با پدر جایی بروم! خلاصه سخن این که نمی دانم این چه لباسی است که برای دین دوخته ایم که نه تنها کمکی به حال دین نمی کند، بلکه هر طور نگاه می کنید، مانع آن می شود؟ 👇👇 @Taammolate_talabegi