دعای پیامبران خدا در روز عرفه مرحوم شیخ صدوق به سند صحیح، دعایی را از رسول خدا(ص) نقل می‌کند که پیامبران الهی با آن در روز عرفه با خدا مناجات می‌کردند: لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَرِيكَ لَهُ لَهُ الْمُلْكُ وَ لَهُ الْحَمْدُ يُحْيِي وَ يُمِيتُ وَ يُمِيتُ وَ يُحْيِي وَ هُوَ حَيٌّ لَا يَمُوتُ بِيَدِهِ الْخَيْرُ وَ هُوَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ أَنْتَ كَمَا تَقُولُ وَ خَيْرُ مَا يَقُولُ الْقَائِلُونَ اللَّهُمَّ لَكَ صَلَاتِي وَ دِينِي وَ مَحْيَايَ وَ مَمَاتِي وَ لَكَ تُرَاثِي وَ بِكَ حَوْلِي وَ مِنْكَ قُوَّتِي اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنَ الْفَقْرِ وَ مِنْ وَسْوَاسِ الصَّدْرِ وَ مِنْ شَتَاتِ الْأَمْرِ وَ مِنْ عَذَابِ النَّارِ وَ مِنْ عَذَابِ الْقَبْرِ اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ مِنْ خَيْرِ مَا تَأْتِي بِهِ الرِّيَاحُ وَ أَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ مَا تَأْتِي بِهِ الرِّيَاحُ وَ أَسْأَلُكَ خَيْرَ اللَّيْلِ وَ خَيْرَ النَّهَارِ. هيچ معبود حقّى جز اللَّه نيست كه يكتا و بی‌همتا است و شريكى براى او وجود ندارد. همگى مُلک و تمام حمد برای او است. او است که زنده می‌کند و می‌ميراند و از می‌ميراند و زنده می‌کند و خود زندهاى است كه نمی‌ميرد. زمام خير در دست او است و او بر هر چيزى توانا است. خدايا حمد و ثنا مخصوص تو است. تو چنانى كه خود می‌گویى، و بهتر از آن چيز هستى كه گويندگان می‌گويند. خدايا نماز من و دينم و زندگانيم و مرگم از آنِ تو است و ميراث من برای تو است و توانم از تو و نيرويم از تو است. خدايا من به تو پناه می‌آورم از نداری و از وسوسۀ دل و از نابسامانی در كارهایم و از عذاب دوزخ و از عذاب قبر. خدايا از خير می‌خواهم و از شر به تو پناه مىآورم و خير شب و خير روز را از تو درخواست دارم. شیخ صدوق(ره) سپس می‌نویسد: اين دعا براى موقف عرفه كامل و كافى است. کتاب من لايحضره الفقيه، ج2، ص 542. 🆔 @pishgar

✍ روز عرفه؛ روز دعا و مسألت 📚 کافی، ج۴، ص۴۶۴(کلینی:۳۲۹) 💥... عَن ابنِ أبي عُميرٍ و صَفوانَ بنِ يحيي عن معاويةَ بنِ عَمّار عَن أبي عبد اللّٰه عليه السّلام قال: ... تَخَيَّر لِنَفسِكَ مِنَ الدُّعاءِ ما أحبَبتَ و اجْتَهِد، فإنَّهُ(يَومَ عَرَفَة) يَومُ دُعاءٍ و مَسألَةٍ و تَعَوّذ باللّه من الشَّيطانِ الرّجيم...(حسنٌ کالصّحیح). ✅ #امام_صادق علیه السلام: هر دعایی دوست داری براى خودت انتخاب کن و تلاش و کوشش کن كه آن(عرفه)، روز دعا و درخواست است و از شیطان رانده شده به خدا پناه ببر... . #عرفه #دعا @tabyeen98

✍ روز عرفه؛ روز بخشش 📚 عُدّةُ الدّاعي و نَجاحُ السّاعي، ص٥٥(ابن فَهد حلي: ٨٤۱) 📌 ابن فهد حلّی در عُدّة الدّاعی روایتی به این شرح برای روز عرفه نقل نموده است: 🌹«و َفِی الْخَبَرِ اَنَّ اللّهَ سُبْحانَهُ وَ تَعالی یَقُولُ لِلْمَلائِکَةِ فِی ذلِکَ الْیَوْمِ یا مَلائِکَتِی اَلا تَرَوْنَ اِلی عِبادِی وَ اِمائِی جاؤُا مِنْ اَطْرافِ الْبِلادِ شُعْثاءً غَبْراءً اَتَدْرُونَ ما یَسْئَلُونَ فَیَقُولُونَ رَبَّنا اِنَّهُمْ یَسْئَلُونَکَ الْمَغْفِرَةَ فَیَقُولُ اشْهَدُوا اِنِّی قَدْ غَفَرْتُ لَهُمْ؛ 💥 در روایت آمده که خدای سبحان به ملائکه در این روز می فرماید: 👈 ای فرشتگان من! آیا نمی بینید بندگان و کنیزان مرا که ژولیده و غبارآلود از اطراف شهرها آمده اند؟ و آیا می دانید آنها چه درخواستی دارند؟ ملائکه می گویند: پروردگار ما! آنها مغفرت می خواهند. پس خداوند می فرماید: شاهد باشید که من آنها را بخشیدم!» #عرفه #مغفرت @tabyeen98

✍ دعاي روز عرفه امام حسين عليه السلام 📌 از جمله دعاهاى مشهور روز عرفه، دعاى حضرت سید الشّهدا علیه السّلام است. بشر و بشیر پسران غالب اسدى روایت کرده اند، که بعد از ظهر روز عرفه در صحراى عرفات خدمت آن حضرت بودیم، پس با گروهى از اهل بیت و فرزندان و شیعیان، با نهایت خاکسارى و خشوع، از خیمه خود بیرون آمدند، و در جانب چپ کوه ایستادند، و روى مبارک خویش را بسوى کعبه نمودند و دست ها را برابر صورت برداشتند مانند مسکینى که طعام طلبد، و این دعا را خواندند: ♈️ اَلْحَمْدُ لله الَّذى لَيْسَ لِقَضآئِهِ دافِعٌ وَ لا لِعَطائِهِ مانِعٌ وَ لا كَصُنْعِهِ صُنْعُ صانِعٍ وَ هُوَ الْجَوادُ الْواسِعُ، فَطَرَ اَجْناسَ الْبَدائِعِ و أَتْقَنَ بِحِكْمَتِهِ الصَّنائِعَ، لا تَخْفى عَلَيْهِ الطَّلايِـعُ وَلا تَضيعُ عِنْدَهُ الْوَدائِعُ، جازى كُلِّ صانِعٍ وَ رائِشُ كُلِّ قانعٍ وَ راحِمُ كُلِّ ضارِعٍ وَ مُنْزِلُ الْمَنافِعِ وَ الْكِتابِ الْجامِعِ بِالنُّورِ السّاطِعِ وَ هُوَ لِلدَّعَواتِ سامِعٌ وَ لِلْكُرُباتِ دافِعٌ وَ لِلدَّرَجاتِ رافِعٌ وَ لِلْجَبابِرَةِ قامِعٌ فَلا اِلهَ غَيْرُهُ وَ لا شَىْءَ يَعْدِلُهُ و َلَيْسَ كَمِثْلِهِ شَىْءٌ وَ هُوَ السَّميعُ الْبَصيرُ اللَّطيفُ الْخَبيرُ وَ هُوَ عَلى كُلِّ شَىْءٍ قَديرٌ، اَللّهُمَّ اِنّى اَرْغَبُ إِلَيْكَ وَ اَشْهَدُ بِالرُّبُوبِيَّةِ لَكَ مُقِرّاً بِاَنَّكَ رَبّى وَ اِلَيْكَ مَرَدّى، اِبْتَدَاْتَنى بِنِعْمَتِكَ قَبْلَ اَنْ اَكُونَ شَيْئاً مَذْكُورا وَ خَلَقْتَنى مِنَ التُّرابِ ثُمَّ اَسْكَنْتَنِى الاَْصْلابَ آمِناً لِرَيْبِ الْمَنُونِ وَ اخْتِلافِ الدُّهُورِ وَ السِّنينَ فَلَمْ اَزَلْ ظاعِناً مِنْ صُلْبٍ اِلى رَحِمٍ فى تَقادُمٍ مِنَ الاَْيّامِ الْماضِيَةِ وَ الْقُرُونِ الْخالِيَةِ، لَمْ تُخْرِجْنى لِرَاْفَتِكَ بى وَ لُطْفِكَ لى وَاِحْسانِكَ اِلَىَّ فى دَوْلَةِ اَئِمَّةِ الْكُفْرِ الَّذينَ نَقَضُوا عَهْدَكَ وَ كَذَّبُوا رُسُلَكَ، لكِنَّكَ اَخْرَجْتَنى لِلَّذى سَبَقَنى مِنَ الْهُدَى الَّذى لَهُ يَسَّرْتَنى وَ فيهِ اَنْشَاءْتَنى وَ مِنْ قَبْلِ ذلِكَ رَؤُفْتَ بى بِجَميلِ صُنْعِكَ وَ سَوابِـغِ نِعَمِكَ فابْتَدَعْتَ خَلْقى مِنْ مَنِىٍّ يُمْنى و َاَسْكَنْتَنى فى ظُلُماتٍ ثَلاثٍ بَيْنَ لَحْمٍ وَ دَمٍ وَ جِلْدٍ ... https://setare.com/fa/news/6318/%D8%AF%D8%B9%D8%A7%DB%8C-%D8%B1%D9%88%D8%B2-%D8%B9%D8%B1%D9%81%D9%87-%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85-%D8%AD%D8%B3%DB%8C%D9%86-%D8%B9

🎙 کلام استاد #علی_صفائی_حائری 🔰موضوع: شرح #دعای_عرفه 💠الهى أنت الذى ... و أنا الذى ... اين زمزمه هاى سرشار، آدمى را آنگونه طهارت مى دهد كه آگاه شود و بشكند و با دست خالى سر بردارد و با همه ى بدى هاى خود به شكار تمام خوبى هاى او برود، كه اين بدى را جز آن خوبِ خوب، درمانى نيست. 💠أنت الذى مننت، أنت الذى أنعمت، أنت الذى أحسنت؛ أنا الذى هممت، أنا الذى جهلت، أنا الذى غفلت....  به تو روى آورده ايم و از تو مى خواهيم تا به ما آنگونه ببخشى كه اگر هيچ چيز ديگر نبخشيدى زيان نكنيم و كم نياوريم. چون همه ى بخششها اگر به جوار و قرب و انس تو راه نيابد، همه ى آنها سوختن است و آتش است و درد و حسرت. آتشى كه دل را مى گيرد و از درون مى سوزاند و حسرتى كه تمامى وجود را در بر مى گيرد و هيچ مخاطبى جز حسرت را باقى نمى گذارد كه: يا حسرة على العباد ... اى حسرت نشسته بر اين خلق!! 💠الهى أنا الفقير فى غناى فكيف لاأكون فقيراً فى فقرى.... خداى من! من در متن بى نيازى و غنا، محتاجم؛ پس چگونه در وسعت فقر و نيازهاى خود، فقير نباشم. من در آنچه كه مى دانم جاهل و نادان هستم؛ پس چگونه در جهل و نادانى خودم، جهول نباشم. غنا و بى نيازى و علم و آگاهى من، محدود و محكوم است ⏱مدت: ٧۵:٣ 📶حجم: ۵ مگابایت @hamandish

🌺🍃🌸 سَلامٌ عَلَى‌ إِبْراهِيمَ سلام بر ابراهيم صافات: ۱۰۹ #عید_قربان @tabyeen98

#قربانی_کردن 🔹مرحوم استاد علی صفایی حائری: 💥اگر بخواهى به آرزوها پا بدهى و نرمى كنى، تو را مى‌برند! و اين است كه بايد قربانى كنى. بايد اين آرزوها را قطع و رَمى كنى. 📚 از کتاب حقیقت حج، صفحه ۲۲ #حج #قربانی #آرزوها @tabyeen98

اَللَّهُ أَكْبَرُ اللَّهُ أَكْبَرُ لا إِلهَ إِلاَّ اللّهُ وَ اللَّهُ أَكْبَرُ اللَّهُ أَكْبَرُ وَ لِلَّهِ اَلْحَمْدُ اللَّهُ أَكْبَرُ عَلَى مَا هَدَانَا اللَّهُ أَكْبَرُ عَلَى مَا رَزَقَنَا مِنْ بَهِيمَةِ الْأَنْعَامِ وَ اَلْحَمْدُ لِلّهِ عَلَى مَا أَبْلاَنَا. @tabyeen98

✍ عید حزن و اندوه؛ فطر و قربان ⚡️ تازه شدن غم و غصه اهل بيت در هر عیدی 📌 شیخ حُرّ عامِلی در وسائل الشيعة بابى باز کرده است با عنوان "بَابُ اسْتِحْبَابِ اسْتِشْعَارِ الْحُزْنِ فِي الْعِيدَيْنِ لِاغْتِصَابِ آلِ مُحَمَّدٍ حَقِّهِمْ(ج۷، ص۴۷۵)" یعنی باب استحباب پوشیدن زیرپوش(۱) حزن و اندوه در دو عید [ فطر و قربان] به خاطر غصب شدن حق آل محمّد! و در ادامه چرایی آن را از زبان اهل بیت بیان می کند: 💥 عَنْ عَبْدِ اللهِ بْنِ دِينَارٍ عَنْ أَبِي‌ جَعْفَرٍ عليه‌ السّلام قَالَ: قَالَ: مَا مِنْ عِيدٍ لِلْمُسْلِمِينَ أَضْحًى وَ لَا فِطْرٍ إِلَّا وَ هُوَ يَتَجَدَّدُ فِيهِ لآِلِ مُحَمَّدٍ صلّی اللّهُ عَلیه وَ آلِهِ حُزْنٌ. قُلْتُ: فَلِمَ؟ قَالَ: لِأَنَّهُمْ يَرَوْنَ حَقَّهُمْ فِي يَدِ غَيْرِهِمْ(📚 علل‌الشّرائع، ج۲، ص۳٨٩). ♈️ #امام_محمد_باقر عليه‌السلام: مسلمانان هیچ عیدی ندارند چه قربان و چه فطر، مگر اینكه در آن، حزن و اندوه آل محّمد تازه می شود. راوی می پرسد: چرا؟ حضرت جواب می دهد: زيرا آنها حقّ خود را در دست ديگران مى بينند. 💢 #علامه_مجلسی در ذیل این حدیث می نویسد: حزن و اندوه اهل بیت به خاطر حُبّ جاه و ریاست نیست بلکه به خاطر شفقت و دلسوزی بر امت است که می بینند مردم در حیرت و گمراهی اند و نمی توانند هدایتشان کنند(📚 بِحار الانوار، ج۸۸، ص۱۳۵). 💠 پی نوشت: ۱. شِعار در برابر دِثار یعنی لباس زیر، زیرپوش؛ اسْتِشْعَارُ الْحُزْنِ یعنی در دل ناراحت بودن. #امام_غایب #عید_اندوه @tabyeen98

✍ برشی از خطبه امیر المومنین در عید قربان 📚 کتاب من لايحضره الفقيه، ج۱، ص۵۲۰ 💥 رَوَى أَبُو مِخْنَفٍ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ جُنْدَبٍ عَنْ أَبِيه... خَطَبَ أَمِيرُالْمُؤْمنِينَ عليه السلام فى عِيْدِ الأَضْحَى فَقالَ... 👈 وَ إِنَّ هذا يَوْمٌ حُرْمَتُهُ عَظِيمَةٌ وَ بَرَكَتُهُ مَأْمُولَةٌ وَ الْمَغْفِرَةُ فِيهِ مَرْجُوَّةٌ، فَاَكْثِرُوا ذِكْرَ اللّهِ تَعالَى وَ اسْتَغْفِرُوهُ وَ تُوبُوا اِلَيْهِ اِنَّهُ هُو التَّوّابُ الرَّحيمُ... ♈️ #اميرالمؤمنين عليه السلام در خطبه عيد قربان: ... و امروز روزی است که حرمتش زياد است و برکتش انتظار می رود و اميد مغفرت در آن هست. پس، خداى تعالی را زياد یاد کنید و از او طلب مغفرت كنيد و توبه کنید كه او بسیار توبه پذير و مهربان است... #عید_قربان @tabyeen98

#عین_صاد آنهايى كه گوسفندهايى دارند و اين گوسفندها در معرض خطرى قرار میگيرند، زود كاردها را تيز میكنند تا آنها را #ذبح كنند، تا از مرگ آنها و ضايع شدن و از دست رفتن آنها جلوگيرى كنند. ما در اين هستى، خواه ناخواه مرداريم، مگر اينكه كاردى را به گلوها بگذاريم و ذبح كنيم. مهم اين است كه ذبيح چه كسى باشيم؟ و مذبوح در راه چه كسى؟ و با چه چيزى خودمان را ذبح كنيم؟ و رو به چه قبله اى؟ #مرگ، قطعى است. از دست رفتن، قطعى است. گذشت زمانه، ما را به خاک بر میگرداند، مگر اينكه قبلًا خودمان را بقايى داده باشيم و ذبح كرده باشيم. آنهايى كه ذبيح نيستند، مذبوح نيستند، مردار اند. مرده هستند. ارزش ندارند. حالا كه بنا شده ذبح كنيم؛ بنا شده قبل از اينكه زمانه ما را بگيرد ما از خودمان بهره بگيريم، به اين بايد فكر كرد كه در راه چه كسى خودمان را ذبح كنيم؟ 📚 از کتاب حقیقت حج، صفحه ۱۱۵ @tabyeen98

✍️ ذِبح عظیم؛ قربانی باعظمت 🍃و فَدَيْناهُ بِذِبْحٍ عَظِيم(صافّات:۱۰٧)🍃 ✅ #علامه_طباطبایی: قوله تعالى: «وَ فَدَيْناهُ بِذِبْحٍ عَظِيمٍ» أي و فدينا ابنَه بذبح عظيم و كان كَبشاً أَتَى به جبرئيلُ مِن عند الله سبحانَه فِداءً على ما في الأخبار، و المرادُ بعظمة الذبح عظمةُ شأنه بكونه من عند الله سبحانه و هو الذي فَدَى به الذبيحَ: 👈 يعنى ذبح عظیمی فدای فرزند ابراهیم کردیم که طبق اخبار عبارت بود از #قوچى كه جبرئيل از ناحيه خداوند متعال آورد. و مراد از عظمت ذبح، عظمت شان آن است؛ چرا که از طرف خداوند سبحان بود و خداوند آن را فدای ذبیح یعنی اسماعیل کرد(📚المیزان، ج17، ص153). ✅ #آیت_الله_مکارم : ... اما براى اينكه برنامه ابراهيم ناتمام نماند، و در پيشگاه خدا قربانى كرده باشد و آرزوى ابراهيم برآورده شود، خداوند #قوچى_بزرگ فرستاد تا به جاى فرزند قربانى كند و سنتى براى آيندگان در مراسم" حج" و سرزمين" منى" از خود بگذارد، چنان كه قرآن می گويد:" ما ذبح عظيمى را فداى او كرديم"(وَ فَدَيْناهُ بِذِبْحٍ عَظِيمٍ). ↩️ در اينكه عظمت اين ذبح از چه نظر بوده از نظر جسمانى و ظاهرى؟ و يا از جهت اينكه فداى فرزند ابراهيم شد؟ و يا از نظر اينكه براى خدا و در راه خدا بود؟ و يا از اين نظر كه اين قربانى از سوى خدا براى ابراهيم فرستاده شد؟ مفسران گفتگوهاى فراوانى دارند، ولى هيچ مانعى ندارد كه تمام اين جهات در ذبح عظيم جمع، و از ديدگاههاى مختلف داراى عظمت باشد. ↩️ يكي از نشانه هاى عظمت اين ذبح آن است كه با گذشت زمان سال به سال وسعت بيشترى يافته، و الان در هر سال بيش از يك ميليون به ياد آن ذبح عظيم ذبح میكنند و خاطره اش را زنده نگه می دارد." فدينا" از ماده" فدا" در اصل به معنى قرار دادن چيزى به عنوان بلاگردان و دفع ضرر از شخص يا چيز ديگر است، لذا مالى را كه براى آزاد كردن اسير می دهند" فديه" مىگويند، و نيز كفاره اى را كه بعضى از بيماران بجاى روزه مىدهند به اين نام ناميده می شود. در اينكه اين قوچ بزرگ چگونه به ابراهيم ع داده شد بسيارى معتقدند جبرئيل آورد، بعضى نيز گفته اند از دامنه كوه هاى" منى" سرازير شد، هر چه بود به فرمان خدا و به اراده او بود(📚تفسير نمونه، ج19، ص: 117). 💠 پی نوشت: 1️⃣ ذِبح به کسر ذال یعنی آنچه ذَبح می شود(قربانی) اما به فتح ذال مصدر است به معنای ذبح کردن، قربانی کردن مانند سِتر و سَتر. 2️⃣ فَدَی یَفدِی + مفعول به دوم+ ب...[به عنوان مفعول به اول]: فدا کردن؛ بلاگردان گردن، جایگزین کردن. #قربانى_بزرگ @tabyeen98