✳️ #رؤیت_هلال (۲) ✅ درس خارج آیت الله شبیری زنجانی (کتاب الصوم) ☑️ مختار ما عدم کفایت رؤیت با #چشم_مسلح است ، به سه دلیل: 🔹 دلیل اول : تمسک به آیه شریفه: «يَسْئَلُونَكَ عَنِ الْأَهِلَّةِ قُلْ هِيَ مَواقيتُ لِلنَّاسِ وَ الْحَج» 🔸 مقدمه : گاهی حکم روي شخص رفته است، به این صورت که شخصی تکليفي دارد که دیگری ندارد، در این موارد حکم براي آن شخص ثابت است و براي ديگري ثابت نيست، مثل مسأله نگاه به نامحرم که شخصی چشمش تيز است و مثلاً از يک فرسخي نامحرم را مي بيند ولي ديگري نمي بيند، در اينجا بر آن شخص که مي بيند خلاف شرع است و بر ديگري که نمي بيند خلاف شرع نيست. 🔹 و گاهی حکم، عمومي است مثل اينکه حدّ ترخص وقتي است که ديوارهاي شهر ديده بشود، که در اينجا مقصود از ديده بشود يعني معمول مردم ببينند نه اينکه اگر تو ببيني حد ترخصّت چنين است. در اينجا اين طور نيست که براي کسی که چشمش قوي تر است و زودتر ديوار را می بیند، #حد_ترخص، زودتر برايش تحقق پيدا کند و براي ديگري ديرتر متحقق بشود. اينها حکم واحدي دارند و مقصود ديواري است که متعارفاً ديده مي شود. و لذا اين طور نيست که هر چه اختراع بيشتر بشود حد ترخص عقب تر برود که برسد به جايي که از ده فرسخي ديوار را با وسيله اي ببينند و همان جا حدّ ترخص آنها بشود. ✅ تقریب استدلال به آیه شریفه: 🔸 در مسأله رویت هلال،حکم، عمومی است. در آیه شریفه مي فرمايد: «يَسْئَلُونَكَ عَنِ الْأَهِلَّةِ قُلْ هِيَ مَواقيتُ لِلنَّاسِ وَ الْحَج» يعني أهله راه هايي هستند که براي عموم مردم قرار داده شده اند که وقت ها و حج را بشناسند، يعني حتي شخص روستائی هم بفهمد. پس اگر مسأله دستگاه مطرح باشد بايد دستگاهي باشد که در اختيار عموم از شهري و روستایی بوده باشد، للناس که براي افراد نادر نمي تواند باشد. وقتي که حکمي براي عموم مردم است بايد از راهي باشد که عموم مردم بتوانند و نمي شود که فقط توسط برخي که ابزار خاصي دارند ثابت بشود که حتي اين وسيله در همه شهرها هم نباشد تا چه رسد به روستاها. و نمي شود که حکم روي عموم و براي همه باشد ولي فقط در موارد و اشخاص خاصي قابل اثبات باشد. پس طبق آیه شریفه رویت با چشم مسلح چون برای عموم مردم ممکن نیست کفایت نمی کند. #فقه #صوم @Nardebane_feghahat

✅ آیت الله سید احمد #مددی حفظه الله : 🔹 در قرن چهارم دعوای شدیدی بین علمای ما بوده است که #ماه_رمضان سی روزه است یا 29 روزه هم می شود. البته سی روزه بودن ماه رمضان، روایت دارد. 🔸 حتی #شیخ_مفید هم در ابتدا قائل بود که ماه رمضان همیشه سی روزه است و بعدها از این نظر برگشت. 🔹 سپس #شیخ_طوسی هم دنبال ایشان رفت و تقریبا بعد از ایشان همه ی علمای ما گفتند که ماه رمضان هم مثل سائر ماه ها ناقص می شود. #فقه @Nardebane_feghahat

🔰لزوم رؤیت هلال با چشم غیر مسلح 📝از زمان قدیم هلال، نزد عرب، میقاتی ‌بوده که با آن ماه قمری ‌را آغاز می‌‌کردند و در امور مختلف زندگی‌ خود به آن اعتماد می‌‌کردند، اسلام نیز همین امر را تأیید نمود، قرآن کریم در سوره مبارکه بقره در این باره می‌‌فرماید: «یسئلونک عن الاهلّه قل هی ‌مواقیت للنّاس والحجّ» درباره هلال‌های ‌ماه از تو سؤال می‌كنند، بگو: آنها، بیان اوقات برای مردم و حجّ است. 🔸در حقیقت ماه یک تقویم طبیعی ‌برای ‌افراد بشر محسوب می‏شود كه مردم أعمّ از باسواد و بی‌‌سواد و در هر نقطه ‏ای ‌از جهان باشند، می‏توانند از این تقویم طبیعی ‌استفاده كنند و بدیهی ‌است نظام زندگی ‌اجتماعی ‌بشر بدون تقویم - یعنی ‌یک وسیله دقیق و عمومی ‌برای ‌تعیین تاریخ - امكان‏پذیر نیست؛ به همین دلیل خداوند بزرگ برای ‌نظام زندگی، ‌این تقویم جهانی ‌را در اختیار همگان قرار داده است. 🔸اصولاً یكی ‌از امتیازات قوانین اسلام این است كه دستورات آن بر طبق مقیاس‌های ‌طبیعی ‌قرار داده شده است؛ زیرا مقیاس‌های ‌طبیعی ‌وسیله ‏ای ‌است كه در اختیار همگان قرار دارد و گذشت زمان اثری ‌بر آن نمی‏گذارد. امّا به عكس، مقیاس‌های ‌غیر طبیعی ‌در اختیار همه نیست؛ به همین دلیل می‏بینیم اسلام، مقیاس را گاهی ‌وجب، گاهی ‌گام و گاهی ‌بند انگشتان و گاهی ‌طول قامت و در مورد تعیین وقت، غروب آفتاب و طلوع فجر و گذشتن خورشید از نصف النّهار و دیدن ماه قرار داده است. 🔸بدیهی ‌است آنچه که صلاحیّت میقات بودن برای ‌مردم را آن هم به صورت عام دارد - آن‌چنان که در آیه شریفه آمده است - هلال ماهی ‌است که قابل رؤیت با چشم معمولی ‌و غیر مسلّح باشد؛ امّا هلال ماهی ‌که تنها با دوربین و تلسکوپ دیدن آن امکان پذیر است و بعد از کنار زدن آن ابزار، دیگر قابل دیدن با چشم معمولی ‌نباشد، صلاحیّت ندارد که میقات برای ‌عموم مردم در زمان‌های ‌مختلف قرار داده شده باشد. 🔸همچنان که اگر میزان شرعی، دیدن با تلسکوپ باشد، روزه پیامبر خدا صلى الله عليه و آله و ائمه معصومین علیهم‌السلام و عید فطر آنان و حجّ و سایر اعمالی ‌که در روزهای ‌خاص از سال در شرع قرار داده شده، در برخی ‌از حالات در ایّام واقعی ‌آن واقع نشده باشد و روشن است که آن بزرگواران در مورد آغاز ماه قمری، ‌بر دیدن معمولی ‌اعتماد می‌‌کرده‌اند و روایات و نصوص صادره از معصومین علیهم‌السلام انصراف از دیدن با ابزارهای ‌بزرگ نمایی ‌مثل دوربین یا تلسکوپ دارد. 🔸همچنان که اگر ذرّه‌ بسیار کوچکی ‌از خون بر روی ‌شیئی ‌باشد که آن ذرّه، با چشم معمولی ‌قابل مشاهده نبوده و فقط در زیر میکروسکپ‌های ‌بسیار قوی ‌قابل مشاهده باشد را نمی‌‌توان معیار برای ‌نجاست اشیاء قرار داد و حکم نمود که آن شیء نجس است، یا در مبحث حدّ ترخّص که در شرط نهم از شرایط شکسته شدن نماز مسافر توضیح آن گذشت، معیار، دیدن با چشم عادی ‌بود و هرگز نمی‌‌توان دیدن با دوربین یا تلسکوپ را میزان در تعیین حدّ ترخص شهر قرار داد. 📌خوانندگان محترم برای ‌آشنایی ‌با مبانی ‌فقهی ‌معظّم له در مبحث رؤیت هلال، می‌‌توانند به کتاب (أسئلة حول رؤیة الهلال مع أجوبتها، وفق ما أفاده سماحة السید السیستانی) مراجعه نمایند. 📗رساله جامع آیت الله سیستانی، پانوشت مسأله ۲۱۲۸ @ketab_mottaghin

بسم الله 💢 اختلاف در اعلام عید سعید فطر! ♈️ ملاک افطار و بازکردن روزه و عید فطر و در کل، آغاز ماه قمری "رویت هلال ماه" است و روایت هم همین را می گوید(صُم للرّؤیة و أفطر للرؤیة). ♦️ اینکه گاهی در روز عید فطر و اعلام آن اختلاف پیش می آید به دلیل مبانی فقهی مختلف است. 💥 دو مساله مهم وجود دارد: 1. لزوم رویت هلال با چشم عادی یا کفایت آن با چشم مسلح؟ 2. اختلاف و اتحاد افق! ❇️ وانگهی بعضی، حکم حاکم را در اعلام اول ماه کافی میدانند و بعضی نه و بعضی اصلا این اعلام را حکم حکومتی نمی دانند. 👈 به هر حال، "معیار رویت ماه" یک مساله فقهی است که فقها نظرات استدلالی و نهایتا فتوای خود را بیان می کنند و هیچ ربطی هم به اعتنا و بی اعتنایی به علم و ابزار و ادوات علمی ندارد. @tabyeen98

✍ علامت ماه های قمری 💥المُحدِّث الکبیر الشیخ الحُرّ العامِلي(رحمه الله): 💢 بَابُ: أَنَّ عَلَامَةَ شَهْرِ رَمَضَانَ وَ غَيْرِهِ رُؤْيَةُ الْهِلَالِ فَلَا يَجِبُ الصَّوْمُ إِلَّا لِلرُّؤْيَةِ أَوْ مُضِيِّ ثَلَاثِينَ،وَ لَا يَجُوزُ الْإِفْطَارُ فِي آخِرِهِ إِلَّا لِلرُّؤْيَةِ أَوْ مُضِيِّ ثَلَاثِينَ وَ أَنَّهُ يَجِبُ الْعَمَلُ فِي ذَلِكَ بِالْيَقِينِ دُونَ الظَّنِّ! ♈️ علامت ماه رمضان و غیر ماه رمضان #دیدن_هلال است. پس، روزه واجب نمی شود مگر با دیدن یا گذشتن سی روز. و افطار در پایان ماه رمضان واجب نیست مگر با دیدن یا گذشتن سی روز. و عمل در این مورد با یقین واجب است نه ظن و گمان. 📚وسائل الشیعة؛ج۱۰ص۲۵۲ @tabyeen98

💢 لینک های مرتبط با عید افطار و ملاک آغاز و پایان ماه های قمری ❇️ https://t.me/tabyeen98/2424 ❇️ https://t.me/tabyeen98/2412 ❇️ https://t.me/tabyeen98/2411 ❇️ https://t.me/tabyeen98/2413 ❇️ https://t.me/tabyeen98/2414 ❇️ https://t.me/tabyeen98/2416 ❇️ https://t.me/tabyeen98/2418 ❇️ https://t.me/tabyeen98/2419 ❇️ https://t.me/tabyeen98/2420 ❇️ https://t.me/tabyeen98/2421 ❇️ https://t.me/tabyeen98/2429 ❇️ https://t.me/tabyeen98/2433 ❇️ https://t.me/tabyeen98/2436 ❇️ https://t.me/tabyeen98/2437 ❇️ https://t.me/tabyeen98/2439 ❇️ https://t.me/tabyeen98/2440

✳️ عصر حیرت و اختلاف فقها بر سر تعیین عید فطر 🔸مهدی نصیری ✍ از عصر غیبت از این رو در پاره ای از روایات اهل بیت علیهم السلام با عنوان "عصر حیرت" یاد شده که دست عالمان و فقیهان در بسیاری موارد از فهم و دریافت احکام واقعی خداوند و رسیدن به یقین کوتاه است و چاره ای جز تمسک به منابع و ادله ظنی ندارند و همین امر موجب بروز اختلافات فراوان در فتاوای آنها می شود که یکی از نمونه های آن در معیار و ملاک تشخیص اول ماه قمری و تعیین عید فطر است که گاه موجب آثار روانی و عملی نامطلوبی برای جامعه ایمانی می شود. 🔸یکی از عواملی که می تواند از نتایج منفی این اختلافات در عصر غیبت بکاهد این است که فقها با توجه به وجود عنصر ظن در فتاوای اختلافی به ابتکاراتی دست بزنند که از دامنه اختلافات کاسته و از حیرت نظری و عملی بکاهند 🔸از جمله این ابتکارات تشکیل شورای افتاست که می تواند در نزدیکتر شدن فقیهان به احکام واقعی موثر باشد چه آن که تفاهم اکثریتی از فقها بر سر یک فتوا در برابر فتوای اقلیت می تواند قرینه ای بر درستی آن باشد. 🔸از دیگر ابتکارات، می تواند کوتاه آمدن یک یا چند فقیه از فتوای خود در برابر فتوای دیگر فقها با ملاک هایی چون تسهیل دینداری مردم و کاهش تفرق و چند دستگی در انجام تکالیف شرعی و ... باشد. 🔸 به عنوان نمونه در موضوع رویت هلال می توان با معیارهایی چون دست برداشتن از فتوای شاذ (مانند رویت هلال با چشم مسلح) در برابر فتوای مشهور و یا ارجاع به فتوای فقیه حاکم از اختلافات کاست. 🔸 ممکن است گفته شود فقیه به چه دلیلی باید از استنباط خود کوتاه بیاید؟ پاسخ این است که توجه به عنصر ظن و حیرت در اجتهادات عصر غیبت از یک سو و وجود عناوینی چون مطلوبیت سهولت در شریعت و دینداری و مذمومیت اختلاف و تفرق مذهبی و اجتماعی، می تواند در زمره ادله چنین تنازلها و تفاهم های فقهی باشد 🔸در مذهب و فقه تشیع حتی کوتاه آمدن از احکام قطعی دین به خاطر بروز تزاحمها و موانع اجتماعی و سیاسی و ... نمونه های فراوانی دارد پس تنازل از فتوا یا فتاوایی ظنی و غیر قطعی برای تامین مصالحی اجتماعی امر چندان صعبی نخواهد بود. @asrehairat

💢 مطلب جناب نصیری در بالا با عنوان{عصر حیرت و اختلاف فقها بر سر تعیین عید فطر} مطلب خوبی بود اما دو مطلب از بزرگان تقدیم میکنم تا ببینیم فقها و بزرگان شیعه چقدر عالمانه و دقیق ورود میکنند به مسائل. مطلبی از حضرت آقا👇 🔻نظر رهبر انقلاب در خصوص اختلاف نظر مراجع در زمینه اعلام عید فطر 🔹در قضیه‌‌ی این عید فطر هم که فرمودند، به نظر من اینی که ما بگوئیم باید جوری بشود که همه، در یک روز عقیده‌‌ی به عید پیدا کنند، این نشدنی است؛ یعنی طبق مبانی فقهی ما نشدنی است؛ همه‌‌ی فقها بر یک فتوا متفق بشوند؛ خوب، نمیشود. 🔹بالاخره یک فقیهی ممکن است پیدا بشود که نظرش چیز دیگری باشد؛ بنابراین اختلاف به وجود خواهد آمد. ما این اختلاف را خیلی بزرگ نکنیم؛ چه اهمیتی دارد؟ چه اشکالی دارد؟ یک نفری است، فتوائی دارد یا مقلدینی هم دارد، یا ندارد و طبق فتوای خودش عمل می‌کند. 🔹منتها البته امسال هم مشاهده کردید، با اینکه بعضی از آقایان بزرگ و محترم و مراجع عظام نظرشان نظر دیگری بود، هیچ تظاهری به این نظر مخالف انجام نگرفت؛ شما ملاحظه کردید. این خیلی چیز مهمی است؛ این خیلی چیز عظیمی است؛ خیلی باید قدردانی کرد. اینجور نبود که حالا یک نماز عید روز یکشنبه تشکیل بشود مثلاً در اصفهان یا در مشهد یا در تهران یا جای دیگر، یک نماز عید هم روز دوشنبه. همچین کاری اتفاق نیفتاد؛ این خیلی مهم است. خوب، بزرگان انصافاً همینطور که همیشه‌‌ی عقیده‌‌ی ما بوده و الان هم هست، به مصالح نظام، به مبانی نظام خیلی پایبندند، خیلی معتقدند؛ انسان اینها را میبیند؛ و واقعاً باید قدردانی کرد، شکرگزاری کرد. 🔹بنده خیلی از آقایان محترم و بزرگی که فتوایشان هم غیر از آن چیزی بود که مبنای حکم ما بود، متشکرم، اما در عین حال، به مخالفت تظاهری نکردند؛ این خیلی چیز مهمی است. 🔹دشمن البته ممکن است یک کلمه حرف بزند و این را بزرگ کنند و جنجال کنند و هیاهو کنند؛ ما تابع نغمه‌‌ی دشمن که نیستیم. ان‌‌شاءالله خداوند همه‌‌مان را موفق و مؤید بدارد. 🗓 بیانات در دیدار اعضای مجلس خبرگان رهبری _ ۵ شوال ۱۴۳۰ ♈️ مطلبی هم از دکتر حسن انصاری در کانال تلگرامیشان👇

اختلاف در موضوع هلال ماه شوال (در دو فرسته) اين روزها در فضای مجازی بسياری را ديدم در اين موضوع اظهار نظر می کنند و از اختلاف فقيهان در موضوع رؤيت هلال، برخی انتقاد و برخی اظهار تأسف می کنند. هر گروه هم بر اساس اين موضوع کلی توصيه و نتايج اخلاقی و فقهی و سياسی و دينی بار می کنند. به نظرم ريشه شماری از اين انتقادات و يا نگرانی ها به عدم شناخت موضوع بر می گردد. اختلاف در موضوع رؤيت هلال موضوعی کاملا فقهی است و تاريخ اختلاف درباره آن و به ويژه درباره رؤيت هلال ماه های رمضان و شوال کم و بيش به بلندای تاريخ فقه است. اينکه آيا ماه رمضان بايد هميشه سی روزه باشد و يا می تواند نقصان پذيرد؛ اينکه آيا اتحاد افق شرط است و يا خير، اينکه می تواند مبتنی بر محاسبات نجومی و رياضی باشد و يا خير؛ اينکه آيا رؤيت هلال می تواند با حکم حاکم ثابت شود و اساسا موضوعی است مرتبط با وظائف حاکم در دولت اسلامی و يا خير؛ اينکه طرق اثبات آن و يا شروط شهادت بر آن چيست و بالأخره اينکه آيا با چشم مسلح می توان رؤيت را ثابت دانست و يا بايد با چشم عادی رؤيت ثابت شود.؟ اينها بخشی از موضوعات مرتبط با اين مسئله است و همه اين مسائل مانند هر مسئله فقهی ديگری موضوعاتی است فقهی که اختلاف در آنها ريشه اش به اختلاف در اجتهاد و طرق آن و فهم نصوص و مبانی حجيت در فهم کتاب خدا و سنت و احاديث و همچنين پاره ای از مسائل اصولی و حتی کلامی مرتبط باز می گردد. اگر قائل به اجتهاد در فقهيم که هستيم بنابراين اختلاف در اين مسئله نتيجه طبيعی پذيرش اصل اجتهاد است. ضرورت تلاش برای وحدت در جهان اسلام که البته در ضرورتش تردیدی نیست نمی تواند زمینه ای شود برای نادیده گرفتن اصل اجتهاد در اسلام و فقه اسلامی. اصلا با قبول اجتهاد است و قبول تنوع در فتاوی که وحدت امت اسلامی بهتر قابل فهم و درک است و قابلیت و ضمانت اجرایی دارد. باید نخست اختلاف نظر را پذیرفت. وانگهی مگر اختلاف نظر در شروع و انجام ماه رمضان به معنی اين است که امت اسلامی دچار تشتت رأی و اختلاف مذموم شده است؟ صوم از نماز مهمتر نيست و در احکام نماز نه تنها ميان شيعه و اهل سنت بلکه در داخل هر یک از مذاهب اسلامی هم اختلافات در جزئيات احکام فقهی مرتبط با فريضه صلاة کم نيست. اصلا آنجا که حکم آمده است که صوموا لرؤيته وأفطروا لرؤيته مگر نه اين است که تشخيص را به آحاد مؤمنان سپرده اند و مگر نه اين است که خود همين حکم يعنی اينکه اختلاف در آغاز و انجام ماه مبارک امری طبيعی خواهد بود؟ به همين دليل است که از ديرباز بسياری از فقيهان اين حکم را امری فردی و وظيفه آحاد مسلمين و نه مرتبط با حکم حاکم و امر دولت اسلامی می دانسته اند. گو اينکه در عمل بسیاری از حکومت ها در طول تاريخ در اين امر دخالت می کرده اند. تازه آنهایی هم که حکم حاکم را در اين زمينه معتبر دانسته اند همه در نحوه و چرایی آن اتفاق نظر ندارند و مستندات آنها در پذيرش حجيت حکم حاکم متفاوت است. اينکه آيا بايد حکم حاکم مستند به بينه و شاهد باشد و يا اگر حتی مستندش علم خود حاکم باشد هم کفايت می کند؟ يا اينکه دامنه حکم حاکم در این زمینه از لحاظ جغرافیایی تا کجاست؟ ديگر اينکه در صورت مزاحمت حکم حاکم با نظر ديگر فقها (و يا حتی علم مؤمنان) بايد چه کرد؟ اگر میان حکم حاکم با دیگر راه های تشخیص تعارض بود چه باید کرد؟ اينکه مقصود از حاکم کيست و آيا شامل همه فقها می شود و يا اينکه منظور در اینجا متولی دولت است؟ تازه اين زمانی است که حاکم حکمی کند و الا اگر حاکم خود حکمی در اين زمينه نکند اصلا زمينه برای بحث از آن نيست. چون ممکن است حاکم تنها به ذکر فتوای خود بسنده کند و موضوعات خارجی را که اساسا موضوع حکم فقهی نيست به مؤمنان واگذارد تا از طرق اصلی رؤيت هلال برای آنان ثابت شود. بخشی از اين موضوع بنابراين فقهی و فتوایی و برخی در دايره موضوعات خارجی ای است که بيرون از وظيفه فقیهان است و ربطی به اصل حکم فقهی ندارد. در فقه شيعه اصل موضوع حکم حاکم در اين بحث خاص تابعی از نظر فقيهان درباره نسبت ميان فقيه و حکومت در صورت عدم مشروعيت حاکم (در زمان حکومت حاکم جائر) بوده و در اين چارچوب طبعا موضوع دامنه ولایت و تصرف فقیهان در امور حسبیه و حاکمیت موضوعی محوری و اساسی است که درباره آن بسيار نظر پردازی شده و همچنان می شود. با این وصف موضوع حجیت حکم حاکم در موضوعات خارجی خود محل بحث از جوانب مختلف است و به نظرات اجتهادی بسياری وابسته است و بنابراين موضوع ابعاد مختلفی دارد و محل آرای گوناگون است. https://t.me/azbarresihayetarikhi/2729

اختلاف در موضوع رؤيت هلال ماه های رمضان و شوال بخشی مرتبط با موضوعی فقهی و اجتهادی است و بنابراين از ديدگاه فقيهان موضوع تقليد می تواند باشد و بخشی هم موضوعاتی خارجی است که فقيه در آن دخالت ندارد. با توجه به گستره وسيع جغرافيای جهان اسلام و پراکندگی مسلمانان در سرتاسر جهان و تفاوت مذاهب فقهی و تمايزهای اجتهادی و به دليل ماهيت احکام مرتبط با رؤيت هلال اختلاف در اين زمينه امری طبيعی است. در واقع اصلا اختلاف به معنای واقعی آن نيست و با توجه به ضرورت فقهی رؤيت هلال بروز اختلاف نظر و عمل در آغاز و انجام ماه مبارک امری کاملا طبيعی است و در گذشته تاريخ اسلام هم همواره چنين بوده است. برخی برای رفع اين اختلافات اتکا بر شيوه های رياضی و نجومی و یا استناد به چشم مسلح را پیشنهاد می کنند که گرچه خود راه حل های قابل توجهی اند اما باز به دلیل اینکه این راه حل ها خود موضوع مباحثی اجتهادی اند گریزی از اختلاف در فتوا نیست. وجود اين اختلافات فقهی مادامی که نشان از سنت اجتهاد زنده دارد خود دلیلی است بر پويایی نظام فقهی. در جوامع شيعی اين اجتهاد سنتی قوی تر دارد و به همين دليل هم هست که ما در ايران شاهد رويه هایی مانند آنچه در عربستان در اين زمينه وجود دارد و هر سال هلال ماه بفرموده نهاد رسمی و حکومتی مذهب تعیین و ثابت می شود نیستیم. https://t.me/azbarresihayetarikhi/2730

✍ غیر معتبر بودن رویت هلال با چشم مسلح 🔹آیت الله سیستانی: ♈️ اگر در عصر معصومین علیهم ‌السلام هم دانشمندان موفق به ساخت تلسکوپ شده بودند، حضرات معصومین علیهم ‌السلام رؤیت هلال با استفاده از آن را معتبر نمی‌دانستند. 💢 توضیحات آیت الله سیستانی درباره غیرمعتبر بودن رؤیت هلال با چشم مسلح: https://fa.shafaqna.com/news/948952/ @tabyeen98

🌸🍃🌸🍃 اَللّهُمَّ کُنْ لِوَلِیِّکَ الْحُجَّهِ بْنِ الْحَسَنِ صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَ عَلى آبائِهِ فی هذِهِ السّاعَهِ وَ فی کُلِّ ساعَهٍ وَلِیّاً وَ حافِظاً وَقائِداً وَ ناصِراً وَ دَلیلاً وَ عَیْناً حَتّى تُسْکِنَهُ أَرْضَکَ طَوْعاً وَ تُمَتِّعَهُ فیها طَویلاً 🌸🍃🌸